Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

Αμερικανοί ερευνητές σε μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Clinical Psychological Science», βρήκαν ότι η μελαγχολία μιας ομάδας φοιτητών που ήταν ευάλωτη στην κατάθλιψη μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητες των φίλων τους να εκδηλώσουν κατάθλιψη και οι ίδιοι έξι μήνες αργότερα.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως όσοι αντιδρούν αρνητικά στα στρεσογόνα γεγονότα, ερμηνεύοντάς τα ως επακόλουθο παραγόντων τους οποίους δεν μπορούν να αλλάξουν αλλά και ως αντανακλάσεις των δικών τους ανεπαρκειών, είναι πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη. Αυτή η συναισθηματική ευαλωτότητα, όπως αποκαλείται, αποτελεί τόσο ισχυρό παράγοντα κινδύνου για κατάθλιψη ώστε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προβλεφθεί ποιος διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσει κατάθλιψη στο μέλλον.
Οι δρες Τζέραλντ Χέφελ και Τζένιφερ Χέιμς, από το Πανεπιστήμιο Notre Dame της Ιντιάνα, λένε ότι η συναισθηματική ευαλωτότητα διαμορφώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της εφηβικής ζωής, αλλά μοιάζει σταθερή κατά την ενήλικη. Ωστόσο, οι ίδιοι πιστεύουν πως μπορεί να μεταβληθεί στη διάρκεια ριζικών αλλαγών της ζωής. Μία τέτοια ριζική αλλαγή είναι το να φεύγει ένας νέος άνθρωπος από το σπίτι για να πάει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο.
-«Κολλητική» η κατάθλιψη
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 206 πρωτοετείς φοιτητές του πανεπιστημίου τους, οι οποίοι είχαν οριστεί τυχαία να συγκατοικήσουν ανά δύο όταν έγιναν δεκτοί σε αυτό.
Μέσα σε ένα μήνα από την άφιξή τους στο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια που στόχο είχαν να αξιολογήσουν τη νοητική ευαλωτότητα και τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Τα ίδια ερωτηματολόγια συμπλήρωσαν εκ νέου 3 και 6 μήνες αργότερα, ενώ ανέφεραν και κάθε είδους στρεσογόνο γεγονός που είχε μεσολαβήσει.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι φοιτητές που συγκατοικούσαν με άτομα με υψηλά επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας είχαν αυξημένες πιθανότητες να «κολλήσουν» την συναισθηματική κατάστασή του και να αποκτήσουν οι ίδιοι υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας, με επακόλουθο να αυξάνεται ο κίνδυνος να εκδηλώσουν κατάθλιψη.
Αντίστοιχα, όσοι συγκατοικούσαν με φοιτητές με μειωμένη συναισθηματική ευαλωτότητα, παρουσίαζαν μείωση και της δικής τους, οπότε ο κίνδυνος κατάθλιψης απομακρυνόταν. Αυτό ήταν εμφανές τόσο στις μετρήσεις των 3 μηνών, όσο και σε εκείνες των έξι μηνών. Επιπλέον, οι φοιτητές που παρουσίασαν αυξημένη συναισθηματική ευαλωτότητα κατά την μέτρηση του πρώτου τριμήνου, είχαν διπλάσια καταθλιπτικά συμπτώματα στη μέτρηση των 6 μηνών, σε σύγκριση με όσους δεν είχαν παρουσιάσει ανάλογη αύξηση.
Τα ευρήματα αυτά παρέχουν «πειστικές ενδείξεις» για την θεωρία της «μεταδοτικότητας της κατάθλιψης», δήλωσε ο δρ Χέφελ, ο οποίος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Notre Dame.
Υποδηλώνουν επίσης ότι η μεταβολή του κοινωνικού περιβάλλοντος των πασχόντων από κατάθλιψη, θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα της θεραπείας που κάνουν για να την καταπολεμήσουν.


«Μεταδοτική» είναι η κατάθλιψη

Αμερικανοί ερευνητές σε μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Clinical Psychological Science», βρήκαν ότι η μελαγχολία μιας ομάδας φοιτητών που ήταν ευάλωτη στην κατάθλιψη μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητες των φίλων τους να εκδηλώσουν κατάθλιψη και οι ίδιοι έξι μήνες αργότερα.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως όσοι αντιδρούν αρνητικά στα στρεσογόνα γεγονότα, ερμηνεύοντάς τα ως επακόλουθο παραγόντων τους οποίους δεν μπορούν να αλλάξουν αλλά και ως αντανακλάσεις των δικών τους ανεπαρκειών, είναι πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη. Αυτή η συναισθηματική ευαλωτότητα, όπως αποκαλείται, αποτελεί τόσο ισχυρό παράγοντα κινδύνου για κατάθλιψη ώστε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προβλεφθεί ποιος διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσει κατάθλιψη στο μέλλον.
Οι δρες Τζέραλντ Χέφελ και Τζένιφερ Χέιμς, από το Πανεπιστήμιο Notre Dame της Ιντιάνα, λένε ότι η συναισθηματική ευαλωτότητα διαμορφώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της εφηβικής ζωής, αλλά μοιάζει σταθερή κατά την ενήλικη. Ωστόσο, οι ίδιοι πιστεύουν πως μπορεί να μεταβληθεί στη διάρκεια ριζικών αλλαγών της ζωής. Μία τέτοια ριζική αλλαγή είναι το να φεύγει ένας νέος άνθρωπος από το σπίτι για να πάει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο.
-«Κολλητική» η κατάθλιψη
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 206 πρωτοετείς φοιτητές του πανεπιστημίου τους, οι οποίοι είχαν οριστεί τυχαία να συγκατοικήσουν ανά δύο όταν έγιναν δεκτοί σε αυτό.
Μέσα σε ένα μήνα από την άφιξή τους στο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια που στόχο είχαν να αξιολογήσουν τη νοητική ευαλωτότητα και τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Τα ίδια ερωτηματολόγια συμπλήρωσαν εκ νέου 3 και 6 μήνες αργότερα, ενώ ανέφεραν και κάθε είδους στρεσογόνο γεγονός που είχε μεσολαβήσει.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι φοιτητές που συγκατοικούσαν με άτομα με υψηλά επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας είχαν αυξημένες πιθανότητες να «κολλήσουν» την συναισθηματική κατάστασή του και να αποκτήσουν οι ίδιοι υψηλότερα επίπεδα συναισθηματικής ευαλωτότητας, με επακόλουθο να αυξάνεται ο κίνδυνος να εκδηλώσουν κατάθλιψη.
Αντίστοιχα, όσοι συγκατοικούσαν με φοιτητές με μειωμένη συναισθηματική ευαλωτότητα, παρουσίαζαν μείωση και της δικής τους, οπότε ο κίνδυνος κατάθλιψης απομακρυνόταν. Αυτό ήταν εμφανές τόσο στις μετρήσεις των 3 μηνών, όσο και σε εκείνες των έξι μηνών. Επιπλέον, οι φοιτητές που παρουσίασαν αυξημένη συναισθηματική ευαλωτότητα κατά την μέτρηση του πρώτου τριμήνου, είχαν διπλάσια καταθλιπτικά συμπτώματα στη μέτρηση των 6 μηνών, σε σύγκριση με όσους δεν είχαν παρουσιάσει ανάλογη αύξηση.
Τα ευρήματα αυτά παρέχουν «πειστικές ενδείξεις» για την θεωρία της «μεταδοτικότητας της κατάθλιψης», δήλωσε ο δρ Χέφελ, ο οποίος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Notre Dame.
Υποδηλώνουν επίσης ότι η μεταβολή του κοινωνικού περιβάλλοντος των πασχόντων από κατάθλιψη, θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα της θεραπείας που κάνουν για να την καταπολεμήσουν.


Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν υποστηρίζουν σε μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Psychological Science» ότι ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποδεχτεί ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να τον βρει μια μεγάλη τραγωδία, έστω κι αν ξέρει ότι πάντα υπάρχει πιθανότητα γι’ αυτό.
Ακόμα και όταν ξέρουμε ότι στο μέλλον μπορεί να μας συμβεί κάτι κακό (π.χ. ένα πρόβλημα υγείας) θέλουμε πάντα να κάνουμε θετικές σκέψεις για το αύριο. Και όσον αφορά το παρελθόν, έχουμε την τάση να θυμόμαστε περισσότερα τα καλά και να ξεχνάμε τα κακά. Με άλλα λόγια έχουμε την τάση να είμαστε αισιόδοξοι.
Η τάση όμως του ανθρώπου να είναι αισιόδοξος (συχνά υπεραισιόδοξος), αν και αποτελεί βασικό κίνητρο των ενεργειών του, μερικές φορές μπορεί να γίνει και πηγή δυστυχίας. H αισιοδοξία μας δίνει κουράγια και δύναμη αλλά μπορεί να μας κάνει παράτολμους και τελικά να χάσουμε επαφή με την πραγματικότητα. Όταν βλέπουμε μόνο τη θετική πλευρά των πραγμάτων και αγνοούμε τους παράγοντες αποτυχίας, τα πράγματα στο τέλος μπορεί να μην έχουν αίσιο τέλος και αυτό θα μας κάνει δυστυχισμένους.
-Μεροληπτική αισιοδοξία
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές διεξήγαγαν πέντε κύκλους δημοσκοπήσεων στο internet ώστε να μπορέσουν να δουν κατά πόσο η ψυχική ισορροπία των συμμετεχόντων επηρεάζεται από το πώς έφερναν στο μυαλό τους παρελθοντικά ή μελλοντικά γεγονότα.
Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι όσο πιο εύκολα ανακαλούσαν οι εθελοντές θετικές εμπειρίες από το παρελθόν τους, τόσο πιο χαρούμενοι ήταν. Οι αρνητικές εμπειρίες πάλι έρχονταν στην επιφάνεια δυσκολότερα, οδηγώντας τους στη θλίψη. Η τάση αυτή όμως δεν ίσχυε όταν οι εθελοντές οραματίζονταν το μέλλον. Ενώ όταν καλούνταν να σκεφτούν θετικά μελλοντικά γεγονότα αισθάνονταν χαρά, όταν σκέφτονταν αρνητικά θετικά γεγονότα δεν αισθάνονταν θλίψη. Από την άλλη μεριά
«Με το που μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε καλά πράγματα που μας έχουν ήδη συμβεί, η ζωή μας στο παρόν μοιάζει πιο ευτυχισμένη» εξηγεί ο ψυχολόγος Εντ Ο’ Μπράιαν που δηλώνει ότι πάντα συνάρπαζε ο τρόπος που άνθρωποι σκέφτονται για το μέλλον τους.
«Σε ό,τι αφορά το μέλλον, οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι τα δυσάρεστα γεγονότα δεν θα συμβούν στους ίδιους. Όμως δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να εξηγήσουν πού οφείλεται η έλλειψη πιθανοτήτων να τους συμβεί κάτι καλό».
Οι θετικές σκέψεις μας κινητοποιούν ωστόσο πρέπει και αυτές να γίνονται με μέτρο. Οι ερευνητές είδαν ότι όταν κάποιος οραματίζεται υπερβολικά την ευτυχία του στο μέλλον καταλήγει τελικά πιο δυστυχισμένος.
«Συγκεκριμένα, όταν κάποιος προσπαθεί να σκεφτεί μια ολόκληρη λίστα από 10 καλά πράγματα που θα μπορούσαν να του συμβούν μπορεί να αισθανθεί πολύ χειρότερα, συγκριτικά με το αν σκεφτόταν δύο καλά πράγματα χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα».

Ο άνθρωπος έχει πάντα την τάση να είναι αισιόδοξος

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν υποστηρίζουν σε μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Psychological Science» ότι ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποδεχτεί ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να τον βρει μια μεγάλη τραγωδία, έστω κι αν ξέρει ότι πάντα υπάρχει πιθανότητα γι’ αυτό.
Ακόμα και όταν ξέρουμε ότι στο μέλλον μπορεί να μας συμβεί κάτι κακό (π.χ. ένα πρόβλημα υγείας) θέλουμε πάντα να κάνουμε θετικές σκέψεις για το αύριο. Και όσον αφορά το παρελθόν, έχουμε την τάση να θυμόμαστε περισσότερα τα καλά και να ξεχνάμε τα κακά. Με άλλα λόγια έχουμε την τάση να είμαστε αισιόδοξοι.
Η τάση όμως του ανθρώπου να είναι αισιόδοξος (συχνά υπεραισιόδοξος), αν και αποτελεί βασικό κίνητρο των ενεργειών του, μερικές φορές μπορεί να γίνει και πηγή δυστυχίας. H αισιοδοξία μας δίνει κουράγια και δύναμη αλλά μπορεί να μας κάνει παράτολμους και τελικά να χάσουμε επαφή με την πραγματικότητα. Όταν βλέπουμε μόνο τη θετική πλευρά των πραγμάτων και αγνοούμε τους παράγοντες αποτυχίας, τα πράγματα στο τέλος μπορεί να μην έχουν αίσιο τέλος και αυτό θα μας κάνει δυστυχισμένους.
-Μεροληπτική αισιοδοξία
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές διεξήγαγαν πέντε κύκλους δημοσκοπήσεων στο internet ώστε να μπορέσουν να δουν κατά πόσο η ψυχική ισορροπία των συμμετεχόντων επηρεάζεται από το πώς έφερναν στο μυαλό τους παρελθοντικά ή μελλοντικά γεγονότα.
Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι όσο πιο εύκολα ανακαλούσαν οι εθελοντές θετικές εμπειρίες από το παρελθόν τους, τόσο πιο χαρούμενοι ήταν. Οι αρνητικές εμπειρίες πάλι έρχονταν στην επιφάνεια δυσκολότερα, οδηγώντας τους στη θλίψη. Η τάση αυτή όμως δεν ίσχυε όταν οι εθελοντές οραματίζονταν το μέλλον. Ενώ όταν καλούνταν να σκεφτούν θετικά μελλοντικά γεγονότα αισθάνονταν χαρά, όταν σκέφτονταν αρνητικά θετικά γεγονότα δεν αισθάνονταν θλίψη. Από την άλλη μεριά
«Με το που μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε καλά πράγματα που μας έχουν ήδη συμβεί, η ζωή μας στο παρόν μοιάζει πιο ευτυχισμένη» εξηγεί ο ψυχολόγος Εντ Ο’ Μπράιαν που δηλώνει ότι πάντα συνάρπαζε ο τρόπος που άνθρωποι σκέφτονται για το μέλλον τους.
«Σε ό,τι αφορά το μέλλον, οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι τα δυσάρεστα γεγονότα δεν θα συμβούν στους ίδιους. Όμως δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να εξηγήσουν πού οφείλεται η έλλειψη πιθανοτήτων να τους συμβεί κάτι καλό».
Οι θετικές σκέψεις μας κινητοποιούν ωστόσο πρέπει και αυτές να γίνονται με μέτρο. Οι ερευνητές είδαν ότι όταν κάποιος οραματίζεται υπερβολικά την ευτυχία του στο μέλλον καταλήγει τελικά πιο δυστυχισμένος.
«Συγκεκριμένα, όταν κάποιος προσπαθεί να σκεφτεί μια ολόκληρη λίστα από 10 καλά πράγματα που θα μπορούσαν να του συμβούν μπορεί να αισθανθεί πολύ χειρότερα, συγκριτικά με το αν σκεφτόταν δύο καλά πράγματα χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα».

Μια παγκόσμια έρευνα, η οποία εξέτασε 70.000 εθελοντές απ’ όλο τον κόσμο όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στην αγάπη και τις σχέσεις αποκαλύπτει ότι το 48% των ανδρών έχουν ερωτευτεί με την πρώτη ματιά – κάτι που έχει συμβεί μόλις στο 28% των γυναικών.
Η έρευνα αποτελεί αντικείμενο ενός νέου βιβλίου, που τιτλοφορείται «The Normal Bar» και συνυπογράφεται από την δρα Πέπερ Σβαρτς, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, και τον δρα Τζέιμς Σβαρτς, καθηγητή και διευθυντή του Κέντρου Έρευνας Κοινωνικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο GeorgeMason της Βιρτζίνια.
Η έρευνα βασίζεται σε ερωτηματολόγιο που αποτελείται από 1.300 ερωτήματα, τα οποία απάντησαν οι εθελοντές online. Τα ερωτήματα αφορούν τα πάντα – από το σεξ και τα πιο ελκυστικά σωματικά χαρακτηριστικά έως τα στοιχεία της προσωπικότητας που βρίσκουμε ελκυστικά σε έναν δυνητικό σύντροφο.
-Η επικοινωνία
Εκτός από το ότι ο έρωτας με την πρώτη ματιά είναι συχνός στους άνδρες, ένα άλλο από τα ευρήματα της έρευνας είναι ότι το 74% των εθελοντών είναι ευτυχισμένοι στη σχέση ή το γάμο τους, ενώ το 66% πιστεύουν πως έχουν βρει την «αδελφή ψυχή» τους.
Η έρευνα δείχνει επίσης ότι μια ευτυχισμένη σχέση ή γάμος έχει πολλά μυστικά, όπως συχνές νυχτερινές εξόδους του ζευγαριού, τρυφερότητα που εκδηλώνεται με χάδια, φιλιά και κράτημα από το χέρι, συχνή σωματική μη ερωτική επαφή (λ.χ. να πιάνει και να κάνει μασάζ ο ένας τον άλλο) και πολλά τρυφερά λόγια και «σ’ αγαπώ».
Ο πιο σημαντικός παράγοντας όλων, όμως, τον οποίο επικαλέστηκαν όλα τα ζευγάρια που δήλωσαν ευτυχισμένα στη σχέση ή το γάμο τους, είναι η επικοινωνία.
Αντίστοιχα, στα ζευγάρια που δήλωσαν ανικανοποίητα από τη σχέση ή το γάμο τους, η έλλειψή της είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυσή της.
-Η απιστία
Ένα ενδιαφέρον εύρημα είναι ότι μολονότι μόλις το 15% των ερωτηθέντων απάντησαν καταφατικά στο ερώτημα «έχετε απατήσει τον/την σύντροφό σας;», το ποσοστό αυτό αυξάνεται δραματικά όταν βγαίνει από τη μέση η λέξη «απιστία».
Στην πραγματικότητα, στο ερώτημα «έχετε κάνει σεξ εκτός της νυν σχέσης σας;» οι καταφατικές απαντήσεις εκτοξεύτηκαν στο 33% για τους άνδρες και στο 19% για τις γυναίκες.
Το βιβλίο εξηγεί πως η απόκλιση αυτή πιθανώς οφείλεται στο ότι η «απιστία» θεωρείται ως κάτι που εμπεριέχει και συναισθήματα – κάτι σαν «είμαι άπιστος εάν ερωτευτώ κάποιον άλλο». Το «ξερό» σεξ, όμως, δίχως συναισθηματική εμπλοκή, πιθανώς φαίνεται πως δεν θεωρείται απιστία.


Η επικοινωνία είναι το μυστικό του ευτυχισμένου γάμου

Μια παγκόσμια έρευνα, η οποία εξέτασε 70.000 εθελοντές απ’ όλο τον κόσμο όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στην αγάπη και τις σχέσεις αποκαλύπτει ότι το 48% των ανδρών έχουν ερωτευτεί με την πρώτη ματιά – κάτι που έχει συμβεί μόλις στο 28% των γυναικών.
Η έρευνα αποτελεί αντικείμενο ενός νέου βιβλίου, που τιτλοφορείται «The Normal Bar» και συνυπογράφεται από την δρα Πέπερ Σβαρτς, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, και τον δρα Τζέιμς Σβαρτς, καθηγητή και διευθυντή του Κέντρου Έρευνας Κοινωνικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο GeorgeMason της Βιρτζίνια.
Η έρευνα βασίζεται σε ερωτηματολόγιο που αποτελείται από 1.300 ερωτήματα, τα οποία απάντησαν οι εθελοντές online. Τα ερωτήματα αφορούν τα πάντα – από το σεξ και τα πιο ελκυστικά σωματικά χαρακτηριστικά έως τα στοιχεία της προσωπικότητας που βρίσκουμε ελκυστικά σε έναν δυνητικό σύντροφο.
-Η επικοινωνία
Εκτός από το ότι ο έρωτας με την πρώτη ματιά είναι συχνός στους άνδρες, ένα άλλο από τα ευρήματα της έρευνας είναι ότι το 74% των εθελοντών είναι ευτυχισμένοι στη σχέση ή το γάμο τους, ενώ το 66% πιστεύουν πως έχουν βρει την «αδελφή ψυχή» τους.
Η έρευνα δείχνει επίσης ότι μια ευτυχισμένη σχέση ή γάμος έχει πολλά μυστικά, όπως συχνές νυχτερινές εξόδους του ζευγαριού, τρυφερότητα που εκδηλώνεται με χάδια, φιλιά και κράτημα από το χέρι, συχνή σωματική μη ερωτική επαφή (λ.χ. να πιάνει και να κάνει μασάζ ο ένας τον άλλο) και πολλά τρυφερά λόγια και «σ’ αγαπώ».
Ο πιο σημαντικός παράγοντας όλων, όμως, τον οποίο επικαλέστηκαν όλα τα ζευγάρια που δήλωσαν ευτυχισμένα στη σχέση ή το γάμο τους, είναι η επικοινωνία.
Αντίστοιχα, στα ζευγάρια που δήλωσαν ανικανοποίητα από τη σχέση ή το γάμο τους, η έλλειψή της είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυσή της.
-Η απιστία
Ένα ενδιαφέρον εύρημα είναι ότι μολονότι μόλις το 15% των ερωτηθέντων απάντησαν καταφατικά στο ερώτημα «έχετε απατήσει τον/την σύντροφό σας;», το ποσοστό αυτό αυξάνεται δραματικά όταν βγαίνει από τη μέση η λέξη «απιστία».
Στην πραγματικότητα, στο ερώτημα «έχετε κάνει σεξ εκτός της νυν σχέσης σας;» οι καταφατικές απαντήσεις εκτοξεύτηκαν στο 33% για τους άνδρες και στο 19% για τις γυναίκες.
Το βιβλίο εξηγεί πως η απόκλιση αυτή πιθανώς οφείλεται στο ότι η «απιστία» θεωρείται ως κάτι που εμπεριέχει και συναισθήματα – κάτι σαν «είμαι άπιστος εάν ερωτευτώ κάποιον άλλο». Το «ξερό» σεξ, όμως, δίχως συναισθηματική εμπλοκή, πιθανώς φαίνεται πως δεν θεωρείται απιστία.


Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

Σύμφωνα με έρευνες, η ικανοποίηση που νιώθει κάθε άνθρωπος από τη ζωή του δεν είναι σταθερή σε όλη τη διάρκειά της, αλλά ακολουθεί μια πορεία που μοιάζει με το γράμμα Μ. Αρχικά ανεβαίνει και είναι υψηλή στις ηλικίες 20-29 ετών, φτάνει στο χαμηλότερο σημείο της στη μέση ηλικία και αρχίζει να αυξάνεται πάλι κατά την συνταξιοδότηση. Προς το τέλος της ζωής όμως πέφτει κατακόρυφα.
Το σχήμα αυτό έχει καταγραφεί σε μελέτες σε περισσότερες από 50 χώρες και σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές ομάδες. Έχει επίσης παρατηρηθεί σε πιθήκους: περυσινή μελέτη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι χιμπατζήδες και ουραγκοτάγκοι περνούν κρίση της μέσης ηλικίας, σαν τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των μελετών, στα 23 μας χρόνια είμαστε υπεραισιόδοξοι και ευτυχισμένοι διότι πιστεύουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να μας εμποδίσει να πραγματοποιήσουμε όσα θέλουμε.  Ακολουθούν μερικές δεκαετίες ανεκπλήρωτων προσδοκιών και απογοητεύσεων, που κορυφώνουν το αίσθημα της δυστυχίας εκεί γύρω στα 55 χρόνια – την τελευταία χρόνια που οι περισσότεροι νιώθουν να «λυγίζουν» από το βάρος των απραγματοποίητων ονείρων της νιότης τους. Από κει και πέρα αρχίζει η σταδιακά αποδοχή και η εκτίμηση όσων ήδη υπάρχουν στην ζωή – και η ευτυχία σταδιακά αυξάνει, για να φτάσει εκ νέου στο μέγιστο σημείο της στα 69 χρόνια.
Τα παραπάνω στοιχεία καταγράφονται σε μια μελέτη που πραγματοποίησε ο ο δρ Χέινς Σουάντ, ερευνητής στο Κέντρο Υγείας & Ευεξίας του Πανεπιστημίου Princeton και στο Κέντρο Οικονομικών Επιδόσεων της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE) για να δει πως συγκρίνονται οι προσδοκίες με την πραγματικότητα σε διάφορα στάδια της ζωής. Έτσι, ανέλυσε στοιχεία για την ευτυχία 23.161 Γερμανών, ηλικίας 17-85 ετών.
Όπως διαπίστωσε, στις ηλικίες 23 και 69 ετών το επίπεδο της ικανοποίησης από τη ζωή ήταν το υψηλότερο, στα 55 το χαμηλότερο, ενώ από τα 75 χρόνια και μετά ξαναμειωνόταν σημαντικά.
Προσδοκίες και πραγματικότητα
Ο δρ Σουάντ ανακάλυψε ακόμα ότι οι 20άρηδες είχαν την τάση να πιστεύουν πως στο μέλλον θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι στ’ αλήθεια έγιναν, με τη διαφορά να φτάνει το σχεδόν 10%. Αντίστοιχα, οι 68χρονοι είχαν την τάση να πιστεύουν πως θα είναι στο μέλλον λιγότερο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι πραγματικά ήταν, με τη διαφορά να είναι σχεδόν η μισή (4,5%).
Η ανάλυση έδειξε ακόμα ότι μετά την ηλικία των 30 ετών οι προσδοκίες για προσωπική ευτυχία μειώνονται σταθερά έως ότου εξισωθούν με την πραγματικότητα εκεί γύρω στα 55 χρόνια. Στη συνέχεια, εξακολουθούν να μειώνονται οι προσδοκίες, αλλά αρχίζει να αυξάνεται η ευτυχία που νιώθουμε για τις πραγματικές συνθήκες της ζωής μας – και αυτό υποδηλώνει ότι επιτέλους αρχίζουμε να εκτιμάμε ό,τι έχουμε στη ζωή μας.
Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; «Μία πιθανή εξήγηση είναι ότι οι αυξομειώσεις στην ικανοποίηση από τη ζωή άγονται από τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες, τις οποίες νιώθουμε στο πετσί μας στη μέση ηλικία, αλλά στην πορεία της ζωής αφήνουμε πίσω μας», εξήγησε ο δρ Σουάντ.
Μία άλλη εξήγηση, είναι πιο ιατρική: η νευροεπιστήμη έχει δείξει ότι «οι συναισθηματικές αντιδράσεις στις χαμένες ευκαιρίες της ζωής ελαττώνονται με την ηλικία και έτσι οι ηλικιωμένοι αισθάνονται λιγότερη θλίψη για ό,τι δεν κατόρθωσαν να πετύχουν», πρόσθεσε.
Σε κάθε περίπτωση, «η αισιοδοξία της νιότης είναι σαφέστατα κάτι θετικό και όχι κάτι που πρέπει να αλλάξουμε, αλλά οι νέοι θα πρέπει να ξέρουν ότι τα πράγματα πιθανότατα δεν θα μοιάζουν τόσο καλά στην μέση ηλικία», επισήμανε.
Η έρευνα του δρος Σουάντ έδειξε ακόμα ότι οι πιο μορφωμένοι νεαροί ενήλικες έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπερεκτιμούν την μελλοντική ικανοποίησή τους – ίσως επειδή έχουν μεγαλύτερες οικονομικές προοπτικές απ’ όσες τελικά αποκτούν.
Αν και η έρευνα βασίζεται σε στοιχεία από γερμανούς πολίτες, ο δρ Σουάντ πιστεύει ότι τα ευρήματα ισχύουν για όλα τα έθνη, παρά τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές τους – μία εκτίμηση που ενισχύεται από το γεγονός ότι ταευρήματα της μελέτης του ήταν παρόμοια στους εθελοντές τόσο της ανατολικής όσο και της δυτικής Γερμανίας, ανεξάρτητα από τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές μεταξύ τους.

Η ευτυχία ακολουθεί το γράμμα Μ

Σύμφωνα με έρευνες, η ικανοποίηση που νιώθει κάθε άνθρωπος από τη ζωή του δεν είναι σταθερή σε όλη τη διάρκειά της, αλλά ακολουθεί μια πορεία που μοιάζει με το γράμμα Μ. Αρχικά ανεβαίνει και είναι υψηλή στις ηλικίες 20-29 ετών, φτάνει στο χαμηλότερο σημείο της στη μέση ηλικία και αρχίζει να αυξάνεται πάλι κατά την συνταξιοδότηση. Προς το τέλος της ζωής όμως πέφτει κατακόρυφα.
Το σχήμα αυτό έχει καταγραφεί σε μελέτες σε περισσότερες από 50 χώρες και σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές ομάδες. Έχει επίσης παρατηρηθεί σε πιθήκους: περυσινή μελέτη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι χιμπατζήδες και ουραγκοτάγκοι περνούν κρίση της μέσης ηλικίας, σαν τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των μελετών, στα 23 μας χρόνια είμαστε υπεραισιόδοξοι και ευτυχισμένοι διότι πιστεύουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να μας εμποδίσει να πραγματοποιήσουμε όσα θέλουμε.  Ακολουθούν μερικές δεκαετίες ανεκπλήρωτων προσδοκιών και απογοητεύσεων, που κορυφώνουν το αίσθημα της δυστυχίας εκεί γύρω στα 55 χρόνια – την τελευταία χρόνια που οι περισσότεροι νιώθουν να «λυγίζουν» από το βάρος των απραγματοποίητων ονείρων της νιότης τους. Από κει και πέρα αρχίζει η σταδιακά αποδοχή και η εκτίμηση όσων ήδη υπάρχουν στην ζωή – και η ευτυχία σταδιακά αυξάνει, για να φτάσει εκ νέου στο μέγιστο σημείο της στα 69 χρόνια.
Τα παραπάνω στοιχεία καταγράφονται σε μια μελέτη που πραγματοποίησε ο ο δρ Χέινς Σουάντ, ερευνητής στο Κέντρο Υγείας & Ευεξίας του Πανεπιστημίου Princeton και στο Κέντρο Οικονομικών Επιδόσεων της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE) για να δει πως συγκρίνονται οι προσδοκίες με την πραγματικότητα σε διάφορα στάδια της ζωής. Έτσι, ανέλυσε στοιχεία για την ευτυχία 23.161 Γερμανών, ηλικίας 17-85 ετών.
Όπως διαπίστωσε, στις ηλικίες 23 και 69 ετών το επίπεδο της ικανοποίησης από τη ζωή ήταν το υψηλότερο, στα 55 το χαμηλότερο, ενώ από τα 75 χρόνια και μετά ξαναμειωνόταν σημαντικά.
Προσδοκίες και πραγματικότητα
Ο δρ Σουάντ ανακάλυψε ακόμα ότι οι 20άρηδες είχαν την τάση να πιστεύουν πως στο μέλλον θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι στ’ αλήθεια έγιναν, με τη διαφορά να φτάνει το σχεδόν 10%. Αντίστοιχα, οι 68χρονοι είχαν την τάση να πιστεύουν πως θα είναι στο μέλλον λιγότερο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι πραγματικά ήταν, με τη διαφορά να είναι σχεδόν η μισή (4,5%).
Η ανάλυση έδειξε ακόμα ότι μετά την ηλικία των 30 ετών οι προσδοκίες για προσωπική ευτυχία μειώνονται σταθερά έως ότου εξισωθούν με την πραγματικότητα εκεί γύρω στα 55 χρόνια. Στη συνέχεια, εξακολουθούν να μειώνονται οι προσδοκίες, αλλά αρχίζει να αυξάνεται η ευτυχία που νιώθουμε για τις πραγματικές συνθήκες της ζωής μας – και αυτό υποδηλώνει ότι επιτέλους αρχίζουμε να εκτιμάμε ό,τι έχουμε στη ζωή μας.
Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; «Μία πιθανή εξήγηση είναι ότι οι αυξομειώσεις στην ικανοποίηση από τη ζωή άγονται από τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες, τις οποίες νιώθουμε στο πετσί μας στη μέση ηλικία, αλλά στην πορεία της ζωής αφήνουμε πίσω μας», εξήγησε ο δρ Σουάντ.
Μία άλλη εξήγηση, είναι πιο ιατρική: η νευροεπιστήμη έχει δείξει ότι «οι συναισθηματικές αντιδράσεις στις χαμένες ευκαιρίες της ζωής ελαττώνονται με την ηλικία και έτσι οι ηλικιωμένοι αισθάνονται λιγότερη θλίψη για ό,τι δεν κατόρθωσαν να πετύχουν», πρόσθεσε.
Σε κάθε περίπτωση, «η αισιοδοξία της νιότης είναι σαφέστατα κάτι θετικό και όχι κάτι που πρέπει να αλλάξουμε, αλλά οι νέοι θα πρέπει να ξέρουν ότι τα πράγματα πιθανότατα δεν θα μοιάζουν τόσο καλά στην μέση ηλικία», επισήμανε.
Η έρευνα του δρος Σουάντ έδειξε ακόμα ότι οι πιο μορφωμένοι νεαροί ενήλικες έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπερεκτιμούν την μελλοντική ικανοποίησή τους – ίσως επειδή έχουν μεγαλύτερες οικονομικές προοπτικές απ’ όσες τελικά αποκτούν.
Αν και η έρευνα βασίζεται σε στοιχεία από γερμανούς πολίτες, ο δρ Σουάντ πιστεύει ότι τα ευρήματα ισχύουν για όλα τα έθνη, παρά τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές τους – μία εκτίμηση που ενισχύεται από το γεγονός ότι ταευρήματα της μελέτης του ήταν παρόμοια στους εθελοντές τόσο της ανατολικής όσο και της δυτικής Γερμανίας, ανεξάρτητα από τις οικονομικές και πολιτισμικές διαφορές μεταξύ τους.
Για το 15% των ζευγαριών η πορεία της σχέσης εξαρτάται από από το σεξ  και αν το ταίρι τους δεν τους ικανοποιεί, η σχέση τελειώνει. Για άλλο ένα 40% των ζευγαριών, το κακό σεξ αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην απόφαση να χωρίσουν. Στην πραγματικότητα, ένας στους τέσσερις άντρες και μία στις πέντε γυναίκες θεωρούν ότι ο συχνός οργασμός είναι πιο σημαντικός για την σχέση τους από τον έρωτα. Τελικά, λιγότερα από ένα στα δύο ζευγάρια είναι πολύ ικανοποιημένα από τη συχνότητα των οργασμών που έχουν στην παρούσα σχέση τους.
Αυτά είναι τα ευρήματα νέας βρετανικής δημοσκόπησης, στην οποία συμμετείχαν 3.800 άνδρες και γυναίκες και πραγματοποιήθηκε με αφορμή την βρετανική Εθνική Ημέρα Οργασμού (31 Ιουλίου 2013).
Μολονότι το 60% των ερωτηθέντων είπαν ότι γενικώς είναι πολύ ικανοποιημένοι από τη σχέση τους, το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 17% για τους άντρες και στο 6% για τις γυναίκες όταν τους ζητήθηκε να βαθμολογήσουν μεμονωμένα την σεξουαλική πλευρά της σχέσης τους.
Το 16% των ανδρών, εξάλλου, και το 13% των γυναικών είπαν ότι το κακό σεξ αποτελεί αιτία για την οποία χωρίζουν, ενώ το 39% ότι αποτελεί συμβάλλοντα παράγοντα στην απόφασή τους να χωρίσουν.
Η κούραση εμπόδιο στο καλό σεξ
Όταν ρωτήθηκαν τι είναι αυτό που επηρεάζει την ικανότητά τους να έχουν οργασμό, η κούραση ανεδείχθη ως η πιο σημαντική αιτία, με το 20% των γυναικών και το 23% των ανδρών να την επικαλούνται. Δεύτερη συχνότερη αιτία για τις γυναίκες ήταν ζητήματα αυτοεκτίμησης και τρίτη η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας.
Για το 15% των ανδρών, το ποτό ήταν το δεύτερο κυριότερο εμπόδιο στην κορύφωσή τους, με το άγχος για τη δουλειά να είναι το τρίτο καθώς επηρεάζει αρνητικά τον οργασμό στο 12% των ερωτηθέντων.
Συνολικά, ένας στους τέσσερις ερωτηθέντες είπαν ότι αισθάνονται υποχρεωμένοι να έχουν οργασμό κάθε φορά που κάνουν σεξ. Ανεξάρτητα από το τι είπαν, όμως, το 27% των ανδρών και το 69% των γυναικών παραδέχτηκαν ότι κάποια στιγμή έχουν προσποιηθεί οργασμό.
Η δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό ενός online καταστήματος σεξουαλικών βοηθημάτων, έδειξε ακόμα ότι για το 47% των γυναικών η αφιέρωση περισσότερου χρόνου στα προκαταρκτικά θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, ενώ για το 54% των ανδρών το ίδιο θα έκανε περισσότερο στοματικό σεξ.


Το κακό σεξ αιτία χωρισμού για το 15% των ζευγαριών

Για το 15% των ζευγαριών η πορεία της σχέσης εξαρτάται από από το σεξ  και αν το ταίρι τους δεν τους ικανοποιεί, η σχέση τελειώνει. Για άλλο ένα 40% των ζευγαριών, το κακό σεξ αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην απόφαση να χωρίσουν. Στην πραγματικότητα, ένας στους τέσσερις άντρες και μία στις πέντε γυναίκες θεωρούν ότι ο συχνός οργασμός είναι πιο σημαντικός για την σχέση τους από τον έρωτα. Τελικά, λιγότερα από ένα στα δύο ζευγάρια είναι πολύ ικανοποιημένα από τη συχνότητα των οργασμών που έχουν στην παρούσα σχέση τους.
Αυτά είναι τα ευρήματα νέας βρετανικής δημοσκόπησης, στην οποία συμμετείχαν 3.800 άνδρες και γυναίκες και πραγματοποιήθηκε με αφορμή την βρετανική Εθνική Ημέρα Οργασμού (31 Ιουλίου 2013).
Μολονότι το 60% των ερωτηθέντων είπαν ότι γενικώς είναι πολύ ικανοποιημένοι από τη σχέση τους, το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 17% για τους άντρες και στο 6% για τις γυναίκες όταν τους ζητήθηκε να βαθμολογήσουν μεμονωμένα την σεξουαλική πλευρά της σχέσης τους.
Το 16% των ανδρών, εξάλλου, και το 13% των γυναικών είπαν ότι το κακό σεξ αποτελεί αιτία για την οποία χωρίζουν, ενώ το 39% ότι αποτελεί συμβάλλοντα παράγοντα στην απόφασή τους να χωρίσουν.
Η κούραση εμπόδιο στο καλό σεξ
Όταν ρωτήθηκαν τι είναι αυτό που επηρεάζει την ικανότητά τους να έχουν οργασμό, η κούραση ανεδείχθη ως η πιο σημαντική αιτία, με το 20% των γυναικών και το 23% των ανδρών να την επικαλούνται. Δεύτερη συχνότερη αιτία για τις γυναίκες ήταν ζητήματα αυτοεκτίμησης και τρίτη η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας.
Για το 15% των ανδρών, το ποτό ήταν το δεύτερο κυριότερο εμπόδιο στην κορύφωσή τους, με το άγχος για τη δουλειά να είναι το τρίτο καθώς επηρεάζει αρνητικά τον οργασμό στο 12% των ερωτηθέντων.
Συνολικά, ένας στους τέσσερις ερωτηθέντες είπαν ότι αισθάνονται υποχρεωμένοι να έχουν οργασμό κάθε φορά που κάνουν σεξ. Ανεξάρτητα από το τι είπαν, όμως, το 27% των ανδρών και το 69% των γυναικών παραδέχτηκαν ότι κάποια στιγμή έχουν προσποιηθεί οργασμό.
Η δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό ενός online καταστήματος σεξουαλικών βοηθημάτων, έδειξε ακόμα ότι για το 47% των γυναικών η αφιέρωση περισσότερου χρόνου στα προκαταρκτικά θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, ενώ για το 54% των ανδρών το ίδιο θα έκανε περισσότερο στοματικό σεξ.


Έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά, δηλώνει η Κάμερον Ντίαζ.
Βρετανός ψυχολόγος που ειδικεύεται στην εξελικτική ψυχολογία υποστηρίζει ότι η ευφυΐα της γυναίκας έχει σαφή συσχέτιση με την επιθυμία ή την απροθυμία της να αποκτήσει παιδιά. Σε μελέτη που πραγματοποίησε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες με υψηλό δείκτη νοημοσύνης έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να μην κάνουν οικογένεια.
Η μελέτη, που διεξήχθη από τον δρα Σατόσι Καναζάβα, λέκτορα στην φημισμένη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), έδειξε ότι η λαχτάρα των γυναικών να αποκτήσουν παιδιά μειώνεται κατά σχεδόν 25% ανά κάθε πρόσθετους 15 βαθμούς στον δείκτη νοημοσύνης τους.
Όταν ο δρ Καναζάβα, ο οποίος ανέλυσε στοιχεία από την Εθνική Μελέτη Ανάπτυξης Παιδιών της Βρετανίας, συνυπολόγισε την οικονομική κατάσταση και το μορφωτικό επίπεδο των γυναικών, το αρχικό εύρημα δεν άλλαξε: όσο πιο ευφυής ήταν μια γυναίκα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να θέλει παιδιά.
Χωρίς απογόνους το 43% των γυναικών με πτυχίο
Οι γυναίκες που δεν έχουν παιδιά αυξάνονται διαρκώς. Σύμφωνα με στοιχεία από την Υπηρεσία Εθνικής Στατιστικής (ONS) της Βρετανίας, ο αριθμός τους σχεδόν διπλασιάσθηκε στη χώρα από την δεκαετία του 1990.
Έτσι, σήμερα μία στις πέντε 45χρονες Βρετανίδες δεν έχουν παιδιά, αλλά το ποσοστό αυξάνεται στο 43% μεταξύ όσων εξ αυτών κατέχουν πανεπιστημιακούς τίτλους – ένα εύρημα που φαίνεται να τεκμηριώνει τα συμπεράσματα του δρος Καναζάβα, γράφει η εφημερίδα «Daily Mail».
Πολλές είναι οι διάσημες γυναίκες που ανοικτά έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να κάνουν παιδιά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών του Κέιμπριτζ Μέρι Μπερντ, οι ηθοποιοί Έλεν Μίρεν, Κάμερον Ντίαζ και Εύα Μέντες, και οι παρουσιάστριες Όπρα Γουίνφρεϊ και Κέιτ Χαμπλ.
Η Ντίαζ έχει δηλώσει ότι «έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά», ενώ η Μέντες έχει πει «δεν θέλω παιδιά, γιατί μου αρέσει να κοιμάμαι και ούτως ή άλλως ανησυχώ για τα πάντα». Η δε Χαμπλ έχει πει ότι «απλώς δεν διαθέτω το μητρικό γονίδιο», προσθέτοντας ότι αποφάσισε στα 14 της χρόνια πως δεν θα κάνει ποτέ παιδιά.

Οι μορφωμένες γυναίκες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά

Έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά, δηλώνει η Κάμερον Ντίαζ.
Βρετανός ψυχολόγος που ειδικεύεται στην εξελικτική ψυχολογία υποστηρίζει ότι η ευφυΐα της γυναίκας έχει σαφή συσχέτιση με την επιθυμία ή την απροθυμία της να αποκτήσει παιδιά. Σε μελέτη που πραγματοποίησε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες με υψηλό δείκτη νοημοσύνης έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να μην κάνουν οικογένεια.
Η μελέτη, που διεξήχθη από τον δρα Σατόσι Καναζάβα, λέκτορα στην φημισμένη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), έδειξε ότι η λαχτάρα των γυναικών να αποκτήσουν παιδιά μειώνεται κατά σχεδόν 25% ανά κάθε πρόσθετους 15 βαθμούς στον δείκτη νοημοσύνης τους.
Όταν ο δρ Καναζάβα, ο οποίος ανέλυσε στοιχεία από την Εθνική Μελέτη Ανάπτυξης Παιδιών της Βρετανίας, συνυπολόγισε την οικονομική κατάσταση και το μορφωτικό επίπεδο των γυναικών, το αρχικό εύρημα δεν άλλαξε: όσο πιο ευφυής ήταν μια γυναίκα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να θέλει παιδιά.
Χωρίς απογόνους το 43% των γυναικών με πτυχίο
Οι γυναίκες που δεν έχουν παιδιά αυξάνονται διαρκώς. Σύμφωνα με στοιχεία από την Υπηρεσία Εθνικής Στατιστικής (ONS) της Βρετανίας, ο αριθμός τους σχεδόν διπλασιάσθηκε στη χώρα από την δεκαετία του 1990.
Έτσι, σήμερα μία στις πέντε 45χρονες Βρετανίδες δεν έχουν παιδιά, αλλά το ποσοστό αυξάνεται στο 43% μεταξύ όσων εξ αυτών κατέχουν πανεπιστημιακούς τίτλους – ένα εύρημα που φαίνεται να τεκμηριώνει τα συμπεράσματα του δρος Καναζάβα, γράφει η εφημερίδα «Daily Mail».
Πολλές είναι οι διάσημες γυναίκες που ανοικτά έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να κάνουν παιδιά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών του Κέιμπριτζ Μέρι Μπερντ, οι ηθοποιοί Έλεν Μίρεν, Κάμερον Ντίαζ και Εύα Μέντες, και οι παρουσιάστριες Όπρα Γουίνφρεϊ και Κέιτ Χαμπλ.
Η Ντίαζ έχει δηλώσει ότι «έχω ζωή επειδή δεν έχω παιδιά», ενώ η Μέντες έχει πει «δεν θέλω παιδιά, γιατί μου αρέσει να κοιμάμαι και ούτως ή άλλως ανησυχώ για τα πάντα». Η δε Χαμπλ έχει πει ότι «απλώς δεν διαθέτω το μητρικό γονίδιο», προσθέτοντας ότι αποφάσισε στα 14 της χρόνια πως δεν θα κάνει ποτέ παιδιά.

Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017

Μια ανασκόπηση (Leitenberg & Henning, 1995) των μελετών που ερεύνησαν τις σεξουαλικές φαντασιώσεις ανδρών και γυναικών κατέληξε στο ότι το περιεχόμενο των φαντασιώσεων των δύο φύλων διαφέρει αρκετά. Οι άνδρες φαντασιώνονται περισσότερο το να κάνουν κάτι σε μια γυναίκα, ενώ οι γυναίκες να τους κάνουν κάτι. Οι φαντασιώσεις των ανδρών είναι περισσότερο οπτικές ή σαρκικές, ενώ των γυναικών περιλαμβάνουν συναισθήματα. Οι άνδρες συχνότερα από τις γυναίκες φαντασιώνονται σεξουαλικές πράξεις στις οποίες συμμετέχουν περισσότερα από δύο πρόσωπα. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να φαντασιώνονται τον εαυτό τους σε ρόλο υποταγής, ενώ οι άνδρες σε ρόλο κυριαρχίας.Σύμφωνα με τους Leitenberg & Henning, αυτό συμβαίνει διότι η υποταγή στη φαντασία της γυναίκας υποδηλώνει πως ο άνδρας τη θέλει πολύ. Αντίστοιχα, η κυριαρχία στη φαντασίωση του άνδρα υποδηλώνει ότι η γυναίκα έλκεται τόσο, που αδυνατεί να του αντισταθεί.
Μια άλλη μελέτη (Zurbriggen & Yost, 2004) έδειξε ότι οι άνδρες εστιάζουν περισσότερο στην αίσθηση ότι παρέχουν ευχαρίστηση στη γυναίκα, ενώ οι γυναίκες στην αίσθηση προσωπικής ικανοποίησης. Επιπλέον, ενώ το 98% των ανδρών και το 80% των γυναικών φαντασιώνονται πρόσωπα εκτός του / της συντρόφου τους, το 50% πιστεύει πως η απιστία είναι απαράδεκτη ακόμη και όταν συμβαίνει μόνο στη φαντασίωση (Hicks & Leitenberg, 2001).
-Η επίδραση στη σεξουαλική ζωή
Η παλαιότερη άποψη που υποστήριζε o Φρόυντ, αλλά και άλλοι ερευνητές, ότι οι άνθρωποι φαντασιώνονται όταν δεν ικανοποιούνται σεξουαλικά, φαίνεται ότι δεν επαληθεύεται στις σύγχρονες μελέτες (Davidson & Hoffman 1986, Hariton & Singer 1974, Person, Terestman, Myers, Goldberg, & Borenstein 1992).Οι σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι τα πρόσωπα που φαντασιώνονται συχνά είναι πιο ενεργά και ικανοποιημένα σεξουαλικά (Haavio – Mannila & Konnula 1997). Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως οι φαντασιώσεις μπορούν να εξυπηρετήσουν πολλούς σκοπούς, ανάμεσα στους οποίους είναι το να αυξήσουν τη διέγερση και την έλξη μεταξύ των δύο φύλων, και να οδηγήσουν σε οργασμό.
Ωστόσο, φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν κοινωνικά ή ηθικά ανεπίτρεπτες σεξουαλικές συμπεριφορές, ενδέχεται να δημιουργήσουν ενοχές, με αποτέλεσμα την εμφάνιση σεξουαλικών προβλημάτων.

Οι φαντασιώσεις ανδρών και γυναικών διαφέρουν

Μια ανασκόπηση (Leitenberg & Henning, 1995) των μελετών που ερεύνησαν τις σεξουαλικές φαντασιώσεις ανδρών και γυναικών κατέληξε στο ότι το περιεχόμενο των φαντασιώσεων των δύο φύλων διαφέρει αρκετά. Οι άνδρες φαντασιώνονται περισσότερο το να κάνουν κάτι σε μια γυναίκα, ενώ οι γυναίκες να τους κάνουν κάτι. Οι φαντασιώσεις των ανδρών είναι περισσότερο οπτικές ή σαρκικές, ενώ των γυναικών περιλαμβάνουν συναισθήματα. Οι άνδρες συχνότερα από τις γυναίκες φαντασιώνονται σεξουαλικές πράξεις στις οποίες συμμετέχουν περισσότερα από δύο πρόσωπα. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να φαντασιώνονται τον εαυτό τους σε ρόλο υποταγής, ενώ οι άνδρες σε ρόλο κυριαρχίας.Σύμφωνα με τους Leitenberg & Henning, αυτό συμβαίνει διότι η υποταγή στη φαντασία της γυναίκας υποδηλώνει πως ο άνδρας τη θέλει πολύ. Αντίστοιχα, η κυριαρχία στη φαντασίωση του άνδρα υποδηλώνει ότι η γυναίκα έλκεται τόσο, που αδυνατεί να του αντισταθεί.
Μια άλλη μελέτη (Zurbriggen & Yost, 2004) έδειξε ότι οι άνδρες εστιάζουν περισσότερο στην αίσθηση ότι παρέχουν ευχαρίστηση στη γυναίκα, ενώ οι γυναίκες στην αίσθηση προσωπικής ικανοποίησης. Επιπλέον, ενώ το 98% των ανδρών και το 80% των γυναικών φαντασιώνονται πρόσωπα εκτός του / της συντρόφου τους, το 50% πιστεύει πως η απιστία είναι απαράδεκτη ακόμη και όταν συμβαίνει μόνο στη φαντασίωση (Hicks & Leitenberg, 2001).
-Η επίδραση στη σεξουαλική ζωή
Η παλαιότερη άποψη που υποστήριζε o Φρόυντ, αλλά και άλλοι ερευνητές, ότι οι άνθρωποι φαντασιώνονται όταν δεν ικανοποιούνται σεξουαλικά, φαίνεται ότι δεν επαληθεύεται στις σύγχρονες μελέτες (Davidson & Hoffman 1986, Hariton & Singer 1974, Person, Terestman, Myers, Goldberg, & Borenstein 1992).Οι σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι τα πρόσωπα που φαντασιώνονται συχνά είναι πιο ενεργά και ικανοποιημένα σεξουαλικά (Haavio – Mannila & Konnula 1997). Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως οι φαντασιώσεις μπορούν να εξυπηρετήσουν πολλούς σκοπούς, ανάμεσα στους οποίους είναι το να αυξήσουν τη διέγερση και την έλξη μεταξύ των δύο φύλων, και να οδηγήσουν σε οργασμό.
Ωστόσο, φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν κοινωνικά ή ηθικά ανεπίτρεπτες σεξουαλικές συμπεριφορές, ενδέχεται να δημιουργήσουν ενοχές, με αποτέλεσμα την εμφάνιση σεξουαλικών προβλημάτων.

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :
Για τους περισσότερους δεν είναι άγνωστο το εξής σκηνικό: Μια παρέα από φίλους γευματίζει μαζί, γελώντας, ανταλλάσσοντας ιστορίες και σχολιάζοντας τις ειδήσεις – αλλά όχι κατ ‘ανάγκη με τα άτομα που βρίσκονται μπροστά τους! Δεν είναι ασυνήθιστο πια να έχει κάποιος το κινητό τηλέφωνο σε κοντινή απόσταση πάνω στο τραπέζι, έτσι ώστε να είναι εύκολα προσιτό είτε για ένα γρήγορο έλεγχο του e-mail είτε για άμεση απάντηση σε κάποια τηλεφωνική κλήση ή μήνυμα sms. Σπάνια συναντάς κάποιον που δεν ρίχνει μια γρήγορη ματιά στο τηλέφωνο ανά τακτά χρονιά διαστήματα.
Θα περίμενε κανείς ότι η ευρεία διαθεσιμότητα των κινητών τηλεφώνων θα βελτίωνε τις διαπροσωπικές σχέσεις, αφού μας προσφέρουν την δυνατότητα για διαρκή επικοινωνία. Όμως, μια πρόσφατη σειρά μελετών από τους ερευνητές του πανεπιστημίου του Essex, Andrew K. Przybylski και Netta Weinstein , έδειξαν ότι τα κινητά τηλέφωνά μπορούν να βλάψουν τις σχέσεις μας. Το να έχουμε ένα κινητό τηλέφωνο κοντά μας, ακόμα και αν δεν το ελέγχουμε τακτικά, μπορεί να αποδειχτεί επιζήμιο για την επικοινωνία μας με τους άλλους.
Οι ερευνητές ζήτησαν από ζευγάρια αγνώστων μεταξύ τους ατόμων, να συζητήσουν για 10 λεπτά, για ένα ενδιαφέρον γεγονός που τους συνέβη τον τελευταίο μήνα. Τα ζευγάρια άφησαν τα πράγματα τους στην αίθουσα αναμονής και προχώρησαν σε ένα ιδιωτικό χώρο. Εκεί βρήκαν δύο καρέκλες που ήταν η μία απέναντι από την άλλη, και λίγα μέτρα μακριά υπήρχε ένα γραφείο που είχε πάνω ένα βιβλίο και ένα ακόμα αντικείμενο. Εν αγνοία των συμμετεχόντων, αυτό που θα διαφοροποιούσε τα πειράματα ήταν το δεύτερο αντικείμενο πάνω στο γραφείο. Κάποια ζευγάρια συζήτησαν έχοντας κοντά τους ένα κινητό τηλέφωνο, ενώ άλλα ζευγάρια συζήτησαν έχοντας κοντά τους ένα φορητό υπολογιστή. Αφού τελειώσαν τη συζήτηση, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με την ποιότητα της σχέσης και τα συναισθήματα της εγγύτητας που είχαν βιώσει. Τα ζευγάρια που συνομίλησαν ενώ υπήρχε κινητό τηλέφωνο κοντά τους ανέφεραν χαμηλότερη ποιότητα σχέσης και μικρότερη εγγύτητα.
Στη συνέχεια οι ερευνητές προχώρησαν με ένα νέο πείραμα, για να διαπιστώσουν πότε επηρεάζει περισσότερο η παρουσία κινητού τηλεφώνου. Αυτή τη φορά, ζητήθηκε από κάθε ζευγάρι ξένων μεταξύ τους ατόμων, να συζητήσουν ένα απλό θέμα (τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για τα πλαστικά δέντρα) ή ένα ουσιαστικό θέμα (τα πιο σημαντικά γεγονότα του παρελθόντος έτους) – και πάλι, είτε με ένα κινητό τηλέφωνο είτε με ένα φορητό υπολογιστή σε κοντινή απόσταση. Μετά από 10 λεπτά συζήτησης, απάντησαν σε ερωτηματολόγιο σχετικά με την ποιότητα σχέσης, τα συναισθήματά εμπιστοσύνης, και την εμπάθεια που είχαν νιώσει από τους συνομιλητές τους.
Η παρουσία του κινητού τηλεφώνου δεν είχε καμία επίδραση στην ποιότητα της σχέσης, την εμπιστοσύνη, και την εμπάθεια, εφόσον το ζευγάρι συζητούσε το απλό θέμα. Αντίθετα, υπήρχαν σημαντικές διαφορές, αν το θέμα συζήτησης ήταν ουσιαστικό Τα ζευγάρια που συζητούσαν με ένα κινητό τηλέφωνο κοντά τους, ανέφεραν ότι η ποιότητα της σχέσης τους ήταν χειρότερη.
Έτσι, αλληλεπιδρώντας με άλλους σε ένα περιβάλλον που δεν υπάρχει κοντά κινητό τηλέφωνο , συμβάλλει στην ενίσχυση της εγγύτητας, τη διαπροσωπικής εμπιστοσύνης, και την αντίληψης της ενσυναίσθησης – δηλαδή των δομικών συστατικών μιας σχέσης. Παλιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι, λόγω των πολλών κοινωνικών, και ψυχαγωγικών επιλογών που μας δίνουν τα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα, αποσπούν την προσοχή μας από το γύρω περιβάλλον, και αυτό συμβαίνει είτε την ώρα που κινούμαστε με μεγάλη ταχύτητα σε έναν αυτοκινητόδρομο είτε όταν βρισκόμαστε σε κάποια συνάντηση. Οι νέες έρευνες δείχνουν ότι τα κινητά τηλέφωνα λειτουργούν και ως υπενθύμιση του ευρύτερου δικτύου με το οποίο θα μπορούσαμε να συνδεθούμε, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται η ικανότητά μας να συνδεθούμε με τους ανθρώπους που είναι γύρω μας.
Ίσως θα ήταν υπερβολικό να αφήστε το κινητό τηλέφωνο σας στο ντουλάπι πριν από κάποια σημαντική συνομιλία, ή να το αφήσετε στο αυτοκίνητο στο πρώτο ραντεβού. Αλλά αν βρίσκεστε με ανθρώπους που πραγματικά νοιάζεστε για αυτούς, ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε την επόμενη φορά που θα θελήσετε να πιάσετε το τηλέφωνό σας για να απαντήσετε σε ένα μήνυμα sms ή για να δείτε τα αποτελέσματα των αγώνων.
Πηγή: Περιοδικό Scientific American

Το κινητό τηλέφωνο βλάπτει τις σχέσεις μας

Για τους περισσότερους δεν είναι άγνωστο το εξής σκηνικό: Μια παρέα από φίλους γευματίζει μαζί, γελώντας, ανταλλάσσοντας ιστορίες και σχολιάζοντας τις ειδήσεις – αλλά όχι κατ ‘ανάγκη με τα άτομα που βρίσκονται μπροστά τους! Δεν είναι ασυνήθιστο πια να έχει κάποιος το κινητό τηλέφωνο σε κοντινή απόσταση πάνω στο τραπέζι, έτσι ώστε να είναι εύκολα προσιτό είτε για ένα γρήγορο έλεγχο του e-mail είτε για άμεση απάντηση σε κάποια τηλεφωνική κλήση ή μήνυμα sms. Σπάνια συναντάς κάποιον που δεν ρίχνει μια γρήγορη ματιά στο τηλέφωνο ανά τακτά χρονιά διαστήματα.
Θα περίμενε κανείς ότι η ευρεία διαθεσιμότητα των κινητών τηλεφώνων θα βελτίωνε τις διαπροσωπικές σχέσεις, αφού μας προσφέρουν την δυνατότητα για διαρκή επικοινωνία. Όμως, μια πρόσφατη σειρά μελετών από τους ερευνητές του πανεπιστημίου του Essex, Andrew K. Przybylski και Netta Weinstein , έδειξαν ότι τα κινητά τηλέφωνά μπορούν να βλάψουν τις σχέσεις μας. Το να έχουμε ένα κινητό τηλέφωνο κοντά μας, ακόμα και αν δεν το ελέγχουμε τακτικά, μπορεί να αποδειχτεί επιζήμιο για την επικοινωνία μας με τους άλλους.
Οι ερευνητές ζήτησαν από ζευγάρια αγνώστων μεταξύ τους ατόμων, να συζητήσουν για 10 λεπτά, για ένα ενδιαφέρον γεγονός που τους συνέβη τον τελευταίο μήνα. Τα ζευγάρια άφησαν τα πράγματα τους στην αίθουσα αναμονής και προχώρησαν σε ένα ιδιωτικό χώρο. Εκεί βρήκαν δύο καρέκλες που ήταν η μία απέναντι από την άλλη, και λίγα μέτρα μακριά υπήρχε ένα γραφείο που είχε πάνω ένα βιβλίο και ένα ακόμα αντικείμενο. Εν αγνοία των συμμετεχόντων, αυτό που θα διαφοροποιούσε τα πειράματα ήταν το δεύτερο αντικείμενο πάνω στο γραφείο. Κάποια ζευγάρια συζήτησαν έχοντας κοντά τους ένα κινητό τηλέφωνο, ενώ άλλα ζευγάρια συζήτησαν έχοντας κοντά τους ένα φορητό υπολογιστή. Αφού τελειώσαν τη συζήτηση, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με την ποιότητα της σχέσης και τα συναισθήματα της εγγύτητας που είχαν βιώσει. Τα ζευγάρια που συνομίλησαν ενώ υπήρχε κινητό τηλέφωνο κοντά τους ανέφεραν χαμηλότερη ποιότητα σχέσης και μικρότερη εγγύτητα.
Στη συνέχεια οι ερευνητές προχώρησαν με ένα νέο πείραμα, για να διαπιστώσουν πότε επηρεάζει περισσότερο η παρουσία κινητού τηλεφώνου. Αυτή τη φορά, ζητήθηκε από κάθε ζευγάρι ξένων μεταξύ τους ατόμων, να συζητήσουν ένα απλό θέμα (τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για τα πλαστικά δέντρα) ή ένα ουσιαστικό θέμα (τα πιο σημαντικά γεγονότα του παρελθόντος έτους) – και πάλι, είτε με ένα κινητό τηλέφωνο είτε με ένα φορητό υπολογιστή σε κοντινή απόσταση. Μετά από 10 λεπτά συζήτησης, απάντησαν σε ερωτηματολόγιο σχετικά με την ποιότητα σχέσης, τα συναισθήματά εμπιστοσύνης, και την εμπάθεια που είχαν νιώσει από τους συνομιλητές τους.
Η παρουσία του κινητού τηλεφώνου δεν είχε καμία επίδραση στην ποιότητα της σχέσης, την εμπιστοσύνη, και την εμπάθεια, εφόσον το ζευγάρι συζητούσε το απλό θέμα. Αντίθετα, υπήρχαν σημαντικές διαφορές, αν το θέμα συζήτησης ήταν ουσιαστικό Τα ζευγάρια που συζητούσαν με ένα κινητό τηλέφωνο κοντά τους, ανέφεραν ότι η ποιότητα της σχέσης τους ήταν χειρότερη.
Έτσι, αλληλεπιδρώντας με άλλους σε ένα περιβάλλον που δεν υπάρχει κοντά κινητό τηλέφωνο , συμβάλλει στην ενίσχυση της εγγύτητας, τη διαπροσωπικής εμπιστοσύνης, και την αντίληψης της ενσυναίσθησης – δηλαδή των δομικών συστατικών μιας σχέσης. Παλιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι, λόγω των πολλών κοινωνικών, και ψυχαγωγικών επιλογών που μας δίνουν τα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα, αποσπούν την προσοχή μας από το γύρω περιβάλλον, και αυτό συμβαίνει είτε την ώρα που κινούμαστε με μεγάλη ταχύτητα σε έναν αυτοκινητόδρομο είτε όταν βρισκόμαστε σε κάποια συνάντηση. Οι νέες έρευνες δείχνουν ότι τα κινητά τηλέφωνα λειτουργούν και ως υπενθύμιση του ευρύτερου δικτύου με το οποίο θα μπορούσαμε να συνδεθούμε, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται η ικανότητά μας να συνδεθούμε με τους ανθρώπους που είναι γύρω μας.
Ίσως θα ήταν υπερβολικό να αφήστε το κινητό τηλέφωνο σας στο ντουλάπι πριν από κάποια σημαντική συνομιλία, ή να το αφήσετε στο αυτοκίνητο στο πρώτο ραντεβού. Αλλά αν βρίσκεστε με ανθρώπους που πραγματικά νοιάζεστε για αυτούς, ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε την επόμενη φορά που θα θελήσετε να πιάσετε το τηλέφωνό σας για να απαντήσετε σε ένα μήνυμα sms ή για να δείτε τα αποτελέσματα των αγώνων.
Πηγή: Περιοδικό Scientific American

Μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Βρέμης της Γερμανία ς και του Πολυτεχνείου της Τζόρτζια των ΗΠΑ έδειξε ότι η προτεραιότητα στην καθημερινότητα μιας γυναίκας αποτελούν οι ρομαντικές στιγμές που μοιράζεται με τον σύντροφό της. Οι επιστήμονες ζήτησαν από συνολικά 900 γυναίκες μέσου όρου ηλικίας 38 ετών να καταγράψουν το καθημερινό τους πρόγραμμα περιγράφοντας πώς αισθάνονται για κάθε πράγμα που κάνουν. Στόχος των ειδικών ήταν η δημιουργία του ιδανικού «προγράμματος» μιας γυναικείας μέρας.
Από τις απαντήσεις των εθελοντριών προέκυψε ότι πρώτος στην κατάταξη ήταν ο οκτάωρος νυχτερινός ύπνος. Αμέσως μετά η προσοχή των γυναικών στρέφεται στις ρομαντικές προσωπικές τους σχέσεις για 106 λεπτά, στη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και του ίντερνετ για 98 λεπτά και στην κοινωνικοποίηση για 82 λεπτά. Στη συνέχεια ακολουθεί η 78λεπτη ξεκούραση, ψώνια διάρκειας 56 λεπτών και 57 λεπτά τηλεφωνικών συνομιλιών.
-Χρόνο στις προσωπικές σχέσεις
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η ποικιλία αποτελούσε το πλέον σημαντικό συστατικό του ημερήσιου προγράμματος μιας γυναίκας γεγονός που εξηγεί τα επιπλέον 68 λεπτά σωματικής άσκησης και τα (μόλις) 36 λεπτά εργασίας.
«Αντικείμενο της μελέτης μας ήταν το πώς θα έμοιαζε η τέλεια μέρα, δεδομένου του ότι και οι πιο απολαυστικές δραστηριότητες γίνονται συνήθως λιγότερο ευχάριστες όταν πραγματοποιούνται πολύ συχνά και έχουν μεγάλη διάρκεια», γράφουν οι ερευνητες στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Economic Psychology».
«Για μεγαλύτερη ευημερία οφείλουμε να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στα φιλικά μας πρόσωπα και τις προσωπικές μας σχέσεις, ακόμη περισσότερο χρόνο στους συγγενείς μας και πολύ λιγότερο χρόνο στο αφεντικό και στους συναδέλφους μας», καταλήγουν οι επιστήμονες.


Οι προσωπικές σχέσεις προτεραιότητα της γυναίκας

Μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Βρέμης της Γερμανία ς και του Πολυτεχνείου της Τζόρτζια των ΗΠΑ έδειξε ότι η προτεραιότητα στην καθημερινότητα μιας γυναίκας αποτελούν οι ρομαντικές στιγμές που μοιράζεται με τον σύντροφό της. Οι επιστήμονες ζήτησαν από συνολικά 900 γυναίκες μέσου όρου ηλικίας 38 ετών να καταγράψουν το καθημερινό τους πρόγραμμα περιγράφοντας πώς αισθάνονται για κάθε πράγμα που κάνουν. Στόχος των ειδικών ήταν η δημιουργία του ιδανικού «προγράμματος» μιας γυναικείας μέρας.
Από τις απαντήσεις των εθελοντριών προέκυψε ότι πρώτος στην κατάταξη ήταν ο οκτάωρος νυχτερινός ύπνος. Αμέσως μετά η προσοχή των γυναικών στρέφεται στις ρομαντικές προσωπικές τους σχέσεις για 106 λεπτά, στη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και του ίντερνετ για 98 λεπτά και στην κοινωνικοποίηση για 82 λεπτά. Στη συνέχεια ακολουθεί η 78λεπτη ξεκούραση, ψώνια διάρκειας 56 λεπτών και 57 λεπτά τηλεφωνικών συνομιλιών.
-Χρόνο στις προσωπικές σχέσεις
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η ποικιλία αποτελούσε το πλέον σημαντικό συστατικό του ημερήσιου προγράμματος μιας γυναίκας γεγονός που εξηγεί τα επιπλέον 68 λεπτά σωματικής άσκησης και τα (μόλις) 36 λεπτά εργασίας.
«Αντικείμενο της μελέτης μας ήταν το πώς θα έμοιαζε η τέλεια μέρα, δεδομένου του ότι και οι πιο απολαυστικές δραστηριότητες γίνονται συνήθως λιγότερο ευχάριστες όταν πραγματοποιούνται πολύ συχνά και έχουν μεγάλη διάρκεια», γράφουν οι ερευνητες στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Economic Psychology».
«Για μεγαλύτερη ευημερία οφείλουμε να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στα φιλικά μας πρόσωπα και τις προσωπικές μας σχέσεις, ακόμη περισσότερο χρόνο στους συγγενείς μας και πολύ λιγότερο χρόνο στο αφεντικό και στους συναδέλφους μας», καταλήγουν οι επιστήμονες.


Μια μελέτη των ειδικών του Πανεπιστημίου City της Νέας Υόρκης (CUNY) έδειξε ότι άνδρες και γυναίκες βλέπουν τα χρώματα διαφορετικά.  Από τα πειράματα των ειδικών φάνηκε ότι οι άνδρες αδυνατούν να αντιληφθούν λεπτές διαφορές στις αποχρώσεις του κίτρινου, του πράσινου και του μπλε. Μπορεί η χρωματική απόκλιση να είναι ανεπαίσθητη, αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι οι γυναίκες είναι μάλλον πιο κατάλληλες για επαγγέλματα όπου η επιλογή του χρώματος είναι ιδιαίτερα σημαντική π.χ. του χρωματολόγου σε κομμωτήριο.
Η διαφορά οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο επεξεργάζεται τα χρώματα ο ανδρικός και ο γυναικείος εγκέφαλος. Το πορτοκαλί χρώμα φαντάζει πιο κοκκινωπό στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες. Το γρασίδι λαμβάνει μια πιο κιτρινωπή απόχρωση στα μάτια των ανδρών, σε σχέση με την ξεκάθαρη πρασινωπή απόχρωση που έχει στα μάτια των γυναικών.
-Και πάλι η τεστοστερόνη
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα ανδρών και γυναικών να περιγράψουν τα χρώματα φωτεινών λάμψεων που πρόβαλαν μπροστά τους. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν έπασχε από αχρωματοψία ή άλλα προβλήματα όρασης.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πίσω από την αδυναμία των ανδρών να διακρίνουν διαφορετικές αποχρώσεις κρύβεται ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλός τους «διαβάζει» τα χρώματα λόγω της τεστοστερόνης. Σύμφωνα με την άποψή τους, η ανδρική ορμόνη ενδεχομένως να επηρεάζει την επεξεργασία των πληροφοριών που καταγράφουν τα μάτια. «Υποθέτουμε ότι η τεστοστερόνη παίζει σημαντικό ρόλο στην όλη διαδικασία» εξηγεί ο καθηγητής Ίσραελ Αμπράμοβ, που έλαβε μέρος στη μελέτη.
-Καλύτεροι οι άνδρες στις κινούμενες εικόνες
Κατά τους επιστήμονες, η όραση δεν αποτελεί τη μόνη αίσθηση που εμφανίζεται πιο δυνατή στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Όπως αναφέρει το επιστημονικό έντυπο «Biology of the Sex Differences», όπου και δημοσιεύεται η ενδιαφέρουσα μελέτη, οι γυναίκες φαίνεται να έχουν καλύτερη ακοή, γεύση και όσφρηση, συγκριτικά με τους άνδρες.

Διαφορετικά χρώματα βλέπουν άνδρες και γυναίκες

Μια μελέτη των ειδικών του Πανεπιστημίου City της Νέας Υόρκης (CUNY) έδειξε ότι άνδρες και γυναίκες βλέπουν τα χρώματα διαφορετικά.  Από τα πειράματα των ειδικών φάνηκε ότι οι άνδρες αδυνατούν να αντιληφθούν λεπτές διαφορές στις αποχρώσεις του κίτρινου, του πράσινου και του μπλε. Μπορεί η χρωματική απόκλιση να είναι ανεπαίσθητη, αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι οι γυναίκες είναι μάλλον πιο κατάλληλες για επαγγέλματα όπου η επιλογή του χρώματος είναι ιδιαίτερα σημαντική π.χ. του χρωματολόγου σε κομμωτήριο.
Η διαφορά οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο επεξεργάζεται τα χρώματα ο ανδρικός και ο γυναικείος εγκέφαλος. Το πορτοκαλί χρώμα φαντάζει πιο κοκκινωπό στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες. Το γρασίδι λαμβάνει μια πιο κιτρινωπή απόχρωση στα μάτια των ανδρών, σε σχέση με την ξεκάθαρη πρασινωπή απόχρωση που έχει στα μάτια των γυναικών.
-Και πάλι η τεστοστερόνη
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα ανδρών και γυναικών να περιγράψουν τα χρώματα φωτεινών λάμψεων που πρόβαλαν μπροστά τους. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν έπασχε από αχρωματοψία ή άλλα προβλήματα όρασης.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πίσω από την αδυναμία των ανδρών να διακρίνουν διαφορετικές αποχρώσεις κρύβεται ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλός τους «διαβάζει» τα χρώματα λόγω της τεστοστερόνης. Σύμφωνα με την άποψή τους, η ανδρική ορμόνη ενδεχομένως να επηρεάζει την επεξεργασία των πληροφοριών που καταγράφουν τα μάτια. «Υποθέτουμε ότι η τεστοστερόνη παίζει σημαντικό ρόλο στην όλη διαδικασία» εξηγεί ο καθηγητής Ίσραελ Αμπράμοβ, που έλαβε μέρος στη μελέτη.
-Καλύτεροι οι άνδρες στις κινούμενες εικόνες
Κατά τους επιστήμονες, η όραση δεν αποτελεί τη μόνη αίσθηση που εμφανίζεται πιο δυνατή στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Όπως αναφέρει το επιστημονικό έντυπο «Biology of the Sex Differences», όπου και δημοσιεύεται η ενδιαφέρουσα μελέτη, οι γυναίκες φαίνεται να έχουν καλύτερη ακοή, γεύση και όσφρηση, συγκριτικά με τους άνδρες.

Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

Mια νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι τα συμπαθή θηλαστικά όχι μόνο επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά χρησιμοποιούν και ονόματα.
Kάθε δελφίνι έχει το δικό του μοναδικό «σφύριγμα» που αντιστοιχεί στην προσωπική του ταυτότητα και το οποίο χρησιμοποιείται από τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης όταν το καλούν. Aκόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι δύο δελφίνια μπορούν να «κουτσομπολεύουν» ένα τρίτο όταν αυτό απουσιάζει, ικανότητα που μέχρι πρότινος θεωρούνταν αποκλειστικά ανθρώπινη.
Oι ανακαλύψεις, που προέκυψαν από πρόσφατα πειράματα στον κόλπο Σαρασότα της Φλόριντα, έχουν ενθουσιάσει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, η οποία πλέον επανεξετάζει τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης των δελφινιών.
Σύμφωνα με την ομάδα του Bίνσεντ Tζάνικ από το Eρευνητικό Iνστιτούτο Θαλάσσιων Θηλαστικών του Πανεπιστημίου Σαν Aντριους, το δελφίνι «βαφτίζεται» λίγους μήνες μετά τη γέννησή του. Είναι η περίοδος κατά την οποία μαθαίνει να παράγει τους πρώτους ήχους. Kατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησής του, η αγέλη εντοπίζει έναν συγκεκριμένο ήχο τον οποίο το μικρό δελφίνι επαναλαμβάνει. Aυτό το μοναδικό «σφύριγμα» μετατρέπεται στην προσωπική του υπογραφή, δηλαδή στο «όνομά» του.


Είναι αλήθεια ότι τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους;

Mια νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι τα συμπαθή θηλαστικά όχι μόνο επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά χρησιμοποιούν και ονόματα.
Kάθε δελφίνι έχει το δικό του μοναδικό «σφύριγμα» που αντιστοιχεί στην προσωπική του ταυτότητα και το οποίο χρησιμοποιείται από τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης όταν το καλούν. Aκόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι δύο δελφίνια μπορούν να «κουτσομπολεύουν» ένα τρίτο όταν αυτό απουσιάζει, ικανότητα που μέχρι πρότινος θεωρούνταν αποκλειστικά ανθρώπινη.
Oι ανακαλύψεις, που προέκυψαν από πρόσφατα πειράματα στον κόλπο Σαρασότα της Φλόριντα, έχουν ενθουσιάσει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, η οποία πλέον επανεξετάζει τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης των δελφινιών.
Σύμφωνα με την ομάδα του Bίνσεντ Tζάνικ από το Eρευνητικό Iνστιτούτο Θαλάσσιων Θηλαστικών του Πανεπιστημίου Σαν Aντριους, το δελφίνι «βαφτίζεται» λίγους μήνες μετά τη γέννησή του. Είναι η περίοδος κατά την οποία μαθαίνει να παράγει τους πρώτους ήχους. Kατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησής του, η αγέλη εντοπίζει έναν συγκεκριμένο ήχο τον οποίο το μικρό δελφίνι επαναλαμβάνει. Aυτό το μοναδικό «σφύριγμα» μετατρέπεται στην προσωπική του υπογραφή, δηλαδή στο «όνομά» του.


Μια αμερικανή έρευνα, που μελέτησε τις αντιδράσεις 4.000 ανδρών και γυναικών ηλικίας 18 έως 70 ετών, κατέληξε ότι οι άνδρες συμφωνούν κατά πολύ μεταξύ τους για το ποια γυναίκα είναι πιο ελκυστική, σε αντίθεση με τις γυναίκες που οι γνώμες τους απέχουν πολύ για το ποιος άντρας είναι πιο ελκυστικός. Η έρευνα έγινε από τον ψυχολόγο Ντάστιν Γουντ του αμερικανικού πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ και την Κλόντια Μπρέμποου του Κολλεγίου Κουίνς και δημοσιεύτηκε στο «Journal of Personality and Social Psychology».
Σύμφωνα με την έρευνα, οι άνδρες συναινούν πολύ περισσότερο για το ποια γυναίκα βρίσκουν πολύ ή καθόλου ελκυστική, σε σχέση με τις γυναίκες οι οποίες εμφανίζουν μεγάλες διαφωνίες μεταξύ τους για το ποιος άνδρας είναι πιο ελκυστικός.  Οι ερευνητές έδειξαν στους συμμετέχοντες εθελοντές φωτογραφίες ανδρών και γυναικών και τους ζήτησαν να τις βαθμολογήσουν από πλευράς ελκυστικότητας, από  μηδέν έως 10. Προηγουμένως, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν τα πρόσωπα των φωτογραφιών με βάση ορισμένα επιμέρους χαρακτηριστικά, όπως η αυτοπεποίθηση, η ευαισθησία, το στιλ, οι σωματικές καμπύλες και οι μυς, τα αρρενωπά/θηλυκά στοιχεία, η περιποιημένη εμφάνιση, η κομψότητα κ.α., ώστε οι ερευνητές να μπορούν να καταλάβουν ποια κοινά χαρακτηριστικά είναι αυτά που αρέσουν περισσότερο στους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα, όσον αφορά στο άλλο φύλο.
-Οι άνδρες  επιθυμούν συγκεκριμένο τύπο γυναικών
Οι κρίσεις των ανδρών για τις γυναίκες ήταν πολύ ομόφωνες. Οι γυναίκες που έπαιρναν 10άρια ήταν οι ίδιες και αυτές που έπαιρναν μηδέν επίσης. Οι άνδρες βασίστηκαν πρωτίστως στα σωματικά χαρακτηριστικά των γυναικών, με ιδιαίτερη προτίμηση σε γυναίκες λεπτές που αποπνέουν γοητεία και αυτοπεποίθηση. Από την άλλη, οι γυναίκες ως ομάδα έδειξαν σχετική προτίμηση σε λεπτούς και μυώδεις άνδρες, αλλά εμφάνισαν σημαντικές διαφωνίες για το πόσο ελκυστικοί ήταν οι άνδρες στις φωτογραφίες που τους έδειξαν. Αρκετές γυναίκες βαθμολόγησαν πολύ ψηλά άνδρες, τους οποίους άλλες γυναίκες βαθμολόγησαν πολύ χαμηλά, ένα φαινόμενο που δεν παρατηρήθηκε στους άνδρες όταν βαθμολόγησαν τις γυναίκες.
Η διαπίστωση αυτή, κατά τους ερευνητές, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι οι άνδρες «κυνηγούν» λίγο-πολύ τις ίδιες γυναίκες ενώ αντίθετα οι γυναίκες είναι πολύ πιο δεκτικές σε μια μεγαλύτερη “ποικιλία” ανδρών.


Οι άνδρες θέλουν συγκεκριμένο τύπο γυναίκας

Μια αμερικανή έρευνα, που μελέτησε τις αντιδράσεις 4.000 ανδρών και γυναικών ηλικίας 18 έως 70 ετών, κατέληξε ότι οι άνδρες συμφωνούν κατά πολύ μεταξύ τους για το ποια γυναίκα είναι πιο ελκυστική, σε αντίθεση με τις γυναίκες που οι γνώμες τους απέχουν πολύ για το ποιος άντρας είναι πιο ελκυστικός. Η έρευνα έγινε από τον ψυχολόγο Ντάστιν Γουντ του αμερικανικού πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ και την Κλόντια Μπρέμποου του Κολλεγίου Κουίνς και δημοσιεύτηκε στο «Journal of Personality and Social Psychology».
Σύμφωνα με την έρευνα, οι άνδρες συναινούν πολύ περισσότερο για το ποια γυναίκα βρίσκουν πολύ ή καθόλου ελκυστική, σε σχέση με τις γυναίκες οι οποίες εμφανίζουν μεγάλες διαφωνίες μεταξύ τους για το ποιος άνδρας είναι πιο ελκυστικός.  Οι ερευνητές έδειξαν στους συμμετέχοντες εθελοντές φωτογραφίες ανδρών και γυναικών και τους ζήτησαν να τις βαθμολογήσουν από πλευράς ελκυστικότητας, από  μηδέν έως 10. Προηγουμένως, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν τα πρόσωπα των φωτογραφιών με βάση ορισμένα επιμέρους χαρακτηριστικά, όπως η αυτοπεποίθηση, η ευαισθησία, το στιλ, οι σωματικές καμπύλες και οι μυς, τα αρρενωπά/θηλυκά στοιχεία, η περιποιημένη εμφάνιση, η κομψότητα κ.α., ώστε οι ερευνητές να μπορούν να καταλάβουν ποια κοινά χαρακτηριστικά είναι αυτά που αρέσουν περισσότερο στους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα, όσον αφορά στο άλλο φύλο.
-Οι άνδρες  επιθυμούν συγκεκριμένο τύπο γυναικών
Οι κρίσεις των ανδρών για τις γυναίκες ήταν πολύ ομόφωνες. Οι γυναίκες που έπαιρναν 10άρια ήταν οι ίδιες και αυτές που έπαιρναν μηδέν επίσης. Οι άνδρες βασίστηκαν πρωτίστως στα σωματικά χαρακτηριστικά των γυναικών, με ιδιαίτερη προτίμηση σε γυναίκες λεπτές που αποπνέουν γοητεία και αυτοπεποίθηση. Από την άλλη, οι γυναίκες ως ομάδα έδειξαν σχετική προτίμηση σε λεπτούς και μυώδεις άνδρες, αλλά εμφάνισαν σημαντικές διαφωνίες για το πόσο ελκυστικοί ήταν οι άνδρες στις φωτογραφίες που τους έδειξαν. Αρκετές γυναίκες βαθμολόγησαν πολύ ψηλά άνδρες, τους οποίους άλλες γυναίκες βαθμολόγησαν πολύ χαμηλά, ένα φαινόμενο που δεν παρατηρήθηκε στους άνδρες όταν βαθμολόγησαν τις γυναίκες.
Η διαπίστωση αυτή, κατά τους ερευνητές, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι οι άνδρες «κυνηγούν» λίγο-πολύ τις ίδιες γυναίκες ενώ αντίθετα οι γυναίκες είναι πολύ πιο δεκτικές σε μια μεγαλύτερη “ποικιλία” ανδρών.


-Στη δεύτερη θέση μετά την Ιταλία η Κύπρος σε υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά
Έχουμε αφθονία φρούτων και λαχανικών, αλλά τα παιδιά μας δεν έχουν μάθει (ή δεν τα έχουμε μάθει) να εκμεταλλεύονται τον πλούτο αυτό προς όφελος της υγείας τους. Προτιμούν περισσότερο τις τηγανητές πατάτες, τις πίτσες, τα πατατάκια τσιπς, τα γαριδάκια και τις σοκολάτες. Δεν τα έχουμε μάθει, επίσης, να απολαμβάνουν  τη φύση και τη μεγάλη ηλιοφάνεια, για την οποία φημίζεται το νησί μας και ενώ θα μπορούσαν να διαθέσουν χρόνο για κάποια φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι, μένουν τις περισσότερες φορές «εγκλωβισμένα» μέσα σ’ αυτό, μπροστά από την τηλεόραση ή τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Πριν από ένα χρόνο, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα της μελέτης IDEFICS, στην οποία συμμετείχαν 21 πανεπιστήμια και ινστιτούτα της Ευρώπης σε οκτώ χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.
 Τα αποτελέσματα αφορούσαν 1.500 παιδιά 2 έως 8 ετών στην ευρύτερη περιοχή Στροβόλου και 1.000 στην περιοχή Πάφου και έδειξαν ότι πολλά από αυτά έχουν αυξημένα λιπίδια στο αίμα τους, πολλά είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα και πολλά λιποβαρή.
 Η διατροφή τους είχε πολλά λίπη και η φυσική τους κατάσταση, όσον αφορούσε την άσκηση, για πολλά ήταν κάτω από τα αποδεκτά όρια για την ηλικία τους. Βρέθηκε, επίσης, ότι η Κύπρος κατέχει τη δεύτερη θέση μετά την Ιταλία στα ποσοστά των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών, τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια. Διαπιστώθηκε, ακόμα, ότι κατέχουμε την τρίτη θέση όσον αφορά το ποσοστό των λιποβαρών παιδιών μετά το Βέλγιο και την Ουγγαρία.
Η εξέταση, εξάλλου, εκείνων των στοιχείων που οδηγούν τα παιδιά της Ευρώπης σε παχυσαρκία και κυρίως της διατροφής και της άσκησης, έδειξε: σε ό,τι αφορά το ποσοστό των παιδιών που καταναλώνουν τουλάχιστον ένα φρούτο την ημέρα, η Κύπρος ακολουθεί τη Σουηδία και την Ισπανία, ενώ το ποσοστό των παιδιών που καταναλώνει μαγειρεμένα λαχανικά στην Κύπρο είναι το μικρότερο από όλες τις χώρες της μελέτης. 
-Τουλάχιστον πίνουν περισσότερο νερό
Τα ποσοστά των παιδιών που τρώνε σαλάτες είναι μεγαλύτερα σε Σουηδία, Γερμανία και Εσθονία απ’ ό,τι στην Κύπρο, ενώ τα μικρότερα είναι σε Ουγγαρία, Ισπανία και Ιταλία. Υπάρχει, όμως, και μία πρωτιά. Τα Κυπριόπουλα πίνουν νερό περισσότερο από όλα τα άλλα παιδιά, κι αυτό είναι καλό για την υγεία τους. 
Στα ευρήματα της μελέτης είναι και τα ακόλουθα: Στην Κύπρο τα παιδιά δύο έως οκτώ ετών δεν πίνουν πολλά αναψυκτικά, που απαγορεύονται, τρώνε, όμως, πολλές τηγανητές πατάτες που δίνουν πολλές θερμίδες και μόνο στην Ουγγαρία και το Βέλγιο τα ποσοστά των παιδιών που τρώνε τηγανητές πατάτες είναι μεγαλύτερα. Τρώνε, επίσης, πολλή πίτσα και μόνο τα παιδιά στην Ιταλία και τη Γερμανία καταγράφουν υψηλότερα ποσοστά. Το ποσοστό των Κυπριόπουλων που τρώνε βλαβερά πατατάκια τσιπς και γαριδάκια είναι το μεγαλύτερο από όλες τις χώρες της μελέτης, ενώ το ίδιο συμβαίνει με την κατανάλωση ανθυγιεινών σοκολάτων. Σε ό,τι αφορά τώρα τις διατροφικές συνήθειες των Κυπριόπουλων, τα ποσοστά των παιδιών έξι με εννέα ετών που παίρνουν πρόγευμα είναι το χαμηλότερο από όλες τις άλλες χώρες. Ένα άλλο εύρημα αναφέρει ότι τα ποσοστά των Κυπριόπουλων δύο με εννέα ετών που έχουν την κακή συνήθεια να βλέπουν τηλεόραση όταν τρώνε, είναι τα μεγαλύτερα από όλες τις άλλες χώρες.
-Πορίσματα έρευνας: Τα Κυπριόπουλα τα πιο αδρανή στην Ευρώπη
Και φτάνουμε στη φυσική δραστηριότητα, με τα αποτελέσματα να είναι το ίδιο απογοητευτικά. Το νησί μας συγκεντρώνει και εδώ θλιβερές πρωτιές, καθώς τα ποσοστά των παιδιών μας, ηλικίας δύο με εννέα ετών που διαθέτουν χρόνο για φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι τις καθημερινές, είναι τα χαμηλότερα από όλες τις χώρες της μελέτης. Την ίδια εικόνα βλέπουμε και στο ποσοστό των παιδιών που διαθέτουν χρόνο κατά τα Σαββατοκυρίακα για φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι, εκτός εκείνο της Ισπανίας στα παιδιά δύο με έξι ετών και εκείνο της Ιταλίας στα παιδιά έξι με εννέα ετών. Όπως δε σημειώνουν οι ερευνητές του Εκπαιδευτικού και Ερευνητικού Ινστιτούτου Υγεία του Παιδιού που υπογράφουν το σχετικό κείμενο στο εγχειρίδιο «Αγωγή Υγείας», η εξέταση έγινε τους μήνες Οκτώβριο με Μάιο, οπότε ο καιρός στην Κύπρο ήταν εξαιρετικά καλός για δραστηριότητες έξω από το σπίτι, σε αντίθεση με εκείνο των άλλων χωρών. Αρκετά ενδιαφέρον, όσο και ανησυχητικό, είναι το εύρημα στο οποίο κατέληξε η μελέτη με τη σύγκριση των αποτελεσμάτων όλων των παιδιών από όλες τις χώρες που έλαβαν μέρος. Ότι, δηλαδή, στην Κύπρο τα παιδιά έχουν τις μεγαλύτερες περιόδους αδράνειας καθ’ όλη τη διάρκεια της
εβδομάδας.
Πηγή: Φιλελεύθερος


Πρωτιά της Κύπρου στα παχύσαρκα παιδιά

-Στη δεύτερη θέση μετά την Ιταλία η Κύπρος σε υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά
Έχουμε αφθονία φρούτων και λαχανικών, αλλά τα παιδιά μας δεν έχουν μάθει (ή δεν τα έχουμε μάθει) να εκμεταλλεύονται τον πλούτο αυτό προς όφελος της υγείας τους. Προτιμούν περισσότερο τις τηγανητές πατάτες, τις πίτσες, τα πατατάκια τσιπς, τα γαριδάκια και τις σοκολάτες. Δεν τα έχουμε μάθει, επίσης, να απολαμβάνουν  τη φύση και τη μεγάλη ηλιοφάνεια, για την οποία φημίζεται το νησί μας και ενώ θα μπορούσαν να διαθέσουν χρόνο για κάποια φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι, μένουν τις περισσότερες φορές «εγκλωβισμένα» μέσα σ’ αυτό, μπροστά από την τηλεόραση ή τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Πριν από ένα χρόνο, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα της μελέτης IDEFICS, στην οποία συμμετείχαν 21 πανεπιστήμια και ινστιτούτα της Ευρώπης σε οκτώ χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.
 Τα αποτελέσματα αφορούσαν 1.500 παιδιά 2 έως 8 ετών στην ευρύτερη περιοχή Στροβόλου και 1.000 στην περιοχή Πάφου και έδειξαν ότι πολλά από αυτά έχουν αυξημένα λιπίδια στο αίμα τους, πολλά είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα και πολλά λιποβαρή.
 Η διατροφή τους είχε πολλά λίπη και η φυσική τους κατάσταση, όσον αφορούσε την άσκηση, για πολλά ήταν κάτω από τα αποδεκτά όρια για την ηλικία τους. Βρέθηκε, επίσης, ότι η Κύπρος κατέχει τη δεύτερη θέση μετά την Ιταλία στα ποσοστά των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών, τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια. Διαπιστώθηκε, ακόμα, ότι κατέχουμε την τρίτη θέση όσον αφορά το ποσοστό των λιποβαρών παιδιών μετά το Βέλγιο και την Ουγγαρία.
Η εξέταση, εξάλλου, εκείνων των στοιχείων που οδηγούν τα παιδιά της Ευρώπης σε παχυσαρκία και κυρίως της διατροφής και της άσκησης, έδειξε: σε ό,τι αφορά το ποσοστό των παιδιών που καταναλώνουν τουλάχιστον ένα φρούτο την ημέρα, η Κύπρος ακολουθεί τη Σουηδία και την Ισπανία, ενώ το ποσοστό των παιδιών που καταναλώνει μαγειρεμένα λαχανικά στην Κύπρο είναι το μικρότερο από όλες τις χώρες της μελέτης. 
-Τουλάχιστον πίνουν περισσότερο νερό
Τα ποσοστά των παιδιών που τρώνε σαλάτες είναι μεγαλύτερα σε Σουηδία, Γερμανία και Εσθονία απ’ ό,τι στην Κύπρο, ενώ τα μικρότερα είναι σε Ουγγαρία, Ισπανία και Ιταλία. Υπάρχει, όμως, και μία πρωτιά. Τα Κυπριόπουλα πίνουν νερό περισσότερο από όλα τα άλλα παιδιά, κι αυτό είναι καλό για την υγεία τους. 
Στα ευρήματα της μελέτης είναι και τα ακόλουθα: Στην Κύπρο τα παιδιά δύο έως οκτώ ετών δεν πίνουν πολλά αναψυκτικά, που απαγορεύονται, τρώνε, όμως, πολλές τηγανητές πατάτες που δίνουν πολλές θερμίδες και μόνο στην Ουγγαρία και το Βέλγιο τα ποσοστά των παιδιών που τρώνε τηγανητές πατάτες είναι μεγαλύτερα. Τρώνε, επίσης, πολλή πίτσα και μόνο τα παιδιά στην Ιταλία και τη Γερμανία καταγράφουν υψηλότερα ποσοστά. Το ποσοστό των Κυπριόπουλων που τρώνε βλαβερά πατατάκια τσιπς και γαριδάκια είναι το μεγαλύτερο από όλες τις χώρες της μελέτης, ενώ το ίδιο συμβαίνει με την κατανάλωση ανθυγιεινών σοκολάτων. Σε ό,τι αφορά τώρα τις διατροφικές συνήθειες των Κυπριόπουλων, τα ποσοστά των παιδιών έξι με εννέα ετών που παίρνουν πρόγευμα είναι το χαμηλότερο από όλες τις άλλες χώρες. Ένα άλλο εύρημα αναφέρει ότι τα ποσοστά των Κυπριόπουλων δύο με εννέα ετών που έχουν την κακή συνήθεια να βλέπουν τηλεόραση όταν τρώνε, είναι τα μεγαλύτερα από όλες τις άλλες χώρες.
-Πορίσματα έρευνας: Τα Κυπριόπουλα τα πιο αδρανή στην Ευρώπη
Και φτάνουμε στη φυσική δραστηριότητα, με τα αποτελέσματα να είναι το ίδιο απογοητευτικά. Το νησί μας συγκεντρώνει και εδώ θλιβερές πρωτιές, καθώς τα ποσοστά των παιδιών μας, ηλικίας δύο με εννέα ετών που διαθέτουν χρόνο για φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι τις καθημερινές, είναι τα χαμηλότερα από όλες τις χώρες της μελέτης. Την ίδια εικόνα βλέπουμε και στο ποσοστό των παιδιών που διαθέτουν χρόνο κατά τα Σαββατοκυρίακα για φυσική δραστηριότητα έξω από το σπίτι, εκτός εκείνο της Ισπανίας στα παιδιά δύο με έξι ετών και εκείνο της Ιταλίας στα παιδιά έξι με εννέα ετών. Όπως δε σημειώνουν οι ερευνητές του Εκπαιδευτικού και Ερευνητικού Ινστιτούτου Υγεία του Παιδιού που υπογράφουν το σχετικό κείμενο στο εγχειρίδιο «Αγωγή Υγείας», η εξέταση έγινε τους μήνες Οκτώβριο με Μάιο, οπότε ο καιρός στην Κύπρο ήταν εξαιρετικά καλός για δραστηριότητες έξω από το σπίτι, σε αντίθεση με εκείνο των άλλων χωρών. Αρκετά ενδιαφέρον, όσο και ανησυχητικό, είναι το εύρημα στο οποίο κατέληξε η μελέτη με τη σύγκριση των αποτελεσμάτων όλων των παιδιών από όλες τις χώρες που έλαβαν μέρος. Ότι, δηλαδή, στην Κύπρο τα παιδιά έχουν τις μεγαλύτερες περιόδους αδράνειας καθ’ όλη τη διάρκεια της
εβδομάδας.
Πηγή: Φιλελεύθερος


Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
          -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

             Η διεύθυνση               
   Σπύρος Α. Ηλιάδης
   ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ
         ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
         TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών (ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε)

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
          -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

             Η διεύθυνση               
   Σπύρος Α. Ηλιάδης
   ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ
         ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
         TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Την προσωπικότητα της γυναίκας στον ερωτικό τομέα φαίνεται ότι δείχνει το χρώμα των εσωρούχων που επιλέγει.Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η έρευνα της ψυχολόγου Ντόνα Ντάουσον...
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 72 των γυναικών προτιμά τα εσώρουχα που βρίσκονται στην τονική παλέτα των χρωμάτων του δέρματος, ενώ αποφεύγουν το λευκό, το κλασικό μαύρο αλλά και τις περίεργες και πολύχρωμες τιράντες.
Το βρετανικό κατάστημα εσωρούχων “Debenhams” αναφέρει ότι οι πωλήσεις στα εσώρουχα στο χρώμα του δέρματος έχουν αυξηθεί πολύ, καθώς μόνος για το έτος 2010 παρουσιάζουν θεαματική αύξηση που φτάνει το 38%.
Γιατί λοιπόν οι γυναίκες ξαφνικά άρχισαν να αγοράζουν εσώρουχα στο χρώμα του δέρματος εγκατλείποντας το δημοφιλές μαύρο το οποίο σύμφωνα με μετρήσεις, προτιμούς οι άνδρες; Μάλλον οι γυναίκες επηρεάζονται από τις διάσημες ηθοποιούς και μοντέλα.
Η ειδικός Ντόνα Ντάουσον βάσει των αποτελεσμάτων, δημιούργησε μια λίστα με το τι υποδηλώνει το χρώμα του εσωρούχου της γυναίκας, ώστε την επόμενη φορά οι ενδιαφερόμενες να είναι πιο προσεκτικές στην επιλογή των εσωρούχων τους, και τι “μήνυμα” θέλουν να περάσουν.
Κόκκινα εσώρουχα: Δηλώνουν φλογερή προσωπικότητα, δυναμική και ενεργητική γυναίκα, που δεν διστάσει να δηλώσει τι ακριβώς ζητάει. Η ροπή προς το μελόδραμα και την υπερβολή είναι επίσης στοιχείο της γοητείας της γυναίκας που προτιμά κόκκινα εσώρουχα.
Σε τόνους του δέρματος:Υποδηλώνει γυναίκα καλόβολη και ισορροπημένη, ένα χαρακτήρα προσγειωμένο.
Μαύρα εσώρουχα: Το μαύρο δείχνει μια προσωπικότητα ισχυρή όμως ταυτόχρονα και αποπνικτική! Αυτή η γυναίκα έχει λεπτή γοητεία και είναι πολύ παθιασμένη.
Ροζ εσώρουχα: Υποδηλώνουν προσωπικότητα ρομαντική, ευγενική που επιζητεί τη στοργή. Είναι θηλυκή, ευαίσθητη και δεν θα πάρει ποτέ τον έλεγχο στα χέρια της, περιμένοντας από τον άνδρα πρωτοβουλίες
Χωρίς εσώρουχα: Η γυναίκα που προτιμά να μη φορά εσώρουχα έχει πολλή αυτοπεποίθηση στο σεξ και έχει ανοιχτό χαρακτήρα
Λευκά εσώρουχα: Δείχνουν μια γυναίκα που είναι αθώα, αλλά ανοιχτή σε νέες προκλήσεις. Μια γυναίκα που προτιμά τα λευκά εσώρουχα συνήθως είναι πρόθυμη “μαθήτρια” στο σεξουαλική
Χρωματιστά εσώρουχα (πορτοκαλί, κίτρινο):Το έντονο χρώμα δημιουργεί συναισθήματα ενθουσιασμού και ζωντάνιας, ενώ παράλληλα ανεβαίνουν ο παλμός της καρδιάς, η πίεση του αίματος και ο ρυθμός της αναπνοής. Η προτίμηση σε αυτά τα εσώρουχα δείχνει γυναίκα με τάση να προκαλεί.

Τι δηλώνουν τα εσώρουχα που φοράς…

Την προσωπικότητα της γυναίκας στον ερωτικό τομέα φαίνεται ότι δείχνει το χρώμα των εσωρούχων που επιλέγει.Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η έρευνα της ψυχολόγου Ντόνα Ντάουσον...
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 72 των γυναικών προτιμά τα εσώρουχα που βρίσκονται στην τονική παλέτα των χρωμάτων του δέρματος, ενώ αποφεύγουν το λευκό, το κλασικό μαύρο αλλά και τις περίεργες και πολύχρωμες τιράντες.
Το βρετανικό κατάστημα εσωρούχων “Debenhams” αναφέρει ότι οι πωλήσεις στα εσώρουχα στο χρώμα του δέρματος έχουν αυξηθεί πολύ, καθώς μόνος για το έτος 2010 παρουσιάζουν θεαματική αύξηση που φτάνει το 38%.
Γιατί λοιπόν οι γυναίκες ξαφνικά άρχισαν να αγοράζουν εσώρουχα στο χρώμα του δέρματος εγκατλείποντας το δημοφιλές μαύρο το οποίο σύμφωνα με μετρήσεις, προτιμούς οι άνδρες; Μάλλον οι γυναίκες επηρεάζονται από τις διάσημες ηθοποιούς και μοντέλα.
Η ειδικός Ντόνα Ντάουσον βάσει των αποτελεσμάτων, δημιούργησε μια λίστα με το τι υποδηλώνει το χρώμα του εσωρούχου της γυναίκας, ώστε την επόμενη φορά οι ενδιαφερόμενες να είναι πιο προσεκτικές στην επιλογή των εσωρούχων τους, και τι “μήνυμα” θέλουν να περάσουν.
Κόκκινα εσώρουχα: Δηλώνουν φλογερή προσωπικότητα, δυναμική και ενεργητική γυναίκα, που δεν διστάσει να δηλώσει τι ακριβώς ζητάει. Η ροπή προς το μελόδραμα και την υπερβολή είναι επίσης στοιχείο της γοητείας της γυναίκας που προτιμά κόκκινα εσώρουχα.
Σε τόνους του δέρματος:Υποδηλώνει γυναίκα καλόβολη και ισορροπημένη, ένα χαρακτήρα προσγειωμένο.
Μαύρα εσώρουχα: Το μαύρο δείχνει μια προσωπικότητα ισχυρή όμως ταυτόχρονα και αποπνικτική! Αυτή η γυναίκα έχει λεπτή γοητεία και είναι πολύ παθιασμένη.
Ροζ εσώρουχα: Υποδηλώνουν προσωπικότητα ρομαντική, ευγενική που επιζητεί τη στοργή. Είναι θηλυκή, ευαίσθητη και δεν θα πάρει ποτέ τον έλεγχο στα χέρια της, περιμένοντας από τον άνδρα πρωτοβουλίες
Χωρίς εσώρουχα: Η γυναίκα που προτιμά να μη φορά εσώρουχα έχει πολλή αυτοπεποίθηση στο σεξ και έχει ανοιχτό χαρακτήρα
Λευκά εσώρουχα: Δείχνουν μια γυναίκα που είναι αθώα, αλλά ανοιχτή σε νέες προκλήσεις. Μια γυναίκα που προτιμά τα λευκά εσώρουχα συνήθως είναι πρόθυμη “μαθήτρια” στο σεξουαλική
Χρωματιστά εσώρουχα (πορτοκαλί, κίτρινο):Το έντονο χρώμα δημιουργεί συναισθήματα ενθουσιασμού και ζωντάνιας, ενώ παράλληλα ανεβαίνουν ο παλμός της καρδιάς, η πίεση του αίματος και ο ρυθμός της αναπνοής. Η προτίμηση σε αυτά τα εσώρουχα δείχνει γυναίκα με τάση να προκαλεί.

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

Όταν γνωρίζουμε κάποιον για πρώτη φορά, συστηνόμαστε και μηχανικά τείνουμε το χέρι μας προς εκείνον. Ειδικά, όταν πρόκειται για τον υποψήφιο εργοδότη μας ή ένα άτομο που μας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Τώρα, έρευνα του Ινστιτούτου Μπέκμαν των ΗΠΑ απέδειξε την πολύτιμη αξία της χειραψίας, καθώς μια εγκάρδια και φιλική χειραψία είναι απαραίτητη για τη σύσφιξη των σχέσεων.
Το γιατί βρίσκεται στα νεύρα του εγκεφάλου μας.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ειδικοί ζήτησαν από μια ομάδα εθελοντών να παρακολουθήσει ορισμένα βίντεο. Σε αυτά παρουσιάζονταν άτομα υποψήφια για κάποια επαγγελματική θέση να έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με τα στελέχη της εταιρείας χωρίς ωστόσο να εκφέρουν λόγο.
Στη συνέχεια, η ομάδα –υποβαλλόταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (fMRI) καθ’ όλη τη διάρκεια- έπρεπε να κρίνει ποιοι από τους υποψήφιους έγιναν περισσότερο συμπαθείς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως κάθε φορά που οι εθελοντές έβλεπαν έναν υποψήφιο να σφίγγει με θέρμη το χέρι του στελέχους της εταιρείας, οι ειδικοί παρατηρούσαν αυξημένη ευαισθησία στην αμυγδαλή και την άνω κροταφική αύλακα των συμμετεχόντων, τις δύο περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη θετική αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της προσέγγισης. Παράλληλα, η χειραψία συνδέθηκε και με μεγάλη δραστηριότητα στον επικλινή πυρήνα, την περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την ανταμοιβή.
Γι΄ αυτό λοιπόν όποτε θέλετε να κάνετε καλή εντύπωση, μην ξεχνάτε πως έχετε ένα πολύτιμο όπλο στην κατοχή σας, τη χειραψία!

Χειραψία, συμπαθείς όσοι τείνουν το χέρι τους στους άλλους

Όταν γνωρίζουμε κάποιον για πρώτη φορά, συστηνόμαστε και μηχανικά τείνουμε το χέρι μας προς εκείνον. Ειδικά, όταν πρόκειται για τον υποψήφιο εργοδότη μας ή ένα άτομο που μας έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Τώρα, έρευνα του Ινστιτούτου Μπέκμαν των ΗΠΑ απέδειξε την πολύτιμη αξία της χειραψίας, καθώς μια εγκάρδια και φιλική χειραψία είναι απαραίτητη για τη σύσφιξη των σχέσεων.
Το γιατί βρίσκεται στα νεύρα του εγκεφάλου μας.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ειδικοί ζήτησαν από μια ομάδα εθελοντών να παρακολουθήσει ορισμένα βίντεο. Σε αυτά παρουσιάζονταν άτομα υποψήφια για κάποια επαγγελματική θέση να έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με τα στελέχη της εταιρείας χωρίς ωστόσο να εκφέρουν λόγο.
Στη συνέχεια, η ομάδα –υποβαλλόταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (fMRI) καθ’ όλη τη διάρκεια- έπρεπε να κρίνει ποιοι από τους υποψήφιους έγιναν περισσότερο συμπαθείς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως κάθε φορά που οι εθελοντές έβλεπαν έναν υποψήφιο να σφίγγει με θέρμη το χέρι του στελέχους της εταιρείας, οι ειδικοί παρατηρούσαν αυξημένη ευαισθησία στην αμυγδαλή και την άνω κροταφική αύλακα των συμμετεχόντων, τις δύο περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη θετική αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της προσέγγισης. Παράλληλα, η χειραψία συνδέθηκε και με μεγάλη δραστηριότητα στον επικλινή πυρήνα, την περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την ανταμοιβή.
Γι΄ αυτό λοιπόν όποτε θέλετε να κάνετε καλή εντύπωση, μην ξεχνάτε πως έχετε ένα πολύτιμο όπλο στην κατοχή σας, τη χειραψία!

Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

Οι γυναίκες γίνονται χρόνο με τον χρόνο οι βασικοί «κουβαλητές» στα νοικοκυριά της Αμερικής, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη πρόσφατα από την Pew, η οποία δείχνει πως 40% των οικογενειών με παιδιά επαφίενται στο εισόδημα της μητέρας για επιβιώσουν.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της έρευνας, από το σύνολο των γυναικών που συντηρούν οικονομικά τις οικογένειές τους, το 37% είναι παντρεμένες που κερδίζουν περισσότερα από τους συζύγους τους, ενώ το 63% είναι single μαμάδες.
-Μία παγκόσμια τάση
Και στην Ελλάδα, όμως, τα νούμερα των γυναικών «κουβαλητών» τα τελευταία χρόνια δεν απέχουν πολύ από αυτά της Αμερικής, εξαιτίας κυρίως της οικονομικής κρίσης που οδήγησε τεράστιο ποσοστό ανδρών στα 40-50 στην ανεργία.
Για την ακρίβεια, παραπάνω από τις μισές εργαζόμενες γυναίκες συμβάλουν σήμερα κατά το ήμισυ στο οικογενειακό εισόδημα. Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε από έρευνα της εταιρίας επιλογής στελεχών People for Business, η οποία έδειξε ότι ενώ πριν δύο χρόνια μόλις 2 στις 10 γυναίκες κάλυπταν συντηρούσαν οικονομικά τις οικογένειές τους, σήμερα το ποσοστό αυτό αγγίζει το 45,5%, εξαιτίας κυρίως της μεγάλης απομάκρυνσης της παραγωγικής γενιάς των 45+ από τις «μεγάλες» θέσεις εργασίας.
(Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 365 υψηλόβαθμων και μεσαίων στελεχών επιχειρήσεων και δεν αφορά συνολικό δείγμα του ελληνικού πληθυσμού).


Η γυναίκα αρχίζει πλέον να γίνεται η «κουβαλήτρια» της οικογένειας

Οι γυναίκες γίνονται χρόνο με τον χρόνο οι βασικοί «κουβαλητές» στα νοικοκυριά της Αμερικής, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη πρόσφατα από την Pew, η οποία δείχνει πως 40% των οικογενειών με παιδιά επαφίενται στο εισόδημα της μητέρας για επιβιώσουν.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της έρευνας, από το σύνολο των γυναικών που συντηρούν οικονομικά τις οικογένειές τους, το 37% είναι παντρεμένες που κερδίζουν περισσότερα από τους συζύγους τους, ενώ το 63% είναι single μαμάδες.
-Μία παγκόσμια τάση
Και στην Ελλάδα, όμως, τα νούμερα των γυναικών «κουβαλητών» τα τελευταία χρόνια δεν απέχουν πολύ από αυτά της Αμερικής, εξαιτίας κυρίως της οικονομικής κρίσης που οδήγησε τεράστιο ποσοστό ανδρών στα 40-50 στην ανεργία.
Για την ακρίβεια, παραπάνω από τις μισές εργαζόμενες γυναίκες συμβάλουν σήμερα κατά το ήμισυ στο οικογενειακό εισόδημα. Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε από έρευνα της εταιρίας επιλογής στελεχών People for Business, η οποία έδειξε ότι ενώ πριν δύο χρόνια μόλις 2 στις 10 γυναίκες κάλυπταν συντηρούσαν οικονομικά τις οικογένειές τους, σήμερα το ποσοστό αυτό αγγίζει το 45,5%, εξαιτίας κυρίως της μεγάλης απομάκρυνσης της παραγωγικής γενιάς των 45+ από τις «μεγάλες» θέσεις εργασίας.
(Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 365 υψηλόβαθμων και μεσαίων στελεχών επιχειρήσεων και δεν αφορά συνολικό δείγμα του ελληνικού πληθυσμού).


Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, είναι αλήθεια.
Το χρώµα των ρούχων µας παίζει σηµαντικό ρόλο στην καθηµερινότητά µας, ακόµα και όταν κάνουµε γυµναστική.
Nοµίζετε πως η επιλογή των χρωµάτων των ρούχων που φοράτε κάθε φορά που αθλείστε είναι τυχαία; Φυσικά και όχι. Εξάλλου αυτό φαίνεται ότι επιβεβαιώνει και µια πρόσφατη έρευνα που έγινε από διδακτορικούς φοιτητές στο Πανεπιστήµιο της Λισαβόνας. Η έρευνα ισχυρίζεται ότι -όπως συµβαίνει και σε αρκετούς ακόµα τοµείς της καθηµερινότητάς µας, όπως στη δουλειά, στις σχέσεις, στις κοινωνικές µας συναναστροφές- τα χρώµατα που διαλέγουµε να φοράµε όταν ασκούµαστε φαίνεται ότι έχουν τη δική τους δυναµική και εξυπηρετούν συγκεκριµένους σκοπούς.
Εκφραστείτε ελεύθερα
Όπως αποδεικνύεται στατιστικά από την έρευνα, οι περισσότερες γυναίκες βρίσκουν ευκαιρία όταν γυµνάζονται να φορέσουν έντονα χρώµατα που ίσως δεν αρµόζει ή δεν τολµούν να φορέσουν τις υπόλοιπες ώρες της ηµέρας, π.χ. στην εργασία τους. Αυτό µάλιστα φαίνεται ότι λειτουργεί σχεδόν λυτρωτικά, αφού τις βοηθάει να εκφραστούν πιο ελεύθερα µε αποτέλεσµα να ευνοούνται η ψυχολογία, η διάθεση, η αυτοπεποίθηση και φυσικά η απόδοσή τους κατά την άσκηση.
Τα πιο "δυνατά" χρώµατα
Αναρωτιέστε ποια είναι τα πιο κατάλληλα χρώµατα για να αυξήσετε τις αθλητικές σας επιδόσεις; Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι στη θέα του κόκκινου χρώµατος αυξάνεται η κυκλοφορία του αίµατος, ενώ ενεργοποιούνται και κάποια σηµεία στον υποθάλαµο του εγκεφάλου που σταθεροποιούν τη θερµοκρασία του σώµατος, την όρεξη και τα επίπεδα ενέργειας. Έτσι, κατ επέκταση, ανεβαίνουν και οι επιδόσεις µας στη γυµναστική. Παρόµοια επίδραση έχει και το πορτοκαλί αλλά και όλες οι παραπλήσιες αποχρώσεις του. Έχετε λοιπόν ένα λόγο παραπάνω να επενδύσετε στην κατακόκκινη φόρµα που έχετε βάλει στο µάτι.


Το χρώµα µετράει

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, είναι αλήθεια.
Το χρώµα των ρούχων µας παίζει σηµαντικό ρόλο στην καθηµερινότητά µας, ακόµα και όταν κάνουµε γυµναστική.
Nοµίζετε πως η επιλογή των χρωµάτων των ρούχων που φοράτε κάθε φορά που αθλείστε είναι τυχαία; Φυσικά και όχι. Εξάλλου αυτό φαίνεται ότι επιβεβαιώνει και µια πρόσφατη έρευνα που έγινε από διδακτορικούς φοιτητές στο Πανεπιστήµιο της Λισαβόνας. Η έρευνα ισχυρίζεται ότι -όπως συµβαίνει και σε αρκετούς ακόµα τοµείς της καθηµερινότητάς µας, όπως στη δουλειά, στις σχέσεις, στις κοινωνικές µας συναναστροφές- τα χρώµατα που διαλέγουµε να φοράµε όταν ασκούµαστε φαίνεται ότι έχουν τη δική τους δυναµική και εξυπηρετούν συγκεκριµένους σκοπούς.
Εκφραστείτε ελεύθερα
Όπως αποδεικνύεται στατιστικά από την έρευνα, οι περισσότερες γυναίκες βρίσκουν ευκαιρία όταν γυµνάζονται να φορέσουν έντονα χρώµατα που ίσως δεν αρµόζει ή δεν τολµούν να φορέσουν τις υπόλοιπες ώρες της ηµέρας, π.χ. στην εργασία τους. Αυτό µάλιστα φαίνεται ότι λειτουργεί σχεδόν λυτρωτικά, αφού τις βοηθάει να εκφραστούν πιο ελεύθερα µε αποτέλεσµα να ευνοούνται η ψυχολογία, η διάθεση, η αυτοπεποίθηση και φυσικά η απόδοσή τους κατά την άσκηση.
Τα πιο "δυνατά" χρώµατα
Αναρωτιέστε ποια είναι τα πιο κατάλληλα χρώµατα για να αυξήσετε τις αθλητικές σας επιδόσεις; Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι στη θέα του κόκκινου χρώµατος αυξάνεται η κυκλοφορία του αίµατος, ενώ ενεργοποιούνται και κάποια σηµεία στον υποθάλαµο του εγκεφάλου που σταθεροποιούν τη θερµοκρασία του σώµατος, την όρεξη και τα επίπεδα ενέργειας. Έτσι, κατ επέκταση, ανεβαίνουν και οι επιδόσεις µας στη γυµναστική. Παρόµοια επίδραση έχει και το πορτοκαλί αλλά και όλες οι παραπλήσιες αποχρώσεις του. Έχετε λοιπόν ένα λόγο παραπάνω να επενδύσετε στην κατακόκκινη φόρµα που έχετε βάλει στο µάτι.


Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Το ξέρετε ότι περνάμε τουλάχιστον 10 ώρες την ημέρα καθιστοί; Πρώτιστα δε, λόγω του ότι οι περισσότερες δουλειές είναι πλέον άρρηκτα  συνδεδεμένες με τον υπολογιστή (άρα την καρέκλα…).  Το γεγονός αυτό σε συνάρτηση με την καθιστική ζωή που κάνουμε και στο σπίτι, δεν είναι ότι καλύτερο για την υγεία μας. 
Έτσι, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Leicester δημοσίευσαν στο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Μελέτη του Διαβήτη "Diabetologia" σχετική μελέτη τα αποτελέσματα της οποία είναι όντως αποκαλυπτικά καθώς καταδεικνύουν ότι ο διαβήτης προτιμάει τους ανθρώπους που περνάνε αρκετές ώρες καθισμένοι στο γραφείο ή στο σπίτι.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου μελέτησαν 2 ομάδες ανθρώπων: μια με μέσο όρο ηλικίας τα 33 χρόνια και μια άλλη με μέσο όρο τα 64. Η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, ωφελούνται περισσότερο αν κάθονται λιγότερο και σηκώνονται όρθιοι πιο συχνά (π.χ. διακόπτοντας περιοδικά τη δουλειά τους στο γραφείο). Μάλιστα τα οφέλη είναι περισσότερα από το να ασκούνταν σωματικά για 150 λεπτά την εβδομάδα. Ο χρόνος που περνάμε καθιστοί επιδρά αρνητικά στα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) και χοληστερόλης στο αίμα. Και αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Επιδρά το ίδιο αρνητικά τόσο σε νέους όσο και σε μεγαλύτερους. Εξάλλου, κατά το παρελθόν κι άλλες έρευνες έχουν συσχετίσει την καθιστική ζωή με αυξημένο κίνδυνο για αγγειακές παθήσεις στην καρδιά και τον εγκέφαλο, καθώς επίσης με κάποιες μορφές καρκίνου όπως αναφέρει το iatropedia.
Ποια όμως είναι η λύση – δεδομένου ότι έτσι έχουν οι συνθήκες της ζωής μας σήμερα και δεν είναι εύκολο ν' αλλάξουν; Η λύση λοιπόν είναι κάποιες απλές αλλαγές στην καθημερινότητά μας  – όπως ενδεικτικά:
- ένα σύντομο διάλλειμα (έστω και λίγων λεπτών) από την καθιστική εργασία μπροστά από τον υπολογιστή. Ας σηκωθούμε από το γραφείο κι ας κινηθούμε λίγο. Ας μιλήσουμε με τους συναδέλφους, ας φτιάξουμε ένα καφέ, ας περπατήσουμε στο διάδρομο. 
- Να εντάξουμε τη γυμναστική στη ζωή μας. Εάν δεν έχουμε χρόνο ή χρήματα για γυμναστήριο, ας αφιερώνουμε μία-δύο ώρες την εβδομάδα γαι λίγο τρέξιμο σε κάποιο κοντινό πάρκο.
- Να καθιερώσουμε ένα, έστω 15 λεπτο, περπάτημα καθημερινά - είτε το πρωί πριν πάμε γραφείο είτε το βράδυ προτού γυρίσουμε σπίτι (που είναι και το ευκολότερο).
- Να εκμεταλλευτούμε τα Σαββατοκύριακα για να "κινηθούμε' περισσότερο. Ας πάμε μια βόλτα με τα παιδιά μας στην εξοχή – ας αποφύγουμε να τα περάσουμε ξαπλωμένοι στον καναπέ μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης.
- Να ξεφύγουμε από την κλασική ελληνική νοοτροπία του ''πηγαίνω παντού με το αυτοκίνητο''. Για σχετικά κοντινές αποστάσεις ας επιλέξουμε το περπάτημα.
Εντάσσοντας τις παραπάνω (εφικτές νομίζουμε) αλλαγές στην καθημερινότητά μας (ή έστω κάποιες από αυτές) μπορούμε να περιορίσουμε κάπως τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την υγεία μας από την συνεχή  καθιστική ζωή τόσο στο γραφείο όσο και στο σπίτι.

Οι κίνδυνοι της καθιστική ζωή & πως να τους μειώσουμε

Το ξέρετε ότι περνάμε τουλάχιστον 10 ώρες την ημέρα καθιστοί; Πρώτιστα δε, λόγω του ότι οι περισσότερες δουλειές είναι πλέον άρρηκτα  συνδεδεμένες με τον υπολογιστή (άρα την καρέκλα…).  Το γεγονός αυτό σε συνάρτηση με την καθιστική ζωή που κάνουμε και στο σπίτι, δεν είναι ότι καλύτερο για την υγεία μας. 
Έτσι, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Leicester δημοσίευσαν στο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Μελέτη του Διαβήτη "Diabetologia" σχετική μελέτη τα αποτελέσματα της οποία είναι όντως αποκαλυπτικά καθώς καταδεικνύουν ότι ο διαβήτης προτιμάει τους ανθρώπους που περνάνε αρκετές ώρες καθισμένοι στο γραφείο ή στο σπίτι.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου μελέτησαν 2 ομάδες ανθρώπων: μια με μέσο όρο ηλικίας τα 33 χρόνια και μια άλλη με μέσο όρο τα 64. Η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, ωφελούνται περισσότερο αν κάθονται λιγότερο και σηκώνονται όρθιοι πιο συχνά (π.χ. διακόπτοντας περιοδικά τη δουλειά τους στο γραφείο). Μάλιστα τα οφέλη είναι περισσότερα από το να ασκούνταν σωματικά για 150 λεπτά την εβδομάδα. Ο χρόνος που περνάμε καθιστοί επιδρά αρνητικά στα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) και χοληστερόλης στο αίμα. Και αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Επιδρά το ίδιο αρνητικά τόσο σε νέους όσο και σε μεγαλύτερους. Εξάλλου, κατά το παρελθόν κι άλλες έρευνες έχουν συσχετίσει την καθιστική ζωή με αυξημένο κίνδυνο για αγγειακές παθήσεις στην καρδιά και τον εγκέφαλο, καθώς επίσης με κάποιες μορφές καρκίνου όπως αναφέρει το iatropedia.
Ποια όμως είναι η λύση – δεδομένου ότι έτσι έχουν οι συνθήκες της ζωής μας σήμερα και δεν είναι εύκολο ν' αλλάξουν; Η λύση λοιπόν είναι κάποιες απλές αλλαγές στην καθημερινότητά μας  – όπως ενδεικτικά:
- ένα σύντομο διάλλειμα (έστω και λίγων λεπτών) από την καθιστική εργασία μπροστά από τον υπολογιστή. Ας σηκωθούμε από το γραφείο κι ας κινηθούμε λίγο. Ας μιλήσουμε με τους συναδέλφους, ας φτιάξουμε ένα καφέ, ας περπατήσουμε στο διάδρομο. 
- Να εντάξουμε τη γυμναστική στη ζωή μας. Εάν δεν έχουμε χρόνο ή χρήματα για γυμναστήριο, ας αφιερώνουμε μία-δύο ώρες την εβδομάδα γαι λίγο τρέξιμο σε κάποιο κοντινό πάρκο.
- Να καθιερώσουμε ένα, έστω 15 λεπτο, περπάτημα καθημερινά - είτε το πρωί πριν πάμε γραφείο είτε το βράδυ προτού γυρίσουμε σπίτι (που είναι και το ευκολότερο).
- Να εκμεταλλευτούμε τα Σαββατοκύριακα για να "κινηθούμε' περισσότερο. Ας πάμε μια βόλτα με τα παιδιά μας στην εξοχή – ας αποφύγουμε να τα περάσουμε ξαπλωμένοι στον καναπέ μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης.
- Να ξεφύγουμε από την κλασική ελληνική νοοτροπία του ''πηγαίνω παντού με το αυτοκίνητο''. Για σχετικά κοντινές αποστάσεις ας επιλέξουμε το περπάτημα.
Εντάσσοντας τις παραπάνω (εφικτές νομίζουμε) αλλαγές στην καθημερινότητά μας (ή έστω κάποιες από αυτές) μπορούμε να περιορίσουμε κάπως τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την υγεία μας από την συνεχή  καθιστική ζωή τόσο στο γραφείο όσο και στο σπίτι.

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Έρευνα αποκαλύπτει πως η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας είναι κληρονομική από τη μαμά μας.
Πίσω από την μισόκλειστη πόρτα ξεπροβάλλουν μια κοτσίδα και 2 μάτια τα όποια επεξεργάζονται τη γυναίκα που κοιτάζεται στο καθρέφτη, από το πώς βάζει το κραγιόν, το πώς ρουφάει την κοιλιά της για να δείχνει πιο αδύνατη μέσα στο τζιν της, μέχρι την έκφραση του προσώπου της όταν βλέπει το είδωλο της στο καθρέφτη αλλά και πως παραμιλάει για το τι θα άλλαζε πάνω της εάν μπορούσε.
Κάπως έτσι σχηματίζεται η εικόνα στο μυαλό του μικρού κοριτσιού για τη γυναίκα που πρόκειται να γίνει και η μητέρα είναι το βασικό πρότυπο του, το οποίο και τις περισσότερες φορές θα αντιγράψει.
Οι έρευνες πλέον το επιβεβαιώνουν. Το πώς αισθάνεται μια γυναίκα για το σώμα της είναι υπόθεση κληρονομική! Μπορεί στην εφηβεία το κορίτσι να αντιδράσει και να μη θέλει να θυμίζει σε τίποτα τη μαμά της, όμως θα έρθει η στιγμή που όλα όσα λάμβανε τόσα χρόνια σαν εικόνα θα τα πράξει και η ίδια.
Εάν η μαμά είναι αθλητική και δραστήρια η κόρη θα πάρει το γονίδιο και θα προσπαθήσει να της μοιάσει, κληρονομώντας τον υγιεινό τρόπο ζωής της.
Εάν η μητέρα αναζητά πάντα το ιδανικό βάρος και δοκιμάζει όλες τις τελευταίες δίαιτες που κυκλοφορούν, αντιγράφοντας παράλληλα celebrities που βλέπει στα περιοδικά το πιο πιθανό είναι η κόρη να επηρεαστεί.
Εάν μια γυναίκα αγαπά το σώμα και τις καμπύλες της και το προβάλλει η κόρη ίσως να μην κινδυνεύει από έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Εν μέρει συμφωνούμε με την έρευνα, όμως δεν πρέπει να αφήσουμε έξω και άλλους καταλυτικούς παράγοντες που συμβάλλουν στο πως αντιλαμβάνεται ένα κορίτσι την εικόνα του. Ο περίγυρος, τα ΜΜΕ, η μόδα και οι προσωπικές ανασφάλειες θα παίξουν συνδυαστικό ρόλο και θα καθορίσουν τη γυναίκα που τελικά θα γίνει.

Δεν τα βρίσκετε με το σώμα σας; «Κατηγορήστε» τη μαμά σας!

Έρευνα αποκαλύπτει πως η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας είναι κληρονομική από τη μαμά μας.
Πίσω από την μισόκλειστη πόρτα ξεπροβάλλουν μια κοτσίδα και 2 μάτια τα όποια επεξεργάζονται τη γυναίκα που κοιτάζεται στο καθρέφτη, από το πώς βάζει το κραγιόν, το πώς ρουφάει την κοιλιά της για να δείχνει πιο αδύνατη μέσα στο τζιν της, μέχρι την έκφραση του προσώπου της όταν βλέπει το είδωλο της στο καθρέφτη αλλά και πως παραμιλάει για το τι θα άλλαζε πάνω της εάν μπορούσε.
Κάπως έτσι σχηματίζεται η εικόνα στο μυαλό του μικρού κοριτσιού για τη γυναίκα που πρόκειται να γίνει και η μητέρα είναι το βασικό πρότυπο του, το οποίο και τις περισσότερες φορές θα αντιγράψει.
Οι έρευνες πλέον το επιβεβαιώνουν. Το πώς αισθάνεται μια γυναίκα για το σώμα της είναι υπόθεση κληρονομική! Μπορεί στην εφηβεία το κορίτσι να αντιδράσει και να μη θέλει να θυμίζει σε τίποτα τη μαμά της, όμως θα έρθει η στιγμή που όλα όσα λάμβανε τόσα χρόνια σαν εικόνα θα τα πράξει και η ίδια.
Εάν η μαμά είναι αθλητική και δραστήρια η κόρη θα πάρει το γονίδιο και θα προσπαθήσει να της μοιάσει, κληρονομώντας τον υγιεινό τρόπο ζωής της.
Εάν η μητέρα αναζητά πάντα το ιδανικό βάρος και δοκιμάζει όλες τις τελευταίες δίαιτες που κυκλοφορούν, αντιγράφοντας παράλληλα celebrities που βλέπει στα περιοδικά το πιο πιθανό είναι η κόρη να επηρεαστεί.
Εάν μια γυναίκα αγαπά το σώμα και τις καμπύλες της και το προβάλλει η κόρη ίσως να μην κινδυνεύει από έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Εν μέρει συμφωνούμε με την έρευνα, όμως δεν πρέπει να αφήσουμε έξω και άλλους καταλυτικούς παράγοντες που συμβάλλουν στο πως αντιλαμβάνεται ένα κορίτσι την εικόνα του. Ο περίγυρος, τα ΜΜΕ, η μόδα και οι προσωπικές ανασφάλειες θα παίξουν συνδυαστικό ρόλο και θα καθορίσουν τη γυναίκα που τελικά θα γίνει.