Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γυναίκα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γυναίκα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

Ο όρος κυτταρίτιδα περιγράφει τη χαρακτηριστική εμφάνιση «λακκουβών» στο δέρμα των μηρών, των γλουτών και της κοιλιάς κυρίως των γυναικών, αν και κάνει την εμφάνισή της και σε ορισμένους άντρες.
Συχνά περιγράφεται ως «δέρμα με όψη τυριού κότατζ». Η σοβαρότητά της ποικίλλει. Στις πλέον σοβαρές μορφές της, το δέρμα μοιάζει πρησμένο και ρυτιδώδες, με περιοχές εξογκωμένες. Η κυτταρίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε περιοχές όπου αποθηκεύεται λίπος και είναι το αποτέλεσμα αυτής της ανώμαλης κατανομής του λιπώδους ιστού κάτω από την επιδερμίδα. Εμφανίζεται πιο συχνά γύρω από τους μηρούς και τους γλουτούς, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο στήθος, το κάτω μέρος της κοιλιάς και στους βραχίονες.
Η κυτταρίτιδα δεν είναι σοβαρή πάθηση, ωστόσο δημιουργεί αισθητικά προβλήματα και συχνά υποχρεώνει αυτούς στους οποίους εμφανίζεται σε περιορισμούς στο ντύσιμό τους.
Αίτια
Μεταξύ του δέρματος και του υποκείμενου μυός υπάρχουν ίνες ινώδους συνδετικού ιστού οι οποίες προσδένουν το δέρμα στον μυ, με τον λιπώδη ιστό να βρίσκεται ανάμεσά τους. Καθώς τα λιποκύτταρα αθροίζονται, πιέζουν το δέρμα προς τα έξω, ενώ οι μακριές ίνες του συνδετικού ιστού το τραβούν προς τα μέσα. Αυτές οι τάσεις δημιουργούν τη χαρακτηριστική δυσμορφία ή παραμόρφωσή της επιδερμίδας.
Παράγοντες κινδύνου
Η κυτταρίτιδα εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των γυναικών –τουλάχιστον οι 8 στις 10 – εμφανίζουν κυτταρίτιδα σε κάποιο βαθμό. Αυτό συμβαίνει γιατί ο λιπώδης ιστός στις γυναίκες κατανέμεται χαρακτηριστικά στους μηρούς και  τους γλουτούς. Επιπλέον, η κυτταρίτιδα εμφανίζεται  συχνότερα με την  πάροδο της ηλικίας, αφού το δέρμα χάνει μέρος της ελαστικότητάς του.
Άλλοι παράγοντες οι οποίοι μπορεί να αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης κυτταρίτιδας είναι:
- Το στρες
- Η καθιστική ζωή
- Η χρήση αντισυλληπτικών
 Αντιμετώπιση και φάρμακα
Απώλεια βάρους
Η απώλεια βάρους- μέσω υγιεινής διατροφής και τακτικής άσκησης – είναι πιθανώς η πλέον ενδεδειγμένη λύση. Η απώλεια κιλών και η ενδυνάμωση των μυών στους μηρούς, τους γλουτούς και την κοιλιά μπορούν να βελτιώσουν την εμφάνιση του δέρματος με κυτταρίτιδα. Παρόλα αυτά, τα οφέλη μόνο από την απώλεια βάρους είναι περιορισμένα. Έτσι, παρόλο που η κυτταρίτιδα περιορίζεται με την απώλεια βάρους, ωστόσο δεν εξαφανίζεται.
Laser και συστήματα ραδιοσυχνοτήτων
Πρόκειται για την πλέον υποσχόμενη ιατρική θεραπεία. Ένα από αυτά τα συστήματα βασίζεται στη συνδυαστική χρήση μασάζ αρνητικής πίεσης, ραδιοσυχνοτήτων και υπέρυθρης ακτινοβολίας για την αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας. Ένα άλλο σύστημα συνδυάζει μασάζ των ιστών και χρήση διοδικού λέιζερ. Ένα τρίτο βασίζεται στην ταυτόχρονη χρήση ραδιοσυχνοτήτων σε επιπολής και εν τω βάθει ιστούς. Και τα τρία συστήματα εξασφαλίζουν βελτίωση της όψης του δέρματος μετά από μια σειρά θεραπειών. Τα αποτελέσματα είναι πιθανό να διατηρηθούν για χρονικό διάστημα μέχρι και 6 μήνες.
Λιποαναρρόφηση
Αρκετοί άνθρωποι καταφεύγουν στη λύση της λιποαναρρόφησης για να αντιμετωπίσουν την κυτταρίτιδα. Ο χειρουργός εισάγει έναν σωληνίσκο κάτω από το δέρμα δια μέσου μικροσκοπικών τομών και μέσω αυτού αναρροφά λιποκύτταρα. Αν και η λιποαναρρόφηση μπορεί να αναδιαμορφώσει το σώμα, ωστόσο δεν το απαλλάσσει από την κυτταρίτιδα. Αντίθετα, είναι πιθανόν να χειροτερέψει την εικόνα της. Μια νεότερη τεχνική λιποαναρρόφησης, η οποία βασίζεται στη χρήση λέιζερ, καταστρέφει τα λιποκύτταρα, ενώ παράλληλα προκαλεί μια διάταση του δέρματος, και πιθανώς να συνιστά μια περισσότερο αποτελεσματική θεραπεία για την κυτταρίτιδα.
Τοπική θεραπεία
Η επάλειψη του δέρματος με κρέμα ρετινόλης περιεκτικότητας 0.3% δύο φορές ημερησίως έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την εμφάνιση της κυτταρίτιδας μετά από 6 μήνες.
Εναλλακτική ιατρική
Αρκετές συσκευές, προϊόντα και κρέμες υποστηρίζουν ότι μπορούν να θεραπεύσουν την κυτταρίτιδα. Ωστόσο, οι επιστημονικές ενδείξεις που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες ή απουσιάζουν. Ακόμη και αν δοκιμάσατε κάποια μέθοδο αντιμετώπισης της κυτταρίτιδας η οποία βελτίωσε την εικόνα του δέρματός σας, τα αποτελέσματα δεν είναι πιθανό να διαρκέσουν πολύ.
Παρακάτω παραθέτουμε κάποιες από τις πλέον διαφημιζόμενες θεραπείες κυτταρίτιδας. Πρέπει να έχετε κατά νου ότι η αποτελεσματικότητα αυτών των θεραπειών δεν έχει αποδειχθεί.
Έντονο μασάζ: κάποιες θεραπείες κυτταρίτιδας βασίζονται στην υπόθεση ότι το έντονο μασάζ αυξάνει την ροή του αίματος, τονώνει την κυκλοφορία του, απομακρύνει τις τοξίνες και μειώνει την κατακράτηση υγρών στις περιοχές που συνήθως εμφανίζουν κυτταρίτιδα. Ειδικά η μέθοδος Endermologie (γνωστή και ως Lipomassage), χρησιμοποιεί ένα μηχάνημα χειρός το οποίο κάνει μασάζ στο δέρμα, με τη βοήθεια κυλίνδρων. Είναι πιθανό να παρατηρηθεί μια μικρή βελτίωση του δέρματος μετά τη θεραπεία, αλλά τα αποτελέσματα δεν διαρκούν πολύ.
Μεσοθεραπεία: αυτή η τεχνική αφορά την έκχυση ενός διαλύματος υποδορίως, με χρήση πολύ λεπτής βελόνας– το οποίο περιέχει ένα μείγμα αμινοφυλλίνης, ορμονών, ενζύμων, φυτικών εκχυλισμάτων, βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. Αυτή η μέθοδος μπορεί να προκαλέσει διάφορες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως φλεγμονή, εξάνθημα και πρηξίματα ή παραμορφώσεις του δέρματος.
Κρέμες για την κυτταρίτιδα:
Πρόκειται για κρέμες που περιέχουν μια ποικιλία συστατικών όπως βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, φυτικά εκχυλίσματα και αντιοξειδωτικά και οι οποίες συχνά διαφημίζονται ως η λύση για την κυτταρίτιδα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μελέτες που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά τους. Επιπλέον, σε αρκετές περιπτώσεις τα συστατικά αυτών των προϊόντων προκαλούν δερματικές αντιδράσεις ή εξανθήματα.
Πρόληψη
Δεν υπάρχει τρόπος για να εμποδίσετε την εμφάνιση της κυτταρίτιδας. Η διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους και η μυϊκή ενδυνάμωση μέσα από την τακτική άσκηση  μπορούν μακροπρόθεσμα να συμβάλλουν στη διατήρηση της καλής όψης και υφής του δέρματος.

Κυτταρίτιδα, Αίτια – παράγοντες κινδύνου... Αλήθειες και μύθοι

Ο όρος κυτταρίτιδα περιγράφει τη χαρακτηριστική εμφάνιση «λακκουβών» στο δέρμα των μηρών, των γλουτών και της κοιλιάς κυρίως των γυναικών, αν και κάνει την εμφάνισή της και σε ορισμένους άντρες.
Συχνά περιγράφεται ως «δέρμα με όψη τυριού κότατζ». Η σοβαρότητά της ποικίλλει. Στις πλέον σοβαρές μορφές της, το δέρμα μοιάζει πρησμένο και ρυτιδώδες, με περιοχές εξογκωμένες. Η κυτταρίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε περιοχές όπου αποθηκεύεται λίπος και είναι το αποτέλεσμα αυτής της ανώμαλης κατανομής του λιπώδους ιστού κάτω από την επιδερμίδα. Εμφανίζεται πιο συχνά γύρω από τους μηρούς και τους γλουτούς, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο στήθος, το κάτω μέρος της κοιλιάς και στους βραχίονες.
Η κυτταρίτιδα δεν είναι σοβαρή πάθηση, ωστόσο δημιουργεί αισθητικά προβλήματα και συχνά υποχρεώνει αυτούς στους οποίους εμφανίζεται σε περιορισμούς στο ντύσιμό τους.
Αίτια
Μεταξύ του δέρματος και του υποκείμενου μυός υπάρχουν ίνες ινώδους συνδετικού ιστού οι οποίες προσδένουν το δέρμα στον μυ, με τον λιπώδη ιστό να βρίσκεται ανάμεσά τους. Καθώς τα λιποκύτταρα αθροίζονται, πιέζουν το δέρμα προς τα έξω, ενώ οι μακριές ίνες του συνδετικού ιστού το τραβούν προς τα μέσα. Αυτές οι τάσεις δημιουργούν τη χαρακτηριστική δυσμορφία ή παραμόρφωσή της επιδερμίδας.
Παράγοντες κινδύνου
Η κυτταρίτιδα εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των γυναικών –τουλάχιστον οι 8 στις 10 – εμφανίζουν κυτταρίτιδα σε κάποιο βαθμό. Αυτό συμβαίνει γιατί ο λιπώδης ιστός στις γυναίκες κατανέμεται χαρακτηριστικά στους μηρούς και  τους γλουτούς. Επιπλέον, η κυτταρίτιδα εμφανίζεται  συχνότερα με την  πάροδο της ηλικίας, αφού το δέρμα χάνει μέρος της ελαστικότητάς του.
Άλλοι παράγοντες οι οποίοι μπορεί να αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης κυτταρίτιδας είναι:
- Το στρες
- Η καθιστική ζωή
- Η χρήση αντισυλληπτικών
 Αντιμετώπιση και φάρμακα
Απώλεια βάρους
Η απώλεια βάρους- μέσω υγιεινής διατροφής και τακτικής άσκησης – είναι πιθανώς η πλέον ενδεδειγμένη λύση. Η απώλεια κιλών και η ενδυνάμωση των μυών στους μηρούς, τους γλουτούς και την κοιλιά μπορούν να βελτιώσουν την εμφάνιση του δέρματος με κυτταρίτιδα. Παρόλα αυτά, τα οφέλη μόνο από την απώλεια βάρους είναι περιορισμένα. Έτσι, παρόλο που η κυτταρίτιδα περιορίζεται με την απώλεια βάρους, ωστόσο δεν εξαφανίζεται.
Laser και συστήματα ραδιοσυχνοτήτων
Πρόκειται για την πλέον υποσχόμενη ιατρική θεραπεία. Ένα από αυτά τα συστήματα βασίζεται στη συνδυαστική χρήση μασάζ αρνητικής πίεσης, ραδιοσυχνοτήτων και υπέρυθρης ακτινοβολίας για την αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας. Ένα άλλο σύστημα συνδυάζει μασάζ των ιστών και χρήση διοδικού λέιζερ. Ένα τρίτο βασίζεται στην ταυτόχρονη χρήση ραδιοσυχνοτήτων σε επιπολής και εν τω βάθει ιστούς. Και τα τρία συστήματα εξασφαλίζουν βελτίωση της όψης του δέρματος μετά από μια σειρά θεραπειών. Τα αποτελέσματα είναι πιθανό να διατηρηθούν για χρονικό διάστημα μέχρι και 6 μήνες.
Λιποαναρρόφηση
Αρκετοί άνθρωποι καταφεύγουν στη λύση της λιποαναρρόφησης για να αντιμετωπίσουν την κυτταρίτιδα. Ο χειρουργός εισάγει έναν σωληνίσκο κάτω από το δέρμα δια μέσου μικροσκοπικών τομών και μέσω αυτού αναρροφά λιποκύτταρα. Αν και η λιποαναρρόφηση μπορεί να αναδιαμορφώσει το σώμα, ωστόσο δεν το απαλλάσσει από την κυτταρίτιδα. Αντίθετα, είναι πιθανόν να χειροτερέψει την εικόνα της. Μια νεότερη τεχνική λιποαναρρόφησης, η οποία βασίζεται στη χρήση λέιζερ, καταστρέφει τα λιποκύτταρα, ενώ παράλληλα προκαλεί μια διάταση του δέρματος, και πιθανώς να συνιστά μια περισσότερο αποτελεσματική θεραπεία για την κυτταρίτιδα.
Τοπική θεραπεία
Η επάλειψη του δέρματος με κρέμα ρετινόλης περιεκτικότητας 0.3% δύο φορές ημερησίως έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την εμφάνιση της κυτταρίτιδας μετά από 6 μήνες.
Εναλλακτική ιατρική
Αρκετές συσκευές, προϊόντα και κρέμες υποστηρίζουν ότι μπορούν να θεραπεύσουν την κυτταρίτιδα. Ωστόσο, οι επιστημονικές ενδείξεις που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες ή απουσιάζουν. Ακόμη και αν δοκιμάσατε κάποια μέθοδο αντιμετώπισης της κυτταρίτιδας η οποία βελτίωσε την εικόνα του δέρματός σας, τα αποτελέσματα δεν είναι πιθανό να διαρκέσουν πολύ.
Παρακάτω παραθέτουμε κάποιες από τις πλέον διαφημιζόμενες θεραπείες κυτταρίτιδας. Πρέπει να έχετε κατά νου ότι η αποτελεσματικότητα αυτών των θεραπειών δεν έχει αποδειχθεί.
Έντονο μασάζ: κάποιες θεραπείες κυτταρίτιδας βασίζονται στην υπόθεση ότι το έντονο μασάζ αυξάνει την ροή του αίματος, τονώνει την κυκλοφορία του, απομακρύνει τις τοξίνες και μειώνει την κατακράτηση υγρών στις περιοχές που συνήθως εμφανίζουν κυτταρίτιδα. Ειδικά η μέθοδος Endermologie (γνωστή και ως Lipomassage), χρησιμοποιεί ένα μηχάνημα χειρός το οποίο κάνει μασάζ στο δέρμα, με τη βοήθεια κυλίνδρων. Είναι πιθανό να παρατηρηθεί μια μικρή βελτίωση του δέρματος μετά τη θεραπεία, αλλά τα αποτελέσματα δεν διαρκούν πολύ.
Μεσοθεραπεία: αυτή η τεχνική αφορά την έκχυση ενός διαλύματος υποδορίως, με χρήση πολύ λεπτής βελόνας– το οποίο περιέχει ένα μείγμα αμινοφυλλίνης, ορμονών, ενζύμων, φυτικών εκχυλισμάτων, βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. Αυτή η μέθοδος μπορεί να προκαλέσει διάφορες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως φλεγμονή, εξάνθημα και πρηξίματα ή παραμορφώσεις του δέρματος.
Κρέμες για την κυτταρίτιδα:
Πρόκειται για κρέμες που περιέχουν μια ποικιλία συστατικών όπως βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, φυτικά εκχυλίσματα και αντιοξειδωτικά και οι οποίες συχνά διαφημίζονται ως η λύση για την κυτταρίτιδα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μελέτες που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά τους. Επιπλέον, σε αρκετές περιπτώσεις τα συστατικά αυτών των προϊόντων προκαλούν δερματικές αντιδράσεις ή εξανθήματα.
Πρόληψη
Δεν υπάρχει τρόπος για να εμποδίσετε την εμφάνιση της κυτταρίτιδας. Η διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους και η μυϊκή ενδυνάμωση μέσα από την τακτική άσκηση  μπορούν μακροπρόθεσμα να συμβάλλουν στη διατήρηση της καλής όψης και υφής του δέρματος.
Συγγραφέας: Χαρά Νομικού, κλινικός ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος
Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες  για τον αλκοολισμό εστίαζαν το ενδιαφέρον τους περισσότερο στους άντρες. Πρόσφατες έρευνες όμως απέδειξαν ότι έχει  αυξηθεί η χρήση αλκοόλ και στις γυναίκες.
Αυτές οι μελέτες αποκάλυψαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην ανδρική και γυναικεία χρήση του αλκοόλ.
Πράγματι οι έρευνες που έγιναν στο γενικό πληθυσμό έδειξαν  ότι  οι άντρες έχουν το προβάδισμα. Παρόλα αυτά η χρήση αλκοόλ από τις γυναίκες αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Η χρήση αλκοόλ από γυναίκες αυξήθηκε και στην χώρα μας, κυρίως στην περιοχή των Αθηνών. Τα στοιχεία της έρευνας στην Ελλάδα δείχνουν ηλικίες γυναικών 18- 24 ετών να παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά κατανάλωσης.
Η κατάχρηση αλκοόλ από γυναίκες συνδέεται άμεσα με πολλά οργανικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα. Η συμπεριφορά ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία, τον ρόλο που έχει η κάθε γυναίκα στη ζωή και την οικογενειακή της κατάσταση.  Αυτό που είναι σημαντικό να αναφερθεί είναι ότι οι γυναίκες μέσης ηλικίας (35-49) παρουσιάζουν μεγαλύτερη εξάρτηση από το αλκοόλ σε σχέση με νεώτερες γυναίκες.
Γιατί οι γυναίκες πίνουν αλκοόλ;
Είναι όμως εύλογο να αναρωτηθούμε γιατί οι γυναίκες πίνουν. Έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις ως προς την αιτιολογία του γιατί κάποιος  πίνει.
Οι μελέτες της Γενετικής υποθέτουν ότι ίσως υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για να γίνει κανείς αλκοολικός. Από Ψυχαναλυτικής άποψης το αλκοόλ μπορεί να θεωρηθεί ότι παίρνει τη θέση ενός  συντρόφου. Το μπουκάλι και το άτομο γίνονται δύο σύντροφοι σε σχέση, όπου το μπουκάλι δεν απορρίπτει, ούτε προδίδει και προπαντός δεν αντιστέκεται.
Στις γυναίκες η χρήση αλκοόλ είναι ένας άλλος τρόπος να αντιληφθούν το σώμα τους,  τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους. Αυτοκαταστροφικές προσωπικότητες, ένδειξη αδυναμίας ή ανάγκη για εξουσία ;
Οι περισσότερες ψυχολογικές θεωρίες υποστηρίζουν επίσης  την προΰπαρξη  ψυχολογικών  προβλημάτων και συσχετίζουν τον αλκοολισμό με την οικογενειακή  δυσλειτουργικότητα, την παιδική κακοποίηση, την πρώιμη πρόσδεση. Έχουν επίσης βρεθεί να σχετίζονται με τον αλκοολισμό   παράγοντες όπως  η προσωπικότητα, το στρες, το είδος των συντροφικών ή συζυγικών σχέσεων, η κατάθλιψη κα.
Συμπτώματα Εξάρτησης από το αλκοόλ


*
Σφοδρή επιθυμία να πιει κανείς .
*
Έλλειψη Ελέγχου: Ανικανότητα να τεθούν όρια στο πόσο θα πιει
*
Φυσική Εξάρτηση: ναυτία,  εφίδρωση, τρεμούλα και άγχος εμφανίζονται όταν σταματά κανείς την χρήση αλκοόλ μετά από μια περίοδο κατάχρησης.
*
Ανεκτικότητα: Η ανάγκη να πίνει κανείς όλο και περισσότερο προκειμένου να νιώσει «ανεβασμένος»
*
Μοναχική χρήση αλκοόλ
*
Κρατά  κρυφό το ότι πίνει

Συμπτώματα κατάχρησης του αλκοόλ


*
Πιστεύει ότι δεν πίνει πολύ
*
Ενοχλείται όταν γίνεται κριτική επειδή πίνει
*
Νιώθει ενοχές επειδή πίνει
*
Ένα ποτό το πρωί για να νιώσει καλύτερα από το άγχος  ή να στυλωθεί

Αν απαντήσατε σε πάνω από ένα Ναι  ζητήστε βοήθεια, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και έναν εξειδικευμένο ψυχολόγο.
Δρ Χαρά Γ. Νομικου & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
κλινικός ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος
Διδάκτωρ-ψυχοπαθολογίας παν/μιου ii «le mirail»Post DOC. cerpptoulouse- FRANCE

Έχει αυξηθεί η χρήση αλκοόλ και στις γυναίκες

Συγγραφέας: Χαρά Νομικού, κλινικός ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος
Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες  για τον αλκοολισμό εστίαζαν το ενδιαφέρον τους περισσότερο στους άντρες. Πρόσφατες έρευνες όμως απέδειξαν ότι έχει  αυξηθεί η χρήση αλκοόλ και στις γυναίκες.
Αυτές οι μελέτες αποκάλυψαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην ανδρική και γυναικεία χρήση του αλκοόλ.
Πράγματι οι έρευνες που έγιναν στο γενικό πληθυσμό έδειξαν  ότι  οι άντρες έχουν το προβάδισμα. Παρόλα αυτά η χρήση αλκοόλ από τις γυναίκες αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Η χρήση αλκοόλ από γυναίκες αυξήθηκε και στην χώρα μας, κυρίως στην περιοχή των Αθηνών. Τα στοιχεία της έρευνας στην Ελλάδα δείχνουν ηλικίες γυναικών 18- 24 ετών να παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά κατανάλωσης.
Η κατάχρηση αλκοόλ από γυναίκες συνδέεται άμεσα με πολλά οργανικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα. Η συμπεριφορά ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία, τον ρόλο που έχει η κάθε γυναίκα στη ζωή και την οικογενειακή της κατάσταση.  Αυτό που είναι σημαντικό να αναφερθεί είναι ότι οι γυναίκες μέσης ηλικίας (35-49) παρουσιάζουν μεγαλύτερη εξάρτηση από το αλκοόλ σε σχέση με νεώτερες γυναίκες.
Γιατί οι γυναίκες πίνουν αλκοόλ;
Είναι όμως εύλογο να αναρωτηθούμε γιατί οι γυναίκες πίνουν. Έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις ως προς την αιτιολογία του γιατί κάποιος  πίνει.
Οι μελέτες της Γενετικής υποθέτουν ότι ίσως υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για να γίνει κανείς αλκοολικός. Από Ψυχαναλυτικής άποψης το αλκοόλ μπορεί να θεωρηθεί ότι παίρνει τη θέση ενός  συντρόφου. Το μπουκάλι και το άτομο γίνονται δύο σύντροφοι σε σχέση, όπου το μπουκάλι δεν απορρίπτει, ούτε προδίδει και προπαντός δεν αντιστέκεται.
Στις γυναίκες η χρήση αλκοόλ είναι ένας άλλος τρόπος να αντιληφθούν το σώμα τους,  τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους. Αυτοκαταστροφικές προσωπικότητες, ένδειξη αδυναμίας ή ανάγκη για εξουσία ;
Οι περισσότερες ψυχολογικές θεωρίες υποστηρίζουν επίσης  την προΰπαρξη  ψυχολογικών  προβλημάτων και συσχετίζουν τον αλκοολισμό με την οικογενειακή  δυσλειτουργικότητα, την παιδική κακοποίηση, την πρώιμη πρόσδεση. Έχουν επίσης βρεθεί να σχετίζονται με τον αλκοολισμό   παράγοντες όπως  η προσωπικότητα, το στρες, το είδος των συντροφικών ή συζυγικών σχέσεων, η κατάθλιψη κα.
Συμπτώματα Εξάρτησης από το αλκοόλ


*
Σφοδρή επιθυμία να πιει κανείς .
*
Έλλειψη Ελέγχου: Ανικανότητα να τεθούν όρια στο πόσο θα πιει
*
Φυσική Εξάρτηση: ναυτία,  εφίδρωση, τρεμούλα και άγχος εμφανίζονται όταν σταματά κανείς την χρήση αλκοόλ μετά από μια περίοδο κατάχρησης.
*
Ανεκτικότητα: Η ανάγκη να πίνει κανείς όλο και περισσότερο προκειμένου να νιώσει «ανεβασμένος»
*
Μοναχική χρήση αλκοόλ
*
Κρατά  κρυφό το ότι πίνει

Συμπτώματα κατάχρησης του αλκοόλ


*
Πιστεύει ότι δεν πίνει πολύ
*
Ενοχλείται όταν γίνεται κριτική επειδή πίνει
*
Νιώθει ενοχές επειδή πίνει
*
Ένα ποτό το πρωί για να νιώσει καλύτερα από το άγχος  ή να στυλωθεί

Αν απαντήσατε σε πάνω από ένα Ναι  ζητήστε βοήθεια, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και έναν εξειδικευμένο ψυχολόγο.
Δρ Χαρά Γ. Νομικου & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
κλινικός ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος
Διδάκτωρ-ψυχοπαθολογίας παν/μιου ii «le mirail»Post DOC. cerpptoulouse- FRANCE

Ανθρωπόμορφα κτήνη βιάζουν και εκπορνεύουν γυναίκες -θύματα trafficking- στην Αθήνα. Ζουν ανάμεσά μας, νοικιάζουν διαμερίσματα-«φυλακές» και πλουτίζουν βασανίζοντας νεαρές καλλονές που ήρθαν στην Ελλάδα αναζητώντας μία καλύτερη ζωή από εκείνη που τις στέρησαν στην πατρίδα τους.
Σε ρεπορτάζ του ο «Ελεύθερος Τύπος» της Κυριακής εξασφάλισε τις καταθέσεις που έδωσαν στην ΕΛ.ΑΣ. δύο νεαρές κοπέλες, μία από τη Μολδαβία και μία από τη Νιγηρία, οι οποίες βασανίστηκαν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Η 22χρονη Νιγηριανή Adisa και η 24χρονη Μολδαβή Μαρία περιγράφουν πως έπεσαν στα δίχτυα των μαστροπών και πως κατάφεραν να δραπετεύσουν από τον… Γολγοθά τους. Από την πλευρά τους οι αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και ο επικεφαλής κ. Ηλίας Αλεβιζόπουλος καλεί τις γυναίκες-θύματα να απευθυνθούν στην ΕΛ.ΑΣ. γιατί μόνο έτσι θα δώσουν ένα τέλος στο δράμα που ζουν.
Η ιστορία της 24χρονης Μολδαβής Μαρίας Μοντιάν
Η Μαρία Μοντιάν γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Moara Domneasca της Μολδαβίας. Η ίδια όπως και τα μέλη της οικογένειάς της ζούσαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στερούμενοι ακόμα και βασικά αγαθά. Ήρθε στην Ελλάδα όταν μία γνωστή της την ενημέρωσε ότι ξέρει κάποιον Vasile, ο οποίος της είπε ότι θα την προσλάμβανε για να προσέχει το παιδί του και να καθαρίζει το σπίτι του.
Στο κόλπο ήταν ο οδηγός λεωφορείου των ΚΤΕΛ, ο οποίος φρόντιζε να περάσει από όλους τους ελέγχους. Το μαρτύριο για εκείνη ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της στην Αθήνα και άρχισε να βλέπει το πραγματικό πρόσωπο του Vasile: «Από τη μέρα αυτή η ζωή μου έγινε κόλαση. Ο Vasile ερχόταν κάθε βράδυ και χτυπώντας και απειλώντας ερχόταν σε συνουσία μαζί μου στο ξενοδοχείο, όπου με είχαν φυλακισμένη για 10 ημέρες. Μετά με πήγαν σε υπόγειο της οδού Κροκιδά στον Άγιο Παντελεήμονα. Μέσα σε αυτό έμεναν εκτός από εμένα ακόμα εφτά Μολδαβές».
Στο διαμέρισμα της οδού Κροκιδά γινόντουσαν βασανιστήρια: «Με πλησίασε τραβώντας μου τα μαλλιά. Με έριξε με βία στο κρεβάτι λέγοντάς μου ‘εδώ που ήρθες θα μου κάνες όλες τις χάρες’. Εγώ κάλεσα σε βοήθεια και τότε εκείνος με χτύπησε με τα χέρια του στο κεφάλι. Έπειτα άρπαξε ένα μαχαίρι και άρχισε να με απειλεί με αυτό ότι θα με σκοτώσει, ακουμπώντας το σε όλα τα σημεία του κορμιού μου λέγοντας ‘ξέρεις πόσες γυναίκες είχα σαν και εσένα και όπως θέλω και όποτε θέλω τις έχω. Δε θα μου χαλάσεις τη δουλειά που κάνω εδώ και 20 χρόνια. Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, έχω τρία από τα καλύτερα μαγαζιά’. Μη μπορώντας να αντιδράσω καθόλου ο Vasile ήρθε σε συνουσία μαζί μου και καθ’ όλη τη διάρκεια της πράξης με απειλούσε με το μαχαίρι, μου έκλεινε το στόμα και τραβούσε τα μαλλιά μου».
Την ίδια τύχη είχαν και οι υπόλοιπες κοπέλες τις οποίες εκπόρνευε σε οίκους ανοχής στον Άγιο Παντελεήμονα: «Χτυπούσε συνεχώς εμένα και τις υπόλοιπες κοπέλες με γροθιές για να δεχτούμε να δουλέψουμε ως εκδιδόμενες για λογαριασμό του. Μας έλεγε ότι θα μας σκοτώσει, ότι έχει σκοτώσει και άλλους ανθρώπους και κανείς δεν θα μάθει τι απογίναμε καθώς κανένας δεν θα ξέρει που είμαστε. Κατά τις απειλές του μας σημάδευε με ένα πιστόλι με σιγαστήρα λέγοντας ότι θα μας σκοτώσει χωρίς να ακουστεί. Με τις απειλές αυτές βίαζε εμένα και τις υπόλοιπες γυναίκες. Όταν με βίαζε δεν χρησιμοποιούσε ποτέ προφυλάξεις. Όταν μας άφηναν μόνες μας κλείδωναν. Εγώ με τις υπόλοιπες τρεις γυναίκες κοιμόμασταν σε ένα στρώμα. Στο σπίτι κλαίγαμε και φωνάζαμε και τότε ερχόταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που νοίκιαζε ο Vasile στον οποίο όπως καταλάβαινα του έλεγε απλά να κάνει ησυχία».
Το μαρτύριό της τελείωσε όταν κατάφερε να δραπετεύσει από το διαμέρισμα-«κελί» διαφεύγοντας της προσοχής του προαγωγού.
Η ιστορία της 22χρονης Adisa από τη Νιγηρία
Η 22χρονη Adisa ζούσε με τα οχτώ αδέρφια της στην πόλη Kano της Νιγηρίας. Το βιοτικό επίπεδο της ήταν πολύ χαμηλό, ο πατέρας της ήταν αλκοολικός και η μητέρα της εργαζόταν περιστασιακά.
«Αποφάσισα να θυσιαστώ για την οικογένειά μου που ζούσε μέσα στη φτώχεια και να δεχθώ την πρόταση που μου έγινε. Ο Daniel – προαγωγός- μου είπε ότι θα έπρεπε να περάσω τη διαδικασία του voo doo, ώστε να είναι εκείνος και το ‘αφεντικό’ σίγουροι ότι δεν θα αθετήσω τη συμφωνία μας. Ο ιερέας του voo doo μου πήρε όλα μου τα υπάρχοντα και μου είπε ότι από τα χρήματα που θα κέρδιζα στην Ελλάδα θα έπρεπε να του στείλω το χρηματικό ποσό των 1.000 ευρώ. Στα στάδια της διαδικασία του voo doo που διήρκεσαν περίπου ένα μήνα αναγκάστηκα να κάνω φρικτά πράγματα, όπως να φάω καρδιά πάπιας, να πιω μία κούπα με βρώμικο νερό, ενώ επίσης μου έκοψαν τρίχες από τα μαλλιά μου και μέρος από τα νύχια μου. Ο Daniel μου είπε ότι δεν θα έπρεπε να πω τίποτα και σε κανέναν, ειδικά στην Αστυνομία για τη δουλειά που θα έκανα καθώς σε διαφορετική περίπτωση και λόγω του voo doo η οικογένειά μου θα πέθαινε», περιγράφει.
Με την άφιξή της στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ένας αστυνομικός έλεγξε το διαβατήριο της χωρίς να διαπιστώσει ότι οι σφραγίδες που υπήρχαν είναι πλαστές και μου επέτρεψε να περάσω. Στην Αθήνα την παρέλαβε μία γυναίκα με το όνομα Lovety, η οποία εκπόρνευε και άλλες γυναίκες: «Για να πειστεί ότι δεν θα μιλήσω σε κανέναν με εξανάγκασε να βάλω το χέρι μου στο αναμμένο μάτι της κουζίνας, ενώ μου έκοψε τρίχες από τα μαλλιά μου και τμήμα των νυχιών μου. Άρχισε να μου δίνει εντολές. Μου είπε ότι η ερωτική επαφή με τους πελάτες εάν πραγματοποιούνταν στο αυτοκίνητο θα κόστιζε περίπου 20 ευρώ, ενώ σε ξενοδοχείο 30 ευρώ, το δωμάτιο του οποίου θα πλήρωναν οι ίδιοι. Η Lovety μου έδωσε να φορέσω προκλητικά ρούχα και μου είπε να μιλάω προκλητικά στους διερχόμενους άνδρες της οδού Σωκράτους. Με εξανάγκαζαν να πηγαίνω στην οδό Σωκράτους και Αθηνάς και να έρχομαι σε ερωτική επαφή με περίπου 10 άνδρες την ημέρα, οι οποίοι πολλές φορές ήταν βίαιοι και με χτυπούσαν.
Τις ημέρες που είχα περίοδο η Lovety με εξανάγκαζε να εργάζομαι χορηγώντας μου διάφορα πράγματα ώστε οι πελάτες να μην καταλαβαίνουν τίποτα. Από την εργασία μου η Lovety μου έχει παρακρατήσει -σε διάστημα περίπου δύο χρόνων- το ποσό των 34.000 ευρώ, ενώ στην οικογένειά μου έστειλα μόνο δυο φορές χρήματα, τα οποία είχα καταφέρει να κρύψω. Την πρώτη 180 ευρώ και τη δεύτερη 120 ευρώ».
Η Adisa όλο αυτό το διάστημα δεν σταματούσε να τους ζητάει να την αφήσουν ελεύθερη: «Ζήτησα από τη Lovety να με αφήσει να φύγω. Της το έλεγα συνέχεια. Την τελευταία φορά που αρνήθηκε πήρα ένα μαχαίρι υπό τεράστια ψυχολογική φόρτιση και την απείλησαν ότι αν δεν με αφήσει να φύγω θα τη σκοτώσω. Εκείνη φοβήθηκε πιστεύοντας ότι θα τη σκοτώσω και με άφησε να φύγω από τον έλεγχό της. Θέλω να προσθέσω ότι κατάφερα να ξεπεράσω το φόβο του voo doo με τη βοήθεια των εργαζομένων της ΜΚΟ Νέα Ζωή».
ΕΛ.ΑΣ.: «Πρώτα τις βιάζουν για να κάμψουν το ηθικό τους»
«Όταν έρχονται οι γυναίκες αυτές στην Υπηρεσία μας είναι καταβεβλημένες. Φοβισμένες. Βλέπουμε νέα κορίτσια να τρέμουν. Πρέπει πρώτα να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους, να καταλάβουν ότι είμαστε με το μέρος τους και μετά να αρχίσουν να μας μιλάνε. Ξέρουμε ότι έχουν κακοποιηθεί από κτήνη που πρώτα τις βιάζουν και μετά τις εκδίδουν. Τις βιάζουν για να κάμψουν το ηθικό τους και να γίνουν άβουλα όντα», λέει ο επικεφαλής της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, Ηλίας Αλεβιζόπουλος.
Και συνεχίζει: «Εμείς αυτό που θέλουμε να ξέρουν τα θύματα traffiking είναι ότι μπορούν και πρέπει να έρθουν στην Υπηρεσία μας και να καταγγείλουν αυτό που ζούνε. Δεν θα τις πειράξει κανείς, καθώς οι μαστροποί δεν τολμούν να πλησιάσουν στις υποστηρικτικές δομές. Δίνουμε έμφαση στη ψυχολογική στήριξη των θυμάτων. Συνεργαζόμαστε με ψυχολόγο που τις εξετάζει και παρακολουθεί τη ψυχική τους υγεία για καιρό. Άλλωστε όταν τελειώσουμε με τις καταθέσεις και τις υπόλοιπες νόμιμες διαδικασίες, παραπέμπουμε τις γυναίκες σε απόλυτα εξειδικευμένες ΜΚΟ. Ο φέρελπις αξιωματικός -αστυνόμος Β’- Ευθύμιος Παπαδόπουλος, στενός συνεργάτης του κ. Αλεβιζόπουλου, προσθέτει ότι το τηλέφωνο της Υπηρεσίας είναι το 210-6476826.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

Μαστροποί-κτήνη βιάζουν γυναίκες σε «διαμερίσματα-φυλακές» στην Αθήνα. Δύο σοκαριστικές ιστορίες

Ανθρωπόμορφα κτήνη βιάζουν και εκπορνεύουν γυναίκες -θύματα trafficking- στην Αθήνα. Ζουν ανάμεσά μας, νοικιάζουν διαμερίσματα-«φυλακές» και πλουτίζουν βασανίζοντας νεαρές καλλονές που ήρθαν στην Ελλάδα αναζητώντας μία καλύτερη ζωή από εκείνη που τις στέρησαν στην πατρίδα τους.
Σε ρεπορτάζ του ο «Ελεύθερος Τύπος» της Κυριακής εξασφάλισε τις καταθέσεις που έδωσαν στην ΕΛ.ΑΣ. δύο νεαρές κοπέλες, μία από τη Μολδαβία και μία από τη Νιγηρία, οι οποίες βασανίστηκαν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Η 22χρονη Νιγηριανή Adisa και η 24χρονη Μολδαβή Μαρία περιγράφουν πως έπεσαν στα δίχτυα των μαστροπών και πως κατάφεραν να δραπετεύσουν από τον… Γολγοθά τους. Από την πλευρά τους οι αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και ο επικεφαλής κ. Ηλίας Αλεβιζόπουλος καλεί τις γυναίκες-θύματα να απευθυνθούν στην ΕΛ.ΑΣ. γιατί μόνο έτσι θα δώσουν ένα τέλος στο δράμα που ζουν.
Η ιστορία της 24χρονης Μολδαβής Μαρίας Μοντιάν
Η Μαρία Μοντιάν γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Moara Domneasca της Μολδαβίας. Η ίδια όπως και τα μέλη της οικογένειάς της ζούσαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στερούμενοι ακόμα και βασικά αγαθά. Ήρθε στην Ελλάδα όταν μία γνωστή της την ενημέρωσε ότι ξέρει κάποιον Vasile, ο οποίος της είπε ότι θα την προσλάμβανε για να προσέχει το παιδί του και να καθαρίζει το σπίτι του.
Στο κόλπο ήταν ο οδηγός λεωφορείου των ΚΤΕΛ, ο οποίος φρόντιζε να περάσει από όλους τους ελέγχους. Το μαρτύριο για εκείνη ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της στην Αθήνα και άρχισε να βλέπει το πραγματικό πρόσωπο του Vasile: «Από τη μέρα αυτή η ζωή μου έγινε κόλαση. Ο Vasile ερχόταν κάθε βράδυ και χτυπώντας και απειλώντας ερχόταν σε συνουσία μαζί μου στο ξενοδοχείο, όπου με είχαν φυλακισμένη για 10 ημέρες. Μετά με πήγαν σε υπόγειο της οδού Κροκιδά στον Άγιο Παντελεήμονα. Μέσα σε αυτό έμεναν εκτός από εμένα ακόμα εφτά Μολδαβές».
Στο διαμέρισμα της οδού Κροκιδά γινόντουσαν βασανιστήρια: «Με πλησίασε τραβώντας μου τα μαλλιά. Με έριξε με βία στο κρεβάτι λέγοντάς μου ‘εδώ που ήρθες θα μου κάνες όλες τις χάρες’. Εγώ κάλεσα σε βοήθεια και τότε εκείνος με χτύπησε με τα χέρια του στο κεφάλι. Έπειτα άρπαξε ένα μαχαίρι και άρχισε να με απειλεί με αυτό ότι θα με σκοτώσει, ακουμπώντας το σε όλα τα σημεία του κορμιού μου λέγοντας ‘ξέρεις πόσες γυναίκες είχα σαν και εσένα και όπως θέλω και όποτε θέλω τις έχω. Δε θα μου χαλάσεις τη δουλειά που κάνω εδώ και 20 χρόνια. Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, έχω τρία από τα καλύτερα μαγαζιά’. Μη μπορώντας να αντιδράσω καθόλου ο Vasile ήρθε σε συνουσία μαζί μου και καθ’ όλη τη διάρκεια της πράξης με απειλούσε με το μαχαίρι, μου έκλεινε το στόμα και τραβούσε τα μαλλιά μου».
Την ίδια τύχη είχαν και οι υπόλοιπες κοπέλες τις οποίες εκπόρνευε σε οίκους ανοχής στον Άγιο Παντελεήμονα: «Χτυπούσε συνεχώς εμένα και τις υπόλοιπες κοπέλες με γροθιές για να δεχτούμε να δουλέψουμε ως εκδιδόμενες για λογαριασμό του. Μας έλεγε ότι θα μας σκοτώσει, ότι έχει σκοτώσει και άλλους ανθρώπους και κανείς δεν θα μάθει τι απογίναμε καθώς κανένας δεν θα ξέρει που είμαστε. Κατά τις απειλές του μας σημάδευε με ένα πιστόλι με σιγαστήρα λέγοντας ότι θα μας σκοτώσει χωρίς να ακουστεί. Με τις απειλές αυτές βίαζε εμένα και τις υπόλοιπες γυναίκες. Όταν με βίαζε δεν χρησιμοποιούσε ποτέ προφυλάξεις. Όταν μας άφηναν μόνες μας κλείδωναν. Εγώ με τις υπόλοιπες τρεις γυναίκες κοιμόμασταν σε ένα στρώμα. Στο σπίτι κλαίγαμε και φωνάζαμε και τότε ερχόταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που νοίκιαζε ο Vasile στον οποίο όπως καταλάβαινα του έλεγε απλά να κάνει ησυχία».
Το μαρτύριό της τελείωσε όταν κατάφερε να δραπετεύσει από το διαμέρισμα-«κελί» διαφεύγοντας της προσοχής του προαγωγού.
Η ιστορία της 22χρονης Adisa από τη Νιγηρία
Η 22χρονη Adisa ζούσε με τα οχτώ αδέρφια της στην πόλη Kano της Νιγηρίας. Το βιοτικό επίπεδο της ήταν πολύ χαμηλό, ο πατέρας της ήταν αλκοολικός και η μητέρα της εργαζόταν περιστασιακά.
«Αποφάσισα να θυσιαστώ για την οικογένειά μου που ζούσε μέσα στη φτώχεια και να δεχθώ την πρόταση που μου έγινε. Ο Daniel – προαγωγός- μου είπε ότι θα έπρεπε να περάσω τη διαδικασία του voo doo, ώστε να είναι εκείνος και το ‘αφεντικό’ σίγουροι ότι δεν θα αθετήσω τη συμφωνία μας. Ο ιερέας του voo doo μου πήρε όλα μου τα υπάρχοντα και μου είπε ότι από τα χρήματα που θα κέρδιζα στην Ελλάδα θα έπρεπε να του στείλω το χρηματικό ποσό των 1.000 ευρώ. Στα στάδια της διαδικασία του voo doo που διήρκεσαν περίπου ένα μήνα αναγκάστηκα να κάνω φρικτά πράγματα, όπως να φάω καρδιά πάπιας, να πιω μία κούπα με βρώμικο νερό, ενώ επίσης μου έκοψαν τρίχες από τα μαλλιά μου και μέρος από τα νύχια μου. Ο Daniel μου είπε ότι δεν θα έπρεπε να πω τίποτα και σε κανέναν, ειδικά στην Αστυνομία για τη δουλειά που θα έκανα καθώς σε διαφορετική περίπτωση και λόγω του voo doo η οικογένειά μου θα πέθαινε», περιγράφει.
Με την άφιξή της στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ένας αστυνομικός έλεγξε το διαβατήριο της χωρίς να διαπιστώσει ότι οι σφραγίδες που υπήρχαν είναι πλαστές και μου επέτρεψε να περάσω. Στην Αθήνα την παρέλαβε μία γυναίκα με το όνομα Lovety, η οποία εκπόρνευε και άλλες γυναίκες: «Για να πειστεί ότι δεν θα μιλήσω σε κανέναν με εξανάγκασε να βάλω το χέρι μου στο αναμμένο μάτι της κουζίνας, ενώ μου έκοψε τρίχες από τα μαλλιά μου και τμήμα των νυχιών μου. Άρχισε να μου δίνει εντολές. Μου είπε ότι η ερωτική επαφή με τους πελάτες εάν πραγματοποιούνταν στο αυτοκίνητο θα κόστιζε περίπου 20 ευρώ, ενώ σε ξενοδοχείο 30 ευρώ, το δωμάτιο του οποίου θα πλήρωναν οι ίδιοι. Η Lovety μου έδωσε να φορέσω προκλητικά ρούχα και μου είπε να μιλάω προκλητικά στους διερχόμενους άνδρες της οδού Σωκράτους. Με εξανάγκαζαν να πηγαίνω στην οδό Σωκράτους και Αθηνάς και να έρχομαι σε ερωτική επαφή με περίπου 10 άνδρες την ημέρα, οι οποίοι πολλές φορές ήταν βίαιοι και με χτυπούσαν.
Τις ημέρες που είχα περίοδο η Lovety με εξανάγκαζε να εργάζομαι χορηγώντας μου διάφορα πράγματα ώστε οι πελάτες να μην καταλαβαίνουν τίποτα. Από την εργασία μου η Lovety μου έχει παρακρατήσει -σε διάστημα περίπου δύο χρόνων- το ποσό των 34.000 ευρώ, ενώ στην οικογένειά μου έστειλα μόνο δυο φορές χρήματα, τα οποία είχα καταφέρει να κρύψω. Την πρώτη 180 ευρώ και τη δεύτερη 120 ευρώ».
Η Adisa όλο αυτό το διάστημα δεν σταματούσε να τους ζητάει να την αφήσουν ελεύθερη: «Ζήτησα από τη Lovety να με αφήσει να φύγω. Της το έλεγα συνέχεια. Την τελευταία φορά που αρνήθηκε πήρα ένα μαχαίρι υπό τεράστια ψυχολογική φόρτιση και την απείλησαν ότι αν δεν με αφήσει να φύγω θα τη σκοτώσω. Εκείνη φοβήθηκε πιστεύοντας ότι θα τη σκοτώσω και με άφησε να φύγω από τον έλεγχό της. Θέλω να προσθέσω ότι κατάφερα να ξεπεράσω το φόβο του voo doo με τη βοήθεια των εργαζομένων της ΜΚΟ Νέα Ζωή».
ΕΛ.ΑΣ.: «Πρώτα τις βιάζουν για να κάμψουν το ηθικό τους»
«Όταν έρχονται οι γυναίκες αυτές στην Υπηρεσία μας είναι καταβεβλημένες. Φοβισμένες. Βλέπουμε νέα κορίτσια να τρέμουν. Πρέπει πρώτα να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους, να καταλάβουν ότι είμαστε με το μέρος τους και μετά να αρχίσουν να μας μιλάνε. Ξέρουμε ότι έχουν κακοποιηθεί από κτήνη που πρώτα τις βιάζουν και μετά τις εκδίδουν. Τις βιάζουν για να κάμψουν το ηθικό τους και να γίνουν άβουλα όντα», λέει ο επικεφαλής της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, Ηλίας Αλεβιζόπουλος.
Και συνεχίζει: «Εμείς αυτό που θέλουμε να ξέρουν τα θύματα traffiking είναι ότι μπορούν και πρέπει να έρθουν στην Υπηρεσία μας και να καταγγείλουν αυτό που ζούνε. Δεν θα τις πειράξει κανείς, καθώς οι μαστροποί δεν τολμούν να πλησιάσουν στις υποστηρικτικές δομές. Δίνουμε έμφαση στη ψυχολογική στήριξη των θυμάτων. Συνεργαζόμαστε με ψυχολόγο που τις εξετάζει και παρακολουθεί τη ψυχική τους υγεία για καιρό. Άλλωστε όταν τελειώσουμε με τις καταθέσεις και τις υπόλοιπες νόμιμες διαδικασίες, παραπέμπουμε τις γυναίκες σε απόλυτα εξειδικευμένες ΜΚΟ. Ο φέρελπις αξιωματικός -αστυνόμος Β’- Ευθύμιος Παπαδόπουλος, στενός συνεργάτης του κ. Αλεβιζόπουλου, προσθέτει ότι το τηλέφωνο της Υπηρεσίας είναι το 210-6476826.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

∆εν έχετε πάει ποτέ στον γυναικολόγο επειδή είστε πολύ µικρή, δεν έχετε κάνει ακόµα σεξ ή επειδή ντρέπεστε; Μάθετε όσα χρειάζεστε και µην το αναβάλλετε χωρίς λόγο.
Η κατάλληλη ηλικία
Επειδή στη χώρα µας δεν υπάρχει –σε επίσηµη βάση– διαπαιδαγώγηση των νέων για σεξουαλικά ζητήµατα, καλό είναι µια γυναίκα που σκοπεύει να ξεκινήσει τη σεξουαλική της ζωή να επισκεφτεί γυναικολόγο πριν από την πρώτη της επαφή, ανεξάρτητα από την ηλικία στην οποία βρίσκεται. Με τον τρόπο αυτό θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει µαζί του ορισµένα ζητήµατα που ενδεχοµένως θα την βοηθήσουν να αποφύγει κάποιες σοβαρές συνέπειες σχετικές κυρίως µε Σεξουαλικώς Μεταδιδόµενα Νοσήµατα (ΣΜΝ), π.χ. για τη σηµασία και τη σωστή χρήση του προφυλακτικού κ.λπ. Μετά την πρώτη επαφή πάντως πρέπει να κανονιστεί –σε ένα εύλογο χρονικό διάστηµα– και δεύτερη επίσκεψη ώστε να γίνει όχι µόνο συζήτηση για τη σωστή σεξουαλική συµπεριφορά αλλά και για να ξεκινήσει η γυναίκα τους επιβαλλόµενους τακτικούς ελέγχους.
Η πρώτη εξέταση
Η εξέταση στην οποία υποβάλλεται η γυναίκα την πρώτη φορά που επισκέπτεται γυναικολόγο είναι η συνήθης απλή γυναικολογική εξέταση (επισκόπηση έσω και έξω γεννητικών οργάνων, ψηλάφιση) και ένα υπερηχογράφηµα των έσω γεννητικών οργάνων.
Πρέπει να γίνει τεστ ΠΑΠ;
∆εν είναι πάντα απαραίτητο. Η εφαρµογή του τεστ ΠΑΠ εξαρτάται από την ηλικία έναρξης των σεξουαλικών σχέσεων και συνήθως αρχίζει από την ηλικία των 21 ετών. Πάντως το να κάνει µια γυναίκα το τεστ πριν από αυτή την ηλικία, εφόσον έχει ήδη σεξουαλικές επαφές, δεν µπορούµε να πούµε ότι είναι λάθος.
Νιώστε άνετα
Η πρώτη φορά στον γυναικολόγο σίγουρα για τις περισσότερες από εµάς είναι τουλάχιστον άβολη. Πώς µπορούµε να νιώσουµε καλύτερα; Μια καλή ιδέα είναι να πάµε µε παρέα. Συνήθως οι κοπέλες στην εφηβεία όταν επισκέπτονται γυναικολόγο εξαιτίας κάποιου προβλήµατος (πόνος, φαγούρα) συνοδεύονται από τη µητέρα τους. Αν ωστόσο έχουν κάποιο θέµα (π.χ. φοβούνται ότι έχουν κάποιο ΣΜΝ ή ότι είναι έγκυοι) που δεν θέλουν να µάθει η µητέρα τους, πηγαίνουν κατά κανόνα µε µια φίλη τους. Για οποιονδήποτε λόγο πάµε πάντως, το να έχουµε κάποιον µαζί µας µπορεί να µας βοηθήσει να αισθανθούµε πιο άνετα. Επίσης µπορεί κάποια να νιώθει καλύτερα µε γυναίκα γυναικολόγο, αλλά και αυτό δεν είναι απόλυτο, καθώς όπως φαίνεται οι περισσότερες προτιµούν άντρες (βέβαια οι άντρες γυναικολόγοι υπερτερούν και αριθµητικά, αν και τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να αυξάνονται και οι γυναίκες). Στο τέλος της επίσκεψης πάντως θα διαπιστώσετε ότι δεν είχατε κανέναν λόγο να ντρέπεστε ή να φοβάστε.
Η σωστή επιλογή
Πριν καταλήξετε για πρώτη φορά σε κάποιον γυναικολόγο, φροντίστε να έχετε ενηµερωθεί κατάλληλα. Ρωτήστε συγγενείς, φίλους και γνωστούς αν έχουν ιδιαίτερη εµπιστοσύνη σε κάποιον ή, ακόµα καλύτερα, τον οικογενειακό σας γιατρό. Αν πάτε µε τη µητέρα σας, το πιο πιθανό είναι να πάτε στον γιατρό που εµπιστεύεται και εκείνη, οπότε θα έχετε µια ιδέα. Αν πάτε µόνη σας ή µε κάποια φίλη, προσπαθήστε και πάλι να ενηµερωθείτε όσο καλύτερα µπορείτε για ό,τι µπορεί να σας ενδιαφέρει (τη φήµη του, τη σχέση µε τις ασθενείς κ.λπ.). Από κει και ύστερα θα καταλάβετε και µόνες σας αν ο γιατρός σας σάς ταιριάζει και αν τον εµπιστεύεστε αρκετά και θα κινηθείτε αναλόγως.
Έχω περάσει τα 21, αλλά δεν έχω κάνει σεξ. Πρέπει να πάω στον γυναικολόγο;
∆εν υπάρχει συγκεκριµένη ηλικία για την πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο. Εποµένως, µια κοπέλα που δεν έχει ιδιαίτερα προβλήµατα και δεν έχει έρθει ποτέ σε σεξουαλική επαφή δεν είναι υποχρεωτικό να επισκεφτεί τον γιατρό παρά µόνο συμβουλευτικά.
Ωστόσο µετά την ηλικία των 18-19 ετών ένα υπερηχογράφηµα των έσω γεννητικών οργάνων είναι χρήσιµο.
Η πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο πρέπει να γίνει απαραιτήτως µετά την πρώτη σεξουαλική επαφή, ανεξάρτητα από την ηλικία της γυναίκας, ενώ καλό είναι να τον συµβουλευτεί και πριν από αυτήν.
Της Χρύσας Γιαννοπούλου
Με τη συνεργασία του Ιωάννη Μεσσήνη, καθηγητή Μαιευτικής & Γυναικολογίας Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας.


Πρώτη φορά στον γυναικολόγο

∆εν έχετε πάει ποτέ στον γυναικολόγο επειδή είστε πολύ µικρή, δεν έχετε κάνει ακόµα σεξ ή επειδή ντρέπεστε; Μάθετε όσα χρειάζεστε και µην το αναβάλλετε χωρίς λόγο.
Η κατάλληλη ηλικία
Επειδή στη χώρα µας δεν υπάρχει –σε επίσηµη βάση– διαπαιδαγώγηση των νέων για σεξουαλικά ζητήµατα, καλό είναι µια γυναίκα που σκοπεύει να ξεκινήσει τη σεξουαλική της ζωή να επισκεφτεί γυναικολόγο πριν από την πρώτη της επαφή, ανεξάρτητα από την ηλικία στην οποία βρίσκεται. Με τον τρόπο αυτό θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει µαζί του ορισµένα ζητήµατα που ενδεχοµένως θα την βοηθήσουν να αποφύγει κάποιες σοβαρές συνέπειες σχετικές κυρίως µε Σεξουαλικώς Μεταδιδόµενα Νοσήµατα (ΣΜΝ), π.χ. για τη σηµασία και τη σωστή χρήση του προφυλακτικού κ.λπ. Μετά την πρώτη επαφή πάντως πρέπει να κανονιστεί –σε ένα εύλογο χρονικό διάστηµα– και δεύτερη επίσκεψη ώστε να γίνει όχι µόνο συζήτηση για τη σωστή σεξουαλική συµπεριφορά αλλά και για να ξεκινήσει η γυναίκα τους επιβαλλόµενους τακτικούς ελέγχους.
Η πρώτη εξέταση
Η εξέταση στην οποία υποβάλλεται η γυναίκα την πρώτη φορά που επισκέπτεται γυναικολόγο είναι η συνήθης απλή γυναικολογική εξέταση (επισκόπηση έσω και έξω γεννητικών οργάνων, ψηλάφιση) και ένα υπερηχογράφηµα των έσω γεννητικών οργάνων.
Πρέπει να γίνει τεστ ΠΑΠ;
∆εν είναι πάντα απαραίτητο. Η εφαρµογή του τεστ ΠΑΠ εξαρτάται από την ηλικία έναρξης των σεξουαλικών σχέσεων και συνήθως αρχίζει από την ηλικία των 21 ετών. Πάντως το να κάνει µια γυναίκα το τεστ πριν από αυτή την ηλικία, εφόσον έχει ήδη σεξουαλικές επαφές, δεν µπορούµε να πούµε ότι είναι λάθος.
Νιώστε άνετα
Η πρώτη φορά στον γυναικολόγο σίγουρα για τις περισσότερες από εµάς είναι τουλάχιστον άβολη. Πώς µπορούµε να νιώσουµε καλύτερα; Μια καλή ιδέα είναι να πάµε µε παρέα. Συνήθως οι κοπέλες στην εφηβεία όταν επισκέπτονται γυναικολόγο εξαιτίας κάποιου προβλήµατος (πόνος, φαγούρα) συνοδεύονται από τη µητέρα τους. Αν ωστόσο έχουν κάποιο θέµα (π.χ. φοβούνται ότι έχουν κάποιο ΣΜΝ ή ότι είναι έγκυοι) που δεν θέλουν να µάθει η µητέρα τους, πηγαίνουν κατά κανόνα µε µια φίλη τους. Για οποιονδήποτε λόγο πάµε πάντως, το να έχουµε κάποιον µαζί µας µπορεί να µας βοηθήσει να αισθανθούµε πιο άνετα. Επίσης µπορεί κάποια να νιώθει καλύτερα µε γυναίκα γυναικολόγο, αλλά και αυτό δεν είναι απόλυτο, καθώς όπως φαίνεται οι περισσότερες προτιµούν άντρες (βέβαια οι άντρες γυναικολόγοι υπερτερούν και αριθµητικά, αν και τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να αυξάνονται και οι γυναίκες). Στο τέλος της επίσκεψης πάντως θα διαπιστώσετε ότι δεν είχατε κανέναν λόγο να ντρέπεστε ή να φοβάστε.
Η σωστή επιλογή
Πριν καταλήξετε για πρώτη φορά σε κάποιον γυναικολόγο, φροντίστε να έχετε ενηµερωθεί κατάλληλα. Ρωτήστε συγγενείς, φίλους και γνωστούς αν έχουν ιδιαίτερη εµπιστοσύνη σε κάποιον ή, ακόµα καλύτερα, τον οικογενειακό σας γιατρό. Αν πάτε µε τη µητέρα σας, το πιο πιθανό είναι να πάτε στον γιατρό που εµπιστεύεται και εκείνη, οπότε θα έχετε µια ιδέα. Αν πάτε µόνη σας ή µε κάποια φίλη, προσπαθήστε και πάλι να ενηµερωθείτε όσο καλύτερα µπορείτε για ό,τι µπορεί να σας ενδιαφέρει (τη φήµη του, τη σχέση µε τις ασθενείς κ.λπ.). Από κει και ύστερα θα καταλάβετε και µόνες σας αν ο γιατρός σας σάς ταιριάζει και αν τον εµπιστεύεστε αρκετά και θα κινηθείτε αναλόγως.
Έχω περάσει τα 21, αλλά δεν έχω κάνει σεξ. Πρέπει να πάω στον γυναικολόγο;
∆εν υπάρχει συγκεκριµένη ηλικία για την πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο. Εποµένως, µια κοπέλα που δεν έχει ιδιαίτερα προβλήµατα και δεν έχει έρθει ποτέ σε σεξουαλική επαφή δεν είναι υποχρεωτικό να επισκεφτεί τον γιατρό παρά µόνο συμβουλευτικά.
Ωστόσο µετά την ηλικία των 18-19 ετών ένα υπερηχογράφηµα των έσω γεννητικών οργάνων είναι χρήσιµο.
Η πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο πρέπει να γίνει απαραιτήτως µετά την πρώτη σεξουαλική επαφή, ανεξάρτητα από την ηλικία της γυναίκας, ενώ καλό είναι να τον συµβουλευτεί και πριν από αυτήν.
Της Χρύσας Γιαννοπούλου
Με τη συνεργασία του Ιωάννη Μεσσήνη, καθηγητή Μαιευτικής & Γυναικολογίας Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας.


Ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία του σώματός μας, ο μαστός, μπορεί να παρουσιάσει πολλές φορές έντονο πόνο. Τι μπορεί να σημαίνει;
Γιατί πονάω ανάμεσα στις περιόδους;

Η πιο συνήθης αιτία που προκαλεί πόνο στο στήθος στις γυναίκες (ή αλλιώς μαστοδυνία) είναι η μείωση της παραγωγής της προγεστερόνης, μιας ορμόνης που ασκεί προστατευτική δράση στο γυναικείο οργανισμό. Η έλλειψη της προγεστερόνης όμως συμβάλλει στην απελευθέρωση των οιστρογόνων, τα οποία ευθύνονται για την ευαισθησία που μπορεί να παρουσιάσουν οι μαστοί. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι περισσότερες από εμάς στη μέση του κύκλου μας, και κυρίως στο τελευταίο δεκαήμερο πριν από την επόμενη περίοδο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να νιώσουμε κάποια στιγμή πόνο. Πολλές φορές ο πόνος αυτός μπορεί να είναι συνεχόμενος και να μειώνεται μετά την περίοδο αλλά να διατηρείται για κάποιους μήνες.
Γιατί πονάω σε ένα συγκεκριμένο σημείο;
Πολλές φορές ο πόνος επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του μαστού. Αν λοιπόν η γυναίκα τον περιγράφει σαν σουβλιά και μπορεί να τον εντοπίσει σε αυτό το σημείο, τότε τις περισσότερες φορές πρόκειται για νευρόπονο και ο μαστός δεν παρουσιάζει κάποια παθολογία. Η εξήγηση του φαινομένου είναι απλή, καθώς πίσω από το μαστό, στο θωρακικό τοίχωμα, υπάρχουν νεύρα τα οποία «χτυπούν» στο στήθος.
Τι άλλο μπορεί να φταίει;
Ο πόνος στο στήθος μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας ή περισσότερων κύστεων, φλεγμονής, ιναδενώματος (καλοήθης διόγκωση μέσα στο μαστό) αλλά και κακοήθειας. Γι’ αυτό καλό είναι να του δίνουμε την απαραίτητη προσοχή.
Τι πρέπει να κάνω αν ο πόνος δεν σταματά;
Αν ο πόνος δεν υποχωρεί, θα πρέπει να επισκεφτείτε αμέσως τον γιατρό σας, καθώς όσο το πρόβλημα χρονίζει τόσο περισσότερο εγκαθίσταται.
Πώς θα φύγει;
Ανάλογα με την κάθε περίπτωση χορηγείται και η κατάλληλη θεραπεία που συνήθως είναι φαρμακευτική. Σε ό,τι αφορά τις κύστες ωστόσο, αν αυξηθούν σε μέγεθος, ίσως χρειαστεί να γίνει κάποια παρακέντηση ή αφαίρεση. Αν πάλι υπάρχει υποψία κακοήθειας, ο γιατρός συστήνει μαστογραφία και, αν απαιτείται μεγαλύτερη διερεύνηση κάποιου όγκου, θα πρέπει να γίνει υπέρηχος.
info 
Όταν ο πόνος στο στήθος οφείλεται σε ορμονική διαταραχή, μπορεί να συνοδεύεται από πρήξιμο και έντονη ευαισθησία. Γι’ αυτό και η γυναίκα μπορεί να ενοχλείται ακόμη και με ένα απαλό άγγιγμα.
Της Φλώρενς Τοκατλιάν
Με τη συνεργασία του Σαράντη Κωστίκογλου, μαιευτήρα - χειρουργού γυναικολόγου, διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών.


5 απαντήσεις για τον πόνο στο μαστό

Ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία του σώματός μας, ο μαστός, μπορεί να παρουσιάσει πολλές φορές έντονο πόνο. Τι μπορεί να σημαίνει;
Γιατί πονάω ανάμεσα στις περιόδους;

Η πιο συνήθης αιτία που προκαλεί πόνο στο στήθος στις γυναίκες (ή αλλιώς μαστοδυνία) είναι η μείωση της παραγωγής της προγεστερόνης, μιας ορμόνης που ασκεί προστατευτική δράση στο γυναικείο οργανισμό. Η έλλειψη της προγεστερόνης όμως συμβάλλει στην απελευθέρωση των οιστρογόνων, τα οποία ευθύνονται για την ευαισθησία που μπορεί να παρουσιάσουν οι μαστοί. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι περισσότερες από εμάς στη μέση του κύκλου μας, και κυρίως στο τελευταίο δεκαήμερο πριν από την επόμενη περίοδο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να νιώσουμε κάποια στιγμή πόνο. Πολλές φορές ο πόνος αυτός μπορεί να είναι συνεχόμενος και να μειώνεται μετά την περίοδο αλλά να διατηρείται για κάποιους μήνες.
Γιατί πονάω σε ένα συγκεκριμένο σημείο;
Πολλές φορές ο πόνος επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του μαστού. Αν λοιπόν η γυναίκα τον περιγράφει σαν σουβλιά και μπορεί να τον εντοπίσει σε αυτό το σημείο, τότε τις περισσότερες φορές πρόκειται για νευρόπονο και ο μαστός δεν παρουσιάζει κάποια παθολογία. Η εξήγηση του φαινομένου είναι απλή, καθώς πίσω από το μαστό, στο θωρακικό τοίχωμα, υπάρχουν νεύρα τα οποία «χτυπούν» στο στήθος.
Τι άλλο μπορεί να φταίει;
Ο πόνος στο στήθος μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας ή περισσότερων κύστεων, φλεγμονής, ιναδενώματος (καλοήθης διόγκωση μέσα στο μαστό) αλλά και κακοήθειας. Γι’ αυτό καλό είναι να του δίνουμε την απαραίτητη προσοχή.
Τι πρέπει να κάνω αν ο πόνος δεν σταματά;
Αν ο πόνος δεν υποχωρεί, θα πρέπει να επισκεφτείτε αμέσως τον γιατρό σας, καθώς όσο το πρόβλημα χρονίζει τόσο περισσότερο εγκαθίσταται.
Πώς θα φύγει;
Ανάλογα με την κάθε περίπτωση χορηγείται και η κατάλληλη θεραπεία που συνήθως είναι φαρμακευτική. Σε ό,τι αφορά τις κύστες ωστόσο, αν αυξηθούν σε μέγεθος, ίσως χρειαστεί να γίνει κάποια παρακέντηση ή αφαίρεση. Αν πάλι υπάρχει υποψία κακοήθειας, ο γιατρός συστήνει μαστογραφία και, αν απαιτείται μεγαλύτερη διερεύνηση κάποιου όγκου, θα πρέπει να γίνει υπέρηχος.
info 
Όταν ο πόνος στο στήθος οφείλεται σε ορμονική διαταραχή, μπορεί να συνοδεύεται από πρήξιμο και έντονη ευαισθησία. Γι’ αυτό και η γυναίκα μπορεί να ενοχλείται ακόμη και με ένα απαλό άγγιγμα.
Της Φλώρενς Τοκατλιάν
Με τη συνεργασία του Σαράντη Κωστίκογλου, μαιευτήρα - χειρουργού γυναικολόγου, διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών.


Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν επτά γενετικούς δείκτες οι οποίοι σχετίζονται με το μέγεθος του στήθους των γυναικών.
Αν και είναι γνωστό πως το μέγεθος του στήθους είναι εν μέρει κληρονομούμενο χαρακηριστικό, η νέα έρευνα είναι η πρώτη που εντοπίζει συγκεκριμένους γενετικούς παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με τις διαφορές σε αυτό.
Επιπλέον, δύο από τους δείκτες που εντόπισαν έχουν σχετισθεί σε προγενέστερες μελέτες με τον κίνδυνο εκδηλώσεως καρκίνου του μαστού.
Αυτό υποδηλώνει ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος του μαστού διαθέτουν ορισμένους κοινούς, βιολογικούς μηχανισμούς, κατά τον δρα Νίκολας Έρικσον, από την εταιρεία γενετικών τεστ 23andMe που πραγματοποίησε την έρευνα.
«Η ύπαρξη αυτών των κοινών μηχανισμών δεν παρέχει αρκετές αποδείξεις ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος σε αυτό συσχετίζονται», διευκρίνισε. «Αυτό που κάνει είναι ότι προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ του ρόλου που παίζει η δομή του στήθους στον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του μαστού».
Η έρευνα του δρος Έρικσον και των συνεργατών του επικεντρώθηκε στην ανάλυση 16.175 δειγμάτων από γυναίκες ευρωπαϊκής καταγωγής.
Οι εθελόντριες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια για το μέγεθος των στηθόδεσμών τους.
Αν και η πυκνότητα των μαστών αποτελεί έναν τεκμηριωμένο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του μαστού (όσο πιο πυκνός ο μαστικός ιστός, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος), είναι λιγότερο ξεκάθαρη η πιθανή συσχέτιση του μεγέθους του στήθους με τον καρκίνο.
Υπάρχουν κάποιες μελέτες που έχουν δείξει ότι το μεγάλος στήθος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου στις αδύνατες γυναίκες, αλλά τα ευρήματά τους δεν θεωρούνται οριστικά.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 30ης Ιουνίου της επιθεώρησης «BMC Medical Genetics».


Βρήκαν τα γονίδια που καθορίζουν το μέγεθος του στήθους

Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν επτά γενετικούς δείκτες οι οποίοι σχετίζονται με το μέγεθος του στήθους των γυναικών.
Αν και είναι γνωστό πως το μέγεθος του στήθους είναι εν μέρει κληρονομούμενο χαρακηριστικό, η νέα έρευνα είναι η πρώτη που εντοπίζει συγκεκριμένους γενετικούς παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με τις διαφορές σε αυτό.
Επιπλέον, δύο από τους δείκτες που εντόπισαν έχουν σχετισθεί σε προγενέστερες μελέτες με τον κίνδυνο εκδηλώσεως καρκίνου του μαστού.
Αυτό υποδηλώνει ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος του μαστού διαθέτουν ορισμένους κοινούς, βιολογικούς μηχανισμούς, κατά τον δρα Νίκολας Έρικσον, από την εταιρεία γενετικών τεστ 23andMe που πραγματοποίησε την έρευνα.
«Η ύπαρξη αυτών των κοινών μηχανισμών δεν παρέχει αρκετές αποδείξεις ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος σε αυτό συσχετίζονται», διευκρίνισε. «Αυτό που κάνει είναι ότι προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ του ρόλου που παίζει η δομή του στήθους στον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του μαστού».
Η έρευνα του δρος Έρικσον και των συνεργατών του επικεντρώθηκε στην ανάλυση 16.175 δειγμάτων από γυναίκες ευρωπαϊκής καταγωγής.
Οι εθελόντριες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια για το μέγεθος των στηθόδεσμών τους.
Αν και η πυκνότητα των μαστών αποτελεί έναν τεκμηριωμένο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του μαστού (όσο πιο πυκνός ο μαστικός ιστός, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος), είναι λιγότερο ξεκάθαρη η πιθανή συσχέτιση του μεγέθους του στήθους με τον καρκίνο.
Υπάρχουν κάποιες μελέτες που έχουν δείξει ότι το μεγάλος στήθος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου στις αδύνατες γυναίκες, αλλά τα ευρήματά τους δεν θεωρούνται οριστικά.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 30ης Ιουνίου της επιθεώρησης «BMC Medical Genetics».


Το πρόβλημα της κυτταρίτιδας απασχολεί πλήθος γυναικών ιδιαίτερα το καλοκαίρι, όταν τα αποτελέσματά του είναι δυσάρεστα αποκαλυπτικά. Αντιμετωπίστε το πρόβλημα με καθημερινή άσκηση, σωστή διατροφή, ειδικά προϊόντα... ψυχραιμία και υπομονή.
Η κυτταρίτιδα δεν είναι ασθένεια, αλλά σωματικό λίπος, όμοιο με εκείνο που υπάρχει σε κάθε μέρος του σώματός μας. Απασχολεί ιδιαίτερα τις γυναίκες -αφού εμφανίζεται σε 8 στις 10- και αποτελεί παράγοντα αλλοίωσης του δέρματος, καθώς παραμορφώνει τη σιλουέτα και καταστρέφει τη υφή της επιδερμίδας δίνοντας σε ορισμένα σημεία την όψη "φλούδας πορτοκαλιού". Είναι το αντιαισθητικό αποτέλεσμα που προκύπτει όταν η θρέψη των ιστών και η απομάκρυνση των τοξικών δεν γίνεται σε βάθος. Δεν έχει ηλικία και δεν συνδέεται άμεσα με το δείκτη της ζυγαριάς. Προτιμά ιδιαιτέρα τις περιοχές από τους ώμους μέχρι τους αγκώνες, τα οπίσθια, τους μηρούς,  τα "ψωμάκια" και τη εσωτερική πλευρά των γονάτων. Στα σημεία όπου εμφανίζεται, οι ιστοί έχουν την τάση να συγκρατούν νερό και να συσσωρεύουν τοξίνες. 
-Αιτίες είναι: Οι ορμονικές διαταραχές, η κακή διατροφή και η έλλειψη της άσκησης. Οι περισσότερες έρευνες συνδέουν την κυτταρίτιδα με ορμονικά αίτια, συνήθως και με τη διατροφή, αλλά επιβαρυντικοί παράγοντες, είναι και η έλλειψη της άσκησης, το κάπνισμα, η κατανάλωση αναψυκτικών, αλκοόλ και καφέ. Ενώ δεν παρουσιάζεται από τη στιγμή της γέννησης, δεν είναι λίγες οι γυναίκες που έχουν κληρονομική προδιάθεση στην κυτταρίτιδα. Το γυναικείο σώμα είναι εξαιρετικά πλούσιο σε θηλυκές ορμόνες, που συμβάλλουν στη συσσώρευση του λίπους, γι' αυτό και το πρόβλημα εντείνεται ιδιαιτέρα σε περιόδους ορμονικών μεταβολών, όπως είναι η εφηβεία, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση ή όταν η γυναίκα παίρνει αντισυλληπτικά χάπια. Η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή είναι ένας ακόμα λόγος συσσώρευσης περιττού λίπους και επομένως εμφάνιση της κυτταρίτιδας.
-Τα στάδια της κυτταρίτιδας
1 Στο προκαταρκτικό στάδιο, η κυτταρίτιδα αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της.
2 Στο δεύτερο στάδιο, το πρόβλημα έχει πια εγκατασταθεί σε μηρούς, γλουτούς, μπράτσα και κοιλιά.
3 Στο τρίτο και τελευταίο στάδιο (οιδηματώδης κυτταρίτιδα) το πρόβλημα γίνεται πλέον τόσο έντονο και οξύ, ώστε να προκαλεί ακόμα και πόνο.
-Δώστε τέλος στον "εφιάλτη"
Είτε οφείλεται σε γενετικούς λόγους, είτε σε κάποιες κακές συνήθειές μας, η κυτταρίτιδα αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους, οι οποίοι θα πρέπει να συντονίζονται μεταξύ τους. Ποιοι είναι αυτοί;
-Η σωστή διατροφή: Πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα είδη τροφών, να είναι φτωχή σε λιπαρά και πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, τα οποία μας παρέχουν πολλές φυτικές ίνες, μεταλλικά άλατα και βιταμίνες A και C, που τονώνουν την επιδερμίδα.
  - Προτιμάτε το άπαχο κρέας, το κοτόπουλο, τα ψάρια, τα άπαχα τυριά, το ψωμί και τα ζυμαρικά από αλεύρι ολικής αλέσεως, τα βραστά και τα ψητά φαγητά αντί τα τηγανητά.
  - Περιορίστε το κόκκινο κρέας, τα γλυκά την κρέμα γάλακτος, τον καφέ και το τσάι (αντικαταστήστε τα με φυσικούς χυμούς), το αλάτι, τα αναψυκτικά και το αλκοόλ
  - Πίνετε άφθονο μεταλλικό νερό (2 λίτρα την μέρα) και χυμό λεμονιού.
 Όλα τα παραπάνω βοηθούν τον οργανισμό μας να αποβάλλει καλύτερα τις τοξίνες και να μην κατακρατά υγρά.
-Η άσκηση: Η γυμναστική είναι ένα ακόμα καλό "χαρτί" εναντίον της κυτταρίτιδας. Μπορείτε, απλώς, να περπατάτε, να κολυμπάτε ή να κάνετε ποδήλατο. Όμως, υπάρχουν και άλλες, ειδικές ασκήσεις, που βοηθούν τους γλουτούς και το "κάψιμο" του λίπους στο συγκεκριμένο σημείο. Το αερόμπικ, ο διάδρομος και το στέπερ είναι κατάλληλες ασκήσεις για την καλύτερη "οξυγόνωση" του κυκλοφορικού συστήματος. Όλη η προσπάθεια πρέπει να γίνεται με σύστημα και όχι περιστασιακά. Αυτό σημαίνει ότι θα ασχολείστε με τα παραπάνω, τουλάχιστον για 20 λεπτά, 4-5 φορές την εβδομάδα, για να αυξήσετε έτσι τις καύσεις του οργανισμού σας και να καίτε τις θερμίδες, ώστε να μειωθεί το στρες σας και να βελτιωθεί η κυκλοφορία του σώματός σας.
-Κυτταρίτιδα και βελονισμός
Η ρύθμιση του μεταβολισμού είναι μια διαδικασία, στην οποία -σύμφωνα με τους Κινέζους- πρέπει κάθε οργανισμός να υποβάλλεται μια φορά το χρόνο. Με τον τρόπο αυτό, το σώμα ξανανιώνει και επανακτά την υγεία, την ισορροπία και τη λάμψη του. Αρκεί μια φορά το χρόνο, για ένα διάστημα περίπου δύο εβδομάδων. Όταν, όμως, έχουν ήδη  παρουσιαστεί παθολογικά σημεία, όταν δηλαδή υπάρχει ορατή κυτταρίτιδα, τότε η παραπάνω θεραπεία χρειάζεται να ενισχυθεί τοπικά, με σκοπό να βελτιωθεί η λειτουργία των κυττάρων και να αυξηθεί η αναγέννησή τους τοπικά. Και εκεί ακριβώς που παρουσιάζεται το πρόβλημα, κινητοποιούνται οι μηχανισμοί θρέψης και ανάπλασης. Η λειτουργία είναι εσωτερική και γίνεται με την κινητοποίηση του ίδιου του οργανισμού, για επαναφορά των κυττάρων στη φυσική τους κατάσταση. Έτσι, το πρόβλημα της κυτταρίτιδας, λύνεται με τον πιο υγιή τρόπο.


Πολεμήστε την κυτταρίτιδα

Το πρόβλημα της κυτταρίτιδας απασχολεί πλήθος γυναικών ιδιαίτερα το καλοκαίρι, όταν τα αποτελέσματά του είναι δυσάρεστα αποκαλυπτικά. Αντιμετωπίστε το πρόβλημα με καθημερινή άσκηση, σωστή διατροφή, ειδικά προϊόντα... ψυχραιμία και υπομονή.
Η κυτταρίτιδα δεν είναι ασθένεια, αλλά σωματικό λίπος, όμοιο με εκείνο που υπάρχει σε κάθε μέρος του σώματός μας. Απασχολεί ιδιαίτερα τις γυναίκες -αφού εμφανίζεται σε 8 στις 10- και αποτελεί παράγοντα αλλοίωσης του δέρματος, καθώς παραμορφώνει τη σιλουέτα και καταστρέφει τη υφή της επιδερμίδας δίνοντας σε ορισμένα σημεία την όψη "φλούδας πορτοκαλιού". Είναι το αντιαισθητικό αποτέλεσμα που προκύπτει όταν η θρέψη των ιστών και η απομάκρυνση των τοξικών δεν γίνεται σε βάθος. Δεν έχει ηλικία και δεν συνδέεται άμεσα με το δείκτη της ζυγαριάς. Προτιμά ιδιαιτέρα τις περιοχές από τους ώμους μέχρι τους αγκώνες, τα οπίσθια, τους μηρούς,  τα "ψωμάκια" και τη εσωτερική πλευρά των γονάτων. Στα σημεία όπου εμφανίζεται, οι ιστοί έχουν την τάση να συγκρατούν νερό και να συσσωρεύουν τοξίνες. 
-Αιτίες είναι: Οι ορμονικές διαταραχές, η κακή διατροφή και η έλλειψη της άσκησης. Οι περισσότερες έρευνες συνδέουν την κυτταρίτιδα με ορμονικά αίτια, συνήθως και με τη διατροφή, αλλά επιβαρυντικοί παράγοντες, είναι και η έλλειψη της άσκησης, το κάπνισμα, η κατανάλωση αναψυκτικών, αλκοόλ και καφέ. Ενώ δεν παρουσιάζεται από τη στιγμή της γέννησης, δεν είναι λίγες οι γυναίκες που έχουν κληρονομική προδιάθεση στην κυτταρίτιδα. Το γυναικείο σώμα είναι εξαιρετικά πλούσιο σε θηλυκές ορμόνες, που συμβάλλουν στη συσσώρευση του λίπους, γι' αυτό και το πρόβλημα εντείνεται ιδιαιτέρα σε περιόδους ορμονικών μεταβολών, όπως είναι η εφηβεία, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση ή όταν η γυναίκα παίρνει αντισυλληπτικά χάπια. Η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή είναι ένας ακόμα λόγος συσσώρευσης περιττού λίπους και επομένως εμφάνιση της κυτταρίτιδας.
-Τα στάδια της κυτταρίτιδας
1 Στο προκαταρκτικό στάδιο, η κυτταρίτιδα αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της.
2 Στο δεύτερο στάδιο, το πρόβλημα έχει πια εγκατασταθεί σε μηρούς, γλουτούς, μπράτσα και κοιλιά.
3 Στο τρίτο και τελευταίο στάδιο (οιδηματώδης κυτταρίτιδα) το πρόβλημα γίνεται πλέον τόσο έντονο και οξύ, ώστε να προκαλεί ακόμα και πόνο.
-Δώστε τέλος στον "εφιάλτη"
Είτε οφείλεται σε γενετικούς λόγους, είτε σε κάποιες κακές συνήθειές μας, η κυτταρίτιδα αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους, οι οποίοι θα πρέπει να συντονίζονται μεταξύ τους. Ποιοι είναι αυτοί;
-Η σωστή διατροφή: Πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα είδη τροφών, να είναι φτωχή σε λιπαρά και πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, τα οποία μας παρέχουν πολλές φυτικές ίνες, μεταλλικά άλατα και βιταμίνες A και C, που τονώνουν την επιδερμίδα.
  - Προτιμάτε το άπαχο κρέας, το κοτόπουλο, τα ψάρια, τα άπαχα τυριά, το ψωμί και τα ζυμαρικά από αλεύρι ολικής αλέσεως, τα βραστά και τα ψητά φαγητά αντί τα τηγανητά.
  - Περιορίστε το κόκκινο κρέας, τα γλυκά την κρέμα γάλακτος, τον καφέ και το τσάι (αντικαταστήστε τα με φυσικούς χυμούς), το αλάτι, τα αναψυκτικά και το αλκοόλ
  - Πίνετε άφθονο μεταλλικό νερό (2 λίτρα την μέρα) και χυμό λεμονιού.
 Όλα τα παραπάνω βοηθούν τον οργανισμό μας να αποβάλλει καλύτερα τις τοξίνες και να μην κατακρατά υγρά.
-Η άσκηση: Η γυμναστική είναι ένα ακόμα καλό "χαρτί" εναντίον της κυτταρίτιδας. Μπορείτε, απλώς, να περπατάτε, να κολυμπάτε ή να κάνετε ποδήλατο. Όμως, υπάρχουν και άλλες, ειδικές ασκήσεις, που βοηθούν τους γλουτούς και το "κάψιμο" του λίπους στο συγκεκριμένο σημείο. Το αερόμπικ, ο διάδρομος και το στέπερ είναι κατάλληλες ασκήσεις για την καλύτερη "οξυγόνωση" του κυκλοφορικού συστήματος. Όλη η προσπάθεια πρέπει να γίνεται με σύστημα και όχι περιστασιακά. Αυτό σημαίνει ότι θα ασχολείστε με τα παραπάνω, τουλάχιστον για 20 λεπτά, 4-5 φορές την εβδομάδα, για να αυξήσετε έτσι τις καύσεις του οργανισμού σας και να καίτε τις θερμίδες, ώστε να μειωθεί το στρες σας και να βελτιωθεί η κυκλοφορία του σώματός σας.
-Κυτταρίτιδα και βελονισμός
Η ρύθμιση του μεταβολισμού είναι μια διαδικασία, στην οποία -σύμφωνα με τους Κινέζους- πρέπει κάθε οργανισμός να υποβάλλεται μια φορά το χρόνο. Με τον τρόπο αυτό, το σώμα ξανανιώνει και επανακτά την υγεία, την ισορροπία και τη λάμψη του. Αρκεί μια φορά το χρόνο, για ένα διάστημα περίπου δύο εβδομάδων. Όταν, όμως, έχουν ήδη  παρουσιαστεί παθολογικά σημεία, όταν δηλαδή υπάρχει ορατή κυτταρίτιδα, τότε η παραπάνω θεραπεία χρειάζεται να ενισχυθεί τοπικά, με σκοπό να βελτιωθεί η λειτουργία των κυττάρων και να αυξηθεί η αναγέννησή τους τοπικά. Και εκεί ακριβώς που παρουσιάζεται το πρόβλημα, κινητοποιούνται οι μηχανισμοί θρέψης και ανάπλασης. Η λειτουργία είναι εσωτερική και γίνεται με την κινητοποίηση του ίδιου του οργανισμού, για επαναφορά των κυττάρων στη φυσική τους κατάσταση. Έτσι, το πρόβλημα της κυτταρίτιδας, λύνεται με τον πιο υγιή τρόπο.


Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

5 ιστορίες διαρκούς πόνου και αγώνα ανά τον πλανήτη. Από την αναγνώστρια της Lifoland Βασιλική Πουλά, 15 ετών, μαθήτρια της Α' Λυκείου.
-«Ανοίγω τα μάτια μου» «Ανοίγω τα μάτια μου, λουσμένη στον κρύο ιδρώτα, καθώς οι εφιάλτες δε με αφήνουν να κοιμηθώ. Σήμερα, μάλιστα ετοιμάζομαι για μάχη. Φοβάμαι λίγο. Καμιά φορά σκέφτομαι πως αυτοί που χτυπάμε είναι και αυτοί άνθρωποι, σαν και εμάς, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Προσπαθώ να αναλογιστώ πώς περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο, πώς είναι η οικογένειά τους, εάν έχουν παιδιά… Είναι άνθρωποι που θέλουν πραγματική βοήθεια και ίσως δεν πολεμούν επειδή πραγματικά το επιθυμούν, αλλά επειδή ανώτερες δυνάμεις τους το επιβάλλουν. Με αυτά που κάνουνε σ’ εμάς, όμως, πραγματικά μου είναι δύσκολο να τους καταλάβω, να τους συμπονέσω, πόσο μάλλον να τους συγχωρήσω. Ολόκληρα χωριά έχουν ισοπεδωθεί, τα νεκρά βιασμένα σώματα των γυναικών αφήνονται παρατημένα για παραδειγματισμό, έφηβες γίνονται σκλάβες του σεξ, βρέφη δολοφονούνται άγρια, ειδεχθή εγκλήματα διαπράττονται… Επανειλημμένα, οι ηγέτες του Ισλαμικού Κράτους χρησιμοποιούν επιλεγμένα αποσπάσματα απ' το Κοράνι και άλλα ιερά βιβλία όχι μόνο για να δικαιολογήσουν τη βία, αλλά και για να αναγάγουν κάθε σεξουαλική επίθεση σε πράξη πνευματική και ιερή.   Τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) πιστεύουν ότι μετά θάνατο θα ανταμειφθούν με 72 παρθένες. Ωστόσο, εάν σκοτωθούν σε μάχη από γυναίκα, φοβούνται ότι δεν θα λάβουν αυτό το δώρο. Στην πραγματικότητα, ο θάνατος από γυναικείο χέρι σημαίνει ότι οι ακόλουθοι του IS δεν θα μπουν καν στον παράδεισο. Η Ταξιαρχία μας, η Ταξιαρχία των Κοριτσιών του Ήλιου (SGB) είναι ένα τάγμα Γιαζίντι γυναικών στρατιωτών, όπως είμαι και εγώ, που πολεμούν για να διασφαλίσουν ότι κανένας από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους δεν θα καταφέρει να περάσει τις πύλες του παραδείσου. Οι Γιαζίντι έχουμε δικούς τους θρησκευτικούς κώδικες και έτσι, έχουμε μπει στο στόχαστρο του Ισλαμικού Κράτους.   Εγώ ήμουν από τις τυχερές που κατέφεραν και ξέφυγαν από τα χέρια τους. Θυμάμαι όταν μας πήραν, εμένα και 100 άλλα κορίτσια περίπου. Μας κλείδωσαν όλες σε ένα δωμάτιο, μας έγδυσαν και μας έπλυναν. Έπειτα, μας ανάγκασαν να σταθούμε μπροστά σε ένα πλήθος ανδρών για να αποφασίσουν τι αξίζαμε. Κάποιοι πλήρωναν ακόμα και με ένα πακέτο τσιγάρα για ένα κορίτσι. Εγώ έμεινα εκεί για έναν μήνα. Ο δικός μου «αφέντης» και ιδιοκτήτης τελείωσε την εκπαίδευσή του ως βομβιστής αυτοκτονίας. σκόπευε να ανατινάξει τον εαυτό του, οπότε δεν με χρειαζόταν πια, και με απελευθέρωνε.  Ακόμα, όμως θυμάμαι αυτά που πέρασα.   Ολόκληρες οικογένειες πολεμούν εδώ, γυναίκες όλων των ηλικιών είναι μέρος όλου αυτού. Εάν η κόλαση χλωμιάζει μπροστά στην οργή της περιφρονημένης γυναίκας, τότε το Ισλαμικό Κράτος τσουρουφλίζεται τώρα από τα Κορίτσια του Ήλιου. Πραγματικά μακάρι αυτός ο πόλεμος να σταματούσε. Δε γίνεται να αντιμετωπίσεις τη βία με περισσότερη βία, ωστόσο όσο η γυναίκα εξευτελίζεται και υποτιμάται σε τέτοιο βαθμό, εμείς δεν μπορούμε να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. Κατατάχθηκα στις δυνάμεις, επειδή θέλω να πολεμήσω για τις γυναίκες φίλες μου, για τον λαό μου και για το Κουρδιστάν μου.»   Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή, ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ' ένα ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της. Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου, άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου.
-Μου πετάνε νερό στο πρόσωπο. Ανοίγω τα μάτια και έντρομη συναντώ τα βλέμματα του πατέρα και του θείου μου. «Αν είναι κάθε φορά που πηγαίνεις στη δουλειά σου, να σε βρίσκουνε λιπόθυμη από το ξύλο, κάτσε εδώ καλύτερα».   Έχω πει πως δουλεύω σε μια εταιρεία υπολογιστών και όντως αυτό κάνω, μα τα απογεύματα συμμετέχω σε ένα πρόγραμμα σεξουαλικής αγωγής για κορίτσια και ψυχολογικής υποστήριξης σε θύματα βιασμού, Κάποιοι μας έχουν καταλάβει και δεν τους πολυαρέσουν αυτά που πρεσβεύουμε. Ωστόσο, δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Τα κορίτσια μας χρειάζονται. Η Ινδία ταλανίζεται από σεξουαλικές επιθέσεις και κυρίως εις βάρος γυναικών. Καθημερινά, οι εφημερίδες αναφέρουν σοκαρίστηκες νέες φρικαλεότητες.   Ο νόμος δεν είναι ποτέ αρκετός, αποτελεί μονάχα ένα εργαλείο, το οποίο όμως πρέπει να εφαρμόζεται μια απολύτως πολυμέτωπη και πολλαπλή στρατηγική, σε συνδυασμό με ριζικές δομικές αλλαγές. Εδώ, ακόμα το σεξ είναι ταμπού και η γυναίκα θεωρείται ο αδύναμος κρίκος.  Ο βιασμός εξακολουθεί να εκλαμβάνεται ως κοινωνικό έγκλημα που εξαρτάται από τους άνδρες και τις γυναίκες. Μερικές φορές είναι σωστός, μερικές φορές είναι λάθος. Άλλοι πολιτικοί ρίχνουν την ευθύνη για το χρόνιο πρόβλημα των βιασμών στην Ινδία, στα κινητά τηλέφωνα, τις ταινίες του Μπόλιγουντ, στα τζιν που φορούν τα κορίτσια. Προσπαθούμε να διδάξουμε στα κορίτσια πως δε φταίνε εκείνες σε καμία των περιπτώσεων.   Ξέρετε, ίσως ο βιασμός είναι ειδεχθέστερο έγκλημα από τον φόνο, καθώς το θύμα έχει την φρικτή ανάμνηση ενώ ζει. Ό, τι και να κάνει, όσο και να προσπαθήσει, η ανάμνηση θα είναι πάντα εκεί και θα σου τριβελίζει το μυαλό, σε κάνει να αηδιάζεις τον ίδιο σου τον εαυτό, σε κάνει να ντρέπεσαι γι’ αυτόν. Εμένα με στοίχειωσε. Κι ας μην το έχω πει σε κανέναν.»   3.   «Δεν το έχω πει σε κανένα, γιατί δεν έχω σε ποιον να το πω, μα δεν αντέχω άλλο. Ανοίγω τα μάτια μου. Δεν μπορώ να κοιμηθώ από τον πόνο. Ο επίδεσμος στο στήθος μου με σφίγγει τόσο πολύ, καμιά φορά δεν μπορώ να αναπνεύσω Κάθε πρωί, πριν να πάω στο σχολείο, η μαμά μου με βάζει να σηκώνω την μπλούζα μου για να βεβαιωθεί ότι δεν έχω βγάλει τον επίδεσμό μου. Έχουν περάσει δυο χρόνια τώρα και ακόμα με ελέγχει σε καθημερινή βάση. Είναι ταπεινωτικό και ντροπιαστικό. Θα ήθελα να σταματήσει.   Εδώ, στο Καμερούν, βέβαια, συνηθίζεται το σιδέρωμα του στήθους. Πιο παλιά, πριν τον επίδεσμο, θυμάμαι που η μητέρα μου με ένα γουδοχέρι προσπαθούσε να ισιώσει το στήθος μου. Αυτό γίνεται προκειμένου να είναι λιγότερο ελκυστικά τα σώματά μας, ώστε να μην ερωτευτούμε κάποιο αγόρι και παρατήσουμε τις σπουδές μας. Απλά, αυτή η πρακτική φαντάζει περίεργη. Το γουδοχέρι ας πούμε είναι εκείνο το ίδιο κομμάτι πέτρας που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να θρυμματίσουν μυρωδικά, χρησιμοποιείται όμως και για να θρυμματίσουν την ομορφιά της γυναίκας. Μαζί με αυτό θρυμματίζουν και την αυτονομία, την ανεξαρτησία της, αυτοκυριαρχία της και την υποβάλλουν σε μια νοοτροπία κατωτερότητας. Θέλω να είμαι κυρίαρχη του σώματος μου και του εαυτού μου.»
-«Θέλω, ελπίζω, ονειρεύομαι. Ανοίγω τα μάτια μου και βρίσκομαι σε αυτό το κελί που έχω βαρεθεί πια να βλέπω. Ήρθα εδώ πριν από δυο μήνες και ακόμα δεν έχω συνηθίσει. Βλέπετε, ο άνδρας μου με είδε που μιλούσα με έναν άλλο άνδρα και με κατήγγειλε τις αφγανικές αρχές και έτσι, κατέληξα εδώ, ποιος ξέρει για πόσο καιρό.   Συναναστρέφομαι με πολλές γυναίκες εδώ. Πολλές από τις γυναίκες έχουν φυλακιστεί για εγκλήματα ηθικής. Αυτό αφορά τους τρόπους που μια γυναίκα μπορεί να κατηγορηθεί για «zina», μια κατηγορία που θα μπορούσε να περιλαμβάνει από το ότι το έσκασε από το σπίτι μέχρι την απάρνηση ενός υποχρεωτικού γάμου, ότι βιάστηκε ή μερικές φορές, ότι έμεινε έγκυος συνεπεία του βιασμού της. Άλλες, βέβαια έχουν διαπράξει εγκλήματα. Όλες μαζί συνυπάρχουμε.   Μετά από λίγο καιρό σταμάτησα να διακρίνω μεταξύ εκείνων που ήταν «ένοχες» ή «αθώες» - εάν αυτές οι γυναίκες είχαν διαφορετικές εμπειρίες ζωής, πρόσβαση στην εκπαίδευση ή ένα νομικό σύστημα που θα μπορούσε να προσφέρει προστασία στα θύματα κακοποίησης, πιθανώς θα είχαν κάνει διαφορετικές επιλογές. Πολλές φορές, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να είχα κάνει το ίδιο πράγμα όπως εκείνες. Τι θα έκανες εάν σε υποχρέωνε να εκπορνευτείς ο ίδιος ο σύζυγός σου ή σε βίαζαν άγνωστοι;»   ---«Μια άγνωστη αίσθηση πόνου με κυρίευσε. Άνοιξα τα μάτια μου. Για πόσο καιρό βρισκόμουν στο κρεβάτι άραγε; Τελευταίες στιγμές αναμνήσεων επανέρχονται αμυδρά σιγά σιγά στον νου μου.  Κάνει ζέστη, έχει υγρασία και πολύ θόρυβο. Στη Σομαλία, τα καλοκαίρια είναι ανυπόφορα. Θυμάμαι τη μητέρα μου να με συμβουλεύει να ην πιω πολύ νερό, για να μη χρειαστεί να ουρήσω. Όλη η οικογένεια ασχολείται μαζί μου, έτσι είναι η παράδοση. Πριν ακόμη χαράξει, η μαμά μου με ξύπνησε. Για την «εγχείρηση». Την εγχείριση την έκανε μια γριά θεραπεύτρια, που στην κοινότητά μας την θεωρούμε σημαντικό πρόσωπο κα σοφή, αλλά εγώ την θεωρούσα φόνισσα. Άκουγα τα ουρλιαχτά και τις κραυγές που έρχονταν από τα μεριά του σπιτιού της. Δεν είναι σπάνιο μικρά κορίτσια να πεθαίνουν επί τόπου τη στιγμή της κλειτοριδεκτομής, από την ακατάσχετη αιμορραγία ή τον αφόρητο πόνο και το σοκ. Τώρα, είχε έρθει η σειρά μου. Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή, ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ’ ένα ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της. Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου, άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου. Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να τραντάζομαι ανεξέλεγκτα. Προσευχήθηκα να τελειώσει γρήγορα. Κι έτσι έγινε, γιατί λιποθύμησα, και προφανώς δεν έχω ξυπνήσει έκτοτε.   Οι απαρχές της κλειτοριδεκτομής χάνονται στα βάθη των αιώνων της αφρικανικής παράδοσης. Υποτίθεται ότι αυξάνει την απόλαυση για τον άνδρα και την μειώνει για την γυναίκα, ώστε να αποφεύγεται η σεξουαλική ελευθεριότητα εκ μέρους της και να μπορεί να αφοσιωθεί στην ανατροφή των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο, η γυναίκα βιάζεται ψυχικά και ακρωτηριάζεται σωματικά. Όπως λέει και ο λαός μας, όμως: Τρεις φορές πονάει η αγάπη: όταν σε κόβουν, όταν παντρεύεσαι και όταν γεννάς.» Σίγουρα, ο φεμινισμός έχει διανύσει τεράστιο δρόμο από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα. Αυτό όμως δε σημαίνει πως έχουμε νικήσει σε όλα. Αυτό είναι εμφανές σε κάθε πτυχή της ζωής, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε κάθε ηλικία, σε κάθε θρησκεία. Γυναίκες πεθαίνουν από άγριο ξυλοδαρμό συντρόφων τους, από πλήρη ένδεια, από την ανεργία, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της πλήττει γυναίκες. Οι μισθοί τους παραμένουν κατώτεροι των ανδρών, η δουλειά μέσα στο σπίτι πέφτει περισσότερο στους δικούς τους ώμους, ενώ οι γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων παραμένουν λιγοστές. Αν υπάρχει σήμερα παντού φεμινισμός, αναρωτιέμαι αν υπάρχει ακόμη ένα κίνημα -με την έννοια που είχε ο όρος όταν πρωτοεμφανίστηκε. Λησμονούμε συχνά πως το κίνημα αυτό δεν ήταν μόνο ένα κοινωνικό κίνημα οργής, στείρας αλληλεγγύης μεταξύ γυναικών. Αποτελούσε ένα κίνημα διαρκούς ανακάλυψης, ένα κίνημα ανατροπής των μοντέλων της κυρίαρχης σκέψης. Ένα κίνημα επαναπροσδιορισμού και αναθεώρησης των αξιών με πρακτικές που δεν είχαν σκοπό να υπερτονίσουν την αξία της γυναίκας, αλλά να καταφέρουν το αυτονόητο, να την εξισώσουν με αυτή του άνδρα. Και αυτό διαδραματίστηκε σε όλα τα επίπεδα, με όλους τους τρόπους έκφρασης, επέμβασης, σε όλες τις μορφές διαλόγου, από τις πιο λόγιες έως τις πιο (φαινομενικά) επιφανειακές. Το γέλιο των γυναικών υπήρξε ένα από τα πιο πολιτικά, πιο φιλοσοφημένα και πιο απελευθερωτικά γέλια. Όμως, να που σήμερα δεν γελάμε πολύ. Σήμερα τα πράγματα υπερβαίνουν τον έλεγχό μας. Οι προκλήσεις των γυναικών έχουν μεταφερθεί αλλού, σε νέες σκηνές, επιπρόσθετες μορφές βίας ασκούνται. Από το πιο μικρό χωριό μέχρι και το πιο υψηλό επίπεδο της διεθνούς διοίκησης, επιβάλλουμε σταδιακά τις πιο σκοταδιστικές, τις πιο παρωχημένες και πιο αναιρετικές για την ελευθερία και τις γυναίκες προτάσεις.   Όλοι, άνδρες και γυναίκες, εμπλέκονται. Ας απελευθερωθούμε από τον μικρόκοσμό μας, όπου ίσως τα πράγματα είναι ευνοϊκότερα. Ας ατενίσουμε με ενσυναίσθηση και ενεργητικότητα τι γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο, εκεί που το φεμινιστικό κίνημα δεν έχει βαθιές ρίζες και που οι γυναίκες δεν στηρίζονται από τίποτε και από κανέναν. Μήπως ήρθε η ώρα να ανοίξουμε και εμείς τα μάτια μας;

5 ιστορίες γυναικών βασισμένες σε αληθινές ιστορίες

5 ιστορίες διαρκούς πόνου και αγώνα ανά τον πλανήτη. Από την αναγνώστρια της Lifoland Βασιλική Πουλά, 15 ετών, μαθήτρια της Α' Λυκείου.
-«Ανοίγω τα μάτια μου» «Ανοίγω τα μάτια μου, λουσμένη στον κρύο ιδρώτα, καθώς οι εφιάλτες δε με αφήνουν να κοιμηθώ. Σήμερα, μάλιστα ετοιμάζομαι για μάχη. Φοβάμαι λίγο. Καμιά φορά σκέφτομαι πως αυτοί που χτυπάμε είναι και αυτοί άνθρωποι, σαν και εμάς, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Προσπαθώ να αναλογιστώ πώς περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο, πώς είναι η οικογένειά τους, εάν έχουν παιδιά… Είναι άνθρωποι που θέλουν πραγματική βοήθεια και ίσως δεν πολεμούν επειδή πραγματικά το επιθυμούν, αλλά επειδή ανώτερες δυνάμεις τους το επιβάλλουν. Με αυτά που κάνουνε σ’ εμάς, όμως, πραγματικά μου είναι δύσκολο να τους καταλάβω, να τους συμπονέσω, πόσο μάλλον να τους συγχωρήσω. Ολόκληρα χωριά έχουν ισοπεδωθεί, τα νεκρά βιασμένα σώματα των γυναικών αφήνονται παρατημένα για παραδειγματισμό, έφηβες γίνονται σκλάβες του σεξ, βρέφη δολοφονούνται άγρια, ειδεχθή εγκλήματα διαπράττονται… Επανειλημμένα, οι ηγέτες του Ισλαμικού Κράτους χρησιμοποιούν επιλεγμένα αποσπάσματα απ' το Κοράνι και άλλα ιερά βιβλία όχι μόνο για να δικαιολογήσουν τη βία, αλλά και για να αναγάγουν κάθε σεξουαλική επίθεση σε πράξη πνευματική και ιερή.   Τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) πιστεύουν ότι μετά θάνατο θα ανταμειφθούν με 72 παρθένες. Ωστόσο, εάν σκοτωθούν σε μάχη από γυναίκα, φοβούνται ότι δεν θα λάβουν αυτό το δώρο. Στην πραγματικότητα, ο θάνατος από γυναικείο χέρι σημαίνει ότι οι ακόλουθοι του IS δεν θα μπουν καν στον παράδεισο. Η Ταξιαρχία μας, η Ταξιαρχία των Κοριτσιών του Ήλιου (SGB) είναι ένα τάγμα Γιαζίντι γυναικών στρατιωτών, όπως είμαι και εγώ, που πολεμούν για να διασφαλίσουν ότι κανένας από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους δεν θα καταφέρει να περάσει τις πύλες του παραδείσου. Οι Γιαζίντι έχουμε δικούς τους θρησκευτικούς κώδικες και έτσι, έχουμε μπει στο στόχαστρο του Ισλαμικού Κράτους.   Εγώ ήμουν από τις τυχερές που κατέφεραν και ξέφυγαν από τα χέρια τους. Θυμάμαι όταν μας πήραν, εμένα και 100 άλλα κορίτσια περίπου. Μας κλείδωσαν όλες σε ένα δωμάτιο, μας έγδυσαν και μας έπλυναν. Έπειτα, μας ανάγκασαν να σταθούμε μπροστά σε ένα πλήθος ανδρών για να αποφασίσουν τι αξίζαμε. Κάποιοι πλήρωναν ακόμα και με ένα πακέτο τσιγάρα για ένα κορίτσι. Εγώ έμεινα εκεί για έναν μήνα. Ο δικός μου «αφέντης» και ιδιοκτήτης τελείωσε την εκπαίδευσή του ως βομβιστής αυτοκτονίας. σκόπευε να ανατινάξει τον εαυτό του, οπότε δεν με χρειαζόταν πια, και με απελευθέρωνε.  Ακόμα, όμως θυμάμαι αυτά που πέρασα.   Ολόκληρες οικογένειες πολεμούν εδώ, γυναίκες όλων των ηλικιών είναι μέρος όλου αυτού. Εάν η κόλαση χλωμιάζει μπροστά στην οργή της περιφρονημένης γυναίκας, τότε το Ισλαμικό Κράτος τσουρουφλίζεται τώρα από τα Κορίτσια του Ήλιου. Πραγματικά μακάρι αυτός ο πόλεμος να σταματούσε. Δε γίνεται να αντιμετωπίσεις τη βία με περισσότερη βία, ωστόσο όσο η γυναίκα εξευτελίζεται και υποτιμάται σε τέτοιο βαθμό, εμείς δεν μπορούμε να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. Κατατάχθηκα στις δυνάμεις, επειδή θέλω να πολεμήσω για τις γυναίκες φίλες μου, για τον λαό μου και για το Κουρδιστάν μου.»   Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή, ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ' ένα ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της. Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου, άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου.
-Μου πετάνε νερό στο πρόσωπο. Ανοίγω τα μάτια και έντρομη συναντώ τα βλέμματα του πατέρα και του θείου μου. «Αν είναι κάθε φορά που πηγαίνεις στη δουλειά σου, να σε βρίσκουνε λιπόθυμη από το ξύλο, κάτσε εδώ καλύτερα».   Έχω πει πως δουλεύω σε μια εταιρεία υπολογιστών και όντως αυτό κάνω, μα τα απογεύματα συμμετέχω σε ένα πρόγραμμα σεξουαλικής αγωγής για κορίτσια και ψυχολογικής υποστήριξης σε θύματα βιασμού, Κάποιοι μας έχουν καταλάβει και δεν τους πολυαρέσουν αυτά που πρεσβεύουμε. Ωστόσο, δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Τα κορίτσια μας χρειάζονται. Η Ινδία ταλανίζεται από σεξουαλικές επιθέσεις και κυρίως εις βάρος γυναικών. Καθημερινά, οι εφημερίδες αναφέρουν σοκαρίστηκες νέες φρικαλεότητες.   Ο νόμος δεν είναι ποτέ αρκετός, αποτελεί μονάχα ένα εργαλείο, το οποίο όμως πρέπει να εφαρμόζεται μια απολύτως πολυμέτωπη και πολλαπλή στρατηγική, σε συνδυασμό με ριζικές δομικές αλλαγές. Εδώ, ακόμα το σεξ είναι ταμπού και η γυναίκα θεωρείται ο αδύναμος κρίκος.  Ο βιασμός εξακολουθεί να εκλαμβάνεται ως κοινωνικό έγκλημα που εξαρτάται από τους άνδρες και τις γυναίκες. Μερικές φορές είναι σωστός, μερικές φορές είναι λάθος. Άλλοι πολιτικοί ρίχνουν την ευθύνη για το χρόνιο πρόβλημα των βιασμών στην Ινδία, στα κινητά τηλέφωνα, τις ταινίες του Μπόλιγουντ, στα τζιν που φορούν τα κορίτσια. Προσπαθούμε να διδάξουμε στα κορίτσια πως δε φταίνε εκείνες σε καμία των περιπτώσεων.   Ξέρετε, ίσως ο βιασμός είναι ειδεχθέστερο έγκλημα από τον φόνο, καθώς το θύμα έχει την φρικτή ανάμνηση ενώ ζει. Ό, τι και να κάνει, όσο και να προσπαθήσει, η ανάμνηση θα είναι πάντα εκεί και θα σου τριβελίζει το μυαλό, σε κάνει να αηδιάζεις τον ίδιο σου τον εαυτό, σε κάνει να ντρέπεσαι γι’ αυτόν. Εμένα με στοίχειωσε. Κι ας μην το έχω πει σε κανέναν.»   3.   «Δεν το έχω πει σε κανένα, γιατί δεν έχω σε ποιον να το πω, μα δεν αντέχω άλλο. Ανοίγω τα μάτια μου. Δεν μπορώ να κοιμηθώ από τον πόνο. Ο επίδεσμος στο στήθος μου με σφίγγει τόσο πολύ, καμιά φορά δεν μπορώ να αναπνεύσω Κάθε πρωί, πριν να πάω στο σχολείο, η μαμά μου με βάζει να σηκώνω την μπλούζα μου για να βεβαιωθεί ότι δεν έχω βγάλει τον επίδεσμό μου. Έχουν περάσει δυο χρόνια τώρα και ακόμα με ελέγχει σε καθημερινή βάση. Είναι ταπεινωτικό και ντροπιαστικό. Θα ήθελα να σταματήσει.   Εδώ, στο Καμερούν, βέβαια, συνηθίζεται το σιδέρωμα του στήθους. Πιο παλιά, πριν τον επίδεσμο, θυμάμαι που η μητέρα μου με ένα γουδοχέρι προσπαθούσε να ισιώσει το στήθος μου. Αυτό γίνεται προκειμένου να είναι λιγότερο ελκυστικά τα σώματά μας, ώστε να μην ερωτευτούμε κάποιο αγόρι και παρατήσουμε τις σπουδές μας. Απλά, αυτή η πρακτική φαντάζει περίεργη. Το γουδοχέρι ας πούμε είναι εκείνο το ίδιο κομμάτι πέτρας που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να θρυμματίσουν μυρωδικά, χρησιμοποιείται όμως και για να θρυμματίσουν την ομορφιά της γυναίκας. Μαζί με αυτό θρυμματίζουν και την αυτονομία, την ανεξαρτησία της, αυτοκυριαρχία της και την υποβάλλουν σε μια νοοτροπία κατωτερότητας. Θέλω να είμαι κυρίαρχη του σώματος μου και του εαυτού μου.»
-«Θέλω, ελπίζω, ονειρεύομαι. Ανοίγω τα μάτια μου και βρίσκομαι σε αυτό το κελί που έχω βαρεθεί πια να βλέπω. Ήρθα εδώ πριν από δυο μήνες και ακόμα δεν έχω συνηθίσει. Βλέπετε, ο άνδρας μου με είδε που μιλούσα με έναν άλλο άνδρα και με κατήγγειλε τις αφγανικές αρχές και έτσι, κατέληξα εδώ, ποιος ξέρει για πόσο καιρό.   Συναναστρέφομαι με πολλές γυναίκες εδώ. Πολλές από τις γυναίκες έχουν φυλακιστεί για εγκλήματα ηθικής. Αυτό αφορά τους τρόπους που μια γυναίκα μπορεί να κατηγορηθεί για «zina», μια κατηγορία που θα μπορούσε να περιλαμβάνει από το ότι το έσκασε από το σπίτι μέχρι την απάρνηση ενός υποχρεωτικού γάμου, ότι βιάστηκε ή μερικές φορές, ότι έμεινε έγκυος συνεπεία του βιασμού της. Άλλες, βέβαια έχουν διαπράξει εγκλήματα. Όλες μαζί συνυπάρχουμε.   Μετά από λίγο καιρό σταμάτησα να διακρίνω μεταξύ εκείνων που ήταν «ένοχες» ή «αθώες» - εάν αυτές οι γυναίκες είχαν διαφορετικές εμπειρίες ζωής, πρόσβαση στην εκπαίδευση ή ένα νομικό σύστημα που θα μπορούσε να προσφέρει προστασία στα θύματα κακοποίησης, πιθανώς θα είχαν κάνει διαφορετικές επιλογές. Πολλές φορές, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να είχα κάνει το ίδιο πράγμα όπως εκείνες. Τι θα έκανες εάν σε υποχρέωνε να εκπορνευτείς ο ίδιος ο σύζυγός σου ή σε βίαζαν άγνωστοι;»   ---«Μια άγνωστη αίσθηση πόνου με κυρίευσε. Άνοιξα τα μάτια μου. Για πόσο καιρό βρισκόμουν στο κρεβάτι άραγε; Τελευταίες στιγμές αναμνήσεων επανέρχονται αμυδρά σιγά σιγά στον νου μου.  Κάνει ζέστη, έχει υγρασία και πολύ θόρυβο. Στη Σομαλία, τα καλοκαίρια είναι ανυπόφορα. Θυμάμαι τη μητέρα μου να με συμβουλεύει να ην πιω πολύ νερό, για να μη χρειαστεί να ουρήσω. Όλη η οικογένεια ασχολείται μαζί μου, έτσι είναι η παράδοση. Πριν ακόμη χαράξει, η μαμά μου με ξύπνησε. Για την «εγχείρηση». Την εγχείριση την έκανε μια γριά θεραπεύτρια, που στην κοινότητά μας την θεωρούμε σημαντικό πρόσωπο κα σοφή, αλλά εγώ την θεωρούσα φόνισσα. Άκουγα τα ουρλιαχτά και τις κραυγές που έρχονταν από τα μεριά του σπιτιού της. Δεν είναι σπάνιο μικρά κορίτσια να πεθαίνουν επί τόπου τη στιγμή της κλειτοριδεκτομής, από την ακατάσχετη αιμορραγία ή τον αφόρητο πόνο και το σοκ. Τώρα, είχε έρθει η σειρά μου. Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή, ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ’ ένα ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της. Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου, άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου. Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να τραντάζομαι ανεξέλεγκτα. Προσευχήθηκα να τελειώσει γρήγορα. Κι έτσι έγινε, γιατί λιποθύμησα, και προφανώς δεν έχω ξυπνήσει έκτοτε.   Οι απαρχές της κλειτοριδεκτομής χάνονται στα βάθη των αιώνων της αφρικανικής παράδοσης. Υποτίθεται ότι αυξάνει την απόλαυση για τον άνδρα και την μειώνει για την γυναίκα, ώστε να αποφεύγεται η σεξουαλική ελευθεριότητα εκ μέρους της και να μπορεί να αφοσιωθεί στην ανατροφή των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο, η γυναίκα βιάζεται ψυχικά και ακρωτηριάζεται σωματικά. Όπως λέει και ο λαός μας, όμως: Τρεις φορές πονάει η αγάπη: όταν σε κόβουν, όταν παντρεύεσαι και όταν γεννάς.» Σίγουρα, ο φεμινισμός έχει διανύσει τεράστιο δρόμο από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα. Αυτό όμως δε σημαίνει πως έχουμε νικήσει σε όλα. Αυτό είναι εμφανές σε κάθε πτυχή της ζωής, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε κάθε ηλικία, σε κάθε θρησκεία. Γυναίκες πεθαίνουν από άγριο ξυλοδαρμό συντρόφων τους, από πλήρη ένδεια, από την ανεργία, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της πλήττει γυναίκες. Οι μισθοί τους παραμένουν κατώτεροι των ανδρών, η δουλειά μέσα στο σπίτι πέφτει περισσότερο στους δικούς τους ώμους, ενώ οι γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων παραμένουν λιγοστές. Αν υπάρχει σήμερα παντού φεμινισμός, αναρωτιέμαι αν υπάρχει ακόμη ένα κίνημα -με την έννοια που είχε ο όρος όταν πρωτοεμφανίστηκε. Λησμονούμε συχνά πως το κίνημα αυτό δεν ήταν μόνο ένα κοινωνικό κίνημα οργής, στείρας αλληλεγγύης μεταξύ γυναικών. Αποτελούσε ένα κίνημα διαρκούς ανακάλυψης, ένα κίνημα ανατροπής των μοντέλων της κυρίαρχης σκέψης. Ένα κίνημα επαναπροσδιορισμού και αναθεώρησης των αξιών με πρακτικές που δεν είχαν σκοπό να υπερτονίσουν την αξία της γυναίκας, αλλά να καταφέρουν το αυτονόητο, να την εξισώσουν με αυτή του άνδρα. Και αυτό διαδραματίστηκε σε όλα τα επίπεδα, με όλους τους τρόπους έκφρασης, επέμβασης, σε όλες τις μορφές διαλόγου, από τις πιο λόγιες έως τις πιο (φαινομενικά) επιφανειακές. Το γέλιο των γυναικών υπήρξε ένα από τα πιο πολιτικά, πιο φιλοσοφημένα και πιο απελευθερωτικά γέλια. Όμως, να που σήμερα δεν γελάμε πολύ. Σήμερα τα πράγματα υπερβαίνουν τον έλεγχό μας. Οι προκλήσεις των γυναικών έχουν μεταφερθεί αλλού, σε νέες σκηνές, επιπρόσθετες μορφές βίας ασκούνται. Από το πιο μικρό χωριό μέχρι και το πιο υψηλό επίπεδο της διεθνούς διοίκησης, επιβάλλουμε σταδιακά τις πιο σκοταδιστικές, τις πιο παρωχημένες και πιο αναιρετικές για την ελευθερία και τις γυναίκες προτάσεις.   Όλοι, άνδρες και γυναίκες, εμπλέκονται. Ας απελευθερωθούμε από τον μικρόκοσμό μας, όπου ίσως τα πράγματα είναι ευνοϊκότερα. Ας ατενίσουμε με ενσυναίσθηση και ενεργητικότητα τι γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο, εκεί που το φεμινιστικό κίνημα δεν έχει βαθιές ρίζες και που οι γυναίκες δεν στηρίζονται από τίποτε και από κανέναν. Μήπως ήρθε η ώρα να ανοίξουμε και εμείς τα μάτια μας;
Τα φρύδια παίζουν καθοριστικό ρόλο στην έκφραση του προσώπου. Λίγα φρύδια όμως είναι τέλεια. Τα περισσότερα χρειάζονται την παρέμβασή μας για να διορθωθεί το σχήμα τους. Μην ανησυχείτε, μπορείτε και μόνες σας να τα βελτιώσετε.
Πρώτα απ' όλα θα χρειαστείτε τα απαραίτητα εργαλεία. Καλό τσιμπιδάκι, μολύβι και βουρτσάκι φρυδιών, οινόπνευμα και ενυδατική κρέμα. 
Πριν ξεκινήσετε απλώστε λίγο οινόπνευμα στην περιοχή των φρυδιών. Αν αισθάνεστε έντονα τον πόνο μπορείτε πριν την αποτρίχωση να τρίψετε το δέρμα με ένα παγάκι.
Ξεκινήστε μ' ένα καλό καθάρισμα της περιοχής από τις περιττές τρίχες. Η αποτρίχωση των τριχών πρέπει να γίνεται με φορά ίδια με αυτή της τρίχας – ποτέ αντίστροφα. Ποτέ μην προσπαθήσετε να αλλάξετε το φυσικό σχήμα του φρυδιού σας. Είναι πιο ασφαλές να ακολουθήσετε το φυσικό σας σχήμα απλά καθαρίζοντας τις περιττές τρίχες. Εάν σας ξεφύγει και αφαιρέσετε και καμιά τρίχα που δεν πρέπει μην ανησυχήσετε …θα ξαναφυτρώσει.
Τα φρύδια μας πρέπει να είναι δύο καλοσχηματισμένα, όμορφα τόξα πάνω από τα μάτια μας. Όταν δεν έχετε ευδιάκριτο τόξο, ολοκληρώνοντας το καθάρισμα, επικεντρωθείτε στο κατάλληλο σημείο και αφαιρώντας μια – μια τρίχα να κοιτάτε το αποτέλεσμα. Αν δεν σας πέτυχε με την πρώτη, μην επιμείνετε και αν υπάρχει ατέλεια καλύψτε την με ένα μολύβι φρυδιών.
Για να διορθώσετε τα πολύ ίσια φρύδια σας μπορείτε να αφαιρέσετε τις τρίχες από το πάνω μέρος, ξεκινώντας από τη μύτη προς τα έξω για να χαμηλώσετε το εσωτερικό μέρος. Ύστερα αφαιρέστε τις τρίχες που είναι κάτω από την κορυφή του φρυδιού για να φαίνεται ψηλότερο το σημείο αυτό. 
Αποφύγετε το κόψιμο των φρυδιών αφήστε το για τους επαγγελματίες.
Το μολύβι φρυδιών είναι άκρως απαραίτητο για το νεσεσέρ κάθε γυναίκας. Μερικές μικρές πινελιές με το μολύβι βελτιώνουν αμέσως το σχήμα των φρυδιών – προσφέροντας φυσικό αποτέλεσμα. Με τη βοήθεια ενός μαλακού καφέ μολυβιού, σχεδιάστε το μήκος του και γεμίστε τα φρύδια μ' ένα μολύβι για να τονίσετε το σχήμα τους, κάνοντας μικρές κινήσεις προς τη φορά που φυτρώνουν οι τρίχες. Εάν είστε υπομονετική μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μια σκιά για να βάψετε μόνο τις τρίχες και όχι το δέρμα. Αυτό το τελευταίο θα βοηθήσει στον να μην σας αγριεύει το αποτέλεσμα. 
Το χρώμα του μολυβιού θα το διαλέξετε ανάλογα με το χρώμα των φρυδιών σας. Για ξανθιά φρύδια προτιμήστε το ανοιχτό καφέ, για καφέ φρύδια χρησιμοποιήστε το φωτεινό καφέ και για τα σκούρα καφέ φρύδια προτιμήστε το σοκολατί. Σε όλες τις περιπτώσεις αποφύγετε το μαύρο γιατί αγριεύει το βλέμμα.
Όταν ολοκληρώσετε την αποτρίχωση, χτενίστε τα φρύδια με το ειδικό βουρτσάκι.


Συμβουλές για να... βελτιώσετε τα φρύδια σας

Τα φρύδια παίζουν καθοριστικό ρόλο στην έκφραση του προσώπου. Λίγα φρύδια όμως είναι τέλεια. Τα περισσότερα χρειάζονται την παρέμβασή μας για να διορθωθεί το σχήμα τους. Μην ανησυχείτε, μπορείτε και μόνες σας να τα βελτιώσετε.
Πρώτα απ' όλα θα χρειαστείτε τα απαραίτητα εργαλεία. Καλό τσιμπιδάκι, μολύβι και βουρτσάκι φρυδιών, οινόπνευμα και ενυδατική κρέμα. 
Πριν ξεκινήσετε απλώστε λίγο οινόπνευμα στην περιοχή των φρυδιών. Αν αισθάνεστε έντονα τον πόνο μπορείτε πριν την αποτρίχωση να τρίψετε το δέρμα με ένα παγάκι.
Ξεκινήστε μ' ένα καλό καθάρισμα της περιοχής από τις περιττές τρίχες. Η αποτρίχωση των τριχών πρέπει να γίνεται με φορά ίδια με αυτή της τρίχας – ποτέ αντίστροφα. Ποτέ μην προσπαθήσετε να αλλάξετε το φυσικό σχήμα του φρυδιού σας. Είναι πιο ασφαλές να ακολουθήσετε το φυσικό σας σχήμα απλά καθαρίζοντας τις περιττές τρίχες. Εάν σας ξεφύγει και αφαιρέσετε και καμιά τρίχα που δεν πρέπει μην ανησυχήσετε …θα ξαναφυτρώσει.
Τα φρύδια μας πρέπει να είναι δύο καλοσχηματισμένα, όμορφα τόξα πάνω από τα μάτια μας. Όταν δεν έχετε ευδιάκριτο τόξο, ολοκληρώνοντας το καθάρισμα, επικεντρωθείτε στο κατάλληλο σημείο και αφαιρώντας μια – μια τρίχα να κοιτάτε το αποτέλεσμα. Αν δεν σας πέτυχε με την πρώτη, μην επιμείνετε και αν υπάρχει ατέλεια καλύψτε την με ένα μολύβι φρυδιών.
Για να διορθώσετε τα πολύ ίσια φρύδια σας μπορείτε να αφαιρέσετε τις τρίχες από το πάνω μέρος, ξεκινώντας από τη μύτη προς τα έξω για να χαμηλώσετε το εσωτερικό μέρος. Ύστερα αφαιρέστε τις τρίχες που είναι κάτω από την κορυφή του φρυδιού για να φαίνεται ψηλότερο το σημείο αυτό. 
Αποφύγετε το κόψιμο των φρυδιών αφήστε το για τους επαγγελματίες.
Το μολύβι φρυδιών είναι άκρως απαραίτητο για το νεσεσέρ κάθε γυναίκας. Μερικές μικρές πινελιές με το μολύβι βελτιώνουν αμέσως το σχήμα των φρυδιών – προσφέροντας φυσικό αποτέλεσμα. Με τη βοήθεια ενός μαλακού καφέ μολυβιού, σχεδιάστε το μήκος του και γεμίστε τα φρύδια μ' ένα μολύβι για να τονίσετε το σχήμα τους, κάνοντας μικρές κινήσεις προς τη φορά που φυτρώνουν οι τρίχες. Εάν είστε υπομονετική μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μια σκιά για να βάψετε μόνο τις τρίχες και όχι το δέρμα. Αυτό το τελευταίο θα βοηθήσει στον να μην σας αγριεύει το αποτέλεσμα. 
Το χρώμα του μολυβιού θα το διαλέξετε ανάλογα με το χρώμα των φρυδιών σας. Για ξανθιά φρύδια προτιμήστε το ανοιχτό καφέ, για καφέ φρύδια χρησιμοποιήστε το φωτεινό καφέ και για τα σκούρα καφέ φρύδια προτιμήστε το σοκολατί. Σε όλες τις περιπτώσεις αποφύγετε το μαύρο γιατί αγριεύει το βλέμμα.
Όταν ολοκληρώσετε την αποτρίχωση, χτενίστε τα φρύδια με το ειδικό βουρτσάκι.


Υπάρχουν γυναίκες που κρατούν όλη τους τη φιλαρέσκεια και τη φροντίδα του εαυτού τους για το δρόμο και τις κοσμικές συγκεντρώσεις, ενώ αδιαφορούν τελείως για το πως είναι ντυμένες μέσα στο σπίτι τους και πως παρουσιάζονται στους δικούς τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη και αστοχία από την τακτική αυτή, που μαρτυρεί… έλλειψη στοιχειώδους εξυπνάδας. 
Έχουμε περισσότερες υποχρεώσεις στους δικούς μας ανθρώπους, που μας βλέπουν διαρκώς, που οι σχέσεις μας μαζί τους πρέπει να είναι φιλικές και ομαλές, παρά στους ξένους, που τους βλέπουμε περιστασιακά. Ευχάριστο θέαμα πρέπει να παρουσιάζουμε σ' όσους μας βλέπουν κάθε μέρα, αν μας ενδιαφέρει η γνώμη τους και η αγάπη τους. Προσέξτε πόσο χαίρονται τα μικρά παιδιά όταν η μητέρα τους βάζει ένα καινούργιο φωτεινό φόρεμα…Πόσο περήφανα είναι για την όμορφη μαμά τους!
Όλα αυτά βέβαια, δεν σημαίνουν ότι πρέπει να στολιζόμαστε από τα χαράματα ή να μπαίνουμε στην κουζίνα με τα μεταξωτά μας φορέματα. Αντίθετα, οφείλουμε μόλις φθάσουμε στο σπίτι να τα βγάλουμε, να τα κρεμάσουμε και να φορέσουμε το καθαρό, απλό φόρεμα του σπιτιού, που πρέπει να είναι από ύφασμα που πλένεται εύκολα, όχι πολύ μακρύ, και να μην έχει μακριά και στενά μανίκια, ώστε να είναι άνετο για να διευκολύνει τις κινήσεις μας στο νοικοκυριό. Μία φούστα και μία μπλούζα ή ένα παντελόνι είτε ακόμη και ένα πλεκτό είναι το ιδεώδες ντύσιμο για μέσα στο σπίτι.
Κάποια εποχή η ποδιά δεν θεωρούνταν εξάρτημα αντάξιο μιας "κυρίας". Σήμερα όμως οι προλήψεις αυτές έχουν εκλείψει και η ποδιά θεωρείται απαραίτητο εφόδιο της πιο κομψής και της πιο μοντέρνας νοικοκυράς. Γι 'αυτό υπάρχουν στην αγορά ποδιές χαρούμενες, πολύχρωμες, αληθινά κομψοτεχνήματα που χαίρεσαι να τις φοράς.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα που αφορά την κομψότητα της γυναίκας είναι το μαλλιά της. Η κακοχτενισμένη γυναίκα είναι χαρακτηριστικό δείγμα ακατάστατης γυναίκας.
Με το ξύπνημά μας οφείλουμε να πλυθούμε, να χτενιστούμε, να ντυθούμε με ένα ωραίο φόρεμα και παπούτσια με χαμηλό τακούνι κι έτσι να ξεκινήσουμε την ημέρα μας.
Έτσι καλοβαλμένες θα ετοιμάσετε το πρωινό για σας και τους δικούς σας που θα χαίρονται να σας βλέπουν και θα αισθάνονται ευτυχείς που έχουν μια ευχάριστη και απλή παρουσία που έχει πάρει στα σοβαρά, την ωραιότερη αποστολή, την αποστολή της οικοδέσποινας.
Και θυμηθείτε...
τίποτε πιο αντιαισθητικό και πιο αντιγυναικείο από μαλλιά αχτένιστα, αρώματα ανάμεικτα με ιδρώτα, ένα πρόσωπο γεμάτο με λιπαρές κρέμες για το δέρμα ή κακοβαμμένα και απεριποίητα νύχια.
Η έξυπνη γυναίκα, η καλή νοικοκυρά, αυτή που θέλει να υπερασπίσει την ευτυχία της, πρέπει να ξέρει ν' ανανεώνει τη γοητεία της παρουσίας της, που είναι απαραίτητη όχι μόνο στις σχέσεις των συζύγων, αλλά και μεταξύ όλων των μελών της οικογένειας.


Κομψές και όμορφες και μέσα στο σπίτι!

Υπάρχουν γυναίκες που κρατούν όλη τους τη φιλαρέσκεια και τη φροντίδα του εαυτού τους για το δρόμο και τις κοσμικές συγκεντρώσεις, ενώ αδιαφορούν τελείως για το πως είναι ντυμένες μέσα στο σπίτι τους και πως παρουσιάζονται στους δικούς τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη και αστοχία από την τακτική αυτή, που μαρτυρεί… έλλειψη στοιχειώδους εξυπνάδας. 
Έχουμε περισσότερες υποχρεώσεις στους δικούς μας ανθρώπους, που μας βλέπουν διαρκώς, που οι σχέσεις μας μαζί τους πρέπει να είναι φιλικές και ομαλές, παρά στους ξένους, που τους βλέπουμε περιστασιακά. Ευχάριστο θέαμα πρέπει να παρουσιάζουμε σ' όσους μας βλέπουν κάθε μέρα, αν μας ενδιαφέρει η γνώμη τους και η αγάπη τους. Προσέξτε πόσο χαίρονται τα μικρά παιδιά όταν η μητέρα τους βάζει ένα καινούργιο φωτεινό φόρεμα…Πόσο περήφανα είναι για την όμορφη μαμά τους!
Όλα αυτά βέβαια, δεν σημαίνουν ότι πρέπει να στολιζόμαστε από τα χαράματα ή να μπαίνουμε στην κουζίνα με τα μεταξωτά μας φορέματα. Αντίθετα, οφείλουμε μόλις φθάσουμε στο σπίτι να τα βγάλουμε, να τα κρεμάσουμε και να φορέσουμε το καθαρό, απλό φόρεμα του σπιτιού, που πρέπει να είναι από ύφασμα που πλένεται εύκολα, όχι πολύ μακρύ, και να μην έχει μακριά και στενά μανίκια, ώστε να είναι άνετο για να διευκολύνει τις κινήσεις μας στο νοικοκυριό. Μία φούστα και μία μπλούζα ή ένα παντελόνι είτε ακόμη και ένα πλεκτό είναι το ιδεώδες ντύσιμο για μέσα στο σπίτι.
Κάποια εποχή η ποδιά δεν θεωρούνταν εξάρτημα αντάξιο μιας "κυρίας". Σήμερα όμως οι προλήψεις αυτές έχουν εκλείψει και η ποδιά θεωρείται απαραίτητο εφόδιο της πιο κομψής και της πιο μοντέρνας νοικοκυράς. Γι 'αυτό υπάρχουν στην αγορά ποδιές χαρούμενες, πολύχρωμες, αληθινά κομψοτεχνήματα που χαίρεσαι να τις φοράς.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα που αφορά την κομψότητα της γυναίκας είναι το μαλλιά της. Η κακοχτενισμένη γυναίκα είναι χαρακτηριστικό δείγμα ακατάστατης γυναίκας.
Με το ξύπνημά μας οφείλουμε να πλυθούμε, να χτενιστούμε, να ντυθούμε με ένα ωραίο φόρεμα και παπούτσια με χαμηλό τακούνι κι έτσι να ξεκινήσουμε την ημέρα μας.
Έτσι καλοβαλμένες θα ετοιμάσετε το πρωινό για σας και τους δικούς σας που θα χαίρονται να σας βλέπουν και θα αισθάνονται ευτυχείς που έχουν μια ευχάριστη και απλή παρουσία που έχει πάρει στα σοβαρά, την ωραιότερη αποστολή, την αποστολή της οικοδέσποινας.
Και θυμηθείτε...
τίποτε πιο αντιαισθητικό και πιο αντιγυναικείο από μαλλιά αχτένιστα, αρώματα ανάμεικτα με ιδρώτα, ένα πρόσωπο γεμάτο με λιπαρές κρέμες για το δέρμα ή κακοβαμμένα και απεριποίητα νύχια.
Η έξυπνη γυναίκα, η καλή νοικοκυρά, αυτή που θέλει να υπερασπίσει την ευτυχία της, πρέπει να ξέρει ν' ανανεώνει τη γοητεία της παρουσίας της, που είναι απαραίτητη όχι μόνο στις σχέσεις των συζύγων, αλλά και μεταξύ όλων των μελών της οικογένειας.


Η επιδερμίδα μας εκκρίνει συνήθως έως και δύο σταγόνες ιδρώτα ανά δευτερόλεπτο, ενώ κάτω από συνθήκες καύσωνα ή έντονης δραστηριότητας η εφίδρωση μπορεί να φτάσει και το 1 λίτρο την ώρα! Ωστόσο, ο ιδρώτας αποτελεί αναγκαία λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
Η έκκριση αυτή είναι μια φυσιολογική διαδικασία, η οποία προκαλείται από την ενεργοποίηση 2-5 εκατομμυρίων ιδρωτοποιών αδένων, κατανεμημένων στο σύνολο του σώματος. Γιατί όμως κάθε καλοκαίρι υποφέρουμε τόσο πολύ από αυτές τις εκκρίσεις και τι πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να αντιμετωπίσουμε τον ιδρώτα μας κατάλληλα και να νιώθουμε κάθε στιγμή ασφάλεια σε κάθε μας κίνηση; Οι απαντήσεις σ' αυτές και σε πολλές άλλες απορίες είναι εδώ!
Ιδρώτας και κακοσμία
Επί της ουσίας, ο ρόλος της εφίδρωσης είναι τριπλός, και ιδιαίτερα σημαντικός: α) Ρυθμίζει και διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος στους 37° C, β) Βοηθάει τον οργανισμό να απαλλαγεί από τα «απόβλητα», τις λεγόμενες τοξίνες, και γ) συμβάλλει στην ενυδάτωση της επιδερμίδας, δημιουργώντας ένα άοσμο υδρολιπιδικό φιλμ στην επιφάνεια της.
Αν και άοσμο υγρό (στο μεγαλύτερο ποσοστό του αποτελείται από νερό, μαζί με λιπίδια και μεταλλικά άλατα), ο ιδρώτας δίνει -και θεωρείται-«άσχημη αίσθηση» τόσο γι' αυτόν που τον εκκρίνει όσο και για τους υπόλοιπους γύρω του. Και δεν είναι λάθος αυτή η αντίληψη, αφού η ανυπόφορη -καμιά φορά- μυρωδιά προκύπτει από τπ στιγμή που ο ιδρώτας θα έρθει σε επαφή με τη βακτηριδιακή χλωρίδα που υπάρχει στην επιφάνεια του δέρματος. 
Το πρόβλημα είναι σαφώς πιο έντονο στις μασχάλες, ένα από τα πιο ζεστά, υγρά και μη σωστά αεριζόμενα σημεία του σώματος μας, και άρα ιδανικό περιβάλλον για τη δημιουργία βακτηριδίων.
Στη δυσάρεστη οσμή του ιδρώτα παίζουν επίσης ρόλο η διατροφή και το φύλο (οι άντρες, λόγω τεστοστερόνης, μυρίζουν πιο έντονα). 
Όσο για την ποσότητα του ιδρώτα που εκκρίνεται, διαφέρει και αυτή από άτομο σε άτομο: η έκκριση περίπου μισού λίτρου ιδρώτα την ημέρα θεωρείται φυσιολογική, όμως 1 στις 4 γυναίκες εμφανίζει υπερβολική δραστηριότητα των ιδρωτοποιών αδένων. Υπερβολική εφίδρωση εμφανίζεται και στους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες, ενώ, όταν ο άνθρωπος φτάνει στην ηλικία των 40, η εφίδρωση περιορίζεται, για να εξαφανιστεί με το πέρασμα του χρόνου σχεδόν ολοκληρωτικά στα ηλικιωμένα άτομα. 
Οι παράγοντες που προκαλούν υπερβολική εφίδρωση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ποικίλλουν. Η εφίδρωση μπορεί να οφείλεται σε ψυχοσωματικά αίτια (στρες και άγχος), στη λήψη φαρμακευτικών ουσιών (αντικαταθλιπτικά, ινσουλίνη), σε ενδοκρινικές διαταραχές (εμμηνόπαυση, υπογλυκαιμία, υπερθυρεοειδισμοί), σε νευρολογικές διαταραχέ5, αλλά και στις διατροφικές συνήθειες (υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, μπαχαρικών, αλκοολούχων ποτών κ.λπ.). 
Αποσμητικά
Η φυσιολογική εφίδρωση δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα κακής υγιεινής φροντίδας, ωστόσο αποτελεί πρόβλημα λόγω της κακοσμίας. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισής της από τα αποσμητικά.
Αυτά χωρίζονται σε δύο ομάδες, ανάλογα με το μηχανισμό δράσης τους: τα παραδοσιακά κοινά αποσμητικά (deodorants) και τα αντιιδρωτικά (antiperspirants). Τα πρώτα καλύπτουν την κακοσμία κυρίως με τη βοήθεια του αρώματος, ενώ συχνά υποστηρίζονται και με συστατικά που έχουν αντιβακτηριδιακή δράση. Από την άλλη, τα antiperspirants δρουν ένα βήμα πριν, δηλαδή κατά τη διάρκεια της παραγωγής του ιδρώτα, ρυθμίζοντας την εφίδρωση. Τα συστατικά τους εμποδίζουν την υγρασία να φτάσει στην επιδερμίδα, ελαττώνοντας έτσι τη ροή του ιδρώτα σε ποσοστό 20-60%. Επιπλέον, εμποδίζουν την ανάπτυξη βακτηριδίων, καθιστώντας την προστασία πιο αποτελεσματική. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι μόνο το 1 % των ιδρωτοποιών αδένων βρίσκονται κάτω από τη μασχάλη, και ως εκ τούτου η χρήση των antiperspirants σε αυτή και μόνο την περιοχή είναι απόλυτα ακίνδυνη.
Και οι δύο κατηγορίες αποσμητικών είναι αποτελεσματικές μόνο εφόσον απλώνονται σε φρεσκοπλυμένη και στεγνή επιδερμίδα.

Αποσμητικά. Για να μην ιδρώνει ούτε το... αυτί σας!

Η επιδερμίδα μας εκκρίνει συνήθως έως και δύο σταγόνες ιδρώτα ανά δευτερόλεπτο, ενώ κάτω από συνθήκες καύσωνα ή έντονης δραστηριότητας η εφίδρωση μπορεί να φτάσει και το 1 λίτρο την ώρα! Ωστόσο, ο ιδρώτας αποτελεί αναγκαία λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
Η έκκριση αυτή είναι μια φυσιολογική διαδικασία, η οποία προκαλείται από την ενεργοποίηση 2-5 εκατομμυρίων ιδρωτοποιών αδένων, κατανεμημένων στο σύνολο του σώματος. Γιατί όμως κάθε καλοκαίρι υποφέρουμε τόσο πολύ από αυτές τις εκκρίσεις και τι πρέπει να γνωρίζουμε, ώστε να αντιμετωπίσουμε τον ιδρώτα μας κατάλληλα και να νιώθουμε κάθε στιγμή ασφάλεια σε κάθε μας κίνηση; Οι απαντήσεις σ' αυτές και σε πολλές άλλες απορίες είναι εδώ!
Ιδρώτας και κακοσμία
Επί της ουσίας, ο ρόλος της εφίδρωσης είναι τριπλός, και ιδιαίτερα σημαντικός: α) Ρυθμίζει και διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος στους 37° C, β) Βοηθάει τον οργανισμό να απαλλαγεί από τα «απόβλητα», τις λεγόμενες τοξίνες, και γ) συμβάλλει στην ενυδάτωση της επιδερμίδας, δημιουργώντας ένα άοσμο υδρολιπιδικό φιλμ στην επιφάνεια της.
Αν και άοσμο υγρό (στο μεγαλύτερο ποσοστό του αποτελείται από νερό, μαζί με λιπίδια και μεταλλικά άλατα), ο ιδρώτας δίνει -και θεωρείται-«άσχημη αίσθηση» τόσο γι' αυτόν που τον εκκρίνει όσο και για τους υπόλοιπους γύρω του. Και δεν είναι λάθος αυτή η αντίληψη, αφού η ανυπόφορη -καμιά φορά- μυρωδιά προκύπτει από τπ στιγμή που ο ιδρώτας θα έρθει σε επαφή με τη βακτηριδιακή χλωρίδα που υπάρχει στην επιφάνεια του δέρματος. 
Το πρόβλημα είναι σαφώς πιο έντονο στις μασχάλες, ένα από τα πιο ζεστά, υγρά και μη σωστά αεριζόμενα σημεία του σώματος μας, και άρα ιδανικό περιβάλλον για τη δημιουργία βακτηριδίων.
Στη δυσάρεστη οσμή του ιδρώτα παίζουν επίσης ρόλο η διατροφή και το φύλο (οι άντρες, λόγω τεστοστερόνης, μυρίζουν πιο έντονα). 
Όσο για την ποσότητα του ιδρώτα που εκκρίνεται, διαφέρει και αυτή από άτομο σε άτομο: η έκκριση περίπου μισού λίτρου ιδρώτα την ημέρα θεωρείται φυσιολογική, όμως 1 στις 4 γυναίκες εμφανίζει υπερβολική δραστηριότητα των ιδρωτοποιών αδένων. Υπερβολική εφίδρωση εμφανίζεται και στους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες, ενώ, όταν ο άνθρωπος φτάνει στην ηλικία των 40, η εφίδρωση περιορίζεται, για να εξαφανιστεί με το πέρασμα του χρόνου σχεδόν ολοκληρωτικά στα ηλικιωμένα άτομα. 
Οι παράγοντες που προκαλούν υπερβολική εφίδρωση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ποικίλλουν. Η εφίδρωση μπορεί να οφείλεται σε ψυχοσωματικά αίτια (στρες και άγχος), στη λήψη φαρμακευτικών ουσιών (αντικαταθλιπτικά, ινσουλίνη), σε ενδοκρινικές διαταραχές (εμμηνόπαυση, υπογλυκαιμία, υπερθυρεοειδισμοί), σε νευρολογικές διαταραχέ5, αλλά και στις διατροφικές συνήθειες (υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, μπαχαρικών, αλκοολούχων ποτών κ.λπ.). 
Αποσμητικά
Η φυσιολογική εφίδρωση δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα κακής υγιεινής φροντίδας, ωστόσο αποτελεί πρόβλημα λόγω της κακοσμίας. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισής της από τα αποσμητικά.
Αυτά χωρίζονται σε δύο ομάδες, ανάλογα με το μηχανισμό δράσης τους: τα παραδοσιακά κοινά αποσμητικά (deodorants) και τα αντιιδρωτικά (antiperspirants). Τα πρώτα καλύπτουν την κακοσμία κυρίως με τη βοήθεια του αρώματος, ενώ συχνά υποστηρίζονται και με συστατικά που έχουν αντιβακτηριδιακή δράση. Από την άλλη, τα antiperspirants δρουν ένα βήμα πριν, δηλαδή κατά τη διάρκεια της παραγωγής του ιδρώτα, ρυθμίζοντας την εφίδρωση. Τα συστατικά τους εμποδίζουν την υγρασία να φτάσει στην επιδερμίδα, ελαττώνοντας έτσι τη ροή του ιδρώτα σε ποσοστό 20-60%. Επιπλέον, εμποδίζουν την ανάπτυξη βακτηριδίων, καθιστώντας την προστασία πιο αποτελεσματική. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι μόνο το 1 % των ιδρωτοποιών αδένων βρίσκονται κάτω από τη μασχάλη, και ως εκ τούτου η χρήση των antiperspirants σε αυτή και μόνο την περιοχή είναι απόλυτα ακίνδυνη.
Και οι δύο κατηγορίες αποσμητικών είναι αποτελεσματικές μόνο εφόσον απλώνονται σε φρεσκοπλυμένη και στεγνή επιδερμίδα.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sex Research οι γυναίκες λένε ψέματα. Ψυχολόγοι πραγματοποίησαν μελέτη για να μπορέσουν να λύσουν ένα φυλετικό παράδοξο: πώς είναι δυνατόν οι άνδρες να αναφέρουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από τις γυναίκες, ενώ οι αριθμοί θα έπρεπε στατιστικά να είναι ίσοι;
Η έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες δεν έχουν την τάση να αυξάνουν τον αριθμό των κατακτήσεών τους, όπως πιστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Αντίθετα, οι γυναίκες τείνουν να αναφέρουν λιγότερους συντρόφους από ό,τι είχαν στην πραγματικότητα.
Ο Τέρι Φίσερ του Πανεπιστημίου του Οχάιο και η Μισέλ Αλεξάντερ του Πανεπιστημίου του Μέιν υπέβαλαν στο πείραμα 200 ανύπανδρους, ετεροφυλόφιλους φοιτητές και των δύο φύλων. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο αριθμός σεξουαλικών συντρόφων που ανέφεραν οι γυναίκες σχεδόν διπλασιάστηκε, όταν οι ερευνητές τις συνέδεσαν σε έναν (ψεύτικο) ανιχνευτή ψεύδους!
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού New Scientist, μια ομάδα φοιτητών συμπλήρωσε ανώνυμα ένα ερωτηματολόγιο που αφορούσε στους σεξουαλικούς συντρόφους, χωρίς την παρουσία επιτηρητών.
Οι φοιτητές της δεύτερης ομάδας συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο αφότου οι ερευνητές τους ενημέρωσαν ότι θα ήλεγχαν τις απαντήσεις.
Και οι υπόλοιποι φοιτητές κλήθηκαν να δηλώσουν με πόσους συντρόφους είχαν επαφές, ενώ ήταν συνδεδεμένοι με ηλεκτρόδια σε έναν ψεύτικο ανιχνευτή ψεύδους.
Οι γυναίκες που έδωσαν ανώνυμες απαντήσεις ανέφεραν 2,6 συντρόφους κατά μέσο όρο. Οι γυναίκες που γνώριζαν ότι οι ερευνητές θα ήλεγχαν τις απαντήσεις ανέφεραν 3,4 συντρόφους κατά μέσο όρο, ενώ οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι τυχόν ψέμματα θα γίνονταν αντιληπτά ανέφεραν 4,4 συντρόφους κατά μέσο όρο!
Οι απαντήσεις των ανδρών, από την άλλη, δεν παρουσίασαν μεγάλες διακυμάνσεις. Η ομάδα του ανιχνευτή ψεύδους ανέφερε κατά μέσο όρο 4 συντρόφους, ενώ η δεύτερη ομάδα 3,7 συντρόφους.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε κοινωνικά αίτια. Οι γυναίκες διστάζουν να παραδεχθούν τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, φοβούμενες, ίσως, ότι θα χαρακτηριστούν ανήθικες.


Οι γυναίκες λένε ψέματα

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sex Research οι γυναίκες λένε ψέματα. Ψυχολόγοι πραγματοποίησαν μελέτη για να μπορέσουν να λύσουν ένα φυλετικό παράδοξο: πώς είναι δυνατόν οι άνδρες να αναφέρουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από τις γυναίκες, ενώ οι αριθμοί θα έπρεπε στατιστικά να είναι ίσοι;
Η έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες δεν έχουν την τάση να αυξάνουν τον αριθμό των κατακτήσεών τους, όπως πιστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Αντίθετα, οι γυναίκες τείνουν να αναφέρουν λιγότερους συντρόφους από ό,τι είχαν στην πραγματικότητα.
Ο Τέρι Φίσερ του Πανεπιστημίου του Οχάιο και η Μισέλ Αλεξάντερ του Πανεπιστημίου του Μέιν υπέβαλαν στο πείραμα 200 ανύπανδρους, ετεροφυλόφιλους φοιτητές και των δύο φύλων. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο αριθμός σεξουαλικών συντρόφων που ανέφεραν οι γυναίκες σχεδόν διπλασιάστηκε, όταν οι ερευνητές τις συνέδεσαν σε έναν (ψεύτικο) ανιχνευτή ψεύδους!
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού New Scientist, μια ομάδα φοιτητών συμπλήρωσε ανώνυμα ένα ερωτηματολόγιο που αφορούσε στους σεξουαλικούς συντρόφους, χωρίς την παρουσία επιτηρητών.
Οι φοιτητές της δεύτερης ομάδας συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο αφότου οι ερευνητές τους ενημέρωσαν ότι θα ήλεγχαν τις απαντήσεις.
Και οι υπόλοιποι φοιτητές κλήθηκαν να δηλώσουν με πόσους συντρόφους είχαν επαφές, ενώ ήταν συνδεδεμένοι με ηλεκτρόδια σε έναν ψεύτικο ανιχνευτή ψεύδους.
Οι γυναίκες που έδωσαν ανώνυμες απαντήσεις ανέφεραν 2,6 συντρόφους κατά μέσο όρο. Οι γυναίκες που γνώριζαν ότι οι ερευνητές θα ήλεγχαν τις απαντήσεις ανέφεραν 3,4 συντρόφους κατά μέσο όρο, ενώ οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι τυχόν ψέμματα θα γίνονταν αντιληπτά ανέφεραν 4,4 συντρόφους κατά μέσο όρο!
Οι απαντήσεις των ανδρών, από την άλλη, δεν παρουσίασαν μεγάλες διακυμάνσεις. Η ομάδα του ανιχνευτή ψεύδους ανέφερε κατά μέσο όρο 4 συντρόφους, ενώ η δεύτερη ομάδα 3,7 συντρόφους.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε κοινωνικά αίτια. Οι γυναίκες διστάζουν να παραδεχθούν τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, φοβούμενες, ίσως, ότι θα χαρακτηριστούν ανήθικες.


Οι γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικό χάπι, έχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα.
Το αντισυλληπτικό χάπι, μειώνει στο αίμα των γυναικών την ελεύθερη τεστοστερόνη. Η τεστοστερόνη ανήκει στα ανδρογόνα και στις γυναίκες διαμορφώνει τη σεξουαλική συμπεριφορά. Στις γυναίκες η τεστοστερόνη παράγεται από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια. Όταν οι γυναίκες λαμβάνουν αντισυλληπτικό χάπι, η παραγωγή ανδρογόνων από τις ωοθήκες, μειώνεται. Αντίθετα, αυξάνεται η σύνθεση από το συκώτι μιας άλλης πρωτεΐνης που ονομάζεται SHBG (sex hormone binding globulin). Πρόκειται για πρωτεΐνη που δεσμεύει την τεστοστερόνη. Το αποτέλεσμα των δύο αυτών βιολογικών επιδράσεων των αντισυλληπτικών χαπιών, είναι μειωμένη ελεύθερη τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών.

Η μείωση της ελεύθερης τεστοστερόνης στο αίμα των γυναικών, οδηγεί σε μειωμένη ερωτική ορμή.
Ακόμη και 1 χρόνο μετά τη διακοπή της λήψης του χαπιού, η τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών παραμένει μειωμένη.
Το γεγονός αυτό σημαίνει μείωση της ερωτικής επιθυμίας, της δυνατότητας διέγερσης και λίπανσης του κόλπου ακόμη και μετά από τη διακοπή του χαπιού για 1 χρόνο.

Τα σημαντικά αυτά νέα ευρήματα, προέκυψαν από έρευνα σε 124 προεμμηνοπαυσικές γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 32 ετών. Όλες οι γυναίκες είχαν προβλήματα της σεξουαλικής τους υγείας. Στις γυναίκες αυτές υπήρχαν εκείνες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικά χάπια, αυτές που λάμβαναν τα χάπια για περισσότερο από 6 μήνες και σταμάτησαν και τέλος οι γυναίκες που το λάμβαναν για περισσότερο από 6 μήνες αλλά συνέχιζαν να το παίρνουν. Οι ερευνητές έκαναν αναλύσεις αίματος στις γυναίκες των ομάδων αυτών για να μετρήσουν τις σεξουαλικές ορμόνες. Διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες που λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια όπως επίσης και σε αυτές που βρίσκονταν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, τα επίπεδα της πρωτεΐνης SHBG ήταν ψηλά. Στις γυναίκες που συνέχιζαν να παίρνουν το χάπι, τα επίπεδα της SHBG, που όπως έχουμε δει μειώνει την ερωτική ορμή λόγω δέσμευσης της τεστοστερόνης, ήταν 4 φορές ψηλότερα από ότι στις γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικό χάπι. Ακόμη και σε γυναίκες που σταματούσαν τη λήψη του χαπιού, τα επίπεδα της SHBG, παρέμεναν ψηλότερα (περίπου διπλάσια στους 11 μήνες από τη διακοπή) σε σύγκριση με αυτές που δεν είχαν ποτέ πάρει το χάπι. Είναι γεγονός ότι έστω και λίγο αυξημένα να είναι τα επίπεδα της SHBG, η σεξουαλική ορμή των γυναικών, μειώνεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε στοιχεία για το τι συμβαίνει μετά την πάροδο 1 έτους από τη διακοπή του αντισυλληπτικού χαπιού.
Δεν είναι γνωστό εάν η μείωση της ερωτικής διάθεσης των γυναικών που έπαιρναν το χάπι, θα είναι επηρεασμένη μόνιμα ή όχι και εάν ναι, για πόσο χρονικό διάστημα θα υπάρχει μείωση. Το αντισυλληπτικό χάπι, είναι η πλέον δημοφιλής αντισυλληπτική μέθοδος. Η χρήση του είναι εύκολη και η αποτελεσματικότητα του εξαιρετική. Υπάρχει για περισσότερο από 40 χρόνια και σήμερα πέραν των 100 εκατομμυρίων γυναικών παγκόσμια το χρησιμοποιούν. Είναι βέβαιο ότι τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών που σχετίζονται με το χάπι χρειάζονται περισσότερη διερεύνηση. Έρευνες μέχρι σήμερα, έδειξαν ορισμένες αρνητικές επιδράσεις των αντισυλληπτικών χαπιών στη σεξουαλική ζωή των γυναικών όπως μείωση της σεξουαλικής ορμής και διέγερσης, καταστολή των γυναικείων ερωτικών πρωτοβουλιών, μειωμένη συχνότητα συνουσίας και μείωση της απόλαυσης του σεξ. Παράλληλα με τις αρνητικές επιδράσεις του χαπιού στη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών λόγω μείωσης της ελεύθερης τεστοστερόνης, είναι αναγκαίο να γίνει περισσότερη διερεύνηση των επιπτώσεων στο μεταβολισμό και στην πνευματική υγεία. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί που χορηγούν σε γυναίκες αντισυλληπτικά χάπια, να τις ενημερώνουν πλήρως για τις πιθανές παρενέργειες τους στον τομέα της σεξουαλικής υγείας, όπως η μείωση της ερωτικής επιθυμίας και διέγερσης, η μείωση της λίπανσης του κόλπου και η αύξηση του πόνου κατά τη συνουσία. Επίσης εάν γυναίκες παρουσιάζονται στο γιατρό τους με αυτού του είδους τα προβλήματα, είναι εξαιρετικά σημαντικό, να είναι σε θέση ο γιατρός να καταλαβαίνει εάν πρόκειται για διαταραχές που οφείλονται σε ψυχολογικούς λόγους ή εάν πρόκειται για παρενέργειες των αντισυλληπτικών χαπιών.

Αντισυλληπτικό χάπι.

Οι γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικό χάπι, έχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα.
Το αντισυλληπτικό χάπι, μειώνει στο αίμα των γυναικών την ελεύθερη τεστοστερόνη. Η τεστοστερόνη ανήκει στα ανδρογόνα και στις γυναίκες διαμορφώνει τη σεξουαλική συμπεριφορά. Στις γυναίκες η τεστοστερόνη παράγεται από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια. Όταν οι γυναίκες λαμβάνουν αντισυλληπτικό χάπι, η παραγωγή ανδρογόνων από τις ωοθήκες, μειώνεται. Αντίθετα, αυξάνεται η σύνθεση από το συκώτι μιας άλλης πρωτεΐνης που ονομάζεται SHBG (sex hormone binding globulin). Πρόκειται για πρωτεΐνη που δεσμεύει την τεστοστερόνη. Το αποτέλεσμα των δύο αυτών βιολογικών επιδράσεων των αντισυλληπτικών χαπιών, είναι μειωμένη ελεύθερη τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών.

Η μείωση της ελεύθερης τεστοστερόνης στο αίμα των γυναικών, οδηγεί σε μειωμένη ερωτική ορμή.
Ακόμη και 1 χρόνο μετά τη διακοπή της λήψης του χαπιού, η τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών παραμένει μειωμένη.
Το γεγονός αυτό σημαίνει μείωση της ερωτικής επιθυμίας, της δυνατότητας διέγερσης και λίπανσης του κόλπου ακόμη και μετά από τη διακοπή του χαπιού για 1 χρόνο.

Τα σημαντικά αυτά νέα ευρήματα, προέκυψαν από έρευνα σε 124 προεμμηνοπαυσικές γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 32 ετών. Όλες οι γυναίκες είχαν προβλήματα της σεξουαλικής τους υγείας. Στις γυναίκες αυτές υπήρχαν εκείνες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικά χάπια, αυτές που λάμβαναν τα χάπια για περισσότερο από 6 μήνες και σταμάτησαν και τέλος οι γυναίκες που το λάμβαναν για περισσότερο από 6 μήνες αλλά συνέχιζαν να το παίρνουν. Οι ερευνητές έκαναν αναλύσεις αίματος στις γυναίκες των ομάδων αυτών για να μετρήσουν τις σεξουαλικές ορμόνες. Διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες που λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια όπως επίσης και σε αυτές που βρίσκονταν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, τα επίπεδα της πρωτεΐνης SHBG ήταν ψηλά. Στις γυναίκες που συνέχιζαν να παίρνουν το χάπι, τα επίπεδα της SHBG, που όπως έχουμε δει μειώνει την ερωτική ορμή λόγω δέσμευσης της τεστοστερόνης, ήταν 4 φορές ψηλότερα από ότι στις γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικό χάπι. Ακόμη και σε γυναίκες που σταματούσαν τη λήψη του χαπιού, τα επίπεδα της SHBG, παρέμεναν ψηλότερα (περίπου διπλάσια στους 11 μήνες από τη διακοπή) σε σύγκριση με αυτές που δεν είχαν ποτέ πάρει το χάπι. Είναι γεγονός ότι έστω και λίγο αυξημένα να είναι τα επίπεδα της SHBG, η σεξουαλική ορμή των γυναικών, μειώνεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε στοιχεία για το τι συμβαίνει μετά την πάροδο 1 έτους από τη διακοπή του αντισυλληπτικού χαπιού.
Δεν είναι γνωστό εάν η μείωση της ερωτικής διάθεσης των γυναικών που έπαιρναν το χάπι, θα είναι επηρεασμένη μόνιμα ή όχι και εάν ναι, για πόσο χρονικό διάστημα θα υπάρχει μείωση. Το αντισυλληπτικό χάπι, είναι η πλέον δημοφιλής αντισυλληπτική μέθοδος. Η χρήση του είναι εύκολη και η αποτελεσματικότητα του εξαιρετική. Υπάρχει για περισσότερο από 40 χρόνια και σήμερα πέραν των 100 εκατομμυρίων γυναικών παγκόσμια το χρησιμοποιούν. Είναι βέβαιο ότι τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών που σχετίζονται με το χάπι χρειάζονται περισσότερη διερεύνηση. Έρευνες μέχρι σήμερα, έδειξαν ορισμένες αρνητικές επιδράσεις των αντισυλληπτικών χαπιών στη σεξουαλική ζωή των γυναικών όπως μείωση της σεξουαλικής ορμής και διέγερσης, καταστολή των γυναικείων ερωτικών πρωτοβουλιών, μειωμένη συχνότητα συνουσίας και μείωση της απόλαυσης του σεξ. Παράλληλα με τις αρνητικές επιδράσεις του χαπιού στη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών λόγω μείωσης της ελεύθερης τεστοστερόνης, είναι αναγκαίο να γίνει περισσότερη διερεύνηση των επιπτώσεων στο μεταβολισμό και στην πνευματική υγεία. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί που χορηγούν σε γυναίκες αντισυλληπτικά χάπια, να τις ενημερώνουν πλήρως για τις πιθανές παρενέργειες τους στον τομέα της σεξουαλικής υγείας, όπως η μείωση της ερωτικής επιθυμίας και διέγερσης, η μείωση της λίπανσης του κόλπου και η αύξηση του πόνου κατά τη συνουσία. Επίσης εάν γυναίκες παρουσιάζονται στο γιατρό τους με αυτού του είδους τα προβλήματα, είναι εξαιρετικά σημαντικό, να είναι σε θέση ο γιατρός να καταλαβαίνει εάν πρόκειται για διαταραχές που οφείλονται σε ψυχολογικούς λόγους ή εάν πρόκειται για παρενέργειες των αντισυλληπτικών χαπιών.

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Το περασμένο καλοκαίρι στη Νέα Μάκρη, η 23χρονη Φαίη Μπλαχά έπεφτε αιμόφυρτη στο οδόστρωμα από τα χέρια του συντρόφου της ενώ λίγες ημέρες αργότερα ο θάνατός της βύθιζε τους γονείς της, στο πένθος. Σύμφωνα με το ιατροδικαστικό πόρισμα η Φαίη δεν έχασε την ισορροπία της και χτύπησε στον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου όπως υποστήριξε ο σύντροφός της αλλά ο θάνατος της επήλθε μετά από πολλαπλά και βίαια χτυπήματα. Ο περίγυρος της κοπέλας υποστήριξε ότι η Φαίη κακοποιούνταν συχνά από τον φίλο της, ο οποίος φέρεται να διατηρούσε παράλληλη σχέση με την αδερφή της.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έδωσε η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, η Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 οποία συμπλήρωσε δύο χρόνια λειτουργίας και παρέχει ψυχοκοινωνική στήριξη και συμβουλευτική  σε γυναίκες θύματα βίας, μέχρι τον Μάρτιο του 2013, δέχθηκε  10.176 κλήσεις και  74 ηλεκτρονικά μηνύματα.  Από τις 5.968 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών οι 4.629 κλήσεις (78%) αφορούσαν σε  ενδοοικογενειακή βία, οι 82 κλήσεις (1%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 88 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις  βιασμού, οι 7 κλήσεις (0,1%) σε πορνεία,  2 κλήσεις (0,03%) σε trafficking, και  709 κλήσεις (12%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας.  Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 8040 (79%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές οι 5.968 κλήσεις (74%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών ενώ οι 2072 κλήσεις (26%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους/-ες 25%, γονείς 18%, άλλους συγγενείς 15%, αδελφός/ή 12%, γείτονας 11% και άλλα άτομα 16%). Τέλος, από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την οικογενειακή τους κατάσταση φαίνεται ότι, το 48% είναι έγγαμες , το 10% είναι άγαμες , το 8 % σε διάσταση, το 5% διαζευγμένες , το 1% χήρες  και το 3% σε συμβίωση , ενώ από τις 5.968 γυναίκες που κάλεσαν στη γραμμή, οι 3.683 (62%) είναι μητέρες.
Ωστόσο η περίπτωση της Φαίης Μπλαχά, ανήκει στο 18% των άγαμων γυναικών που δέχονται βία καθώς –σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του κέντρου στήριξης κακοποιημένων γυναικών «Καταφύγιο Γυναίκας» για το έτος 2012-η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που κακοποιούνται είναι έγγαμες ενώ το 6% είναι διαζευγμένες ή σε διάσταση. Το δε 80% είναι γονείς ενώ μόλις το 20% δεν έχει παιδιά. Σε αντίθεση με τη περίπτωση της Φαίης, τα νούμερα σχετικά με την υποστήριξη του περιβάλλοντος της κακοποιημένης γυναίκας, είναι ενθαρρυντικά. Στην ερώτηση που δέχθηκαν όσες απευθύνθηκαν στο «Καταφύγιο Γυναίκας« για το αν έχουν υποστήριξη από το περιβάλλον τους, το 72% απάντησε πως έχει κάποιον να τις υποστηρίζει από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον. Τέλος, από τα περιστατικά που απευθύνθηκαν στο κέντρο, η συντριπτική πλειοψηφία (81%) βιώνει παραπάνω από μία μορφές κακοποίησης, το 1% είχε την εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης, 1% άλλη μορφή βίας (π.χ. οικονομική εκμετάλλευση), 9% ψυχολογική βία και 8% σωματική κακοποίηση. Αξιοσημείωτο είναι, ότι σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση για το μορφωτικό τους επίπεδο φαίνεται ότι 0,1% είναι τυπικά αναλφάβητες, 9% έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια ή κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση , 10% την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 5% τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση μη τριτοβάθμιου επιπέδου και 14 % την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στοιχεία που μας αποδεικνύουν αυτό που ήδη γνωρίζαμε, ότι δηλαδή η κακοποίηση δεν έχει σχέση με το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο του θύματος!
Πέρσι τέτοια εποχή, τίποτα δεν προμήνυε το κακό που θα έβρισκε την οικογένεια Δαλακλίδου στη Ξάνθη. Η 34χρονη Ζωή Δαλακλίδου , έφυγε από τη Θεσσαλονίκη όπου διέμενε για να περάσει τα Χριστούγεννα με την οικογένειά της στη Ξάνθη. Το θύμα είχε μόλις επιστρέψει από διασκέδαση μαζί με φίλη της, η οποία την αποχαιρέτησε δύο στενά πιο κάτω από το πατρικό της. Ωστόσο, δεν πρόλαβε να μπει στο σπίτι. Ο δράστης, Χρήστος Παπάζογλου που διατηρούσε μανάβικο στη γειτονιά, ακολούθησε τη Ζωή, την οδήγησε στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας που έμενε, κι αφού την κακοποίησε σεξουαλικά και τη μαχαίρωσε, την έλουσε με βενζίνη που άντλησε από σταθμευμένο μηχανάκι και την έκαψε. Ο μαρτυρικός θάνατος ήρθε ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι του διαμερίσματος των γονιών της, ενώ οι γείτονες την άκουγαν να ουρλιάζει. Ο πατέρας και η αδερφή της Ζωής ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να βοηθήσουν, χωρίς να γνωρίζουν ότι το θύμα ήταν ο άνθρωπός τους.
Η είδηση του φρικτού θανάτου της Ζωής έκανε το γύρο της Ελλάδας αλλά και πολλές γυναίκες να κοιτούν πίσω τους, την ώρα που έμπαιναν στα σπίτια τους. «Ήταν το πιο αποτρόπαιο έγκλημα που έχω αντιμετωπίσει στην 13χρονη εμπειρία μου!», είπε ο ιατροδικαστής Παύλος Παυλίδης, ο οποίος εντόπισε στο άψυχο κορμί της Ζωής αλλεπάλληλα χτυπήματα με αιχμηρό αντικείμενο στα γεννητικά όργανα, ένα μεγάλο αιμάτωμα στο κεφάλι και εκτεταμένα εγκαύματα στο πάνω μέρος του σώματος. Η υπόθεση εκδικάστηκε μόλις πρίν λίγες ημέρες με το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καβάλας  να επιβάλλει στο Χρήστο Παπάζογλου ποινή ισόβιας κάθειρξης συν 25 χρόνια φυλάκισης. Ωστόσο, με όλο το σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις, καμία ποινή δεν είναι αρκετή να τιμωρήσει και καμία ποινή δεν μπορεί να φέρει πίσω το κορίτσι στην οικογένειά του.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των φύλων, το 25% των γυναικών που έχει υποστεί βία, ανήκει στο ηλικιακό γκρούπ 25-39 ετών , ενώ το 27% των κακοποιημένων γυναικών ανήκει στο ηλικιακό γκρούπ 40-54 ετών. Κι ενώ η ιστορία της Φαίης και της Ζωής είναι αδιαμφισβήτητα από τα πιο φρικτά εγκλήματα, σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν είχε σημειωθεί περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη αφετηρία γυναικείας κακοποίησης. Σύμφωνα με το Κέντρο Εκπαίδευσης και Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού Ο ΠΛΑΤΩΝ (Κ.Ε.Μ.Ο.Π.) Ναυπάκτου, το οποίο σήμερα  διοργανώνει εκδήλωση– συζήτηση με θέμα «Η Βία και οι πολλαπλοί τρόποι έκφρασής της», από το σύνολο των γυναικών που έχει απευθυνθεί μέχρι στιγμής στο συγκεκριμένο συμβουλευτικό κέντρο, το 40% ήταν θύματα σωματικής βίας, το 40% αντιμετώπιζε ψυχολογική βία   και το 20% οικονομική βία.  Η στήριξη των αιτούντων έγινε σε ατομικό επίπεδο περικλείοντας  το 45%  και ομαδικό επίπεδο περικλείοντας το 40% ενώ το 15% διέκοψε την διαδικασία της στήριξης. Το 73% των γυναικών που απευθύνθηκαν στο ΚΕΜΟΠ Ναυπάκτου, έχουν εγκαταλείψει  την συζυγική εστία και βρίσκονται στην διαδικασία διαζυγίου ενώ μόνο το 2% είχε κάποιο δείγμα έκφρασης βίας πριν το γάμο.  Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γυναίκες θύματα είναι στην πλειοψηφία τους  πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και μάλιστα κάποιες από αυτές με θέσης κύρους στην τοπική κοινωνία. Ελάχιστες δεν έχουν εργαστεί ποτέ ενώ το δυστυχές είναι ότι η πλειοψηφία έχει πληγεί εργασιακά λόγω τον δεδομένων συνθηκών. Αξιοθαύμαστο είναι ότι επαναπροσδιορίστηκε και εξελίχθηκε η σχέση με τον εαυτό και το σώμα τους.
Σήμερα 25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών,ανάβουμε ένα κεράκι για τις ψυχές αυτών των κοριτσιών που χάθηκαν τόσο βάναυσα και άδικα από τη ζωή αλλά και για όλες τις ψυχές που κοιμούνται, ξυπνάνε, τρώνε, εργάζονται και περπατούν με φόβο. Έναν φόβο που τις εμποδίζει να το καταγγείλουν. Που τις κάνει να πιστεύουν ότι αν μιλήσουν θα πληγωθούν τα παιδιά τους ή δεν θα επιβιώσουν επειδή είναι άνεργες, ενώ στη πραγματικότητα είναι «νεκρές» και τα παιδιά τους πιο πληγωμένα από ποτέ. Που φοβούνται τι θα πεί ο κόσμος, ένας κόσμος που σε πολλές περιπτώσεις βλέπει και κλείνει τα παντζούρια. Μην γίνεις Φαίη. Μην γίνεις Ζωή. Γίνε εσύ!
Ευχαριστούμε για την άμεση ενημέρωση και τη πολύτιμη συνεργασία τους, στο συγκεκριμένο άρθρο:
Τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των φύλων και ιδιαίτερα τη κυρία Ελένη Τάτση, Προϊσταμένη του τμήματος αντιμετώπισης της βίας λόγω φύλου
Το ΚΕΜΟΠ Ναυπάκτου και ιδιαίτερα τη πρόεδρο του ΚΕΜΟΠ κυρία Φωτεινή Τσακίρη καθώς και τη κοινωνική λειτουργό κυρία Σοφία Χάσκαρη
Το κέντρο στήριξης κακοποιημένων γυναικών «Καταφύγιο Γυναίκας» και τη γραμματέα του, κυρία Κωνσταντίνα Μοσχοτά
Αν είστε θύμα βίας ενδοοικογενειακής και μή, ή γνωρίζετε κάποια που είναι, καλέστε σήμερα στη τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 η οποία είναι εθνικής εμβέλειας, λειτουργεί όλο το 24ωρο, όλες τις ημέρες του χρόνου και η κλήση χρεώνεται μία αστική μονάδα.  Οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι απολύτως εμπιστευτικές, καλυπτόμενες από το απόρρητο της συμβουλευτικής και οι ειδικά εκπαιδευμένοι επαγγελματίες που στελεχώνουν τη τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 δύνανται να παρέχουν συμβουλευτική στήριξη και στην αγγλική γλώσσα. Τέλος, περισσότερες γραμμές sos και κέντρα στήριξης, μπορείτε να βρείτε στους καταλόγους του Singleparent.gr, εδώ.

Βία κατά των γυναικών: Η ιστορία της Φαίης και της Ζωής

Το περασμένο καλοκαίρι στη Νέα Μάκρη, η 23χρονη Φαίη Μπλαχά έπεφτε αιμόφυρτη στο οδόστρωμα από τα χέρια του συντρόφου της ενώ λίγες ημέρες αργότερα ο θάνατός της βύθιζε τους γονείς της, στο πένθος. Σύμφωνα με το ιατροδικαστικό πόρισμα η Φαίη δεν έχασε την ισορροπία της και χτύπησε στον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου όπως υποστήριξε ο σύντροφός της αλλά ο θάνατος της επήλθε μετά από πολλαπλά και βίαια χτυπήματα. Ο περίγυρος της κοπέλας υποστήριξε ότι η Φαίη κακοποιούνταν συχνά από τον φίλο της, ο οποίος φέρεται να διατηρούσε παράλληλη σχέση με την αδερφή της.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έδωσε η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, η Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 οποία συμπλήρωσε δύο χρόνια λειτουργίας και παρέχει ψυχοκοινωνική στήριξη και συμβουλευτική  σε γυναίκες θύματα βίας, μέχρι τον Μάρτιο του 2013, δέχθηκε  10.176 κλήσεις και  74 ηλεκτρονικά μηνύματα.  Από τις 5.968 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών οι 4.629 κλήσεις (78%) αφορούσαν σε  ενδοοικογενειακή βία, οι 82 κλήσεις (1%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 88 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις  βιασμού, οι 7 κλήσεις (0,1%) σε πορνεία,  2 κλήσεις (0,03%) σε trafficking, και  709 κλήσεις (12%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας.  Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 8040 (79%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές οι 5.968 κλήσεις (74%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών ενώ οι 2072 κλήσεις (26%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους/-ες 25%, γονείς 18%, άλλους συγγενείς 15%, αδελφός/ή 12%, γείτονας 11% και άλλα άτομα 16%). Τέλος, από τις γυναίκες θύματα βίας που απάντησαν στην ερώτηση για την οικογενειακή τους κατάσταση φαίνεται ότι, το 48% είναι έγγαμες , το 10% είναι άγαμες , το 8 % σε διάσταση, το 5% διαζευγμένες , το 1% χήρες  και το 3% σε συμβίωση , ενώ από τις 5.968 γυναίκες που κάλεσαν στη γραμμή, οι 3.683 (62%) είναι μητέρες.
Ωστόσο η περίπτωση της Φαίης Μπλαχά, ανήκει στο 18% των άγαμων γυναικών που δέχονται βία καθώς –σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του κέντρου στήριξης κακοποιημένων γυναικών «Καταφύγιο Γυναίκας» για το έτος 2012-η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που κακοποιούνται είναι έγγαμες ενώ το 6% είναι διαζευγμένες ή σε διάσταση. Το δε 80% είναι γονείς ενώ μόλις το 20% δεν έχει παιδιά. Σε αντίθεση με τη περίπτωση της Φαίης, τα νούμερα σχετικά με την υποστήριξη του περιβάλλοντος της κακοποιημένης γυναίκας, είναι ενθαρρυντικά. Στην ερώτηση που δέχθηκαν όσες απευθύνθηκαν στο «Καταφύγιο Γυναίκας« για το αν έχουν υποστήριξη από το περιβάλλον τους, το 72% απάντησε πως έχει κάποιον να τις υποστηρίζει από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον. Τέλος, από τα περιστατικά που απευθύνθηκαν στο κέντρο, η συντριπτική πλειοψηφία (81%) βιώνει παραπάνω από μία μορφές κακοποίησης, το 1% είχε την εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης, 1% άλλη μορφή βίας (π.χ. οικονομική εκμετάλλευση), 9% ψυχολογική βία και 8% σωματική κακοποίηση. Αξιοσημείωτο είναι, ότι σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, από τις γυναίκες που απάντησαν στην ερώτηση για το μορφωτικό τους επίπεδο φαίνεται ότι 0,1% είναι τυπικά αναλφάβητες, 9% έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια ή κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση , 10% την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 5% τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση μη τριτοβάθμιου επιπέδου και 14 % την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στοιχεία που μας αποδεικνύουν αυτό που ήδη γνωρίζαμε, ότι δηλαδή η κακοποίηση δεν έχει σχέση με το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο του θύματος!
Πέρσι τέτοια εποχή, τίποτα δεν προμήνυε το κακό που θα έβρισκε την οικογένεια Δαλακλίδου στη Ξάνθη. Η 34χρονη Ζωή Δαλακλίδου , έφυγε από τη Θεσσαλονίκη όπου διέμενε για να περάσει τα Χριστούγεννα με την οικογένειά της στη Ξάνθη. Το θύμα είχε μόλις επιστρέψει από διασκέδαση μαζί με φίλη της, η οποία την αποχαιρέτησε δύο στενά πιο κάτω από το πατρικό της. Ωστόσο, δεν πρόλαβε να μπει στο σπίτι. Ο δράστης, Χρήστος Παπάζογλου που διατηρούσε μανάβικο στη γειτονιά, ακολούθησε τη Ζωή, την οδήγησε στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας που έμενε, κι αφού την κακοποίησε σεξουαλικά και τη μαχαίρωσε, την έλουσε με βενζίνη που άντλησε από σταθμευμένο μηχανάκι και την έκαψε. Ο μαρτυρικός θάνατος ήρθε ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι του διαμερίσματος των γονιών της, ενώ οι γείτονες την άκουγαν να ουρλιάζει. Ο πατέρας και η αδερφή της Ζωής ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να βοηθήσουν, χωρίς να γνωρίζουν ότι το θύμα ήταν ο άνθρωπός τους.
Η είδηση του φρικτού θανάτου της Ζωής έκανε το γύρο της Ελλάδας αλλά και πολλές γυναίκες να κοιτούν πίσω τους, την ώρα που έμπαιναν στα σπίτια τους. «Ήταν το πιο αποτρόπαιο έγκλημα που έχω αντιμετωπίσει στην 13χρονη εμπειρία μου!», είπε ο ιατροδικαστής Παύλος Παυλίδης, ο οποίος εντόπισε στο άψυχο κορμί της Ζωής αλλεπάλληλα χτυπήματα με αιχμηρό αντικείμενο στα γεννητικά όργανα, ένα μεγάλο αιμάτωμα στο κεφάλι και εκτεταμένα εγκαύματα στο πάνω μέρος του σώματος. Η υπόθεση εκδικάστηκε μόλις πρίν λίγες ημέρες με το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καβάλας  να επιβάλλει στο Χρήστο Παπάζογλου ποινή ισόβιας κάθειρξης συν 25 χρόνια φυλάκισης. Ωστόσο, με όλο το σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις, καμία ποινή δεν είναι αρκετή να τιμωρήσει και καμία ποινή δεν μπορεί να φέρει πίσω το κορίτσι στην οικογένειά του.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των φύλων, το 25% των γυναικών που έχει υποστεί βία, ανήκει στο ηλικιακό γκρούπ 25-39 ετών , ενώ το 27% των κακοποιημένων γυναικών ανήκει στο ηλικιακό γκρούπ 40-54 ετών. Κι ενώ η ιστορία της Φαίης και της Ζωής είναι αδιαμφισβήτητα από τα πιο φρικτά εγκλήματα, σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν είχε σημειωθεί περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη αφετηρία γυναικείας κακοποίησης. Σύμφωνα με το Κέντρο Εκπαίδευσης και Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού Ο ΠΛΑΤΩΝ (Κ.Ε.Μ.Ο.Π.) Ναυπάκτου, το οποίο σήμερα  διοργανώνει εκδήλωση– συζήτηση με θέμα «Η Βία και οι πολλαπλοί τρόποι έκφρασής της», από το σύνολο των γυναικών που έχει απευθυνθεί μέχρι στιγμής στο συγκεκριμένο συμβουλευτικό κέντρο, το 40% ήταν θύματα σωματικής βίας, το 40% αντιμετώπιζε ψυχολογική βία   και το 20% οικονομική βία.  Η στήριξη των αιτούντων έγινε σε ατομικό επίπεδο περικλείοντας  το 45%  και ομαδικό επίπεδο περικλείοντας το 40% ενώ το 15% διέκοψε την διαδικασία της στήριξης. Το 73% των γυναικών που απευθύνθηκαν στο ΚΕΜΟΠ Ναυπάκτου, έχουν εγκαταλείψει  την συζυγική εστία και βρίσκονται στην διαδικασία διαζυγίου ενώ μόνο το 2% είχε κάποιο δείγμα έκφρασης βίας πριν το γάμο.  Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γυναίκες θύματα είναι στην πλειοψηφία τους  πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και μάλιστα κάποιες από αυτές με θέσης κύρους στην τοπική κοινωνία. Ελάχιστες δεν έχουν εργαστεί ποτέ ενώ το δυστυχές είναι ότι η πλειοψηφία έχει πληγεί εργασιακά λόγω τον δεδομένων συνθηκών. Αξιοθαύμαστο είναι ότι επαναπροσδιορίστηκε και εξελίχθηκε η σχέση με τον εαυτό και το σώμα τους.
Σήμερα 25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών,ανάβουμε ένα κεράκι για τις ψυχές αυτών των κοριτσιών που χάθηκαν τόσο βάναυσα και άδικα από τη ζωή αλλά και για όλες τις ψυχές που κοιμούνται, ξυπνάνε, τρώνε, εργάζονται και περπατούν με φόβο. Έναν φόβο που τις εμποδίζει να το καταγγείλουν. Που τις κάνει να πιστεύουν ότι αν μιλήσουν θα πληγωθούν τα παιδιά τους ή δεν θα επιβιώσουν επειδή είναι άνεργες, ενώ στη πραγματικότητα είναι «νεκρές» και τα παιδιά τους πιο πληγωμένα από ποτέ. Που φοβούνται τι θα πεί ο κόσμος, ένας κόσμος που σε πολλές περιπτώσεις βλέπει και κλείνει τα παντζούρια. Μην γίνεις Φαίη. Μην γίνεις Ζωή. Γίνε εσύ!
Ευχαριστούμε για την άμεση ενημέρωση και τη πολύτιμη συνεργασία τους, στο συγκεκριμένο άρθρο:
Τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των φύλων και ιδιαίτερα τη κυρία Ελένη Τάτση, Προϊσταμένη του τμήματος αντιμετώπισης της βίας λόγω φύλου
Το ΚΕΜΟΠ Ναυπάκτου και ιδιαίτερα τη πρόεδρο του ΚΕΜΟΠ κυρία Φωτεινή Τσακίρη καθώς και τη κοινωνική λειτουργό κυρία Σοφία Χάσκαρη
Το κέντρο στήριξης κακοποιημένων γυναικών «Καταφύγιο Γυναίκας» και τη γραμματέα του, κυρία Κωνσταντίνα Μοσχοτά
Αν είστε θύμα βίας ενδοοικογενειακής και μή, ή γνωρίζετε κάποια που είναι, καλέστε σήμερα στη τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 η οποία είναι εθνικής εμβέλειας, λειτουργεί όλο το 24ωρο, όλες τις ημέρες του χρόνου και η κλήση χρεώνεται μία αστική μονάδα.  Οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι απολύτως εμπιστευτικές, καλυπτόμενες από το απόρρητο της συμβουλευτικής και οι ειδικά εκπαιδευμένοι επαγγελματίες που στελεχώνουν τη τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 δύνανται να παρέχουν συμβουλευτική στήριξη και στην αγγλική γλώσσα. Τέλος, περισσότερες γραμμές sos και κέντρα στήριξης, μπορείτε να βρείτε στους καταλόγους του Singleparent.gr, εδώ.
Οι κάτοικοι των τροπικών γεννούν περισσότερα κορίτσια συγκριτικά με αυτούς που μένουν σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα ερευνήτρια Dr Kristen Navara στο Biology Letters, αυτό μπορεί να οφείλεται στο υψηλότερες θερμοκρασίες ή στις μεγαλύτερες μέρες. Υποστηρίζει ότι το κλίμα μπορεί να διαφοροποιεί τη συχνότητα των αποβολών και την ποιότητα του σπέρματος. Είναι πιθανόν, όμως, να εξηγείται από κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα στην ύπαρξη περισσότερων γυναικών κοντά στον ισημερινό.
Οι ειδικοί γνωρίζουν ήδη ότι η αναλογία γέννησης αγοριών και κοριτσιών ποικίλλει σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Η διαφοροποίηση ερμηνεύεται εν μέρει από τις κοινωνικές δομές – π.χ., στην Κίνα προτιμώνται τα αγόρια, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο ποσοστό αμβλώσεων όταν το αγέννητο μωρό είναι κορίτσι.
Ωστόσο, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι φυσικές διεργασίες. Η έρευνα υποδεικνύει ότι το θηλυκό έμβρυο είναι λιγότερο ευπαθές απ’ ό,τι το αρσενικό, ενώ είναι πιο ευαίσθητο στις περιβαλλοντικές επιδράσεις κατά τη διάρκεια της κύησης. Σε περιπτώσεις εξαιρετικής πίεσης από το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών πολέμου, η συχνότητα γέννησης κοριτσιών υπερβαίνει αυτή των αγοριών.
Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι το γεωγραφικό πλάτος μπορεί να παίζει ρόλο. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πιθανότητες αυξάνονται υπέρ των αγοριών όσο κατευθύνεται κανείς προς τον Νότο – τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο είναι δύσκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων όταν διερευνώνται απομονωμένες περιοχές, εξαιτίας της μεγάλης ευρύτητας των διακυμάνσεων στον πολιτισμό, την κοινωνία και την οικονομία.
Η Dr Navara από το Πανεπιστήμιο της Γεωργίας μελέτησε την αναλογία των δύο φύλων σε 202 χώρες κατά τη διάρκεια μίας δεκαετίας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των εθνών και των ηπείρων.
Κατά μέσο όρο παγκοσμίως, γεννιούνται λίγο περισσότερα αγόρια απ’ ό,τι κορίτσια, με 106 άντρες να αντιστοιχούν σε 100 γυναίκες (ποσοστό γέννησης 51,5%). «Η μόνη χώρα στον κόσμο που γεννά περισσότερα θηλυκά απ’ ό,τι αρσενικά είναι η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία», διαπιστώνει η καθηγήτρια.
Στην έρευνά της, η Dr Navara βρήκε ότι τα κράτη γύρω από τον ισημερινό γεννούν σημαντικά μικρότερο ποσοστό αγοριών ετησίως σε σύγκριση με τις χώρες που βρίσκονται σε εύκρατα και υποαρκτικά γεωγραφικά πλάτη: 51,1% και 51,3% αντιστοίχως. Αυτό το μοτίβο μένει σταθερό παρά «την τεράστια ηπειρωτική ποικιλία στον τρόπο ζωής και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση».
Σύμφωνα με τον Dr Bill James από το University College του Λονδίνου, ειδικό στη μελέτη των δύο φύλων, αν και οι διαφορές που εντοπίστηκαν είναι στατιστικά σημαντικές, δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο όσο άλλοι παράγοντες που έχουν σχετιστεί με τα ποσοστά γέννησης ανά φύλο.
«Γενικά, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, έχουν την τάση να γεννούν περισσότερα κορίτσια απ’ ό,τι αγόρια, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που φέρουν τον ιό της ηπατίτιδας Β, έχουν περισσότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν αγόρι. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που παθαίνουν προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη».
Υποστηρίζει ότι υπάρχουν εξελικτικές εξηγήσεις για τη διαφοροποίηση στην αναλογία των δύο φύλων. «Η θεωρία είναι ότι στα θηλαστικά, τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερη διακύμανση στην αναπαραγωγική τους επιτυχία. Κάποια έχουν πολλούς απογόνους και κάποια άλλα κανέναν, ενώ τα περισσότερα θηλυκά έχουν τουλάχιστον έναν απόγονο. Επομένως, συμφέρει τις αναπαραγωγικά υγιείς γυναίκες στις καλές εποχές να έχουν αγόρια γιατί μπορούν να τους αποφέρουν περισσότερα εγγόνια. Αλλά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και είναι λιγότερο αναπαραγωγικά υγιείς, είναι καλύτερο να γεννούν κορίτσια επειδή με αυτόν τον τρόπο θα έχουν τουλάχιστον ένα εγγόνι».

Περισσότερες γυναίκες γεννιούνται στα θερμά κλίματα.

Οι κάτοικοι των τροπικών γεννούν περισσότερα κορίτσια συγκριτικά με αυτούς που μένουν σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα ερευνήτρια Dr Kristen Navara στο Biology Letters, αυτό μπορεί να οφείλεται στο υψηλότερες θερμοκρασίες ή στις μεγαλύτερες μέρες. Υποστηρίζει ότι το κλίμα μπορεί να διαφοροποιεί τη συχνότητα των αποβολών και την ποιότητα του σπέρματος. Είναι πιθανόν, όμως, να εξηγείται από κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα στην ύπαρξη περισσότερων γυναικών κοντά στον ισημερινό.
Οι ειδικοί γνωρίζουν ήδη ότι η αναλογία γέννησης αγοριών και κοριτσιών ποικίλλει σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Η διαφοροποίηση ερμηνεύεται εν μέρει από τις κοινωνικές δομές – π.χ., στην Κίνα προτιμώνται τα αγόρια, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο ποσοστό αμβλώσεων όταν το αγέννητο μωρό είναι κορίτσι.
Ωστόσο, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι φυσικές διεργασίες. Η έρευνα υποδεικνύει ότι το θηλυκό έμβρυο είναι λιγότερο ευπαθές απ’ ό,τι το αρσενικό, ενώ είναι πιο ευαίσθητο στις περιβαλλοντικές επιδράσεις κατά τη διάρκεια της κύησης. Σε περιπτώσεις εξαιρετικής πίεσης από το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών πολέμου, η συχνότητα γέννησης κοριτσιών υπερβαίνει αυτή των αγοριών.
Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι το γεωγραφικό πλάτος μπορεί να παίζει ρόλο. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πιθανότητες αυξάνονται υπέρ των αγοριών όσο κατευθύνεται κανείς προς τον Νότο – τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο είναι δύσκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων όταν διερευνώνται απομονωμένες περιοχές, εξαιτίας της μεγάλης ευρύτητας των διακυμάνσεων στον πολιτισμό, την κοινωνία και την οικονομία.
Η Dr Navara από το Πανεπιστήμιο της Γεωργίας μελέτησε την αναλογία των δύο φύλων σε 202 χώρες κατά τη διάρκεια μίας δεκαετίας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των εθνών και των ηπείρων.
Κατά μέσο όρο παγκοσμίως, γεννιούνται λίγο περισσότερα αγόρια απ’ ό,τι κορίτσια, με 106 άντρες να αντιστοιχούν σε 100 γυναίκες (ποσοστό γέννησης 51,5%). «Η μόνη χώρα στον κόσμο που γεννά περισσότερα θηλυκά απ’ ό,τι αρσενικά είναι η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία», διαπιστώνει η καθηγήτρια.
Στην έρευνά της, η Dr Navara βρήκε ότι τα κράτη γύρω από τον ισημερινό γεννούν σημαντικά μικρότερο ποσοστό αγοριών ετησίως σε σύγκριση με τις χώρες που βρίσκονται σε εύκρατα και υποαρκτικά γεωγραφικά πλάτη: 51,1% και 51,3% αντιστοίχως. Αυτό το μοτίβο μένει σταθερό παρά «την τεράστια ηπειρωτική ποικιλία στον τρόπο ζωής και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση».
Σύμφωνα με τον Dr Bill James από το University College του Λονδίνου, ειδικό στη μελέτη των δύο φύλων, αν και οι διαφορές που εντοπίστηκαν είναι στατιστικά σημαντικές, δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο όσο άλλοι παράγοντες που έχουν σχετιστεί με τα ποσοστά γέννησης ανά φύλο.
«Γενικά, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, έχουν την τάση να γεννούν περισσότερα κορίτσια απ’ ό,τι αγόρια, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που φέρουν τον ιό της ηπατίτιδας Β, έχουν περισσότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν αγόρι. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που παθαίνουν προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη».
Υποστηρίζει ότι υπάρχουν εξελικτικές εξηγήσεις για τη διαφοροποίηση στην αναλογία των δύο φύλων. «Η θεωρία είναι ότι στα θηλαστικά, τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερη διακύμανση στην αναπαραγωγική τους επιτυχία. Κάποια έχουν πολλούς απογόνους και κάποια άλλα κανέναν, ενώ τα περισσότερα θηλυκά έχουν τουλάχιστον έναν απόγονο. Επομένως, συμφέρει τις αναπαραγωγικά υγιείς γυναίκες στις καλές εποχές να έχουν αγόρια γιατί μπορούν να τους αποφέρουν περισσότερα εγγόνια. Αλλά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και είναι λιγότερο αναπαραγωγικά υγιείς, είναι καλύτερο να γεννούν κορίτσια επειδή με αυτόν τον τρόπο θα έχουν τουλάχιστον ένα εγγόνι».

Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

ΑΠΟ  ΤΙΣ  ΜΑΙΕΣ  ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ.
-Ο Γεώργιος Παπανικολάου μετά από μελέτες πολλών ετών κατάφερε να φτάσει σε σημαντικά συμπεράσματα που τον οδήγησαν στην ανακάλυψη του Τεστ-Παπανικολάου, Τεστ-Παπ. Η Διεθνής Αντικαρκινική Ένωση, το 1954 ανέλαβε την προβολή σε παγκόσμια κλίμακα του Τεστ-Παπανικολάου μια ιατρική εξέταση που έχει σώσει πολλές γυναίκες παγκοσμίως από τη μάστιγα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Δυστυχώς στη χώρα μας λιγότερό από το 25% των γυναικών κάνει τεστ-Παπ ενώ στις χώρες της Ευρώπης πάνω από το 90%.
Τι είναι το Τεστ-Παπ ;
-Είναι μία προληπτική γυναικολογική εξέταση, ανώδυνη, αναίμακτη και σύντομη. Λαμβάνεται από τον τράχηλο, (που είναι το κατώτερο τμήμα της μήτρας που συνδέεται με τον κόλπο),τον ενδοτράχηλο, εξωτράχηλο μικρή ποσότητα κυτταρικού υλικού, η οποία υποβάλλεται σε κυτταρολογική εξέταση. Επίσης με το τεστ-Παπανικολάου μπορούν να ανιχνευτούν φλεγμονές κόλπου, τραχήλου μήτρας,, προκαρκινωματώδεις καταστάσεις (δυσπλασίες),καρκίνο σε αρχόμενο στάδιο  και γενικότερα βοηθάει στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας γι’ αυτό και
η αξία του είναι αναμφισβήτητη
-Δηλαδή το τεστ δεν λέει μόνο αν υπάρχει κάτι κακό αλλά μπορεί να δείξει ένα σωρό καταστάσεις, που αν δεν αντιμετωπιστούν, να οδηγήσουν σε βάθος χρόνου σε κάτι κακό.
ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΕΣΤ-ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ;
Η απάντηση είναι :    
ΟΧΙ…..αλλά…. ΓΙΑΤΙ;
-Όλες οι γυναίκες έχουν ακούσει για το τεστ Παπ, πολλές δεν ξέρουν σε ποια ηλικία πρέπει να αρχίσουν, άλλες φοβούνται.
-Πολλές γυναίκες λένε τη φράση: δεν θέλω να κάνω τεστ Παπανικολάου, διότι φοβάμαι τι θα δείξει, δεν θέλω να ξέρω αν έχω κάτι…....
-Όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν τεστ-Παπανικολάου, ανεξαρτήτως ηλικίας
-Από την στιγμή που μια γυναίκα έρθει σε σεξουαλική επαφή, πρέπει κάθε χρόνο να κάνει τεστ-Παπανικολάου
Που και Πότε κάνουμε το Τεστ;
-Η εξέταση μπορεί να γίνει μετά από τηλεφωνικό ραντεβού στα γυναικολογικά ιατρεία των Κέντρων Υγείας, των Γενικών Νοσοκομείων, στο ΙΚΑ, στα Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού και από ιδιώτες Ιατρούς Γυναικολόγους
*Το τεστ μπορεί να γίνει οποιαδήποτε μέρα του κύκλου εκτός περιόδου (στη μέση μηνιαίου κύκλου καλύτερα).
*Καλό θα είναι να υπάρχει αποχή από σεξουαλική επαφή δύο ημερών
*Δεν πρέπει να κάνετε κολπική πλύση
*Δεν πρέπει να κάνετε θεραπευτική αγωγή του κόλπου
( π.χ με υπόθετα, κολπικές κρέμες).
-Ο καρκίνος του τραχήλου μήτρας αφορά όλες τις γυναίκες, είναι η 2η συχνότερη αιτία θανάτου γυναικών από καρκίνο στον κόσμο μετά από τον καρκίνο μαστού. Στην Ευρώπη ~ 30.000 γυναίκες εμφανίζουν κάθε χρόνο καρκίνο τραχήλου μήτρας και ~15.000 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από τη νόσο αυτή ( ~100 στην Ελλάδα),
μία νόσο που είναι δυνατόν να προληφθεί σχεδόν 100%
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ.
ΑΓΑΠΑΩ ΤΗ ΖΩΗ.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΞΙΖΩ ΝΑ ΖΩ.
ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ  ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΛΗΨΕΙΣ ΤΕΣΤ-ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
08:00-14:00
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
2386350000.

Τι γνωρίζουμε για το τεστ-Παπανικολάου

ΑΠΟ  ΤΙΣ  ΜΑΙΕΣ  ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ.
-Ο Γεώργιος Παπανικολάου μετά από μελέτες πολλών ετών κατάφερε να φτάσει σε σημαντικά συμπεράσματα που τον οδήγησαν στην ανακάλυψη του Τεστ-Παπανικολάου, Τεστ-Παπ. Η Διεθνής Αντικαρκινική Ένωση, το 1954 ανέλαβε την προβολή σε παγκόσμια κλίμακα του Τεστ-Παπανικολάου μια ιατρική εξέταση που έχει σώσει πολλές γυναίκες παγκοσμίως από τη μάστιγα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Δυστυχώς στη χώρα μας λιγότερό από το 25% των γυναικών κάνει τεστ-Παπ ενώ στις χώρες της Ευρώπης πάνω από το 90%.
Τι είναι το Τεστ-Παπ ;
-Είναι μία προληπτική γυναικολογική εξέταση, ανώδυνη, αναίμακτη και σύντομη. Λαμβάνεται από τον τράχηλο, (που είναι το κατώτερο τμήμα της μήτρας που συνδέεται με τον κόλπο),τον ενδοτράχηλο, εξωτράχηλο μικρή ποσότητα κυτταρικού υλικού, η οποία υποβάλλεται σε κυτταρολογική εξέταση. Επίσης με το τεστ-Παπανικολάου μπορούν να ανιχνευτούν φλεγμονές κόλπου, τραχήλου μήτρας,, προκαρκινωματώδεις καταστάσεις (δυσπλασίες),καρκίνο σε αρχόμενο στάδιο  και γενικότερα βοηθάει στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας γι’ αυτό και
η αξία του είναι αναμφισβήτητη
-Δηλαδή το τεστ δεν λέει μόνο αν υπάρχει κάτι κακό αλλά μπορεί να δείξει ένα σωρό καταστάσεις, που αν δεν αντιμετωπιστούν, να οδηγήσουν σε βάθος χρόνου σε κάτι κακό.
ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΕΣΤ-ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ;
Η απάντηση είναι :    
ΟΧΙ…..αλλά…. ΓΙΑΤΙ;
-Όλες οι γυναίκες έχουν ακούσει για το τεστ Παπ, πολλές δεν ξέρουν σε ποια ηλικία πρέπει να αρχίσουν, άλλες φοβούνται.
-Πολλές γυναίκες λένε τη φράση: δεν θέλω να κάνω τεστ Παπανικολάου, διότι φοβάμαι τι θα δείξει, δεν θέλω να ξέρω αν έχω κάτι…....
-Όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν τεστ-Παπανικολάου, ανεξαρτήτως ηλικίας
-Από την στιγμή που μια γυναίκα έρθει σε σεξουαλική επαφή, πρέπει κάθε χρόνο να κάνει τεστ-Παπανικολάου
Που και Πότε κάνουμε το Τεστ;
-Η εξέταση μπορεί να γίνει μετά από τηλεφωνικό ραντεβού στα γυναικολογικά ιατρεία των Κέντρων Υγείας, των Γενικών Νοσοκομείων, στο ΙΚΑ, στα Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού και από ιδιώτες Ιατρούς Γυναικολόγους
*Το τεστ μπορεί να γίνει οποιαδήποτε μέρα του κύκλου εκτός περιόδου (στη μέση μηνιαίου κύκλου καλύτερα).
*Καλό θα είναι να υπάρχει αποχή από σεξουαλική επαφή δύο ημερών
*Δεν πρέπει να κάνετε κολπική πλύση
*Δεν πρέπει να κάνετε θεραπευτική αγωγή του κόλπου
( π.χ με υπόθετα, κολπικές κρέμες).
-Ο καρκίνος του τραχήλου μήτρας αφορά όλες τις γυναίκες, είναι η 2η συχνότερη αιτία θανάτου γυναικών από καρκίνο στον κόσμο μετά από τον καρκίνο μαστού. Στην Ευρώπη ~ 30.000 γυναίκες εμφανίζουν κάθε χρόνο καρκίνο τραχήλου μήτρας και ~15.000 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από τη νόσο αυτή ( ~100 στην Ελλάδα),
μία νόσο που είναι δυνατόν να προληφθεί σχεδόν 100%
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ.
ΑΓΑΠΑΩ ΤΗ ΖΩΗ.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΞΙΖΩ ΝΑ ΖΩ.
ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ  ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΛΗΨΕΙΣ ΤΕΣΤ-ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
08:00-14:00
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
2386350000.