Έκλεισε η Παιδιατρική Κλινική του νοσοκομείου Φλώρινας - Ερώτηση του Βουλευτή Φλώρινας Γ. Αντωνιάδη

Αρ. πρωτ. Ερώτησης: 2255-22/12/2017

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς: Τον Υπουργό Υγείας
Θέμα: Κλειστή η Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Φλώρινας-Άμεσος κίνδυνος για την υγεία των παιδιών

Κύριε Υπουργέ,
Όπως σας είχα επισημάνει και σε προηγούμενη Ερώτησή μου (αρ. πρωτ.439-17/10/2017), το Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας παρουσιάζει σημαντική υποστελέχωση σε ιατρικό προσωπικό. Αυτό όμως που συνέβη με την Παιδιατρική Κλινική είναι πρωτόγνωρο. Λίγες μέρες πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, η Παιδιατρική Κλινική έβαλε λουκέτο.
Ως τώρα, προσέφεραν τις υπηρεσίες τους δύο παιδίατροι. Ο ένας εξ’αυτών συνταξιοδοτείται στα τέλη του 2017 και ήδη βρίσκεται σε άδεια. Η δεύτερη παιδίατρος που είναι επικουρικό προσωπικό, κάνει χρήση άδειας κυήσεως. Ως αποτέλεσμα, η Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Φλώρινας είναιαδυνατεί να λειτουργήσει από τις 14 Δεκεμβρίου 2017. Αν μάλιστα κάποιος θελήσει να συμβουλευτεί το πρόγραμμα των εφημεριών της εν λόγω Κλινικής, θα δει κενά κουτάκια σε όλες τις ημερομηνίες. Δεν υπάρχει -κύριε υπουργέ- παιδίατρος ούτε στο πρωινό ωράριο.
Ο προσωρινά τοποθετημένος και μετακινούμενος από άλλο νοσοκομείο διοικητής του Νοσοκομείου Φλώρινας, έχοντας προφανώς μια δική του οπτική επί του θέματος, δήλωσε πως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, επίκειται αναστολή λειτουργίας της ήδη κλειστής Παιδιατρικής Κλινικής.
Παράλληλα, ο Διοικητής της Γ’ Υγειονομικής Περιφέρειας, έδωσε εντολή για μετακίνηση γιατρών από το Νοσοκομείο της Κοζάνης σε αυτό της Φλώρινας, προκειμένου να καλυφθούν τα κενά. Οι γιατροί όμως αρνήθηκαν τη μετακίνησή τους και έτσι η Παιδιατρική Κλινική συνέχισε να παραμένει κλειστή.
Σε απάντησή σας κ. υπουργέ (αρ. πρωτ. 78115-4/12/2017) σε παλαιότερη Ερώτησή μου (αρ. πρωτ. 439-17/10/2017) σχετικά με την υποστελέχωση σε ιατρικό προσωπικό του Νοσοκομείου Φλώρινας, μεταξύ άλλων δηλώσατε πως μία θέση παιδιατρικής που προκηρύξατε, βγήκε άγονη. Αυτό το γεγονός, κάνει την κατάσταση ακόμα πιο σοβαρή.
Κατόπιν των ανωτέρω,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

Γνωρίζετε πως η Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Φλώρινας είναι κλειστή από τις 14 Δεκεμβρίου 2017;

Σε ποιες ενέργειες σκοπεύετε να προχωρήσετε προκειμένου να τοποθετηθούν άμεσα παιδίατροι στηνΠαιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Φλώρινας και να μην κινδυνεύσει η υγεία των παιδιών του Νομού;
Ο Ερωτών Βουλευτής
Γιάννης Αντωνιάδης

Γιατί ο κόλπος ορισμένων γυναικών «αντιστέκεται» στα Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα;

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ διαπίστωσαν ότι ορισμένες γυναίκες είναι λιγότερο επιρρεπείς στη λοίμωξη από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα λόγω της ιδιαίτερης σύστασης της μικροχλωρίδας του κόλπου τους.

Στο πλαίσιο της σχετικής μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα κολπικών υγρών από 31 γυναίκες και χρησιμοποίησαν μικροσκόπιο υψηλής ανάλυσης ώστε να εξετάσουν εάν σωματίδια του ιού HIV θα παγιδεύονταν στην βλέννα ή θα εξαπλώνονταν στα γεννητικά όργανα. Στη δεύτερη περίπτωση, θα μπορούσε να προκύψει λοίμωξη από τον ιό.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση mBio, η μικροχλωρίδα του κόλπου θεωρείται «υγιής» όταν επικρατεί αριθμητικά ο γαλακτοβάκιλλος (ομάδα βακτηρίων). Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα συγκεκριμένο στέλεχος γαλακτοβάκιλλου, το Lactobacillus crispatus, υψώνει μια βλεννώδη «ασπίδα» ενάντια στον HIV και άλλους σεξουαλικώς μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς.
Η βλέννα του τραχήλου και του κόλπου στην οποία εντοπίστηκε το βακτήριο Lactobacillus crispatus και στην οποία τα επίπεδα D-γαλακτικού οξέος ήταν υψηλότερα φάνηκε να παγιδεύει αποτελεσματικά τον HIV, σημειώνουν οι ερευνητές. Αυτό το βιολογικό αβαντάζ ορισμένων γυναικών μπορεί να διαπιστωθεί με τη βοήθεια ειδικής εργαστηριακής εξέτασης.
Να σημειωθεί πως η βλέννα δεν παγίδευε αποτελεσματικά τον HIV όταν τα επίπεδα D-γαλακτικού οξέος ήταν χαμηλά, όταν εντοπίστηκε σε αυτήν το βακτήριο Lactobacillus iners (ένα άλλο στέλεχος γαλακτοβάκιλλου) ή όταν εντοπίστηκαν σε αυτήν σημαντικά επίπεδα του βακτηρίου Gardnerella vaginalis, το οποίο συνδέεται με την κολπίτιδα.
Πηγή:www.onmed.gr

Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας: Μερικές ερωτοαπαντήσεις που αφορούν την ιλαρά

Τι είναι η ιλαρά;

Η ιλαρά είναι λοιμώδης νόσος ιογενούς αιτιολογίας, η οποία εμφανίζεται πιο συχνά τους χειμερινούς μήνες και την άνοιξη. Η νόσος συνήθως ξεκινά με πυρετό ο οποίος διαρκεί περίπου δυο ημέρες, και ακολουθείται από βήχα, καταρροή και επιπεφυκίτιδα (φλεγμονή στους οφθαλμούς).

Το εξάνθημα εμφανίζεται αρχικά στο πρόσωπο και πίσω από τα αυτιά,εξαπλώνεται στον υπόλοιπο κορμό και στην πλάτη και στην συνέχεια επεκτείνεται στα άνω και τα κάτω άκρα. Μετά από 5 ημέρες περίπου, το  εξάνθημα εξασθενεί σταδιακά όπως εμφανίστηκε.

Πως μεταδίδεται η νόσος;

Η ιλαρά χαρακτηρίζεται ως πολύ μεταδοτική νόσος. Τα άτομα που

νοσούν μεταδίδουν την νόσο περίπου 4 ημέρες πριν την εμφάνιση του εξανθήματος έως και 4 ημέρες μετά. Ο ιός της ιλαράς βρίσκεται στον βλεννογόνο της μύτης  και στον φάρυγγα του στόματος των ατόμων που νοσούν. Όταν οι νοσούντες φταρνίζονται ή βήχουν, τα σταγονίδια διασκορπίζονται μέσω του αέρα και μπορούν να μολύνουν άλλα άτομα ή διάφορες επιφάνειες του χώρου γύρω,   παραμένοντας ενεργά και μολυσματικά για διάστημα τουλάχιστον 2 ωρών.

Πόσο σοβαρή είναι η νόσος;

Τα συμπτώματα της ιλαράς είναι από μόνα τους ενοχλητικά, οι

επιπλοκές όμως είναι επικίνδυνες. Ένα ποσοστό 6% - 20% των ατόμων που νοσούν θα παρουσιάσουν ωτίτιδα, διάρροια ή ακόμη και πνευμονία.

Ένας στους 1000 ασθενείς με ιλαρά θα παρουσιάσει εγκεφαλίτιδα και

περίπου ένας στους 1000 θα καταλήξει.

Πόσο συχνό νόσημα είναι η ιλαρά;

Η ιλαρά είναι μια από τις κύριες αιτίες θανάτου στα μικρά παιδιά. Το 2015 σημειωθήκαν 134.200 θάνατοι σε όλο τον κόσμο, ενώ έχουμε 36 περιπτώσεις ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού.
Ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς μείωσε κατά 79% τους θανάτους μεταξύ του 2006 και 2015 παγκόσμια.
Το 2016, περίπου το 85% των παιδιών του κόσμου έλαβαν μία δόση εμβολίου κατά της ιλαράς στα πρώτα τους γενέθλια από 73% που έλαβε το 2000.
Την τελευταία 3/ετία 15,6 εκατομμύρια θάνατοι δεν συνέβησαν , επειδή υπάρχει το εμβόλιο της ιλαράς.

Θα γίνω καλά αν αρρωστήσω από ιλαρά;

Τα περισσότερα άτομα θα γίνουν εντελώς καλά, με την υποστηρικτική θεραπεία, καθόσον δεν υπάρχει βασικό φάρμακο. Κάποια θα παρουσιάσουν επιπλοκές.

Από πού προέρχονται οι περιπτώσεις ιλαράς που εμφανίζονται στην
χώρα μας;

Οι ταξιδιώτες μπορούν να κουβαλήσουν την ιλαρά από οποιαδήποτε χώρα στην οποία εξακολουθεί να εμφανίζεται η ασθένεια, ή όπου εμφανίζονται εστίες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, της Αφρικής, της Ασίας και του Ειρηνικού.
Η πρόσφατη αύξηση κρουσμάτων στην χώρα μας οφείλετε στην επιδημική έξαρση που υπήρξε τους τελευταίους μήνες στην Ευρώπη, σε πολύ κοντινές μας χώρες, όπως η Ιταλία, η Γερμανία, η Ουγγαρία και άλλες.

Γιατί προέκυψε και στην χώρα μας τόσο μεγάλη αύξηση κρουσμάτων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;

Πολλοί γονείς, παρασυρόμενοι από τις αναρτήσεις στο διαδίκτυο που έκαναν αντιεμβολιαστές, ότι δηλαδή το εμβόλιο για την ιλαρά προκαλεί αυτισμό, φοβήθηκαν και δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα έχει οδηγήσει σε επάνοδο επιδημιών από «εξαφανισμένα» νοσήματα. Η Ελλάδα κατατάσσεται 5η απ’ το τέλος μεταξύ 70 χωρών ως προς την εμπιστοσύνη στην ασφάλεια των εμβολίων, παρά το γεγονός ότι πάνω από το 90% των παιδιών στη χώρα θεωρούνται επαρκώς εμβολιασμένα.
Επίσης πληθυσμοί, όπως οι Ρομά δεν εμβολιάζουν συστηματικά τα παιδιά τους, πρόσφυγες και μετανάστες που τα τελευταία λίγα χρόνια έχουμε στην χώρα μας, σε κάποιο ποσοστό είναι ανεμβολίαστοι.
Ταξιδιώτες από άλλες χώρες ή και ανεμβολίαστοι χωρίς ανοσία στην ιλαρά Έλληνες, έφεραν την νόσο και την μετέδωσαν στον ανεμβολίαστο και επίνοσο πληθυσμό.

Η ιλαρά είναι ανησυχητικό νόσημα για την χώρα μας;

Ναι. Δεδομένου ότι η ιλαρά εξακολουθεί να είναι κοινή σε πολλές χώρες. Οι ταξιδιώτες θα συνεχίσουν να φέρνουν την ασθένεια αυτή στην Ελλάδα. Η ιλαρά είναι εξαιρετικά μεταδοτική.

Ποιες είναι επιπλοκές;

Περίπου 30% των περιπτώσεων ιλαράς εμφανίζουν μια ή περισσότερες επιπλοκές που είναι συχνότερες σε παιδιά κάτω των 5 ετών και σε ενήλικες άνω των 20 ετών.

Οι συχνότερες επιπλοκές σε ότι αφορά το πεπτικό είναι η διάρροια (8%) και σπανίως η παροδική ηπατίτιδα.

Σοβαρότερες επιπλοκές που μπορούν να προκληθούν είναι:

η ιογενής πνευμονία ή η δευτεροπαθής από μικρόβια (συχνότητα 6%) η οποία αποτελεί και τη συχνότερη αιτία θανάτου η οξεία μέση πυώδης ωτίτιδα (7%) η οξεία εγκεφαλίτιδα (0,1%) η οποία εκδηλώνεται με υπερπυρεξία, ανησυχία, διέγερση, θόλωση της διάνοιας, σπασμούς και κώμα

Σπάνια επιπλοκή

Η υποξεία σκληρυντική πανεγκεφαλίτις (SSPE), μπορεί να εμφανιστεί 7 χρόνια μετά από την εκδήλωση της ιλαράς και οφείλεται σε βλάβη των εγκεφαλικών κυττάρων που προκαλείται από τον ιό της ιλαράς που παραμένει και πολλαπλασιάζεται μετά την αποδρομή της νόσου.

Οι ενήλικες εμφανίζουν τις εξής επιπλοκές:

πνευμονία (30%)

μέση πυώδης ωτίτιδα (29%)

ιγμορίτιδα (25%)

Ενώ σε μια έγκυο μπορεί να προκαλέσει:

αποβολή του εμβρύου

πρόωρο τοκετό

χαμηλό βάρος νεογνού

Γιατί θεωρείται σημαντικός ο εμβολιασμός;

Είναι γεγονός πως ο εμβολιασμός έχει συμβάλλει στην μείωση των

κρουσμάτων ιλαράς όπως συμβαίνει με όλα τα νοσήματα που

προλαμβάνονται με εμβολιασμό. Η διαδεδομένη χρήση του εμβολίου

της ιλαράς έχει οδηγήσει σε μείωση μεγαλύτερη του 99% των νέων

κρουσμάτων, σε σχέση με την προ εμβολίου εποχή. Παρ’ όλα αυτά η

ιλαρά παραμένει συχνό νόσημα, ακόμα και επιδημικό, σε πολλές χώρες.

Ο ιός είναι εξαιρετικά μεταδοτικός και μπορεί να εξαπλωθεί ραγδαία,

ειδικά σε περιοχές με χαμηλό ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης.

Υπολογίζεται πως το 2006 καταγράφηκαν 242.000 θάνατοι από ιλαρά

παγκοσμίως. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 663 θανάτους ημερησίως ή 27 θανάτους ανά ώρα. Εάν ο εμβολιασμός σταματούσε, τα κρούσματα

ιλαράς θα κυμαίνονταν στα επίπεδα της προ εμβολιασμού εποχής και

εκατοντάδες ανθρώπων θα πέθαιναν λόγω της νόσου.

Υπάρχει εμβόλιο για την ιλαρά και πόσο ασφαλές είναι;

Το εμβόλιο MMR χρησιμοποιείται για την πρόληψη της ιλαράς και ακόμα 2 ιογενών νοσημάτων, της ερυθράς και της παρωτίτιδας. Το MMR αποτελείται από ζώντες εξασθενημένους ιούς. Αυτό σημαίνει πως μετά τον εμβολιασμό, ο ιός αναπαράγεται και προκαλεί ακίνδυνη λοίμωξη η οποία χαρακτηρίζεται από ελάχιστα ή και καθόλου συμπτώματα. Το ανοσοποιητικό σύστημα του εμβολιασμένου ενεργοποιείται με σκοπό να καταπολεμήσει αυτήν τη λοίμωξη, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται ισόβια ανοσία.

Το εμβόλιο την περίοδο των αυξημένων κρουσμάτων και σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπ. Υγείας, μετά από πρόταση της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, γίνεται ως εξής:
• Παιδιά, έφηβοι και ενήλικες που έχουν γεννηθεί μετά το 1970 και δεν έχουν ιστορικό νόσου πρέπει να είναι εμβολιασμένοι με 2 δόσεις εμβολίου για την ιλαρά.
• Την διενέργεια της 1ης δόσης του εμβολίου MMR στην ηλικία των 12 μηνών και την διενέργεια της 2ης δόσης (3) μήνες μετά την 1η δόση ή –εφόσον έχει παρέλθει το διάστημα αυτό- το ταχύτερο δυνατόν. Σε περιπτώσεις υψηλού κινδύνου, η 2η δόση μπορεί να γίνει με μεσοδιάστημα τουλάχιστον 4 εβδομάδων από την 1η.
Το εμβόλιο είναι ασφαλές και αποτελεσματικό σε ποσοστό 93-100% με την δεύτερη δόση.
Η εμφάνιση αυτισμού ή άλλων νευροαναπτυξιακών νόσων μετά από εμβολιασμό για ιλαρά έχει μετά βεβαιότητας αποδειχθεί (μέσα από πολλές και μεγάλες ερευνητικές εργασίες ανά τον κόσμο), ότι είναι  ΜΥΘΟΣ. Επίσης, δεν επιβαρύνει το ανοσιακό σύστημα παιδιών και ενηλίκων

Πόσο αποτελεσματικό είναι το εμβόλιο MMR;

Ποσοστό άνω του 95% των ατόμων που έχουν εμβολιαστεί με μία δόση του MMR θα αναπτύξουν ανοσία και για τα 3 ιογενή νοσήματα (ιλαρά, ερυθρά και παρωτίτιδα). Ο εμβολιασμός με δεύτερη δόση του MMR θα προσδώσει ανοσία σε όσα άτομα δεν ανταποκρίθηκαν στην 1η δόση.

Ως ενήλικας, χρειάζεται να εμβολιαστώ με το εμβόλιο MMR;

Θα πρέπει να εμβολιασθείτε (αν είστε ανεμβολίαστος) εφόσον ανήκετε σε μια από τις κατηγορίες που αναφέρονται παρακάτω:

Φοιτητής σε Κολλέγιο ή σε οποιαδήποτε σχολή μετά το Λύκειο

Επαγγελματίας υγείας

Γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας

Ταξιδιώτης με προορισμό ενδημικές χώρες ή επιβάτης σε

Κρουαζιερόπλοιο

Μπορώ να εμβολιαστώ με MMR αν σκοπεύω να μείνω έγκυος;

Μπορείτε να εμβολιαστείτε με MMR υπό την προϋπόθεση να ξεκινήσετε την προσπάθεια για εγκυμοσύνη το λιγότερο 28 ημέρες μετά τη διενέργεια εμβολιασμού.

Αν είμαι έγκυος στο 1ο τρίμηνο της κύησης μπορώ να

εμβολιάσω το ηλικίας 15 μηνών βρέφος μου με MMR;

Ναι καθώς ο ιός του εμβολίου δε μεταδίδεται από τα άτομα που

εμβολιάζονται και συνεπώς το MMR δεν είναι επικίνδυνο να χορηγηθεί σε βρέφος που η μητέρα του είναι έγκυος.

Θηλάζω το ηλικίας 2 μηνών βρέφος μου. Είναι ασφαλές για το

παιδί να εμβολιαστώ με MMR;

Ναι. Ο θηλασμός δεν παρεμβαίνει στην αντισωματική απάντηση στον

εμβολιασμό με MMR και το βρέφος σας δεν θα επηρεαστεί από το εμβόλιο καθ’ όλη τη διάρκεια που θηλάζει.

Σε ποιους δεν γίνεται το εμβόλιο;

• Σε εγκυμονούσες. Μπορούν να το κάνουν μετά τον τοκετό. Αν μια γυναίκα εμβολιαστεί για την ιλαρά δεν πρέπει να μείνει έγκυος για τις επόμενες 4 βδομάδες.
• Σε όλους που παρουσίασαν μια απειλητική για τη ζωή αλλεργική αντίδραση σε προηγούμενη δόση εμβολίου.
• Σε όλους αυτούς που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις πρέπει να ενημερωθεί ο γιατρός (καρκίνος, λήψη κορτιζόνης, ακτινοβολίες, νοσήματα ανοσοποιητικού, χαμηλά αιμοπετάλια, μεταγγίσεις κ.ά.).
• Αν το παιδί έχει πυρετό ή κάποιο άλλο νόσημα την ημέρα που είναι να εμβολιαστεί μέχρις ότου γίνει καλά. Τα παιδιά που έχουν κάποια ελαφριά ίωση (π.χ. συνάχι, βήχας κ.λπ.), χωρίς πυρετό, μπορούν να εμβολιαστούν.

Πότε πηγαίνουμε στον γιατρό;

Αν ένα παιδί ή ένας ενήλικας εμφανίσει συμπτώματα τα οποία παραπέμπουν στη νόσο της ιλαράς (πυρετό-εξάνθημα) θα πρέπει να εξεταστεί το συντομότερο δυνατόν από γιατρό.                                    Για την προστασία του υπόλοιπου πληθυσμού καλό θα ήταν η επίσκεψη στο γιατρό να γίνει κατόπιν ραντεβού ώστε ο ασθενής να μην έρθει σε επαφή με άλλους και τους επιμολύνει.

Σύμφωνα με τις οδηγίες του ΚΕΕΛΠΝΟ καλό θα είναι κάποιος να συμβουλευτεί τον γιατρό του σε περίπτωση που είναι μη εμβολιασμένος ή δεν έχει νοσήσει από τον συγκεκριμένο ιό και έρθει σε στενή επαφή με άτομο που πάσχει από ιλαρά, ακόμη και αν δεν έχει οποιοδήποτε σύμπτωμα.      

Άνοσοι θεωρούνται όσοι έχουν λάβει 2 δόσεις του εμβολίου ή έχουν νοσήσει στο παρελθόν από ιλαρά.

Έχω έρθει σε επαφή με κάποιον που έχει ιλαρά. Τι πρέπει να κάνω;

Ενημερώστε το γιατρό σας. Αυτός μπορεί να καθορίσει αν έχετε ανοσία στην ιλαρά με βάση τα εμβόλια, την ηλικία ή τον εργαστηριακό έλεγχο.
Αν δεν είστε άνοσος στην ιλαρά, το εμβόλιο ή ειδική ανοσοσφαιρίνη μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης ιλαράς. Παραμείνετε μακριά από μέρη όπου υπάρχουν ευαίσθητοι άνθρωποι (σχολείο, νοσοκομείο, παιδική φροντίδα).

Θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε εντελώς από την ιλαρά;

Ναι, είναι δυνατό. Το πρώτο βήμα είναι η εξάλειψη της νόσου από κάθε χώρα και περιοχή του κόσμου. Μόλις συμβεί αυτό, δεν θα υπάρχει τόπος από τον οποίο μπορεί να εξαπλωθεί η ιλαρά.
Όλα τα κράτη μέλη στις έξι περιοχές της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας δεσμεύτηκαν να εξαλείψουν την ιλαρά μέχρι το 2020.

Τα 5 σημάδια ότι σας θέλει μόνο για το σεξ

Ένας άντρας αποκαλύπτει τα σημάδια! Κορίτσια, κρατήστε σημειώσεις!

Είναι μια σκέψη που περνάει από το μυαλό όλων των γυναικών όταν κάνουν μια νέα γνωριμία η οποία εξελίσσεται σε φλερτ. «Θέλει σχέση ή μόνο σεξ;» Υπάρχουν βέβαια και οι σχέσεις που είναι μόνο σεξουαλικές και στην πορεία υπάρχει η επιθυμία να εξελιχθούν σε κανονικές. Πώς θα μπορέσετε να αποκρυπτογραφήσετε τα σημάδια; O Clin Capter, συντάκτης στο αμερικανικό περιοδικό Women’s Health, δίνει τις απαντήσεις!

Δεν σας συστήνει ποτέ στους φίλους του

Αν ήθελε πραγματικά να σας ενσωματώσει στη ζωή του, θα μπορούσε να κάνει την αρχή με τα τυπικά. 

Ποτέ δεν ρωτά για τους φίλους σας ή την οικογένειά σας ή τη δουλειά σας.

Στην ίδια λογική αν ένας άντρας θέλει απλά μια γυναίκα για σεξ, θα αποφύγει τα ρωτήσει οτιδήποτε αφορά τη ζωή της. Από τη στιγμή όμως που είναι έτοιμος για σχέση, οι λεπτομέρειες της προσωπικής σας ζωής ασφαλώς και τον ενδιαφέρουν.

Είναι πολύ απασχολημένος για να κάνει σχέδια.

Εσείς: «Θέλεις να κάνουμε κάτι μαζί αυτό το Σαββατοκύριακο."
Εκείνος: «Ναι, θα δούμε."
Εσείς: «Όχι! Σοβαρά τώρα θα μπορούσαμε να πάμε σινεμά να δούμε εκείνη την ταινία που σου έλεγα.»
Εκείνος: «Η αλήθεια είναι ότι βαριέμαι το σινεμά.»
Εσείς: «Τι θα έλεγες τότε να πάμε για φαγητό;»
Εκείνος: «Φυσικά, απλά αυτό το Σαββατοκύριακο μου είναι λίγο δύσκολο. Αν είναι το επόμενο.»
Δυστυχώς το Σαββατοκύριακο που θα μπορεί, μάλλον θα αργήσει να έρθει. Αλλά ακόμα κι αν έρθει κι εσείς δεν έχετε το σεξ στο μυαλό σας, να είστε σίγουρες ότι το έχει εκείνος.

Φροντίζει να μην ξεχάσετε τίποτα πριν φύγετε

Σας δίνει πάντα τα πράγματά σας πριν φύγετε. Ξεχάσατε το σουτιέν σας; Κανένα κραγιόν; Το πορτοφόλι σας; Το μαντήλι σας; Για να μην εμφανιστείτε ποτέ με μια έτοιμη δικαιολογία, εκείνος φροντίζει να σας θυμίζει οτιδήποτε μπορεί να ξεχάσετε σπίτι του. Αν πάλι εμφανιστείτε απροειδοποίητα, μην απορήσετε αν βρείτε κλειστή την πόρτα.

Δεν συμπαθεί τις συντρόφους των φίλων του

Η φίλη του Γιάννη είναι εντελώς ανώριμη. Και αυτή η κοπέλα με την οποία βγαίνει τώρα ο Φίλιππος συμπεριφέρεται λες και είναι 80 ετών. Βαριέται τα πάντα! Αν το εν λόγω πρόσωπο δεν λέει καμιά καλή κουβέντα για τις συντρόφους των φίλων του, τότε προφανώς δεν ενδιαφέρεται να συνάψει σχέση.

Δεν σας φτιάχνει ποτέ (ή δεν πάτε ποτέ για) πρωινό

Η αλήθεια είναι ότι τα πρωινά φέρνουν την οικειότητα σε ένα ζευγάρι. Τα πρησμένα μάτια, τα ατημέλητα μαλλιά, το αλειμμένο μακιγιάζ, είναι μια εικόνα του εαυτού σας που δεν θέλετε να δει κάποιος τυχαίος. Αν εκείνον τον ενδιαφέρετε πραγματικά, θα ήθελε να ξυπνήσετε μαζί το επόμενο πρωί. Αν πάλι όχι, το πιθανότερο είναι να αρπάζει ένα κουλούρι καθώς φεύγει από το σπίτι σας.

ΠΗΓΗ: baby.gr

Ψυχολογία για μια καλύτερη ζωή: Διαζύγιο και παιδιά

Του Δρ. Νίκου Πόρτολα, Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπευτή B.Sc, M.Sc, Ph.D.

«Προσπαθώ να συναντώ και να γνωρίζω καλύτερα τους γονείς για έναν και μόνο λόγο: Με βοηθά να συγχωρώ τα παιδιά τους».

Louis Jahannot

         Διαζύγιο, ένα φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών που τείνει να πάρει μορφή επιδημίας. Οι λόγοι που οδηγούν ένα ζευγάρι στο χωρισμό πολλοί, διαφορετικοί, τόσοι όσοι κι οι πρωταγωνιστές αυτού του δράματος.         

         Όσο κι αν εμφανίζεται ως κάτι καθημερινό, κοινό, γνώριμο πλέον, όλο και λιγότερο κοινωνικά κατακριτέο, το διαζύγιο δεν παύει να αποτελεί μία από τις πλέον ψυχοφθόρες καταστάσεις στη ζωή ενός ανθρώπου, αντιπαραβαλλόμενη σε σοβαρότητα με σοβαρές ασθένειες, απώλεια προσφιλούς προσώπου κλπ.

         Μια πτυχή αυτής της κατάστασης, που πολλές φορές παρομοιάζεται με πόλεμο, είναι οι παράπλευρες απώλειες και τα αθώα θύματά του, τα παιδιά.

         Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, θα πρέπει να αποβάλλουμε από το μυαλό μας την παλαιολιθική αντίληψη ότι ένα διαζύγιο οδηγεί εξ’ ορισμού τα παιδιά σε ταραγμένη παιδική ηλικία, προβληματική εφηβεία, ενηλικίωση με προβλήματα, παραβατικότητα και χίλια μύρια άλλα κακά, που έντεχνα κάποιοι «ηθικοπλαστικοί» μηχανισμοί είχαν φροντίσει να σπείρουν στο μυαλό του σχετικά αμόρφωτου κόσμου περασμένων δεκαετιών.

         Είναι πλέον αποδεδειγμένο, από χιλιάδες διαχρονικές έρευνες σε κάθε μήκος και πλάτος του πολιτισμένου κόσμου, πως είναι πολύ μεγαλύτερες κι ασύγκριτα καταστροφικότερες, στη συναισθηματική ανάπτυξη και ψυχική «ισορροπία» των παιδιών και των εφήβων, οι επιπτώσεις γεγονότων όπως τα παιδιά (ή οι έφηβοι) να είναι μάρτυρες και να βιώνουν μια χρόνια συγκρουσιακή σχέση των γονέων τους. Όταν τα παιδιά κι οι έφηβοι διαβιούν σε περιβάλλον οικογενειακού πολεμικού ή ψυχροπολεμικού σκηνικού, ζουν καταστάσεις πανικού, υψηλού στρες κι έντονης συναισθηματικής έντασης, που τα εκθέτει σε υψηλό κίνδυνο, κι επηρεάζει αρνητικά  την ψυχική αλλά κάποιες φορές και τη σωματική υγεία τους. Αντίθετα, κι αυτό αποτελεί το σπουδαιότερο εύρημα των μελετών, ένας ήπιος και λογικός χωρισμός, στον οποίο οι πρώην σύζυγοι συνεργάζονται αρμονικά ως γονείς, μπορεί να τους αφήσει πολύ λιγότερα σημάδια και ψυχικά κατάλοιπα.

         Πως όμως μπορεί να επιτευχθεί μια ομαλή και σχετικά ανώδυνη μετάβαση των παιδιών από την οικογενειακή θαλπωρή στη νέα κατάσταση που τους αλλάζει, πολλές φορές, ριζικά τη ζωή;

         Το πρώτο βασικό που πρέπει να προσέξουν οι εν διαστάση γονείς είναι να προσπαθήσουν να χειριστούν τις συζυγικές τους συγκρούσεις. Με απλά λόγια, οφείλουν να διαχειριστούν τις διαφορές τους με τέτοιο τρόπο ώστε τα παιδιά να μην εμπλέκονται στα όποια προβλήματα έχουν αυτοί μεταξύ τους, αλλά πάνω απ’ όλα να φροντίζουν ώστε να μην νοιώθουν τα παιδιά υπεύθυνα γι’ αυτά (τα προβλήματα των γονέων).

         Στη συνέχεια, θα πρέπει να αποφύγουν να γίνονται τα παιδιά μάρτυρες των συγκρούσεων τους. Κι αυτό γιατί τα παιδιά τρομοκρατούνται, πληγώνονται αλλά ταυτόχρονα προσπαθούν να αναλάβουν το ρόλο του ερασιτέχνη διαμεσολαβητή και συμβούλου γάμου, πράγμα κακό για τα ίδια.

         Παράλληλα, να δημιουργήσουν πλαίσια συναισθηματικής υποστήριξης των παιδιών τους. Εδώ μπορούν συγγενικά πρόσωπα, οικογένειες φίλων των παιδιών κι ένταξη τους σε μια (π.χ. αθλητική) ομάδα, να βοηθήσουν το παιδί. Σημασία έχει ο έλεγχος των ατόμων που κάνει παρέα το παιδί, ειδικά εάν αυτό βρίσκεται στην εφηβεία.

         Επίσης, σημασία έχει να γνωστοποιήσουν στα παιδιά το τέλος της διαμάχης και να ανακοινώσουν τη λύση στην οποία κατέληξαν. Ο συμβιβασμός ή ο χωρισμός αποτελούν καλύτερα αντιληπτές κι αποδεχτές καταστάσεις για τα παιδιά από τη σιωπή ή τη συνεχιζόμενη ανοιχτή διαμάχη που τα οδηγούν σε ισχυρότερες αντιδράσεις και ψυχοπιεστικές καταστάσεις.

         Η συνέχιση της ενασχόλησης των εν διαστάση (ή διαζευγμένων) γονέων με την καθημερινή ζωή των παιδιών τους αποτελεί επιτακτική ανάγκη και προτεραιότητα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα παραμελήσουν προσωπικές προτεραιότητες που είχαν εντός του γάμου.

         Από τα πιο βασικά και δυστυχώς συχνά εμφανιζόμενα λάθη, που κάνουν οι εν διαστάση (ή χωρισμένοι) γονείς, είναι να μπερδεύουν στο μυαλό τους δύο ρόλους, αυτόν του γονέα κι αυτόν του πληγωμένου συζύγου. Πρέπει να ξεμπερδευτούν και να μην χρησιμοποιούν τα παιδιά τους σαν «όπλα» στις μεταξύ τους συγκρούσεις. Η προσπάθεια απομάκρυνσης του παιδιού από τον ένα γονέα, η στροφή του εναντίον του ή η χρήση του σαν μοχλού πίεσης για τα θέλω ενός γονέα είναι ό,τι χειρότερο για το παιδί που παλεύει να βρει το δρόμο του μέσα στη νέα πραγματικότητα που ορθώνεται μπροστά του.

         Τέλος, το πιο βασικό που οφείλουν οι γονείς να κάνουν σε όλα τα στάδια του χωρισμού τους είναι να εξηγήσουν και διαβεβαιώσουν τα παιδιά τους ότι δεν είναι εκείνα υπεύθυνα για το χωρισμό, ότι θα τα αγαπάνε το ίδιο όπως πριν και πάνω απ’ όλα ότι θα είναι πάντα στο πλάι τους.     

Δρ.  Νίκος Πόρτολας

Ψυχολόγος B.Sc, M.Sc, Ph.D

fb: Psychology for a better life

«Δεν υπάρχει ψυχή, όλα πηγάζουν από τον εγκέφαλο» λέει ο κορυφαίος Έλληνας νευροεπιστήμονας Γιώργος Παξινός

Οι άνθρωποι πρέπει να εγκαταλείψουν την ψευδαίσθηση πως υπάρχει ψυχή, αφού όλα -και τα συναισθήματα- προέρχονται και ελέγχονται από τον εγκέφαλο, λέει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό & Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κορυφαίος Έλληνας νευροεπιστήμων της διασποράς Γιώργος Παξινός.

Αρνείται ότι υπάρχει καν ελεύθερη βούληση στον άνθρωπο, δηλώνει άθεος και φανατικός ποδηλάτης, ενώ τονίζει ότι η θέση της Ελλάδας πρέπει να είναι στην Ευρώπη. 

O Γιώργος Παξινός είναι μέλος (αντεπιστέλλον) της Ακαδημίας Αθηνών από το 2012 και της Αυστραλιανής Ακαδημίας Επιστημών από το 2009. Είναι διεθνώς γνωστός και πολυβραβευμένος για τη συμβολή του στη νευροανατομία και στη χαρτογράφηση του εγκεφάλου του ανθρώπου και των ζώων. Τα συγγράμματά του και οι έρευνές του έχουν ανοίξει νέους δρόμους στην καταπολέμηση νευροεκφυλιστικών παθήσεων όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ.

Γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1944 και μετά το γυμνάσιο έφυγε για σπουδές στις ΗΠΑ. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια και μετά πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο ΜακΓκιλ του Καναδά. Αφού έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο πανεπιστήμιο Γιέηλ των ΗΠΑ, από το 1974 μετακινήθηκε μόνιμα στην Αυστραλία, όπου μέχρι σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ και βασικός ερευνητής-επικεφαλής ομάδας στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης της Αυστραλίας (Neuroscience Research Australia). 

Αυτές τις μέρες βρίσκεται στην Αθήνα (στις 22 Μαϊου θα μιλήσει σε εκδήλωση του Aegean College μεθέμα «Εγκέφαλος, Συμπεριφορά, Εξέλιξη») και το ΑΠΕ-ΜΠΕ είχε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί του. Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης:

- Υπάρχει τελικά ψυχή και τι εννοούμε σήμερα με αυτό τον όρο, υπό το φως των σύγχρονων επιστημονικών ανακαλύψεων;

Η μεγάλη πλειονότητα των νευροεπιστημόνων δεν θεωρεί ότι χρειάζεται ο όρος «ψυχή». Δεν θεωρούν ότι υπάρχει "φάντασμα μέσα στη μηχανή", στον οργανισμό μας. Η ψυχολογία έχασε την ψυχή της το 1930, όταν οι ψυχολόγοι (σ.σ. οι μπιχεβιοριστές) σταμάτησαν να μιλάνε για ψυχή και άρχισαν να μιλάνε για συμπεριφορά, για ερέθισμα-αντίδραση.

Σήμερα πια ο ψυχολόγος δεν χρειάζεται να επικαλεσθεί τον όρο «ψυχή» για να δουλέψει με έναν ασθενή που έχει μία φοβία, μια κατάθλιψη, μια έμμονη ιδέα. Βέβαια, δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει ψυχή. Αρκείσαι να πεις ότι δεν υπάρχει κάποια ένδειξη γι' αυτήν και ότι δεν χρειάζεσαι να την επικαλεσθείς για να κάνεις τη δουλειά σου ως ψυχολόγος. Βέβαια, η ευθύνη της απόδειξης δεν είναι δικιά μου, αλλά εκείνου που ισχυρίζεται ότι υπάρχει ψυχή.

-Είναι ξεπερασμένο αυτό που πιστεύει ο μέσος άνθρωπος, ο οποίος τοποθετεί τα συναισθήματα στην καρδιά του; Είναι πια ξεκάθαρο για τους επιστήμονες ότι όλα τα συναισθήματα, από τα πιο αρνητικά (μίσος) έως τα πιο θετικά (αγάπη-έρωτας), εδράζονται στον εγκέφαλο-νου και δεν έχουν καμιά σχέση με την καρδιά;

Οι καρδιοχειρουργοί έδειξαν ότι αν ένας άνδρας κάνει μεταμόσχευση καρδιάς, μετά δεν αγαπά τη γυναίκα του πεθαμένου. Βέβαια, ο εγκέφαλος δεν κάνει ταχυπαλμία, όταν η αγαπημένη μας μάς φιλά, ενώ η καρδιά κάνει ταχυπαλμία. Όμως η καρδιά μας είναι ο σκλάβος του εγκεφάλου, ο οποίος την κατευθύνει.

-Έχει εντοπισθεί κάποιο «κύκλωμα» στον ανθρώπινο εγκέφαλο, που να μπορεί να εξηγήσει γιατί ένας άνθρωπος ξαφνικά μετατρέπεται σε εγκληματία;

Έχω μελετήσει την επιθετικότητα από τότε που ήμουν στο Γιέηλ. Η γάτα συνήθως δεν σκοτώνει αρουραίους, αλλά μόνο ποντικούς. Εντούτοις μπορείς να την κάνεις να επιτεθεί σε έναν αρουραίο, αν της ερεθίσεις ένα συγκεκριμένο μέρος του εγκεφάλου, στον υποθάλαμο, που έχει να κάνει με την επιθετικότητα. Φαίνεται πως υπάρχουν αδρανή συστήματα μέσα στον εγκέφαλο, που μπορούν να ενεργοποιηθούν τεχνητά μέσω ηλεκτρικού ρεύματος.

-Μπορούν, αντίστροφα, να ξεριζωθούν από τον ανθρώπινο εγκέφαλο οι εγκληματικές τάσεις;

Ακριβώς αυτό προσπαθούσα στο Γιέηλ: να κάνω μια γάτα να μην σκοτώνει ποντίκια. Πράγματι, βρήκαμε μια εγκεφαλική περιοχή, στον θάλαμο, που αν την ερέθιζες με ηλεκτρικό ρεύμα, τότε σταματούσες την επιθετικότητά της γάτας. Άρα πρέπει να υπάρχουν συστήματα στον εγκέφαλο, που είτε βοηθούν, είτε καταστέλλουν την επιθετικότητα. Δεν μπορεί, έτσι, να αποκλείσει κανείς ότι στο μέλλον θα βρεθεί κάποια χημική ουσία που θα καταστέλλει τις επιθετικές τάσεις.

-Πόσο μοιάζει ο ανθρώπινος εγκέφαλος με τον εγκέφαλο των ζώων; Είμασθε καταδικασμένοι να έχουμε επιθετικά ζωικά ένστικτα;

Δεν έχω βρει ανατομικές διαφορές μεταξύ του εγκεφάλου του ανθρώπου και των πιθήκων. Είναι βέβαια επικίνδυνο να βγάλει κανείς συμπεράσματα από αυτές τις ομοιότητες. Ίσως θα είναι κάποτε εφικτό να ελεγχθεί περισσότερο το ζωικό στοιχείο στον άνθρωπο, αλλά δεν ξέρω πόσο επιθυμητό θα ήταν αυτό. Μπορεί να έχουμε ακόμη ένα μεγάλο μέρος από τον εγκέφαλο των ερπετών, αλλά το ερώτημα είναι τι μπορούμε να χάσουμε, αν τον καταστείλουμε. Πάντως κάτι χρειάζεται να γίνει με την επιθετικότητα, γιατί οι άνθρωποι σκοτώνονται για τόσες αιτίες, όπως φυλετικές ή θρησκευτικές. Περισσότερα εγκλήματα γίνονται στο όνομα του Θεού, παρά του Διαβόλου.

-Είναι αυτό που λέμε «συνείδηση» το μεγαλύτερο μυστήριο για τους νευροεπιστήμονες ή υπάρχει κάτι ακόμη πιο μυστηριώδες;

Κανείς δεν έχει δώσει ακόμη τον κατάλληλο ορισμό, αλλά όλοι μας ζούμε χωρίς καν να ξέρουμε τι είναι η συνείδηση. Εγώ ως μεγαλύτερο πρόβλημα θεωρώ ότι η ανθρωπότητα πρέπει να έχει το «γνώθι σ αυτόν», να καταλάβει ο άνθρωπος ποιος είναι. Δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε εδώ πέρα.

-Πιστεύετε ότι υπάρχει Θεός; Είναι δυνατό να εξηγήσει κανείς τα θαύματα του νου καθαρά εξελικτικά, χωρίς να ανατρέξει σε έναν θεϊκό Νου-Δημιουργό;

Είμαι άθεος. Ο Θεός δεν χρειάζεται καθόλου για να αντιληφθείς τι συμβαίνει στον εγκέφαλο. Δεν κάνω προσευχές για να έχω επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, αλλά κάνω πειράματα. Ασφαλώς δεν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν υπάρχει Θεός. Υπάρχουν λίγοι θρησκευόμενοι νευροεπιστήμονες και τελικά μπορεί αυτοί να έχουν δίκιο. Όμως εγώ δεν έχω δει καμία ένδειξη του Θεού.

-Πιστεύετε πράγματι πως δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση στον άνθρωπο; Τότε όμως ποιος μέσα μας παίρνει τις αποφάσεις, π.χ. να κόψει το τσιγάρο ή να επενδύσει σε αυτήν την μετοχή και όχι στην άλλη;

Ο νους είναι η ενέργεια των νευρώνων. Και, σαν τη Βουλή των Ελλήνων, κάθε νευρώνας λέει το δικό του και κάποιος νικάει στο τέλος. Στο συναισθηματικό πεδίο, π.χ. στην αγάπη, δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση. Δεν μπορείς να κατευθύνεις τα συναισθήματά σου με τη θέλησή σου. Για άλλα θέματα, πέρα από τα συναισθήματα, είναι δυσκολότερο να αποδείξει κανείς ότι επίσης δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση. Νομίζεις ότι εσύ αποφασίζεις πως θα πας να δεις αυτή την ταινία και όχι την άλλη, όμως στην πραγματικότητα ο εγκέφαλός σου έχει αποφασίσει από πριν και σε ενημερώνει. Οι αποφάσεις σου είναι θέμα νευρώνων. Δεν είσαι παρά ένας φελλός πάνω στα κύματα του εγκεφάλου και όχι το ίδιο το κύμα.

-Πολλοί επικρίνουν τη Νευροεπιστήμη ότι τείνει να εξελιχθεί σε νέα παγκόσμια μόδα, ίσως επειδή παρέχει «εύκολες» και μονοδιάστατες εξηγήσεις για την ανθρώπινη φύση. Μήπως αυτή η σύγχρονη «λατρεία» του εγκεφάλου είναι υπερβολική;

Είναι πράγματι υπερβολική. Ακούς σε άσχετα ζητήματα για τη σεροτονίνη στον εγκέφαλο και τέτοια πράγματα, αν και στην πραγματικότητα δεν έχει καμια δουλειά η σεροτονίνη στο συγκεκριμένο θέμα. Η νευροεπιστήμη παραχρησιμοποιείται, επειδή ο κόσμος νομίζει ότι με αυτήν μπορεί να δίνει απαντήσεις.

-Οι «άτλαντες» του ανθρώπινου και ζωικού εγκεφάλου ανοίγουν νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση των ασθενειών. Μήπως όμως οι ίδιες έρευνες ανοίγουν επίσης τον δρόμο για να γίνει κατάχρησή τους; Θα πρέπει να φοβόμαστε ότι κάποτε ο έλεγχος του νου ίσως καταστεί πραγματικότητα;

Θα μπορούσε να συμβεί, αλλά η πιθανότητα για κάτι τέτοιο ωχριά μπροστά στην άλλη πιθανότητα, τη θετική για την κοινωνία.

-Οι μυστικές υπηρεσίες, όπως η CIA, κάνουν τέτοια πειράματα;

Παλαιότερα γίνονταν. Σήμερα, αν γίνονται ακόμη, δεν πρέπει να είναι κάτι σημαντικό. Στο παρελθόν έγιναν πράγματι ανήθικα πειράματα, αλλά πρόσφατα δεν έχω ακούσει κάτι σχετικό.

-Είστε μέλος του Αυστραλιανού Κόμματος Ποδηλατών (Wikipedia). Έχετε κάποια αλλεργία με τα μεγάλα κόμματα ή σας αρέσει τόσο πολύ το ποδήλατο;

Ήμουν και υποψήφιος με αυτό το κόμμα. Βέβαια, πήραμε μόνο 0,1% στις εκλογές. Παλαιότερα υποστήριζα το μεγάλο κόμμα των Εργατικών, αλλά απογοητεύθηκα στην πορεία. Από την άλλη, το ποδήλατο λύνει οριστικά το πρόβλημα των συγκοινωνιών στις πόλεις. Είμαι φανατικός ποδηλάτης και καθημερινά πάω με το ποδήλατο στη δουλειά μου, καθώς και για ψώνια. Έχω αυτοκίνητο, αλλά δεν το χρησιμοποιώ σχεδόν καθόλου. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι, όπως έχουν δείξει οι επιστημονικές έρευνες, η σωματική άσκηση είναι το μόνο που καθυστερεί την άνοια και το Αλτσχάιμερ.

-Έχετε κάποια άποψη για την κρίση στην Ελλάδα και για τις προοπτικές της χώρας μας;

Ήλπιζα ότι λόγω της κρίσης θα υπάρξει μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου. Στην Αυστραλία υπάρχει μια αρνητική αντίληψη για τους Έλληνες: ότι είναι διεφθαρμένοι, ότι δεν πληρώνουν τους φόρους τους (πράγμα εν μέρει σωστό), ότι έχουν τις πισίνες τους κλπ.

Πρέπει πάντως να υπάρξει συμφωνία, γιατί η επιστροφή στη δραχμή και η αποχώρηση από την Ευρώπη θα μας κάνει πιο ευάλωτους, π.χ. θα μας αναγκάσει να πληρώνουμε περισσότερες αμυντικές δαπάνες. Η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην ευρωζώνη.

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΗ

Πότε οι πόνοι περιόδου δείχνουν ενδομητρίωση

Σχεδόν όλες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου τους. Πότε ο πόνος θεωρείται φυσιολογικός και πότε θα πρέπει να σας ανησυχήσει;

Δείτε ποια είναι τα τέσσερα σημάδια που φανερώνουν ότι πρέπει να αναζητήσετε τη συμβουλή του γυναικολόγου σας.

1. Σοβαρότητα: Ο πόνος είναι υπερβολικός και δεν αντιμετωπίζεται με τα κοινά παυσίπονα.

2. Τοποθεσία: Ο πόνος «ακτινοβολεί» στη μέση ή τα πόδια.

3. Χρόνος εκδήλωσης: Ο πόνος δεν εμφανίζεται μόνο τις δύο-τρεις πρώτες ημέρες τις περιόδου αλλά και σε άλλα στάδια του κύκλου.

4. Άλλοι παράγοντες: Πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ ή μετά το σεξ, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων, ναυτία, τάση προς έμετο.

Τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις ενδομητρίωσης, μιας γυναικολογικής πάθησης στην οποία τμήματα του τοιχώματος της μήτρας αναπτύσσονται εκτός της μήτρας, για παράδειγμα στις ωοθήκες, την ουροδόχο κύστη ή το έντερο.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης, η έλλειψη ψευδαργύρου, η κακή φυσική κατάσταση και το αυξημένο στρες εντείνουν την ένταση του πόνου κατά την περίοδο. Εάν οι παράγοντες αυτοί τεθούν υπό έλεγχο και ο πόνος παραμένει ισχυρός, τότε θα πρέπει να αξιολογηθεί από ειδικό.

Πηγή:www.onmed.gr

Τι παρενέργειες έχει το αλκοόλ στον εγκέφαλο;

Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εφηβείας μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου με μακροχρόνιες συνέπειες στα γονίδια και στη συμπεριφορά, σύμφωνα με νέα μελέτη που διεξήχθη σε πειραματόζωα.

Στη μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό νευρολογίας Neurobiology of Disease, οι ερευνητές διεξήγαγαν πειράματα σε αρουραίους προκειμένου να διαπιστώσουν πως το αλκοόλ επηρεάζει τον εγκέφαλο. Οι αρουραίοι, που ήταν 28 ημερών, κατανάλωσαν αλκοόλ για δύο συνεχόμενες ημέρες και στη συνέχεια απείχαν για δύο ημέρες. Αυτό διήρκησε για περίπου δύο εβδομάδες.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ποντίκια που έπιναν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ περιστασιακά σε νεαρή ηλικία, έδειξαν να προτιμούν το αλκοόλ από το νερό σε μεγαλύτερη ηλικία καθώς και να εμφανίζουν αγχωτικές συμπεριφορές συγκριτικά με τα ποντίκια που δεν έπιναν αλκοόλ.

Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης μερικές επιγενετικές μεταβολές στους εγκεφάλους των αρουραίων (αλλαγές στο DNA που προκαλούνται από χημικές ή περιβαλλοντικές ουσίες, όπως το αλκοόλ). Αυτές οι αλλαγές, όπως επισημαίνουν θα μπορούσαν να εξηγήσουν την αλλαγή στην συμπεριφορά των αρουραίων.

Αν και η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε αρουραίους και όχι σε ανθρώπους, οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ίδιες παρενέργειες μπορεί να προκαλούνται και στους εγκεφάλους των εφήβων γι’ αυτό και κρούουν τον κώδωνα για τις μακροχρόνιες συνέπειες του αλκοόλ. 

ΠΗΓΗ: stogiatro.gr

Πως η Λογοτεχνία βοηθά την Ψυχική μας Υγεία

Άραγε τι μας ωθεί να διαβάζουμε λογοτεχνία ; Τι απολαμβάνουμε; Ποια είναι η φύση της ευχαρίστησης, για τον αναγνώστη;

Σε ένα μυθιστόρημα, είτε είναι ιστορικό, είτε ψυχολογικό, είτε κοινωνικό, το «εγώ» του αναγνώστη ταυτίζεται με τα «εγώ» των ηρώων του λογοτεχνήματος καθώς αυτά αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον και μεταξύ τους. Καθώς, δε, η ιστορία ξετυλίγεται η ιστορία και παρουσιάζονται οι ιδιαίτερες συνθήκες υπό τις οποίες προκύπτουν τα γεγονότα, τα κοινωνικά πρότυπα που ακολουθούνται, οι νόρμες και τα συναισθήματα των χαρακτήρων, ο αναγνώστης διακινείται συγκινησιακά και παίρνει θέση στην ιστορία.

Ένα λογοτεχνικό κείμενο, συνεπώς, βιώνεται καθώς η ανάγνωση απαιτεί την ενεργή νοητική συμμετοχή του αναγνώστη και τη δημιουργική σκέψη του. Για την ανάγνωση ενός κειμένου, επίσης, απαιτείται η συγκέντρωση του νου, η εστίαση της προσοχής και πάνω από όλα η ικανότητα στοχασμού και αυτοπαρατήρησης του αναγνώστη.

Άραγε τι μας ωθεί να διαβάζουμε λογοτεχνία ; Τι απολαμβάνουμε; Ποια είναι η φύση της ευχαρίστησης, για τον αναγνώστη;

Σε ένα μυθιστόρημα, είτε είναι ιστορικό, είτε ψυχολογικό, είτε κοινωνικό, το «εγώ» του αναγνώστη ταυτίζεται με τα «εγώ» των ηρώων του λογοτεχνήματος καθώς αυτά αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον και μεταξύ τους. Καθώς, δε, η ιστορία ξετυλίγεται η ιστορία και παρουσιάζονται οι ιδιαίτερες συνθήκες υπό τις οποίες προκύπτουν τα γεγονότα, τα κοινωνικά πρότυπα που ακολουθούνται, οι νόρμες και τα συναισθήματα των χαρακτήρων, ο αναγνώστης διακινείται συγκινησιακά και παίρνει θέση στην ιστορία.

Ένα λογοτεχνικό κείμενο, συνεπώς, βιώνεται καθώς η ανάγνωση απαιτεί την ενεργή νοητική συμμετοχή του αναγνώστη και τη δημιουργική σκέψη του. Για την ανάγνωση ενός κειμένου, επίσης, απαιτείται η συγκέντρωση του νου, η εστίαση της προσοχής και πάνω από όλα η ικανότητα στοχασμού και αυτοπαρατήρησης του αναγνώστη.

Ιδιαίτερη προσοχή φαίνεται να απαιτείται στην ανάγνωση έργων ποίησης, που αφ’ ενός τονώνουν σημαντικά τη δραστηριότητα στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, το

οποίο, μεταξύ άλλων, σχετίζεται με την κατανόηση μεταφορικών εννοιών, τη συναισθηματική φόρτιση και μελωδία λόγου και αφ’ ετέρου τονώνουν την ενδοσκόπηση, καθώς ο αναγνώστης προσπαθεί να αντιληφθεί και αναλύσει συμβολισμούς κι αφηρημένες έννοιες. Η ποιοτική λογοτεχνία και ποίηση, συνεπώς, είναι μέσα ουσιαστικής γνωστικής και συναισθηματικής εμπειρίας, που συμβάλλουν στην ενίσχυση των μηχανισμών ανάπτυξης της προσωπικότητας του αναγνώστη.

Η ευεργετική δύναμη της ποιοτικής λογοτεχνίας, συνίσταται και στη δημιουργία νέων σκέψεων και νοητικών σχημάτων πολλαπλασιάζοντας τις νέες συνδέσεις των νευρώνων του εγκεφάλου, αυξάνοντας τη δημιουργικότητα, την αναπαράσταση και την προβολή στο μέλλον.

Αυτό συμβαίνει γιατί με την ανάπτυξη νέων νοητικών και συναισθηματικών ικανοτήτων, ο αναγνώστης διευκολύνεται στην ανάπτυξη υγιέστερων διαπροσωπικών σχέσεων κι ως εκ τούτου στηρίζουν την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας.

Ως αναγνώστες, ανάμεσα στις γραμμές ενός λογοτεχνικού κειμένου ή ενός ποιήματος, ανακαλύπτουμε δικές μας κρυμμένες πτυχές, σκέψεις, συναισθήματα, ενώ η προσεκτική ανάγνωση μας πληροφορεί για την οπτική γωνία κάποιου άλλου προσώπου μέσα στην ιστορία. Μέσα από ένα κείμενο, μας επιτρέπεται να αναγνωρίσουμε το καλό και το κακό, να αναλογιστούμε τις συνέπειες των πράξεων των ηρώων, εάν και πως θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα γεγονότα, σε ποια βάση αξιών εκτυλίσσεται η ιστορία, ποιες συνθήκες βοηθούν ή εμποδίζουν την έκφραση και την αυτοπραγμάτωση των ηρώων.

Ορισμένες λογοτεχνικές περιγραφές, μάλιστα, μας δίνουν την εντύπωση πως ο συγγραφέας γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό μας, από ότι τον γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι, καθώς οι συγγραφείς βρίσκουν τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψουν εσωτερικές συγκρούσεις, δυσκολίες, χαρές και άλλες ιδιαίτερες εμπειρίες της ανθρώπινης ζωής. Οι ποιοτικοί συγγραφείς, έχουν την ικανότητα να μας βοηθούν σε ένα ταξίδι στον εσωτερικό μας εαυτό, αλλά και τη δύναμη να τοποθετούν, γνωστά σε εμάς, χαρακτηριολογικά στοιχεία, σε κοινωνικές κι ιστορικές συνθήκες που μας βοηθούν στην κατανόηση και την επεξεργασία της δικής μας πραγματικότητας.

Η λογοτεχνία για εμάς είναι ένα «ψυχολογικό ενδιάμεσο», καθώς είναι ένα δημιούργημα που μας επιτρέπει να συμμετέχουμε σε μία ανθρώπινη ιστορία, μας βοηθά στην ανάγνωση και την εξέταση των συνθηκών που διαδραματίζονται τα γεγονότα, αλλά και να συγκινηθούμε έχοντας συνειδητή επίγνωση πόσο κοινές είναι οι ανθρώπινες επιθυμίες, έννοιες κι αγωνίες.

Μέσα από την ανάγνωση βιώνουμε μία ασφαλή ψυχική ένταση, την οποία μπορούμε να απολαύσουμε και να εκφορτίσουμε μέσω της συνέχειας της ιστορίας. Ανάλογα, δε, με τη δεκτικότητα μας και ακολουθώντας τη δομή του δημιουργήματος, ανακαλύπτουμε τα προσωπικά νοήματα και μοτίβα που διακινούν τα νήματα της δικής μας ζωής.

Εάν δε, αποφασίσουμε να εντρυφήσουμε περισσότερο, η λογοτεχνία, μπορεί να γίνει το μέσο μελέτης, νοηματοδότησης κι επεξεργασίας του εσωτερικού μας κόσμου και πως αυτός αλληλεπιδρά με τον εξωτερικό, κοινωνικό χώρο.

Κάπως έτσι, οι ήρωες μπορεί να μας τροφοδοτίσουν κοινωνικά, συναισθηματικά, αλλά και να γίνουν μάρτυρες της δικής μας απόφασης για αλλαγή κι αυτοπραγμάτωση!

Χαρίκλεια Μανουσάκη, Επιστημονική Συνεργάτης σε Θέματα Ψυχικής Υγείας κι Επικοινωνίας Συστημική Σύμβουλος, NLP, Marte Meo, EFT, Play Therapy, Coaching ,    697 44 77 556 - manousaki.c@gmail.com

http://antikleidi.com/author/manousaki/

Νέες δυνατότητες στη θεραπεία του καρκίνου του μαστού

Δύο νέα «ένοχα» γονίδια για τον καρκίνο του μαστού φαίνεται πως ανακάλυψε μεγάλη διεθνής ερευνητική ομάδα, στην οποία συμμετείχαν και΄Ελληνες επιστήμονες.

Η ανακάλυψη, η οποία αυξάνει πλέον σε πάνω από 80 τα γνωστά γονίδια που εμπλέκονται στον καρκίνο του μαστού, δίνει νέες δυνατότητες στους επιστήμονες να κάνουν έγκαιρη διάγνωση, μέσω γενετικών εξετάσεων, εκείνων των γυναικών που κινδυνεύουν περισσότερο, έτσι ώστε να βελτιώσουν κι άλλο την πρόληψη.

Οι ερευνητές από 130 ερευνητικούς φορείς παγκοσμίως, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό μοριακής γενετικής Human Molecular Genetics, ανέφεραν ότι οι δύο «ένοχες» γονιδιακές παραλλαγές είναι η rs10816625 και η rs13294895, που και οι δύο βρίσκονται στο χρωμόσωμα 9.

Η πρώτη γονιδιακή παραλλαγή αυξάνει κατά 12% τον κίνδυνο μιας γυναίκας να αναπτύξει καρκίνο του μαστού, ενώ η δεύτερη κατά 9%, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν έχουν στο DNA τους αυτά τα γονίδια.

Παρά τις προόδους, πάντως, οι επιστήμονες, αν και μαθαίνουν συνεχώς περισσότερα πράγματα για τους γενετικούς, περιβαλλοντικούς και άλλους παράγοντες κινδύνου, παραδέχτηκαν ότι ακόμη δεν είναι δυνατό να προβλέψουν με ακρίβεια ποιά γυναίκα τελικά θα εμφανίσει καρκίνο του μαστού. Ενώ για όσες έχουν διαγνωστεί με τη νόσο, είναι ουσιαστικά αδύνατο να πει κανείς με βεβαιότητα τι την προκάλεσε.

ΠΗΓΗ: stogiatro.gr

Σεξ & ουρολοίμωξη: Τι πρέπει να γνωρίζετε

Δείτε τι δεν πρέπει να κάνετε πριν εμπλακείτε σε ερωτικές περιπτύξεις...

Εάν είστε σεξουαλικά ενεργή γυναίκα, πιθανώς έχετε ακούσει πως πρέπει να πηγαίνετε στην τουαλέτα πριν κάνετε σεξ, με τη λογική ότι η άδεια κύστη βοηθά στην πρόληψη της ουρολοίμωξης.

Στην πραγματικότητα η οδηγία αυτή είναι λάθος και μάλιστα η ενούρηση πριν το σεξ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ουρολοίμωξης.

Σύμφωνα με τον έμπειρο Αμερικανό ουρολόγο David Kaufman, θα πρέπει η γυναίκα να πηγαίνει στην τουαλέτα μετά το σεξ αλλά όχι πριν.

Γιατί; Κατά τη διάρκεια του σεξ, τα βακτήρια του κόλπου μπορεί να μετακινηθούν εντός της ουρήθρας. Εάν η γυναίκα πάει στην τουαλέτα έχοντας «αποθηκεύσει» αρκετή ποσότητα ούρων, είναι πιο πιθανό να μεταφερθούν αυτά τα βακτήρια και πάλι προς τα έξω. Εάν δεν συμβεί αυτό, είναι πιθανό τα βακτήρια να προκαλέσουν λοίμωξη.

Εάν η γυναίκα έχει πάει στην τουαλέτα πριν το σεξ, πιθανότατα δε θα μπορεί να ουρήσει μετά την ερωτική επαφή.

Η ενούρηση πριν το σεξ είναι η νούμερο ένα αιτία ουρολοίμωξης μετά το σεξ και μάλιστα το φαινόμενο είναι γνωστό ως «κυστίτιδα του μήνα του μέλιτος», δηλώνει ο Kaufman.

Η επαρκής διαθεσιμότητα ούρων μετά το σεξ είναι απαραίτητη, καθώς τα βακτήρια προσκολλώνται στα γεννητικά όργανα και πρέπει η ροή των ούρων να είναι ισχυρή ώστε να απομακρυνθούν. Εάν τα βακτήρια δεν απομακρυνθούν και φτάσουν στην ουρήθρα, εκεί είναι πολύ εύκολο να αναπαραχθούν με ταχύτατο ρυθμό και να προκαλέσουν λοίμωξη.

Δυστυχώς οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στην ουρολοίμωξη, καθώς η ουρήθρα τους έχει μόλις πέντε εκατοστά μήκος –απόσταση αρκετά μικρή, την οποία μπορούν εύκολα να καλύψουν τα βακτήρια. Επίσης, σε ορισμένες γυναίκες το άνοιγμα του κόλπου βρίσκεται πολύ κοντά στην ουρήθρα και αυτό αυξάνει ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες να εκδηλωθεί ουρολοίμωξη.

Εάν είναι απολύτως απαραίτητο να πάτε στην τουαλέτα πριν κάνετε σεξ, τουλάχιστον φροντίστε να πιείτε αρκετό νερό μετά την ερωτική πράξη ώστε να μπορείτε να ουρήσετε και πάλι.
Πηγή:onmed.gr

Πολύποδας μήτρας: Συμπτώματα και αντιμετώπιση, μήπως υπάρχει λόγος ανησυχίας;

Κακά τα ψέματα, το γυναικείο σώμα είναι τόσο περίπλοκο και γεμάτο ορμόνες, που αναπόφευκτα, κάποια προβληματάκια οι περισσότερες θα τα αντιμετωπίσουμε, ειδικά όσο τα χρόνια περνούν. Μία από τις πιο συχνές παθήσεις που εμφανίζει ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό γυναικών, είναι ο πολύποδας μήτρας, από τον οποίο νοσεί μία στις 10 γυναίκες.

Ο πολύποδας λοιπόν είναι καλοήθες μόρφωμα εντός της μήτρας στην ενδομητρική κοιλότητα και είναι ορμονοεξαρτώμενος. Συνήθως συνδέεται με το ενδομήτριο δηλαδή με την εσωτερική επένδυση της κοιλότητας της μήτρας, μέσω μικρού μίσχου. Έχουν πολύ σπάνια καρκινικά κύτταρα πάνω τους και συνήθως εμφανίζονται σε γυναίκες άνω των 40 ετών.  Σε ποσοστό 75% είναι καλοήθεις, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αφορά σε προκαρκινικές αλλοιώσεις απλής υπερπλασίας, σύνθετης υπερπλασίας και υπερπλασίας με ατυπία. Το ποσοστό καρκίνου σε πολύποδα είναι μέχρι 3% και αυξάνει μετά την εμμηνόπαυση.

Συμπτώματα:

Υπάρχει πιθανότητα να μην έχουν συμπτώματα και η γυναίκα να μην αντιληφθεί καν την ύπαρξή τους. Πολύ πιθανόν όμως να συνοδεύονται από:

- ανώμαλη αιμορραγία σε μέρες του κύκλου όπου δεν αναμένεται η περίοδος

- αίμα μετά τη σεξουαλική επαφή

- βαριές περιόδους

- υπογονιμότητα

Αντιμετώπιση:

Η θεραπεία του πολύποδα είναι πάντα χειρουργική. Η γυναίκα λαμβάνει μία ήπια νάρκωση και μέσω της υστεροσκόπησης ο γυναικολόγος αφαιρεί τον πολύποδα που αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση. Το ποσοστό οι ιστολογικές να δείξουν κακοήθεια, είναι μόλις 3% οπότε οι γυναίκες δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Επίσης, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο επανεμφάνισης του πολύποδα στο μέλλον, όπου και θα ακολουθηθεί η ίδια διαδικασία.

Πηγή: http://www.queen.gr/

Γενετική και γονίδια στο σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών

Δρ. Παναγιώτης Χριστόπουλος.

Με την εξέλιξη της μοριακής βιολογίας, ιδιαίτερα μετά τη χαρτογράφηση των ανθρώπινων γονιδίων (DNA), ξεκίνησε μία νέα εποχή στην ιατρική. Με βάση τη γενετική, αναζητάμε τα γονίδια και τον  μηχανισμό, που ευθύνονται για το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών. Επίσης, απώτερος στόχος είναι η στοχευμένη θεραπεία που καταπολεμά την αιτία και όχι το σύμπτωμα. Η γονιδιακή προέλευση του συνδρόμου, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι εμφανίζεται συχνότερα ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας (πχ ανάμεσα σε αδελφές με εμφάνιση κοινών συμπτωμάτων του συνδρόμου). Άλλη απόδειξη είναι οι δίδυμες αδελφές, που έχουν κοινά γονίδια, και εμφανίζουν συχνά και οι δύο το σύνδρομο. Το σύνδρομο όμως επηρεάζεται και από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Κυριότεροι παράγοντες είναι η διατροφή και ο τρόπος ζωής.

Ως αποτέλεσμα φαίνεται ότι το σύνδρομο βασίζεται σε ένα συνδυασμό γονιδίων, τα οποία κληρονομούμε από τους γονείς μας, σε συνδυασμό με κάποιους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Στη μία μεριά του φάσματος φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις, όπου τα γονίδια είναι τόσο ισχυρά, το σύνδρομο εκφράζει τα συμπτώματά του ακόμα και με ή και χωρίς καθόλου την επίδραση των περιβαλλοντικών παραγόντων. Στην άλλη άκρη αυτού του φάσματος, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, οι γονιδιακοί παράγοντες μπορεί να είναι ασθενείς, αλλά η επίδραση των περιβαλλοντικών παραγόντων είναι πολύ μεγάλη, όπως για παράδειγμα είναι η έντονη παχυσαρκία. Τότε μπορούμε να έχουμε την έκφραση των συμπτωμάτων του συνδρόμου ακόμη και με ελάχιστη συμμετοχή των γονιδίων. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, υπάρχει έναευρύτατο φάσμα συμπτωμάτων και κλινικών εκφράσεων, πράγμα το οποίο και δικαιολογεί τη μεγάλη ετερογένεια των κλινικών συμπτωμάτων ανάμεσα στις ασθενείς με ΣΠΩ (Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών).

Επίσης, οι έρευνες συνεχίζονται για τα γονιδιακά αίτια της διαταραχής της ινσουλίνης, που σχετίζονται με το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών. Η διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης φαίνεται ότι είναι πιθανά γενετικής αιτιολογίας. Ο συσχετισμός βασίζεται σε κάποια γονίδια, τα οποία έχουν παθολογική μορφή στις ασθενείς με πολυκυστικές ωοθήκες. Τα γονίδια αυτά είναι υπεύθυνα για την παραγωγή, αλλά και τη δράση και αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης.

* Σημ.τ.διαχ/στη: Ο Δρ Παναγιώτης Χριστόπουλος έχει ασχοληθεί εκτενώς με την αναζήτηση των μηχανισμών και των στοχευμένων θεραπειών του ΣΠΩ. Το ερευνητικό του έργο αντανακλάται στο μεγάλο αριθμό δημοσιεύσεων σε ιατρικά περιοδικά Παγκοσμίου κύρους, με θέμα το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών και τη γονιδιακή διερεύνηση της αιτιολογίας, που μπορείτε να βρείτε στην παγκόσμια, ιατρική βιβλιογραφία.

Καρκίνος του θυρεοειδούς: 5 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε!

Τα συμπτώματα και οι επιπλοκές των διαταραχών του θυρεοειδούς (υπερθυρεοειδισμός-υποθυρεοειδισμός) είναι λίγο-πολύ γνωστά. Πόσα γνωρίζετε όμως για τον καρκίνο που εμφανίζεται σε αυτό το μικρό αδένα σε σχήμα πεταλούδας;

Δείτε ποιες χρήσιμες πληροφορίες παρέχουν οι ειδικοί για τον καρκίνο του θυρεοειδούς.

1. Τα συμπτώματα είναι ανεπαίσθητα ή δεν εκδηλώνονται καθόλου

Όταν ο θυρεοειδής υπολειτουργεί, εκδηλώνεται συνήθως έντονη κόπωση και παρατηρείται σημαντική αύξηση του βάρους που δε δικαιολογείται από τις διατροφικές επιλογές. Ωστόσο, στην περίπτωση καρκίνου του θυρεοειδούς, σπανίως εκδηλώνονται συγκεκριμένα προειδοποιητικά συμπτώματα. Τις περισσότερες φορές, η διάγνωση προκύπτει όταν ο γιατρός ή ο ασθενής εντοπίσει κάποιο μικρό όζο ή εξόγκωμα στο λάρυγγα, στο σημείο που βρίσκεται ο αδένας.

2. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς σχεδόν πάντα θεραπεύεται

Είναι μία από τις πιο «ήπιες» μορφές καρκίνου, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών δεν αντιμετωπίζουν επιπλοκές ή χρόνια προβλήματα υγείας αφού λάβουν την απαραίτητη θεραπεία. Το 95% των ασθενών με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς (το συνηθέστερο τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς) καταφέρνει να ζήσει για 25 ή και περισσότερα χρόνια.

3. Ορισμένες μορφές είναι πιο επιθετικές από άλλες

Η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό του ασθενούς, καθώς και το μέγεθος του όγκου καθορίζουν πόσο επικίνδυνος είναι ο καρκίνος. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η πιθανότητα εξάπλωσης του καρκίνου σε άλλα όργανα. Ενδεικτικά, η πρόγνωση για το θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς είναι πιο αισιόδοξη, ενώ ο αναπλαστικός καρκίνος είναι συνήθως επιθετικός και πολύ πιο επικίνδυνος.

4. Η έκθεση σε ακτινοβολίες αποτελεί παράγοντα κινδύνου

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι συνηθέστερος στις γυναίκες, σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό αυτής της μορφής καρκίνου και σε άτομα που έχουν εκτεθεί σε ακτινοβολίες, ιδιαίτερα σε μικρή ηλικία.

5. Ένα εξόγκωμα στο λάρυγγα δεν υποδεικνύει πάντοτε καρκίνο

Σχεδόν το 50% του ενήλικου πληθυσμού εμφανίζει κάποιο μικρό όζο στο θυρεοειδή. Το μικρό εξόγκωμα δεν είναι ταυτόσημο με τον καρκίνο. Εάν εντοπίσετε κάποιο εξόγκωμα στο θυρεοειδή, επισκεφθείτε τον ενδοκρινολόγο σας για μια πιο αναλυτική εξέταση.

ΠΗΓΗ: http://www.onmed.gr/

Πρώιμη εμμηνόπαυση (Αμηνόρροια) Μέρος 3ο

Πώς θεραπεύεται η Πρώιμη Εμμηνόπαυση;
Τα συμπτώματα και ο κίνδυνος για την υγεία στην πρώιμη εμμηνόπαυση όπως και οι συναισθηματικές ανησυχίες που μπορεί να απορρέουν από αυτήν μπορούν να διευθετηθούν με παρόμοιες μεθόδους όπως συνηθίζεται και στην εμμηνόπαυση. Οι γυναίκες συμβιβασμένες με την υπογονιμότητα που προκλήθηκε από την πρώιμη εμμηνόπαυση μπορούν να συζητήσουν τις επιλογές τους με τον γιατρό τους ή με έναν ειδικό στην αναπαραγωγή. 
Μπορεί η Πρώιμη Εμμηνόπαυση να αναστραφεί;
Όχι. Η πρώιμη εμμηνόπαυση είναι το αποτέλεσμα μιας υποκείμενης διαδικασίας. Άπαξ και η διαδικασία αυτή αρχίσει, είναι απίθανο να αναστραφεί.
Μικρό απόθεμα ωοθυλακίων
Το μικρό απόθεμα ωοθυλακίων (γνωστό και ως διαταραχή του αποθέματος ωοθυλακίων, πρώιμη ωοθηκική γήρανση) είναι μια πάθηση μειωμένης γονιμότητας που χαρακτηρίζεται από:
1) μικρό αριθμό εναπομεινάντων ωοκυττάρων στις ωοθήκες ή
2) η πιθανή διαταραχή στην ανάπτυξη των προαντρικών (λίγο πριν τον σχηματισμό άντρου) ωοκυττάρων ή της στρατολόγησης. Συχνά συνοδεύεται με υψηλά επίπεδα FSH.
Η μείωση της ποιότητας είναι σχετική με την ηλικία, και όχι σχετική με τα επίπεδα FSH καθώς νεότερες γυναίκες με αυξημένα επίπεδα FSH στην τρίτη ημέρα είχαν μεγαλύτερα ποσοστά επιβίωσης εμβρύων κατά την γέννηση σε σύγκριση με μεγαλύτερες γυναίκες με υψηλά επίπεδα FSH. Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στο γενετικό υπόβαθρο των εμβρύων μεταξύ ίδιας ηλικίας γυναικών ανεξαρτήτως των επιπέδων FSH. Μια μελέτη που έγινε το 2008 έδειξε ότι τα μειωμένα αποθέματα δεν επηρεάζουν την ποιότητα των ωοκυττάρων και οποιαδήποτε μείωση της ποιότητας σε γυναίκα με μειωμένα αποθέματα είναι λόγω της ηλικίας αυτής. Ένας ειδικός συμπέρανε: όταν λάβουμε τα ωάρια (κατά την ωοληψία) από νέες γυναίκες με φτωχά αποθέματα τότε αυτές  έχουν παρόμοια ποσοστά εμφύτευσης και εγκυμοσύνης αλλά έχουν υψηλό ποσοστά ματαίωσης της διαδικασίας εξωσωματικής γονιμοποίησης, αν τα ωάρια ληφθούν, τα ποσοστά εγκυμοσύνης είναι τυπικά καλύτερα από εκείνα των μεγαλύτερης σε ηλικία γυναικών με κανονικά αποθέματα. Παρόλα αυτά, αν τα επίπεδα FSH είναι εξαιρετικά υψηλά τότε αυτά τα συμπεράσματα είναι πιθανό να μην είναι εφαρμόσιμα.
Διάγνωση.
Υπάρχει κάποια διαφωνία καθώς η ακρίβεια των test προέβλεπε φτωχά αποθέματα ωοθυλακίων.
Ωοθυλακιοτρόπος ορμόνη (FSH).
Στην τρίτη ημέρα του εμμηνορροϊκού κύκλου τα επίπεδα της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), είναι αυξημένα.(Η πρώτη μέρα του κύκλου μετράται ως μέρα πρώτη. Οι κηλίδες αίματος δεν μετρώνται ως η αρχή της έμμηνου ρύσης.) Αν βρεθεί μια χαμηλότερη τιμή της FSH σε μία επόμενη μέτρηση, η υψηλότερη τιμή θα θεωρηθεί πιο προγνωστική. Τα test FSH μπορεί να διαφέρουν λίγο ώστε το εύρος τιμών αναφοράς να προσδιορίζει πότε η τιμή είναι κανονική, πότε μιλάμε για προεμμηνόπαυση και πότε για εμμηνόπαυση και το εύρος των τιμών καθορίζεται από το κάθε εργαστήριο που κάνει τις εξετάσεις. Η οιστραδιόλη (Ε2) πρέπει επίσης να μετρηθεί διότι γυναίκες που έχουν νωρίς ωορρηξία ίσως να έχουν υψηλή τιμή οιστραδιόλης πάνω από 80 pg/mL (εξαιτίας πρώιμης στρατολόγησης των ωοθυλακίων, πιθανώς εξαιτίας των χαμηλών επιπέδων ινχιμπίνης Β/ανασταλτίνη Β στον ορό ) η οποία μπορεί να «καλύπτει» τα υψηλά επίπεδα FSH και να δώσει λανθασμένα αποτελέσματα.
Η υψηλή FSH προβλέπει ισχυρά μειωμένη ανταπόκριση στην εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) σε μεγάλες σε ηλικία γυναίκες και λιγότερο σε νεότερες γυναίκες. Μία έρευνα έδειξε οτι η τρίτης μέρας υψηλή FSH συσχετίζετε με μειωμένα αποθέματα ωοθυλακίων σε γυναίκες άνω των 35 χρόνων και  με μειωμένα ποσοστά εγκυμοσύνης μετά την θεραπεία πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας (6% versus 42%).
Τα ποσοστά εγκυμοσύνης σε μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες με υψηλά επίπεδα FSH δεν έχουν μελετηθεί πολύ καλά και τα επιτυχημένα ποσοστά εγκυμοσύνης αν και λίγα μπορεί να υποεκτιμηθούν λόγω των λίγων περιστατικών, διότι οι περισσότερες κλινικές που ασχολούνται με την υπογονιμότητα δεν δέχονται γυναίκες άνω της ηλικίας των 40 με FSH σε προεμμηνορροϊκό επίπεδο ή και υψηλότερο.
Μια γυναίκα θα μπορούσε να έχει φυσιολογικά επίπεδα FSH την τρίτη μέρα του κύκλου και παρόλα αυτά να έχει μικρή ανταπόκριση στην διέγερση των ωοθηκών της και ως εκ τούτου να θεωρηθεί ότι έχει χαμηλά αποθέματα ωοθυλακίων. Γι αυτό το λόγω υπάρχει ένα άλλο test που βασίζεται στα επίπεδα της FSH, το οποίο χρησιμοποιείται για την ανίχνευση χαμηλών αποθεμάτων: γνωστό ως CCCT (clomiphene citrate challenge test).
Μέτρηση των ωοθυλακίων με άντρο.
Η μέτρηση των αντριακών ωοθυλακίων (AFC) είναι ο αριθμός των ωοθυλακίων με άντρο.
Μια χαμηλή AFC είναι ένας σημαντικός παράγοντας διάγνωσης μικρού αποθέματας ωοθυλακίων που σημαίνει χαμηλή υπογονιμότητα λόγω του μικρού αριθμού των εναπομεινάντων ωοκυττάρων στις ωοθήκες, συχνά συσχετίζεται με υψηλά επίπεδα της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH). Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι η εξέταση AFC είναι πιο ακριβής από τη βασική εξέταση FSH όσον αφορά τις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες (< 44 χρόνων) για την πρόβλεψη του αποτελέσματος της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) 
Είναι επίσης ένας μείζον καθοριστής της επιτυχημένης ωοθηκικής υπερδιέγερσης.
Άλλα.
Τα χαμηλά επίπεδα της anti-müllerian ορμόνης στον ορό. Πρόσφατες έρευνες ενέκριναν την χρήση των επιπέδων της ορμόνης αυτής στον ορό ως δείκτη για την ποσοτική άποψη των αποθεμάτων. Λόγω της απουσίας των διακυμάνσεων της AMH στον ορό του αίματος κατά την διάρκεια του κύκλου, αυτός ο δείκτης μπορεί να προταθεί για την χρήση του ως μέρος κάποιων standard διαγνωστικών διαδικασιών με σκοπό την εύρεση κάποιας ωοθηκικής δυσλειτουργίας, όπως της πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας.
Τα επίπεδα της ανασταλτίνης Β στο αίμα. Τα επίπεδα της ανασταλτίνης Β τείνουν να μειώνονται σε γυναίκες σε προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία λόγω των λιγότερων ωοθυλακίων αλλά και της μειωμένης έκκρισης από τα κοκκώδη κύτταρα. Τα επίπεδα της ανασταλτίνης Β αρχίζουν να αυξάνονται γύρω στην ημέρα 0 και χαμηλά επίπεδα αυτής την τρίτη μέρα συσχετίζονται με μειωμένα αποτελέσματα στην IVF. 

Πρώιμη εμμηνόπαυση (Αμηνόρροια) Μέρος 2ο

POF και Εγκυμοσύνη.
Αυτό που μπορεί να κάνει την POF τόσο καταστροφική για πολλές γυναίκες είναι το γεγονός ότι οι πιθανότητες να κάνουν παιδί με φυσικό τρόπο στην ουσία εξαφανίζονται. Μόνο το 5 με 10% των γυναικών με POF είναι ικανές να μείνουν με επιτυχία έγκυες χωρίς την βοήθεια θεραπειών γονιμότητας. Παρόλα αυτά, από την στιγμή που δεν υπάρχει τρόπος να εξακριβωθεί ποια γυναίκα είναι πιο πιθανό να μείνει έγκυος φυσικά, θεραπείες γονιμότητας προτείνονται σε γυναίκες που θέλουν να συλλάβουν.
Συχνά φαίνεται ότι οι γυναίκες αποφεύγουν να προσπαθήσουν μια μη εγκεκριμένη θεραπεία γονιμότητας εφόσον μια τέτοια θεραπεία μπορεί να θέσει την γονιμότητα τους σε κίνδυνο ακόμα περισσότερο. Από την στιγμή που η παραγωγή ωαρίων είναι αυτή που επηρεάζεται από την POF και όχι η μήτρα, είναι ακόμα πιθανό να επιτευχθεί μια εγκυμοσύνη. Η εξωσωματική γονιμοποίηση με ωάριο δότριας έχει αποδειχτεί  επιτυχημένη για τις περισσότερες γυναίκες με POF η υιοθεσία είναι η τελευταία εναλλακτική λύση.
Πρώιμη εμμηνόπαυση.
Ο μέσος όρος εμφάνισης της φυσιολογικής εμμηνόπαυσης είναι γύρω στα 50. Παρόλα αυτά, λόγω γενετικών, ιατρικών διαδικασιών ή ασθενειών, μερικές γυναίκες μπαίνουν στην εμμηνόπαυση πριν την ηλικία των 40. Όταν εμφανίζεται η εμμηνόπαυση πριν από αυτήν την ηλικία, είτε φυσιολογικά είτε προκληθείσα , είναι γνωστή ως «πρώιμη» εμμηνόπαυση.
Εκτός από το να αντιμετωπίζουν εξάψεις, κυκλοθυμίες ή νυχτερίνες εφιδρώσεις, πολλές γυναίκες που υφίστανται πρώιμη εμμηνόπαυση θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και άλλα σωματικά και συναισθηματικά προβλήματα. Για παράδειγμα, από την στιγμή που η εμμηνόπαυση σηματοδοτεί το τέλος της γόνιμης περιόδου, μια γυναίκα που επιθυμεί να μείνει έγκυος είναι πολύ πιθανό να μην τα καταφέρει.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Πρώιμης Εμμηνόπαυσης;
Τα συμπτώματα της πρώιμης εμμηνόπαυσης είναι συχνά τα ίδια με εκείνα των γυναικών που υφίσταται εμμηνόπαυση και μπορεί να συμπεριλαμβάνουν:
Ανώμαλες ή χαμένες περίοδοι
Περίοδοι που είναι εντονότερες ή ηπιότερες από ότι συνήθως
Εξάψεις
Νυχτερινές εφιδρώσεις
Αυτά τα συμπτώματα είναι σημάδια που δείχνουν ότι οι ωοθήκες παράγουν λιγότερα οιστρογόνα.
Μαζί με τα παραπάνω συμπτώματα , μερικές γυναίκες εκδηλώνουν:
Έκκριση κολπικών υγρών (το αιδοίο μπορεί να γίνει λεπτότερο και λιγότερο εύκαμπτο)
Ευερεθιστότητα της ουροδόχου κύστης και μείωση του ελέγχου αυτής (ακράτια)
Ξηρότητα του δέρματος, των ματιών ή του στόματος
Υπνηλία
Μειωμένη libido
Επιπροσθέτως με τα παραπάνω συμπτώματα που θα δει ο γιατρός θα συμπεριληφθεί και το αν η μητέρα σας ή αδερφή σας είχε πρώιμη εμμηνόπαυση

Πώς διαγιγνώσκεσαι η Πρώιμη Εμμηνόπαυση;
Για την διάγνωση της πρώιμης εμμηνόπαυσης, ο γιατρός είναι πολύ πιθανό να κάνει μια σωματική εξέταση και να σας πάρει αίμα ώστε να αποκλείσει άλλες παραμέτρους, όπως η εγκυμοσύνη, και ασθένειες του θυρεοειδούς. Αυτός ή αυτή μπορεί να χορηγήσει κάποιες εξετάσεις για να μετρήσει τα επίπεδα οιστρογόνων. Τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων, μπορεί υποδεικνύουν ότι οι ωοθήκες αρχίζουν να ανεπαρκούν.
Όταν τα επίπεδα οιστρογόνων είναι κάτω από 36, ίσως είναι σημάδι ότι βρίσκεστε στην εμμηνόπαυση.
Παρόλα αυτά, το πιο σημαντικό test για να διαγνωστεί η πρώιμη εμμηνόπαυση είναι μια εξέταση αίματος που μετρά την ωοθυλακιοτρόπο ορμόνη (FSH). Η FSH προκαλεί τις ωοθήκες να παράγουν οιστρογόνα. Όταν οι ωοθήκες επιβραδύνουν την παραγωγή οιστρογόνων, τα επίπεδα FSH αυξάνονται. Όταν τα επίπεδα FSH αυξάνονται πάνω από 30 ή 40 mlU/mL, αυτό υποδεικνύει ότι βρίσκεστε στην εμμηνόπαυση.
Τι είδους θέματα υγείας επιδρούν στις γυναίκες που εμφανίσουν Πρώιμη Εμμηνόπαυση;
Όπως όλες οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση, γυναίκες με πρώιμη εμμηνόπαυση έχουν χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων διότι οι ωοθήκες τους σταματούν την παραγωγή αυτής της ορμόνης. Τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγές στην υγεία της γυναίκας και μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης ιατρικών παθήσεων όπως η οστεοπόρωση. Άλλες ασθένειες που η πιθανότητα εμφάνισή τους αυξάνεται με την απώλεια οιστρογόνων είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ο καρκίνος στις ωοθήκες, η περιοδοντίτιδα, απώλεια δοντιών και εμφάνιση καταρράκτη.
Παρόλα αυτά, συγκριτικά με τις γυναίκες που μπαίνουν φυσιολογικά στην εμμηνόπαυση, οι γυναίκες με πρώιμη εμμηνόπαυση περνάν περισσότερο χρόνο στην ζωή τους χωρίς τα προστατευτικά οφέλη των οιστρογόνων τους. Αυτό τους βάζει σε μεγαλύτερο κίνδυνο του να εμφανίσουν τις προαναφερθείσες ασθένειες που σχετίζονται με την εμφάνιση της εμμηνόπαυσης.

Πρώιμη εμμηνόπαυση (Αμηνόρροια) Μέρος 1ο

Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (POF) και πρώιμη εμμηνόπαυση
Τι είναι η POF;

Συχνά ταξινομείται λάθος, η POF δεν είναι το ίδιο με την πρώιμη εμμηνόπαυση. Οι γυναίκες που έχουν πρώιμη εμμηνόπαυση σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν θα έχουν καθόλου περίοδο, και δεν μπορούν να συλλάβουν παιδί διότι δεν θα παράγουν πλέον ωάρια στις ωοθήκες τους. Η POF από την άλλη μεριά, συμβαίνει όταν οι ωοθήκες για κάποιο λόγο σταματούν να δουλεύουν κανονικά  είτε από την ανεπάρκεια είτε από την δυσλειτουργία των ωοθυλακίων τους.
Επιπροσθέτως, γυναίκες με POF μπορεί να μην έχουν επί μήνες περίοδο και ξαφνικά να έχουν ένα φυσιολογικό κύκλο για λίγους μήνες πριν από ακόμα μία προσωρινή παύση αυτών. Ενώ η εμμηνόπαυση είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, η POF δεν είναι και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα κάτω της ηλικίας των 40, ακόμα και σε έφηβες.
Η παρεξήγηση που δημιουργείται ανάμεσα στην POF και στην πρώιμη εμμηνόπαυση είναι λόγω των παρόμοιων συμπτωμάτων της POF με αυτών της εμμηνόπαυσης. Τα σημάδια της POF συμπεριλαμβάνουν:
Αμηνόρροϊα (παύση της περιόδου) ή ανωμαλίες της περιόδου
Εξάψεις και εμφάνιση ιδρώτα κατά την διάρκεια της νύχτας
Διαταραχές ύπνου
Ευερεθιστότητα
Έκκριση κολπικών υγρών
Σωματική εξάντληση
Μείωση της libido
Πόνος κατά την διάρκεια του sex
Προβλήματα της ουροδόχου κύστης
υπογονιμότητα.

Επίσης, τα επίπεδα ορμονών σε μία γυναίκα με POF μπορεί να μοιάζουν με εκείνα μίας γυναίκας σε εμμηνόπαυση. Παρόλα αυτά, ενώ τα υψηλά επίπεδα της
ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) και τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων είναι φυσιολογικά σε μια γυναίκα κατά την εμμηνόπαυση, για μια γυναίκα με POF δεν θεωρούνται φυσιολογικά.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η POF ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ερευνητές και για ειδικούς στην υπογονιμότητα για χρόνια. Ενώ υπάρχουν πολλές διαφορετικές εξηγήσεις για την POF , δεν αναγνωρίστηκε κάποιο συγκεκριμένο αίτιο. Οι πιο πιθανοί λόγοι που τα ωάρια σταματούν να παράγονται συμπεριλαμβάνουν είτε την χημειοθεραπεία είτε θεραπεία με ακτινοβολίες και χρωμοσωμικές ανωμαλίες.
Η δυσλειτουργία την ωοθυλακίων μπορεί να συμβεί αν μια γυναίκα χάσει μεγάλη ποσότητα των ωοθυλακίων ή μια ανώμαλη αυτοάνοση αντίδραση προκαλέσει το σώμα να επιτεθεί στα αναπτυσσόμενα ωοθυλάκια. Υπάρχει ακόμα μια πρόταση ότι η POF είναι γενετική ασθένεια. Παρόλα αυτά, μόνο το 10 με 20% των γυναικών που πάσχουν έχουν οικογενειακό ιστορικό της ασθένειας αυτής.
Λαμβάνοντας Α Διάγνωση.

Ο εμμηνορροϊκός κύκλος της γυναίκας είναι ένας καλός δείκτης για την υγεία της. Μια «χαμένη» περίοδος είναι συχνά ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά και δικαιολογεί ένα ραντεβού στον γυναικολόγο.
Για να κάνει ο γιατρός την διάγνωση της POF, είναι απαραίτητο να κάνει μια εξέταση αίματος για να μετρήσει τα επίπεδα της FSH σε συνδυασμό με τα επίπεδα οιστραδιόλης στο αίμα. Ενώ το να χάσεις μια περίοδο είναι ένας καλός λόγος να επισκεφτεί τον γιατρό της, είναι συχνά απαραίτητο να μην είχε περίοδο για τέσσερις διαδοχικούς μήνες πριν διαγνωστεί ότι πάσχει από POF. Κατά της διερεύνηση της πιθανότητας ύπαρξης POF, θα χρειαστεί να κάνει 2 εξετάσεις αίματος για FSH με διαφορά ενός μήνα. Η διάγνωση POF είναι πιθανή αν βρεθεί ότι τα επίπεδα FSH είναι πάνω από 30mlU/ml.
Η POF μπορεί να συμπεριλαμβάνει και άλλα προβλήματα υγείας, γι αυτό είναι σημαντικό να λάβεις μια κατάλληλη θεραπεία για την ασθένεια. Η POF μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης, καρδιοπάθειας, προβλήματα με τον θυρεοειδή, διαβήτη όπως και προβλήματα των επινεφριδίων.
Λαμβάνοντας θεραπεία

Όπως και με την εμμηνόπαυση, η πιο κοινή θεραπεία για την POF είναι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (ΘΟΥ). Παρόλο που οι δόσεις των οιστρογόνων και προγεστερόνης (και συχνά και της τεστοστερόνης) είναι υψηλότερες στην ΘΟΥ για την εμμηνόπαυση, τα επίπεδα ορμονών αυξάνονται βαθμιαία ώστε το σώμα με τον καιρό να συνηθίσει τις ορμόνες.
Παρόλο που υπάρχουν κάποιες διαφωνίες σε σχέση με το κατά πόσο διάστημα η ΘΟΥ μπορεί να με ασφάλεια να χρησιμοποιηθεί στην εμμηνόπαυση, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι η ΘΟΥ είναι πιο ασφαλής στην POF. Και αυτό γιατί η ΘΟΥ  χρησιμοποιείται για να υποκαθιστά τα επίπεδα των ορμονών που στις γυναίκες θα έπρεπε ούτως ή άλλως να υπήρχαν. Κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης, η ΘΟΥ έχει ως σκοπό να παρατείνει τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης στο σώμα. Φυσιολογικά, οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση δεν έχουν υψηλά επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης. 
Με την αύξηση της ποσότητας οιστρογόνων και προγεστερόνης σε φυσιολογικά επίπεδα, οι περισσότερες γυναίκες με POF αρχίζουν να έχουν ξανά κανονική περίοδο. Η ΘΟΥ μπορεί επίσης να βοηθήσει στην μείωση των πιθανοτήτων στην εμφάνιση οστεοπόρωσης. Ενώ χάπια ορμονών μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αρκετοί γιατροί προτιμούν να χορηγήσουν στις ασθενείς τους αυτοκόλλητα ΘΟΥ, τα οποία απελευθερώνουν ορμόνες με σταθερό ρυθμό μέσα στο σώμα. 
Περιστασιακά , αντισυλληπτικά χάπια μπορεί να χορηγηθούν ώστε να παρέχουν στην γυναίκα υψηλά επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης. Ακολουθώντας μια υγιεινή διατροφή και  με καθημερινή άσκηση μπορεί να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο της οστεοπόρωσης αλλά και των καρδιακών παθήσεων.

Περίοδος σε… αστάθεια

Η διακοπή της περιόδου ή αμηνόρροια όπως λέγεται στην ιατρική ορολογία, ταλαιπωρεί δυστυχώς έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, σε διάφορες φάσεις της ζωής τους γι αυτό και χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Αυτήν της πρωτοπαθούς που αναφέρεται στην μη εμφάνισή της κατά την εφηβεία και αυτήν της δευτεροπαθούς που διακόπτεται για μερικούς μήνες ή και περισσότερο.
Σε σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να προκύψει και ως ανεπιθύμητη ενέργεια αν μια γυναίκα είναι εξαιρετικά ελλιποβαρής ή ταλαιπωρείται από χρόνιες παθήσεις (π.χ. θυρεοειδή) ή που επιβάλλεται μακροχρόνια λήψη φαρμάκων (π.χ. αντικαταθλιπτικά).
Επιπλέον, το στρες, η υπερκόπωση και η υπερβολική σωματική προπόνηση (αν μειώσει κατά πολύ το δείκτη μάζας σώματος) είναι και αυτοί παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση αμηνόρροιας.
Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά:
Πρωτοπαθής αμηνόρροια.
Συνήθως οφείλεται σε όψιμη έναρξη της ήβης αλλά μπορεί να προκληθεί επίσης από διαταραχή του αναπαραγωγικού ή ορμονικού συστήματος. Η καθυστερημένη έναρξη όμως μπορεί να οφείλεται και σε κληρονομικούς παράγοντες γι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζετε την ηλικία που ξεκίνησε η περίοδος της μητέρας σας. Σε κάθε περίπτωση όμως και εφόσον έχετε περάσει το 16ο έτος της ηλικίας σας και δεν έχει ξεκινήσει η περίοδός σας θα πρέπει να επισκεφθείτε έναν γυναικολόγο ώστε να υποβληθείτε στις απαραίτητες εξετάσεις και να μετρηθεί το επίπεδο των υποφυσιακών ορμονών γιατί η αδυναμία έναρξης της εμμηνόρροιας μπορεί να προκαλέσει εμπόδιο στην εφηβική ανάπτυξη (π.χ. σωματική τριχοφυΐα, διαπλάτυνση της λεκάνης κ.α.).
Δευτεροπαθής αμηνόρροια
Ο συνηθέστερος λόγος δευτεροπαθούς αμηνόρροιας είναι η εγκυμοσύνη όμως λόγω διαταραχής αποτελεί και η διατάραξη της ορμονικής ισορροπίας όπως για παράδειγμα κατά την περίοδο του θηλασμού μπορεί να διαπιστωθεί καθυστέρηση της εμφάνισης της περιόδου μέχρι τον απογαλακτισμό. Είτε όμως πρόκειται για ξαφνική είτε για σταδιακή παύση και εφόσον αποκλειστεί το ενδεχόμενο της εγκυμοσύνης και της κλιμακτηρίου, θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας προκειμένου να σας υποβάλλει στις ανάλογες εξετάσεις αλλά και να ελέγξει τυχόν επίδραση κάποιας φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθείτε. Παράλληλα για την περίπτωση που δεν έχετε ωορρηξία και θέλετε να συλλάβετε θα σας συστήσει αγωγή με φάρμακα που υποβοηθούν την γονιμότητα ή υποφυσιακές ορμόνες.
Φυσιολογικός κύκλος
Χωρίς να μπορούμε να μπορούμε να κατατάξουμε όλες τις γυναίκες σε μια κατηγορία ο φυσιολογικός κύκλος κυμαίνεται από 21 έως 35 ημέρες.

Νανοχυμός: Το επίτευγμα (και) ενός Έλληνα που αλλάζει όσα ξέραμε για την ιατρική

Ερευνητές από τις ΗΠΑ (μεταξύ των οποίων ο ελληνικής καταγωγής χημικός μηχανικός Πασχάλης Αλεξανδρίδης) και τη Νότια Κορέα ανέπτυξαν μια καινοτομική νανοτεχολογική μέθοδο απεικονιστικής εξέτασης του εντέρου, η οποία θα επιτρέπει στους γιατρούς να εντοπίζουν πιο εύκολα και να θεραπεύουν πιο αποτελεσματικά τις παθήσεις του συγκεκριμένου οργάνου.

Ο «χυμός» αποτελείται από νανοσωματίδια που αιωρούνται σε ένα υγρό, το οποίο πίνει ο ασθενής. Όταν το υγρό φθάνει στο έντερο, οι γιατροί «φωτίζουν» τα αιωρούμενα νανοσωματίδια με μια αβλαβή δέσμη λέιζερ, πράγμα που καθιστά δυνατή την μη επεμβατική και σε πραγματικό χρόνο απεικόνιση του οργάνου, καλύτερα από κάθε άλλη υπάρχουσα τεχνική.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή βιοιατρικής μηχανικής Τζόναθαν Λάβελ του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νανοτεχνολογίας «Nature Nanotechnology», χρησιμοποίησαν στον «νανοχυμό» μια οικογένεια χρωστικών χημικών ουσιών (naphthalcyanines), τα μικρά μόρια των οποίων απορροφούν μεγάλες ποσότητες φωτός στο εγγύς υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, κάτι που τις καθιστά ιδανικές για την απεικόνιση βιολογικών ιστών με μεγάλη αντίθεση φωτεινότητας (κοντράστ).

Το μέσο ανθρώπινο λεπτό έντερο έχει μήκος επτά μέτρων και πάχος δυόμισι εκατοστών, ευρισκόμενο ανάμεσα στο στομάχι και στο παχύ έντερο. Σε αυτό λαμβάνει κυρίως χώρα η πέψη και η απορρόφηση των τροφών και σε αυτό εμφανίζονται συνήθως παθήσεις όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (σπαστική κολίτιδα), η νόσος του Κρον κ.α.

Μέχρι σήμερα, οι ακτινολόγοι και οι γαστρεντερολόγοι «βλέπουν» το έντερο με ακτινογραφίες-Χ, μαγνητικές τομογραφίες και υπερήχους, αφού προηγουμένως ο ασθενής έχει πιεί βάριο για να βοηθηθεί η απεικόνιση. Όμως όλες αυτές οι τεχνικές έχουν περιορισμούς από άποψη ασφάλειας και καθαρότητας στην απεικόνιση, ενώ δεν είναι πολύ καλές στην απεικόνιση των κινήσεων του εντέρου σε πραγματικό χρόνο.

Η νέα τεχνολογία δοκιμάστηκε με επιτυχία σε ποντίκια, τα οποία ήπιαν τον «νανοχυμό». Στη συνέχεια, στα πειραματόζωα έγινε φωτοακουστική τομογραφία, η οποία εκπέμπει δέσμες λέιζερ. Θα ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

Σημαντική συμβολή στην ανακάλυψη είχε ο Πασχάλης Αλεξανδρίδης, καθηγητής της Σχολής Χημικών και Βιολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο. Αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Τμήμα Χημικών Μηχανικών) το 1989 και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Βοστώνης το 1994. Αφού έκανε τη μεταδιδακτορική έρευνά του στο Πανεπιστήμιο του Λουντ στη Σουηδία, συνέχισε την ακαδημαϊκή καριέρα του στο Μπάφαλο, που αποτελεί τμήμα του Πανεπιστημίου SUNY της Νέας Υόρκης. Θεωρείται ένας από τους πιο διακεκριμένους χημικούς μηχανικούς διεθνώς, με πολλές διεθνείς βραβεύσεις στο ενεργητικό του, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Μποδοσάκη.

Πηγή: Νανοχυμός

Κοινό παυσίπονο επιβραδύνει τα σημάδια της γήρανσης

Ένα φάρμακο που καταπολεμά τον πονοκέφαλο μπορεί να αποτελέσει «όπλο» ενάντια στη γήρανση.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ διαπίστωσαν ότι η ιβουπροφαίνη

επιβραδύνει τα σημάδια της γήρανσης σε ποντίκια και μπορεί πιθανώς να βοηθήσει και τα άτομα με διαβήτη ή άνοια να εκδηλώσουν πρόωρα συμπτώματα.

Αν και δεν συνιστάται για την καταστολή των συμπτωμάτων, το κοινό αναλγητικό ίσως μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη παθήσεων που σχετίζονται με την προχωρημένη ηλικία, δηλώνουν οι ερευνητές.

Η ευεργετική δράση του φαρμάκου οφείλεται πιθανώς στον αντίκτυπο της φλεγμονής, η οποία προκαλεί πόνο, οίδημα και πυρετό, όταν το ανοσοποιητικό μας προσπαθεί να νικήσει μια λοίμωξη.

Πιο ήπιες αλλά μακροχρόνιες φλεγμονές εντοπίζονται αντίστοιχα σε παθήσεις όπως ο διαβήτης, η άνοια και η αρθρίτιδα.

Οι εργαστηριακές δοκιμές έδειξαν ότι η φλεγμονή στα ποντίκια είχε σαν αποτέλεσμα μια αλυσιδωτή αντίδραση που οδήγησε στην αναστολή της φυσιολογικής λειτουργίας των κυττάρων. Τα κύτταρα σταμάτησαν να πολλαπλασιάζονται, ενώ η λειτουργία αυτή είναι απαραίτητη για να παραμείνουν τα όργανα του σώματος σε «νεανική» κατάσταση.

Η ιβουπροφαίνη όμως φάνηκε να αναστέλλει τη διακοπή αυτής της λειτουργίας, αναφέρει η σχετική μελέτη στην επιθεώρηση Nature Communications.

Μένει να αποδειχθεί εάν η ευεργετική δράση του φαρμάκου είναι εμφανής και στον άνθρωπο.

Πηγηή:  onmed.gr