Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Όσοι έχουν μεγαλύτερο εγκέφαλο είναι περισσότερο ευφυείς; Το ερώτημα αυτό απασχολεί τους επιστήμονες εδώ και αιώνες.
Το 1836, ο Γερμανός επιστήμονας Frederick Tiedman, έγραψε ότι αδιαμφισβήτητα υπάρχει σχέση μεταξύ του μεγέθους του εγκεφάλου και της ευφυΐας των ανθρώπων. Βέβαια η θέση αυτή προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και το ζήτημα παραμένει επίμαχο μέχρι σήμερα.
Οι επιστήμονες για να μπορέσουν να βρουν την αλήθεια στον τομέα αυτό, προσπάθησαν να βρουν αντικειμενικούς βιολογικούς δείκτες για να αποδείξουν ποια είναι η σχέση της νοημοσύνης, της εξυπνάδας και της πνευματικής ενέργειας με το μέγεθος του εγκεφάλου.
Για τον υπολογισμό του μεγέθους του εγκεφάλου υπήρχαν βασικά δύο μέθοδοι. Η μέτρηση της περιμέτρου της κεφαλής μπορεί να επιτρέπει το υπολογισμό του μεγέθους του εγκεφάλου. Μια δεύτερη μέθοδος είναι η μέτρηση του εγκεφάλου απευθείας μετά από το θάνατο. 
Τώρα διαθέτουμε ακόμη μια νέα, πολύ καλή μέθοδο, τη μαγνητική τομογραφία η οποία επιτρέπει όχι μόνο τον υπολογισμό του μεγέθους του εγκεφάλου άλλα και την αξιολόγηση των χαρακτηριστικών των επιμέρους δομών του εγκεφάλου.
Με τη μαγνητική τομογραφία, είναι δυνατόν να γίνει υπολογισμός της φαιάς ουσίας, του μεγέθους σημαντικών δομών του εγκεφάλου όπως ο αριστερός και δεξιός ιππόκαμπος, ο αριστερός και δεξιός κροταφικός λοβός, ο αριστερός και δεξιός μετωπικός λοβός. Οι ανατομικές αυτές δομές του εγκεφάλου παίζουν σημαντικό ρόλο στις νοητικές λειτουργίες, στη μνήμη και άλλους καθοριστικούς για την ευφυΐα τομείς.
Η ευφυΐα των ανθρώπων μπορεί να μετρηθεί με διάφορα τεστ νοημοσύνης. Ο δείκτης νοημοσύνης δεν είναι μια τέλεια μέτρηση της ανθρώπινης ευφυΐας.
Είναι γεγονός ότι υπήρξαν επικριτές για τη δυνατότητα αξιολόγησης όλου του φάσματος της ανθρώπινης νοημοσύνης από το δείκτη νοημοσύνης.
Όμως ερευνητικές εργασίες που εξέτασαν τη σχέση δείκτη νοημοσύνης και αντικειμενικών βιολογικών παραμέτρων όπως το μέγεθος του εγκεφάλου, έδειξαν ενδιαφέροντες συσχετισμούς.
Σε μια από τις πλέον ολοκληρωμένες έρευνες του είδους της, επιστήμονες από το Virginia Commonwealth University της Βιργινίας των Ηνωμένων Πολιτειών, εξέτασαν τα δεδομένα που υπάρχουν από 26 διεθνείς μελέτες για το θέμα.

Τα συμπεράσματα που προέκυψαν είναι:
Οι άνθρωποι με μεγαλύτερο εγκέφαλο έχουν μεγαλύτερη ευφυΐα από αυτούς που έχουν μικρότερο εγκέφαλο. Ο εν λόγω συσχετισμός παρατηρείται σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα
 
Η σχέση μεγαλύτερου εγκεφάλου και ψηλότερης ευφυΐας είναι ακόμη πιο δυνατή μεταξύ των γυναικών. Επίσης η σχέση είναι εντονότερη στους ενήλικες παρά στα παιδιά

Αναμφίβολα υπάρχουν πολλά που μπορούν να λεχθούν για τα συγκεκριμένα συμπεράσματα. Ο ρόλος της γενετικής συνιστώσας, της επιρροής του περιβάλλοντος, της εκπαίδευσης, οι διαφορετικές δεξιότητες των ανθρώπων που ανήκουν σε ξεχωριστούς τομείς της νοημοσύνης, μπορεί να μην εκπροσωπούνται και να συσχετίζονται άμεσα με το μέγεθος του εγκεφάλου.
Από την άλλη όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους συσχετισμούς μεταξύ λειτουργικών δεικτών για τη νοημοσύνη και τις ανατομικές δομές του εγκεφάλου που προκύπτουν από σύγχρονες μεθόδους όπως η μαγνητική τομογραφία.
Η αξιολόγηση των ανθρώπων όσον αφορά την πνευματική τους ενέργεια, τις νοητικές τους δεξιότητες, την ταχύτητα και ορθότητα της σκέψης τους, αποτελεί βασικό άξονα της κοινωνικής και επαγγελματικής ανέλιξης.
Οι ευφυείς άνθρωποι, μαθαίνουν γρηγορότερα, κάνουν λιγότερα λάθη και είναι περισσότερο παραγωγικοί.  Είναι βέβαιο ότι στον επαγγελματικό τομέα οι εργοδότες δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μεθόδους που τους επιτρέπουν να επιλέγουν και να εργοδοτούν τους περισσότερο ευφυείς.
Εκείνο που εμείς θα συγκρατήσουμε είναι ότι παρά το γεγονός ότι φαίνεται να υπάρχει συσχετισμός μεταξύ μεγέθους εγκεφάλου και ευφυΐας, εντούτοις διεξάγονται με αυξημένο ρυθμό σήμερα έρευνες με πιθανώς καλύτερη διακριτική δύναμη όπως για παράδειγμα η λειτουργική μαγνητική τομογραφία, που θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε καλύτερα τη σχέση μεγέθους εγκεφάλου και ευφυΐας.

Το μέγεθος του εγκεφάλου και η ευφυΐα

Όσοι έχουν μεγαλύτερο εγκέφαλο είναι περισσότερο ευφυείς; Το ερώτημα αυτό απασχολεί τους επιστήμονες εδώ και αιώνες.
Το 1836, ο Γερμανός επιστήμονας Frederick Tiedman, έγραψε ότι αδιαμφισβήτητα υπάρχει σχέση μεταξύ του μεγέθους του εγκεφάλου και της ευφυΐας των ανθρώπων. Βέβαια η θέση αυτή προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και το ζήτημα παραμένει επίμαχο μέχρι σήμερα.
Οι επιστήμονες για να μπορέσουν να βρουν την αλήθεια στον τομέα αυτό, προσπάθησαν να βρουν αντικειμενικούς βιολογικούς δείκτες για να αποδείξουν ποια είναι η σχέση της νοημοσύνης, της εξυπνάδας και της πνευματικής ενέργειας με το μέγεθος του εγκεφάλου.
Για τον υπολογισμό του μεγέθους του εγκεφάλου υπήρχαν βασικά δύο μέθοδοι. Η μέτρηση της περιμέτρου της κεφαλής μπορεί να επιτρέπει το υπολογισμό του μεγέθους του εγκεφάλου. Μια δεύτερη μέθοδος είναι η μέτρηση του εγκεφάλου απευθείας μετά από το θάνατο. 
Τώρα διαθέτουμε ακόμη μια νέα, πολύ καλή μέθοδο, τη μαγνητική τομογραφία η οποία επιτρέπει όχι μόνο τον υπολογισμό του μεγέθους του εγκεφάλου άλλα και την αξιολόγηση των χαρακτηριστικών των επιμέρους δομών του εγκεφάλου.
Με τη μαγνητική τομογραφία, είναι δυνατόν να γίνει υπολογισμός της φαιάς ουσίας, του μεγέθους σημαντικών δομών του εγκεφάλου όπως ο αριστερός και δεξιός ιππόκαμπος, ο αριστερός και δεξιός κροταφικός λοβός, ο αριστερός και δεξιός μετωπικός λοβός. Οι ανατομικές αυτές δομές του εγκεφάλου παίζουν σημαντικό ρόλο στις νοητικές λειτουργίες, στη μνήμη και άλλους καθοριστικούς για την ευφυΐα τομείς.
Η ευφυΐα των ανθρώπων μπορεί να μετρηθεί με διάφορα τεστ νοημοσύνης. Ο δείκτης νοημοσύνης δεν είναι μια τέλεια μέτρηση της ανθρώπινης ευφυΐας.
Είναι γεγονός ότι υπήρξαν επικριτές για τη δυνατότητα αξιολόγησης όλου του φάσματος της ανθρώπινης νοημοσύνης από το δείκτη νοημοσύνης.
Όμως ερευνητικές εργασίες που εξέτασαν τη σχέση δείκτη νοημοσύνης και αντικειμενικών βιολογικών παραμέτρων όπως το μέγεθος του εγκεφάλου, έδειξαν ενδιαφέροντες συσχετισμούς.
Σε μια από τις πλέον ολοκληρωμένες έρευνες του είδους της, επιστήμονες από το Virginia Commonwealth University της Βιργινίας των Ηνωμένων Πολιτειών, εξέτασαν τα δεδομένα που υπάρχουν από 26 διεθνείς μελέτες για το θέμα.

Τα συμπεράσματα που προέκυψαν είναι:
Οι άνθρωποι με μεγαλύτερο εγκέφαλο έχουν μεγαλύτερη ευφυΐα από αυτούς που έχουν μικρότερο εγκέφαλο. Ο εν λόγω συσχετισμός παρατηρείται σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα
 
Η σχέση μεγαλύτερου εγκεφάλου και ψηλότερης ευφυΐας είναι ακόμη πιο δυνατή μεταξύ των γυναικών. Επίσης η σχέση είναι εντονότερη στους ενήλικες παρά στα παιδιά

Αναμφίβολα υπάρχουν πολλά που μπορούν να λεχθούν για τα συγκεκριμένα συμπεράσματα. Ο ρόλος της γενετικής συνιστώσας, της επιρροής του περιβάλλοντος, της εκπαίδευσης, οι διαφορετικές δεξιότητες των ανθρώπων που ανήκουν σε ξεχωριστούς τομείς της νοημοσύνης, μπορεί να μην εκπροσωπούνται και να συσχετίζονται άμεσα με το μέγεθος του εγκεφάλου.
Από την άλλη όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους συσχετισμούς μεταξύ λειτουργικών δεικτών για τη νοημοσύνη και τις ανατομικές δομές του εγκεφάλου που προκύπτουν από σύγχρονες μεθόδους όπως η μαγνητική τομογραφία.
Η αξιολόγηση των ανθρώπων όσον αφορά την πνευματική τους ενέργεια, τις νοητικές τους δεξιότητες, την ταχύτητα και ορθότητα της σκέψης τους, αποτελεί βασικό άξονα της κοινωνικής και επαγγελματικής ανέλιξης.
Οι ευφυείς άνθρωποι, μαθαίνουν γρηγορότερα, κάνουν λιγότερα λάθη και είναι περισσότερο παραγωγικοί.  Είναι βέβαιο ότι στον επαγγελματικό τομέα οι εργοδότες δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μεθόδους που τους επιτρέπουν να επιλέγουν και να εργοδοτούν τους περισσότερο ευφυείς.
Εκείνο που εμείς θα συγκρατήσουμε είναι ότι παρά το γεγονός ότι φαίνεται να υπάρχει συσχετισμός μεταξύ μεγέθους εγκεφάλου και ευφυΐας, εντούτοις διεξάγονται με αυξημένο ρυθμό σήμερα έρευνες με πιθανώς καλύτερη διακριτική δύναμη όπως για παράδειγμα η λειτουργική μαγνητική τομογραφία, που θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε καλύτερα τη σχέση μεγέθους εγκεφάλου και ευφυΐας.

Περίπου το ένα τρίτο από τα παιδιά που γεννιούνται πρόωρα, μεταξύ 32 και 35 εβδομάδων κύησης, βρέθηκε ότι παρουσιάζει μαθησιακά και εκπαιδευτικά προβλήματα στο σχολείο, σε μελέτη που έγινε στην Οξφόρδη.
Ήταν ήδη γνωστό από παλαιότερες έρευνες, ότι τα πολύ πρόωρα παιδιά, δηλαδή αυτά που γεννιόνταν πριν από τις 32 εβδομάδες κύησης και με πολύ χαμηλό βάρος γέννησης ( μικρότερο από 1,5 κιλά), έχουν αυξημένο κίνδυνο για να παρουσιάσουν προβλήματα ανάπτυξης, συμπεριφοράς και εκμάθησης.
Όμως για την μεγάλη ομάδα προώρων παιδιών που γεννιούνται μεταξύ 32 και 35 εβδομάδων δεν είχαν γίνει μέχρι τώρα έρευνες που να αναλύουν τα σχολικά και αναπτυξιακά τους προβλήματα. Υπενθυμίζεται ότι μια κανονική κύηση διαρκεί περίπου 40 εβδομάδες.
Οι Άγγλοι γιατροί μελέτησαν 117 παιδιά που γεννήθηκαν 5 με 8 εβδομάδες νωρίτερα από τον κανονική ημερομηνία που θα έπρεπε να γεννηθούν (32-35 εβδομάδων κύησης) μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Τα ευρήματά τους ήταν τα ακόλουθα:
Το ένα τρίτο των παιδιών είχε προβλήματα γραφής, μαθηματικών και λεπτών κινήσεων που χρειάζονται για δραστηριότητες όπως το σχεδίασμα
Το 20% των παιδιών είχε προβλήματα ομιλίας και διαβάσματος
Το 25% είχε ανάγκη υποστήριξης από ένα βοηθό που δεν ήταν δάσκαλος
Το 4% είχαν ανάγκες ειδικής εκπαίδευσης
Το 3% έπρεπε να τοποθετηθούν σε σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες
Το ένα τρίτο των παιδιών θεωρήθηκε είτε από τους γονείς είτε από τους δασκάλους ότι ήταν υπερκινητικό. Όμως μόνο για το 8% των παιδιών συμφωνούσαν και οι δύο ομάδες, ότι ήσαν υπερκινητικά    
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι άλλες ανάλογες έρευνες, που έγιναν σε παιδιά που γεννήθηκαν κανονικά, τελειόμηνα στις 40 εβδομάδες κύησης, το ποσοστό που βρέθηκε να έχει παρόμοια προβλήματα κυμαινόταν μεταξύ 10 και 20%. Υπενθυμίζεται ότι στην μελέτη που παρουσιάζουμε σήμερα το ποσοστό αυτό ήταν της τάξης του 33%.
Το γεγονός ότι η έρευνα αυτή επισημαίνει τον κίνδυνο που έχουν τα πρόωρα παιδιά για αναπτυξιακά και μαθησιακά προβλήματα, επιτρέπει στους γονείς και εκπαιδευτικούς να επέμβουν έγκαιρα για να υποστηρίξουν τα παιδιά αυτά με τρόπο τέτοιο που να τα βοηθήσουν να ξεπεράσουν μέσα στα μέτρα του δυνατού κάποια εμπόδια.
Η έγκαιρη αντιμετώπιση των δυσκολιών αυτών των παιδιών θα τους επιτρέψει να αναπτύξουν τις ικανότητες που διαθέτουν για να καλύψουν όσο το δυνατό περισσότερα κενά που τυχόν προκαλούνται από την πρόωρη γέννηση.
Εκείνο που επίσης αξίζει τον κόπο να συγκρατηθεί είναι ότι μερικά από τα παιδιά αυτά, μεγαλώνοντας κατάφεραν όπως φάνηκε σε άλλες έρευνες να κερδίσουν το χαμένο έδαφος σε σχέση με τους συνομήλικους τους.

Τα παιδιά που γεννιούνται πρόωρα έχουν μαθησιακά και σχολικά προβλήματα.

Περίπου το ένα τρίτο από τα παιδιά που γεννιούνται πρόωρα, μεταξύ 32 και 35 εβδομάδων κύησης, βρέθηκε ότι παρουσιάζει μαθησιακά και εκπαιδευτικά προβλήματα στο σχολείο, σε μελέτη που έγινε στην Οξφόρδη.
Ήταν ήδη γνωστό από παλαιότερες έρευνες, ότι τα πολύ πρόωρα παιδιά, δηλαδή αυτά που γεννιόνταν πριν από τις 32 εβδομάδες κύησης και με πολύ χαμηλό βάρος γέννησης ( μικρότερο από 1,5 κιλά), έχουν αυξημένο κίνδυνο για να παρουσιάσουν προβλήματα ανάπτυξης, συμπεριφοράς και εκμάθησης.
Όμως για την μεγάλη ομάδα προώρων παιδιών που γεννιούνται μεταξύ 32 και 35 εβδομάδων δεν είχαν γίνει μέχρι τώρα έρευνες που να αναλύουν τα σχολικά και αναπτυξιακά τους προβλήματα. Υπενθυμίζεται ότι μια κανονική κύηση διαρκεί περίπου 40 εβδομάδες.
Οι Άγγλοι γιατροί μελέτησαν 117 παιδιά που γεννήθηκαν 5 με 8 εβδομάδες νωρίτερα από τον κανονική ημερομηνία που θα έπρεπε να γεννηθούν (32-35 εβδομάδων κύησης) μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Τα ευρήματά τους ήταν τα ακόλουθα:
Το ένα τρίτο των παιδιών είχε προβλήματα γραφής, μαθηματικών και λεπτών κινήσεων που χρειάζονται για δραστηριότητες όπως το σχεδίασμα
Το 20% των παιδιών είχε προβλήματα ομιλίας και διαβάσματος
Το 25% είχε ανάγκη υποστήριξης από ένα βοηθό που δεν ήταν δάσκαλος
Το 4% είχαν ανάγκες ειδικής εκπαίδευσης
Το 3% έπρεπε να τοποθετηθούν σε σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες
Το ένα τρίτο των παιδιών θεωρήθηκε είτε από τους γονείς είτε από τους δασκάλους ότι ήταν υπερκινητικό. Όμως μόνο για το 8% των παιδιών συμφωνούσαν και οι δύο ομάδες, ότι ήσαν υπερκινητικά    
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι άλλες ανάλογες έρευνες, που έγιναν σε παιδιά που γεννήθηκαν κανονικά, τελειόμηνα στις 40 εβδομάδες κύησης, το ποσοστό που βρέθηκε να έχει παρόμοια προβλήματα κυμαινόταν μεταξύ 10 και 20%. Υπενθυμίζεται ότι στην μελέτη που παρουσιάζουμε σήμερα το ποσοστό αυτό ήταν της τάξης του 33%.
Το γεγονός ότι η έρευνα αυτή επισημαίνει τον κίνδυνο που έχουν τα πρόωρα παιδιά για αναπτυξιακά και μαθησιακά προβλήματα, επιτρέπει στους γονείς και εκπαιδευτικούς να επέμβουν έγκαιρα για να υποστηρίξουν τα παιδιά αυτά με τρόπο τέτοιο που να τα βοηθήσουν να ξεπεράσουν μέσα στα μέτρα του δυνατού κάποια εμπόδια.
Η έγκαιρη αντιμετώπιση των δυσκολιών αυτών των παιδιών θα τους επιτρέψει να αναπτύξουν τις ικανότητες που διαθέτουν για να καλύψουν όσο το δυνατό περισσότερα κενά που τυχόν προκαλούνται από την πρόωρη γέννηση.
Εκείνο που επίσης αξίζει τον κόπο να συγκρατηθεί είναι ότι μερικά από τα παιδιά αυτά, μεγαλώνοντας κατάφεραν όπως φάνηκε σε άλλες έρευνες να κερδίσουν το χαμένο έδαφος σε σχέση με τους συνομήλικους τους.

Την Παρασκευή δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (τεύχος Α΄ αρ. φύλλου 75/2018) και κλιμάκιο από βουλευτές της ΝΔ, έσπευσε να επισκεφτεί την περιοχή, θεωρώντας ότι είναι κατάλληλη περίοδος για κομματικά οφέλη.
Παρακολουθήσαμε με απορία αλλά και αγανάκτηση:
α) να υπερασπίζονται την πώληση της μικρής (ΚΑΛΗΣ) ΔΕΗ. Μπορεί πλέον ο καθένας να συγκρίνει καθώς (τεύχος Α΄αρ. φύλλου 146/2014) πουλούσε: υδροηλεκτρικά, φυσικό αέριο, ορυχεία και μελλοντικά κοιτάσματα, και λιγνιτικές μονάδες, θέση που απορρίφθηκε και καταδικάστηκε απο την κοινωνία και τους εργαζόμενους στην επιχείρηση.
Έκαναν έτσι σαφές ότι η αρνητική τους ψήφος στη Βουλή, ήταν γιατί ήθελαν να πωληθούν περισσότερα, και κυρίως όμως, να τα πουλήσουν αυτοί. Τώρα εξάλλου αναζητούν – κατά τη δήλωσή τους - στρατηγικό επενδυτή και για την εναπομείνασα ΔΕΗ.
β) αυτούς που τόσα χρόνια στήριξαν την στρεβλή απελευθέρωση στην αγορά ενέργειας, με μέτρα πάντα εις βάρος της ΔΕΗ
γ) αυτούς που εγκλημάτησαν μη αξιοποιώντας την ευκαιρία το 2014 να εξαιρεθεί η ΔΕΗ από τα πρόστιμα των ρύπων γονατίζοντας έτσι σκοπίμως οικονομικά την επιχείρηση
δ) αυτούς που έκαναν τα αδύνατα δυνατά να την μικρύνουν, να την διαλύσουν και να εξυπηρετήσουν άλλα συμφέροντα στην ενέργεια.
ε) αυτούς που έκαναν την ΔΕΗ φοροεισπρακτικό μηχανισμό (Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.)) δημιουργώντας μεγάλη πληγή στην επιχείρηση με τους ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ\ΑΝΕΛ αναγκασμένη απο την τελεσίδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που ενσωματώθηκε στις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, προχώρησε σε ένα νομοθέτημα που ενώ είναι έξω απο τις πεποιθήσεις μας για την ενέργεια, προσπαθεί και καταφέρνει να προστατέψει το δημόσιο χαρακτήρα και τη βιωσιμότητα της ΔΕΗ, αλλά και τα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας.
Τέλος η ΝΔ ας διατυπώσει ξεκάθαρα τη θέση της για την ενέργεια και όχι να κρύβεται πίσω από την αρνητική της ψήφο και να υπεκφεύγει να πει σαφώς ότι θέλουν να πουλήσουν και υδροηλεκτρικά και φυσικό αέριο και τη ΔΕΗ συνολικά.

Γραφείο Τύπου ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΖΑΝΗΣ
30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018

Η ΝΔ για τη ΔΕΗ: Προτιμούσαμε να πωληθεί η ΜΙΚΡΗ (καλή) ΔΕΗ!

Την Παρασκευή δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (τεύχος Α΄ αρ. φύλλου 75/2018) και κλιμάκιο από βουλευτές της ΝΔ, έσπευσε να επισκεφτεί την περιοχή, θεωρώντας ότι είναι κατάλληλη περίοδος για κομματικά οφέλη.
Παρακολουθήσαμε με απορία αλλά και αγανάκτηση:
α) να υπερασπίζονται την πώληση της μικρής (ΚΑΛΗΣ) ΔΕΗ. Μπορεί πλέον ο καθένας να συγκρίνει καθώς (τεύχος Α΄αρ. φύλλου 146/2014) πουλούσε: υδροηλεκτρικά, φυσικό αέριο, ορυχεία και μελλοντικά κοιτάσματα, και λιγνιτικές μονάδες, θέση που απορρίφθηκε και καταδικάστηκε απο την κοινωνία και τους εργαζόμενους στην επιχείρηση.
Έκαναν έτσι σαφές ότι η αρνητική τους ψήφος στη Βουλή, ήταν γιατί ήθελαν να πωληθούν περισσότερα, και κυρίως όμως, να τα πουλήσουν αυτοί. Τώρα εξάλλου αναζητούν – κατά τη δήλωσή τους - στρατηγικό επενδυτή και για την εναπομείνασα ΔΕΗ.
β) αυτούς που τόσα χρόνια στήριξαν την στρεβλή απελευθέρωση στην αγορά ενέργειας, με μέτρα πάντα εις βάρος της ΔΕΗ
γ) αυτούς που εγκλημάτησαν μη αξιοποιώντας την ευκαιρία το 2014 να εξαιρεθεί η ΔΕΗ από τα πρόστιμα των ρύπων γονατίζοντας έτσι σκοπίμως οικονομικά την επιχείρηση
δ) αυτούς που έκαναν τα αδύνατα δυνατά να την μικρύνουν, να την διαλύσουν και να εξυπηρετήσουν άλλα συμφέροντα στην ενέργεια.
ε) αυτούς που έκαναν την ΔΕΗ φοροεισπρακτικό μηχανισμό (Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.)) δημιουργώντας μεγάλη πληγή στην επιχείρηση με τους ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ\ΑΝΕΛ αναγκασμένη απο την τελεσίδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που ενσωματώθηκε στις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, προχώρησε σε ένα νομοθέτημα που ενώ είναι έξω απο τις πεποιθήσεις μας για την ενέργεια, προσπαθεί και καταφέρνει να προστατέψει το δημόσιο χαρακτήρα και τη βιωσιμότητα της ΔΕΗ, αλλά και τα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας.
Τέλος η ΝΔ ας διατυπώσει ξεκάθαρα τη θέση της για την ενέργεια και όχι να κρύβεται πίσω από την αρνητική της ψήφο και να υπεκφεύγει να πει σαφώς ότι θέλουν να πουλήσουν και υδροηλεκτρικά και φυσικό αέριο και τη ΔΕΗ συνολικά.

Γραφείο Τύπου ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΖΑΝΗΣ
30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018

Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Μια νέα εξέταση που μπορεί να γίνει πάνω σε καρκίνους του μαστού, θα μπορεί να δίνει με πολύ μεγάλη ακρίβεια, πληροφορίες για την πρόγνωση της ασθενούς.
Οι πληροφορίες αυτές θα επιτρέπουν στους γιατρούς να καθορίζουν με πιο ορθό τρόπο τις γυναίκες εκείνες, οι οποίες πράγματι χρειάζεται να υποβληθούν σε δύσκολες και δυσάρεστες θεραπείες, όπως για παράδειγμα η χημειοθεραπεία.
Σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχουν τρόποι καλύτερου προσδιορισμού της φυσικής εξέλιξης και πρόγνωσης ορισμένων καρκίνων του μαστού και ιδιαίτερα αυτών που εκδηλώνονται σε χαμηλά στάδια.

Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλές γυναίκες υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία ενώ είναι πολύ πιθανόν ότι η θεραπεία αυτή, δεν τις βοηθά και τους προκαλεί βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Η χημειοθεραπεία έχει τις δυνατότητες να καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα. Παράλληλα όμως προκαλεί σοβαρές παρενέργειες και μπορεί να έχει μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπλοκές.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό, ευθύς εξ' αρχής με την διάγνωση του καρκίνου, να υπάρχουν τρόποι που θα προσδιορίζουν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια, ποιες ασθενείς θα επωφεληθούν από μια χημειοθεραπεία και ποιες όχι.
Γιατροί από το αντικαρκινικό κέντρο του πανεπιστήμιου του Τέξας, εξέτασαν τα επίπεδα της κυκλίνης Ε (Cyclin E protein), σε όγκους από 395 γυναίκες που διαγνώσθηκαν με καρκίνο του μαστού.
Μετά από τις μετρήσεις των επιπέδων της κυκλίνης Ε (με τη μέθοδο western blot), εξέτασαν τη σχέση των επιπέδων αυτών με το στάδιο του καρκίνου, την πρόγνωση και την επιβίωση των ασθενών.

Τα ευρήματα τους έχουν μεγάλη σημασία και είναι τα ακόλουθα:
Τα επίπεδα της κυκλίνης Ε μέσα στους όγκους, συσχετίζονται πολύ στενά με την επιβίωση των ασθενών
 
Σε 114 γυναίκες με καρκίνο μαστού στο στάδιο 1, δηλαδή χωρίς εντοπισμό στους λεμφαδένες της μασχάλης, υπήρχαν 102 γυναίκες που είχαν χαμηλά επίπεδα της κυκλίνης Ε. Από τις γυναίκες με στάδιο 1 καρκίνου του μαστού και με χαμηλή κυκλίνη Ε, δεν πέθανε καμία στα 5 χρόνια από τη διάγνωση
 
Από τις 114 γυναίκες με καρκίνο μαστού στο στάδιο 1, οι 12 ασθενείς είχαν ψηλά επίπεδα κυκλίνης Ε. Από αυτές καμία δεν επιβίωσε κατά την ίδια χρονική περίοδο
 
Στις γυναίκες με καρκίνο μαστού στο στάδιο 1, υπήρχε 100% επαλήθευση ότι αυτές που παρουσίαζαν στον όγκο τους ψηλά επίπεδα κυκλίνης Ε, είχαν και κακή πρόγνωση
 
Στις γυναίκες με καρκίνο σε πιο προχωρημένο στάδιο, δηλαδή ο καρκίνος είχε φθάσει στους μασχαλιαίους λεμφαδένες, η ακρίβεια της προγνωστικής συσχέτισης ανερχόταν στο 90%
 
Η προγνωστική αξία του νέου αυτού τεστ είναι 8 φορές μεγαλύτερη για τις ασθενείς με στάδιο 1 καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με τα τεστ που υπάρχουν τώρα και τα οποία βασίζονται στο μέγεθος του όγκου και στο πόσο μακριά έχουν εξαπλωθεί τα καρκινικά κύτταρα

Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι, τα επίπεδα της κυκλίνης Ε, θα μπορούσαν να καθορίζουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις γυναίκες με καρκίνο μαστού, οι οποίες πράγματι χρειάζονται χημειοθεραπεία και ποιες όχι.
Η πρωτεΐνη κυκλίνη Ε, ρυθμίζει τον κύκλο πολλαπλασιασμού των κυττάρων και επηρεάζει τη φυσική εξέλιξη των κυττάρων του καρκίνου του μαστού.
Η κυκλίνη Ε υπάρχει επίσης και σε άλλους καρκίνους όπως σε αυτούς των πνευμόνων και της ωοθήκης. Διεξάγονται στο ίδιο νοσοκομείο, έρευνες που στόχο έχουν να βρουν κατά πόσο η κυκλίνη Ε έχει την ίδια προγνωστική αξία και στους καρκίνους αυτούς.
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε το γεγονός ότι τα επίπεδα της κυκλίνης Ε έχουν σημαντικά μεγαλύτερη προγνωστική αξία σε σύγκριση με τους άλλους δείκτες που υπάρχουν σήμερα.
Εάν και άλλες έρευνες επιβεβαιώσουν τα πρώτα αυτά συμπεράσματα, αυτό σημαίνει ότι θα καθορίζονται με καλύτερο τρόπο, οι θεραπείες που απαιτούνται για τα διάφορα στάδια του καρκίνου του μαστού.
Θα είναι δυνατόν να διαχωρίζονται οι γυναίκες εκείνες οι οποίες έχουν πιο άσχημη πρόγνωση και θα υποβάλλονται σε πολύ πιο εντατική θεραπεία. Οι άλλες με καλύτερη πρόγνωση, θα χρειάζονται λιγότερες θεραπείες, με λιγότερους κινδύνους και βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.

Τεστ για την πρόγνωση του καρκίνου του μαστού.

Μια νέα εξέταση που μπορεί να γίνει πάνω σε καρκίνους του μαστού, θα μπορεί να δίνει με πολύ μεγάλη ακρίβεια, πληροφορίες για την πρόγνωση της ασθενούς.
Οι πληροφορίες αυτές θα επιτρέπουν στους γιατρούς να καθορίζουν με πιο ορθό τρόπο τις γυναίκες εκείνες, οι οποίες πράγματι χρειάζεται να υποβληθούν σε δύσκολες και δυσάρεστες θεραπείες, όπως για παράδειγμα η χημειοθεραπεία.
Σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχουν τρόποι καλύτερου προσδιορισμού της φυσικής εξέλιξης και πρόγνωσης ορισμένων καρκίνων του μαστού και ιδιαίτερα αυτών που εκδηλώνονται σε χαμηλά στάδια.

Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλές γυναίκες υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία ενώ είναι πολύ πιθανόν ότι η θεραπεία αυτή, δεν τις βοηθά και τους προκαλεί βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Η χημειοθεραπεία έχει τις δυνατότητες να καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα. Παράλληλα όμως προκαλεί σοβαρές παρενέργειες και μπορεί να έχει μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπλοκές.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό, ευθύς εξ' αρχής με την διάγνωση του καρκίνου, να υπάρχουν τρόποι που θα προσδιορίζουν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια, ποιες ασθενείς θα επωφεληθούν από μια χημειοθεραπεία και ποιες όχι.
Γιατροί από το αντικαρκινικό κέντρο του πανεπιστήμιου του Τέξας, εξέτασαν τα επίπεδα της κυκλίνης Ε (Cyclin E protein), σε όγκους από 395 γυναίκες που διαγνώσθηκαν με καρκίνο του μαστού.
Μετά από τις μετρήσεις των επιπέδων της κυκλίνης Ε (με τη μέθοδο western blot), εξέτασαν τη σχέση των επιπέδων αυτών με το στάδιο του καρκίνου, την πρόγνωση και την επιβίωση των ασθενών.

Τα ευρήματα τους έχουν μεγάλη σημασία και είναι τα ακόλουθα:
Τα επίπεδα της κυκλίνης Ε μέσα στους όγκους, συσχετίζονται πολύ στενά με την επιβίωση των ασθενών
 
Σε 114 γυναίκες με καρκίνο μαστού στο στάδιο 1, δηλαδή χωρίς εντοπισμό στους λεμφαδένες της μασχάλης, υπήρχαν 102 γυναίκες που είχαν χαμηλά επίπεδα της κυκλίνης Ε. Από τις γυναίκες με στάδιο 1 καρκίνου του μαστού και με χαμηλή κυκλίνη Ε, δεν πέθανε καμία στα 5 χρόνια από τη διάγνωση
 
Από τις 114 γυναίκες με καρκίνο μαστού στο στάδιο 1, οι 12 ασθενείς είχαν ψηλά επίπεδα κυκλίνης Ε. Από αυτές καμία δεν επιβίωσε κατά την ίδια χρονική περίοδο
 
Στις γυναίκες με καρκίνο μαστού στο στάδιο 1, υπήρχε 100% επαλήθευση ότι αυτές που παρουσίαζαν στον όγκο τους ψηλά επίπεδα κυκλίνης Ε, είχαν και κακή πρόγνωση
 
Στις γυναίκες με καρκίνο σε πιο προχωρημένο στάδιο, δηλαδή ο καρκίνος είχε φθάσει στους μασχαλιαίους λεμφαδένες, η ακρίβεια της προγνωστικής συσχέτισης ανερχόταν στο 90%
 
Η προγνωστική αξία του νέου αυτού τεστ είναι 8 φορές μεγαλύτερη για τις ασθενείς με στάδιο 1 καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με τα τεστ που υπάρχουν τώρα και τα οποία βασίζονται στο μέγεθος του όγκου και στο πόσο μακριά έχουν εξαπλωθεί τα καρκινικά κύτταρα

Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι, τα επίπεδα της κυκλίνης Ε, θα μπορούσαν να καθορίζουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις γυναίκες με καρκίνο μαστού, οι οποίες πράγματι χρειάζονται χημειοθεραπεία και ποιες όχι.
Η πρωτεΐνη κυκλίνη Ε, ρυθμίζει τον κύκλο πολλαπλασιασμού των κυττάρων και επηρεάζει τη φυσική εξέλιξη των κυττάρων του καρκίνου του μαστού.
Η κυκλίνη Ε υπάρχει επίσης και σε άλλους καρκίνους όπως σε αυτούς των πνευμόνων και της ωοθήκης. Διεξάγονται στο ίδιο νοσοκομείο, έρευνες που στόχο έχουν να βρουν κατά πόσο η κυκλίνη Ε έχει την ίδια προγνωστική αξία και στους καρκίνους αυτούς.
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε το γεγονός ότι τα επίπεδα της κυκλίνης Ε έχουν σημαντικά μεγαλύτερη προγνωστική αξία σε σύγκριση με τους άλλους δείκτες που υπάρχουν σήμερα.
Εάν και άλλες έρευνες επιβεβαιώσουν τα πρώτα αυτά συμπεράσματα, αυτό σημαίνει ότι θα καθορίζονται με καλύτερο τρόπο, οι θεραπείες που απαιτούνται για τα διάφορα στάδια του καρκίνου του μαστού.
Θα είναι δυνατόν να διαχωρίζονται οι γυναίκες εκείνες οι οποίες έχουν πιο άσχημη πρόγνωση και θα υποβάλλονται σε πολύ πιο εντατική θεραπεία. Οι άλλες με καλύτερη πρόγνωση, θα χρειάζονται λιγότερες θεραπείες, με λιγότερους κινδύνους και βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.

Ο αριθμός των γυναικών που υποβάλλονται σε καισαρική τομή για να γεννήσουν, έχει αυξηθεί σημαντικά.
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί παρατηρείται αυτή η αύξηση. Είναι γεγονός ότι όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν και ζητούν να γεννήσουν με καισαρική.
Οι λόγοι που ωθούν τις γυναίκες στο να επιλέγουν την καισαρική περιλαμβάνουν το φόβο για επιπλοκές από μια φυσιολογική γέννα και την ανάγκη για καλύτερο προγραμματισμό για τη φροντίδα των άλλων παιδιών, της οικογένειας αλλά και για τις υπόλοιπες απαιτήσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας.
Επίσης  ο πόνος κατά το φυσιολογικό τοκετό και η απόσταση από το νοσοκομείο σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτελούν κριτήριο επιλογής της καισαρικής.
Υπάρχουν βέβαια και οι καθαρά ιατρικοί, γυναικολογικοί, μαιευτικοί λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται να γίνει η γέννα με καισαρική τομή. Σίγουρα στην εποχή μας, οι μαιευτήρες είναι πολύ περισσότερο προσεκτικοί στις επιπλοκές που δυνατόν να υπάρξουν σε μια φυσιολογική γέννα.
Οι νομικές, δικαστικές επιπτώσεις που πιθανόν να υπάρξουν λόγω μιας δύσκολης φυσιολογικής γέννας, καθιστούν την επιλογή της καισαρικής σε αριθμό περιπτώσεων μια πιο ασφαλή προσέγγιση.
Τα πιο πάνω δεδομένα περιλαμβάνονται στο σκεπτικό της απόφασης για σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών για διερεύνηση και σύσταση για το πότε πρέπει να γίνεται η καισαρική τομή.
Επισημαίνεται ότι στην εν λόγω χώρα όπου υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, οι καισαρικές τομές χρησιμοποιούνται σήμερα για το 29% του συνόλου των γεννήσεων. Πρόκειται για ιστορικό ρεκόρ στο οποίο έχει φθάσει το ποσοστό των καισαρικών.
Από το 1996 μέχρι σήμερα παρατηρήθηκε μια αύξηση των καισαρικών κατά 40%. Πριν 10 χρόνια το ποσοστό των παιδιών που γεννιόνταν με καισαρική τομή ανερχόταν στο 20%.
Ταυτόχρονα παρατηρείται μια σημαντική αύξηση των καισαρικών σε γυναίκες που γεννούν για πρώτη φορά οι οποίες όμως έχουν χαμηλό κίνδυνο για προβλήματα τοκετού.
Κανένας δεν γνωρίζει πόσες από τις καισαρικές που διενεργούνται γίνονται ξεκάθαρα λόγω του ότι η γυναίκα το επέλεξε ενσυνείδητα, προαιρετικά, χωρίς να υπάρχει ιατρικός λόγος για αυτό.
Είναι βέβαιο ότι η καισαρική τομή είναι σωτήρια για τη ζωή του παιδιού ή και της μητέρας σε σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων όπως:
Υποξία παιδιού που αναγνωρίζεται όταν πλησιάζει ο τοκετός
Εγκυμοσύνες ψηλού κινδύνου με δίδυμα, τρίδυμα ή περισσότερα παιδιά
Προβλήματα πλακούντα
Προηγούμενες καισαρικές, ιδιαίτερα εάν υπήρξαν 2 ή περισσότερες προηγούμενες καισαρικές
Μολύνσεις της μητέρας με ιούς που μπορούν να βλάψουν το παιδί, όπως τον HIV που προκαλεί το AIDS ή τον ιό του έρπητα κατά τις ημέρες του τοκετού. Επίσης η μόλυνση με τον ιό της ηπατίτιδας C στη μητέρα μπορεί να αποτελεί ένδειξη για καισαρική
Δυσκολία διόδου του παιδιού από το γεννητικό σύστημα της μητέρας. Για παράδειγμα όταν υπάρχει πραγματική δυσαναλογία μεταξύ του μεγέθους του κεφαλιού του παιδιού και της λεκάνης της μητέρας που δυσκολεύει την έξοδο του παιδιού 
Η θέση του παιδιού πριν από τον τοκετό στο χώρο της λεκάνης της μητέρας μπορεί να επιβάλλει την καισαρική τομή. Σε περιπτώσεις ισχιακής προβολής (το παιδί έρχεται με τα οπίσθια, τα οποία βρίσκονται προς την έξοδο της λεκάνης) ή άλλων ανώμαλων προβολών, ο μαιευτήρας είναι πιθανόν να επιλέξει την καισαρική
 Εάν η μητέρα παρουσιάσει προεκλαμψία, πιθανόν να επιλεχθεί η καισαρική
Όμως η καισαρική δεν είναι μια απλή επέμβαση. Πρόκειται για σοβαρή επέμβαση στην κοιλιά της γυναίκας με τομή στη μήτρα που μπορεί να συνοδευτεί από επιπλοκές.
Οι κυριότερες επιπλοκές της καισαρικής περιλαμβάνουν:
Αιμορραγίες κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης
Λοιμώξεις, ενδομητρίτιδα που παρατηρείται περίπου σε 1 για κάθε 30 καισαρικές
Θρόμβωση, ιδιαίτερα στις μεγάλες φλέβες των κάτω μελών με κίνδυνο πνευμονικής εμβολής κατά τη φάση της ανάρρωσης από τη χειρουργική επέμβαση
Μικρή αύξηση των κινδύνων για μια μελλοντική εγκυμοσύνη που περιλαμβάνουν τον προδρομικό πλακούντα (πλακούντας που αναπτύσσεται χαμηλά στη μήτρα), αποβολή, έκτοπος εγκυμοσύνη, χαμηλό βάρος γέννησης για τα επόμενα παιδιά 
Κίνδυνος ρήξης της μήτρας κατά τη διάρκεια μιας μελλοντικής εγκυμοσύνης ή ενός μελλοντικού φυσιολογικού τοκετού 
Σε σπάνιες περιπτώσεις οι επιπλοκές αυτές της καισαρικής τομής, μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας. Παράλληλα με κάθε καισαρική τομή στην οποία υποβάλλεται η γυναίκα, αυξάνεται ο κίνδυνος επιπλοκών για την επόμενη εγκυμοσύνη.
Μετά από μελέτη και αξιολόγηση των επιστημονικών δεδομένων που υπάρχουν για το ζήτημα, η ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων δεν μπόρεσε να δώσει συγκεκριμένες εισηγήσεις υπέρ της μιας ή της άλλης προσέγγισης.
Μεταξύ άλλων οι κυριότερες εισηγήσεις περιλαμβάνουν:
Οι γυναίκες που ζητούν να υποβληθούν σε καισαρική επειδή προτιμούν αυτή τη μέθοδο τοκετού, χωρίς να υπάρχει οποιοσδήποτε ιατρικός λόγος που να την επιβάλλει, πρέπει να λαμβάνουν διεξοδική ενημέρωση και πληροφόρηση για τους κινδύνους και τα πλεονεκτήματα τόσο του φυσιολογικού τοκετού όσο και της καισαρικής.
Η επιλογή της καισαρικής λόγω επιθυμίας της μητέρας μόνον χωρίς να συντρέχει άλλη αιτία, δεν πρέπει να ενθαρρύνεται ή να προωθείται από τους μαιευτήρες. Στις περιπτώσεις που μια γυναίκα επιμένει στην επιλογή αυτή, τότε είναι απαραίτητο ο γιατρός να εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια τα υπέρ και τα κατά, τους κινδύνους για το παιδί και για τη μητέρα, της κάθε μεθόδου   
Οι γυναίκες που προγραμματίζουν να κάνουν περισσότερα από 1 ή 2 παιδιά, δεν πρέπει να επιλέγουν την καισαρική τομή εάν δεν συντρέχει οποιοσδήποτε άλλος ιατρικός λόγος. Ο λόγος είναι διότι μια προηγούμενη καισαρική αυξάνει τον κίνδυνο για προβλήματα, ιδιαίτερα με τον πλακούντα και τη μήτρα, για μελλοντικές εγκυμοσύνες
Τα νεογέννητα παρουσιάζουν συχνότερα αναπνευστικά προβλήματα μετά από καισαρική. Είναι λοιπόν απαραίτητο η προαιρετική καισαρική λόγω επιθυμίας της μητέρας να γεννήσει έτσι, να γίνεται μόνο εάν είναι βέβαιο ότι το παιδί έχει συμπληρώσει τις 39 εβδομάδες κύησης. Στο στάδιο αυτό οι πνεύμονες του παιδιού έχουν ωριμάσει πλήρως και μπορούν να αντεπεξέλθουν
Εάν ο πόνος κατά τη φυσιολογική γέννα είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο μια γυναίκα επιμένει στο να επιλέγει την καισαρική για να γεννήσει, τότε οι γιατροί, πρέπει να της εξηγούν τις μεθόδους που καθιστούν τη φυσιολογική γέννα πολύ πιο λίγο οδυνηρή. Από τις μεθόδους αυτές, η επισκληρίδιος αναισθησία είναι η πλέον αποτελεσματική για την αναλγησία. Δεν πρέπει ο φόβος του πόνου να αφήνεται να επηρεάζει την απόφαση της γυναίκας διότι σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι εξουδετέρωσης του πόνου κατά το φυσιολογικό τοκετό
Συνοπτικά βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες για την προαιρετική καισαρική. Δεν υπάρχει η χρυσή λύση που να ταιριάζει για όλες τις περιπτώσεις.
Το σημαντικότερο είναι κατά τη γνώμη μας να υπάρχει μια άριστη σχέση και επικοινωνία μεταξύ του γιατρού και της γυναίκας.
Η ορθή ενημέρωση της γυναίκας, η αξιολόγηση των υπέρ και κατά της κάθε περίπτωσης, θα επιτρέπουν μια πιο ισοζυγισμένη απόφαση όσον αφορά στην απόφαση της προαιρετικής καισαρικής για τον τοκετό.

Καισαρική τομή: Πότε πρέπει να γίνεται;

Ο αριθμός των γυναικών που υποβάλλονται σε καισαρική τομή για να γεννήσουν, έχει αυξηθεί σημαντικά.
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί παρατηρείται αυτή η αύξηση. Είναι γεγονός ότι όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν και ζητούν να γεννήσουν με καισαρική.
Οι λόγοι που ωθούν τις γυναίκες στο να επιλέγουν την καισαρική περιλαμβάνουν το φόβο για επιπλοκές από μια φυσιολογική γέννα και την ανάγκη για καλύτερο προγραμματισμό για τη φροντίδα των άλλων παιδιών, της οικογένειας αλλά και για τις υπόλοιπες απαιτήσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας.
Επίσης  ο πόνος κατά το φυσιολογικό τοκετό και η απόσταση από το νοσοκομείο σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτελούν κριτήριο επιλογής της καισαρικής.
Υπάρχουν βέβαια και οι καθαρά ιατρικοί, γυναικολογικοί, μαιευτικοί λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται να γίνει η γέννα με καισαρική τομή. Σίγουρα στην εποχή μας, οι μαιευτήρες είναι πολύ περισσότερο προσεκτικοί στις επιπλοκές που δυνατόν να υπάρξουν σε μια φυσιολογική γέννα.
Οι νομικές, δικαστικές επιπτώσεις που πιθανόν να υπάρξουν λόγω μιας δύσκολης φυσιολογικής γέννας, καθιστούν την επιλογή της καισαρικής σε αριθμό περιπτώσεων μια πιο ασφαλή προσέγγιση.
Τα πιο πάνω δεδομένα περιλαμβάνονται στο σκεπτικό της απόφασης για σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών για διερεύνηση και σύσταση για το πότε πρέπει να γίνεται η καισαρική τομή.
Επισημαίνεται ότι στην εν λόγω χώρα όπου υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, οι καισαρικές τομές χρησιμοποιούνται σήμερα για το 29% του συνόλου των γεννήσεων. Πρόκειται για ιστορικό ρεκόρ στο οποίο έχει φθάσει το ποσοστό των καισαρικών.
Από το 1996 μέχρι σήμερα παρατηρήθηκε μια αύξηση των καισαρικών κατά 40%. Πριν 10 χρόνια το ποσοστό των παιδιών που γεννιόνταν με καισαρική τομή ανερχόταν στο 20%.
Ταυτόχρονα παρατηρείται μια σημαντική αύξηση των καισαρικών σε γυναίκες που γεννούν για πρώτη φορά οι οποίες όμως έχουν χαμηλό κίνδυνο για προβλήματα τοκετού.
Κανένας δεν γνωρίζει πόσες από τις καισαρικές που διενεργούνται γίνονται ξεκάθαρα λόγω του ότι η γυναίκα το επέλεξε ενσυνείδητα, προαιρετικά, χωρίς να υπάρχει ιατρικός λόγος για αυτό.
Είναι βέβαιο ότι η καισαρική τομή είναι σωτήρια για τη ζωή του παιδιού ή και της μητέρας σε σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων όπως:
Υποξία παιδιού που αναγνωρίζεται όταν πλησιάζει ο τοκετός
Εγκυμοσύνες ψηλού κινδύνου με δίδυμα, τρίδυμα ή περισσότερα παιδιά
Προβλήματα πλακούντα
Προηγούμενες καισαρικές, ιδιαίτερα εάν υπήρξαν 2 ή περισσότερες προηγούμενες καισαρικές
Μολύνσεις της μητέρας με ιούς που μπορούν να βλάψουν το παιδί, όπως τον HIV που προκαλεί το AIDS ή τον ιό του έρπητα κατά τις ημέρες του τοκετού. Επίσης η μόλυνση με τον ιό της ηπατίτιδας C στη μητέρα μπορεί να αποτελεί ένδειξη για καισαρική
Δυσκολία διόδου του παιδιού από το γεννητικό σύστημα της μητέρας. Για παράδειγμα όταν υπάρχει πραγματική δυσαναλογία μεταξύ του μεγέθους του κεφαλιού του παιδιού και της λεκάνης της μητέρας που δυσκολεύει την έξοδο του παιδιού 
Η θέση του παιδιού πριν από τον τοκετό στο χώρο της λεκάνης της μητέρας μπορεί να επιβάλλει την καισαρική τομή. Σε περιπτώσεις ισχιακής προβολής (το παιδί έρχεται με τα οπίσθια, τα οποία βρίσκονται προς την έξοδο της λεκάνης) ή άλλων ανώμαλων προβολών, ο μαιευτήρας είναι πιθανόν να επιλέξει την καισαρική
 Εάν η μητέρα παρουσιάσει προεκλαμψία, πιθανόν να επιλεχθεί η καισαρική
Όμως η καισαρική δεν είναι μια απλή επέμβαση. Πρόκειται για σοβαρή επέμβαση στην κοιλιά της γυναίκας με τομή στη μήτρα που μπορεί να συνοδευτεί από επιπλοκές.
Οι κυριότερες επιπλοκές της καισαρικής περιλαμβάνουν:
Αιμορραγίες κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης
Λοιμώξεις, ενδομητρίτιδα που παρατηρείται περίπου σε 1 για κάθε 30 καισαρικές
Θρόμβωση, ιδιαίτερα στις μεγάλες φλέβες των κάτω μελών με κίνδυνο πνευμονικής εμβολής κατά τη φάση της ανάρρωσης από τη χειρουργική επέμβαση
Μικρή αύξηση των κινδύνων για μια μελλοντική εγκυμοσύνη που περιλαμβάνουν τον προδρομικό πλακούντα (πλακούντας που αναπτύσσεται χαμηλά στη μήτρα), αποβολή, έκτοπος εγκυμοσύνη, χαμηλό βάρος γέννησης για τα επόμενα παιδιά 
Κίνδυνος ρήξης της μήτρας κατά τη διάρκεια μιας μελλοντικής εγκυμοσύνης ή ενός μελλοντικού φυσιολογικού τοκετού 
Σε σπάνιες περιπτώσεις οι επιπλοκές αυτές της καισαρικής τομής, μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας. Παράλληλα με κάθε καισαρική τομή στην οποία υποβάλλεται η γυναίκα, αυξάνεται ο κίνδυνος επιπλοκών για την επόμενη εγκυμοσύνη.
Μετά από μελέτη και αξιολόγηση των επιστημονικών δεδομένων που υπάρχουν για το ζήτημα, η ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων δεν μπόρεσε να δώσει συγκεκριμένες εισηγήσεις υπέρ της μιας ή της άλλης προσέγγισης.
Μεταξύ άλλων οι κυριότερες εισηγήσεις περιλαμβάνουν:
Οι γυναίκες που ζητούν να υποβληθούν σε καισαρική επειδή προτιμούν αυτή τη μέθοδο τοκετού, χωρίς να υπάρχει οποιοσδήποτε ιατρικός λόγος που να την επιβάλλει, πρέπει να λαμβάνουν διεξοδική ενημέρωση και πληροφόρηση για τους κινδύνους και τα πλεονεκτήματα τόσο του φυσιολογικού τοκετού όσο και της καισαρικής.
Η επιλογή της καισαρικής λόγω επιθυμίας της μητέρας μόνον χωρίς να συντρέχει άλλη αιτία, δεν πρέπει να ενθαρρύνεται ή να προωθείται από τους μαιευτήρες. Στις περιπτώσεις που μια γυναίκα επιμένει στην επιλογή αυτή, τότε είναι απαραίτητο ο γιατρός να εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια τα υπέρ και τα κατά, τους κινδύνους για το παιδί και για τη μητέρα, της κάθε μεθόδου   
Οι γυναίκες που προγραμματίζουν να κάνουν περισσότερα από 1 ή 2 παιδιά, δεν πρέπει να επιλέγουν την καισαρική τομή εάν δεν συντρέχει οποιοσδήποτε άλλος ιατρικός λόγος. Ο λόγος είναι διότι μια προηγούμενη καισαρική αυξάνει τον κίνδυνο για προβλήματα, ιδιαίτερα με τον πλακούντα και τη μήτρα, για μελλοντικές εγκυμοσύνες
Τα νεογέννητα παρουσιάζουν συχνότερα αναπνευστικά προβλήματα μετά από καισαρική. Είναι λοιπόν απαραίτητο η προαιρετική καισαρική λόγω επιθυμίας της μητέρας να γεννήσει έτσι, να γίνεται μόνο εάν είναι βέβαιο ότι το παιδί έχει συμπληρώσει τις 39 εβδομάδες κύησης. Στο στάδιο αυτό οι πνεύμονες του παιδιού έχουν ωριμάσει πλήρως και μπορούν να αντεπεξέλθουν
Εάν ο πόνος κατά τη φυσιολογική γέννα είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο μια γυναίκα επιμένει στο να επιλέγει την καισαρική για να γεννήσει, τότε οι γιατροί, πρέπει να της εξηγούν τις μεθόδους που καθιστούν τη φυσιολογική γέννα πολύ πιο λίγο οδυνηρή. Από τις μεθόδους αυτές, η επισκληρίδιος αναισθησία είναι η πλέον αποτελεσματική για την αναλγησία. Δεν πρέπει ο φόβος του πόνου να αφήνεται να επηρεάζει την απόφαση της γυναίκας διότι σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι εξουδετέρωσης του πόνου κατά το φυσιολογικό τοκετό
Συνοπτικά βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες για την προαιρετική καισαρική. Δεν υπάρχει η χρυσή λύση που να ταιριάζει για όλες τις περιπτώσεις.
Το σημαντικότερο είναι κατά τη γνώμη μας να υπάρχει μια άριστη σχέση και επικοινωνία μεταξύ του γιατρού και της γυναίκας.
Η ορθή ενημέρωση της γυναίκας, η αξιολόγηση των υπέρ και κατά της κάθε περίπτωσης, θα επιτρέπουν μια πιο ισοζυγισμένη απόφαση όσον αφορά στην απόφαση της προαιρετικής καισαρικής για τον τοκετό.

Η κλωνοποίηση του ανθρώπου εκτός από τα ηθικά προβλήματα που δημιουργεί, περιέχει και σοβαρούς κινδύνους τόσο για την υγεία του νέου κλωνοποιημένου οργανισμού όσο και τη μητέρα που θα εγκυμονήσει.
Η κλωνοποίηση των ζώων έδειξε ότι η διαδικασία που χρησιμοποιείται είναι ανεπαρκής.
Για κάθε 100 δοκιμές για παραγωγή ενός νέου κλωνοποιημένου οργανισμού, πετυχαίνουν μόνο οι 2. Από τις κυήσεις που θα προκύψουν από τις πετυχημένες προσπάθειες, μόνο ένα μικρό ποσοστό θα επιβιώσει μετά την γέννηση.
Το ποσοστό των κλωνοποιημένων ζώων που επιβιώνουν μετά από τη περιγεννητική περίοδο είναι πολύ μικρό. Ακόμη και στον τομέα της κλωνοποίησης των ζώων, δεν προβλέπεται ότι θα λυθούν τα προβλήματα αυτά στο σύντομο μέλλον.
Οι κίνδυνοι για το κλωνοποιημένο ζώο δεν έχουν σχέση μόνο με τα προβλήματα κατά τον τοκετό.

Οι συχνότερες ανωμαλίες που έχουν περιγραφεί σε κλωνοποιημένα ζώα είναι οι ακόλουθες:
Τα ζώα αυτά έχουν συνήθως πολύ μεγάλο μέγεθος κατά το εμβρυϊκό στάδιο
 
Έχουν προβλήματα στον πλακούντα
 
Σοβαρά προβλήματα στους πνεύμονες και στην καρδία
 
Ανωμαλίες του εγκεφάλου
 
Ανωμαλίες των νεφρών
 
Ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος που αποτελεί το βασικό σύστημα άμυνας του οργανισμού
 
Παρά το γεγονός ότι στα ζώα είναι δύσκολο να τεκμηριωθούν, εντούτοις έχουν παρατηρηθεί αλλαγές στη συμπεριφορά και στη ψυχολογία των κλωνοποιημένων ζώων

Εκτός από τους κινδύνους για το νέο οργανισμό, έχουν παρατηρηθεί και πολλοί θάνατοι στα ζώα τα οποία έχουν προσφέρει τη μήτρα τους, για την ανάπτυξη και γέννηση του κλωνοποιημένου οργανισμού.
Με βάση λοιπόν τα δεδομένα αυτά, τίθεται εύλογα το ερώτημα κατά πόσο η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να δεχθεί τους κινδύνους αυτούς για τις γυναίκες και τα παιδιά.
Θα θέλαμε να βλέπουμε αυξημένους εμβρυϊκούς θανάτους, νεογέννητα με σοβαρά αναπνευστικά και καρδιακά προβλήματα, ανωμαλίες του εγκεφάλου ή των νεφρών, παιδιά να πεθαίνουν λόγω συγγενών ανωμαλιών και μητέρες να πεθαίνουν απροσδόκητα;
Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι δεν είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε κλωνοποίηση ανθρώπων για σκοπούς αναπαραγωγής. Για τους λόγους αυτούς σε πολλές χώρες δεν επιτρέπεται η διεξαγωγή πειραμάτων κλωνοποίησης για σκοπούς αναπαραγωγής στον άνθρωπο.
Οι λόγοι για τους οποίους παρατηρούνται όλες αυτές οι σοβαρές ανωμαλίες στον κλώνο και στη μητέρα, οφείλονται σε ανωμαλίες που δημιουργούνται στο DNA του σωματικού κυττάρου που χρησιμοποιείται για σκοπούς πυρηνικής μεταμόσχευσης.
Στην κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, ο πυρήνας ενός σωματικού κυττάρου από ένα οργανισμό, αφαιρείται και μεταμοσχεύεται σε ένα ωάριο από το οποίο πρωτύτερα, έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται πυρηνική μεταμόσχευση.
Στη συνέχεια το νέο τροποποιημένο ωάριο, αφού υποβληθεί σε μια τεχνική που δραστηριοποιεί το DNA (τεχνική με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος ή χημικού διαλύματος), εμφυτεύεται στη μήτρα ενός θηλυκού ζώου. Εκεί πολλαπλασιάζεται, δημιουργεί το βλαστοκύστη, μετά το έμβρυο και μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση ενός κλώνου.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι γενεσιουργές ανωμαλίες, προκύπτουν κατά τη διαδικασία δραστηριοποίησης του DNA του δότη.
Επειδή δεν γίνεται η φυσιολογική ωρίμανση που παρατηρείται στα σπερματοζωάρια και στα ωάρια (γαμετογένεση), ορισμένες αναγκαίες επεξεργασίες που γίνονται στο DNA (genetic reprogramming, DNA methylation ) δεν λαμβάνουν χώρα όπως θα έπρεπε με αποτέλεσμα τις πολλαπλές ανωμαλίες που παρατηρούνται.

Κάποιοι πιθανόν να θέσουν το ερώτημα: Υπάρχει τρόπος ανίχνευσης των ανωμαλιών στο κλωνοποιημένο έμβρυο, ούτως ώστε να προλαμβάνονται τα προβλήματα της κλωνοποίησης;
Η απάντηση είναι όχι. Με τις τεχνικές που διαθέτουμε σήμερα, αυτό είναι αδύνατο.
Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία γίνεται εύκολα κατανοητό ότι οι κίνδυνοι της κλωνοποίησης στον άνθρωπο είναι μεγάλοι. Ένα τέτοιο εγχείρημα θα μπορούσε να δημιουργήσει σωρεία αποτυχιών με θανάτους νεογνών, πολλών συγγενών ανωμαλιών σε παιδιά και ακόμη θανάτων των γυναικών που θα γεννούσαν τους κλώνους.
Οι αποτυχίες αυτές μπορούν να δημιουργήσουν ένα πολύ αρνητικό κλίμα εναντίον της γενετικής επιστήμης. Παράλληλα θα σταματούσε και τις εξελίξεις σε ένα άλλο τομέα, στον τομέα της θεραπευτικής κλωνοποίησης.

Η θεραπευτική κλωνοποίηση, σε αντίθεση με την κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, χρησιμοποιεί τον κλώνο που δημιουργείται με τις ίδιες τεχνικές (πυρηνική μεταμόσχευση) μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη.

Όταν δημιουργηθεί το κλωνοποινημένο ωάριο, οι επιστήμονες κατά τη θεραπευτική κλωνοποίηση το αφήνουν  να εξελιχθεί μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη και δεν το εμφυτεύουν σε μήτρα.
Στο στάδιο του βλαστοκύστη, λαμβάνουν τα κύτταρα τα οποία ονομάζονται αρχέγονα πολυδύναμα εμβρυϊκά κύτταρα και τα καλλιεργούν. Με ειδικές τροποποιήσεις, τουλάχιστο θεωρητικά, τα κύτταρα αυτά μπορούν να εξελιχθούν σε κύτταρα οποιασδήποτε μορφής (καρδίας, εγκεφάλου, νεφρών, κλπ)
Τα κύτταρα αυτά θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα για θεραπείες ασθενών με σοβαρές παθήσεις διαφόρων συστημάτων του οργανισμού (νευρικό, καρδιακό, νεφρικό, ανοσοποιητικό, κλπ).
Συμπερασματικά θα τελειώσουμε τονίζοντας ότι, η κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής εμπεριέχει πολλούς βιολογικούς κινδύνους για το νέο οργανισμό και τη μητέρα του, όπως επίσης και άλυτα ηθικά προβλήματα.
Σε αντίθεση η θεραπευτική κλωνοποίηση, προσφέρει σημαντικές δυνατότητες ίασης σοβαρών ασθενειών με τη χρήση κλωνοποιημένων  αρχέγονων κυττάρων.
Δεν πρέπει λοιπόν οι βεβιασμένες και ίσως επιπόλαιες προσπάθειες για αναπαραγωγική κλωνοποίηση, να δημιουργήσουν τέτοια σοβαρά προβλήματα που να αποτελέσουν κατασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη της θεραπευτικής κλωνοποίησης.


Η κλωνοποίηση και οι κίνδυνοι της

Η κλωνοποίηση του ανθρώπου εκτός από τα ηθικά προβλήματα που δημιουργεί, περιέχει και σοβαρούς κινδύνους τόσο για την υγεία του νέου κλωνοποιημένου οργανισμού όσο και τη μητέρα που θα εγκυμονήσει.
Η κλωνοποίηση των ζώων έδειξε ότι η διαδικασία που χρησιμοποιείται είναι ανεπαρκής.
Για κάθε 100 δοκιμές για παραγωγή ενός νέου κλωνοποιημένου οργανισμού, πετυχαίνουν μόνο οι 2. Από τις κυήσεις που θα προκύψουν από τις πετυχημένες προσπάθειες, μόνο ένα μικρό ποσοστό θα επιβιώσει μετά την γέννηση.
Το ποσοστό των κλωνοποιημένων ζώων που επιβιώνουν μετά από τη περιγεννητική περίοδο είναι πολύ μικρό. Ακόμη και στον τομέα της κλωνοποίησης των ζώων, δεν προβλέπεται ότι θα λυθούν τα προβλήματα αυτά στο σύντομο μέλλον.
Οι κίνδυνοι για το κλωνοποιημένο ζώο δεν έχουν σχέση μόνο με τα προβλήματα κατά τον τοκετό.

Οι συχνότερες ανωμαλίες που έχουν περιγραφεί σε κλωνοποιημένα ζώα είναι οι ακόλουθες:
Τα ζώα αυτά έχουν συνήθως πολύ μεγάλο μέγεθος κατά το εμβρυϊκό στάδιο
 
Έχουν προβλήματα στον πλακούντα
 
Σοβαρά προβλήματα στους πνεύμονες και στην καρδία
 
Ανωμαλίες του εγκεφάλου
 
Ανωμαλίες των νεφρών
 
Ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος που αποτελεί το βασικό σύστημα άμυνας του οργανισμού
 
Παρά το γεγονός ότι στα ζώα είναι δύσκολο να τεκμηριωθούν, εντούτοις έχουν παρατηρηθεί αλλαγές στη συμπεριφορά και στη ψυχολογία των κλωνοποιημένων ζώων

Εκτός από τους κινδύνους για το νέο οργανισμό, έχουν παρατηρηθεί και πολλοί θάνατοι στα ζώα τα οποία έχουν προσφέρει τη μήτρα τους, για την ανάπτυξη και γέννηση του κλωνοποιημένου οργανισμού.
Με βάση λοιπόν τα δεδομένα αυτά, τίθεται εύλογα το ερώτημα κατά πόσο η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να δεχθεί τους κινδύνους αυτούς για τις γυναίκες και τα παιδιά.
Θα θέλαμε να βλέπουμε αυξημένους εμβρυϊκούς θανάτους, νεογέννητα με σοβαρά αναπνευστικά και καρδιακά προβλήματα, ανωμαλίες του εγκεφάλου ή των νεφρών, παιδιά να πεθαίνουν λόγω συγγενών ανωμαλιών και μητέρες να πεθαίνουν απροσδόκητα;
Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι δεν είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε κλωνοποίηση ανθρώπων για σκοπούς αναπαραγωγής. Για τους λόγους αυτούς σε πολλές χώρες δεν επιτρέπεται η διεξαγωγή πειραμάτων κλωνοποίησης για σκοπούς αναπαραγωγής στον άνθρωπο.
Οι λόγοι για τους οποίους παρατηρούνται όλες αυτές οι σοβαρές ανωμαλίες στον κλώνο και στη μητέρα, οφείλονται σε ανωμαλίες που δημιουργούνται στο DNA του σωματικού κυττάρου που χρησιμοποιείται για σκοπούς πυρηνικής μεταμόσχευσης.
Στην κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, ο πυρήνας ενός σωματικού κυττάρου από ένα οργανισμό, αφαιρείται και μεταμοσχεύεται σε ένα ωάριο από το οποίο πρωτύτερα, έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται πυρηνική μεταμόσχευση.
Στη συνέχεια το νέο τροποποιημένο ωάριο, αφού υποβληθεί σε μια τεχνική που δραστηριοποιεί το DNA (τεχνική με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος ή χημικού διαλύματος), εμφυτεύεται στη μήτρα ενός θηλυκού ζώου. Εκεί πολλαπλασιάζεται, δημιουργεί το βλαστοκύστη, μετά το έμβρυο και μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση ενός κλώνου.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι γενεσιουργές ανωμαλίες, προκύπτουν κατά τη διαδικασία δραστηριοποίησης του DNA του δότη.
Επειδή δεν γίνεται η φυσιολογική ωρίμανση που παρατηρείται στα σπερματοζωάρια και στα ωάρια (γαμετογένεση), ορισμένες αναγκαίες επεξεργασίες που γίνονται στο DNA (genetic reprogramming, DNA methylation ) δεν λαμβάνουν χώρα όπως θα έπρεπε με αποτέλεσμα τις πολλαπλές ανωμαλίες που παρατηρούνται.

Κάποιοι πιθανόν να θέσουν το ερώτημα: Υπάρχει τρόπος ανίχνευσης των ανωμαλιών στο κλωνοποιημένο έμβρυο, ούτως ώστε να προλαμβάνονται τα προβλήματα της κλωνοποίησης;
Η απάντηση είναι όχι. Με τις τεχνικές που διαθέτουμε σήμερα, αυτό είναι αδύνατο.
Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία γίνεται εύκολα κατανοητό ότι οι κίνδυνοι της κλωνοποίησης στον άνθρωπο είναι μεγάλοι. Ένα τέτοιο εγχείρημα θα μπορούσε να δημιουργήσει σωρεία αποτυχιών με θανάτους νεογνών, πολλών συγγενών ανωμαλιών σε παιδιά και ακόμη θανάτων των γυναικών που θα γεννούσαν τους κλώνους.
Οι αποτυχίες αυτές μπορούν να δημιουργήσουν ένα πολύ αρνητικό κλίμα εναντίον της γενετικής επιστήμης. Παράλληλα θα σταματούσε και τις εξελίξεις σε ένα άλλο τομέα, στον τομέα της θεραπευτικής κλωνοποίησης.

Η θεραπευτική κλωνοποίηση, σε αντίθεση με την κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, χρησιμοποιεί τον κλώνο που δημιουργείται με τις ίδιες τεχνικές (πυρηνική μεταμόσχευση) μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη.

Όταν δημιουργηθεί το κλωνοποινημένο ωάριο, οι επιστήμονες κατά τη θεραπευτική κλωνοποίηση το αφήνουν  να εξελιχθεί μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη και δεν το εμφυτεύουν σε μήτρα.
Στο στάδιο του βλαστοκύστη, λαμβάνουν τα κύτταρα τα οποία ονομάζονται αρχέγονα πολυδύναμα εμβρυϊκά κύτταρα και τα καλλιεργούν. Με ειδικές τροποποιήσεις, τουλάχιστο θεωρητικά, τα κύτταρα αυτά μπορούν να εξελιχθούν σε κύτταρα οποιασδήποτε μορφής (καρδίας, εγκεφάλου, νεφρών, κλπ)
Τα κύτταρα αυτά θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα για θεραπείες ασθενών με σοβαρές παθήσεις διαφόρων συστημάτων του οργανισμού (νευρικό, καρδιακό, νεφρικό, ανοσοποιητικό, κλπ).
Συμπερασματικά θα τελειώσουμε τονίζοντας ότι, η κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής εμπεριέχει πολλούς βιολογικούς κινδύνους για το νέο οργανισμό και τη μητέρα του, όπως επίσης και άλυτα ηθικά προβλήματα.
Σε αντίθεση η θεραπευτική κλωνοποίηση, προσφέρει σημαντικές δυνατότητες ίασης σοβαρών ασθενειών με τη χρήση κλωνοποιημένων  αρχέγονων κυττάρων.
Δεν πρέπει λοιπόν οι βεβιασμένες και ίσως επιπόλαιες προσπάθειες για αναπαραγωγική κλωνοποίηση, να δημιουργήσουν τέτοια σοβαρά προβλήματα που να αποτελέσουν κατασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη της θεραπευτικής κλωνοποίησης.


Κυριακή 29 Απριλίου 2018

Δύο ασθενείς με μελάνωμα στο τελικό στάδιο απαλλάχθηκαν από τον καρκίνο όταν οι γιατροί απομόνωσαν από το αίμα τους ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και τα τροποποίησαν γενετικά ώστε να επιτίθενται στους όγκους.
Δεκαπέντε άλλοι εθελοντές στους οποίους δοκιμάστηκε η μέθοδος δεν έδειξαν βελτίωση. Ωστόσο το πειραματικό πρωτόκολλο θα μπορούσε να τελειοποιηθεί ώστε να προσφέρει σε κάθε ασθενή μακράς διαρκείας προστασία από τον καρκίνο, γράφουν οι ερευνητές στο περιοδικό Science.
Το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, όπου πραγματοποιήθηκε η μελέτη, χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα την πρώτη πραγματική επιτυχία της γονιδιακής θεραπείας στην καταπολέμηση του καρκίνου.
Η τακτική της εισαγωγής επιπλέον γονιδίων στον οργανισμό των ασθενών θεωρήθηκε παλαιότερα η πλέον υποσχόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση πληθώρας ασθενειών. Η αισιοδοξία μετριάστηκε από τις σοβαρές παρενέργειες που εμφανίστηκαν σε ορισμένες μελέτες, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση δύο παιδιά από τη Γαλλία που θεραπεύτηκαν από θανατηφόρο, κληρονομική ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, αργότερα όμως εμφάνισαν λευχαιμία.
Στην τελευταία έρευνα, οι δύο ασθενείς παραμένουν απαλλαγμένοι από τον καρκίνο και υγιείς σχεδόν δύο χρόνια μετά τη θεραπεία. Αρχικά οι γιατροί τους έδιναν μόνο τρεις με έξι μήνες ζωής.
Τροποποιημένα Τ-κύτταρα
Η γονιδιακή θεραπεία βασίστηκε στα Τ-κύτταρα, λευκά αιμοσφαίρια τα οποία εξοντώνουν μικρόβια και άλλα ξένα σώματα. Το 2002, Δρ Στίβεν Ρόσενμπεργκ και οι συνεργάτες του είχαν μια σημαντική επιτυχία: Απομόνωσαν από ορισμένους ασθενείς με μελάνωμα Τ-κύτταρα τα οποία αναγνώριζαν και κατέστρεφαν τους όγκους. Όταν τα κύτταρα αυτά καλλιεργήθηκαν σε μεγάλους αριθμούς στο εργαστήριο και μεταφέρθηκαν πίσω στον οργανισμό των ασθενών, ο καρκίνος υποχώρησε.
Φαίνεται ότι Τ-κύτταρα που αναγνωρίζουν τους όγκους υπάρχουν στον οργανισμό πολλών ασθενών, δεν είναι όμως αρκετά ώστε να τους εξαλείψουν.
Αυτή τη φορά, ο Ρόσενμπεργκ αποφάσισε να δημιουργήσει τέτοια κύτταρα από το μηδέν. Απομόνωσε από τους εθελοντές κανονικά Τ-κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μόλυνε με έναν ιό που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή ξένων γονιδίων. Χάρη στα επιπλέον γονίδια, τα λευκά αιμοσφαίρια παράγουν υποδοχείς που συνδέονται πάνω στα καρκινικά κύτταρα και τα αναγνωρίζουν ως στόχους.
Σε 15 από τους 17 ασθενείς τα Τ-κύτταρα εδραιώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν αργά τους επόμενους μήνες. Μόνο σε δύο όμως εξόντωσαν τον καρκίνο.
Αν και το ποσοστό αποτυχίας ήταν υψηλό, τα συμπεράσματα θεωρούνται θριαμβευτικά. Η μέθοδος επιδέχεται βελτιώσεων σε πολλά επίπεδα, για παράδειγμα στην επιλογή κατάλληλων Τ-κυττάρων και κατάλληλων υποδοχέων.


Η υγεία μας

Δύο ασθενείς με μελάνωμα στο τελικό στάδιο απαλλάχθηκαν από τον καρκίνο όταν οι γιατροί απομόνωσαν από το αίμα τους ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και τα τροποποίησαν γενετικά ώστε να επιτίθενται στους όγκους.
Δεκαπέντε άλλοι εθελοντές στους οποίους δοκιμάστηκε η μέθοδος δεν έδειξαν βελτίωση. Ωστόσο το πειραματικό πρωτόκολλο θα μπορούσε να τελειοποιηθεί ώστε να προσφέρει σε κάθε ασθενή μακράς διαρκείας προστασία από τον καρκίνο, γράφουν οι ερευνητές στο περιοδικό Science.
Το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, όπου πραγματοποιήθηκε η μελέτη, χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα την πρώτη πραγματική επιτυχία της γονιδιακής θεραπείας στην καταπολέμηση του καρκίνου.
Η τακτική της εισαγωγής επιπλέον γονιδίων στον οργανισμό των ασθενών θεωρήθηκε παλαιότερα η πλέον υποσχόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση πληθώρας ασθενειών. Η αισιοδοξία μετριάστηκε από τις σοβαρές παρενέργειες που εμφανίστηκαν σε ορισμένες μελέτες, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση δύο παιδιά από τη Γαλλία που θεραπεύτηκαν από θανατηφόρο, κληρονομική ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, αργότερα όμως εμφάνισαν λευχαιμία.
Στην τελευταία έρευνα, οι δύο ασθενείς παραμένουν απαλλαγμένοι από τον καρκίνο και υγιείς σχεδόν δύο χρόνια μετά τη θεραπεία. Αρχικά οι γιατροί τους έδιναν μόνο τρεις με έξι μήνες ζωής.
Τροποποιημένα Τ-κύτταρα
Η γονιδιακή θεραπεία βασίστηκε στα Τ-κύτταρα, λευκά αιμοσφαίρια τα οποία εξοντώνουν μικρόβια και άλλα ξένα σώματα. Το 2002, Δρ Στίβεν Ρόσενμπεργκ και οι συνεργάτες του είχαν μια σημαντική επιτυχία: Απομόνωσαν από ορισμένους ασθενείς με μελάνωμα Τ-κύτταρα τα οποία αναγνώριζαν και κατέστρεφαν τους όγκους. Όταν τα κύτταρα αυτά καλλιεργήθηκαν σε μεγάλους αριθμούς στο εργαστήριο και μεταφέρθηκαν πίσω στον οργανισμό των ασθενών, ο καρκίνος υποχώρησε.
Φαίνεται ότι Τ-κύτταρα που αναγνωρίζουν τους όγκους υπάρχουν στον οργανισμό πολλών ασθενών, δεν είναι όμως αρκετά ώστε να τους εξαλείψουν.
Αυτή τη φορά, ο Ρόσενμπεργκ αποφάσισε να δημιουργήσει τέτοια κύτταρα από το μηδέν. Απομόνωσε από τους εθελοντές κανονικά Τ-κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μόλυνε με έναν ιό που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή ξένων γονιδίων. Χάρη στα επιπλέον γονίδια, τα λευκά αιμοσφαίρια παράγουν υποδοχείς που συνδέονται πάνω στα καρκινικά κύτταρα και τα αναγνωρίζουν ως στόχους.
Σε 15 από τους 17 ασθενείς τα Τ-κύτταρα εδραιώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν αργά τους επόμενους μήνες. Μόνο σε δύο όμως εξόντωσαν τον καρκίνο.
Αν και το ποσοστό αποτυχίας ήταν υψηλό, τα συμπεράσματα θεωρούνται θριαμβευτικά. Η μέθοδος επιδέχεται βελτιώσεων σε πολλά επίπεδα, για παράδειγμα στην επιλογή κατάλληλων Τ-κυττάρων και κατάλληλων υποδοχέων.


Σάββατο 28 Απριλίου 2018

Τι κι αν πολλές μαμάδες διαμαρτύρονται ότι τα πολλά παιδιά τούς ανεβάζουν την πίεση; Μία νέα μελέτη αποκαλύπτει πως … όσο περισσότερα παιδιά έχει μια γυναίκα, τόσο λιγότερο κινδυνεύει να πάθει εγκεφαλικό και να χάσει τη ζωή της από αυτό.
Στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «FertilityandSterility» συμμετείχαν σχεδόν 1.300 γυναίκες από τη νότια Καλιφόρνια. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσες από αυτές είχαν γεννήσει τέσσερα ή περισσότερα παιδιά, διέτρεχαν κατά 50% μικρότερο κίνδυνο εγκεφαλικού σε σε σύγκριση με τις άτεκνες συνομήλικές τους.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, που πραγματοποίησαν τη μελέτη, αποδίδουν το όφελος στην αυξημένη ορμονική παραγωγή κατά την κύηση, η οποία επιδρά ευνοϊκά στα αιμοφόρα αγγεία. Επιπλέον, πιστεύουν πως οι γυναίκες με πολλά παιδιά έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο καθώς μεγαλώνουν και πολλή στήριξη, παράγοντες που συσχετίζονται με καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία.
Ο καθηγητής Ντόναλντ Πίμπλς, εκπρόσωπος του Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων της Βρετανίας, εκτίμησε πως ρόλο πρέπει να παίζει και το ότι οι άτεκνες γυναίκες με προβλήματα γονιμότητας συχνά διατρέχουν υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο.
«Ξέρουμε ότι πολλές γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυοι αλλά δεν τα καταφέρνουν, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου εξαιτίας διαταραχών όπως το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών που αναστέλλουν τη γονιμότητα», είπε.


Περισσότερα παιδιά, λιγότερα εγκεφαλικά

Τι κι αν πολλές μαμάδες διαμαρτύρονται ότι τα πολλά παιδιά τούς ανεβάζουν την πίεση; Μία νέα μελέτη αποκαλύπτει πως … όσο περισσότερα παιδιά έχει μια γυναίκα, τόσο λιγότερο κινδυνεύει να πάθει εγκεφαλικό και να χάσει τη ζωή της από αυτό.
Στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «FertilityandSterility» συμμετείχαν σχεδόν 1.300 γυναίκες από τη νότια Καλιφόρνια. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσες από αυτές είχαν γεννήσει τέσσερα ή περισσότερα παιδιά, διέτρεχαν κατά 50% μικρότερο κίνδυνο εγκεφαλικού σε σε σύγκριση με τις άτεκνες συνομήλικές τους.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, που πραγματοποίησαν τη μελέτη, αποδίδουν το όφελος στην αυξημένη ορμονική παραγωγή κατά την κύηση, η οποία επιδρά ευνοϊκά στα αιμοφόρα αγγεία. Επιπλέον, πιστεύουν πως οι γυναίκες με πολλά παιδιά έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο καθώς μεγαλώνουν και πολλή στήριξη, παράγοντες που συσχετίζονται με καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία.
Ο καθηγητής Ντόναλντ Πίμπλς, εκπρόσωπος του Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων της Βρετανίας, εκτίμησε πως ρόλο πρέπει να παίζει και το ότι οι άτεκνες γυναίκες με προβλήματα γονιμότητας συχνά διατρέχουν υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο.
«Ξέρουμε ότι πολλές γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυοι αλλά δεν τα καταφέρνουν, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου εξαιτίας διαταραχών όπως το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών που αναστέλλουν τη γονιμότητα», είπε.


Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Η σχολική Ομάδα του 1ου Γενικού Λυκείου Φλώρινας «Ενεργοί πολίτες - Ευρωπαίοι πολίτες» με τον Σύλλογο Γυναικών με καρκίνο του μαστού «Άλμα Ζωής» Ν. Θεσσαλονίκης και τη συνεισφορά του Λυκείου των Ελληνίδων Φλώρινας, διοργανώνουν
εκδήλωση με θέμα «ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ» που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 28 Απριλίου στις 18.00 στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του Δήμου Φλώρινας.
Ομιλήτριες: 
Ρίκα Γιουβανέλλη, Αντιπρόεδρος και Εκπαιδευμένη Εθελόντρια Συλλόγου ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ Θεσσαλονίκης
Ροδονίκη Ιωσηφίδου, Χειρουργός Μαστού, Προϊσταμένη Χειρουργικού Ογκολογικού Μαστού Α.Ν.Θ Θεαγένειο.

Για το ΔΣ                   
Η Πρόεδρος
Χριστίνα Γκόλνα


Εκδήλωση: "Πρόληψη και προστασία από τον καρκίνο του μαστού"

Η σχολική Ομάδα του 1ου Γενικού Λυκείου Φλώρινας «Ενεργοί πολίτες - Ευρωπαίοι πολίτες» με τον Σύλλογο Γυναικών με καρκίνο του μαστού «Άλμα Ζωής» Ν. Θεσσαλονίκης και τη συνεισφορά του Λυκείου των Ελληνίδων Φλώρινας, διοργανώνουν
εκδήλωση με θέμα «ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ» που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 28 Απριλίου στις 18.00 στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του Δήμου Φλώρινας.
Ομιλήτριες: 
Ρίκα Γιουβανέλλη, Αντιπρόεδρος και Εκπαιδευμένη Εθελόντρια Συλλόγου ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ Θεσσαλονίκης
Ροδονίκη Ιωσηφίδου, Χειρουργός Μαστού, Προϊσταμένη Χειρουργικού Ογκολογικού Μαστού Α.Ν.Θ Θεαγένειο.

Για το ΔΣ                   
Η Πρόεδρος
Χριστίνα Γκόλνα


Κυριακή 22 Απριλίου 2018

Οι πόνοι που μπορούν να έχουν τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας κατά τη διάρκεια της περιόδου τους είναι ένα πρόβλημα αρκετά σοβαρό, το οποίο είναι όχι μόνο οδυνηρό αλλά μπορεί να επηρεάσει τις δραστηριότητες και τη σχολική απόδοση των κοριτσιών.
Περίπου το 65% των κοριτσιών παραπονιούνται για πόνους της κάτω κοιλιακής χώρας ή και για κράμπες κατά την εφηβεία. Ορισμένα κορίτσια μπορεί να έχουν τόσο σοβαρούς πόνους που μπορεί να υποχρεώνονται ν' απουσιάζουν από το σχολείο μερικές μέρες κάθε μήνα.
Είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα αυτό ν' αντιμετωπίζεται με τον κατάλληλο τρόπο και να χορηγούνται τα ανάλογα φάρμακα για την αντιμετώπιση της οδυνηρής αυτής κατάστασης.
Οι πόνοι αυτοί συνήθως οφείλονται σε λειτουργικές αιτίες οι οποίες συνοδεύουν μια φυσιολογική ανατομική κατάσταση.
Όμως στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι έχουν μια ασυνήθιστη ένταση ή προκαλούν ζαλάδες και εμετούς μπορεί να υπάρχει μια άλλη ανωμαλία όπως η ενδομητρίωση ή ανατομικό πρόβλημα το οποίο πλέον να χρειάζεται εξειδικευμένη αντιμετώπιση εκτός από τα συνήθη αναλγησικά φάρμακα τα οποία καταπολεμούν τον πόνο.
Οι πόνοι και οι κράμπες που αισθάνονται τα κορίτσια οφείλονται σε συσπάσεις της μήτρας οι οποίες προκαλούνται από ενδογενείς χημικές ουσίες οι οποίες ονομάζονται προσταγλανδίνες. Οι προσταγλανδίνες εκκρίνονται από την μήτρα αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Οι μυς της μήτρας έχουν συσπάσεις και προκαλούν πόνο ο οποίος γίνεται αισθητός στην πλάτη, στη λεκάνη και στα πόδια. Τα περισσότερα κορίτσια νιώθουν τους πόνους αυτούς κατά τις πρώτες δύο μέρες της περιόδου τους.
Η έμμηνος ρήση (περίοδος) στα κορίτσια μπορεί να αρχίσει στις ηλικίες μεταξύ 9 και 16 ετών. Συνήθως αρχίζει μεταξύ 12 και 13 ετών.
Τα κορίτσια σε προχωρημένη εφηβική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κράμπες σε κάθε περίοδο. Οι πόνοι και κράμπες είναι συχνότερες στα κορίτσια που έχουν ωορρηξία σε κάθε κύκλο που είναι η ωρίμανση και απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη.
Στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι είναι πολύ έντονοι ή συνοδεύονται από ζαλάδες και εμετούς πρέπει ένας ειδικός γιατρός όπως ένας γυναικολόγος με ειδικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, να εξετάσει την έφηβο διότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένη αιτιολογία που να κρύβεται πίσω από το πρόβλημα.
Υπάρχουν ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας και του γεννητικού συστήματος που να δημιουργήθησαν κατά την εμβρυϊκή ζωή οι οποίες να μη επιτρέπουν τη φυσιολογική διαδικασία της έμμηνου ρήσης με αποτέλεσμα να δημιουργούν δυσάρεστες και οδυνηρές επιπλοκές.
Επίσης υπάρχουν ασθένειες όπως η ενδομητρίωση η οποία αν και είναι σχετικά σπάνια στις έφηβους εντούτοις υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό και πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη σε ανάλογες περιπτώσεις. 
Στην ενδομητρίωση υπάρχουν αποικίες κυττάρων, όμοιων με αυτών της εσωτερικής επιφάνειας της μήτρας (ενδομήτριο), τα οποία έχουν δημιουργηθεί και τοποθετηθεί σε ανατομικές περιοχές εκτός της μήτρας που θα έπρεπε να ήταν, όπως σε όργανα της κοιλιάς.
Οι ομάδες αυτές των κυττάρων ακολουθούν τον κανονικό ορμονικό κύκλο αλλά βρίσκονται σε λάθος χώρο ή όργανο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις.
Η αντιμετώπιση των πόνων της περιόδου στις έφηβους χρειάζεται λοιπόν εκτός από τα αναλγησικά φάρμακα και μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό στις περιπτώσεις που οι πόνοι είναι ασυνήθιστα έντονοι.
Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται σε πρώτη γραμμή για την καταπολέμηση του πόνου είναι:
τα μη στεροειδή  αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν δράση που καταστέλλει τη δράση των προσταγλανδινών. Τέτοια φάρμακα είναι το ibuprofen (400 mg μαζί με το φαγητό κάθε 6 ώρες, εάν οι πόνοι δεν υποχωρήσουν μπορεί η δόση ν' αυξηθεί σε 600mg κάθε 6 ώρες)).
αναλγησικά φάρμακα όπως το acetaminophen μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιπτώσεις ήπιων πόνων (από 650 έως 1000 mg κάθε 6 ώρες)
η ασπιρίνη αν και είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο με πολύ ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών έχει εγκαταλειφθεί κατά τα τελευταία 20 χρόνια διότι η χορήγηση της ασπιρίνης σε παιδιά έχει συσχετισθεί με την εκδήλωση ενός πολύ σοβαρού και δυνητικά συνδρόμου του συνδρόμου του Rey.
υπάρχουν και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών όπως το naproxen, το mefenamic acid, το flurbiprofen και άλλα
ακόμη ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για σοβαρούς πόνους της περιόδου είναι ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης τα οποία χρησιμοποιούνται σαν αντισυλληπτικά φάρμακα. Τα αντισυλληπτικά αυτά φάρμακα επειδή μεταβάλλουν την κανονική ορμονική διαδικασία που οδηγεί στην ωορρηξία μειώνουν τους πόνους της έμμηνου ρήσης. Ο ειδικός γιατρός θ' αποφασίσει εάν επιβάλλεται η θεραπεία αυτή ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει ή όχι σεξουαλική δραστηριότητα.

Συνοπτικά πρέπει να τονίσουμε ότι οι πόνοι και οι έντονες κράμπες που ταλαιπωρούν τα κορίτσια κατά την εφηβική ηλικία δεν πρέπει ν' αφήνονται χωρίς αντιμετώπιση.
Πρέπει να δίνονται τα κατάλληλα για την περίπτωση φάρμακα με τρόπο τέτοιο που να μην διαταράσσονται οι κανονικές δραστηριότητες σχολικές και άλλες του παιδιού.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις έντονων πόνων, μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό είναι απαραίτητη για ν' αποκλείονται τυχόν παθολογικές οργανικές καταστάσεις.

Οι πόνοι της περιόδου σε κορίτσια εφηβικής ηλικίας

Οι πόνοι που μπορούν να έχουν τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας κατά τη διάρκεια της περιόδου τους είναι ένα πρόβλημα αρκετά σοβαρό, το οποίο είναι όχι μόνο οδυνηρό αλλά μπορεί να επηρεάσει τις δραστηριότητες και τη σχολική απόδοση των κοριτσιών.
Περίπου το 65% των κοριτσιών παραπονιούνται για πόνους της κάτω κοιλιακής χώρας ή και για κράμπες κατά την εφηβεία. Ορισμένα κορίτσια μπορεί να έχουν τόσο σοβαρούς πόνους που μπορεί να υποχρεώνονται ν' απουσιάζουν από το σχολείο μερικές μέρες κάθε μήνα.
Είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα αυτό ν' αντιμετωπίζεται με τον κατάλληλο τρόπο και να χορηγούνται τα ανάλογα φάρμακα για την αντιμετώπιση της οδυνηρής αυτής κατάστασης.
Οι πόνοι αυτοί συνήθως οφείλονται σε λειτουργικές αιτίες οι οποίες συνοδεύουν μια φυσιολογική ανατομική κατάσταση.
Όμως στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι έχουν μια ασυνήθιστη ένταση ή προκαλούν ζαλάδες και εμετούς μπορεί να υπάρχει μια άλλη ανωμαλία όπως η ενδομητρίωση ή ανατομικό πρόβλημα το οποίο πλέον να χρειάζεται εξειδικευμένη αντιμετώπιση εκτός από τα συνήθη αναλγησικά φάρμακα τα οποία καταπολεμούν τον πόνο.
Οι πόνοι και οι κράμπες που αισθάνονται τα κορίτσια οφείλονται σε συσπάσεις της μήτρας οι οποίες προκαλούνται από ενδογενείς χημικές ουσίες οι οποίες ονομάζονται προσταγλανδίνες. Οι προσταγλανδίνες εκκρίνονται από την μήτρα αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Οι μυς της μήτρας έχουν συσπάσεις και προκαλούν πόνο ο οποίος γίνεται αισθητός στην πλάτη, στη λεκάνη και στα πόδια. Τα περισσότερα κορίτσια νιώθουν τους πόνους αυτούς κατά τις πρώτες δύο μέρες της περιόδου τους.
Η έμμηνος ρήση (περίοδος) στα κορίτσια μπορεί να αρχίσει στις ηλικίες μεταξύ 9 και 16 ετών. Συνήθως αρχίζει μεταξύ 12 και 13 ετών.
Τα κορίτσια σε προχωρημένη εφηβική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κράμπες σε κάθε περίοδο. Οι πόνοι και κράμπες είναι συχνότερες στα κορίτσια που έχουν ωορρηξία σε κάθε κύκλο που είναι η ωρίμανση και απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη.
Στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι είναι πολύ έντονοι ή συνοδεύονται από ζαλάδες και εμετούς πρέπει ένας ειδικός γιατρός όπως ένας γυναικολόγος με ειδικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, να εξετάσει την έφηβο διότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένη αιτιολογία που να κρύβεται πίσω από το πρόβλημα.
Υπάρχουν ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας και του γεννητικού συστήματος που να δημιουργήθησαν κατά την εμβρυϊκή ζωή οι οποίες να μη επιτρέπουν τη φυσιολογική διαδικασία της έμμηνου ρήσης με αποτέλεσμα να δημιουργούν δυσάρεστες και οδυνηρές επιπλοκές.
Επίσης υπάρχουν ασθένειες όπως η ενδομητρίωση η οποία αν και είναι σχετικά σπάνια στις έφηβους εντούτοις υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό και πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη σε ανάλογες περιπτώσεις. 
Στην ενδομητρίωση υπάρχουν αποικίες κυττάρων, όμοιων με αυτών της εσωτερικής επιφάνειας της μήτρας (ενδομήτριο), τα οποία έχουν δημιουργηθεί και τοποθετηθεί σε ανατομικές περιοχές εκτός της μήτρας που θα έπρεπε να ήταν, όπως σε όργανα της κοιλιάς.
Οι ομάδες αυτές των κυττάρων ακολουθούν τον κανονικό ορμονικό κύκλο αλλά βρίσκονται σε λάθος χώρο ή όργανο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις.
Η αντιμετώπιση των πόνων της περιόδου στις έφηβους χρειάζεται λοιπόν εκτός από τα αναλγησικά φάρμακα και μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό στις περιπτώσεις που οι πόνοι είναι ασυνήθιστα έντονοι.
Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται σε πρώτη γραμμή για την καταπολέμηση του πόνου είναι:
τα μη στεροειδή  αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν δράση που καταστέλλει τη δράση των προσταγλανδινών. Τέτοια φάρμακα είναι το ibuprofen (400 mg μαζί με το φαγητό κάθε 6 ώρες, εάν οι πόνοι δεν υποχωρήσουν μπορεί η δόση ν' αυξηθεί σε 600mg κάθε 6 ώρες)).
αναλγησικά φάρμακα όπως το acetaminophen μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιπτώσεις ήπιων πόνων (από 650 έως 1000 mg κάθε 6 ώρες)
η ασπιρίνη αν και είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο με πολύ ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών έχει εγκαταλειφθεί κατά τα τελευταία 20 χρόνια διότι η χορήγηση της ασπιρίνης σε παιδιά έχει συσχετισθεί με την εκδήλωση ενός πολύ σοβαρού και δυνητικά συνδρόμου του συνδρόμου του Rey.
υπάρχουν και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών όπως το naproxen, το mefenamic acid, το flurbiprofen και άλλα
ακόμη ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για σοβαρούς πόνους της περιόδου είναι ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης τα οποία χρησιμοποιούνται σαν αντισυλληπτικά φάρμακα. Τα αντισυλληπτικά αυτά φάρμακα επειδή μεταβάλλουν την κανονική ορμονική διαδικασία που οδηγεί στην ωορρηξία μειώνουν τους πόνους της έμμηνου ρήσης. Ο ειδικός γιατρός θ' αποφασίσει εάν επιβάλλεται η θεραπεία αυτή ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει ή όχι σεξουαλική δραστηριότητα.

Συνοπτικά πρέπει να τονίσουμε ότι οι πόνοι και οι έντονες κράμπες που ταλαιπωρούν τα κορίτσια κατά την εφηβική ηλικία δεν πρέπει ν' αφήνονται χωρίς αντιμετώπιση.
Πρέπει να δίνονται τα κατάλληλα για την περίπτωση φάρμακα με τρόπο τέτοιο που να μην διαταράσσονται οι κανονικές δραστηριότητες σχολικές και άλλες του παιδιού.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις έντονων πόνων, μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό είναι απαραίτητη για ν' αποκλείονται τυχόν παθολογικές οργανικές καταστάσεις.

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης του ασθενούς από το γιατρό ή τη νοσοκόμα στο ιατρείο, είναι δυνατόν, σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων, να μην αντιπροσωπεύει την πραγματική πίεση του ασθενούς.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις μπορεί να ανέρχεται και μέχρι το 30% του συνόλου, εκδηλώνει στο ιατρείο το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.
Οι ασθενείς αυτοί για ψυχολογικούς και νευρολογικούς λόγους όταν βρίσκονται στο ιατρείο, η πίεση τους αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πίεση τους αυξάνεται εκείνη τη στιγμή και οδηγεί το γιατρό στο να τοποθετήσει τη διάγνωση της ψηλής πίεσης.
Στην πραγματικότητα όμως τέτοιοι ασθενείς δεν έχουν κατά τη διάρκεια του 24ώρου ψηλή πίεση που να χρειάζεται φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία.
Ένα επιπρόσθετο πρόβλημα που δημιουργείται από την κατάσταση αυτή είναι ότι οι ασθενείς αυτοί δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες που τους δίνονται. Διότι απλά κάθε φορά που θα είναι στο ιατρείο θα παρουσιάσουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας και έτσι θα θεωρηθούν ότι πάσχουν από ανθεκτική πίεση.
Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι περιπτώσεις που γίνονται στους ασθενείς αυτούς αλλαγές ή και προσθήκες νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση μιας "ανθεκτικής" ψηλής πίεσης που στην ουσία δεν είναι πραγματική ή μόνιμη.
Ο καλύτερος τρόπος για τη διερεύνηση των ασθενών αυτών είναι η μέτρηση επί 24ώρου βάσεως της πίεσης του ασθενούς στο οικείο του περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση ενός ειδικού μηχανήματος το οποίο αυτόματα, κάθε 30 ή 60 λεπτά, μετρά την πίεση του ασθενούς.
Οι μετρήσεις μπορούν να γίνονται όταν ο ασθενής κάνει τις συνήθεις δραστηριότητες του ή όταν κοιμάται. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπολογιστεί ο μέσος όρος της αρτηριακής πίεσης για 24 ώρες για ένα συγκεκριμένο ασθενή. Η μέτρηση αυτή είναι πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικής κατάστασης του ασθενούς.
Έρευνες έδειξαν ότι η πίεση που μετριέται στο ιατρείο από το γιατρό μπορεί να είναι από 10% έως 20% ψηλότερες από το μέσο όρο που μετριέται με τη μέθοδο των 24 ωρών στο σπίτι του ασθενούς.

Η μέθοδος των 24 ωρών για τη μέτρηση της πίεσης επιτρέπει στο να αναγνωρίζονται ποιοι ασθενείς έχουν πραγματικό πρόβλημα και χρειάζονται επιθετική θεραπεία.
Επίσης επιτρέπει στο να μην υποβάλλονται σε αχρείαστες θεραπείες άτομα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.

Τα δεδομένα αυτά προέκυψαν από κλινική έρευνα που έγινε σε 1.963 ασθενείς στο Βέλγιο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη χρήση της μέτρησης του μέσου όρου της πίεσης των 24 ωρών, οι γιατροί κατάφεραν να αναγνωρίσουν καλύτερα τους ασθενείς που κινδύνευαν περισσότερο από τις γνωστές επιπλοκές της ψηλής πίεσης που απειλούν τη ζωή. Η μέθοδος έδωσε καλύτερα αποτελέσματα παρά με μόνο τη μέτρηση στο ιατρείο.
Οι γιατροί διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς που είχαν μέσο όρο συστολικής πίεσης κατά το 24ωρο, ίσο ή ψηλότερο από 135 mmHg, είχαν 75% ψηλότερο κίνδυνο να υποστούν μια από τις κλασσικές επιπλοκές της ψηλής πίεσης (καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο).
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε τη σημασία της μεθόδου μέτρησης επί 24ώρου βάσης της πίεσης στο οικείο περιβάλλον του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει την αποφυγή χορήγησης θεραπείας σε ασθενείς που δεν τη χρειάζονται και παράλληλα αναγνωρίζει τους ασθενείς εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο και που χρειάζονται μια πιο επιθετική θεραπεία.

Μέτρηση πίεσης στο σπίτι: Ποια είναι τα πλεονεκτήματα;

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης του ασθενούς από το γιατρό ή τη νοσοκόμα στο ιατρείο, είναι δυνατόν, σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων, να μην αντιπροσωπεύει την πραγματική πίεση του ασθενούς.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις μπορεί να ανέρχεται και μέχρι το 30% του συνόλου, εκδηλώνει στο ιατρείο το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.
Οι ασθενείς αυτοί για ψυχολογικούς και νευρολογικούς λόγους όταν βρίσκονται στο ιατρείο, η πίεση τους αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι ότι η πίεση τους αυξάνεται εκείνη τη στιγμή και οδηγεί το γιατρό στο να τοποθετήσει τη διάγνωση της ψηλής πίεσης.
Στην πραγματικότητα όμως τέτοιοι ασθενείς δεν έχουν κατά τη διάρκεια του 24ώρου ψηλή πίεση που να χρειάζεται φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία.
Ένα επιπρόσθετο πρόβλημα που δημιουργείται από την κατάσταση αυτή είναι ότι οι ασθενείς αυτοί δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες που τους δίνονται. Διότι απλά κάθε φορά που θα είναι στο ιατρείο θα παρουσιάσουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας και έτσι θα θεωρηθούν ότι πάσχουν από ανθεκτική πίεση.
Δεν είναι μάλιστα σπάνιες οι περιπτώσεις που γίνονται στους ασθενείς αυτούς αλλαγές ή και προσθήκες νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση μιας "ανθεκτικής" ψηλής πίεσης που στην ουσία δεν είναι πραγματική ή μόνιμη.
Ο καλύτερος τρόπος για τη διερεύνηση των ασθενών αυτών είναι η μέτρηση επί 24ώρου βάσεως της πίεσης του ασθενούς στο οικείο του περιβάλλον. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση ενός ειδικού μηχανήματος το οποίο αυτόματα, κάθε 30 ή 60 λεπτά, μετρά την πίεση του ασθενούς.
Οι μετρήσεις μπορούν να γίνονται όταν ο ασθενής κάνει τις συνήθεις δραστηριότητες του ή όταν κοιμάται. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να υπολογιστεί ο μέσος όρος της αρτηριακής πίεσης για 24 ώρες για ένα συγκεκριμένο ασθενή. Η μέτρηση αυτή είναι πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικής κατάστασης του ασθενούς.
Έρευνες έδειξαν ότι η πίεση που μετριέται στο ιατρείο από το γιατρό μπορεί να είναι από 10% έως 20% ψηλότερες από το μέσο όρο που μετριέται με τη μέθοδο των 24 ωρών στο σπίτι του ασθενούς.

Η μέθοδος των 24 ωρών για τη μέτρηση της πίεσης επιτρέπει στο να αναγνωρίζονται ποιοι ασθενείς έχουν πραγματικό πρόβλημα και χρειάζονται επιθετική θεραπεία.
Επίσης επιτρέπει στο να μην υποβάλλονται σε αχρείαστες θεραπείες άτομα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της άσπρης μπλούζας.

Τα δεδομένα αυτά προέκυψαν από κλινική έρευνα που έγινε σε 1.963 ασθενείς στο Βέλγιο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη χρήση της μέτρησης του μέσου όρου της πίεσης των 24 ωρών, οι γιατροί κατάφεραν να αναγνωρίσουν καλύτερα τους ασθενείς που κινδύνευαν περισσότερο από τις γνωστές επιπλοκές της ψηλής πίεσης που απειλούν τη ζωή. Η μέθοδος έδωσε καλύτερα αποτελέσματα παρά με μόνο τη μέτρηση στο ιατρείο.
Οι γιατροί διαπίστωσαν επίσης ότι οι ασθενείς που είχαν μέσο όρο συστολικής πίεσης κατά το 24ωρο, ίσο ή ψηλότερο από 135 mmHg, είχαν 75% ψηλότερο κίνδυνο να υποστούν μια από τις κλασσικές επιπλοκές της ψηλής πίεσης (καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο).
Συμπερασματικά εμείς θα τονίσουμε τη σημασία της μεθόδου μέτρησης επί 24ώρου βάσης της πίεσης στο οικείο περιβάλλον του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει την αποφυγή χορήγησης θεραπείας σε ασθενείς που δεν τη χρειάζονται και παράλληλα αναγνωρίζει τους ασθενείς εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο και που χρειάζονται μια πιο επιθετική θεραπεία.

Παρασκευή 20 Απριλίου 2018

Η Διοίκηση και η Νοσηλευτική Υπηρεσία του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας σας προσκαλεί στη 2η Επιστημονική Νοσηλευτική Διημερίδα Δυτικής Μακεδονίας που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Φ.Σ.Φ. «Ο Αριστοτέλης» την Παρασκευή 20 Απριλίου και το Σάββατο 21 Απριλίου 2018.
Το επιστημονικό πρόγραμμα της Διημερίδας περιλαμβάνει ελεύθερες ανακοινώσεις, διαλέξεις, θέματα ειδικού ενδιαφέροντος καθώς και ειδικά κλινικά φροντιστήρια.
Το πρόγραμμα της Διημερίδας είναι αναρτημένο στη σελίδα του Νοσοκομείου http://florinahospital.gr

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑΣ              Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΜΑΛΑΜΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ                            ΧΙΩΤΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

2η Επιστημονική Νοσηλευτική Διημερίδα Δυτικής Μακεδονίας

Η Διοίκηση και η Νοσηλευτική Υπηρεσία του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας σας προσκαλεί στη 2η Επιστημονική Νοσηλευτική Διημερίδα Δυτικής Μακεδονίας που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Φ.Σ.Φ. «Ο Αριστοτέλης» την Παρασκευή 20 Απριλίου και το Σάββατο 21 Απριλίου 2018.
Το επιστημονικό πρόγραμμα της Διημερίδας περιλαμβάνει ελεύθερες ανακοινώσεις, διαλέξεις, θέματα ειδικού ενδιαφέροντος καθώς και ειδικά κλινικά φροντιστήρια.
Το πρόγραμμα της Διημερίδας είναι αναρτημένο στη σελίδα του Νοσοκομείου http://florinahospital.gr

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑΣ              Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΜΑΛΑΜΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ                            ΧΙΩΤΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Τετάρτη 18 Απριλίου 2018

Μια νέα θεραπεία με λέιζερ φαίνεται ότι μπορεί να βοηθά άτομα που πάσχουν από κακοσμία του στόματος.
Σε πολλές περιπτώσεις η κακοσμία του στόματος οφείλεται σε αναερόβια βακτηρίδια που ζουν σε κοιλότητες στα δόντια και στα ούλη. Τα βακτηρίδια αυτά, παράγουν θειούχες ενώσεις του υδρογόνου που έχουν άσχημη οσμή.
Σε πιο δύσκολες περιπτώσεις, τα αναερόβια βακτηρίδια αναπτύσσονται στις αμυγδαλές. Οι αμυγδαλές στην επιφάνεια τους, έχουν κρύπτες και αυλακώσεις οι οποίες εποικίζονται από βακτηρίδια που παράγουν ενώσεις που προκαλούν δυσοσμία.
Η δυσοσμία του στόματος λόγω αμυγδαλών είναι από τις δυσκολότερες στην αντιμετώπιση τους. Για τη θεραπεία της κατάστασης αυτής, γιατροί από το Ισραήλ σε μια πρωτοποριακή έρευνά τους, δοκίμασαν σε 53 ασθενείς να εξαλείψουν με τη βοήθεια λέιζερ τις κρύπτες και αυλακώσεις των αμυγδαλών στις οποίες αναπτύσσονται τα αναερόβια βακτηρίδια που προκαλούν τη δυσοσμία.

Οι ακτίνες λέιζερ καταστρέφουν τις κρύπτες και αυλακώσεις των αμυγδαλών και έτσι τα βακτηρίδια δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν.
Οι Ισραηλινοί γιατροί διαπίστωσαν ότι περισσότεροι από 50% των ασθενών τους, δεν είχαν πλέον δυσοσμία της αναπνοής μετά από μία θεραπεία με λέιζερ.
Οι υπόλοιποι απαλλάχθηκαν από τη δυσάρεστη κατάσταση της κακοσμίας του στόματος μετά από δύο ή τρεις θεραπείες με λέιζερ.

Πρόκειται εδώ για μια πολλά υποσχόμενη νέα θεραπεία για τη δυσοσμία της αναπνοής λόγω αμυγδαλών. Πρέπει να τονίσουμε ότι συχνά δεν γίνεται η διάγνωση ότι η κακοσμία του στόματος οφείλεται σε πρόβλημα των αμυγδαλών.
Με τα σημερινά δεδομένα, υπολογίζεται ότι περίπου 6% των περιπτώσεων δυσοσμίας της αναπνοής οφείλονται σε εποικισμό των αμυγδαλών από αναερόβια βακτηρίδια. Κατά τη γνώμη μας, πιθανότατα οι περιπτώσεις κακοσμίας λόγω αυτής της αιτιολογίας, είναι πολύ περισσότερες αλλά δεν γίνεται η διάγνωση.  
Η κακοσμία του στόματος μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως το φαγητό, οι ασθένειες των δοντιών, των ούλων, η ξηρότητα του στόματος, οι παθήσεις της μύτης, του στόματος, των αμυγδαλών, του λάρυγγα, του φάρυγγα και των πνευμόνων.
Επίσης τα καπνιστικά προϊόντα (πούρο, τσιγάρο, πίπα), όπως και οι αυστηρές δίαιτες προκαλούν δυσοσμία αναπνοής.
Η θεραπεία με λέιζερ θα μπορούσε να ανακουφίζει ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων με ανθεκτική μορφή κακοσμίας του στόματος λόγω εποικισμού των αμυγδαλών από αναερόβια βακτηρίδια. Βέβαια θα αναμένουμε με ενδιαφέρον αποτελέσματα και άλλων ανάλογων θεραπευτικών δοκιμών για την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της συγκεκριμένης θεραπείας με λέιζερ.

Κακοσμία στόματος: Αντιμετώπιση με λέιζερ

Μια νέα θεραπεία με λέιζερ φαίνεται ότι μπορεί να βοηθά άτομα που πάσχουν από κακοσμία του στόματος.
Σε πολλές περιπτώσεις η κακοσμία του στόματος οφείλεται σε αναερόβια βακτηρίδια που ζουν σε κοιλότητες στα δόντια και στα ούλη. Τα βακτηρίδια αυτά, παράγουν θειούχες ενώσεις του υδρογόνου που έχουν άσχημη οσμή.
Σε πιο δύσκολες περιπτώσεις, τα αναερόβια βακτηρίδια αναπτύσσονται στις αμυγδαλές. Οι αμυγδαλές στην επιφάνεια τους, έχουν κρύπτες και αυλακώσεις οι οποίες εποικίζονται από βακτηρίδια που παράγουν ενώσεις που προκαλούν δυσοσμία.
Η δυσοσμία του στόματος λόγω αμυγδαλών είναι από τις δυσκολότερες στην αντιμετώπιση τους. Για τη θεραπεία της κατάστασης αυτής, γιατροί από το Ισραήλ σε μια πρωτοποριακή έρευνά τους, δοκίμασαν σε 53 ασθενείς να εξαλείψουν με τη βοήθεια λέιζερ τις κρύπτες και αυλακώσεις των αμυγδαλών στις οποίες αναπτύσσονται τα αναερόβια βακτηρίδια που προκαλούν τη δυσοσμία.

Οι ακτίνες λέιζερ καταστρέφουν τις κρύπτες και αυλακώσεις των αμυγδαλών και έτσι τα βακτηρίδια δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν.
Οι Ισραηλινοί γιατροί διαπίστωσαν ότι περισσότεροι από 50% των ασθενών τους, δεν είχαν πλέον δυσοσμία της αναπνοής μετά από μία θεραπεία με λέιζερ.
Οι υπόλοιποι απαλλάχθηκαν από τη δυσάρεστη κατάσταση της κακοσμίας του στόματος μετά από δύο ή τρεις θεραπείες με λέιζερ.

Πρόκειται εδώ για μια πολλά υποσχόμενη νέα θεραπεία για τη δυσοσμία της αναπνοής λόγω αμυγδαλών. Πρέπει να τονίσουμε ότι συχνά δεν γίνεται η διάγνωση ότι η κακοσμία του στόματος οφείλεται σε πρόβλημα των αμυγδαλών.
Με τα σημερινά δεδομένα, υπολογίζεται ότι περίπου 6% των περιπτώσεων δυσοσμίας της αναπνοής οφείλονται σε εποικισμό των αμυγδαλών από αναερόβια βακτηρίδια. Κατά τη γνώμη μας, πιθανότατα οι περιπτώσεις κακοσμίας λόγω αυτής της αιτιολογίας, είναι πολύ περισσότερες αλλά δεν γίνεται η διάγνωση.  
Η κακοσμία του στόματος μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως το φαγητό, οι ασθένειες των δοντιών, των ούλων, η ξηρότητα του στόματος, οι παθήσεις της μύτης, του στόματος, των αμυγδαλών, του λάρυγγα, του φάρυγγα και των πνευμόνων.
Επίσης τα καπνιστικά προϊόντα (πούρο, τσιγάρο, πίπα), όπως και οι αυστηρές δίαιτες προκαλούν δυσοσμία αναπνοής.
Η θεραπεία με λέιζερ θα μπορούσε να ανακουφίζει ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων με ανθεκτική μορφή κακοσμίας του στόματος λόγω εποικισμού των αμυγδαλών από αναερόβια βακτηρίδια. Βέβαια θα αναμένουμε με ενδιαφέρον αποτελέσματα και άλλων ανάλογων θεραπευτικών δοκιμών για την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της συγκεκριμένης θεραπείας με λέιζερ.

Τα κατοικίδια ζώα όπως οι σκύλοι, οι γάτοι και άλλα, προσφέρουν πολλά ωφελήματα στον άνθρωπο. Παράλληλα όμως μπορούν να μας μεταδώσουν και κάποιες ασθένειες.
Ο κίνδυνος για να μολυνθούμε από κάποιο μικροοργανισμό που προέρχεται από τα κατοικίδια ζώα είναι μικρός. Ο κίνδυνος για να προσβληθούμε από μια μεταδοτική ασθένεια, είναι πολύ μεγαλύτερος λόγω μολυσμένου φαγητού ή νερού.
Τα κατοικίδια ζώα μας προσφέρουν αγάπη, ξεκούραση και συντροφιά. Η παρουσία του αγαπημένου μας σκύλου ή γάτου, απομακρύνει το σκληρό αίσθημα της μοναξιάς.
Παράλληλα τα αγαπημένα μας ζώα, μας δίνουν την ευκαιρία για άσκηση και άλλες δραστηριότητες έξω από το σπίτι. Επίσης μας δημιουργούν ευκαιρίες για κοινωνικές επαφές με άλλους ιδιοκτήτες ζώων ή άλλους που ενδιαφέρονται.

Διάφορες κλινικές έρευνες έδειξαν επιπρόσθετα ότι τα κατοικίδια ζώα έχουν τις ακόλουθες ευεργετικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία:
Μείωση της πίεσης
 
Μείωση της χοληστερόλης
 
Μείωση των τριγλυκεριδίων
 
Οι ηλικιωμένοι που έχουν κατοικίδια ζώα, έχουν λιγότερο στρες, επισκέπτονται λιγότερο το γιατρό τους και γενικά έχουν περισσότερες δραστηριότητες με λιγότερο εκφυλισμό των δεξιοτήτων τους σε σύγκριση με αυτούς που δεν έχουν αγαπημένο κατοικίδιο ζώο
 
Παιδιά που έχασαν ένα από τους γονείς τους, αντεπεξέρχονται καλύτερα στον πόνο της απώλειας όταν έχουν ένα αγαπημένο κατοικίδιο ζώο
 
Αυτοί που έχουν ζώα, υποφέρουν λιγότερο από ήπια προβλήματα υγείας
 
Άτομα που έχουν κατοικίδια ζώα έχουν καλύτερη ψυχολογική κατάσταση και παρουσιάζουν λιγότερο στρες σε σύγκριση με αυτούς που δεν έχουν ζώα. Το χαΐδεμα ενός σκύλου για παράδειγμα μειώνει το στρες και χαμηλώνει την πίεση
 
Παιδιά που εκτίθενται σε ζώα κατά το πρώτο έτος της ζωής τους έχουν λιγότερα προβλήματα αλλεργικής ρινίτιδας και άσθματος
 
Παιδιά που έχουν αγαπημένα κατοικίδια ζώα, έχουν περισσότερες αθλητικές δραστηριότητες και άλλα χόμπι, με περισσότερη κοινωνικοποίηση και αυτοπεποίθηση. Παράλληλα οι γνωστικές τους ικανότητες αυξάνονται
 
Σε ασθενείς με AIDS, τα κατοικίδια ζώα μειώνουν το στρες και την κατάθλιψη. Είναι για αυτούς πηγή υποστήριξης και άντλησης δύναμης για να αντέξουν στην ασθένεια τους
 
Περίπου 70% των οικογενειών δηλώνουν πιο ευτυχισμένες μετά την απόκτηση ενός κατοικίδιου ζώου

Βλέπουμε λοιπόν ότι η παρουσία των ζώων ωφελεί και μικρούς και μεγάλους. Βοηθά τόσο το σώμα όσο και τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων οποιασδήποτε ηλικίας.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι σε ανθρώπους με αναπηρίες, τα ζώα μπορεί να είναι όχι μόνο σύντροφοι αλλά και να παρέχουν ουσιαστική βοήθεια. Για παράδειγμα οι σκύλοι για τους τυφλούς ή για τους κωφούς μπορούν να προσφέρουν πολλές υπηρεσίες.
Παρά τα πολύ θετικά που προσφέρουν τα κατοικίδια ζώα υπάρχουν κάποιοι κίνδυνοι για την υγεία τους οποίους πρέπει να γνωρίζουμε και να λαμβάνουμε μέτρα για την αποτελεσματική εξουδετέρωσή τους.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μετάδοση μολύνσεων και παράσιτων, γεγονός που συμβαίνει σπάνια.
Για μερικές ομάδες του πληθυσμού χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν υπάρχουν στο σπίτι ζώα ή είναι δυνατόν να γίνει κάποια επαφή μαζί τους:
Οι ασθενείς με μειωμένη άμυνα του οργανισμού, όπως για παράδειγμα οι ασθενείς που προσβλήθηκαν από τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS, οι καρκινοπαθείς, αυτοί που λαμβάνουν μακροχρόνια θεραπεία με στεροειδή (πρεδνιζόνη και άλλα), αυτοί που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, πρέπει να τηρούν αυστηρά τα προφυλακτικά μέτρα για την αποφυγή μετάδοσης μολυσματικών παραγόντων από τα ζώα προς αυτούς
  Οι έγκυες γυναίκες κινδυνεύουν από την τοξοπλάσμωση που είναι μια σημαντική απειλή για το έμβρυο. Για το λόγο αυτό τα μέτρα προφύλαξης για τις έγκυες γυναίκες, αποκτούν τεράστια σημασία.

Τα μέτρα προφύλαξης είναι απλά, εύκολο να εφαρμοστούν, πολύ αποτελεσματικά και μπορούν να μειώσουν στο ελάχιστο τον κίνδυνο προσβολής από μεταδοτικές ασθένειες:
Καλό πλύσιμο των χεριών μετά από κάθε επαφή με ζώο
 
Συστηματικό πλύσιμο των χεριών πριν από το φαγητό
 
Να εμποδίζουμε το σκύλο να γλείφει τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τα παιδιά. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο έχει συμβεί τότε χρειάζεται άμεσα καλό πλύσιμο με νερό και σαπούνι
 
Καθαριότητα στην περιοχή που ζει και κοιμάται το ζώο
 
Φροντίδα στο ζώο από τον κτηνίατρο για καταπολέμηση των παρασίτων και άλλων ασθενειών που προσβάλλουν τα ζώα. Σε περίπτωση που παρατηρηθεί κάποια ασθένεια σε κατοικίδιο ζώο τότε άμεσα πρέπει να ζητείται η βοήθεια του κτηνίατρου  
 
Οι έγκυες γυναίκες να αποφεύγουν την άμεση επαφή με τα κατοικίδια ζώα τους. Όσον αφορά τη φροντίδα, το τάισμα και την καθαριότητα των ζώων στο σπίτι πρέπει κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης να αναλαμβάνει κάποιος άλλος
 
Σε περίπτωση δαγκώματος από ζώο, πρέπει άμεσα να ζητείται η βοήθεια γιατρού
 
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε περίπτωση επαφής με αδέσποτους σκύλους, γάτους ή άλλα ζώα. Επίσης εάν αποκτηθούν άλλα ζώα ή ερπετά, σπάνια ή εξωτικά, τότε πρέπει να ζητηθεί η βοήθεια του κτηνιάτρου για τα μέτρα προφύλαξης.

Το πλύσιμο των χεριών αποκτά μεγάλη σημασία για την αποφυγή της μετάδοσης της σαλμονέλας στις περιπτώσεις αυτές

Βλέπουμε λοιπόν ότι με κάποια στοιχειώδη μέτρα, ο κίνδυνος προσβολής από μολυσματικές ασθένειες που μεταδίδονται από κατοικίδια ζώα περιορίζεται στο ελάχιστο.
Οι προφυλάξεις αυτές μας επιτρέπουν να έχουμε τις ευεργετικές επιδράσεις των κατοικίδιων ζώων τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική μας υγεία.


Κατοικίδια ζώα: Ποιο ρόλο παίζουν στην υγεία μας;

Τα κατοικίδια ζώα όπως οι σκύλοι, οι γάτοι και άλλα, προσφέρουν πολλά ωφελήματα στον άνθρωπο. Παράλληλα όμως μπορούν να μας μεταδώσουν και κάποιες ασθένειες.
Ο κίνδυνος για να μολυνθούμε από κάποιο μικροοργανισμό που προέρχεται από τα κατοικίδια ζώα είναι μικρός. Ο κίνδυνος για να προσβληθούμε από μια μεταδοτική ασθένεια, είναι πολύ μεγαλύτερος λόγω μολυσμένου φαγητού ή νερού.
Τα κατοικίδια ζώα μας προσφέρουν αγάπη, ξεκούραση και συντροφιά. Η παρουσία του αγαπημένου μας σκύλου ή γάτου, απομακρύνει το σκληρό αίσθημα της μοναξιάς.
Παράλληλα τα αγαπημένα μας ζώα, μας δίνουν την ευκαιρία για άσκηση και άλλες δραστηριότητες έξω από το σπίτι. Επίσης μας δημιουργούν ευκαιρίες για κοινωνικές επαφές με άλλους ιδιοκτήτες ζώων ή άλλους που ενδιαφέρονται.

Διάφορες κλινικές έρευνες έδειξαν επιπρόσθετα ότι τα κατοικίδια ζώα έχουν τις ακόλουθες ευεργετικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία:
Μείωση της πίεσης
 
Μείωση της χοληστερόλης
 
Μείωση των τριγλυκεριδίων
 
Οι ηλικιωμένοι που έχουν κατοικίδια ζώα, έχουν λιγότερο στρες, επισκέπτονται λιγότερο το γιατρό τους και γενικά έχουν περισσότερες δραστηριότητες με λιγότερο εκφυλισμό των δεξιοτήτων τους σε σύγκριση με αυτούς που δεν έχουν αγαπημένο κατοικίδιο ζώο
 
Παιδιά που έχασαν ένα από τους γονείς τους, αντεπεξέρχονται καλύτερα στον πόνο της απώλειας όταν έχουν ένα αγαπημένο κατοικίδιο ζώο
 
Αυτοί που έχουν ζώα, υποφέρουν λιγότερο από ήπια προβλήματα υγείας
 
Άτομα που έχουν κατοικίδια ζώα έχουν καλύτερη ψυχολογική κατάσταση και παρουσιάζουν λιγότερο στρες σε σύγκριση με αυτούς που δεν έχουν ζώα. Το χαΐδεμα ενός σκύλου για παράδειγμα μειώνει το στρες και χαμηλώνει την πίεση
 
Παιδιά που εκτίθενται σε ζώα κατά το πρώτο έτος της ζωής τους έχουν λιγότερα προβλήματα αλλεργικής ρινίτιδας και άσθματος
 
Παιδιά που έχουν αγαπημένα κατοικίδια ζώα, έχουν περισσότερες αθλητικές δραστηριότητες και άλλα χόμπι, με περισσότερη κοινωνικοποίηση και αυτοπεποίθηση. Παράλληλα οι γνωστικές τους ικανότητες αυξάνονται
 
Σε ασθενείς με AIDS, τα κατοικίδια ζώα μειώνουν το στρες και την κατάθλιψη. Είναι για αυτούς πηγή υποστήριξης και άντλησης δύναμης για να αντέξουν στην ασθένεια τους
 
Περίπου 70% των οικογενειών δηλώνουν πιο ευτυχισμένες μετά την απόκτηση ενός κατοικίδιου ζώου

Βλέπουμε λοιπόν ότι η παρουσία των ζώων ωφελεί και μικρούς και μεγάλους. Βοηθά τόσο το σώμα όσο και τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων οποιασδήποτε ηλικίας.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι σε ανθρώπους με αναπηρίες, τα ζώα μπορεί να είναι όχι μόνο σύντροφοι αλλά και να παρέχουν ουσιαστική βοήθεια. Για παράδειγμα οι σκύλοι για τους τυφλούς ή για τους κωφούς μπορούν να προσφέρουν πολλές υπηρεσίες.
Παρά τα πολύ θετικά που προσφέρουν τα κατοικίδια ζώα υπάρχουν κάποιοι κίνδυνοι για την υγεία τους οποίους πρέπει να γνωρίζουμε και να λαμβάνουμε μέτρα για την αποτελεσματική εξουδετέρωσή τους.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μετάδοση μολύνσεων και παράσιτων, γεγονός που συμβαίνει σπάνια.
Για μερικές ομάδες του πληθυσμού χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν υπάρχουν στο σπίτι ζώα ή είναι δυνατόν να γίνει κάποια επαφή μαζί τους:
Οι ασθενείς με μειωμένη άμυνα του οργανισμού, όπως για παράδειγμα οι ασθενείς που προσβλήθηκαν από τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS, οι καρκινοπαθείς, αυτοί που λαμβάνουν μακροχρόνια θεραπεία με στεροειδή (πρεδνιζόνη και άλλα), αυτοί που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, πρέπει να τηρούν αυστηρά τα προφυλακτικά μέτρα για την αποφυγή μετάδοσης μολυσματικών παραγόντων από τα ζώα προς αυτούς
  Οι έγκυες γυναίκες κινδυνεύουν από την τοξοπλάσμωση που είναι μια σημαντική απειλή για το έμβρυο. Για το λόγο αυτό τα μέτρα προφύλαξης για τις έγκυες γυναίκες, αποκτούν τεράστια σημασία.

Τα μέτρα προφύλαξης είναι απλά, εύκολο να εφαρμοστούν, πολύ αποτελεσματικά και μπορούν να μειώσουν στο ελάχιστο τον κίνδυνο προσβολής από μεταδοτικές ασθένειες:
Καλό πλύσιμο των χεριών μετά από κάθε επαφή με ζώο
 
Συστηματικό πλύσιμο των χεριών πριν από το φαγητό
 
Να εμποδίζουμε το σκύλο να γλείφει τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τα παιδιά. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο έχει συμβεί τότε χρειάζεται άμεσα καλό πλύσιμο με νερό και σαπούνι
 
Καθαριότητα στην περιοχή που ζει και κοιμάται το ζώο
 
Φροντίδα στο ζώο από τον κτηνίατρο για καταπολέμηση των παρασίτων και άλλων ασθενειών που προσβάλλουν τα ζώα. Σε περίπτωση που παρατηρηθεί κάποια ασθένεια σε κατοικίδιο ζώο τότε άμεσα πρέπει να ζητείται η βοήθεια του κτηνίατρου  
 
Οι έγκυες γυναίκες να αποφεύγουν την άμεση επαφή με τα κατοικίδια ζώα τους. Όσον αφορά τη φροντίδα, το τάισμα και την καθαριότητα των ζώων στο σπίτι πρέπει κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης να αναλαμβάνει κάποιος άλλος
 
Σε περίπτωση δαγκώματος από ζώο, πρέπει άμεσα να ζητείται η βοήθεια γιατρού
 
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε περίπτωση επαφής με αδέσποτους σκύλους, γάτους ή άλλα ζώα. Επίσης εάν αποκτηθούν άλλα ζώα ή ερπετά, σπάνια ή εξωτικά, τότε πρέπει να ζητηθεί η βοήθεια του κτηνιάτρου για τα μέτρα προφύλαξης.

Το πλύσιμο των χεριών αποκτά μεγάλη σημασία για την αποφυγή της μετάδοσης της σαλμονέλας στις περιπτώσεις αυτές

Βλέπουμε λοιπόν ότι με κάποια στοιχειώδη μέτρα, ο κίνδυνος προσβολής από μολυσματικές ασθένειες που μεταδίδονται από κατοικίδια ζώα περιορίζεται στο ελάχιστο.
Οι προφυλάξεις αυτές μας επιτρέπουν να έχουμε τις ευεργετικές επιδράσεις των κατοικίδιων ζώων τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική μας υγεία.


Τα άτομα που πάσχουν από δυσλεξία έχουν σημαντικά προβλήματα με το διάβασμα, το γράψιμο και την ορθογραφία. Το πρόβλημα διαρκεί για όλη τη ζωή.
Η νοημοσύνη των δυσλεξικών είναι κανονική. Η δυσλεξία δεν οφείλεται σε προβλήματα όρασης και ούτε έχει σχέση με τεμπελιά.
Περίπου 10% του πληθυσμού πάσχει από δυσλεξία. Το 4% παρουσιάζει σοβαρής μορφή δυσλεξία ενώ το 6% έχει περιορισμένα προβλήματα.
Η δυσλεξία δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο σε αυτούς που πάσχουν. Μερικοί παρουσιάζουν δυσκολίες με το διάβασμα και την ορθογραφία ενώ άλλοι δυσκολεύονται να χρησιμοποιούν ορθά τις λέξεις, να γράφουν ή να διαχωρίζουν το αριστερό από το δεξιό. Στις σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν προβλήματα της συγκέντρωσης και του συντονισμού.
Πρόκειται για μια μαθησιακή δυσκολία που οφείλεται σε δυσκολίες του εγκεφάλου στο να αποθηκεύει, να επεξεργάζεται και να μεταδίδει πληροφορίες. Πιστεύεται ότι είναι μια συγγενής και αναπτυξιακή ανωμαλία του εγκεφάλου.
Υπάρχουν οικογένειες με ιστορικό δυσλεξίας. Έχουν αναγνωρισθεί γονίδια που θεωρούνται ότι είναι υπεύθυνα για τη διαταραχή στις οικογένειες με ιστορικό δυσλεξίας.
Φαίνεται ότι η δυσλεξία οφείλεται σε ανωμαλίες πολλών γονιδίων.
Ερευνητές από την ιατρική σχολή του Yale, αναγνώρισαν πρόσφατα ότι μια μεταλλαγμένη μορφή του γονιδίου DCDC2 που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 6, μπορεί να είναι υπεύθυνο για μέχρι 20% των περιπτώσεων δυσλεξίας.
Είναι πολύ πιθανό ότι η δυσλεξία δεν οφείλεται σε ανωμαλίες μόνο ενός γονιδίου. Ερευνητές από τη Σουηδία και τη Φινλανδία, ανακάλυψαν ότι το γονίδιο ROBO1 που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 3, σχετίζεται επίσης με τη δυσλεξία.
Η αναγνώριση γονιδίων που ευθύνονται για τη δυσλεξία μπορεί να έχει σημαντικές προεκτάσεις. Αρχικά αυτό θα ήταν δυνατό να αποτελεί ένα εργαλείο για την ορθή και έγκαιρη διάγνωση. Τα παιδιά με δυσλεξία θα αναγνωρίζονταν με αντικειμενικό τρόπο πιο γρήγορα γεγονός που θα επέτρεπε νωρίτερα την ολοκληρωμένη θεραπευτική αντιμετώπιση.
Η δυσλεξία μπορεί να υπάρχει σε ανθρώπους όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Υπάρχουν παραδείγματα εξαιρετικά επιτυχημένων ανθρώπων και ιδιοφυών που ήσαν δυσλεκτικοί όπως ο Αϊνστάιν, ο Τσόρτσιλ και άλλοι.
Η δυσλεξία διαρκεί για όλη τη ζωή και αναγνωρίζεται σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, σε έφηβους και σε ενήλικες. Με ειδική προσέγγιση και βοήθεια, οι δυσλεξικοί όλων των ηλικιών, μπορούν να μαθαίνουν και να αποδίδουν αποτελεσματικά.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι δυσλεξικοί παρουσιάζουν από τη μια ένα σύνολο δυσκολιών ενώ από την άλλη πιθανόν να έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρίσματα.

Οι δυσκολίες που πιθανόν να παρουσιάζουν οι δυσλεξικοί  περιλαμβάνουν:
Διστακτικότητα στο διάβασμα
Λάθη στο διάβασμα που καθιστούν την κατανόηση δύσκολη
Δυσκολίες με τις ακολουθίες γραμμάτων και λέξεων, με την ορθή σειρά των ημερομηνιών
Δυσκολίες οργάνωσης και διαχείρισης του χρόνου
Δυσκολίες στην οργάνωση των σκέψεων
Λάθη στην ορθογραφία
Τα ιδιαίτερα χαρίσματα που πιθανόν να έχουν οι δυσλεξικοί περιλαμβάνουν:
Καινοτομικοί διαλογισμοί και σκέψεις
Εξαιρετική ικανότητα στην επίλυση προβλημάτων
Πολύ καλή διαίσθηση στην επίλυση προβλημάτων
Δημιουργικότητα
Ικανότητα για παράλληλη και πολύπλευρη σκέψη

Είναι σημαντικό να γίνεται όσο το δυνατό συντομότερα στο σχολείο η διάγνωση της δυσλεξίας.
Η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση βοηθά τα παιδιά να αναπτύσσουν δεξιότητες που τους επιτρέπουν να ξεπερνούν το πρόβλημα και έτσι να φτάνουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.

Δυσλεξία: Αυτά που πρέπει να ξέρετε

Τα άτομα που πάσχουν από δυσλεξία έχουν σημαντικά προβλήματα με το διάβασμα, το γράψιμο και την ορθογραφία. Το πρόβλημα διαρκεί για όλη τη ζωή.
Η νοημοσύνη των δυσλεξικών είναι κανονική. Η δυσλεξία δεν οφείλεται σε προβλήματα όρασης και ούτε έχει σχέση με τεμπελιά.
Περίπου 10% του πληθυσμού πάσχει από δυσλεξία. Το 4% παρουσιάζει σοβαρής μορφή δυσλεξία ενώ το 6% έχει περιορισμένα προβλήματα.
Η δυσλεξία δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο σε αυτούς που πάσχουν. Μερικοί παρουσιάζουν δυσκολίες με το διάβασμα και την ορθογραφία ενώ άλλοι δυσκολεύονται να χρησιμοποιούν ορθά τις λέξεις, να γράφουν ή να διαχωρίζουν το αριστερό από το δεξιό. Στις σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν προβλήματα της συγκέντρωσης και του συντονισμού.
Πρόκειται για μια μαθησιακή δυσκολία που οφείλεται σε δυσκολίες του εγκεφάλου στο να αποθηκεύει, να επεξεργάζεται και να μεταδίδει πληροφορίες. Πιστεύεται ότι είναι μια συγγενής και αναπτυξιακή ανωμαλία του εγκεφάλου.
Υπάρχουν οικογένειες με ιστορικό δυσλεξίας. Έχουν αναγνωρισθεί γονίδια που θεωρούνται ότι είναι υπεύθυνα για τη διαταραχή στις οικογένειες με ιστορικό δυσλεξίας.
Φαίνεται ότι η δυσλεξία οφείλεται σε ανωμαλίες πολλών γονιδίων.
Ερευνητές από την ιατρική σχολή του Yale, αναγνώρισαν πρόσφατα ότι μια μεταλλαγμένη μορφή του γονιδίου DCDC2 που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 6, μπορεί να είναι υπεύθυνο για μέχρι 20% των περιπτώσεων δυσλεξίας.
Είναι πολύ πιθανό ότι η δυσλεξία δεν οφείλεται σε ανωμαλίες μόνο ενός γονιδίου. Ερευνητές από τη Σουηδία και τη Φινλανδία, ανακάλυψαν ότι το γονίδιο ROBO1 που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 3, σχετίζεται επίσης με τη δυσλεξία.
Η αναγνώριση γονιδίων που ευθύνονται για τη δυσλεξία μπορεί να έχει σημαντικές προεκτάσεις. Αρχικά αυτό θα ήταν δυνατό να αποτελεί ένα εργαλείο για την ορθή και έγκαιρη διάγνωση. Τα παιδιά με δυσλεξία θα αναγνωρίζονταν με αντικειμενικό τρόπο πιο γρήγορα γεγονός που θα επέτρεπε νωρίτερα την ολοκληρωμένη θεραπευτική αντιμετώπιση.
Η δυσλεξία μπορεί να υπάρχει σε ανθρώπους όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Υπάρχουν παραδείγματα εξαιρετικά επιτυχημένων ανθρώπων και ιδιοφυών που ήσαν δυσλεκτικοί όπως ο Αϊνστάιν, ο Τσόρτσιλ και άλλοι.
Η δυσλεξία διαρκεί για όλη τη ζωή και αναγνωρίζεται σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, σε έφηβους και σε ενήλικες. Με ειδική προσέγγιση και βοήθεια, οι δυσλεξικοί όλων των ηλικιών, μπορούν να μαθαίνουν και να αποδίδουν αποτελεσματικά.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι δυσλεξικοί παρουσιάζουν από τη μια ένα σύνολο δυσκολιών ενώ από την άλλη πιθανόν να έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρίσματα.

Οι δυσκολίες που πιθανόν να παρουσιάζουν οι δυσλεξικοί  περιλαμβάνουν:
Διστακτικότητα στο διάβασμα
Λάθη στο διάβασμα που καθιστούν την κατανόηση δύσκολη
Δυσκολίες με τις ακολουθίες γραμμάτων και λέξεων, με την ορθή σειρά των ημερομηνιών
Δυσκολίες οργάνωσης και διαχείρισης του χρόνου
Δυσκολίες στην οργάνωση των σκέψεων
Λάθη στην ορθογραφία
Τα ιδιαίτερα χαρίσματα που πιθανόν να έχουν οι δυσλεξικοί περιλαμβάνουν:
Καινοτομικοί διαλογισμοί και σκέψεις
Εξαιρετική ικανότητα στην επίλυση προβλημάτων
Πολύ καλή διαίσθηση στην επίλυση προβλημάτων
Δημιουργικότητα
Ικανότητα για παράλληλη και πολύπλευρη σκέψη

Είναι σημαντικό να γίνεται όσο το δυνατό συντομότερα στο σχολείο η διάγνωση της δυσλεξίας.
Η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση βοηθά τα παιδιά να αναπτύσσουν δεξιότητες που τους επιτρέπουν να ξεπερνούν το πρόβλημα και έτσι να φτάνουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.