Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Φωτεινή Τέντη
Ήταν ξαπλωμένη στο πελώριο κρεβάτι της ολόγυμνη, με μοναδικό φως αυτό της λάμπας πάνω στο κομοδίνο.
Το ογκώδες σώμα της ήταν έτοιμο να υποδεχθεί το νέο εραστή της.
Κοιταζόταν στον καθρέφτη απέναντι και παρατηρούσε την παχύσαρκη πλαδαρότητά της.
Ο χαμηλός φωτισμός την κολάκευε ελάχιστα.
Είχε αλειφτεί με αρωματικά λάδια, είχε λούσει τα μακριά μαλλιά της με άρωμα γαρδένιας και είχε βάψει τα νύχια της με γαλακτερό λευκό.
Σε όλους άρεσε το γαλακτερό λευκό, ίσως γιατί τους φαίνονταν αθώο, ακίνδυνο.
Ξεγελιόντουσαν και ξεχνούσαν ότι το λευκό είναι και χρώμα του θανάτου…
Με όσους άντρες κοιμήθηκε ποτέ, τους απόλαυσε όλους. Τους μύρισε, τους έγλειψε, τους γεύτηκε μέχρι και το τελευταίο τους κοκαλάκι. Κυριολεκτικά. Τους καταβρόχθισε.
Όλοι τους κατέληξαν στο ίδιο σημείο. Στο στομαχικό της σάκκο.
Τους έτρωγε τους εραστές της. Έτσι, για να μη φύγουν ποτέ από τη ζωή της, τα κορμιά τους να μείνουν αιώνια μαζί, σε μία και μόνη σάρκα.
Δεν είχε να πει ιστορίες από εραστές που την εγκατέλειψαν, μόνο από άντρες που έμειναν αιώνια δεμένοι μαζί της, που υπήρχαν μέσα από εκείνη, που ήταν μέρος της ύπαρξής της.
Η αδηφάγα πέψη της, τους δέχονταν με χαρά και τους μετέτρεπε σε λίπος που κάθονταν σε κάθε σημείο του κορμιού της.
Στα μπούτια, στα στήθη, στα χέρια, στην κοιλιά της.
Μετά από λίγες νύχτες έρωτα, κάθε νέος εραστής εξαφανίζονταν και έρχονταν ο επόμενος.
Τους κρατούσε όλους μέσα της. Γίνονταν λιπώδης ιστός, στοιχείο της σάρκας της, νέα κύτταρα του οργανισμού της…άχρηστα λιποκύτταρα.
Λίπος που τη δυσκόλευε να κινηθεί, να αναπνεύσει, να ζήσει φυσιολογικά, μα που ήταν φτιαγμένο από εκείνους που την πόθησαν.
Ζούσαν μαζί της, τους έτρεφε εκείνη.
Οι πρώτοι άνθρωποι που έφαγε ποτέ στη ζωή της, ήταν οι γεννήτορές της.
Αυτούς αναγκάστηκε να τους φάει, δεν ήθελε.
Την υποχρέωσαν οι ίδιοι να τους καταπιεί με το ζόρι, την τάισαν τους εαυτούς τους για να βρίσκονται πάντα μαζί της, να μη χωριστούν ποτέ, να είναι πάντα μέσα της και να την ορίζουν.
Να την προστατεύουν, της είπαν, όταν την μπούκωναν τις δικές τους υπάρξεις.
«Θα μας φας για να μείνουμε για πάντα μαζί σου. Έτσι, θα σε φροντίζουμε και δεν θα φοβάσαι κανέναν!».
Από τότε της έμεινε η συνήθεια που κατέληξε ψυχαναγκασμός.
Να τρώει τους σημαντικούς της ζωής της, εκείνους που εισχωρούσαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στο σώμα ή την ψυχή της.
Τους έκανε σάρκα και τους όριζε. Την όριζαν κι εκείνοι.
Κανένας εραστής της δεν γλίτωσε.
Με τα χρόνια πάχαινε και γινόταν στρογγυλή, τεράστια, μα οι εραστές συνέχιζαν να έρχονται παρά τη θανατερή φήμη της.
Ανταγωνιστές στο μοιραίο παιχνίδι της, πάλευαν εγωιστικά για το ποιος θα είναι ο νικητής. Ποιος δεν θα φαγωθεί.
Σήμερα, περίμενε τον καινούριο μελλοθάνατο.
Εκείνος ήρθε. Της ζήτησε να ξεβάψει το γαλακτερό λευκό και να ανάψει όλα τα φώτα.
Την τύφλωναν και έκλεισε τα μάτια της για πρώτη φορά όσο έκανε έρωτα.
Της άρεσε κι αποφάσισε να μην τον φάει αμέσως. Ήθελε ακόμα μια νύχτα μαζί του.
Την επομένη, σκέφτηκε το ίδιο. «Έχω καιρό ακόμα, θα τον ευχαριστηθώ κι άλλο».
Και οι μέρες πέρασαν, πέρασαν οι μήνες κι εκείνη δεν μπορούσε να τον φάει. Μόνο υπόσχονταν στον εαυτό της, κάθε πρωί ότι αυτό ήταν το τελευταίο που τους έβρισκε μαζί και το επόμενο βράδυ θα τον έτρωγε σίγουρα.
Άρχισε να αδυνατίζει. Έκαιγε μέρα με τη μέρα το μαζεμένο λίπος της.
Πρώτα τον έναν εραστή, μετά τον προηγούμενο, μετά τον πιο παλιό…
Τους έκαψε όλους κι έφτασε στους γεννήτορές της. Αυτοί ήταν λίπος συσσωρευμένο από πολύ παλιά, πολύ ανθεκτικό.
Το σώμα της δυσκολεύτηκε, μα έτσι όπως δεν έτρωγε τίποτα άλλο, τους έκαψε κι αυτούς.
Πολύ καιρό μετά ήταν ξαπλωμένη πάλι στο πελώριο κρεβάτι της και τον περίμενε.
Κοίταξε το σώμα της στον καθρέφτη.
Είχε μείνει μόνο η σφιχτή της σάρκα χωρίς ίχνος λίπους, ένα κορμί αγαλματένιο, ταϊσμένο με την καλύτερη τροφή, ευχαριστημένο και γεμάτο υγεία.
Μπορούσε πια να ζει μόνο με απλή τροφή, από αυτήν που τρώνε οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι.
Ήξερε ότι δεν θα ξαναέτρωγε ποτέ κανέναν. Ούτε εκείνον.
Ακόμη κι αν ήθελε κάποτε να την εγκαταλείψει…
Πηγή: eyedoll.gr


Αυτή που έτρωγε τους εραστές της

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Φωτεινή Τέντη
Ήταν ξαπλωμένη στο πελώριο κρεβάτι της ολόγυμνη, με μοναδικό φως αυτό της λάμπας πάνω στο κομοδίνο.
Το ογκώδες σώμα της ήταν έτοιμο να υποδεχθεί το νέο εραστή της.
Κοιταζόταν στον καθρέφτη απέναντι και παρατηρούσε την παχύσαρκη πλαδαρότητά της.
Ο χαμηλός φωτισμός την κολάκευε ελάχιστα.
Είχε αλειφτεί με αρωματικά λάδια, είχε λούσει τα μακριά μαλλιά της με άρωμα γαρδένιας και είχε βάψει τα νύχια της με γαλακτερό λευκό.
Σε όλους άρεσε το γαλακτερό λευκό, ίσως γιατί τους φαίνονταν αθώο, ακίνδυνο.
Ξεγελιόντουσαν και ξεχνούσαν ότι το λευκό είναι και χρώμα του θανάτου…
Με όσους άντρες κοιμήθηκε ποτέ, τους απόλαυσε όλους. Τους μύρισε, τους έγλειψε, τους γεύτηκε μέχρι και το τελευταίο τους κοκαλάκι. Κυριολεκτικά. Τους καταβρόχθισε.
Όλοι τους κατέληξαν στο ίδιο σημείο. Στο στομαχικό της σάκκο.
Τους έτρωγε τους εραστές της. Έτσι, για να μη φύγουν ποτέ από τη ζωή της, τα κορμιά τους να μείνουν αιώνια μαζί, σε μία και μόνη σάρκα.
Δεν είχε να πει ιστορίες από εραστές που την εγκατέλειψαν, μόνο από άντρες που έμειναν αιώνια δεμένοι μαζί της, που υπήρχαν μέσα από εκείνη, που ήταν μέρος της ύπαρξής της.
Η αδηφάγα πέψη της, τους δέχονταν με χαρά και τους μετέτρεπε σε λίπος που κάθονταν σε κάθε σημείο του κορμιού της.
Στα μπούτια, στα στήθη, στα χέρια, στην κοιλιά της.
Μετά από λίγες νύχτες έρωτα, κάθε νέος εραστής εξαφανίζονταν και έρχονταν ο επόμενος.
Τους κρατούσε όλους μέσα της. Γίνονταν λιπώδης ιστός, στοιχείο της σάρκας της, νέα κύτταρα του οργανισμού της…άχρηστα λιποκύτταρα.
Λίπος που τη δυσκόλευε να κινηθεί, να αναπνεύσει, να ζήσει φυσιολογικά, μα που ήταν φτιαγμένο από εκείνους που την πόθησαν.
Ζούσαν μαζί της, τους έτρεφε εκείνη.
Οι πρώτοι άνθρωποι που έφαγε ποτέ στη ζωή της, ήταν οι γεννήτορές της.
Αυτούς αναγκάστηκε να τους φάει, δεν ήθελε.
Την υποχρέωσαν οι ίδιοι να τους καταπιεί με το ζόρι, την τάισαν τους εαυτούς τους για να βρίσκονται πάντα μαζί της, να μη χωριστούν ποτέ, να είναι πάντα μέσα της και να την ορίζουν.
Να την προστατεύουν, της είπαν, όταν την μπούκωναν τις δικές τους υπάρξεις.
«Θα μας φας για να μείνουμε για πάντα μαζί σου. Έτσι, θα σε φροντίζουμε και δεν θα φοβάσαι κανέναν!».
Από τότε της έμεινε η συνήθεια που κατέληξε ψυχαναγκασμός.
Να τρώει τους σημαντικούς της ζωής της, εκείνους που εισχωρούσαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στο σώμα ή την ψυχή της.
Τους έκανε σάρκα και τους όριζε. Την όριζαν κι εκείνοι.
Κανένας εραστής της δεν γλίτωσε.
Με τα χρόνια πάχαινε και γινόταν στρογγυλή, τεράστια, μα οι εραστές συνέχιζαν να έρχονται παρά τη θανατερή φήμη της.
Ανταγωνιστές στο μοιραίο παιχνίδι της, πάλευαν εγωιστικά για το ποιος θα είναι ο νικητής. Ποιος δεν θα φαγωθεί.
Σήμερα, περίμενε τον καινούριο μελλοθάνατο.
Εκείνος ήρθε. Της ζήτησε να ξεβάψει το γαλακτερό λευκό και να ανάψει όλα τα φώτα.
Την τύφλωναν και έκλεισε τα μάτια της για πρώτη φορά όσο έκανε έρωτα.
Της άρεσε κι αποφάσισε να μην τον φάει αμέσως. Ήθελε ακόμα μια νύχτα μαζί του.
Την επομένη, σκέφτηκε το ίδιο. «Έχω καιρό ακόμα, θα τον ευχαριστηθώ κι άλλο».
Και οι μέρες πέρασαν, πέρασαν οι μήνες κι εκείνη δεν μπορούσε να τον φάει. Μόνο υπόσχονταν στον εαυτό της, κάθε πρωί ότι αυτό ήταν το τελευταίο που τους έβρισκε μαζί και το επόμενο βράδυ θα τον έτρωγε σίγουρα.
Άρχισε να αδυνατίζει. Έκαιγε μέρα με τη μέρα το μαζεμένο λίπος της.
Πρώτα τον έναν εραστή, μετά τον προηγούμενο, μετά τον πιο παλιό…
Τους έκαψε όλους κι έφτασε στους γεννήτορές της. Αυτοί ήταν λίπος συσσωρευμένο από πολύ παλιά, πολύ ανθεκτικό.
Το σώμα της δυσκολεύτηκε, μα έτσι όπως δεν έτρωγε τίποτα άλλο, τους έκαψε κι αυτούς.
Πολύ καιρό μετά ήταν ξαπλωμένη πάλι στο πελώριο κρεβάτι της και τον περίμενε.
Κοίταξε το σώμα της στον καθρέφτη.
Είχε μείνει μόνο η σφιχτή της σάρκα χωρίς ίχνος λίπους, ένα κορμί αγαλματένιο, ταϊσμένο με την καλύτερη τροφή, ευχαριστημένο και γεμάτο υγεία.
Μπορούσε πια να ζει μόνο με απλή τροφή, από αυτήν που τρώνε οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι.
Ήξερε ότι δεν θα ξαναέτρωγε ποτέ κανέναν. Ούτε εκείνον.
Ακόμη κι αν ήθελε κάποτε να την εγκαταλείψει…
Πηγή: eyedoll.gr


Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

Αν δεν ρωτούσαμε στη ζωή αυτή, δεν θα παίρναμε απαντήσεις, αλλά ούτε θα μαθαίναμε καινούργια πράγματα. «Η ζωή είναι γεμάτη αλλαγές, ανατροπές, εκπλήξεις», λέει η διακεκριμένη βρετανίδα ψυχολόγος Emma Kenny. Και προσθέτει: «Όσο είμαστε νέοι μας αρέσει να δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα, να βιώνουμε νέα συναισθήματα, να πειραματιζόμαστε με το διαφορετικό, να αλλάζουμε όνειρα και φιλοδοξίες.
Μεγαλώνοντας όμως κουραζόμαστε και σταματάμε να παίρνουμε τη “συναισθηματική μας θερμοκρασία”. Η ρουτίνα, η επανάληψη, η κούραση και οι ευθύνες δεν μας βοηθούν να νιώσουμε τον παλιό μας αυθορμητισμό, να αφεθούμε στο καινούργιο, στην έκπληξη. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε πως για ισορροπημένες σχέσεις και για μια ισορροπημένη γενικά ζωή, ανεξάρτητα από την ηλικία, είναι απαραίτητη η συνεχής ανατροφοδότηση του εαυτού μας. Η ανατροφοδότηση αυτή μπορεί να προέρχεται από ανθρώπους αλλά και δραστηριότητες που μας κάνουν να αισθανόμαστε χαρούμενοι. Επίσης, είναι χρήσιμο να μπορούμε να νοηματοδοτούμε τη ζωή μας ανάλογα με τη φάση στην οποία βρισκόμαστε κάθε φορά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για να βρούμε πάλι την όρεξή μας για ζωή, δεν έχουμε παρά να θέσουμε κάποιες απλές ερωτήσεις στον εαυτό μας. Κάποιες ερωτήσεις που αν τις απαντούσαμε θα άλλαζε όλη μας η ζωή».
1. Ζω για να δουλεύω ή δουλεύω για να ζω;
Η ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά και την προσωπική ζωή είναι το «κλειδί» για το πώς αντιλαμβανόμαστε τη ζωή. Αν, δηλαδή, θέλουμε περισσότερη ζωή και λιγότερη δουλειά ή τουλάχιστον αυτά τα δύο κινούνται στα ίδια επίπεδα, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Από την άλλη, υπάρχουν και περίοδοι στη ζωή όπου η δουλειά λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, οπότε εξαρτάται από το πώς νιώθουμε την εκάστοτε περίοδο. Οι ειδικοί πάντως μας επισημαίνουν πως η σωστή ισορροπία είναι 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση (ύπνος και σιέστα) και 8 ώρες ελεύθερος χρόνος. Όσοι κυμαίνονται σε αυτές τις αναλογίες, μάλλον βρίσκονται σε καλό δρόμο. Ωστόσο, ακόμα και στην περίπτωση που αυτή η ιδανική ισορροπία δεν είναι εφικτή για ορισμένους, καλό θα είναι τουλάχιστον να φροντίζουμε να περνάμε ποιοτικό χρόνο με τους σημαντικούς άλλους που υπάρχουν στη ζωή μας. Αυτοί μπορεί να είναι οι φίλοι μας, ο σύντροφός μας, τα παιδιά μας ή και όλοι αυτοί μαζί. Άλλωστε, τις προτεραιότητες θα πρέπει να τις θέτουμε μόνοι μας.
2. Μου αρέσει ο εαυτός μου;
Η ερώτηση αυτή είναι κάπως δύσκολη, γιατί το αν αγαπάμε τον εαυτό μας εξαρτάται από πολλές και διαφορετικές παραμέτρους. Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι αρέσουμε στον εαυτό μας όταν αρέσουμε στους άλλους. Αυτό, αν και δεν είναι αξίωμα, έχει μια δόση αλήθειας, μια που οι άλλοι έτσι κι αλλιώς αποτελούν έναν καθρέφτη του εαυτού μας. Ιδανικά θα θέλαμε να είμαστε αυτό που θα θέλαμε να είναι και οι άλλοι (δηλαδή αυτοί που αγαπάμε) και -ιδανικά και πάλι- θα θέλαμε να φροντίζουμε τους άλλους έτσι όπως θα θέλαμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Βέβαια, για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, χρειάζεται εξάσκηση. Ας πούμε ότι φτιάχνουμε ένα κέικ, ότι πετυχαίνουμε άψογα μια άσκηση γιόγκα ή μαθαίνουμε ένα πρόγραμμα στο κομπιούτερ. Και τα τρία αυτά πράγματα χρειάζονται εξάσκηση. Αυτό συμβαίνει και με την ενδοσκόπηση. Πρέπει συνεχώς να κοιτάζουμε μέσα μας, αλλά και έξω από εμάς, για να κατανοήσουμε διάφορα πράγματα. Ας υποθέσουμε ότι συναντάμε έναν καρδιακό μας φίλο ή μια κολλητή μας στον δρόμο και εκείνη αρχίζει να αναλύει τι σκέφτεται για εμάς. Πώς θα νιώθαμε και τι θα απαντούσαμε στις αδιάκριτες ερωτήσεις της; Θα νιώθαμε άβολα επειδή μας λέει άκομψες αλήθειες, θα την ακούγαμε με προσοχή και χωρίς θυμό ή θα θυμώναμε πολύ μαζί της; Αυτό το τεστ μπορούμε να το κάνουμε κάθε φορά που αναρωτιόμαστε αν μας αρέσει ο εαυτός μας. Θα μας βοηθήσει να κάνουμε συχνά ενδοσκόπηση, να κατανοούμε τις αντιδράσεις μας και τέλος να προβάλλουμε την εκδοχή του εαυτού μας που μας αρέσει. Και ναι, αυτή η εκδοχή είναι η καλύτερη.
3. Για ποιο πράγμα (ή πρόσωπο) θα έδινα μάχη;
Το να είμαστε ξεκάθαροι για τους ανθρώπους, το περιβάλλον και τις αιτίες που αγωνιζόμαστε είναι ενδεικτικό του ότι έχουμε αξίες. Και όπως μας διαβεβαιώνουν οι ειδικοί, το να αναγνωρίζουμε τις αξίες μας είναι ένα από τα «κλειδιά» της ευτυχίας. Ας αναρωτηθούμε πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς κάποια πράγματα. Χωρίς φίλους, χωρίς μια πολιτική πεποίθηση, χωρίς ένα υπέροχο ζευγάρι παπούτσια (που κουραστήκαμε πολύ να αποκτήσουμε). Και μετά ας προσπαθήσουμε να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι δεν τα χρειαζόμαστε. Είναι μια πολύ καλή άσκηση που μπορούμε να κάνουμε πολύ συχνά. Παραλείποντας τα πράγματα ή τα πρόσωπα που δεν θα αγωνιζόμασταν γι’ αυτά, θα έχουμε πολύ περισσότερο χρόνο για να αφοσιωθούμε σε αυτά που τελικά μας κάνουν ευτυχισμένους. Δηλαδή την οικογένεια και τους φίλους.
4. Η ζωή μου με εμπνέει για να γίνω καλύτερος;
Όταν σκεφτόμαστε το όμορφο σπίτι μας, δεν μας προκαλείται η διάθεση να είναι πάντα καθαρό; Όταν κοιτάζουμε τον αγαπημένο μας σύντροφο, δεν σκεφτόμαστε πόσο καλοί θέλουμε να είμαστε μαζί του; Κάποιες φορές, όταν επικεντρωνόμαστε στα θετικά που συμβαίνουν στη ζωή μας, νιώθουμε τη διάθεση να τη βελτιώσουμε κι άλλο. Να κάνουμε θετικές αλλαγές, να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο. Ας φανταστούμε ότι ξυπνήσαμε το πρωί και υποσχεθήκαμε στους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας ότι θα κάνουμε κάτι για να τους ευχαριστήσουμε. Στα παιδιά θα φτιάξουμε ένα υπέροχο πρωινό, θα φορέσουμε εκείνο το φόρεμα που αρέσει πολύ στον σύντροφό μας και στη δουλειά θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, αφού πρώτα πούμε σε όλους μια γλυκιά καλημέρα. Πώς θα ήταν αυτή η ημέρα για εμάς; Κάπως έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε και τη ζωή μας. Αν βλέπουμε τη ζωή μας σαν μια όμορφη μέρα με ωραία πράγματα και πρόσωπα, τότε έτσι θα γίνει.
4. Μήπως έχω την τάση να γενικεύω;
Όταν βλέπουμε κάποιους ανθρώπους να τα πηγαίνουν καλά στη ζωή τους, ενώ εμάς μας πηγαίνουν κάποια πράγματα στραβά, τότε νιώθουμε πως κάτι δεν κάνουμε καλά. Στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει αυτό. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους είναι πάντα ρόδινη, ούτε βέβαια άνθρωποι που πέφτουν πάντα από καταστροφή σε καταστροφή. Το πρόβλημα είναι ότι γενικεύουμε ένα γεγονός. Δεν μπορεί μια μέρα να είναι ζεστή κι εμείς να γενικεύουμε ότι βαρεθήκαμε τον καύσωνα. Στην πραγματικότητα, η γενίκευση είναι μια κακή συνήθεια που το μόνο που μας αποφέρει είναι να χαλάει τη διάθεσή μας. Δεν πήραμε την προαγωγή που περιμέναμε; Ε, δεν πειράζει! Αυτή η μέρα δεν είναι η πιο δυστυχισμένη της ζωής μας. Είναι μια στιγμή από ολόκληρη τη ζωή μας. Σε ένα χρόνο ή σε 2 μήνες δεν θα σημαίνει τίποτε για εμάς. Αν αντιμετωπίζουμε τη ζωή περισσότερο στωικά παρά μελοδραματικά, θα μπορέσουμε πιο εύκολα να εστιάσουμε στο επόμενο δημιουργικό μας βήμα. Ας επιτρέψουμε, λοιπόν, στον εαυτό σας ακόμα και να αποτύχει κάποιες φορές, έχουμε αυτό το δικαίωμα. Αν το αποδεχτούμε, τότε θα είναι πιο εύκολο να προχωρήσουμε παρακάτω.
5. Ακούω πραγματικά τους άλλους;
Όλοι θεωρούμε τους εαυτούς μας πολύ καλούς ακροατές, στην πραγματικότητα όμως αφήνουμε τους άλλους να μιλήσουν προκειμένου να βρούμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τον εαυτό μας. Οι αληθινά καλοί ακροατές δεν συγκεντρώνονται απλώς σε αυτό που τους λέει ο συνομιλητής τους, αλλά σκέφτονται και πάνω σε αυτό που τους λέει. Και μόνο όταν ακούσουμε και μπούμε στο πρόβλημα του άλλου θα μπορέσουμε να είμαστε αντικειμενικοί μαζί του. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που κάποιος μας αναλύει ένα θέμα του, καλό είναι να μη σχεδιάζουμε την απάντησή μας την ώρα που μιλάει, αλλά να εστιάσουμε απλώς την προσοχή μας σε αυτό που μας λέει. Η ψιλοκουβέντα είναι πάντα χαλαρωτική, αλλά αν από μια συζήτηση κάποιος βγάλει ένα χρήσιμο συμπέρασμα για εκείνον, αυτό θα είναι αληθινά βοηθητικό. Ούτως ή άλλως, πολλοί άνθρωποι αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη δεν είναι να λάβουν κάποια οδηγία για το τι να κάνουν, αλλά κάποιον να τους ακούσει αληθινά και να τους συναισθανθεί. Αυτό από μόνο του μπορεί να καταστεί βοηθητικό και ανακουφιστικό. Όπως είπε άλλωστε και ο διάσημος δημοσιογράφος και «γκουρού» της συνέντευξης Λάρι Κινγκ: «Κανείς δεν έμαθε μιλώντας. Όλοι έμαθαν ακούγοντας».
6. Μήπως πληγώνω τους άλλους;
Η αλήθεια είναι πως οι άνθρωποι με υψηλά στάνταρ έχουν την τάση να είναι επικριτικοί με τους άλλους όταν εκείνοι δεν πληρούν τις προσδοκίες τους. Όταν κάποια στιγμή συνειδητοποιούμε ότι περιμένουμε από τους άλλους πολλά και εκείνοι δεν τα καταφέρνουν, ας σκεφτούμε πως κάποιοι άνθρωποι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, απλώς το δικό τους «καλύτερο» δεν είναι αυτό που θεωρούμε εμείς καλύτερο. Αυτό θα μας βοηθήσει να μη γινόμαστε επικριτικοί και σκληροί και να αποδεχτούμε τους άλλους. Επιπλέον, σε αυτή την περίπτωση θα ήταν χρήσιμο να μην ξεχνάμε και τα δικά μας αδύναμα σημεία, αφού είμαστε άνθρωποι και όλοι αναπόφευκτα έχουμε κάποια. Τότε ίσως καταφέρουμε να είμαστε λιγότερο απαιτητικοί με τους γύρω μας. Βέβαια, το «κλειδί» πίσω από όλα αυτά βρίσκεται στο να είμαστε σε πραγματική επαφή με τα συναισθήματά μας, ούτως ώστε να είμαστε σε θέση να ξεχωρίζουμε τι πραγματικά μας ενοχλεί και σε ποιο βαθμό.
7. Ποιος είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος που γνωρίζω;
Όλοι μας ανεξαιρέτως γνωρίζουμε έναν τουλάχιστον άνθρωπο που (πιστεύουμε ότι) έχει τα πάντα. Έχει υπέροχο σπίτι, τέλεια δουλειά, ευτυχισμένη οικογένεια. Τυχερός, ε; Στην πραγματικότητα όχι! Τα καλά πράγματα που μας συμβαίνουν στη ζωή συνήθως είναι αποτέλεσμα σωστής στρατηγικής. Για παράδειγμα, ο σωστός σχεδιασμός και το πλάνο είναι που μας βοηθούν να αποφύγουμε τα λάθη. Αλλά πέρα από τον σχεδιασμό, η επιτυχία, μας βεβαιώνουν οι ειδικοί, οφείλεται και στη θετική διάθεση. Στην ψυχολογία είναι αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Δηλαδή, η αρνητική διάθεση που μπορεί να έχουμε εξαρχής απέναντι σε κάτι, τελικά μας οδηγεί υποσυνείδητα να πράξουμε με τρόπο που θα επιβεβαιώσει την αρχική μας αρνητική πρόβλεψη. Για παράδειγμα, αν πιστεύουμε ότι ο σύντροφός μας έχει κουραστεί από τη σχέση μας και θέλει να χωρίσουμε, μπορεί να του συμπεριφερόμαστε άσχημα, νευρικά ή με ζήλεια και τελικά να θελήσει όντως να χωρίσουμε. Άλλωστε, έρευνες μας λένε ότι οι άνθρωποι με αρνητική διάθεση σπάνια πετυχαίνουν τους στόχους τους. Αντίθετα, οι αισιόδοξοι σχεδόν πάντα. Γι’ αυτό, όταν
μας τυχαίνουν άσχημα συμβάντα, ας μην προσκολληθούμε σε αυτά. Ας τα μετατρέψουμε σε κίνητρο για το επόμενο βήμα μας.
8. Πόσο δυνατός είμαι για να κάνω την αυτοκριτική μου;
Συχνά, όταν κάτι πάει λάθος, από ένστικτο περισσότερο, αρχίζουμε να κατηγορούμε τους άλλους. Είναι μια συνήθεια που την έχουμε από την παιδική ηλικία. Και βέβαια όταν είμαστε παιδιά δικαιολογείται. Αλλά ως ενήλικοι θα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τα λάθη μας, δεν μαθαίνουμε ποτέ από αυτά. Είναι πολύ τίμιο και γενναίο να μπορούμε να πούμε: «Ήταν δική μου ευθύνη και έκανα λάθος». Όταν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, ουσιαστικά πηγαίνουμε ένα βήμα μπροστά, γιατί την επόμενη φορά που θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια δύσκολη κατάσταση θα μπορέσουμε να πάρουμε τη σωστή απόφαση. Το σημαντικό, λοιπόν, είναι να αναλαμβάνουμε την προσωπική μας ευθύνη, αλλά πάντα στον βαθμό που μας αναλογεί. Για να το πετύχουμε αυτό, είναι απαραίτητη η συνεχής ενδοσκόπηση, ώστε να είμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας. Αν το καταφέρουμε αυτό, τότε θα μπορούμε να είμαστε οι αντικειμενικοί κριτές του εαυτού μας, θα αναγνωρίζουμε τόσο τα δυνατά όσα και τα λιγότερο δυνατά μας σημεία και θα υπάρχει η δυνατότητα βελτίωσης.
ΠΗΓΗ: vita.gr


Οι 8 ερωτήσεις της αυτογνωσίας!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Αν δεν ρωτούσαμε στη ζωή αυτή, δεν θα παίρναμε απαντήσεις, αλλά ούτε θα μαθαίναμε καινούργια πράγματα. «Η ζωή είναι γεμάτη αλλαγές, ανατροπές, εκπλήξεις», λέει η διακεκριμένη βρετανίδα ψυχολόγος Emma Kenny. Και προσθέτει: «Όσο είμαστε νέοι μας αρέσει να δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα, να βιώνουμε νέα συναισθήματα, να πειραματιζόμαστε με το διαφορετικό, να αλλάζουμε όνειρα και φιλοδοξίες.
Μεγαλώνοντας όμως κουραζόμαστε και σταματάμε να παίρνουμε τη “συναισθηματική μας θερμοκρασία”. Η ρουτίνα, η επανάληψη, η κούραση και οι ευθύνες δεν μας βοηθούν να νιώσουμε τον παλιό μας αυθορμητισμό, να αφεθούμε στο καινούργιο, στην έκπληξη. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε πως για ισορροπημένες σχέσεις και για μια ισορροπημένη γενικά ζωή, ανεξάρτητα από την ηλικία, είναι απαραίτητη η συνεχής ανατροφοδότηση του εαυτού μας. Η ανατροφοδότηση αυτή μπορεί να προέρχεται από ανθρώπους αλλά και δραστηριότητες που μας κάνουν να αισθανόμαστε χαρούμενοι. Επίσης, είναι χρήσιμο να μπορούμε να νοηματοδοτούμε τη ζωή μας ανάλογα με τη φάση στην οποία βρισκόμαστε κάθε φορά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για να βρούμε πάλι την όρεξή μας για ζωή, δεν έχουμε παρά να θέσουμε κάποιες απλές ερωτήσεις στον εαυτό μας. Κάποιες ερωτήσεις που αν τις απαντούσαμε θα άλλαζε όλη μας η ζωή».
1. Ζω για να δουλεύω ή δουλεύω για να ζω;
Η ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά και την προσωπική ζωή είναι το «κλειδί» για το πώς αντιλαμβανόμαστε τη ζωή. Αν, δηλαδή, θέλουμε περισσότερη ζωή και λιγότερη δουλειά ή τουλάχιστον αυτά τα δύο κινούνται στα ίδια επίπεδα, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Από την άλλη, υπάρχουν και περίοδοι στη ζωή όπου η δουλειά λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, οπότε εξαρτάται από το πώς νιώθουμε την εκάστοτε περίοδο. Οι ειδικοί πάντως μας επισημαίνουν πως η σωστή ισορροπία είναι 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση (ύπνος και σιέστα) και 8 ώρες ελεύθερος χρόνος. Όσοι κυμαίνονται σε αυτές τις αναλογίες, μάλλον βρίσκονται σε καλό δρόμο. Ωστόσο, ακόμα και στην περίπτωση που αυτή η ιδανική ισορροπία δεν είναι εφικτή για ορισμένους, καλό θα είναι τουλάχιστον να φροντίζουμε να περνάμε ποιοτικό χρόνο με τους σημαντικούς άλλους που υπάρχουν στη ζωή μας. Αυτοί μπορεί να είναι οι φίλοι μας, ο σύντροφός μας, τα παιδιά μας ή και όλοι αυτοί μαζί. Άλλωστε, τις προτεραιότητες θα πρέπει να τις θέτουμε μόνοι μας.
2. Μου αρέσει ο εαυτός μου;
Η ερώτηση αυτή είναι κάπως δύσκολη, γιατί το αν αγαπάμε τον εαυτό μας εξαρτάται από πολλές και διαφορετικές παραμέτρους. Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι αρέσουμε στον εαυτό μας όταν αρέσουμε στους άλλους. Αυτό, αν και δεν είναι αξίωμα, έχει μια δόση αλήθειας, μια που οι άλλοι έτσι κι αλλιώς αποτελούν έναν καθρέφτη του εαυτού μας. Ιδανικά θα θέλαμε να είμαστε αυτό που θα θέλαμε να είναι και οι άλλοι (δηλαδή αυτοί που αγαπάμε) και -ιδανικά και πάλι- θα θέλαμε να φροντίζουμε τους άλλους έτσι όπως θα θέλαμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Βέβαια, για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, χρειάζεται εξάσκηση. Ας πούμε ότι φτιάχνουμε ένα κέικ, ότι πετυχαίνουμε άψογα μια άσκηση γιόγκα ή μαθαίνουμε ένα πρόγραμμα στο κομπιούτερ. Και τα τρία αυτά πράγματα χρειάζονται εξάσκηση. Αυτό συμβαίνει και με την ενδοσκόπηση. Πρέπει συνεχώς να κοιτάζουμε μέσα μας, αλλά και έξω από εμάς, για να κατανοήσουμε διάφορα πράγματα. Ας υποθέσουμε ότι συναντάμε έναν καρδιακό μας φίλο ή μια κολλητή μας στον δρόμο και εκείνη αρχίζει να αναλύει τι σκέφτεται για εμάς. Πώς θα νιώθαμε και τι θα απαντούσαμε στις αδιάκριτες ερωτήσεις της; Θα νιώθαμε άβολα επειδή μας λέει άκομψες αλήθειες, θα την ακούγαμε με προσοχή και χωρίς θυμό ή θα θυμώναμε πολύ μαζί της; Αυτό το τεστ μπορούμε να το κάνουμε κάθε φορά που αναρωτιόμαστε αν μας αρέσει ο εαυτός μας. Θα μας βοηθήσει να κάνουμε συχνά ενδοσκόπηση, να κατανοούμε τις αντιδράσεις μας και τέλος να προβάλλουμε την εκδοχή του εαυτού μας που μας αρέσει. Και ναι, αυτή η εκδοχή είναι η καλύτερη.
3. Για ποιο πράγμα (ή πρόσωπο) θα έδινα μάχη;
Το να είμαστε ξεκάθαροι για τους ανθρώπους, το περιβάλλον και τις αιτίες που αγωνιζόμαστε είναι ενδεικτικό του ότι έχουμε αξίες. Και όπως μας διαβεβαιώνουν οι ειδικοί, το να αναγνωρίζουμε τις αξίες μας είναι ένα από τα «κλειδιά» της ευτυχίας. Ας αναρωτηθούμε πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς κάποια πράγματα. Χωρίς φίλους, χωρίς μια πολιτική πεποίθηση, χωρίς ένα υπέροχο ζευγάρι παπούτσια (που κουραστήκαμε πολύ να αποκτήσουμε). Και μετά ας προσπαθήσουμε να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι δεν τα χρειαζόμαστε. Είναι μια πολύ καλή άσκηση που μπορούμε να κάνουμε πολύ συχνά. Παραλείποντας τα πράγματα ή τα πρόσωπα που δεν θα αγωνιζόμασταν γι’ αυτά, θα έχουμε πολύ περισσότερο χρόνο για να αφοσιωθούμε σε αυτά που τελικά μας κάνουν ευτυχισμένους. Δηλαδή την οικογένεια και τους φίλους.
4. Η ζωή μου με εμπνέει για να γίνω καλύτερος;
Όταν σκεφτόμαστε το όμορφο σπίτι μας, δεν μας προκαλείται η διάθεση να είναι πάντα καθαρό; Όταν κοιτάζουμε τον αγαπημένο μας σύντροφο, δεν σκεφτόμαστε πόσο καλοί θέλουμε να είμαστε μαζί του; Κάποιες φορές, όταν επικεντρωνόμαστε στα θετικά που συμβαίνουν στη ζωή μας, νιώθουμε τη διάθεση να τη βελτιώσουμε κι άλλο. Να κάνουμε θετικές αλλαγές, να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο. Ας φανταστούμε ότι ξυπνήσαμε το πρωί και υποσχεθήκαμε στους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας ότι θα κάνουμε κάτι για να τους ευχαριστήσουμε. Στα παιδιά θα φτιάξουμε ένα υπέροχο πρωινό, θα φορέσουμε εκείνο το φόρεμα που αρέσει πολύ στον σύντροφό μας και στη δουλειά θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, αφού πρώτα πούμε σε όλους μια γλυκιά καλημέρα. Πώς θα ήταν αυτή η ημέρα για εμάς; Κάπως έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε και τη ζωή μας. Αν βλέπουμε τη ζωή μας σαν μια όμορφη μέρα με ωραία πράγματα και πρόσωπα, τότε έτσι θα γίνει.
4. Μήπως έχω την τάση να γενικεύω;
Όταν βλέπουμε κάποιους ανθρώπους να τα πηγαίνουν καλά στη ζωή τους, ενώ εμάς μας πηγαίνουν κάποια πράγματα στραβά, τότε νιώθουμε πως κάτι δεν κάνουμε καλά. Στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει αυτό. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους είναι πάντα ρόδινη, ούτε βέβαια άνθρωποι που πέφτουν πάντα από καταστροφή σε καταστροφή. Το πρόβλημα είναι ότι γενικεύουμε ένα γεγονός. Δεν μπορεί μια μέρα να είναι ζεστή κι εμείς να γενικεύουμε ότι βαρεθήκαμε τον καύσωνα. Στην πραγματικότητα, η γενίκευση είναι μια κακή συνήθεια που το μόνο που μας αποφέρει είναι να χαλάει τη διάθεσή μας. Δεν πήραμε την προαγωγή που περιμέναμε; Ε, δεν πειράζει! Αυτή η μέρα δεν είναι η πιο δυστυχισμένη της ζωής μας. Είναι μια στιγμή από ολόκληρη τη ζωή μας. Σε ένα χρόνο ή σε 2 μήνες δεν θα σημαίνει τίποτε για εμάς. Αν αντιμετωπίζουμε τη ζωή περισσότερο στωικά παρά μελοδραματικά, θα μπορέσουμε πιο εύκολα να εστιάσουμε στο επόμενο δημιουργικό μας βήμα. Ας επιτρέψουμε, λοιπόν, στον εαυτό σας ακόμα και να αποτύχει κάποιες φορές, έχουμε αυτό το δικαίωμα. Αν το αποδεχτούμε, τότε θα είναι πιο εύκολο να προχωρήσουμε παρακάτω.
5. Ακούω πραγματικά τους άλλους;
Όλοι θεωρούμε τους εαυτούς μας πολύ καλούς ακροατές, στην πραγματικότητα όμως αφήνουμε τους άλλους να μιλήσουν προκειμένου να βρούμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τον εαυτό μας. Οι αληθινά καλοί ακροατές δεν συγκεντρώνονται απλώς σε αυτό που τους λέει ο συνομιλητής τους, αλλά σκέφτονται και πάνω σε αυτό που τους λέει. Και μόνο όταν ακούσουμε και μπούμε στο πρόβλημα του άλλου θα μπορέσουμε να είμαστε αντικειμενικοί μαζί του. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που κάποιος μας αναλύει ένα θέμα του, καλό είναι να μη σχεδιάζουμε την απάντησή μας την ώρα που μιλάει, αλλά να εστιάσουμε απλώς την προσοχή μας σε αυτό που μας λέει. Η ψιλοκουβέντα είναι πάντα χαλαρωτική, αλλά αν από μια συζήτηση κάποιος βγάλει ένα χρήσιμο συμπέρασμα για εκείνον, αυτό θα είναι αληθινά βοηθητικό. Ούτως ή άλλως, πολλοί άνθρωποι αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη δεν είναι να λάβουν κάποια οδηγία για το τι να κάνουν, αλλά κάποιον να τους ακούσει αληθινά και να τους συναισθανθεί. Αυτό από μόνο του μπορεί να καταστεί βοηθητικό και ανακουφιστικό. Όπως είπε άλλωστε και ο διάσημος δημοσιογράφος και «γκουρού» της συνέντευξης Λάρι Κινγκ: «Κανείς δεν έμαθε μιλώντας. Όλοι έμαθαν ακούγοντας».
6. Μήπως πληγώνω τους άλλους;
Η αλήθεια είναι πως οι άνθρωποι με υψηλά στάνταρ έχουν την τάση να είναι επικριτικοί με τους άλλους όταν εκείνοι δεν πληρούν τις προσδοκίες τους. Όταν κάποια στιγμή συνειδητοποιούμε ότι περιμένουμε από τους άλλους πολλά και εκείνοι δεν τα καταφέρνουν, ας σκεφτούμε πως κάποιοι άνθρωποι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, απλώς το δικό τους «καλύτερο» δεν είναι αυτό που θεωρούμε εμείς καλύτερο. Αυτό θα μας βοηθήσει να μη γινόμαστε επικριτικοί και σκληροί και να αποδεχτούμε τους άλλους. Επιπλέον, σε αυτή την περίπτωση θα ήταν χρήσιμο να μην ξεχνάμε και τα δικά μας αδύναμα σημεία, αφού είμαστε άνθρωποι και όλοι αναπόφευκτα έχουμε κάποια. Τότε ίσως καταφέρουμε να είμαστε λιγότερο απαιτητικοί με τους γύρω μας. Βέβαια, το «κλειδί» πίσω από όλα αυτά βρίσκεται στο να είμαστε σε πραγματική επαφή με τα συναισθήματά μας, ούτως ώστε να είμαστε σε θέση να ξεχωρίζουμε τι πραγματικά μας ενοχλεί και σε ποιο βαθμό.
7. Ποιος είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος που γνωρίζω;
Όλοι μας ανεξαιρέτως γνωρίζουμε έναν τουλάχιστον άνθρωπο που (πιστεύουμε ότι) έχει τα πάντα. Έχει υπέροχο σπίτι, τέλεια δουλειά, ευτυχισμένη οικογένεια. Τυχερός, ε; Στην πραγματικότητα όχι! Τα καλά πράγματα που μας συμβαίνουν στη ζωή συνήθως είναι αποτέλεσμα σωστής στρατηγικής. Για παράδειγμα, ο σωστός σχεδιασμός και το πλάνο είναι που μας βοηθούν να αποφύγουμε τα λάθη. Αλλά πέρα από τον σχεδιασμό, η επιτυχία, μας βεβαιώνουν οι ειδικοί, οφείλεται και στη θετική διάθεση. Στην ψυχολογία είναι αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Δηλαδή, η αρνητική διάθεση που μπορεί να έχουμε εξαρχής απέναντι σε κάτι, τελικά μας οδηγεί υποσυνείδητα να πράξουμε με τρόπο που θα επιβεβαιώσει την αρχική μας αρνητική πρόβλεψη. Για παράδειγμα, αν πιστεύουμε ότι ο σύντροφός μας έχει κουραστεί από τη σχέση μας και θέλει να χωρίσουμε, μπορεί να του συμπεριφερόμαστε άσχημα, νευρικά ή με ζήλεια και τελικά να θελήσει όντως να χωρίσουμε. Άλλωστε, έρευνες μας λένε ότι οι άνθρωποι με αρνητική διάθεση σπάνια πετυχαίνουν τους στόχους τους. Αντίθετα, οι αισιόδοξοι σχεδόν πάντα. Γι’ αυτό, όταν
μας τυχαίνουν άσχημα συμβάντα, ας μην προσκολληθούμε σε αυτά. Ας τα μετατρέψουμε σε κίνητρο για το επόμενο βήμα μας.
8. Πόσο δυνατός είμαι για να κάνω την αυτοκριτική μου;
Συχνά, όταν κάτι πάει λάθος, από ένστικτο περισσότερο, αρχίζουμε να κατηγορούμε τους άλλους. Είναι μια συνήθεια που την έχουμε από την παιδική ηλικία. Και βέβαια όταν είμαστε παιδιά δικαιολογείται. Αλλά ως ενήλικοι θα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τα λάθη μας, δεν μαθαίνουμε ποτέ από αυτά. Είναι πολύ τίμιο και γενναίο να μπορούμε να πούμε: «Ήταν δική μου ευθύνη και έκανα λάθος». Όταν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, ουσιαστικά πηγαίνουμε ένα βήμα μπροστά, γιατί την επόμενη φορά που θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια δύσκολη κατάσταση θα μπορέσουμε να πάρουμε τη σωστή απόφαση. Το σημαντικό, λοιπόν, είναι να αναλαμβάνουμε την προσωπική μας ευθύνη, αλλά πάντα στον βαθμό που μας αναλογεί. Για να το πετύχουμε αυτό, είναι απαραίτητη η συνεχής ενδοσκόπηση, ώστε να είμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας. Αν το καταφέρουμε αυτό, τότε θα μπορούμε να είμαστε οι αντικειμενικοί κριτές του εαυτού μας, θα αναγνωρίζουμε τόσο τα δυνατά όσα και τα λιγότερο δυνατά μας σημεία και θα υπάρχει η δυνατότητα βελτίωσης.
ΠΗΓΗ: vita.gr


ΘΕΕ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ,
εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, άκουσέ με!
Εσύ, μοίρα γλυκιά που μας παραστέκεις, κι εσείς τρελά περιπλανώμενα πνεύματα, ακούστε με:
Εγώ, ο πιο ατελής, κατοικώ ανάμεσα σε μια τέλεια φυλή.
ΕΓΩ, ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΧΑΟΣ, ΕΝΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑ από συγκεχυμένα στοιχεία, περιφέρομαι ανάμεσα σε ολοκληρωμένους κόσμους, ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν τέλειους νόμους, απαρασάλευτη τάξη και συγκροτημένες σκέψεις.
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΙΕΥΘΕΤΗΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ και τα οράματά τους είναι καταγραμμένα και αρχειοθετημένα. Θεέ μου, οι αρετές των ανθρώπων αυτών είναι μετρημένες, κι οι αμαρτίες τους ζυγιασμένες.
Και τα απροσμέτρητα πράγματα που διαβαίνουν στο θαμπό ηλιοβασίλεμα, εκεί που δεν υπάρχει ούτε αμαρτία ούτε αρετή, είναι κι αυτά γραμμένα σε κατάστιχα.
ΕΔΩ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ σε εποχές συμπεριφοράς και κυβερνιούνται από άψογους, ακριβείς κανόνες.
Να τρως, να πίνεις, να κοιμάσαι, να σκεπάζεις τη γύμνια σου, και τέλος να κουράζεσαι την πρεπούμενη ώρα.
Να δουλεύεις, να παίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, κι ύστερα να πλαγιάζεις ώσπου το ρολόι να σημάνει την ώρα.
Να σκέφτεσαι έτσι, να αισθάνεσαι τόσο, κι ύστερα -μόλις ένα καθορισμένο άστρο ανατείλει στον ορίζοντα- να σταματάς να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι.
ΝΑ ΛΗΣΤΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ, να προσφέρεις δώρα χειρονομώντας κομψά, να επαινείς, να κατηγορείς κεκαλυμμένα, να καταστρέφεις ψυχές με ένα σου λόγο, να καις τους ανθρώπους με μιαν ανάσα σου, κι ύστερα μόλις τελειώνει η δουλειά της μέρας να νίπτεις τας χείρας σου.
Ν’’ ΑΓΑΠΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ, να ψυχαγωγείς τον καλύτερο εαυτό σου με προσχεδιασμένο τρόπο, να λατρεύεις τους θεούς όπως τους αξίζει, να μηχανορραφείς έντεχνα με τους δαίμονες, κι ύστερα να τα λησμονείς όλα, σαν να έχει πεθάνει η μνήμη σου.
ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΑ, ΝΑ ΣΤΟΧΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ, να είσαι ελαφρά ευτυχισμένος και να υποφέρεις αριστοκρατικά –κι ύστερα ν’’ αδειάζεις το ποτήρι ως την τελευταία σταγόνα, για να μπορείς να το γεμίσεις πάλι αύριο.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΘΕΕ ΜΟΥ, έχουν τέλεια προβλεφτεί, έχουν αποφασιστικά γεννηθεί, έχουν γαλουχηθεί με φροντίδα, κυβερνιούνται από κανόνες, καθοδηγούνται από τη λογική κι ύστερα -σύμφωνα με προκαθορισμένη μέθοδο- σφαγιάζονται και θάβονται.
Κι ακόμα, οι σιωπηλοί τάφοι, που βρίσκονται μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, είναι σημειωμένοι κι αριθμημένοι.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ένας κόσμος ολοκληρωμένης τελειότητας, ένας κόσμος τρανών θαυμάτων, το ωριμότερο φρούτο στου Θεού τον κήπο, η μεγαλοφυέστερη σκέψη στο σύμπαν. Αλλά γιατί Θεέ μου, πρέπει εγώ να βρίσκομαι εδώ;
Εγώ, ένας άγουρος σπόρος ανεκπλήρωτου πάθους, μια καταιγίδα τρελή, εγώ, που δεν γυρεύω ούτε την ανατολή ούτε τη δύση, εγώ, ένα αλλοπαρμένο θραύσμα κάποιου πλανήτη που εξερράγη;
Θεέ των χαμένων ψυχών, εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, γιατί βρίσκομαι εδώ;
Χαλίλ Γκιμπράν, απόσπασμα από το βιβλίο Ο Τρελός.


Ο τέλειος κόσμος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
ΘΕΕ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ,
εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, άκουσέ με!
Εσύ, μοίρα γλυκιά που μας παραστέκεις, κι εσείς τρελά περιπλανώμενα πνεύματα, ακούστε με:
Εγώ, ο πιο ατελής, κατοικώ ανάμεσα σε μια τέλεια φυλή.
ΕΓΩ, ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΧΑΟΣ, ΕΝΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑ από συγκεχυμένα στοιχεία, περιφέρομαι ανάμεσα σε ολοκληρωμένους κόσμους, ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν τέλειους νόμους, απαρασάλευτη τάξη και συγκροτημένες σκέψεις.
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΙΕΥΘΕΤΗΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ και τα οράματά τους είναι καταγραμμένα και αρχειοθετημένα. Θεέ μου, οι αρετές των ανθρώπων αυτών είναι μετρημένες, κι οι αμαρτίες τους ζυγιασμένες.
Και τα απροσμέτρητα πράγματα που διαβαίνουν στο θαμπό ηλιοβασίλεμα, εκεί που δεν υπάρχει ούτε αμαρτία ούτε αρετή, είναι κι αυτά γραμμένα σε κατάστιχα.
ΕΔΩ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ σε εποχές συμπεριφοράς και κυβερνιούνται από άψογους, ακριβείς κανόνες.
Να τρως, να πίνεις, να κοιμάσαι, να σκεπάζεις τη γύμνια σου, και τέλος να κουράζεσαι την πρεπούμενη ώρα.
Να δουλεύεις, να παίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, κι ύστερα να πλαγιάζεις ώσπου το ρολόι να σημάνει την ώρα.
Να σκέφτεσαι έτσι, να αισθάνεσαι τόσο, κι ύστερα -μόλις ένα καθορισμένο άστρο ανατείλει στον ορίζοντα- να σταματάς να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι.
ΝΑ ΛΗΣΤΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ, να προσφέρεις δώρα χειρονομώντας κομψά, να επαινείς, να κατηγορείς κεκαλυμμένα, να καταστρέφεις ψυχές με ένα σου λόγο, να καις τους ανθρώπους με μιαν ανάσα σου, κι ύστερα μόλις τελειώνει η δουλειά της μέρας να νίπτεις τας χείρας σου.
Ν’’ ΑΓΑΠΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ, να ψυχαγωγείς τον καλύτερο εαυτό σου με προσχεδιασμένο τρόπο, να λατρεύεις τους θεούς όπως τους αξίζει, να μηχανορραφείς έντεχνα με τους δαίμονες, κι ύστερα να τα λησμονείς όλα, σαν να έχει πεθάνει η μνήμη σου.
ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΑ, ΝΑ ΣΤΟΧΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ, να είσαι ελαφρά ευτυχισμένος και να υποφέρεις αριστοκρατικά –κι ύστερα ν’’ αδειάζεις το ποτήρι ως την τελευταία σταγόνα, για να μπορείς να το γεμίσεις πάλι αύριο.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΘΕΕ ΜΟΥ, έχουν τέλεια προβλεφτεί, έχουν αποφασιστικά γεννηθεί, έχουν γαλουχηθεί με φροντίδα, κυβερνιούνται από κανόνες, καθοδηγούνται από τη λογική κι ύστερα -σύμφωνα με προκαθορισμένη μέθοδο- σφαγιάζονται και θάβονται.
Κι ακόμα, οι σιωπηλοί τάφοι, που βρίσκονται μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, είναι σημειωμένοι κι αριθμημένοι.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ένας κόσμος ολοκληρωμένης τελειότητας, ένας κόσμος τρανών θαυμάτων, το ωριμότερο φρούτο στου Θεού τον κήπο, η μεγαλοφυέστερη σκέψη στο σύμπαν. Αλλά γιατί Θεέ μου, πρέπει εγώ να βρίσκομαι εδώ;
Εγώ, ένας άγουρος σπόρος ανεκπλήρωτου πάθους, μια καταιγίδα τρελή, εγώ, που δεν γυρεύω ούτε την ανατολή ούτε τη δύση, εγώ, ένα αλλοπαρμένο θραύσμα κάποιου πλανήτη που εξερράγη;
Θεέ των χαμένων ψυχών, εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, γιατί βρίσκομαι εδώ;
Χαλίλ Γκιμπράν, απόσπασμα από το βιβλίο Ο Τρελός.


Η Πελίνα Ευαγγέλου είναι Μουσικοθεραπεύτρια και Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Συλλόγου Πτυχιούχων Επαγγελματιών Μουσικοθεραπευτών, Mέλος της Αμερικανικής Ένωσης Mουσικοθεραπείας, Υπεύθυνη του Τομέα Μουσικοθεραπείας στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας και Μουσικοθεραπεύτρια στο Kέντρο Hμέρας του Πανελληνίου Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Aτόμων με Προβλήματα Όρασης και Πρόσθετες Αναπηρίες “Aμυμώνη”.
Η μουσικοθεραπεία είναι η απόδειξη ότι η τέχνη επιδρά θεραπευτικά στον άνθρωπo. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, μπορεί να είναι η μόνη δίοδος προσέγγισης ενός παιδιού ή ενός ενήλικα…  Η ειδικός επί του θέματος Πελίνα Ευαγγέλου Μουσικοθεραπεύτρια στο κέντρο Αμυμώνη και Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Συλλόγου Πτυχιούχων Επαγγελματιών Μουσικοθεραπευτών μας εξηγεί πώς λειτουργεί η μουσικοθεραπεία και ποιο είναι το αντικείμενο ενός μουσικοθεραπευτή.
Τι ακριβώς είναι η μουσικοθεραπεία;
Η μουσική ως αρχέγονο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας αλλά και ως τέχνη αποκαλύπτει  και απελευθερώνει συναισθήματα. Έχει τη δύναμη να μας συγκινεί, να μας ταξιδεύει, να μας ενεργοποιεί ή να μας χαλαρώνει και να μας «φέρνει πιο κοντά». Έρευνες αναφέρουν πως ενώ η γλώσσα ενεργοποιεί κυρίως το ένα από τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, η μουσική ενεργοποιεί πολλά διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου, πραγματοποιώντας αλληλεπιδράσεις ανάμεσα σε αυτά.Η μουσικοθεραπεία συγκαταλέγεται στις ‘Θεραπείες μέσω Τέχνης’. Αξιοποιεί την έμφυτη ικανότητα του ανθρώπου να ανταποκρίνεται στην μουσικήκαθώς και την έμφυτη ικανότητά του για δημιουργία, με σκοπό τη θεραπευτική αλλαγή και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του. 
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μουσικοθεραπείας, «Μουσικοθεραπεία είναι η επιστημονικά τεκμηριωμένη, επαγγελματική χρήση της μουσικής και των στοιχείων της ως παρέμβαση σε ιατρικά, εκπαιδευτικά και θεραπευτικά πλαίσια με άτομα ή ομάδες που επιθυμούν να αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής τους και να βελτιώσουν την σωματική, κοινωνική, συναισθηματική και πνευματική τους κατάσταση και υγεία».Πραγματοποιείται σε ατομικές ή ομαδικές συνεδρίες, μόνο από εξειδικευμένο μουσικοθεραπευτή που έχει εκπαιδευτεί σε αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό πρόγραμμα μουσικοθεραπείας, το οποίο περιλαμβάνει μαθήματα μουσικοθεραπείας, ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας, πρακτική άσκηση, εποπτεία και προσωπική ψυχοθεραπεία. Ο μουσικοθεραπευτής έχει άριστες γνώσεις μουσικής και μουσικού οργάνου. Αντίθετα, για τη συμμετοχή κάποιου ατόμου στη μουσικοθεραπεία δεν χρειάζεται η οποιαδήποτε γνώση μουσικής.
H μουσική μπορεί να δώσει φωνή σε αυτό που ακόμη δεν έχει ακουστεί, μπορεί να μας δώσει πρόσβαση στον αόρατο κόσμο.
Τι συμβαίνει στις συνεδρίες μουσικοθεραπείας;
Στο χώρο της μουσικοθεραπείας υπάρχουν ποικίλα μουσικά όργανα όπως: πιάνο ή αρμόνιο, κιθάρα, κρουστά και πνευστά όργανα. Σε ορισμένα πλαίσια γίνεται και χρήση της μουσικής τεχνολογίας. Στη διάρκεια των συνεδριών ο μουσικοθεραπευτής ενθαρρύνει το άτομο να εκφραστεί ελεύθερα μέσω του λόγου αλλά και μέσω της μουσικής. Ενθαρρύνει το παιδί, τον έφηβο ή τον ενήλικα να αυτοσχεδιάσει με τα μουσικά όργανα, να τραγουδήσει, να εκφραστεί ελεύθερα με τη φωνή του ή και με κίνηση και να φέρει τραγούδια/κομμάτια της επιλογής του για μουσική ακρόαση. Επίσης, ενθαρρύνει τον συμμετέχοντα να δημιουργήσει τους δικούς του ιδιαίτερους στίχους και τραγούδια, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο, σκέψεις, επιθυμίες και βαθύτερα συναισθήματα του. Δημιουργώντας τα δικά του τραγούδια, πάντα με την υποστήριξη του μουσικοθεραπευτή, το παιδί, ο έφηβος ή ο ενήλικας, εκφράζεται, δημιουργεί, εισπράττει χαρά και ικανοποίηση και ενισχύει την αυτοεκτίμησή του. Tα τραγούδια του αποτελούν τα έργα και την απόδειξη της δημιουργικής του ικανότητας και της προσωπικής του επιτυχίας.Στη διάρκεια της μουσικοθεραπείας, ο μουσικοθεραπευτής συμμετέχει ενεργά, παίζει και αυτοσχεδιάζει μαζί με το άτομο υποστηρίζοντάς το μουσικά και συναισθηματικά. Μαζί δημιουργούν ένα εξελισσόμενο, και σε μεγάλο βαθμό, αυτοσχεδιαστικό μουσικό πλαίσιο επικοινωνίας το οποίο δεν είναι πάντα εύηχο όπως ένα μουσικό έργο αλλά αντικατοπτρίζει τη διάθεση, τα συναισθήματα και την ψυχοσωματική κατάσταση του ατόμου, καθώς και  τη σχέση του με τον θεραπευτή εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Ο κλινικός μουσικός αυτοσχεδιασμός,  όπως ονομάζεται στη μουσικοθεραπεία, διευκολύνει την αλληλεπίδραση, την έκφραση και την επικοινωνία. Επιπλέον, μπορεί να διευκολύνει και την πρόσβαση στο ασυνείδητο. Σύμφωνα με την σημαντική Αμερικανίδα μουσικοθεραπεύτρια  Dr. Diane Austin, «H μουσική μπορεί να δώσει φωνή σε αυτό που ακόμη δεν έχει ακουστεί, μπορεί να μας δώσει πρόσβαση στον αόρατο κόσμο – τον κόσμο των εικόνων, των αναμνήσεων και των συνειρμών».
Ο μουσικοθεραπευτής συνοδεύει, στηρίζει και ενθαρρύνει τον άνθρωπο στο «μουσικό του ταξίδι» και τον βοηθά να εκφράσει συναισθήματα μέσω της μουσικής, κάτι που ενδεχομένως να ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κάνει σε λεκτικό επίπεδο. Σε επόμενο στάδιο της θεραπευτικής διαδικασίας με συμμετέχοντες που έχουν τη νοητική και λεκτική δυνατότητα μπορεί να γίνει συζήτηση και επεξεργασία στα ζητήματα που αναδύονται με στόχο την διερεύνηση προβλημάτων που μπορεί να αντιμετωπίζουν αλλά και τη διεύρυνση της αυτογνωσίας τους. Στη διάρκεια της μουσικοθεραπείας, ο μουσικοθεραπευτής μπορεί να συνδυάσει τον  αυτοσχεδιασμό, το τραγούδι, τη μουσική ακρόαση και τη δημιουργία στίχων και τραγουδιών με άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως η ζωγραφική, ο χορός, η δραματοποίηση και η δημιουργική γραφή. Οι μουσικές-δημιουργικές δραστηριότητες προσαρμόζονται ανάλογα στο άτομο και στην ηλικία και αποτελούν εμπειρίες αυτοέκφρασης με προσωπικό νόημα που βιώνονται μέσα σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο με την υποστήριξη του θεραπευτή.Στη μουσικοθεραπεία συμμετέχουμε ενεργά με τον νου, με την ψυχή αλλά και με το σώμα μας: τα χέρια μας, την αναπνοή μας. Τα συναισθήματα βιώνονται με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο από ολόκληρη την ύπαρξή μας και όπως γνωρίζουμε, οι βιωματικές-δημιουργικές εμπειρίες μας επηρεάζουν βαθιά και παρέχουν αφομοιωμένη γνώση.
Σε ποιους απευθύνεται η μουσικοθεραπεία;
Η μουσικοθεραπεία απευθύνεται σε άτομα όλων των ηλικιών που μπορεί να αντιμετωπίζουν ήπιες ή σοβαρότερες δυσκολίες και αναπηρίες όπως:
Μαθησιακές Δυσκολίες
Συναισθηματικές/ Αγχώδεις Διαταραχές
Διαταραχές στη Συμπεριφορά
Δυσκολία στην Κοινωνική Προσαρμογή
Προβλήματα ή Απουσία Λόγου
Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (Αυτισμό, Σύνδρομο Asperger)
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)
Σύνδρομο Down και άλλα Σύνδρομα
Χρόνιες Παθήσεις (όπως Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Alzheimer κ.α.)
Νοητική, Κινητική  ή Αισθητηριακή Αναπηρία Πολλαπλές Αναπηρίες κ.α.Επιπλέον, απευθύνεται σε άτομα που επιθυμούν να διευρύνουν την αυτογνωσία τους και να αναπτύξουν την εκφραστική και δημιουργική τους ικανότητα. Η μουσική αποτελεί ένα ισχυρό και ελκυστικό κίνητρο για συμμετοχή, γι’ αυτό και στη μουσικοθεραπεία συχνά συμμετέχουν παιδιά και νέοι που μπορεί να αντιστέκονται σε άλλες μορφές θεραπείας.
Ποιοι είναι οι στόχοι της μουσικοθεραπείας;
Οι στόχοι είναι εξατομικευμένοι και διαμορφώνονται με βάση τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το άτομο που συμμετέχει.Με την υποστήριξη του μουσικοθεραπευτή, το παιδί, ο έφηβος ή ο ενήλικας:
Εκφράζει και αποφορτίζει συγκινησιακές εντάσεις με δημιουργικό τρόπο.
Συνειδητοποιεί και επεξεργάζεται βαθύτερα συναισθήματα, δυσκολίες και επιθυμίες του.
Ενισχύει την αυτοεκτίμησή του και αποκτά αίσθηση και αποδοχή εαυτού.
Βελτιώνει την ικανότητα του να συγκεντρώνεται και να αλληλεπιδρά.
Ανακαλύπτει, εξελίσσει και αξιοποιεί την έμφυτη δημιουργική του ικανότητα.
Μειώνει το άγχος του, οργανώνει τη σκέψη και δομεί τον λόγο του.
Βελτιώνει την ικανότητα του να ελέγχει την παρορμητικότητά του και να  διοχετεύει την ενέργειά του με δημιουργικό τρόπο.
Βελτιώνει τις επικοινωνιακές και κοινωνικές του δεξιότητες.
Βελτιώνει τη μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη μνήμη του.
Βελτιώνει την κίνηση, το εύρος, τον έλεγχο  και τον συγχρονισμό κινήσεων.
Εισπράττει χαρά και ικανοποίηση και αναβαθμίζει την ποιότητα της ζωής του.
Πόσα χρόνια εργάζεστε στην Αμυμώνη και πόσα παιδιά έχετε στο Τμήμα Μουσικοθεραπείας του Κέντρου Ημέρας της Αμυμώνης;
Στην Αμυμώνη εργάζομαι ως μουσικοθεραπεύτρια από το 2006. Στο τμήμα μουσικοθεραπείας εντάσσονται κάθε χρόνο περίπου 21-30 παιδιά, έφηβοι και ενήλικες από τους 35 εκπαιδευόμενους που παρακολουθούν το πρόγραμμα του Κέντρου Ημέρας της Αμυμώνης. Οι περισσότερες συνεδρίες μουσικοθεραπείας είναι ατομικές και κάποιες είναι ομαδικές. Επιπλέον, εκτός από τις συνεδρίες «τυπικής» μουσικοθεραπείας πραγματοποιώ συνεδρίες και έργο Κοινωνικής Μουσικοθεραπείας με τρία ενήλικα κορίτσια, εκπαιδευόμενες της Αμυμώνης, οι οποίες διαθέτουν μουσικό ταλέντο, υπέροχες φωνές και πολλή μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το ελληνικό τραγούδι.
Η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία μας προσκαλεί να δούμε και να νιώσουμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.
Τι ακριβώς είναι η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία και ποιο είναι το έργο Κοινωνικής Μουσικοθεραπείας που πραγματοποιείτε στην Αμυμώνη;
Η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία έχει ως κύριο στόχο την κοινωνική ένταξη ευπαθών ομάδων και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους. Εστιάζοντας στις δυνατότητες τους και όχι στα ελλείμματα, η κοινωνική μουσικοθεραπεία βοηθά τα άτομα να εξελιχθούν, όχι μόνο σε προσωπικό αλλά και σε καλλιτεχνικό επίπεδο και να μπορέσουν με εξωστρέφεια να εκφράσουν και να αναδείξουν τον δημιουργικό εαυτό τους, συμμετέχοντας ενεργά σε πολιτιστικά-κοινωνικά δρώμενα. Πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως οι συναυλίες, αποτελούν σημαντικές ευκαιρίες προσωπικής, δημιουργικής έκφρασης και ενεργής κοινωνικής συμμετοχής και προσδίδουν νόημα και ποιότητα ζωής.Με ορισμένους από τους συμμετέχοντες στη μουσικοθεραπεία, όπως με τις εκπαιδευόμενες Μαρία Πόθου, Μαριαλένα Θεοφανίδη και Καλλιώ Μαρτυρίδου, έχουμε προχωρήσει σε έργο Κοινωνικής Μουσικοθεραπείας.Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουμε πραγματοποιήσει αρκετές μουσικές εμφανίσεις και συναυλίες (στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου Φίλιππος Νάκας, στο Εκθεσιακό Κέντρο του Δήμου Περιστερίου, στον Φάρο Τυφλών, στο εμπορικό κέντρο Golden Hall, σε πάρτυ του ραδιοφωνικού σταθμού Mad με ζωντανή αναμετάδοση των τραγουδιών από το ραδιόφωνο του Mad, στο Διεθνές Φεστιβάλ Καρδίτσας κ.α.). Επιπλέον, δημιουργήσαμε το δικό μας CD, στο οποίο θα τραγουδήσουν τα κορίτσια μας μαζί με σημαντικούς μουσικούς και τραγουδιστές. Το CD είναι σχεδόν έτοιμο και είμαστε στη διαδικασία αναζήτησης χορηγών προκειμένου να κυκλοφορήσει.Η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία μας προσκαλεί να δούμε και να νιώσουμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αν και μπορεί να αντιμετωπίζει μικρότερες ή σοβαρότερες δυσκολίες και αναπηρίες, ο ψυχικός του κόσμος, τα χαρίσματα και οι ιδιαίτερες δημιουργικές του ικανότητες τον κάνουν ξεχωριστό και σημαντικό.
Πόσο καιρό ασχολείστε με την μουσικοθεραπεία και σε ποια πλαίσια έχετε εργαστεί;
Μετά από μουσικές σπουδές στα ανώτερα θεωρητικά, στο πιάνο, στην κιθάρα και στη ‘Μουσική για Θέατρο και Κινηματογράφο’, ξεκίνησα την εκπαίδευση μου στη μουσικοθεραπεία το 2000, αρχικά στην Ελλάδα με την Ντόρα Ψαλτοπούλου, Λέκτορα Μουσικοθεραπείας της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και στη συνέχεια στο Mεταπτυχιακό Tμήμα Mουσικοθεραπείας του New York University στην Nέα Yόρκη των Hνωμένων Πολιτειών.Από το 2001 έως σήμερα έχω εργαστεί ως μουσικοθεραπεύτρια στην κλινική αποκατάστασης Beth Abraham Family of Health Services στο Bronx στη Nέα Yόρκη, στο Kέντρο Ημέρας τουΣωματείου Ναυτικών Γονέων Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες «Αργώ» στον Πειραιά, στο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο του Iνστιτούτου Ψυχικής Yγείας Παίδων και Eνηλίκων στην Καλλιθέα και σε άλλα ιδιωτικά Κέντρα Ειδικών Θεραπειών της Αττικής.Από το 2006 έως σήμερα εργάζομαι στο Kέντρο Hμέρας της Αμυμώνης. Επίσης, από το 2012 είμαι Υπεύθυνη του Νέου Τομέα Μουσικοθεραπείας στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας, όπου πραγματοποιώ συνεδρίες μουσικοθεραπείας με παιδιά και νέους, καθώς και «Σεμιναριακούς Κύκλους Εισαγωγής στη Μουσικοθεραπεία».
Όταν ήρθα σε επαφή με τη μουσικοθεραπεία ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές στη ζωή μου γιατί ένιωσα πως εδώ ανήκω.
Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη μουσικοθεραπεία;
Νομίζω πως ήταν κυρίως η αγάπη μου για τη μουσική αλλά και το ενδιαφέρον μου να πλησιάσω και να εξερευνήσω το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τη δύναμη της μουσικής να επηρεάζει την ψυχή, το σώμα και το πνεύμα μας. Παράλληλα, ήταν η αγάπη μου για τον άνθρωπο αλλά και το ενδιαφέρον μου να πλησιάσω και να εξερευνήσω το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης και κυρίως της ανθρώπινης ψυχής. Από πολύ μικρή δεν έγραφα τις σκέψεις, τις εμπειρίες και τα συναισθήματά μου στο «αγαπημένο μου ημερολόγιο» όπως πολλά παιδιά αλλά έγραφα στίχους και τραγούδια εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο όλα όσα αισθανόμουν. Κάπως έτσι ήταν η αφετηρία. Όταν ήρθα σε επαφή με τη μουσικοθεραπεία ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές στη ζωή μου γιατί ένιωσα πως εδώ ανήκω.

Το θαύμα της μουσικοθεραπείας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η Πελίνα Ευαγγέλου είναι Μουσικοθεραπεύτρια και Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Συλλόγου Πτυχιούχων Επαγγελματιών Μουσικοθεραπευτών, Mέλος της Αμερικανικής Ένωσης Mουσικοθεραπείας, Υπεύθυνη του Τομέα Μουσικοθεραπείας στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας και Μουσικοθεραπεύτρια στο Kέντρο Hμέρας του Πανελληνίου Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Aτόμων με Προβλήματα Όρασης και Πρόσθετες Αναπηρίες “Aμυμώνη”.
Η μουσικοθεραπεία είναι η απόδειξη ότι η τέχνη επιδρά θεραπευτικά στον άνθρωπo. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, μπορεί να είναι η μόνη δίοδος προσέγγισης ενός παιδιού ή ενός ενήλικα…  Η ειδικός επί του θέματος Πελίνα Ευαγγέλου Μουσικοθεραπεύτρια στο κέντρο Αμυμώνη και Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Συλλόγου Πτυχιούχων Επαγγελματιών Μουσικοθεραπευτών μας εξηγεί πώς λειτουργεί η μουσικοθεραπεία και ποιο είναι το αντικείμενο ενός μουσικοθεραπευτή.
Τι ακριβώς είναι η μουσικοθεραπεία;
Η μουσική ως αρχέγονο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας αλλά και ως τέχνη αποκαλύπτει  και απελευθερώνει συναισθήματα. Έχει τη δύναμη να μας συγκινεί, να μας ταξιδεύει, να μας ενεργοποιεί ή να μας χαλαρώνει και να μας «φέρνει πιο κοντά». Έρευνες αναφέρουν πως ενώ η γλώσσα ενεργοποιεί κυρίως το ένα από τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, η μουσική ενεργοποιεί πολλά διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου, πραγματοποιώντας αλληλεπιδράσεις ανάμεσα σε αυτά.Η μουσικοθεραπεία συγκαταλέγεται στις ‘Θεραπείες μέσω Τέχνης’. Αξιοποιεί την έμφυτη ικανότητα του ανθρώπου να ανταποκρίνεται στην μουσικήκαθώς και την έμφυτη ικανότητά του για δημιουργία, με σκοπό τη θεραπευτική αλλαγή και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του. 
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μουσικοθεραπείας, «Μουσικοθεραπεία είναι η επιστημονικά τεκμηριωμένη, επαγγελματική χρήση της μουσικής και των στοιχείων της ως παρέμβαση σε ιατρικά, εκπαιδευτικά και θεραπευτικά πλαίσια με άτομα ή ομάδες που επιθυμούν να αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής τους και να βελτιώσουν την σωματική, κοινωνική, συναισθηματική και πνευματική τους κατάσταση και υγεία».Πραγματοποιείται σε ατομικές ή ομαδικές συνεδρίες, μόνο από εξειδικευμένο μουσικοθεραπευτή που έχει εκπαιδευτεί σε αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό πρόγραμμα μουσικοθεραπείας, το οποίο περιλαμβάνει μαθήματα μουσικοθεραπείας, ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας, πρακτική άσκηση, εποπτεία και προσωπική ψυχοθεραπεία. Ο μουσικοθεραπευτής έχει άριστες γνώσεις μουσικής και μουσικού οργάνου. Αντίθετα, για τη συμμετοχή κάποιου ατόμου στη μουσικοθεραπεία δεν χρειάζεται η οποιαδήποτε γνώση μουσικής.
H μουσική μπορεί να δώσει φωνή σε αυτό που ακόμη δεν έχει ακουστεί, μπορεί να μας δώσει πρόσβαση στον αόρατο κόσμο.
Τι συμβαίνει στις συνεδρίες μουσικοθεραπείας;
Στο χώρο της μουσικοθεραπείας υπάρχουν ποικίλα μουσικά όργανα όπως: πιάνο ή αρμόνιο, κιθάρα, κρουστά και πνευστά όργανα. Σε ορισμένα πλαίσια γίνεται και χρήση της μουσικής τεχνολογίας. Στη διάρκεια των συνεδριών ο μουσικοθεραπευτής ενθαρρύνει το άτομο να εκφραστεί ελεύθερα μέσω του λόγου αλλά και μέσω της μουσικής. Ενθαρρύνει το παιδί, τον έφηβο ή τον ενήλικα να αυτοσχεδιάσει με τα μουσικά όργανα, να τραγουδήσει, να εκφραστεί ελεύθερα με τη φωνή του ή και με κίνηση και να φέρει τραγούδια/κομμάτια της επιλογής του για μουσική ακρόαση. Επίσης, ενθαρρύνει τον συμμετέχοντα να δημιουργήσει τους δικούς του ιδιαίτερους στίχους και τραγούδια, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο, σκέψεις, επιθυμίες και βαθύτερα συναισθήματα του. Δημιουργώντας τα δικά του τραγούδια, πάντα με την υποστήριξη του μουσικοθεραπευτή, το παιδί, ο έφηβος ή ο ενήλικας, εκφράζεται, δημιουργεί, εισπράττει χαρά και ικανοποίηση και ενισχύει την αυτοεκτίμησή του. Tα τραγούδια του αποτελούν τα έργα και την απόδειξη της δημιουργικής του ικανότητας και της προσωπικής του επιτυχίας.Στη διάρκεια της μουσικοθεραπείας, ο μουσικοθεραπευτής συμμετέχει ενεργά, παίζει και αυτοσχεδιάζει μαζί με το άτομο υποστηρίζοντάς το μουσικά και συναισθηματικά. Μαζί δημιουργούν ένα εξελισσόμενο, και σε μεγάλο βαθμό, αυτοσχεδιαστικό μουσικό πλαίσιο επικοινωνίας το οποίο δεν είναι πάντα εύηχο όπως ένα μουσικό έργο αλλά αντικατοπτρίζει τη διάθεση, τα συναισθήματα και την ψυχοσωματική κατάσταση του ατόμου, καθώς και  τη σχέση του με τον θεραπευτή εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Ο κλινικός μουσικός αυτοσχεδιασμός,  όπως ονομάζεται στη μουσικοθεραπεία, διευκολύνει την αλληλεπίδραση, την έκφραση και την επικοινωνία. Επιπλέον, μπορεί να διευκολύνει και την πρόσβαση στο ασυνείδητο. Σύμφωνα με την σημαντική Αμερικανίδα μουσικοθεραπεύτρια  Dr. Diane Austin, «H μουσική μπορεί να δώσει φωνή σε αυτό που ακόμη δεν έχει ακουστεί, μπορεί να μας δώσει πρόσβαση στον αόρατο κόσμο – τον κόσμο των εικόνων, των αναμνήσεων και των συνειρμών».
Ο μουσικοθεραπευτής συνοδεύει, στηρίζει και ενθαρρύνει τον άνθρωπο στο «μουσικό του ταξίδι» και τον βοηθά να εκφράσει συναισθήματα μέσω της μουσικής, κάτι που ενδεχομένως να ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κάνει σε λεκτικό επίπεδο. Σε επόμενο στάδιο της θεραπευτικής διαδικασίας με συμμετέχοντες που έχουν τη νοητική και λεκτική δυνατότητα μπορεί να γίνει συζήτηση και επεξεργασία στα ζητήματα που αναδύονται με στόχο την διερεύνηση προβλημάτων που μπορεί να αντιμετωπίζουν αλλά και τη διεύρυνση της αυτογνωσίας τους. Στη διάρκεια της μουσικοθεραπείας, ο μουσικοθεραπευτής μπορεί να συνδυάσει τον  αυτοσχεδιασμό, το τραγούδι, τη μουσική ακρόαση και τη δημιουργία στίχων και τραγουδιών με άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως η ζωγραφική, ο χορός, η δραματοποίηση και η δημιουργική γραφή. Οι μουσικές-δημιουργικές δραστηριότητες προσαρμόζονται ανάλογα στο άτομο και στην ηλικία και αποτελούν εμπειρίες αυτοέκφρασης με προσωπικό νόημα που βιώνονται μέσα σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο με την υποστήριξη του θεραπευτή.Στη μουσικοθεραπεία συμμετέχουμε ενεργά με τον νου, με την ψυχή αλλά και με το σώμα μας: τα χέρια μας, την αναπνοή μας. Τα συναισθήματα βιώνονται με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο από ολόκληρη την ύπαρξή μας και όπως γνωρίζουμε, οι βιωματικές-δημιουργικές εμπειρίες μας επηρεάζουν βαθιά και παρέχουν αφομοιωμένη γνώση.
Σε ποιους απευθύνεται η μουσικοθεραπεία;
Η μουσικοθεραπεία απευθύνεται σε άτομα όλων των ηλικιών που μπορεί να αντιμετωπίζουν ήπιες ή σοβαρότερες δυσκολίες και αναπηρίες όπως:
Μαθησιακές Δυσκολίες
Συναισθηματικές/ Αγχώδεις Διαταραχές
Διαταραχές στη Συμπεριφορά
Δυσκολία στην Κοινωνική Προσαρμογή
Προβλήματα ή Απουσία Λόγου
Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (Αυτισμό, Σύνδρομο Asperger)
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)
Σύνδρομο Down και άλλα Σύνδρομα
Χρόνιες Παθήσεις (όπως Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Alzheimer κ.α.)
Νοητική, Κινητική  ή Αισθητηριακή Αναπηρία Πολλαπλές Αναπηρίες κ.α.Επιπλέον, απευθύνεται σε άτομα που επιθυμούν να διευρύνουν την αυτογνωσία τους και να αναπτύξουν την εκφραστική και δημιουργική τους ικανότητα. Η μουσική αποτελεί ένα ισχυρό και ελκυστικό κίνητρο για συμμετοχή, γι’ αυτό και στη μουσικοθεραπεία συχνά συμμετέχουν παιδιά και νέοι που μπορεί να αντιστέκονται σε άλλες μορφές θεραπείας.
Ποιοι είναι οι στόχοι της μουσικοθεραπείας;
Οι στόχοι είναι εξατομικευμένοι και διαμορφώνονται με βάση τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το άτομο που συμμετέχει.Με την υποστήριξη του μουσικοθεραπευτή, το παιδί, ο έφηβος ή ο ενήλικας:
Εκφράζει και αποφορτίζει συγκινησιακές εντάσεις με δημιουργικό τρόπο.
Συνειδητοποιεί και επεξεργάζεται βαθύτερα συναισθήματα, δυσκολίες και επιθυμίες του.
Ενισχύει την αυτοεκτίμησή του και αποκτά αίσθηση και αποδοχή εαυτού.
Βελτιώνει την ικανότητα του να συγκεντρώνεται και να αλληλεπιδρά.
Ανακαλύπτει, εξελίσσει και αξιοποιεί την έμφυτη δημιουργική του ικανότητα.
Μειώνει το άγχος του, οργανώνει τη σκέψη και δομεί τον λόγο του.
Βελτιώνει την ικανότητα του να ελέγχει την παρορμητικότητά του και να  διοχετεύει την ενέργειά του με δημιουργικό τρόπο.
Βελτιώνει τις επικοινωνιακές και κοινωνικές του δεξιότητες.
Βελτιώνει τη μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη μνήμη του.
Βελτιώνει την κίνηση, το εύρος, τον έλεγχο  και τον συγχρονισμό κινήσεων.
Εισπράττει χαρά και ικανοποίηση και αναβαθμίζει την ποιότητα της ζωής του.
Πόσα χρόνια εργάζεστε στην Αμυμώνη και πόσα παιδιά έχετε στο Τμήμα Μουσικοθεραπείας του Κέντρου Ημέρας της Αμυμώνης;
Στην Αμυμώνη εργάζομαι ως μουσικοθεραπεύτρια από το 2006. Στο τμήμα μουσικοθεραπείας εντάσσονται κάθε χρόνο περίπου 21-30 παιδιά, έφηβοι και ενήλικες από τους 35 εκπαιδευόμενους που παρακολουθούν το πρόγραμμα του Κέντρου Ημέρας της Αμυμώνης. Οι περισσότερες συνεδρίες μουσικοθεραπείας είναι ατομικές και κάποιες είναι ομαδικές. Επιπλέον, εκτός από τις συνεδρίες «τυπικής» μουσικοθεραπείας πραγματοποιώ συνεδρίες και έργο Κοινωνικής Μουσικοθεραπείας με τρία ενήλικα κορίτσια, εκπαιδευόμενες της Αμυμώνης, οι οποίες διαθέτουν μουσικό ταλέντο, υπέροχες φωνές και πολλή μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το ελληνικό τραγούδι.
Η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία μας προσκαλεί να δούμε και να νιώσουμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.
Τι ακριβώς είναι η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία και ποιο είναι το έργο Κοινωνικής Μουσικοθεραπείας που πραγματοποιείτε στην Αμυμώνη;
Η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία έχει ως κύριο στόχο την κοινωνική ένταξη ευπαθών ομάδων και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους. Εστιάζοντας στις δυνατότητες τους και όχι στα ελλείμματα, η κοινωνική μουσικοθεραπεία βοηθά τα άτομα να εξελιχθούν, όχι μόνο σε προσωπικό αλλά και σε καλλιτεχνικό επίπεδο και να μπορέσουν με εξωστρέφεια να εκφράσουν και να αναδείξουν τον δημιουργικό εαυτό τους, συμμετέχοντας ενεργά σε πολιτιστικά-κοινωνικά δρώμενα. Πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως οι συναυλίες, αποτελούν σημαντικές ευκαιρίες προσωπικής, δημιουργικής έκφρασης και ενεργής κοινωνικής συμμετοχής και προσδίδουν νόημα και ποιότητα ζωής.Με ορισμένους από τους συμμετέχοντες στη μουσικοθεραπεία, όπως με τις εκπαιδευόμενες Μαρία Πόθου, Μαριαλένα Θεοφανίδη και Καλλιώ Μαρτυρίδου, έχουμε προχωρήσει σε έργο Κοινωνικής Μουσικοθεραπείας.Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουμε πραγματοποιήσει αρκετές μουσικές εμφανίσεις και συναυλίες (στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου Φίλιππος Νάκας, στο Εκθεσιακό Κέντρο του Δήμου Περιστερίου, στον Φάρο Τυφλών, στο εμπορικό κέντρο Golden Hall, σε πάρτυ του ραδιοφωνικού σταθμού Mad με ζωντανή αναμετάδοση των τραγουδιών από το ραδιόφωνο του Mad, στο Διεθνές Φεστιβάλ Καρδίτσας κ.α.). Επιπλέον, δημιουργήσαμε το δικό μας CD, στο οποίο θα τραγουδήσουν τα κορίτσια μας μαζί με σημαντικούς μουσικούς και τραγουδιστές. Το CD είναι σχεδόν έτοιμο και είμαστε στη διαδικασία αναζήτησης χορηγών προκειμένου να κυκλοφορήσει.Η Κοινωνική Μουσικοθεραπεία μας προσκαλεί να δούμε και να νιώσουμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αν και μπορεί να αντιμετωπίζει μικρότερες ή σοβαρότερες δυσκολίες και αναπηρίες, ο ψυχικός του κόσμος, τα χαρίσματα και οι ιδιαίτερες δημιουργικές του ικανότητες τον κάνουν ξεχωριστό και σημαντικό.
Πόσο καιρό ασχολείστε με την μουσικοθεραπεία και σε ποια πλαίσια έχετε εργαστεί;
Μετά από μουσικές σπουδές στα ανώτερα θεωρητικά, στο πιάνο, στην κιθάρα και στη ‘Μουσική για Θέατρο και Κινηματογράφο’, ξεκίνησα την εκπαίδευση μου στη μουσικοθεραπεία το 2000, αρχικά στην Ελλάδα με την Ντόρα Ψαλτοπούλου, Λέκτορα Μουσικοθεραπείας της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και στη συνέχεια στο Mεταπτυχιακό Tμήμα Mουσικοθεραπείας του New York University στην Nέα Yόρκη των Hνωμένων Πολιτειών.Από το 2001 έως σήμερα έχω εργαστεί ως μουσικοθεραπεύτρια στην κλινική αποκατάστασης Beth Abraham Family of Health Services στο Bronx στη Nέα Yόρκη, στο Kέντρο Ημέρας τουΣωματείου Ναυτικών Γονέων Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες «Αργώ» στον Πειραιά, στο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο του Iνστιτούτου Ψυχικής Yγείας Παίδων και Eνηλίκων στην Καλλιθέα και σε άλλα ιδιωτικά Κέντρα Ειδικών Θεραπειών της Αττικής.Από το 2006 έως σήμερα εργάζομαι στο Kέντρο Hμέρας της Αμυμώνης. Επίσης, από το 2012 είμαι Υπεύθυνη του Νέου Τομέα Μουσικοθεραπείας στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας, όπου πραγματοποιώ συνεδρίες μουσικοθεραπείας με παιδιά και νέους, καθώς και «Σεμιναριακούς Κύκλους Εισαγωγής στη Μουσικοθεραπεία».
Όταν ήρθα σε επαφή με τη μουσικοθεραπεία ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές στη ζωή μου γιατί ένιωσα πως εδώ ανήκω.
Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη μουσικοθεραπεία;
Νομίζω πως ήταν κυρίως η αγάπη μου για τη μουσική αλλά και το ενδιαφέρον μου να πλησιάσω και να εξερευνήσω το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τη δύναμη της μουσικής να επηρεάζει την ψυχή, το σώμα και το πνεύμα μας. Παράλληλα, ήταν η αγάπη μου για τον άνθρωπο αλλά και το ενδιαφέρον μου να πλησιάσω και να εξερευνήσω το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης και κυρίως της ανθρώπινης ψυχής. Από πολύ μικρή δεν έγραφα τις σκέψεις, τις εμπειρίες και τα συναισθήματά μου στο «αγαπημένο μου ημερολόγιο» όπως πολλά παιδιά αλλά έγραφα στίχους και τραγούδια εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο όλα όσα αισθανόμουν. Κάπως έτσι ήταν η αφετηρία. Όταν ήρθα σε επαφή με τη μουσικοθεραπεία ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές στη ζωή μου γιατί ένιωσα πως εδώ ανήκω.
Έλα τώρα….εγώ και εσύ μόνο, μια ζωντανή παρουσία, και άλλη μια, εντυπωμένη στο καθρέφτη!
Ρώτα με; Τι θέλεις απο μένα; Τι ζητάς επιτέλους; Προσπαθώ δεν το βλέπεις! Ξέρεις πως σου έδωσα, όλα μου τα χρόνια, το μεδούλι μου….πόσα παραπάνω χρειάζεσαι; Δεν θα σε ωφελήσει η αδράνεια, που προσπαθείς να με ρίξεις! Άφησε με να ξεφύγω απ” τα τετριμμένα, τα ταμπού την καθώς πρέπει συμπεριφορά, όπως την όρισες εσύ, απ” την παιδική μου ηλικία! Όλα άλλαξαν, άσε με να αλλάξω και εγω!
Τι θα καταλάβεις αν μείνω πίσω; Κοίτα γύρω σου! Τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο, κατέρρευσαν όλα! Όχι δεν σε κατηγορώ….αλλά το χεράκι σου το έβλεπα παντού….το ένιωθα να με ψάχνει, καθώς άρχισα, με δειλά βήματα, να κάνω τις αλλαγές μέσα μου! Τι είπες…. φοβάσαι; Μην με κάνεις να γελάσω! Πως είναι δυνατόν εσύ να φοβάσαι! Ααα μάλιστα! Αυτό είναι….δεν θέλεις να σε ξεχάσω!  Όχι βέβαια….πως θα μπορούσα άλλωστε! Είμαστε το ίδιο υλικό….αλλά αφού εγω φαίνομαι πρώτα, μου ανήκει και το βήμα. Εσύ εμένα ξέρεις, μόνο απο μένα, ζητάς τα ρέστα, είτε για καλό, είτε για κακό! Δεν θα ξεφύγουμε ποτέ οι δυο μας….μαζί ήρθαμε, μαζί θα φύγουμε.
Μου είπες, πως εσύ ήσουν αυτός, που με έβαλε να κλάψω μόλις βγήκα απ” τη κοιλιά της μάνας μου, οπότε εσύ θα είσαι και αυτός, που θα μου πεις να κλείσω τα μάτια, όποτε έρθει η ώρα! Αλλά μην με φιμώνεις….θα μιλήσω! Τώρα μπορώ! Τώρα, νιώθω, πως πρέπει. Αν αργήσω λίγο ακόμα, θα χάσω την ευκαιρία μου! Μην με κάνεις να φοβάμαι, μην με τρομοκρατείς άλλο! Στάσου δίπλα μου μια φορά, και όχι μπροστά μου, σαν τον υποβολέα, των δικών σου λόγων.
Κοίτα….μεγάλωσα, το κεφάλι μου γέμισε άσπρες τρίχες, το σώμα μου γερνάει, τα χρόνια φεύγουν λεπτό το λεπτό, τρέχουν σαν τρελά δεν τα σταματάει τίποτα. Μόνο εσύ κάθεσαι και κοιτάς το παρελθόν, σφιγμένη στο σκληρό κολάρο που σου φόρεσαν, οι προηγούμενοι. Βγάλε το, και τρέξε μαζί μου…..που! Τι ρωτάς; Τι σημασία έχει; Κράτα μου το χέρι και νιώσε το άρωμα της ελευθερίας, γλύψε απ” τα χείλη μου, την αλμύρα της θάλασσας, χάσε την ανάσα σου, απ” την ομορφιά, που θα δεις γύρω σου, όταν απαλλαγείς απ” τα δεσμά σου.
Τι είπες; Θα πονέσεις; Μα και βέβαια….τι, τώρα νομίζεις πως δεν πονάς; Αλλά μόνο αυτός ο πόνος, σου είναι γνώριμος, υπάρχουν και άλλοι….το ξέρεις….τους έχεις δει επάνω μου, αλλά και τους διώχνεις αμέσως. Κοίτα….σου απλώνω το χέρι, πιάσε το αυτή τη φορά. Αν δεν το κάνεις, να ξέρεις πως θα φύγω….και θα σε θάψω, στα πιο βαθιά σημεία, του είναι μου. Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου, ποτέ ξανά….ούτε καν στο τέλος μου. Η θα πορευτούμε μαζί, η τελειώσαμε!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΤΖΕΜΙΑΝ
Πηγή: epaggelmagynaika.gr

Συνομιλία με τον Φόβο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Έλα τώρα….εγώ και εσύ μόνο, μια ζωντανή παρουσία, και άλλη μια, εντυπωμένη στο καθρέφτη!
Ρώτα με; Τι θέλεις απο μένα; Τι ζητάς επιτέλους; Προσπαθώ δεν το βλέπεις! Ξέρεις πως σου έδωσα, όλα μου τα χρόνια, το μεδούλι μου….πόσα παραπάνω χρειάζεσαι; Δεν θα σε ωφελήσει η αδράνεια, που προσπαθείς να με ρίξεις! Άφησε με να ξεφύγω απ” τα τετριμμένα, τα ταμπού την καθώς πρέπει συμπεριφορά, όπως την όρισες εσύ, απ” την παιδική μου ηλικία! Όλα άλλαξαν, άσε με να αλλάξω και εγω!
Τι θα καταλάβεις αν μείνω πίσω; Κοίτα γύρω σου! Τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο, κατέρρευσαν όλα! Όχι δεν σε κατηγορώ….αλλά το χεράκι σου το έβλεπα παντού….το ένιωθα να με ψάχνει, καθώς άρχισα, με δειλά βήματα, να κάνω τις αλλαγές μέσα μου! Τι είπες…. φοβάσαι; Μην με κάνεις να γελάσω! Πως είναι δυνατόν εσύ να φοβάσαι! Ααα μάλιστα! Αυτό είναι….δεν θέλεις να σε ξεχάσω!  Όχι βέβαια….πως θα μπορούσα άλλωστε! Είμαστε το ίδιο υλικό….αλλά αφού εγω φαίνομαι πρώτα, μου ανήκει και το βήμα. Εσύ εμένα ξέρεις, μόνο απο μένα, ζητάς τα ρέστα, είτε για καλό, είτε για κακό! Δεν θα ξεφύγουμε ποτέ οι δυο μας….μαζί ήρθαμε, μαζί θα φύγουμε.
Μου είπες, πως εσύ ήσουν αυτός, που με έβαλε να κλάψω μόλις βγήκα απ” τη κοιλιά της μάνας μου, οπότε εσύ θα είσαι και αυτός, που θα μου πεις να κλείσω τα μάτια, όποτε έρθει η ώρα! Αλλά μην με φιμώνεις….θα μιλήσω! Τώρα μπορώ! Τώρα, νιώθω, πως πρέπει. Αν αργήσω λίγο ακόμα, θα χάσω την ευκαιρία μου! Μην με κάνεις να φοβάμαι, μην με τρομοκρατείς άλλο! Στάσου δίπλα μου μια φορά, και όχι μπροστά μου, σαν τον υποβολέα, των δικών σου λόγων.
Κοίτα….μεγάλωσα, το κεφάλι μου γέμισε άσπρες τρίχες, το σώμα μου γερνάει, τα χρόνια φεύγουν λεπτό το λεπτό, τρέχουν σαν τρελά δεν τα σταματάει τίποτα. Μόνο εσύ κάθεσαι και κοιτάς το παρελθόν, σφιγμένη στο σκληρό κολάρο που σου φόρεσαν, οι προηγούμενοι. Βγάλε το, και τρέξε μαζί μου…..που! Τι ρωτάς; Τι σημασία έχει; Κράτα μου το χέρι και νιώσε το άρωμα της ελευθερίας, γλύψε απ” τα χείλη μου, την αλμύρα της θάλασσας, χάσε την ανάσα σου, απ” την ομορφιά, που θα δεις γύρω σου, όταν απαλλαγείς απ” τα δεσμά σου.
Τι είπες; Θα πονέσεις; Μα και βέβαια….τι, τώρα νομίζεις πως δεν πονάς; Αλλά μόνο αυτός ο πόνος, σου είναι γνώριμος, υπάρχουν και άλλοι….το ξέρεις….τους έχεις δει επάνω μου, αλλά και τους διώχνεις αμέσως. Κοίτα….σου απλώνω το χέρι, πιάσε το αυτή τη φορά. Αν δεν το κάνεις, να ξέρεις πως θα φύγω….και θα σε θάψω, στα πιο βαθιά σημεία, του είναι μου. Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου, ποτέ ξανά….ούτε καν στο τέλος μου. Η θα πορευτούμε μαζί, η τελειώσαμε!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΤΖΕΜΙΑΝ
Πηγή: epaggelmagynaika.gr
Ματθαίος Γιωσαφάτ.
Να παντρευτείς ή να μην παντρευτείς, ένα βιβλίο με τον συγκεκριμένης σαιξπηρικής απόχρωσης τίτλο, από τον Γιωσαφάτ.
Εκεί υποστηρίζει ότι υπάρχουν 12 είδη έρωτα, απολύτως αντίστοιχα της σχέσης που αναπτύξαμε με τη μητέρα μας στον πρώτο χρόνο της ζωής μας.
“Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη” Ματθαίος Γιωσαφάτ
«Ένας στερημένος άντρας περιμένει να πάρει από τη γυναίκα ό,τι δεν πήρε από τη μητέρα του, άλλος δημιουργεί εξαρτητική σχέση. Επιλέγεις κάποιον για να κυριαρχείς ή να σε κυριαρχούν. Κι αυτό δεν είναι αγάπη, είναι ανάγκη».
Θέλετε να πείτε ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη.
«Στους ώριμους ανθρώπους υπάρχει. Έχουν δεχτεί τα δικά τους ελαττώματα και του συντρόφου τους, έχουν ζήσει την υπαρξιακή μοναξιά. Τον πρώτο χρόνο της ζωής τους έχουν πάρει αρκετή αγάπη από τη μητέρα τους κι έχουν δεχτεί ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα. Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη».
Δηλαδή;
«Η ευγνωμοσύνη δημιουργεί συνθήκες ενδιαφέροντος για τον άλλον. Ο έρωτας διαρκεί πόσο; Εναν χρόνο; Μετά, ή μεταμορφώνεται σε αγάπη με στοιχεία ευγνωμοσύνης, ή διαλύεται. Οι εξαρτημένοι, οι στερημένοι από μητρική αγάπη ονειρεύονται καρβέλια, μια ιδανική γυναίκα. Ακριβώς όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι η μάνα τους είναι όλος ο κόσμος».
Μιλάτε για το σύνδρομο Παναγίας και πόρνης προφανώς – εξόχως ελληνικό σύνδρομο…
«Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είχα κάποτε έναν σαραντάρη σε μια ομάδα. Είχε πάει μ’ ένα τσουβάλι γυναίκες και δεν έβρισκε μια να του ταιριάζει. Γιατρέ, μου έλεγε, τι ζητάω; Μια γυναίκα τρυφερή, αλλά όχι αδύναμη. Να μου είναι πιστή, αλλά να είναι ελκυστική, να την κυνηγούν οι άλλοι άντρες. Τι ζητούσε; Την ιδανική μητέρα.
Θυμάμαι ένα σονέτο που έγραψα για τη μάνα μου στην εφηβεία, πώς τη σφίγγω στην αγκαλιά μου και μέσα στα μάτια της αναζητώ τη δική μου μορφή. Δεν βλέπετε πώς κοιτάζονται οι έφηβοι στα πάρκα; Σαν να είναι ο ένας η μητέρα του άλλου».
Να σας πω την αλήθεια, δεν βλέπω πια εφήβους να φιλιούνται στα πάρκα…
«Δεν τους βλέπετε, επειδή σήμερα τα παιδιά κλειδώνονται στα δωμάτιά τους και βγάζουν τα μάτια τους. Παλιά εμείς δεν μπορούσαμε να φέρουμε την κοπέλα στο σπίτι, ξημεροβραδιαζόμασταν στα πάρκα. Είχαμε αυνανιστικές φαντασιώσεις με τους σουηδούς πατεράδες που σου άνοιγαν το σπίτι τους.
Κλειδωνόσουν με την κόρη τους σ’ ένα δωμάτιο και μετά σου έλεγαν κι ευχαριστώ. Σήμερα τα παιδιά είναι στερημένα, επειδή οι μητέρες τους δουλεύουν και παρατάνε τα μωρά στις Φιλιππινέζες. Το παιδί έχει ανάγκη το χνότο της μάνας του, τη χροιά της φωνής της, ιδίως τον πρώτο χρόνο. Με τη ρουτίνα εμπιστευόμαστε τον κόσμο, υποχωρεί η απειλή του αφανισμού. Η καλή μάνα τραγουδάει συνεχώς το ίδιο τραγούδι. Εχετε παρατηρήσει ότι αν αλλάξεις τα λόγια ενός παραμυθιού, το παιδί σε διορθώνει; Χρειάζεται την ασφάλεια της αρχικής αφήγησης».
Ενοχοποιείτε την ελληνίδα μητέρα με αυτό που λέτε…
«Κοιτάξτε, και η γυναίκα μου δούλευε όταν η κόρη μας ήταν μικρή, κι εγώ άλλαζα πάνες. Ομως η Αθήνα κάηκε από τα βαριεστημένα παιδιά των βορείων προαστίων. Μεγάλωσαν με υπαρξιακό κενό και οικιακές βοηθούς. Δεν αγάπησαν, επειδή δεν αγαπήθηκαν. Η επιθετικότητα είτε ενδοστρέφεται με αυτοκτονικές τάσεις είτε καταλήγει σε βία. Οσοι δεν αγαπήθηκαν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους προσπαθούν να χάσουν τα όρια, όπως στην αγκαλιά μιας μάνας. Αλλοι το βρίσκουν αυτό στη θρησκευτική μεταρσίωση, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι λένε “θρησκεία μου είναι ο Ολυμπιακός”».
Και ο πατέρας πού βρίσκεται σε όλη αυτή την ιστορία; Τι κάνει τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού του;
«Ο πατέρας στηρίζει τη μάνα. Γίνεται η μητέρα της μητέρας του παιδιού του, παρέχοντας στοργή και τρυφερότητα άνευ όρων. Στην πραγματικότητα, όμως, τι κάνει ο άντρας; Ζηλεύει που η μητέρα αφιερώνεται στο παιδί της και την απατά».
Απατούν περισσότερο οι άντρες από τις γυναίκες στον γάμο;
«Το 92% των αντρών απατά. Και στις γυναίκες τα ποσοστά έχουν αυξηθεί, μιλάμε σήμερα για 70%. Το αρσενικό ζώο είναι πολυγαμικό, η πολυγαμία είναι μέσα στη φύση του άντρα».
Εδώ θα διαφωνήσουμε.
«Μα δεν το λέω εγώ, η επιστήμη το λέει και η στατιστική. Οταν πούμε ότι οι περισσότερες γυναίκες στην Ελλάδα είναι μελαχρινές αυτό δεν είναι καλό ή κακό, είναι στατιστική. Γιατί είναι πολυγαμικοί οι άντρες; Επειδή η μόνη άμυνα απέναντι στον θάνατο είναι τα γονίδια. Η γυναίκα ξέρει ότι τα γονίδιά της έχουν πάει στο έμβρυο που κυοφορεί. Ο άντρας δεν ξέρει αν είναι δικό του το παιδί. Στον κόσμο των ζώων τα αρσενικά κατασπαράζουν το ένα το άλλο για να κερδίσουν το θηλυκό. Ή πνίγουν το μωρό τους, επειδή έτσι το θηλυκό αποκτά ξανά οίστρο».
Είναι διαφορετικά τα θέματα που απασχολούν τις γυναίκες και τους άντρες που σας επισκέπτονται;
«Οι άντρες έχουν συνήθως παράπονα από το σεξ, επειδή η γυναίκα χάνει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Οι γυναίκες λένε “δεν είναι τρυφερός, δεν μου φέρνει πια λουλούδια”. Γιατί οι άντρες έχουν μυς; Για να υπερασπίζονται τη γυναίκα και το παιδί τους. Παλιά σκότωναν το ελάφι και το έσερναν στη σπηλιά. Σήμερα φέρνουν λεφτά, είναι στη φύση τους να κουβαλάνε».
Έχουν αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον χτυπήθηκαν και οι άντρες από την ανεργία.
«Ναι, αλλά αυτά είναι τα κυτταρικά χαρακτηριστικά που κληρονομήσαμε. Πράγματι, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Σήμερα, οκτώ στις δέκα φορές η γυναίκα ζητάει διαζύγιο, επειδή δουλεύει πια και δεν φοβάται. Οι γονείς μου είχαν έξι παιδιά, η μάνα μου ήταν αγράμματη – ακόμη κι αν ήθελε, πώς να ζητούσε διαζύγιο;»
Έχει αλλάξει η ερωτική συμπεριφορά των Ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσης; Τι σας λένε τα ζευγάρια που σας επισκέπτονται;
«Η κρίση έχει εντείνει την ανασφάλεια. Οι πιο ανώριμοι προβάλλουν το πρόβλημά τους ο ένας στον άλλον. Αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εδώ σου λένε πάντα “ο άλλος φταίει”. Στην Αγγλία, που είχα δουλέψει, ο καθένας στο ζευγάρι αναλάμβανε τις ευθύνες του.
Μια αμερικανίδα συγγραφέας που είχε εκπονήσει διδακτορική διατριβή για την Ελλάδα μού έλεγε ότι τα ελληνικά σίριαλ είναι γεμάτα επιθετικότητα, διεκδίκηση και πάθη. Το πάθος δείχνει, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύουμε, έλλειψη αισθήματος. Τώρα, βέβαια, θα ήταν πολιτικά ορθό να σας πω ότι η κρίση φταίει για όλα. Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαν προβλήματα από πριν θα δουν τώρα μια αύξηση των συμπτωμάτων. Αν είσαι σχετικά υγιής, δεν παθαίνεις κατάθλιψη λόγω της κρίσης».
Για να το ξεκαθαρίσουμε, επειδή όλοι μεταχειρίζονται αυτόν τον όρο επιπόλαια. Τι είναι κατάθλιψη;
«Η κατάθλιψη μπορεί να είναι οργανική, να προέρχεται δηλαδή από τα γονίδια ή τις ορμόνες. Αλλά μπορεί να προέρχεται από τη στέρηση της μητέρας που σας έλεγα πριν, από ένα βαθύ αίσθημα απώλειας. Καθώς τώρα έχουμε απώλεια της ελπίδας, της χαράς της ζωής και πραγματικές δυσκολίες, αναβιώνουν τα παλιά αισθήματα. Δεν φταίει λοιπόν η κρίση, αλλά αυτό που κουβαλάμε μέσα μας. Στην Κατοχή, που εγώ την έζησα, πέθαιναν τα αδύναμα παιδιά».
Στις νέες γενιές παρατηρείτε διαφορετικές συμπεριφορές;
«Τα αγόρια σήμερα φοβούνται τα κορίτσια. Ενα κορίτσι 12 ή 14 ετών έχει συχνά ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αρκεί να σας πω ότι το 15% των κοριτσιών αρχίζει την ερωτική του ζωή στα 12 και το 20% με 25% στα 14. Τα κορίτσια θέλουν να τους πει το αγόρι “τι ωραία που είσαι” και επειδή δεν το λέει γίνονται προκλητικά για να δημιουργήσουν σχέση.
Έρχονται αγόρια 20 ετών που κάνουν έρωτα μια φορά τον μήνα. Μπορεί να φταίει και το Τσερνόμπιλ, οι τροφές που τρώμε, το κλίμα, τι να σας πω; Το σπέρμα των αγοριών, πάντως, έχει μικρότερη κινητικότητα, εξού και οι δυσκολίες σύλληψης».
Και η ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας; Βλέπουμε παιδιά που δυσκολεύονται να αποκοπούν από τη γονεϊκή οικογένεια και να την αντικαταστήσουν με τη νέα οικογένεια που φτιάχνουν.
«Αυτό συνέβαινε παλαιότερα. Τώρα παρατηρούμε παλινδρόμηση σε τέτοιες συμπεριφορές λόγω της κρίσης. Το ελληνικό σπίτι παρείχε ασφάλεια σε δύσκολες στιγμές και οι γονείς χρησιμοποιούσαν τα παιδιά τους. Για να τα προφυλάξουν από τη ζωή τα μεγάλωναν εξαρτητικά και τα έκαναν ανώριμα. Δεν υπήρχε ΙΚΑ – κοινωνικό κράτος για τους γονείς ήταν τα παιδιά. Να φροντίζεις τη μάνα σου, λένε στην Ελλάδα.
Βασανίζονται οι νέοι έτσι, επειδή ο δικός τους ρόλος είναι να προσφέρουν στα δικά τους παιδιά. Εγώ κράτησα χρήματα στην άκρη, έχω πει στην κόρη μου να με βάλει σ’ ένα καλό γηροκομείο – και το εννοώ. Δείτε τι γίνεται στη φύση: οι γάτες από δύο μηνών είναι ανεξάρτητες.
Αλλά και στο εξωτερικό δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Στην Αγγλία υπάρχουν καταπληκτικά γηροκομεία. Πηγαίνουν οι ηλικιωμένοι θέατρο όλοι μαζί, ερωτεύονται σφόδρα. Οι άνθρωποι που με ερωτεύτηκαν με το περισσότερο πάθος στη ζωή μου είναι η κόρη μου όταν ήταν τριών ετών και κάτι γριές στο γηροκομείο…».
Επειδή γνωρίζετε τους Γερμανούς εξίσου καλά με τους Ελληνες, θα μπορούσατε να ερμηνεύσετε την ελληνογερμανική κρίση με ψυχολογικούς όρους;
«Οι Γερμανοί είναι πρωκτικός λαός κι αυτό σημαίνει ανάγκη για εξουσία. Αντλούν μια καθαρά προτεσταντική ικανοποίηση δουλεύοντας, ενώ εμείς ζώντας. Σήμερα κυριαρχούν οικονομικά, αλλά αν το δούμε αντικειμενικά κάθε χώρα κοιτάζει το συμφέρον της, επεκτείνεται. Οι ισχυρές χώρες υποτάσσουν τις αδύναμες.
Η Ελλάδα, από την άλλη μεριά, δεν αντιμετώπισε ποτέ τον εαυτό της. Τι κάναμε ως χώρα; Γιατί ανεχθήκαμε τόσο κλέψιμο; Εχουμε πολύ επιθετική κουλτούρα. Στην κοινωνική μας ζωή είμαστε ατομικιστές και αγενέστατοι. Δείτε πώς οδηγούμε, πώς εξυπηρετούμε τους ανθρώπους στα νοσοκομεία. Είμαστε και καταθλιπτικός λαός. Απλώς καταπιέζουμε την κατάθλιψή μας και την εκφράζουμε υπομανιακά, ως άμυνα, με κέφι, χορό και φωνές. Αλλά εμένα μ’ αρέσει η Ελλάδα, το κλίμα, το φως. Το καθαρό περίγραμμα των πραγμάτων. Η ελληνική γλώσσα».
Σε αυτή την ατμόσφαιρα που περιγράφετε πώς θα μπορούσαμε να ξαναβρούμε το νόημα και τη χαρά της ζωής;
«Αν ξέραμε το νόημα της ζωής, δεν θα χρειαζόμασταν τη λογοτεχνία και την τέχνη. Όταν ρώτησαν τον Φρόιντ για το νόημα της ζωής, εκείνος απάντησε: “Lieben und arbeiten”. Δηλαδή να αγαπάς και να εργάζεσαι. Δεν υπάρχει ευτυχία, μόνο στιγμές ευτυχίας. Διαβάζεις ένα ωραίο μυθιστόρημα και ξανανιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην αγκαλιά της μάνας σου. Αυτό κάνει η τέχνη 
Όταν ήμουν 22 ετών, θυμάμαι, γύριζα με οτοστόπ την Ιταλία. Στο Ουφίτσι στάθηκα μπροστά στην Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Δίπλα μου στάθηκαν δύο Αμερικανίδες με σορτς, πανέμορφες. Βρε ηλίθιε, λέω στον εαυτό μου, ολόκληρος Μποτιτσέλι κι εσύ κοιτάς τις κοπέλες; Ομως το μάτι μου εκεί. Βλέπετε, ενώ βρίσκουμε καταφύγιο στην καλή ζωγραφική, στη λογοτεχνία, κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη από μια αγκαλιά».
Πηγή: BHmagazino 

Τα 12 είδη του έρωτα και η κρίση που κουβαλάμε μέσα μας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ματθαίος Γιωσαφάτ.
Να παντρευτείς ή να μην παντρευτείς, ένα βιβλίο με τον συγκεκριμένης σαιξπηρικής απόχρωσης τίτλο, από τον Γιωσαφάτ.
Εκεί υποστηρίζει ότι υπάρχουν 12 είδη έρωτα, απολύτως αντίστοιχα της σχέσης που αναπτύξαμε με τη μητέρα μας στον πρώτο χρόνο της ζωής μας.
“Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη” Ματθαίος Γιωσαφάτ
«Ένας στερημένος άντρας περιμένει να πάρει από τη γυναίκα ό,τι δεν πήρε από τη μητέρα του, άλλος δημιουργεί εξαρτητική σχέση. Επιλέγεις κάποιον για να κυριαρχείς ή να σε κυριαρχούν. Κι αυτό δεν είναι αγάπη, είναι ανάγκη».
Θέλετε να πείτε ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη.
«Στους ώριμους ανθρώπους υπάρχει. Έχουν δεχτεί τα δικά τους ελαττώματα και του συντρόφου τους, έχουν ζήσει την υπαρξιακή μοναξιά. Τον πρώτο χρόνο της ζωής τους έχουν πάρει αρκετή αγάπη από τη μητέρα τους κι έχουν δεχτεί ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα. Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη».
Δηλαδή;
«Η ευγνωμοσύνη δημιουργεί συνθήκες ενδιαφέροντος για τον άλλον. Ο έρωτας διαρκεί πόσο; Εναν χρόνο; Μετά, ή μεταμορφώνεται σε αγάπη με στοιχεία ευγνωμοσύνης, ή διαλύεται. Οι εξαρτημένοι, οι στερημένοι από μητρική αγάπη ονειρεύονται καρβέλια, μια ιδανική γυναίκα. Ακριβώς όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι η μάνα τους είναι όλος ο κόσμος».
Μιλάτε για το σύνδρομο Παναγίας και πόρνης προφανώς – εξόχως ελληνικό σύνδρομο…
«Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είχα κάποτε έναν σαραντάρη σε μια ομάδα. Είχε πάει μ’ ένα τσουβάλι γυναίκες και δεν έβρισκε μια να του ταιριάζει. Γιατρέ, μου έλεγε, τι ζητάω; Μια γυναίκα τρυφερή, αλλά όχι αδύναμη. Να μου είναι πιστή, αλλά να είναι ελκυστική, να την κυνηγούν οι άλλοι άντρες. Τι ζητούσε; Την ιδανική μητέρα.
Θυμάμαι ένα σονέτο που έγραψα για τη μάνα μου στην εφηβεία, πώς τη σφίγγω στην αγκαλιά μου και μέσα στα μάτια της αναζητώ τη δική μου μορφή. Δεν βλέπετε πώς κοιτάζονται οι έφηβοι στα πάρκα; Σαν να είναι ο ένας η μητέρα του άλλου».
Να σας πω την αλήθεια, δεν βλέπω πια εφήβους να φιλιούνται στα πάρκα…
«Δεν τους βλέπετε, επειδή σήμερα τα παιδιά κλειδώνονται στα δωμάτιά τους και βγάζουν τα μάτια τους. Παλιά εμείς δεν μπορούσαμε να φέρουμε την κοπέλα στο σπίτι, ξημεροβραδιαζόμασταν στα πάρκα. Είχαμε αυνανιστικές φαντασιώσεις με τους σουηδούς πατεράδες που σου άνοιγαν το σπίτι τους.
Κλειδωνόσουν με την κόρη τους σ’ ένα δωμάτιο και μετά σου έλεγαν κι ευχαριστώ. Σήμερα τα παιδιά είναι στερημένα, επειδή οι μητέρες τους δουλεύουν και παρατάνε τα μωρά στις Φιλιππινέζες. Το παιδί έχει ανάγκη το χνότο της μάνας του, τη χροιά της φωνής της, ιδίως τον πρώτο χρόνο. Με τη ρουτίνα εμπιστευόμαστε τον κόσμο, υποχωρεί η απειλή του αφανισμού. Η καλή μάνα τραγουδάει συνεχώς το ίδιο τραγούδι. Εχετε παρατηρήσει ότι αν αλλάξεις τα λόγια ενός παραμυθιού, το παιδί σε διορθώνει; Χρειάζεται την ασφάλεια της αρχικής αφήγησης».
Ενοχοποιείτε την ελληνίδα μητέρα με αυτό που λέτε…
«Κοιτάξτε, και η γυναίκα μου δούλευε όταν η κόρη μας ήταν μικρή, κι εγώ άλλαζα πάνες. Ομως η Αθήνα κάηκε από τα βαριεστημένα παιδιά των βορείων προαστίων. Μεγάλωσαν με υπαρξιακό κενό και οικιακές βοηθούς. Δεν αγάπησαν, επειδή δεν αγαπήθηκαν. Η επιθετικότητα είτε ενδοστρέφεται με αυτοκτονικές τάσεις είτε καταλήγει σε βία. Οσοι δεν αγαπήθηκαν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους προσπαθούν να χάσουν τα όρια, όπως στην αγκαλιά μιας μάνας. Αλλοι το βρίσκουν αυτό στη θρησκευτική μεταρσίωση, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι λένε “θρησκεία μου είναι ο Ολυμπιακός”».
Και ο πατέρας πού βρίσκεται σε όλη αυτή την ιστορία; Τι κάνει τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού του;
«Ο πατέρας στηρίζει τη μάνα. Γίνεται η μητέρα της μητέρας του παιδιού του, παρέχοντας στοργή και τρυφερότητα άνευ όρων. Στην πραγματικότητα, όμως, τι κάνει ο άντρας; Ζηλεύει που η μητέρα αφιερώνεται στο παιδί της και την απατά».
Απατούν περισσότερο οι άντρες από τις γυναίκες στον γάμο;
«Το 92% των αντρών απατά. Και στις γυναίκες τα ποσοστά έχουν αυξηθεί, μιλάμε σήμερα για 70%. Το αρσενικό ζώο είναι πολυγαμικό, η πολυγαμία είναι μέσα στη φύση του άντρα».
Εδώ θα διαφωνήσουμε.
«Μα δεν το λέω εγώ, η επιστήμη το λέει και η στατιστική. Οταν πούμε ότι οι περισσότερες γυναίκες στην Ελλάδα είναι μελαχρινές αυτό δεν είναι καλό ή κακό, είναι στατιστική. Γιατί είναι πολυγαμικοί οι άντρες; Επειδή η μόνη άμυνα απέναντι στον θάνατο είναι τα γονίδια. Η γυναίκα ξέρει ότι τα γονίδιά της έχουν πάει στο έμβρυο που κυοφορεί. Ο άντρας δεν ξέρει αν είναι δικό του το παιδί. Στον κόσμο των ζώων τα αρσενικά κατασπαράζουν το ένα το άλλο για να κερδίσουν το θηλυκό. Ή πνίγουν το μωρό τους, επειδή έτσι το θηλυκό αποκτά ξανά οίστρο».
Είναι διαφορετικά τα θέματα που απασχολούν τις γυναίκες και τους άντρες που σας επισκέπτονται;
«Οι άντρες έχουν συνήθως παράπονα από το σεξ, επειδή η γυναίκα χάνει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Οι γυναίκες λένε “δεν είναι τρυφερός, δεν μου φέρνει πια λουλούδια”. Γιατί οι άντρες έχουν μυς; Για να υπερασπίζονται τη γυναίκα και το παιδί τους. Παλιά σκότωναν το ελάφι και το έσερναν στη σπηλιά. Σήμερα φέρνουν λεφτά, είναι στη φύση τους να κουβαλάνε».
Έχουν αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον χτυπήθηκαν και οι άντρες από την ανεργία.
«Ναι, αλλά αυτά είναι τα κυτταρικά χαρακτηριστικά που κληρονομήσαμε. Πράγματι, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Σήμερα, οκτώ στις δέκα φορές η γυναίκα ζητάει διαζύγιο, επειδή δουλεύει πια και δεν φοβάται. Οι γονείς μου είχαν έξι παιδιά, η μάνα μου ήταν αγράμματη – ακόμη κι αν ήθελε, πώς να ζητούσε διαζύγιο;»
Έχει αλλάξει η ερωτική συμπεριφορά των Ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσης; Τι σας λένε τα ζευγάρια που σας επισκέπτονται;
«Η κρίση έχει εντείνει την ανασφάλεια. Οι πιο ανώριμοι προβάλλουν το πρόβλημά τους ο ένας στον άλλον. Αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εδώ σου λένε πάντα “ο άλλος φταίει”. Στην Αγγλία, που είχα δουλέψει, ο καθένας στο ζευγάρι αναλάμβανε τις ευθύνες του.
Μια αμερικανίδα συγγραφέας που είχε εκπονήσει διδακτορική διατριβή για την Ελλάδα μού έλεγε ότι τα ελληνικά σίριαλ είναι γεμάτα επιθετικότητα, διεκδίκηση και πάθη. Το πάθος δείχνει, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύουμε, έλλειψη αισθήματος. Τώρα, βέβαια, θα ήταν πολιτικά ορθό να σας πω ότι η κρίση φταίει για όλα. Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαν προβλήματα από πριν θα δουν τώρα μια αύξηση των συμπτωμάτων. Αν είσαι σχετικά υγιής, δεν παθαίνεις κατάθλιψη λόγω της κρίσης».
Για να το ξεκαθαρίσουμε, επειδή όλοι μεταχειρίζονται αυτόν τον όρο επιπόλαια. Τι είναι κατάθλιψη;
«Η κατάθλιψη μπορεί να είναι οργανική, να προέρχεται δηλαδή από τα γονίδια ή τις ορμόνες. Αλλά μπορεί να προέρχεται από τη στέρηση της μητέρας που σας έλεγα πριν, από ένα βαθύ αίσθημα απώλειας. Καθώς τώρα έχουμε απώλεια της ελπίδας, της χαράς της ζωής και πραγματικές δυσκολίες, αναβιώνουν τα παλιά αισθήματα. Δεν φταίει λοιπόν η κρίση, αλλά αυτό που κουβαλάμε μέσα μας. Στην Κατοχή, που εγώ την έζησα, πέθαιναν τα αδύναμα παιδιά».
Στις νέες γενιές παρατηρείτε διαφορετικές συμπεριφορές;
«Τα αγόρια σήμερα φοβούνται τα κορίτσια. Ενα κορίτσι 12 ή 14 ετών έχει συχνά ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αρκεί να σας πω ότι το 15% των κοριτσιών αρχίζει την ερωτική του ζωή στα 12 και το 20% με 25% στα 14. Τα κορίτσια θέλουν να τους πει το αγόρι “τι ωραία που είσαι” και επειδή δεν το λέει γίνονται προκλητικά για να δημιουργήσουν σχέση.
Έρχονται αγόρια 20 ετών που κάνουν έρωτα μια φορά τον μήνα. Μπορεί να φταίει και το Τσερνόμπιλ, οι τροφές που τρώμε, το κλίμα, τι να σας πω; Το σπέρμα των αγοριών, πάντως, έχει μικρότερη κινητικότητα, εξού και οι δυσκολίες σύλληψης».
Και η ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας; Βλέπουμε παιδιά που δυσκολεύονται να αποκοπούν από τη γονεϊκή οικογένεια και να την αντικαταστήσουν με τη νέα οικογένεια που φτιάχνουν.
«Αυτό συνέβαινε παλαιότερα. Τώρα παρατηρούμε παλινδρόμηση σε τέτοιες συμπεριφορές λόγω της κρίσης. Το ελληνικό σπίτι παρείχε ασφάλεια σε δύσκολες στιγμές και οι γονείς χρησιμοποιούσαν τα παιδιά τους. Για να τα προφυλάξουν από τη ζωή τα μεγάλωναν εξαρτητικά και τα έκαναν ανώριμα. Δεν υπήρχε ΙΚΑ – κοινωνικό κράτος για τους γονείς ήταν τα παιδιά. Να φροντίζεις τη μάνα σου, λένε στην Ελλάδα.
Βασανίζονται οι νέοι έτσι, επειδή ο δικός τους ρόλος είναι να προσφέρουν στα δικά τους παιδιά. Εγώ κράτησα χρήματα στην άκρη, έχω πει στην κόρη μου να με βάλει σ’ ένα καλό γηροκομείο – και το εννοώ. Δείτε τι γίνεται στη φύση: οι γάτες από δύο μηνών είναι ανεξάρτητες.
Αλλά και στο εξωτερικό δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Στην Αγγλία υπάρχουν καταπληκτικά γηροκομεία. Πηγαίνουν οι ηλικιωμένοι θέατρο όλοι μαζί, ερωτεύονται σφόδρα. Οι άνθρωποι που με ερωτεύτηκαν με το περισσότερο πάθος στη ζωή μου είναι η κόρη μου όταν ήταν τριών ετών και κάτι γριές στο γηροκομείο…».
Επειδή γνωρίζετε τους Γερμανούς εξίσου καλά με τους Ελληνες, θα μπορούσατε να ερμηνεύσετε την ελληνογερμανική κρίση με ψυχολογικούς όρους;
«Οι Γερμανοί είναι πρωκτικός λαός κι αυτό σημαίνει ανάγκη για εξουσία. Αντλούν μια καθαρά προτεσταντική ικανοποίηση δουλεύοντας, ενώ εμείς ζώντας. Σήμερα κυριαρχούν οικονομικά, αλλά αν το δούμε αντικειμενικά κάθε χώρα κοιτάζει το συμφέρον της, επεκτείνεται. Οι ισχυρές χώρες υποτάσσουν τις αδύναμες.
Η Ελλάδα, από την άλλη μεριά, δεν αντιμετώπισε ποτέ τον εαυτό της. Τι κάναμε ως χώρα; Γιατί ανεχθήκαμε τόσο κλέψιμο; Εχουμε πολύ επιθετική κουλτούρα. Στην κοινωνική μας ζωή είμαστε ατομικιστές και αγενέστατοι. Δείτε πώς οδηγούμε, πώς εξυπηρετούμε τους ανθρώπους στα νοσοκομεία. Είμαστε και καταθλιπτικός λαός. Απλώς καταπιέζουμε την κατάθλιψή μας και την εκφράζουμε υπομανιακά, ως άμυνα, με κέφι, χορό και φωνές. Αλλά εμένα μ’ αρέσει η Ελλάδα, το κλίμα, το φως. Το καθαρό περίγραμμα των πραγμάτων. Η ελληνική γλώσσα».
Σε αυτή την ατμόσφαιρα που περιγράφετε πώς θα μπορούσαμε να ξαναβρούμε το νόημα και τη χαρά της ζωής;
«Αν ξέραμε το νόημα της ζωής, δεν θα χρειαζόμασταν τη λογοτεχνία και την τέχνη. Όταν ρώτησαν τον Φρόιντ για το νόημα της ζωής, εκείνος απάντησε: “Lieben und arbeiten”. Δηλαδή να αγαπάς και να εργάζεσαι. Δεν υπάρχει ευτυχία, μόνο στιγμές ευτυχίας. Διαβάζεις ένα ωραίο μυθιστόρημα και ξανανιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην αγκαλιά της μάνας σου. Αυτό κάνει η τέχνη 
Όταν ήμουν 22 ετών, θυμάμαι, γύριζα με οτοστόπ την Ιταλία. Στο Ουφίτσι στάθηκα μπροστά στην Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Δίπλα μου στάθηκαν δύο Αμερικανίδες με σορτς, πανέμορφες. Βρε ηλίθιε, λέω στον εαυτό μου, ολόκληρος Μποτιτσέλι κι εσύ κοιτάς τις κοπέλες; Ομως το μάτι μου εκεί. Βλέπετε, ενώ βρίσκουμε καταφύγιο στην καλή ζωγραφική, στη λογοτεχνία, κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη από μια αγκαλιά».
Πηγή: BHmagazino 


Χρόνια πολλά στον Εύφημο!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with


Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Γράμμα από ένα πρώην παιδί.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε παρακολουθούσα και έμαθα τα περισσότερα «μαθήματα ζωής», εφόδια για να γίνω καλύτερο και παραγωγικότερο άτομο όταν μεγαλώσω.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ακόμη και όταν ήσουν θυμωμένη με συμβούλευσες ήρεμα και απλά για να καταλάβω το γιατί και έτσι έμαθα ότι ο διάλογος και η επικοινωνία είναι σημαντικά ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να είσαι ευγενικός με τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένοιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω καλύτερος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κλαις και έμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στενοχωρημένος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμα και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.
ΒΑΣΙΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ.


Όταν Νόμιζες ότι Δεν Κοιτούσα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Γράμμα από ένα πρώην παιδί.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε παρακολουθούσα και έμαθα τα περισσότερα «μαθήματα ζωής», εφόδια για να γίνω καλύτερο και παραγωγικότερο άτομο όταν μεγαλώσω.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ακόμη και όταν ήσουν θυμωμένη με συμβούλευσες ήρεμα και απλά για να καταλάβω το γιατί και έτσι έμαθα ότι ο διάλογος και η επικοινωνία είναι σημαντικά ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να είσαι ευγενικός με τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένοιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω καλύτερος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κλαις και έμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στενοχωρημένος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμα και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.
ΒΑΣΙΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ.


Όλα είναι αριθμοί, ψυχρή λογική που στόχο έχει να καταρρίψει το συναίσθημα.
Όλα είναι αριθμοί, εξισώσεις, ολοκληρώματα, τέλεια αποτελέσματα ολοστρόγγυλα. Δεδομένα.
Κι εκείνη που δεν τα πήγαινε καλά με τα μαθηματικά, που με τα νούμερα ήταν μαλωμένη και το μόνο που της άρεσε να μετρά ήταν τα αστέρια και τα γκελ που έκαναν τα βότσαλα όταν τα πετούσε στο νερό, βρέθηκε νύχτα σε μια αμμουδιά να μετρά τις πιθανότητές της.
Αν κλείσω τα μάτια, πόσες πιθανότητες έχω να τον δω μπροστά μου μόλις τα ανοίξω;
Μαθηματικά, κάτι τέτοιο θα ήταν ανέφικτο μα εγώ δεν είμαι τύπος των αριθμών.
Πιστεύω στην ανατροπή, στην πράξη εκείνη που απέχει μίλια μακριά από τη θεωρία - ποιες είναι οι πιθανότητές μου να τη ζήσω;
Αν αφεθώ στο συναίσθημα που οι εξισώσεις εγκλωβίζουν, τι πιθανότητες έχω να δικαιωθώ για την επανάστασή μου κόντρα στα στερεότυπα που ακρωτηριάζουν με μαθηματική ακρίβεια τα όνειρά μου;
Αν εμπιστευτώ και τολμήσω το δρόμο, θα γίνουν τα πρέπει τροχοπέδη που θα με αφήσει στα μισά;
Πόσες πιθανότητες έχουν τα "θέλω" να γίνουν οδοστρωτήρες ικανοί να με φτάσουν στον προορισμό;
Αν αγαπήσω, θα αγαπηθώ;
Πέρα από κάθε φαντασία, από κάθε ορισμό που προσπαθεί να εκλογικεύσει το συναίσθημα.
Τι απόδοση να δίνει η ζωή σε αυτήν την πιθανότητα...
Κανένα συν, πλην, επί και δια, δεν στάθηκε αρκετό να τη βγάλει στο αποτέλεσμα που θα έδιωχνε τις ανησυχίες της.
Τζάμπα κόπος τα μαθηματικά, το ήξερε από την αρχή άλλωστε, καμιά πιθανότητα δεν μπορεί να σου εγγυηθεί το αποτέλεσμα, και μόνο ένας αριθμός είναι τελικά ικανός να σε ολοκληρώσει.
Το ένα, ο ένας σου, το απόλυτό σου.
Όσες κι αν είναι οι πιθανότητες να το βρεις και να ευτυχίσεις στη ζωή, πολλές ή λίγες, το μόνο σίγουρο είναι πως με το να μένεις στους τύπους και τις θεωρίες, τις μηδενίζεις.
Δεν χρειάζεται να είσαι άσσος στα μαθηματικά για να καταλάβεις πως αυτό που ψάχνεις είναι κάπου εκεί έξω και αξίζει το ρίσκο.
Πως μηδέν από μηδέν, μας κάνει μηδέν...Και ένα προς ένα...για πάντα ένα.
Ξάπλωσε στη δροσερή άμμο και ασυναίσθητα την πέρασε ανάμεσα από τα δάχτυλά της, πριν υψώσει το βλέμμα στον ουρανό και μετρήσει και πάλι τα αστέρια.
Θα το ρίσκαρε. Μόνο έτσι θα μάθαινε.
Πηγή: eyedoll.gr


Το ένα, ο ένας σου, το απόλυτό σου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όλα είναι αριθμοί, ψυχρή λογική που στόχο έχει να καταρρίψει το συναίσθημα.
Όλα είναι αριθμοί, εξισώσεις, ολοκληρώματα, τέλεια αποτελέσματα ολοστρόγγυλα. Δεδομένα.
Κι εκείνη που δεν τα πήγαινε καλά με τα μαθηματικά, που με τα νούμερα ήταν μαλωμένη και το μόνο που της άρεσε να μετρά ήταν τα αστέρια και τα γκελ που έκαναν τα βότσαλα όταν τα πετούσε στο νερό, βρέθηκε νύχτα σε μια αμμουδιά να μετρά τις πιθανότητές της.
Αν κλείσω τα μάτια, πόσες πιθανότητες έχω να τον δω μπροστά μου μόλις τα ανοίξω;
Μαθηματικά, κάτι τέτοιο θα ήταν ανέφικτο μα εγώ δεν είμαι τύπος των αριθμών.
Πιστεύω στην ανατροπή, στην πράξη εκείνη που απέχει μίλια μακριά από τη θεωρία - ποιες είναι οι πιθανότητές μου να τη ζήσω;
Αν αφεθώ στο συναίσθημα που οι εξισώσεις εγκλωβίζουν, τι πιθανότητες έχω να δικαιωθώ για την επανάστασή μου κόντρα στα στερεότυπα που ακρωτηριάζουν με μαθηματική ακρίβεια τα όνειρά μου;
Αν εμπιστευτώ και τολμήσω το δρόμο, θα γίνουν τα πρέπει τροχοπέδη που θα με αφήσει στα μισά;
Πόσες πιθανότητες έχουν τα "θέλω" να γίνουν οδοστρωτήρες ικανοί να με φτάσουν στον προορισμό;
Αν αγαπήσω, θα αγαπηθώ;
Πέρα από κάθε φαντασία, από κάθε ορισμό που προσπαθεί να εκλογικεύσει το συναίσθημα.
Τι απόδοση να δίνει η ζωή σε αυτήν την πιθανότητα...
Κανένα συν, πλην, επί και δια, δεν στάθηκε αρκετό να τη βγάλει στο αποτέλεσμα που θα έδιωχνε τις ανησυχίες της.
Τζάμπα κόπος τα μαθηματικά, το ήξερε από την αρχή άλλωστε, καμιά πιθανότητα δεν μπορεί να σου εγγυηθεί το αποτέλεσμα, και μόνο ένας αριθμός είναι τελικά ικανός να σε ολοκληρώσει.
Το ένα, ο ένας σου, το απόλυτό σου.
Όσες κι αν είναι οι πιθανότητες να το βρεις και να ευτυχίσεις στη ζωή, πολλές ή λίγες, το μόνο σίγουρο είναι πως με το να μένεις στους τύπους και τις θεωρίες, τις μηδενίζεις.
Δεν χρειάζεται να είσαι άσσος στα μαθηματικά για να καταλάβεις πως αυτό που ψάχνεις είναι κάπου εκεί έξω και αξίζει το ρίσκο.
Πως μηδέν από μηδέν, μας κάνει μηδέν...Και ένα προς ένα...για πάντα ένα.
Ξάπλωσε στη δροσερή άμμο και ασυναίσθητα την πέρασε ανάμεσα από τα δάχτυλά της, πριν υψώσει το βλέμμα στον ουρανό και μετρήσει και πάλι τα αστέρια.
Θα το ρίσκαρε. Μόνο έτσι θα μάθαινε.
Πηγή: eyedoll.gr


Και ποιος δεν έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά στην ζωή του ”δύσκολους” και “παράλογους” ανθρώπους; Ανθρώπους που χρειάζονται ειδική μεταχείριση, για να καταφέρει κανείς να επικοινωνήσει και να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα …!!! Πολλές φορές παγιδευόμαστε στο να αφήσουμε ένα προκλητικό άτομο να μας χαλάσει την διάθεση μέσα στην ημέρα μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε, ούτως ώστε να θωρακιστούμε απέναντι σε αυτά τα άτομα; Υπάρχουν κάποιες γενικές συμβουλές και κατευθύνσεις, που θα σας βοηθήσουν στο πως ναδιαχειριστείτε τους ανθρώπους, που σας δυσκολεύουν …. αλλά μην ξεχνάτε, ότι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και για αυτόν τον λόγο είναι συνετό να ακολουθήσετε τις οδηγίες, αφού προηγουμένως τις φιλτράρετε και τις προσαρμόσετε στις προσωπικές σας καταστάσεις !!
Ποιες είναι οι 10 Συμβουλές για την πιο αποτελεσματική διαχείριση των “δύσκολων ανθρώπων”;
1. Κρατήστε την ψυχραιμία σας
Πλεονέκτημα: Διατηρείτε την ψυχική σας ισορροπία και δεν διογκώνετε το πρόβλημα.
Τρόπος επίτευξης: Όσο περισσότερο καταφέρετε να πάρετε βαθιές αναπνοές απέναντι στις όποιες προκλήσεις, τόσο καλύτερη και πιο καθαρή θα είναι η κρίση σας, για να αντιμετωπίσετε την δύσκολη κατάσταση. Όσο θυμωμένοι κι αν είστε, μετρήστε μέσα σας μέχρι το 10 και σκεφτείτε κάτι που θα σας ανακουφίσει. Ποιο είναι αυτό; Ο στόχος είναι να μην χάσετε το δίκιο σας και όχι να ξεσπάσετε πάνω σε κάποιον, που σας δυσκολεύει. Άρα; Σκεφτείτε πιο καθαρά τον τρόπο, που θα επικοινωνήσετε πιο αποτελεσματικά μαζί του, βρείτε τον κώδικα στον οποίο μπορεί να ανταποκριθεί και χρησιμοποιήστε τον, για να καταφέρετε αυτό που θέλετε. Δεν σας συμφέρει απλά να του πάτε κόντρα, για να του σπάσετε και εσείς τα νεύρα.
2. Διατηρείστε την αξιοπρέπεια σας με περηφάνια για τον εαυτό σας
Πλεονέκτημα: Διατηρείτε την εσωτερική σας γαλήνη και αποφεύγετε την τριβή.
Τρόπος επίτευξης: Είναι ανώφελο να προσπαθείτε με τους ανθρώπους, που είναι εμμονικά προσκολημμένοι, να τους πείσετε για την δική σας αντιμετώπιση σε κάποια πράγματα. Χάνετε χρόνο και φαιά ουσία. Λειτουργείστε διπλωματικά, μην τους πάτε κόντρα σε αυτά που πρεσβεύουν και κρατήστε τις απαραίτητες αποστάσεις, για να μην σας δηλητηριάζουν οι συμπεριφορές τους. Όσο μπαίνετε στην μάχη να τους μεταπείσετε, εσείς θα χαλάτε την διάθεση σας και θα καταλήγετε πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα. Να αισθάνεστε ματαιότητα …
3. Επιλέξτε το πότε θα έρθετε σε αντιπαράθεση
Πλεονέκτημα: Δεν καταναλώνετε άσκοπα ενέργεια και χρόνο. Αποφεύγετε ανούσιες αντιπαραθέσεις.
Τρόπος επίτευξης: Δεν είναι αποτελεσματικό σε μερικές περιπτώσεις να έρθετε σε άμεση σύγκρουση και διαφωνία με τα άτομα, που παραλογίζονται. Ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις; Αρχικά αυτές, που αφορούν την παροδική σας τριβή με αυτά τα άτομα, που δεν απαιτεί περαιτέρω επαφή και επικοινωνία. Όταν, για παράδειγμα, έρθετε αντιμέτωποι με έναν αγενή πωλητή, δεν είναι απαραίτητο να μπείτε σε λογομαχία μαζί του, γιατί μπορείτε να επιλέξετε να μην σας εξυπηρετήσει εκείνος ή γιατί θα συνδιαλλαγείτε μαζί του για πολύ λίγο. Επιπλέον, είναι και οι καταστάσεις που έχετε να κερδίσετε και πράγματα από τα συγκεκριμένα άτομα. Μπορεί να είναι δύσκολοι στην συνδιαλλαγή, αλλά ενδεχομένως να έχουν να προσφέρουν κάποια οφέλη σε εσάς και τους γύρω σας. Σταθείτε σε αυτά και προσπαθήστε να μην σας παρασύρουν τα αρνητικά τους κομμάτια.
4. Αποφύγετε τις αντιδράσεις και προσπαθήστε να είστε περισσότερο δυναμικοί
Πλεονέκτημα: Αποφεύγετε τις παρεξηγήσεις και επικεντρώνεστε στην ουσία του θέματος.
Τρόπος επίτευξης: Όταν, για παράδειγμα, νιώσετε ότι κάποιος σας έχει προσβάλει, είναι πιο σώφρον να περιμένετε πριν αντιδράσετε. Γιατί; Γιατί μπορεί να μην είχε στο 100% κακή πρόθεση, αλλά να υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση για την συμπεριφορά του. Όταν, δηλαδή, ένας συνάδελφος σας στην δουλειά δεν σας έχει απαντήσει στα επανηλειμμένα σας μηνύματα, δεν είναι απαραίτητο να το έχει κάνει επίτηδες, αλλά μπορεί να είναι πολύ απασχολημένος. Πριν σιγουρευτείτε, καλό είναι να μην προσωποποιείτε τις συμπεριφορές των τρίτων. Επίσης, ένας άλλος τρόπος, για να μην τα παίρνετε αμέσως όλα προσωπικά, είναι να μπαίνετε για λίγο στα παπούτσια των άλλων. Εάν βρεθείτε έστω και για λίγο στην θέση τους, πως θα λειτουργούσατε …;
Όλη αυτή η τακτική θα σας βοηθήσει να γίνετε πιο αντικειμενικοί σκεπτόμενοι, ότι πολλές φορές οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, όχι γιατί φταίτε εσείς, αλλά γιατί έχουν προσωπικά ζητήματα άλυτα και δύσκολα.
5. Ξεχωρίστε το πρόσωπο από το πρόβλημα
Πλεονέκτημα: Βοηθάτε τον εαυτό σας στο να γίνει καλός επιλυτής προβλημάτων με αποτελεσματικές επικοινωνιακές δεξιότητες. Κερδίζετε μεγαλύτερη εκτίμηση και συμπάθεια.
Τρόπος επίτευξης: Σε κάθε περίπτωση, που έχετε να επικοινωνήσετε κάτι, υπάρχουν δύο βασικές διαστάσεις-εκείνη που αφορά το άτομο και εκείνη που αφορά το ζήτημα. Αυτά τα δύο μην τα μπλέκετε. Προσπαθήστε να είστε “μαλακοί” με τον άνθρωπο και σκληροί στο ζήτημα, που έχετε να αντιμετωπίσετε. Για παράδειγμα: “Θα ήθελα πολύ να συζητήσω το συγκεκριμένο θέμα μαζί σου, γιατί είσαι πολύ σημαντικός για εμένα. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να επικοινωνήσω με φωνές και ένταση. Για αυτόν τον λόγο, ή θα ηρεμήσουμε τα πνεύματα και θα μιλήσουμε με ήρεμο τόνο ή καλύτερα να τα πούμε κάποια άλλη στιγμή”.
6. Χρησιμοποιήστε ευπρεπές χιούμορ
Πλεονέκτημα: Όταν το χιούμορ κολλάει με την περίσταση, ο δύσκολος άνθρωπος αφοπλίζεται και εσείς μπορείτε να κρατήσετε τις απαραίτητες αποστάσεις.
Τρόπος επίτευξης: Το χιούμορ είναι από τα πιο δυνατά επικοινωνιακά εργαλεία. Για παράδειγμα: Όταν εσείς πείτε “καλημέρα τι κάνετε;” σε κάποιον και εκείνος σας κοιτάξει νευριασμένα και δεν σας απαντήσει, τότε εσείς μπορείτε με χαμόγελο και χωρίς να έχετε προσβληθεί να του απαντήσετε “αααα τόσο καλά είστε ;” Αυτό αυτομάτως μπορεί να σπάσει τον πάγο και να παρασύρει τον κακοδιάθετο και αντιδραστικό άνθρωπο να χαμογελάσει και να ξεκινήσει μία κουβέντα μαζί σας.
7. Ρίξτε τα φώτα όλα πάνω σε αυτούς
Πλεονέκτημα: Εφαρμόστε κατάλληλη πίεση, για να περιορίσετε την όποια δύσκολη συμπεριφορά.
Τρόπος επίτευξης: Είναι πού συνηθισμένο στην συμπεριφορά των επιθετικών, κυρίως, ατόμων να προσπαθούν να σας κάνουν να αισθανθείτε άβολα τονίζοντας το τι δεν κάνετε καλά. Με λίγα λόγια στέκονται στο “τι δεν πάει καλά” και όχι στο “πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα”. Αυτή η στάση έχει ως στόχο την κυριαρχία και όχι την επίλυση. Μην πέσετε στην παγίδα να λειτουργήσετε αμυντικά. Προσπαθήστε να ρίξετε και εσείς τα φώτα πάνω σε αυτά τα άτομα κάνοντας τους ερωτήσεις, όπως:
Άτομο που επιτίθεται-“Είσαι τόσο χαζός, που το κάνεις με αυτόν τον τρόπο”
Απάντηση-“Εάν μου μιλάτε με ασέβεια, δεν θα συνεχίσω να σας παρακολουθώ. Είναι τελικά αυτό που θέλετε; Ενημερώστε με και θα σας απαντήσω εάν και εγώ επιθυμώ να συνεχίσω να μιλάω μαζί σας ή να φύγω”.
8. Αντιμετωπίστε με θάρρος και ασφάλεια την συμπεριφορά των “νταήδων”
Πλεονέκτημα: Αυξάνετε την αυτοπεποίθηση σας και την εσωτερική σας ηρεμία. Περιορίζετε τις καταστάσεις, που ενδεχομένως να σας βλάψουν.
Τρόπος επίτευξης: Αυτό που πρέπει να τονιστεί στην περίπτωση των νταήδων είναι ότι αυτή την συμπεριφορά την βγάζουν στα άτομα, που λειτουργούν παθητικά και που δείχνουν ξεκάθαρα τις αδυναμίες τους. Επίσης, πολλές φορές οι υποτιθέμενοι ”παλικαράδες” είναι μέσα τους πολύ δειλοί. Για αυτό και όταν σταθεί κάποιος στο ανάστημα του και υπερασπιστεί δυναμικά τον εαυτό του, τότε εκείνοι κάνουν πίσω. Είναι καλό να συλλογιστείτε, ότι οι περισσότεροι, που το παίζουν“νταήδες”, στην πραγματικότητα έχουν υποστεί βία και κακοποίηση στην ιστορία τους. Αυτό δεν είναι σωστό να λειτουργήσει ως δικαιολογία για την άσχημη συμπεριφορά τους, αλλά ως κίνητρο να κατανοήσετε τα αίτια της κακής τους αντίδρασης. Εάν, λοιπόν, έχετε να αντιμετωπίσετε έναν τέτοιο άνθρωπο, είναι συνετό να σταθείτε στο ύψος σας έχοντας δίπλα σας συμπαράσταση και βοήθεια.
9. Αλλάξτε στάση από το να “ακολουθείτε” στο να “ηγηθείτε”
Πλεονέκτημα: Δίνετε επιρροή στις κατευθύνσεις και ροή στην επικοινωνία.
Τρόπος επίτευξης: Συνήθως, όταν επικοινωνούν δύο άνθρωποι, ο ένας ηγείται και ο άλλος ακολουθεί. Σε μία υγιή επικοινωνία, όμως, καλό είναι να εναλλάσσονται οι δύο ρόλοι. Οι άνθρωποι με την δύσκολη συμπεριφορά τις πιο πολλές φορές επιθυμούν τον ρόλο του καθοδηγητή δίνοντας έναν αρνητικό τόνο στην ατμόσφαιρα και επαναλαμβάνοντας συνέχεια το “τι είναι στραβό”. Μπορείτε να σταματήσετε αυτήν την τακτική αλλάζοντας το θέμα της συζήτησης κατευθύνοντας το εκεί, που εσείς επιθυμείτε.
10. Να θέσετε ξεκάθαρα τις συνέπειες
Πλεονέκτημα: Γίνεστε πιο δυναμικοί και λιγότερο αντιδραστικοί. Κερδίζετε την εκτίμηση και τον σεβασμό.
Τρόπος επίτευξης: Η ικανότητα να εκφράζετε ξεκάθαρα τις συνέπειες, που μπορεί να έχει μία συγκεκριμένη συμπεριφορά πάνω σε μία κατάσταση ή σε κάποιους ανθρώπους, είναι μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στο να ακινητοποιήσετε την όποια δύσκολη συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο φέρνετε τον “προκλητικό άνθρωπο” προ των ευθυνών του και αυτό είναι κάτι, που ζορίζει και οδηγεί την κακότροπη συμπεριφορά σε υποταγή.
Αθανασιάδου Μαρία – Ψυχολόγος.
ΠΗΓΗ: anapnoes.gr

“Δύσκολοι Άνθρωποι”: 10 Συμβουλές στο πως να τους διαχειριστείτε!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Και ποιος δεν έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά στην ζωή του ”δύσκολους” και “παράλογους” ανθρώπους; Ανθρώπους που χρειάζονται ειδική μεταχείριση, για να καταφέρει κανείς να επικοινωνήσει και να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα …!!! Πολλές φορές παγιδευόμαστε στο να αφήσουμε ένα προκλητικό άτομο να μας χαλάσει την διάθεση μέσα στην ημέρα μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε, ούτως ώστε να θωρακιστούμε απέναντι σε αυτά τα άτομα; Υπάρχουν κάποιες γενικές συμβουλές και κατευθύνσεις, που θα σας βοηθήσουν στο πως ναδιαχειριστείτε τους ανθρώπους, που σας δυσκολεύουν …. αλλά μην ξεχνάτε, ότι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και για αυτόν τον λόγο είναι συνετό να ακολουθήσετε τις οδηγίες, αφού προηγουμένως τις φιλτράρετε και τις προσαρμόσετε στις προσωπικές σας καταστάσεις !!
Ποιες είναι οι 10 Συμβουλές για την πιο αποτελεσματική διαχείριση των “δύσκολων ανθρώπων”;
1. Κρατήστε την ψυχραιμία σας
Πλεονέκτημα: Διατηρείτε την ψυχική σας ισορροπία και δεν διογκώνετε το πρόβλημα.
Τρόπος επίτευξης: Όσο περισσότερο καταφέρετε να πάρετε βαθιές αναπνοές απέναντι στις όποιες προκλήσεις, τόσο καλύτερη και πιο καθαρή θα είναι η κρίση σας, για να αντιμετωπίσετε την δύσκολη κατάσταση. Όσο θυμωμένοι κι αν είστε, μετρήστε μέσα σας μέχρι το 10 και σκεφτείτε κάτι που θα σας ανακουφίσει. Ποιο είναι αυτό; Ο στόχος είναι να μην χάσετε το δίκιο σας και όχι να ξεσπάσετε πάνω σε κάποιον, που σας δυσκολεύει. Άρα; Σκεφτείτε πιο καθαρά τον τρόπο, που θα επικοινωνήσετε πιο αποτελεσματικά μαζί του, βρείτε τον κώδικα στον οποίο μπορεί να ανταποκριθεί και χρησιμοποιήστε τον, για να καταφέρετε αυτό που θέλετε. Δεν σας συμφέρει απλά να του πάτε κόντρα, για να του σπάσετε και εσείς τα νεύρα.
2. Διατηρείστε την αξιοπρέπεια σας με περηφάνια για τον εαυτό σας
Πλεονέκτημα: Διατηρείτε την εσωτερική σας γαλήνη και αποφεύγετε την τριβή.
Τρόπος επίτευξης: Είναι ανώφελο να προσπαθείτε με τους ανθρώπους, που είναι εμμονικά προσκολημμένοι, να τους πείσετε για την δική σας αντιμετώπιση σε κάποια πράγματα. Χάνετε χρόνο και φαιά ουσία. Λειτουργείστε διπλωματικά, μην τους πάτε κόντρα σε αυτά που πρεσβεύουν και κρατήστε τις απαραίτητες αποστάσεις, για να μην σας δηλητηριάζουν οι συμπεριφορές τους. Όσο μπαίνετε στην μάχη να τους μεταπείσετε, εσείς θα χαλάτε την διάθεση σας και θα καταλήγετε πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα. Να αισθάνεστε ματαιότητα …
3. Επιλέξτε το πότε θα έρθετε σε αντιπαράθεση
Πλεονέκτημα: Δεν καταναλώνετε άσκοπα ενέργεια και χρόνο. Αποφεύγετε ανούσιες αντιπαραθέσεις.
Τρόπος επίτευξης: Δεν είναι αποτελεσματικό σε μερικές περιπτώσεις να έρθετε σε άμεση σύγκρουση και διαφωνία με τα άτομα, που παραλογίζονται. Ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις; Αρχικά αυτές, που αφορούν την παροδική σας τριβή με αυτά τα άτομα, που δεν απαιτεί περαιτέρω επαφή και επικοινωνία. Όταν, για παράδειγμα, έρθετε αντιμέτωποι με έναν αγενή πωλητή, δεν είναι απαραίτητο να μπείτε σε λογομαχία μαζί του, γιατί μπορείτε να επιλέξετε να μην σας εξυπηρετήσει εκείνος ή γιατί θα συνδιαλλαγείτε μαζί του για πολύ λίγο. Επιπλέον, είναι και οι καταστάσεις που έχετε να κερδίσετε και πράγματα από τα συγκεκριμένα άτομα. Μπορεί να είναι δύσκολοι στην συνδιαλλαγή, αλλά ενδεχομένως να έχουν να προσφέρουν κάποια οφέλη σε εσάς και τους γύρω σας. Σταθείτε σε αυτά και προσπαθήστε να μην σας παρασύρουν τα αρνητικά τους κομμάτια.
4. Αποφύγετε τις αντιδράσεις και προσπαθήστε να είστε περισσότερο δυναμικοί
Πλεονέκτημα: Αποφεύγετε τις παρεξηγήσεις και επικεντρώνεστε στην ουσία του θέματος.
Τρόπος επίτευξης: Όταν, για παράδειγμα, νιώσετε ότι κάποιος σας έχει προσβάλει, είναι πιο σώφρον να περιμένετε πριν αντιδράσετε. Γιατί; Γιατί μπορεί να μην είχε στο 100% κακή πρόθεση, αλλά να υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση για την συμπεριφορά του. Όταν, δηλαδή, ένας συνάδελφος σας στην δουλειά δεν σας έχει απαντήσει στα επανηλειμμένα σας μηνύματα, δεν είναι απαραίτητο να το έχει κάνει επίτηδες, αλλά μπορεί να είναι πολύ απασχολημένος. Πριν σιγουρευτείτε, καλό είναι να μην προσωποποιείτε τις συμπεριφορές των τρίτων. Επίσης, ένας άλλος τρόπος, για να μην τα παίρνετε αμέσως όλα προσωπικά, είναι να μπαίνετε για λίγο στα παπούτσια των άλλων. Εάν βρεθείτε έστω και για λίγο στην θέση τους, πως θα λειτουργούσατε …;
Όλη αυτή η τακτική θα σας βοηθήσει να γίνετε πιο αντικειμενικοί σκεπτόμενοι, ότι πολλές φορές οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, όχι γιατί φταίτε εσείς, αλλά γιατί έχουν προσωπικά ζητήματα άλυτα και δύσκολα.
5. Ξεχωρίστε το πρόσωπο από το πρόβλημα
Πλεονέκτημα: Βοηθάτε τον εαυτό σας στο να γίνει καλός επιλυτής προβλημάτων με αποτελεσματικές επικοινωνιακές δεξιότητες. Κερδίζετε μεγαλύτερη εκτίμηση και συμπάθεια.
Τρόπος επίτευξης: Σε κάθε περίπτωση, που έχετε να επικοινωνήσετε κάτι, υπάρχουν δύο βασικές διαστάσεις-εκείνη που αφορά το άτομο και εκείνη που αφορά το ζήτημα. Αυτά τα δύο μην τα μπλέκετε. Προσπαθήστε να είστε “μαλακοί” με τον άνθρωπο και σκληροί στο ζήτημα, που έχετε να αντιμετωπίσετε. Για παράδειγμα: “Θα ήθελα πολύ να συζητήσω το συγκεκριμένο θέμα μαζί σου, γιατί είσαι πολύ σημαντικός για εμένα. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να επικοινωνήσω με φωνές και ένταση. Για αυτόν τον λόγο, ή θα ηρεμήσουμε τα πνεύματα και θα μιλήσουμε με ήρεμο τόνο ή καλύτερα να τα πούμε κάποια άλλη στιγμή”.
6. Χρησιμοποιήστε ευπρεπές χιούμορ
Πλεονέκτημα: Όταν το χιούμορ κολλάει με την περίσταση, ο δύσκολος άνθρωπος αφοπλίζεται και εσείς μπορείτε να κρατήσετε τις απαραίτητες αποστάσεις.
Τρόπος επίτευξης: Το χιούμορ είναι από τα πιο δυνατά επικοινωνιακά εργαλεία. Για παράδειγμα: Όταν εσείς πείτε “καλημέρα τι κάνετε;” σε κάποιον και εκείνος σας κοιτάξει νευριασμένα και δεν σας απαντήσει, τότε εσείς μπορείτε με χαμόγελο και χωρίς να έχετε προσβληθεί να του απαντήσετε “αααα τόσο καλά είστε ;” Αυτό αυτομάτως μπορεί να σπάσει τον πάγο και να παρασύρει τον κακοδιάθετο και αντιδραστικό άνθρωπο να χαμογελάσει και να ξεκινήσει μία κουβέντα μαζί σας.
7. Ρίξτε τα φώτα όλα πάνω σε αυτούς
Πλεονέκτημα: Εφαρμόστε κατάλληλη πίεση, για να περιορίσετε την όποια δύσκολη συμπεριφορά.
Τρόπος επίτευξης: Είναι πού συνηθισμένο στην συμπεριφορά των επιθετικών, κυρίως, ατόμων να προσπαθούν να σας κάνουν να αισθανθείτε άβολα τονίζοντας το τι δεν κάνετε καλά. Με λίγα λόγια στέκονται στο “τι δεν πάει καλά” και όχι στο “πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα”. Αυτή η στάση έχει ως στόχο την κυριαρχία και όχι την επίλυση. Μην πέσετε στην παγίδα να λειτουργήσετε αμυντικά. Προσπαθήστε να ρίξετε και εσείς τα φώτα πάνω σε αυτά τα άτομα κάνοντας τους ερωτήσεις, όπως:
Άτομο που επιτίθεται-“Είσαι τόσο χαζός, που το κάνεις με αυτόν τον τρόπο”
Απάντηση-“Εάν μου μιλάτε με ασέβεια, δεν θα συνεχίσω να σας παρακολουθώ. Είναι τελικά αυτό που θέλετε; Ενημερώστε με και θα σας απαντήσω εάν και εγώ επιθυμώ να συνεχίσω να μιλάω μαζί σας ή να φύγω”.
8. Αντιμετωπίστε με θάρρος και ασφάλεια την συμπεριφορά των “νταήδων”
Πλεονέκτημα: Αυξάνετε την αυτοπεποίθηση σας και την εσωτερική σας ηρεμία. Περιορίζετε τις καταστάσεις, που ενδεχομένως να σας βλάψουν.
Τρόπος επίτευξης: Αυτό που πρέπει να τονιστεί στην περίπτωση των νταήδων είναι ότι αυτή την συμπεριφορά την βγάζουν στα άτομα, που λειτουργούν παθητικά και που δείχνουν ξεκάθαρα τις αδυναμίες τους. Επίσης, πολλές φορές οι υποτιθέμενοι ”παλικαράδες” είναι μέσα τους πολύ δειλοί. Για αυτό και όταν σταθεί κάποιος στο ανάστημα του και υπερασπιστεί δυναμικά τον εαυτό του, τότε εκείνοι κάνουν πίσω. Είναι καλό να συλλογιστείτε, ότι οι περισσότεροι, που το παίζουν“νταήδες”, στην πραγματικότητα έχουν υποστεί βία και κακοποίηση στην ιστορία τους. Αυτό δεν είναι σωστό να λειτουργήσει ως δικαιολογία για την άσχημη συμπεριφορά τους, αλλά ως κίνητρο να κατανοήσετε τα αίτια της κακής τους αντίδρασης. Εάν, λοιπόν, έχετε να αντιμετωπίσετε έναν τέτοιο άνθρωπο, είναι συνετό να σταθείτε στο ύψος σας έχοντας δίπλα σας συμπαράσταση και βοήθεια.
9. Αλλάξτε στάση από το να “ακολουθείτε” στο να “ηγηθείτε”
Πλεονέκτημα: Δίνετε επιρροή στις κατευθύνσεις και ροή στην επικοινωνία.
Τρόπος επίτευξης: Συνήθως, όταν επικοινωνούν δύο άνθρωποι, ο ένας ηγείται και ο άλλος ακολουθεί. Σε μία υγιή επικοινωνία, όμως, καλό είναι να εναλλάσσονται οι δύο ρόλοι. Οι άνθρωποι με την δύσκολη συμπεριφορά τις πιο πολλές φορές επιθυμούν τον ρόλο του καθοδηγητή δίνοντας έναν αρνητικό τόνο στην ατμόσφαιρα και επαναλαμβάνοντας συνέχεια το “τι είναι στραβό”. Μπορείτε να σταματήσετε αυτήν την τακτική αλλάζοντας το θέμα της συζήτησης κατευθύνοντας το εκεί, που εσείς επιθυμείτε.
10. Να θέσετε ξεκάθαρα τις συνέπειες
Πλεονέκτημα: Γίνεστε πιο δυναμικοί και λιγότερο αντιδραστικοί. Κερδίζετε την εκτίμηση και τον σεβασμό.
Τρόπος επίτευξης: Η ικανότητα να εκφράζετε ξεκάθαρα τις συνέπειες, που μπορεί να έχει μία συγκεκριμένη συμπεριφορά πάνω σε μία κατάσταση ή σε κάποιους ανθρώπους, είναι μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στο να ακινητοποιήσετε την όποια δύσκολη συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο φέρνετε τον “προκλητικό άνθρωπο” προ των ευθυνών του και αυτό είναι κάτι, που ζορίζει και οδηγεί την κακότροπη συμπεριφορά σε υποταγή.
Αθανασιάδου Μαρία – Ψυχολόγος.
ΠΗΓΗ: anapnoes.gr

Χρόνια πολλά στον Νικήτα!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Η οικογένειά μου κι εγώ θέλουμε από καρδιάς να ευχαριστήσουμε θερμά όλους για την άμεση ανταπόκριση στην έκκλησή μας για βοήθεια. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε πρώτα απ’ όλα όλους τους συμπολίτες μας που από το υστέρημά τους συνέβαλαν σ’ αυτό τον σκοπό.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο για την άμεση επικοινωνία, το ενδιαφέρον και την κάλυψη των εξόδων, το Υπουργείο Υγείας και τον Βουλευτή Φλώρινας κ. Κώστα Σέλτσα για την άμεση ανταπόκρισή τους στην ανάγκη μας για βοήθεια αλλά και την κυρία Βαλίνα Ρόζα για την προσφορά θέσης εργασίας που θα μας επιτρέψει να έχουμε ένα αξιοπρεπές εισόδημα.
Τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσουν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες για την επέμβαση του παιδιού μας και ελπίζουμε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.
Τα έξοδα τα οποία απαιτούνται έχουν ήδη καλυφθεί.
Δεν έχουμε λόγια να σας ευχαριστήσουμε όλους.
Ευχόμαστε τα καλύτερα για σας και τις οικογένειές σας.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΘΩΜΑΣ – ΧΑΪΔΑΡΗ ΙΩΑΝΝΑ


Ευχαριστήριο της οικογένειας του 4 μηνών Βρέφους

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η οικογένειά μου κι εγώ θέλουμε από καρδιάς να ευχαριστήσουμε θερμά όλους για την άμεση ανταπόκριση στην έκκλησή μας για βοήθεια. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε πρώτα απ’ όλα όλους τους συμπολίτες μας που από το υστέρημά τους συνέβαλαν σ’ αυτό τον σκοπό.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο για την άμεση επικοινωνία, το ενδιαφέρον και την κάλυψη των εξόδων, το Υπουργείο Υγείας και τον Βουλευτή Φλώρινας κ. Κώστα Σέλτσα για την άμεση ανταπόκρισή τους στην ανάγκη μας για βοήθεια αλλά και την κυρία Βαλίνα Ρόζα για την προσφορά θέσης εργασίας που θα μας επιτρέψει να έχουμε ένα αξιοπρεπές εισόδημα.
Τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσουν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες για την επέμβαση του παιδιού μας και ελπίζουμε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.
Τα έξοδα τα οποία απαιτούνται έχουν ήδη καλυφθεί.
Δεν έχουμε λόγια να σας ευχαριστήσουμε όλους.
Ευχόμαστε τα καλύτερα για σας και τις οικογένειές σας.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΘΩΜΑΣ – ΧΑΪΔΑΡΗ ΙΩΑΝΝΑ


Η Αυτοπειθαρχία είναι ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα για οποιονδήποτε μπορεί να την τηρήσει. Μπορεί να βοηθήσει στο να έχει κανείς επιτυχία στις επαγγελματικές του δραστηριότητες, να έχει υγιείς σχέσεις, να κατορθώνει να κάνει τους στόχους του πραγματικότητα, να τηρεί τα ραντεβού και τα χρονοδιαγράμματα κ.ά.
Εδώ παρουσιάζονται κάποιες σύντομες τεχνικές που μπορούν να σας βοηθήσουν στο να εφαρμόσετε την αυτοπειθαρχία στη ζωή σας.
1. Αποκτήστε μία νέα συνήθεια και τηρήστε την.
Δε χρειάζεται να κάνετε κάτι ακραίο ή να στερηθείτε από κάτι. Μπορείτε να ξεκινήσετε από το να στρώνετε το κρεβάτι σας με το που σηκώνεστε από τον ύπνο, ή να κανονίσετε να πηγαίνετε βόλτα γενικότερα ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο καθημερινώς.
2. Σκεφτείτε πρώτα και μετά… μιλήστε. 
Δημιουργήστε έναν κανόνα, κατά τον οποίο με οποιονδήποτε μιλάτε, θα τον ακούτε, θα σκέφτεστε τι πρέπει να απαντήσετε, κι έπειτα θα του απαντάτε. 
3. Βάλτε σε τάξη αυτά που έχετε να κάνετε. 
Σκεφτείτε ποιες εργασίες έχετε να επιτελέσετε. Έπειτα, σκεφτείτε την προτιμότερη σειρά με την οποία μπορούν να γίνουν. Εάν θέλετε, δημιουργήστε και μία λίστα με τις εργασίες προς διεκπεραίωση και τηρήστε την. 
4. Χαλιναγωγήστε τα συναισθήματα σας. 
Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να είναι το θύμα του οποιουδήποτε ή της οποιασδήποτε κατάστασης ή γνώμης. Και, όποτε έρχονται μη ευμενείς σκέψεις ή δημιουργούνται ανεπιθύμητα συναισθήματα, σταθείτε, και πέστε από μέσα σας «Αυτά που σκέφτομαι τώρα, δεν είναι κατ’ ανάγκη αλήθεια». Όλα ξεκινούν από τη σκέψη. Εάν το κάνετε αυτό, θα παρατηρήσετε πως θα αλλάξει ο ειρμός των σκέψεων και των συναισθημάτων σας.
5. Θεωρήστε πως είναι αυτονόητο.
Πρέπει να το πιστέψετε για να το κάνετε, διότι για να καταφέρετε να δημιουργήσετε και να τηρήσετε τους κανόνες σας, χρειάζεται να είστε σε θέση να ελέγξετε πολλές από τις συνήθειες σας που ενδεχομένως δε σας αρέσουν, και να είστε σε θέση να κάνετε τους κόπους σας να αποδίδουν περισσότερο. 
ΠΗΓΗ: visualmeditation.gr

Πως να Εφαρμόσετε την Αυτοπειθαρχία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η Αυτοπειθαρχία είναι ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα για οποιονδήποτε μπορεί να την τηρήσει. Μπορεί να βοηθήσει στο να έχει κανείς επιτυχία στις επαγγελματικές του δραστηριότητες, να έχει υγιείς σχέσεις, να κατορθώνει να κάνει τους στόχους του πραγματικότητα, να τηρεί τα ραντεβού και τα χρονοδιαγράμματα κ.ά.
Εδώ παρουσιάζονται κάποιες σύντομες τεχνικές που μπορούν να σας βοηθήσουν στο να εφαρμόσετε την αυτοπειθαρχία στη ζωή σας.
1. Αποκτήστε μία νέα συνήθεια και τηρήστε την.
Δε χρειάζεται να κάνετε κάτι ακραίο ή να στερηθείτε από κάτι. Μπορείτε να ξεκινήσετε από το να στρώνετε το κρεβάτι σας με το που σηκώνεστε από τον ύπνο, ή να κανονίσετε να πηγαίνετε βόλτα γενικότερα ή σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο καθημερινώς.
2. Σκεφτείτε πρώτα και μετά… μιλήστε. 
Δημιουργήστε έναν κανόνα, κατά τον οποίο με οποιονδήποτε μιλάτε, θα τον ακούτε, θα σκέφτεστε τι πρέπει να απαντήσετε, κι έπειτα θα του απαντάτε. 
3. Βάλτε σε τάξη αυτά που έχετε να κάνετε. 
Σκεφτείτε ποιες εργασίες έχετε να επιτελέσετε. Έπειτα, σκεφτείτε την προτιμότερη σειρά με την οποία μπορούν να γίνουν. Εάν θέλετε, δημιουργήστε και μία λίστα με τις εργασίες προς διεκπεραίωση και τηρήστε την. 
4. Χαλιναγωγήστε τα συναισθήματα σας. 
Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να είναι το θύμα του οποιουδήποτε ή της οποιασδήποτε κατάστασης ή γνώμης. Και, όποτε έρχονται μη ευμενείς σκέψεις ή δημιουργούνται ανεπιθύμητα συναισθήματα, σταθείτε, και πέστε από μέσα σας «Αυτά που σκέφτομαι τώρα, δεν είναι κατ’ ανάγκη αλήθεια». Όλα ξεκινούν από τη σκέψη. Εάν το κάνετε αυτό, θα παρατηρήσετε πως θα αλλάξει ο ειρμός των σκέψεων και των συναισθημάτων σας.
5. Θεωρήστε πως είναι αυτονόητο.
Πρέπει να το πιστέψετε για να το κάνετε, διότι για να καταφέρετε να δημιουργήσετε και να τηρήσετε τους κανόνες σας, χρειάζεται να είστε σε θέση να ελέγξετε πολλές από τις συνήθειες σας που ενδεχομένως δε σας αρέσουν, και να είστε σε θέση να κάνετε τους κόπους σας να αποδίδουν περισσότερο. 
ΠΗΓΗ: visualmeditation.gr

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

Το πώς βλέπουν τα παιδιά τον εαυτό τους καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την ένταξή τους στον κόσμο. Μια από τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ επιτυχημένων και αποτυχημένων στη ζωή είναι, ότι οι επιτυχημένοι έχουν αυτοπεποίθηση και πιστεύουν ότι αξίζουν να βρίσκονται στον κύκλο των επιτυχημένων. Το καλύτερο, ίσως, δώρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι να τα βοηθήσουν να έχουν μια θετική εικόνα του εαυτού τους. Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν. Κανένας γονιός δεν μπορεί να τα κάνει όλα σωστά. Αλλά κάθε γονιός μπορεί να κάνει πολλά σωστά πράγματα για να ενθαρρύνει και να παρακινήσει το παιδί του. Στήριξη, φροντίδα, προσοχή, έπαινος και το χαμόγελο, πλέον, βρίσκεται μόνιμα στο πρόσωπο του παιδιού, κερδίζοντας βήμα-βήμα τη ζωή.
Είναι αλήθεια, ότι δεν μπορείτε πάντα να επιδοκιμάζετε όλες τις πράξεις του παιδιού, εκτός κι αν είστε διατεθειμένοι να παραβλέπετε τα σφάλματά του. Το παιδί σας βλέπει σαν επίκεντρο του σύμπαντος και η κρίση σας είναι γι’ αυτό, το μέτρο όλων των πραγμάτων. Είναι φυσικό, λοιπόν, το παιδί να χρειάζεται την επιδοκιμασία και την αποδοχή σας. Ετσι, αν νιώσει πως δεν το εγκρίνετε σαν άτομο, θα αρχίσει να κάνει προσπάθειες για να κερδίσει την επιδοκιμασία σας. Πολλές από αυτές τις προσπάθειες εσείς μπορεί να τις αποδοκιμάσετε, όμως το παιδί δεν το ξέρει αυτό από την αρχή και έτσι θα συνεχίσει να προσπαθεί. Βέβαια, σε πολλά πράγματα θα φανεί αδέξιο, γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να πετύχει. Μονάχα νιώθει μέσα του κάποιο κενό και ζητάει να βρει τρόπους να το γεμίσει.
Η Μαίρη στριφογυρνούσε μέσα στο σπίτι και κλαψούριζε συνέχεια, με αποτέλεσμα να εκνευρίσει τη μητέρα της. Έχασε την υπομονή της και της φώναξε : «Πάψε, επιτέλους! Κάθε μέρα τα ίδια κάνεις!». Φυσικά, αυτή η συμπεριφορά δεν βοήθησε την κατάσταση. Η στάση της Μαίρης έγινε χειρότερη, καθώς προσπαθούσε απεγνωσμένα να κερδίσει την επιδοκιμασία της μητέρας της. Και μόνον όταν αυτή έμαθε ότι έπρεπε να δείχνει την έγκρισή της για τις καλές πράξεις της Μαίρης, όσο άσχημη κι αν ήταν η διαγωγή της σε κάποιους άλλους τομείς, μόνο τότε η μικρή Μαίρη μπόρεσε να βελτιωθεί. Αυτό έγινε, γιατί η μητέρα της της έδειξε ότι είναι σημαντικό πρόσωπο στη ζωή της, με αποτέλεσμα η Μαίρη ν’ αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Πώς όμως θα δείξετε την επιδοκιμασία σας; Υπάρχουν πολλοί τρόποι, κρυφοί και φανεροί, για να δείξετε αυτό που αισθάνεσθε. Κάθε παιδί μπορεί να νιώσει τι σημαίνει ένα χαμόγελό σας, ένα χάδι σας, ένα αγκάλιασμα, μια στιγμή που θα την αφιερώσετε μοναχά σ’ εκείνο. Ακόμα κι ένα μωρό θα μπορέσει ν’ ανταποκριθεί στη ζεστασιά της φωνής σας και όλα τα παιδιά πάνω από δύο χρονών είναι σε θέση να καταλάβουν μια στάση επιδοκιμασίας και εκτίμησης που θα κρατήσετε απέναντί τους. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να κάνετε την επιδοκιμασία τρόπο συμπεριφοράς και αντιμετώπισης του παιδιού σας. Αν, ειλικρινά, εγκρίνετε και αποδέχεστε το παιδί σαν άτομο, ακόμα και αν είστε αντίθετοι με κάποιες του πράξεις, τότε το παιδί θα αντιληφθεί και θα κατανοήσει τα πραγματικά κίνητρα της συμπεριφοράς σας, με αποτέλεσμα να νιώσει ικανοποιημένο με τον εαυτό του.
Και κάτι ακόμα. Έχετε αναρωτηθεί, πως όταν εσείς οι ίδιοι εγκρίνετε και αποδέχεστε τον εαυτό σας, τότε θα μεταδοθεί όλη αυτή η «διαδικασία» στο παιδί ακόμα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά; Λοιπόν, τι λέτε; Αμφίδρομη η χρησιμότητα! Συμφωνείτε; 
Γιατί δεν ξεκινάτε αμέσως τώρα;
Πηγή: lampaterre.blogspot.gr


Χτίσε τη θετική του εικόνα βήμα-βήμα!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το πώς βλέπουν τα παιδιά τον εαυτό τους καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την ένταξή τους στον κόσμο. Μια από τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ επιτυχημένων και αποτυχημένων στη ζωή είναι, ότι οι επιτυχημένοι έχουν αυτοπεποίθηση και πιστεύουν ότι αξίζουν να βρίσκονται στον κύκλο των επιτυχημένων. Το καλύτερο, ίσως, δώρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι να τα βοηθήσουν να έχουν μια θετική εικόνα του εαυτού τους. Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν. Κανένας γονιός δεν μπορεί να τα κάνει όλα σωστά. Αλλά κάθε γονιός μπορεί να κάνει πολλά σωστά πράγματα για να ενθαρρύνει και να παρακινήσει το παιδί του. Στήριξη, φροντίδα, προσοχή, έπαινος και το χαμόγελο, πλέον, βρίσκεται μόνιμα στο πρόσωπο του παιδιού, κερδίζοντας βήμα-βήμα τη ζωή.
Είναι αλήθεια, ότι δεν μπορείτε πάντα να επιδοκιμάζετε όλες τις πράξεις του παιδιού, εκτός κι αν είστε διατεθειμένοι να παραβλέπετε τα σφάλματά του. Το παιδί σας βλέπει σαν επίκεντρο του σύμπαντος και η κρίση σας είναι γι’ αυτό, το μέτρο όλων των πραγμάτων. Είναι φυσικό, λοιπόν, το παιδί να χρειάζεται την επιδοκιμασία και την αποδοχή σας. Ετσι, αν νιώσει πως δεν το εγκρίνετε σαν άτομο, θα αρχίσει να κάνει προσπάθειες για να κερδίσει την επιδοκιμασία σας. Πολλές από αυτές τις προσπάθειες εσείς μπορεί να τις αποδοκιμάσετε, όμως το παιδί δεν το ξέρει αυτό από την αρχή και έτσι θα συνεχίσει να προσπαθεί. Βέβαια, σε πολλά πράγματα θα φανεί αδέξιο, γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να πετύχει. Μονάχα νιώθει μέσα του κάποιο κενό και ζητάει να βρει τρόπους να το γεμίσει.
Η Μαίρη στριφογυρνούσε μέσα στο σπίτι και κλαψούριζε συνέχεια, με αποτέλεσμα να εκνευρίσει τη μητέρα της. Έχασε την υπομονή της και της φώναξε : «Πάψε, επιτέλους! Κάθε μέρα τα ίδια κάνεις!». Φυσικά, αυτή η συμπεριφορά δεν βοήθησε την κατάσταση. Η στάση της Μαίρης έγινε χειρότερη, καθώς προσπαθούσε απεγνωσμένα να κερδίσει την επιδοκιμασία της μητέρας της. Και μόνον όταν αυτή έμαθε ότι έπρεπε να δείχνει την έγκρισή της για τις καλές πράξεις της Μαίρης, όσο άσχημη κι αν ήταν η διαγωγή της σε κάποιους άλλους τομείς, μόνο τότε η μικρή Μαίρη μπόρεσε να βελτιωθεί. Αυτό έγινε, γιατί η μητέρα της της έδειξε ότι είναι σημαντικό πρόσωπο στη ζωή της, με αποτέλεσμα η Μαίρη ν’ αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Πώς όμως θα δείξετε την επιδοκιμασία σας; Υπάρχουν πολλοί τρόποι, κρυφοί και φανεροί, για να δείξετε αυτό που αισθάνεσθε. Κάθε παιδί μπορεί να νιώσει τι σημαίνει ένα χαμόγελό σας, ένα χάδι σας, ένα αγκάλιασμα, μια στιγμή που θα την αφιερώσετε μοναχά σ’ εκείνο. Ακόμα κι ένα μωρό θα μπορέσει ν’ ανταποκριθεί στη ζεστασιά της φωνής σας και όλα τα παιδιά πάνω από δύο χρονών είναι σε θέση να καταλάβουν μια στάση επιδοκιμασίας και εκτίμησης που θα κρατήσετε απέναντί τους. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να κάνετε την επιδοκιμασία τρόπο συμπεριφοράς και αντιμετώπισης του παιδιού σας. Αν, ειλικρινά, εγκρίνετε και αποδέχεστε το παιδί σαν άτομο, ακόμα και αν είστε αντίθετοι με κάποιες του πράξεις, τότε το παιδί θα αντιληφθεί και θα κατανοήσει τα πραγματικά κίνητρα της συμπεριφοράς σας, με αποτέλεσμα να νιώσει ικανοποιημένο με τον εαυτό του.
Και κάτι ακόμα. Έχετε αναρωτηθεί, πως όταν εσείς οι ίδιοι εγκρίνετε και αποδέχεστε τον εαυτό σας, τότε θα μεταδοθεί όλη αυτή η «διαδικασία» στο παιδί ακόμα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά; Λοιπόν, τι λέτε; Αμφίδρομη η χρησιμότητα! Συμφωνείτε; 
Γιατί δεν ξεκινάτε αμέσως τώρα;
Πηγή: lampaterre.blogspot.gr


Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να καταφέρει ένας γονιός να κάνει τα παιδιά του ευτυχισμένα και ισορροπημένα. Με τη βοήθεια της επιστήμης, το τοπίο ξεκαθαρίζει ακόμα περισσότερο.
Σύμφωνα με τη Stephanie Pappas, επιστημονική αρθρογράφο στο «LiveScience», οι ειδικοί, μέσα από μακροχρόνιες έρευνες, έχουν να καταθέσουν τη δική τους επιστημονική εμπειρία, προτείνοντάς μας ορισμένα δοκιμασμένα και αποτελεσματικά tips για το μεγάλο ρόλο της ζωής μας. Ας δούμε, λοιπόν, το 10λογο του «καλού» γονιού…
1.Το χιούμορ βοηθάει
Το να αστειεύεστε με τα παιδιά σας τα βοηθάει να γίνουν κοινωνικά, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο«Economic and Social Research Councils’ Festival of Social Science». Όταν οι γονείς έχουν χιούμορ και μπορούν να αυτοσαρκάζονται ή να υποδύονται ρόλους, δίνουν στα παιδιά τους το έναυσμα και τα εργαλεία για να σκέφτονται δημιουργικά, να κοινωνικοποιούνται κάνοντας φίλους και να διαχειρίζονται το στρες. Οπότε χαλαρώστε και παίξτε μαζί τους «κλέφτες και αστυνόμους» - τα παιδιά σας θα σας ευγνωμονούν για όλη τους τη ζωή!
2.Να είστε θετικοί
Οι γονείς που εκφράζουν αρνητικά συναισθήματα στα μωρά τους ή τους φέρονται με σκληρότητα, είναι πολύ πιθανό να έρθουν αντιμέτωποι με επιθετικά νήπια. Αυτά δεν είναι καθόλου καλά νέα, μιας και η επιθετική συμπεριφορά στην ηλικία των 5 ετών συνδέεται με την εκδήλωση εγκληματικότητας στην ενήλικη ζωή, ακόμα και στο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεων με το άλλο φύλο, σύμφωνα με σχετική έρευνα. Οπότε, αν αντιληφθείτε ότι εγκλωβίζεστε στο φαύλο κύκλο «θυμωμένος γονιός = θυμωμένο παιδί = πιο θυμωμένος γονιός» κ.ο.κ., προσπαθήστε να τον σπάσετε και να απεγκλωβιστείτε. Είναι σίγουρο ότι θα σας απαλλάξει από ανούσιες αλλά και επικίνδυνες καταστάσεις!
3.Καλλιεργήστε την αυτο-συμπόνια
Η ενοχικότητα των γονιών είναι μια πραγματικότητα, αλλά αποφύγετε τις υπερβολές. έρευνες έχουν δείξει ότι η αποδοχή και η αγάπη μας για τον εαυτό μας είναι από τις πιο σημαντικές αξίες στη ζωή ενός ανθρώπου, που τον βοηθούν να μπορεί να αντεπεξέρχεται στις διάφορες προκλήσεις. Η αυτό-συμπόνια είναι αποτέλεσμα βαθιάς περισυλλογής και αποτελεί κατάκτηση ενός συγκροτημένου μυαλού, που έχει την ικανότητα να διαχειρίζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του χωρίς να χρειάζεται να τα καταπιέζει ή να τα αγνοεί. Είναι η δυνατότητα του να αντιλαμβάνεται κάποιος πότε υποφέρει ο ίδιος, προκειμένου να μπορεί να βγει από τη δυσάρεστη κατάσταση.Οπότε, ως γονείς, μπορείτε να δείχνετε την αγάπη σας για τον εαυτό σας μέσα από τη διαδικασία της ανατροφής των παιδιών σας, ώστε να αποτελείτε για εκείνα το πρότυπο παράδειγμα. 
4.Αφήστε τα να ανοίξουν τα φτερά τους
Όταν έρχεται η στιγμή τα παιδιά να πάρουν το δρόμο τους, οι ειδικοί συνιστούν να τα διευκολύνουμε να το κάνουν. Σύμφωνα με έρευνες, οι πρωτοετείς φοιτητές που έχουν υπερπροστατευτικούς και παρεμβατικούς γονείς είναι πιο πιθανό να είναι στρεσαρισμένοι, αμήχανοι και «κλειστοί» σε νέες εμπειρίες συγκριτικά με τους συμφοιτητές τους που έχουν πιο χαλαρούς γονείς. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα αναγκάσετε το παιδί σας στα 18 του χρόνια να κόψεις τους οικογενειακούς δεσμούς, αλλά, αν πιάσετε τον εαυτό σας να τηλεφωνεί τους καθηγητές του κάνοντας παράπονα για τους βαθμούς του, τότε μάλλον πρέπει να τον φρενάρετε και να κάνετε ένα βήμα πίσω!
5.Μην παραμελείτε το γάμο σας
Εάν μεγαλώνετε τα παιδιά σας από κοινού με το σύντροφό σας, μη βάλετε τη σχέση σας μαζί του σε δεύτερη μοίρα μετά τη γέννησή τους. Οι γονείς με μωρά που βιώνουν συναισθηματική αστάθεια στο γάμο τους, όπως π.χ. είναι ένα συναινετικό διαζύγιο, ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα ύπνου στη νηπιακή ζωή τους, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Child Development». Όπως κατέδειξαν τα ευρήματα της μελέτης, ένας προβληματικός γάμος όταν το παιδί είναι 9 μηνών μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στον ύπνο του όταν πλέον θα έχει γίνει 18 μηνών. Μια πιθανή αιτία είναι το έντονο στρες που δημιουργείται σε τέτοιες καταστάσεις και το οποίο είναι ικανό να διαταράξει τη διαδικασία του ύπνου. 
6.Φροντίστε την ψυχική σας υγεία
Αν υποψιάζεστε ότι μπορεί να είστε καταθλιπτικοί, ζητήστε βοήθεια - για το καλό το δικό σας και των παιδιών σας. Έρευνες υποστηρίζουν ότι οι καταθλιπτικές μαμάδες αγωνίζονται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Μάλιστα, συχνά αντιδρούν με αδιαφορία στα κλάματά τους συγκριτικά με τις υγιείς μαμάδες. Επιπλέον, οι μαμάδες που υποφέρουν από κατάθλιψη, προκαλούν άγχος στα παιδιά τους ακόμη κι από τη νηπιακή τους ηλικία, όπως φάνηκε σε σχετική έρευνα. Τα ευρήματα αυτά μπορεί να είναι απογοητευτικά, αλλά οι ερευνητές είναι αισιόδοξοι καθώς πιστεύουν ότι ακόμα και αυτοί οι γονείς μπορούν -αν προσπαθήσουν- να υιοθετήσουν ένα θετικό γονεϊκό πρότυπο συμπεριφοράς. 
7.«Μαμάδες, να είστε καλές με τους γιους σας»
Ένας δυνατός δεσμός με τη μαμά τους μπορεί να βοηθήσει τα αγόρια της οικογένειας να μην παρεκκλίνουν σε παραβατικές συμπεριφορές, σύμφωνα με έρευνα. Μια ζεστή και συναισθηματική σχέση ανάμεσα στη μαμά και το γιο της είναι πολύ πιο καθοριστική συγκριτικά με εκείνη που αναπτύσσεται ανάμεσα στη μαμά και την κόρη. Τα συγκεκριμένα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Child Development», υπογραμμίζουν τη σπουδαιότητα του «ασφαλούς δεσμού» ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς τους, ώστε να μπορεί το παιδί να καταφύγει στο γονιό του ως «ασφαλή βάση», νιώθοντας σιγουριά απέναντι σε οτιδήποτε το αναστατώνει. Επιπλέον, ο δεσμός μαμάς-γιου είναι καθοριστικός και για τη μελλοντική ερωτική σχέση του παιδιού, όπως αναφέρεται σε παλαιότερη μελέτη. «Η σχέση των γονιών με τα παιδιά τους είναι άκρως σημαντική και αποτελεί το προπύργιο για τις μετέπειτα διαπροσωπικές σχέσεις στη ζωή μας, ως ενήλικοι, αφού οι γονείς μας αποτελούν τα πρότυπά μας», εξηγεί ο δρ. Constance Gager, ερευνητής στο Montclair State University του Νιου Τζέρσεϊ. 
8.Μη σπουδαιολογείτε την αντιδραστικότητά τους
Οι έφηβοι που αντιμιλούν στους γονείς τους μπορεί να είναι εξοργιστικοί, αλλά η αντιδραστικότητά τους συνδέεται άμεσα με την ικανότητά τους να αντιστέκονται στην ενδεχόμενη πίεση που μπορεί να δεχτούν από τρίτους. Με άλλα λόγια, η αίσθηση αυτονομίας μέσα στο σπίτι θα τους εξασφαλίσει και την αυτονομία στον έξω κόσμο, ανάμεσα στους φίλους κ.ο.κ. Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, οι έφηβοι χρειάζεται να εξασκηθούν στην υπεράσπιση του εαυτού τους, αλλά πάντα με τη βοήθεια και τη συναίνεση των γονιών τους.
9. Μην ποντάρετε στην τελειότητα
Κανείς δεν είναι τέλειος, οπότε δεν είναι ανάγκη να βάζετε τον πήχη τόσο ψηλά ώστε να μην μπορείτε τελικά να αγγίξετε το στόχο. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Personality and Individual Differences», οι νέοι γονείς που πιστεύουν ότι πρέπει να αποδείξουν στην κοινωνία πως είναι ικανοί -άρα τέλειοι- στον καινούργιο ρόλο τους, είναι υπερβολικά στρεσαρισμένοι κι έχουν λιγότερη πίστη στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους. Οπότε, προσπαθήστε να αγνοήσετε αυτή την πίεση του κοινωνικού κατεστημένου, και να είστε βέβαιοι ότι θα είστε πολύ πιο ήρεμοι και αποτελεσματικοί γονείς.
10. «Διαβάστε» τα παιδιά σας
Κάθε γονιός έχει την εντύπωση ότι μεγαλώνει τα παιδιά του με τον καλύτερο τρόπο. Όμως, τελικά, αποδεικνύεται ότι η ανατροφή των παιδιών δεν είναι κάτι που γίνεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στην πραγματικότητα, όπως υποστηρίζει έρευνα που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of Abnormal Child Psychology» και πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, τα παιδιά των οποίων οι γονείς προσαρμόζουν τους κανόνες διαπαιδαγώγησης ανάλογα με την προσωπικότητα των παιδιών τους έχουν κατά 50% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν άγχος και κατάθλιψη, συγκριτικά με εκείνα που έχουν κάθετους στη συμπεριφορά τους γονείς. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ορισμένα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα που παρουσιάζουν δυσκολία στο χειρισμό των συναισθημάτων τους, έχουν ανάγκη από μια μικρή επιπλέον βοήθεια του μπαμπά και της μαμάς. Ωστόσο, συχνά οι γονείς πληγώνουν ακούσια τα παιδιά τους από την υπερπροστασία. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, δρ. Liliana Lengua, «το κλειδί βρίσκεται στην υποστήριξη του γονιού που θα καθορίζεται από την προτροπή του ίδιου του παιδιού».
Πηγή: imommy.gr


Μεγαλώνοντας ευτυχισμένα παιδιά, δημιουργούμε ευτυχισμένους και ισορροπημένους ενήλικες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να καταφέρει ένας γονιός να κάνει τα παιδιά του ευτυχισμένα και ισορροπημένα. Με τη βοήθεια της επιστήμης, το τοπίο ξεκαθαρίζει ακόμα περισσότερο.
Σύμφωνα με τη Stephanie Pappas, επιστημονική αρθρογράφο στο «LiveScience», οι ειδικοί, μέσα από μακροχρόνιες έρευνες, έχουν να καταθέσουν τη δική τους επιστημονική εμπειρία, προτείνοντάς μας ορισμένα δοκιμασμένα και αποτελεσματικά tips για το μεγάλο ρόλο της ζωής μας. Ας δούμε, λοιπόν, το 10λογο του «καλού» γονιού…
1.Το χιούμορ βοηθάει
Το να αστειεύεστε με τα παιδιά σας τα βοηθάει να γίνουν κοινωνικά, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο«Economic and Social Research Councils’ Festival of Social Science». Όταν οι γονείς έχουν χιούμορ και μπορούν να αυτοσαρκάζονται ή να υποδύονται ρόλους, δίνουν στα παιδιά τους το έναυσμα και τα εργαλεία για να σκέφτονται δημιουργικά, να κοινωνικοποιούνται κάνοντας φίλους και να διαχειρίζονται το στρες. Οπότε χαλαρώστε και παίξτε μαζί τους «κλέφτες και αστυνόμους» - τα παιδιά σας θα σας ευγνωμονούν για όλη τους τη ζωή!
2.Να είστε θετικοί
Οι γονείς που εκφράζουν αρνητικά συναισθήματα στα μωρά τους ή τους φέρονται με σκληρότητα, είναι πολύ πιθανό να έρθουν αντιμέτωποι με επιθετικά νήπια. Αυτά δεν είναι καθόλου καλά νέα, μιας και η επιθετική συμπεριφορά στην ηλικία των 5 ετών συνδέεται με την εκδήλωση εγκληματικότητας στην ενήλικη ζωή, ακόμα και στο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεων με το άλλο φύλο, σύμφωνα με σχετική έρευνα. Οπότε, αν αντιληφθείτε ότι εγκλωβίζεστε στο φαύλο κύκλο «θυμωμένος γονιός = θυμωμένο παιδί = πιο θυμωμένος γονιός» κ.ο.κ., προσπαθήστε να τον σπάσετε και να απεγκλωβιστείτε. Είναι σίγουρο ότι θα σας απαλλάξει από ανούσιες αλλά και επικίνδυνες καταστάσεις!
3.Καλλιεργήστε την αυτο-συμπόνια
Η ενοχικότητα των γονιών είναι μια πραγματικότητα, αλλά αποφύγετε τις υπερβολές. έρευνες έχουν δείξει ότι η αποδοχή και η αγάπη μας για τον εαυτό μας είναι από τις πιο σημαντικές αξίες στη ζωή ενός ανθρώπου, που τον βοηθούν να μπορεί να αντεπεξέρχεται στις διάφορες προκλήσεις. Η αυτό-συμπόνια είναι αποτέλεσμα βαθιάς περισυλλογής και αποτελεί κατάκτηση ενός συγκροτημένου μυαλού, που έχει την ικανότητα να διαχειρίζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του χωρίς να χρειάζεται να τα καταπιέζει ή να τα αγνοεί. Είναι η δυνατότητα του να αντιλαμβάνεται κάποιος πότε υποφέρει ο ίδιος, προκειμένου να μπορεί να βγει από τη δυσάρεστη κατάσταση.Οπότε, ως γονείς, μπορείτε να δείχνετε την αγάπη σας για τον εαυτό σας μέσα από τη διαδικασία της ανατροφής των παιδιών σας, ώστε να αποτελείτε για εκείνα το πρότυπο παράδειγμα. 
4.Αφήστε τα να ανοίξουν τα φτερά τους
Όταν έρχεται η στιγμή τα παιδιά να πάρουν το δρόμο τους, οι ειδικοί συνιστούν να τα διευκολύνουμε να το κάνουν. Σύμφωνα με έρευνες, οι πρωτοετείς φοιτητές που έχουν υπερπροστατευτικούς και παρεμβατικούς γονείς είναι πιο πιθανό να είναι στρεσαρισμένοι, αμήχανοι και «κλειστοί» σε νέες εμπειρίες συγκριτικά με τους συμφοιτητές τους που έχουν πιο χαλαρούς γονείς. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα αναγκάσετε το παιδί σας στα 18 του χρόνια να κόψεις τους οικογενειακούς δεσμούς, αλλά, αν πιάσετε τον εαυτό σας να τηλεφωνεί τους καθηγητές του κάνοντας παράπονα για τους βαθμούς του, τότε μάλλον πρέπει να τον φρενάρετε και να κάνετε ένα βήμα πίσω!
5.Μην παραμελείτε το γάμο σας
Εάν μεγαλώνετε τα παιδιά σας από κοινού με το σύντροφό σας, μη βάλετε τη σχέση σας μαζί του σε δεύτερη μοίρα μετά τη γέννησή τους. Οι γονείς με μωρά που βιώνουν συναισθηματική αστάθεια στο γάμο τους, όπως π.χ. είναι ένα συναινετικό διαζύγιο, ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα ύπνου στη νηπιακή ζωή τους, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Child Development». Όπως κατέδειξαν τα ευρήματα της μελέτης, ένας προβληματικός γάμος όταν το παιδί είναι 9 μηνών μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στον ύπνο του όταν πλέον θα έχει γίνει 18 μηνών. Μια πιθανή αιτία είναι το έντονο στρες που δημιουργείται σε τέτοιες καταστάσεις και το οποίο είναι ικανό να διαταράξει τη διαδικασία του ύπνου. 
6.Φροντίστε την ψυχική σας υγεία
Αν υποψιάζεστε ότι μπορεί να είστε καταθλιπτικοί, ζητήστε βοήθεια - για το καλό το δικό σας και των παιδιών σας. Έρευνες υποστηρίζουν ότι οι καταθλιπτικές μαμάδες αγωνίζονται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Μάλιστα, συχνά αντιδρούν με αδιαφορία στα κλάματά τους συγκριτικά με τις υγιείς μαμάδες. Επιπλέον, οι μαμάδες που υποφέρουν από κατάθλιψη, προκαλούν άγχος στα παιδιά τους ακόμη κι από τη νηπιακή τους ηλικία, όπως φάνηκε σε σχετική έρευνα. Τα ευρήματα αυτά μπορεί να είναι απογοητευτικά, αλλά οι ερευνητές είναι αισιόδοξοι καθώς πιστεύουν ότι ακόμα και αυτοί οι γονείς μπορούν -αν προσπαθήσουν- να υιοθετήσουν ένα θετικό γονεϊκό πρότυπο συμπεριφοράς. 
7.«Μαμάδες, να είστε καλές με τους γιους σας»
Ένας δυνατός δεσμός με τη μαμά τους μπορεί να βοηθήσει τα αγόρια της οικογένειας να μην παρεκκλίνουν σε παραβατικές συμπεριφορές, σύμφωνα με έρευνα. Μια ζεστή και συναισθηματική σχέση ανάμεσα στη μαμά και το γιο της είναι πολύ πιο καθοριστική συγκριτικά με εκείνη που αναπτύσσεται ανάμεσα στη μαμά και την κόρη. Τα συγκεκριμένα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Child Development», υπογραμμίζουν τη σπουδαιότητα του «ασφαλούς δεσμού» ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς τους, ώστε να μπορεί το παιδί να καταφύγει στο γονιό του ως «ασφαλή βάση», νιώθοντας σιγουριά απέναντι σε οτιδήποτε το αναστατώνει. Επιπλέον, ο δεσμός μαμάς-γιου είναι καθοριστικός και για τη μελλοντική ερωτική σχέση του παιδιού, όπως αναφέρεται σε παλαιότερη μελέτη. «Η σχέση των γονιών με τα παιδιά τους είναι άκρως σημαντική και αποτελεί το προπύργιο για τις μετέπειτα διαπροσωπικές σχέσεις στη ζωή μας, ως ενήλικοι, αφού οι γονείς μας αποτελούν τα πρότυπά μας», εξηγεί ο δρ. Constance Gager, ερευνητής στο Montclair State University του Νιου Τζέρσεϊ. 
8.Μη σπουδαιολογείτε την αντιδραστικότητά τους
Οι έφηβοι που αντιμιλούν στους γονείς τους μπορεί να είναι εξοργιστικοί, αλλά η αντιδραστικότητά τους συνδέεται άμεσα με την ικανότητά τους να αντιστέκονται στην ενδεχόμενη πίεση που μπορεί να δεχτούν από τρίτους. Με άλλα λόγια, η αίσθηση αυτονομίας μέσα στο σπίτι θα τους εξασφαλίσει και την αυτονομία στον έξω κόσμο, ανάμεσα στους φίλους κ.ο.κ. Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, οι έφηβοι χρειάζεται να εξασκηθούν στην υπεράσπιση του εαυτού τους, αλλά πάντα με τη βοήθεια και τη συναίνεση των γονιών τους.
9. Μην ποντάρετε στην τελειότητα
Κανείς δεν είναι τέλειος, οπότε δεν είναι ανάγκη να βάζετε τον πήχη τόσο ψηλά ώστε να μην μπορείτε τελικά να αγγίξετε το στόχο. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Personality and Individual Differences», οι νέοι γονείς που πιστεύουν ότι πρέπει να αποδείξουν στην κοινωνία πως είναι ικανοί -άρα τέλειοι- στον καινούργιο ρόλο τους, είναι υπερβολικά στρεσαρισμένοι κι έχουν λιγότερη πίστη στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους. Οπότε, προσπαθήστε να αγνοήσετε αυτή την πίεση του κοινωνικού κατεστημένου, και να είστε βέβαιοι ότι θα είστε πολύ πιο ήρεμοι και αποτελεσματικοί γονείς.
10. «Διαβάστε» τα παιδιά σας
Κάθε γονιός έχει την εντύπωση ότι μεγαλώνει τα παιδιά του με τον καλύτερο τρόπο. Όμως, τελικά, αποδεικνύεται ότι η ανατροφή των παιδιών δεν είναι κάτι που γίνεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στην πραγματικότητα, όπως υποστηρίζει έρευνα που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of Abnormal Child Psychology» και πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, τα παιδιά των οποίων οι γονείς προσαρμόζουν τους κανόνες διαπαιδαγώγησης ανάλογα με την προσωπικότητα των παιδιών τους έχουν κατά 50% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν άγχος και κατάθλιψη, συγκριτικά με εκείνα που έχουν κάθετους στη συμπεριφορά τους γονείς. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ορισμένα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα που παρουσιάζουν δυσκολία στο χειρισμό των συναισθημάτων τους, έχουν ανάγκη από μια μικρή επιπλέον βοήθεια του μπαμπά και της μαμάς. Ωστόσο, συχνά οι γονείς πληγώνουν ακούσια τα παιδιά τους από την υπερπροστασία. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, δρ. Liliana Lengua, «το κλειδί βρίσκεται στην υποστήριξη του γονιού που θα καθορίζεται από την προτροπή του ίδιου του παιδιού».
Πηγή: imommy.gr


Τα ΚΕΠ του Δήμου Φλώρινας σας ενημερώνουν σχετικά με τη διαδικασία αναδιανομής των αδιάθετων δελτίων του Κοινωνικού-Ιαματικού τουρισμού, του Εκδρομικού προγράμματος και των δελτίων Θεάματος του ΛΑΕ/ΟΓΑ έτους 2017.
Σας ενημερώνουμε ότι η διαδικασία αναδιανομής των αδιάθετων δελτίων του Κοινωνικού-Ιαματικού τουρισμού, του Εκδρομικού προγράμματος και των δελτίων Θεάματος του ΛΑΕ/ΟΓΑ έτους 2017 διαμορφώνεται όπως παρακάτω:
Από 15/09/2017, τυχόν αδιάθετα δελτία των προγραμμάτων Κοινωνικού-Ιαματικού Τουρισμού, Εκδρομικού Προγράμματος και δελτίων Θεάματος του ΛΑΕ/ΟΓΑ έτους 2017, θα διανέμονται, με σειρά προτεραιότητας προσέλευσης στα ΚΕΠ, σε όλους τους δικαιούχους που υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής για τα ανωτέρω προγράμματα, συμπεριλαμβανομένων και των κληρωθέντων που δεν παρέλαβαν τα δελτία τους μέχρι 08/09/2017.
Στα προγράμματα Κοινωνικού-Ιαματικού και Εκδρομικού Τουρισμού, η σειρά προτίμησης και ειδικότερα η πρώτη επιλογή στην αίτηση συμμετοχής  στα ανωτέρω προγράμματα, καθορίζει σε πιο πρόγραμμα μπορεί να συμμετέχουν οι δικαιούχοι με σειρά προτεραιότητας. Έτσι, αν για  παράδειγμα κάποιος δικαιούχος επέλεξε ως πρώτη επιλογή το πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού αλλά κληρώθηκε στο πρόγραμμα του Εκδρομικού Τουρισμού επιτρέπεται να συμμετέχει με σειρά προτεραιότητας στο πρόγραμμα του Κοινωνικού τουρισμού.  Αντιθέτως αν κάποιος δήλωσε στην αίτηση συμμετοχής ως πρώτη προτίμηση το Εκδρομικό πρόγραμμα τουρισμού και κληρώθηκε σε αυτό, δεν μπορεί να συμμετέχει με σειρά προτεραιότητας σε κανένα άλλο πρόγραμμα εκτός του εκδρομικού προγράμματος.
Για το πρόγραμμα δωρεάν παροχής εισιτηρίων θεάτρου η σειρά προτίμησης στην αίτηση συμμετοχής δεν επηρεάζει τη συμμετοχή στη διανομή με σειρά προτεραιότητας. Έτσι, μπορούν να συμμετέχουν όλοι όσοι υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής στο πρόγραμμα συμπεριλαμβανομένων και των κληρωθέντων που δεν παρέλαβαν τα δελτία τους μέχρι 08/09/2017.
Ειδικότερα, για να παραλάβουν τυχόν αδιάθετα δελτία οι δικαιούχοι που υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής στα προγράμματα Κοινωνικού-Ιαματικού Τουρισμού, πρέπει να ακολουθήσουν τα παρακάτω βήματα:
Κράτηση δωματίου σε τουριστικό κατάλυμα, από τον αναρτημένο στην ιστοσελίδα του ΟΓΑ www.oga.gr κατάλογο των συμβεβλημένων τουριστικών καταλυμάτων, από το οποίο ζητείται να τους αποσταλεί επιβεβαίωση της κράτησης (π.χ. voucher).
Από 15/09/2017, καταχώρηση στοιχείων σχετικών με την κράτηση του δωματίου (επωνυμία καταλύματος, διάστημα διαμονής) στη σχετική ηλεκτρονική εφαρμογή, η οποία είναι διαθέσιμη στην αρχική σελίδα της επίσημης ιστοσελίδας του ΟΓΑ www.oga.gr, από τους ίδιους τους δικαιούχους ή μέσω ΚΕΠ.
Μετά την καταχώρηση της κράτησης του δωματίου στην ηλεκτρονική εφαρμογή του ΟΓΑ, οι δικαιούχοι πρέπει να προσέρχονται στο ΚΕΠ για να παραλάβουν τα δελτία τους αυθημερόν. Σε διαφορετική περίπτωση, οι δικαιούχοι θα χάνουν τα δελτία τους, τα οποία θα είναι διαθέσιμα ξανά.
Επισημαίνεται ότι φέτος, για πρώτη φορά, υπάρχει η δυνατότητα παραλαβής δελτίων αυθημερόν μετά από αναμονή περίπου 30 λεπτών της ώρας.
Μετά την καταχώρηση της κράτησης του δωματίου στην ηλεκτρονική
εφαρμογή   του   ΟΓΑ
Μετά την καταχώρηση της κράτησης του δωματίου στην ηλεκτρονική
εφαρμογή   του   ΟΓΑ
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητούν πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες στα προγράμματα του ΛΑΕ/ΟΓΑ στην ιστοσελίδα του ΟΓΑ: www.oga.gr, στη διαδρομή Προγράμματα Αγροτικής Εστίας/ Πληροφορίες για τους δικαιούχους προγραμμάτων Αγροτικής Εστίας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των Δελτίων του ΛΑΕ / ΟΓΑ έτους 2017, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα ΚΕΠ του Δήμου μας.
Υπενθυμίζουμε ότι το Ωράριο Λειτουργίας των ΚΕΠ της πόλης μας είναι : ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08:00 – 20:00 και ΣΑΒΒΑΤΟ 08:00 – 14:00, ενώ των αποκεντρωμένων ΚΕΠ του Δήμου ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 07:30 – 15:30.


Τα ΚΕΠ του Δήμου Φλώρινας σας ενημερώνουν σχετικά με τη διαδικασία αναδιανομής των αδιάθετων δελτίων του Κοινωνικού-Ιαματικού τουρισμού

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα ΚΕΠ του Δήμου Φλώρινας σας ενημερώνουν σχετικά με τη διαδικασία αναδιανομής των αδιάθετων δελτίων του Κοινωνικού-Ιαματικού τουρισμού, του Εκδρομικού προγράμματος και των δελτίων Θεάματος του ΛΑΕ/ΟΓΑ έτους 2017.
Σας ενημερώνουμε ότι η διαδικασία αναδιανομής των αδιάθετων δελτίων του Κοινωνικού-Ιαματικού τουρισμού, του Εκδρομικού προγράμματος και των δελτίων Θεάματος του ΛΑΕ/ΟΓΑ έτους 2017 διαμορφώνεται όπως παρακάτω:
Από 15/09/2017, τυχόν αδιάθετα δελτία των προγραμμάτων Κοινωνικού-Ιαματικού Τουρισμού, Εκδρομικού Προγράμματος και δελτίων Θεάματος του ΛΑΕ/ΟΓΑ έτους 2017, θα διανέμονται, με σειρά προτεραιότητας προσέλευσης στα ΚΕΠ, σε όλους τους δικαιούχους που υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής για τα ανωτέρω προγράμματα, συμπεριλαμβανομένων και των κληρωθέντων που δεν παρέλαβαν τα δελτία τους μέχρι 08/09/2017.
Στα προγράμματα Κοινωνικού-Ιαματικού και Εκδρομικού Τουρισμού, η σειρά προτίμησης και ειδικότερα η πρώτη επιλογή στην αίτηση συμμετοχής  στα ανωτέρω προγράμματα, καθορίζει σε πιο πρόγραμμα μπορεί να συμμετέχουν οι δικαιούχοι με σειρά προτεραιότητας. Έτσι, αν για  παράδειγμα κάποιος δικαιούχος επέλεξε ως πρώτη επιλογή το πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού αλλά κληρώθηκε στο πρόγραμμα του Εκδρομικού Τουρισμού επιτρέπεται να συμμετέχει με σειρά προτεραιότητας στο πρόγραμμα του Κοινωνικού τουρισμού.  Αντιθέτως αν κάποιος δήλωσε στην αίτηση συμμετοχής ως πρώτη προτίμηση το Εκδρομικό πρόγραμμα τουρισμού και κληρώθηκε σε αυτό, δεν μπορεί να συμμετέχει με σειρά προτεραιότητας σε κανένα άλλο πρόγραμμα εκτός του εκδρομικού προγράμματος.
Για το πρόγραμμα δωρεάν παροχής εισιτηρίων θεάτρου η σειρά προτίμησης στην αίτηση συμμετοχής δεν επηρεάζει τη συμμετοχή στη διανομή με σειρά προτεραιότητας. Έτσι, μπορούν να συμμετέχουν όλοι όσοι υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής στο πρόγραμμα συμπεριλαμβανομένων και των κληρωθέντων που δεν παρέλαβαν τα δελτία τους μέχρι 08/09/2017.
Ειδικότερα, για να παραλάβουν τυχόν αδιάθετα δελτία οι δικαιούχοι που υπέβαλαν αίτηση συμμετοχής στα προγράμματα Κοινωνικού-Ιαματικού Τουρισμού, πρέπει να ακολουθήσουν τα παρακάτω βήματα:
Κράτηση δωματίου σε τουριστικό κατάλυμα, από τον αναρτημένο στην ιστοσελίδα του ΟΓΑ www.oga.gr κατάλογο των συμβεβλημένων τουριστικών καταλυμάτων, από το οποίο ζητείται να τους αποσταλεί επιβεβαίωση της κράτησης (π.χ. voucher).
Από 15/09/2017, καταχώρηση στοιχείων σχετικών με την κράτηση του δωματίου (επωνυμία καταλύματος, διάστημα διαμονής) στη σχετική ηλεκτρονική εφαρμογή, η οποία είναι διαθέσιμη στην αρχική σελίδα της επίσημης ιστοσελίδας του ΟΓΑ www.oga.gr, από τους ίδιους τους δικαιούχους ή μέσω ΚΕΠ.
Μετά την καταχώρηση της κράτησης του δωματίου στην ηλεκτρονική εφαρμογή του ΟΓΑ, οι δικαιούχοι πρέπει να προσέρχονται στο ΚΕΠ για να παραλάβουν τα δελτία τους αυθημερόν. Σε διαφορετική περίπτωση, οι δικαιούχοι θα χάνουν τα δελτία τους, τα οποία θα είναι διαθέσιμα ξανά.
Επισημαίνεται ότι φέτος, για πρώτη φορά, υπάρχει η δυνατότητα παραλαβής δελτίων αυθημερόν μετά από αναμονή περίπου 30 λεπτών της ώρας.
Μετά την καταχώρηση της κράτησης του δωματίου στην ηλεκτρονική
εφαρμογή   του   ΟΓΑ
Μετά την καταχώρηση της κράτησης του δωματίου στην ηλεκτρονική
εφαρμογή   του   ΟΓΑ
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητούν πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες στα προγράμματα του ΛΑΕ/ΟΓΑ στην ιστοσελίδα του ΟΓΑ: www.oga.gr, στη διαδρομή Προγράμματα Αγροτικής Εστίας/ Πληροφορίες για τους δικαιούχους προγραμμάτων Αγροτικής Εστίας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των Δελτίων του ΛΑΕ / ΟΓΑ έτους 2017, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα ΚΕΠ του Δήμου μας.
Υπενθυμίζουμε ότι το Ωράριο Λειτουργίας των ΚΕΠ της πόλης μας είναι : ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08:00 – 20:00 και ΣΑΒΒΑΤΟ 08:00 – 14:00, ενώ των αποκεντρωμένων ΚΕΠ του Δήμου ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 07:30 – 15:30.


Τα  Δ.Σ των Συλλόγων: Εύξεινος Λέσχη Φλώρινας, Σύλλογος Θεσσαλών και Φίλων Ν. Φλώρινας, Πολιτιστικός Σύλλογος Πολυπλατάνου «Μέγας Αλέξανδρος», Σύλλογος Κιουταχιωτών και Μικρασιατών « Ο Άγιος Μηνάς» , εκφράζουν  τις θερμές τους ευχαριστίες σε όσες και όσους παραβρέθηκαν στην εκδήλωση «Πατρίδων Γεύσεις- Τα εδέσματα και τα έθιμα του Γάμου».  Η μεγάλη προσέλευση, η ενεργή συμμετοχή και η συγκινητική προσφορά σε είδη τροφίμων και καθαριότητας για αυτούς που έχουν ανάγκη, αποτελούν για όλους τους συλλόγους το μοναδικό κίνητρο, ώστε να συνεχιστεί  η συνεργασία τους τόσο σε σχέση με αυτήν την εκδήλωση όσο και γενικότερα.  Αυτό που πραγματικά είναι σημαντικό να αναδειχθεί από όλη αυτή την προσπάθεια είναι ότι ο πολιτισμός ενώνει.
Η βοήθεια της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Αντιπεριφερειάρχη Φλώρινας κ. Μπίρου Στέφανου ήταν πραγματικά ανεκτίμητη. Τα Δ.Σ των συμμετεχόντων  συλλόγων τον ευχαριστούν ιδιαίτερα.
Επίσης ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και ένα ακόμα μεγαλύτερο «μπράβο» αξίζει σε όλους όσους εθελοντικά βοήθησαν τόσο στην προετοιμασία των παραδοσιακών γαμήλιων εδεσμάτων όσο και στην παρουσίαση των γαμήλιων εθίμων . Η επιτυχία της εκδήλωσης οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτούς.
Τέλος, θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσουμε  δύο επιχειρηματίες της περιοχής μας, τον κύριο Αναστασίου Νίκο ιδιοκτήτη της επιχείρησης παραγωγής αναψυκτικών και νερών ΟΝΕ, και τον κύριο Δινάκη Δημήτριο, ιδιοκτήτη της επιχείρησης παραγωγής αναψυκτικών Δινάκη, που με μεγάλη χαρά μας προσέφεραν αναψυκτικά και νερά για να συνοδεύσουν τα πεντανόστιμα γαμήλια εδέσματα, που ετοίμασαν οι συμμετέχοντες σύλλογοι. Επίσης ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Κωνσταντίνο Δαούλα  και την σύζυγο του Μαρία  για την μεγάλη βοήθεια που προσέφεραν στην προετοιμασία των εδεσμάτων, καθώς και τον γλύπτη Καλαμάρα Φίλιππο για την πολύτιμη βοήθειά του. Επιπλέον ευχαριστούμε θερμά τον συνεταιρισμό «ΠΕΛΕΚΑΝΟ» για τα προϊόντα που προσέφερε και την κυρία Νάνου Ελένη ιδιοκτήτρια καταστήματος  ειδών γάμου και βαφτιστικών για την προσφορά της.
Τέλος ευχαριστούμε θερμά τα ΜΜΕ της περιοχής μας για την άριστη συνεργασία της και την κάλυψη της εκδήλωσης.
Τα Δ.Σ των Συλλόγων.

Ευχαριστήριο!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα  Δ.Σ των Συλλόγων: Εύξεινος Λέσχη Φλώρινας, Σύλλογος Θεσσαλών και Φίλων Ν. Φλώρινας, Πολιτιστικός Σύλλογος Πολυπλατάνου «Μέγας Αλέξανδρος», Σύλλογος Κιουταχιωτών και Μικρασιατών « Ο Άγιος Μηνάς» , εκφράζουν  τις θερμές τους ευχαριστίες σε όσες και όσους παραβρέθηκαν στην εκδήλωση «Πατρίδων Γεύσεις- Τα εδέσματα και τα έθιμα του Γάμου».  Η μεγάλη προσέλευση, η ενεργή συμμετοχή και η συγκινητική προσφορά σε είδη τροφίμων και καθαριότητας για αυτούς που έχουν ανάγκη, αποτελούν για όλους τους συλλόγους το μοναδικό κίνητρο, ώστε να συνεχιστεί  η συνεργασία τους τόσο σε σχέση με αυτήν την εκδήλωση όσο και γενικότερα.  Αυτό που πραγματικά είναι σημαντικό να αναδειχθεί από όλη αυτή την προσπάθεια είναι ότι ο πολιτισμός ενώνει.
Η βοήθεια της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Αντιπεριφερειάρχη Φλώρινας κ. Μπίρου Στέφανου ήταν πραγματικά ανεκτίμητη. Τα Δ.Σ των συμμετεχόντων  συλλόγων τον ευχαριστούν ιδιαίτερα.
Επίσης ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και ένα ακόμα μεγαλύτερο «μπράβο» αξίζει σε όλους όσους εθελοντικά βοήθησαν τόσο στην προετοιμασία των παραδοσιακών γαμήλιων εδεσμάτων όσο και στην παρουσίαση των γαμήλιων εθίμων . Η επιτυχία της εκδήλωσης οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτούς.
Τέλος, θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσουμε  δύο επιχειρηματίες της περιοχής μας, τον κύριο Αναστασίου Νίκο ιδιοκτήτη της επιχείρησης παραγωγής αναψυκτικών και νερών ΟΝΕ, και τον κύριο Δινάκη Δημήτριο, ιδιοκτήτη της επιχείρησης παραγωγής αναψυκτικών Δινάκη, που με μεγάλη χαρά μας προσέφεραν αναψυκτικά και νερά για να συνοδεύσουν τα πεντανόστιμα γαμήλια εδέσματα, που ετοίμασαν οι συμμετέχοντες σύλλογοι. Επίσης ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Κωνσταντίνο Δαούλα  και την σύζυγο του Μαρία  για την μεγάλη βοήθεια που προσέφεραν στην προετοιμασία των εδεσμάτων, καθώς και τον γλύπτη Καλαμάρα Φίλιππο για την πολύτιμη βοήθειά του. Επιπλέον ευχαριστούμε θερμά τον συνεταιρισμό «ΠΕΛΕΚΑΝΟ» για τα προϊόντα που προσέφερε και την κυρία Νάνου Ελένη ιδιοκτήτρια καταστήματος  ειδών γάμου και βαφτιστικών για την προσφορά της.
Τέλος ευχαριστούμε θερμά τα ΜΜΕ της περιοχής μας για την άριστη συνεργασία της και την κάλυψη της εκδήλωσης.
Τα Δ.Σ των Συλλόγων.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)