Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Την Παρασκευή, 20 Οκτωβρίου 2017 σε όλη τη χώρα θα πραγματοποιηθεί ο φετινός εορτασμός της «Ημέρας της Ελληνικής Αστυνομίας» και του Προστάτη του Σώματος, Μεγαλομάρτυρα Αγίου Αρτεμίου.
Το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων στις Διευθύνσεις Αστυνομίας της Δυτικής Μακεδονίας, έχει ως εξής:
Στην Κοζάνη, έδρα της  Γενικής  Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Μακεδονίας

Ώρα 08:00΄:
Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Κοζάνης
Ώρα 10:00΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Σερβίων & Κοζάνης κ. ΠΑΥΛΟ
Ώρα 10.30΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας

Στα Γρεβενά

Ώρα 08:30΄:
Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Γρεβενών
Ώρα 09:50΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου  Μητροπολίτη  κ. Δαβίδ
Ώρα 10.10΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της        Ελληνικής Αστυνομίας

Στην Καστοριά

Ώρα 07:30΄:
 Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό                       Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καστοριάς
Ώρα 09:30΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό
Ώρα 10.00΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της        Ελληνικής Αστυνομίας

Στη Φλώρινα

Ώρα 08:30΄:
Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό  Ναό Αγίου Παντελεήμονα Φλώρινας
Ώρα 09:45΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό χοροστατούντος του  Σεβασμιότατου  Μητροπολίτη Φλωρίνης – Πρεσπών και Εορδαίας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ
Ώρα 10.15΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της  Ελληνικής Αστυνομίας

Στις ανωτέρω εκδηλώσεις καλούνται να παραστούν οι Θρησκευτικές, Πολιτικές, Δικαστικές και Στρατιωτικές Αρχές της περιοχής, εκπρόσωποι των Μ.Μ.Ε., εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών ενώσεων του προσωπικού, των Ομοσπονδιών Αποστράτων, καθώς και εκπρόσωποι του επιστημονικού - επαγγελματικού κόσμου και όλοι οι πολίτες.


Εορτασμός της «Ημέρας της Ελληνικής Αστυνομίας» και του Προστάτη του Σώματος, Μεγαλομάρτυρα Αγίου Αρτεμίου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Την Παρασκευή, 20 Οκτωβρίου 2017 σε όλη τη χώρα θα πραγματοποιηθεί ο φετινός εορτασμός της «Ημέρας της Ελληνικής Αστυνομίας» και του Προστάτη του Σώματος, Μεγαλομάρτυρα Αγίου Αρτεμίου.
Το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων στις Διευθύνσεις Αστυνομίας της Δυτικής Μακεδονίας, έχει ως εξής:
Στην Κοζάνη, έδρα της  Γενικής  Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Μακεδονίας

Ώρα 08:00΄:
Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Κοζάνης
Ώρα 10:00΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Σερβίων & Κοζάνης κ. ΠΑΥΛΟ
Ώρα 10.30΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας

Στα Γρεβενά

Ώρα 08:30΄:
Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Γρεβενών
Ώρα 09:50΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου  Μητροπολίτη  κ. Δαβίδ
Ώρα 10.10΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της        Ελληνικής Αστυνομίας

Στην Καστοριά

Ώρα 07:30΄:
 Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό                       Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καστοριάς
Ώρα 09:30΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό
Ώρα 10.00΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της        Ελληνικής Αστυνομίας

Στη Φλώρινα

Ώρα 08:30΄:
Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό  Ναό Αγίου Παντελεήμονα Φλώρινας
Ώρα 09:45΄:
Δοξολογία στον ίδιο Ναό χοροστατούντος του  Σεβασμιότατου  Μητροπολίτη Φλωρίνης – Πρεσπών και Εορδαίας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ
Ώρα 10.15΄:
Ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού της  Ελληνικής Αστυνομίας

Στις ανωτέρω εκδηλώσεις καλούνται να παραστούν οι Θρησκευτικές, Πολιτικές, Δικαστικές και Στρατιωτικές Αρχές της περιοχής, εκπρόσωποι των Μ.Μ.Ε., εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών ενώσεων του προσωπικού, των Ομοσπονδιών Αποστράτων, καθώς και εκπρόσωποι του επιστημονικού - επαγγελματικού κόσμου και όλοι οι πολίτες.


Πολλοί άνθρωποι που επιδίδονται σε σαδομαζοχιστικές δραστηριότητες κινητοποιούνται από μια επιθυμία να βιώσουν κυριαρχία και/ή υποταγή παρά πόνο. Για διάφορους λόγους (όπως ενοχή ή άγχος), μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται επιπρόσθετο μη σεξουαλικό ερεθισμό για να διεγερθούν επαρκώς. Έχει προταθεί επίσης ότι η αντίσταση ή η ένταση μεταξύ των συντρόφων βελτιώνει το σεξ και ότι ο σαδομαζοχισμός είναι απλώς μια πιο ακραία εκδοχή αυτής της κοινής αρχής. 
Ο σαδομαζοχισμός μπορεί επίσης να προσφέρει στους συμμετέχοντες μια απόδραση από τους περιοριστικούς ρόλους που αναλαμβάνουν στην καθημερινή δημόσια ζωή τους. Αυτή η πιθανότητα βοηθά να εξηγηθεί το γιατί οι άνδρες που επιδίδονται σε σαδομαζοχιστική δραστηριότητα είναι πολύ πιο πιθανό να αναλάβουν μαζοχιστικούς ρόλους σε σχέση με τις γυναίκες. Μια σχετική θεωρία θεωρεί το σεξουαλικό μαζοχισμό απόπειρα για απόδραση από υψηλά επίπεδα αυτοεπίγνωσης. Όπως με άλλες συμπεριφορές (όπως το μεθύσι) με τις οποίες ένα άτομο μπορεί να προσπαθεί να «χάσει» τον εαυτό του, η μαζοχιστική δραστηριότητα μπλοκάρει ανεπιθύμητες σκέψεις και συναισθήματα, ιδιαίτερα αυτά που προκαλούν άγχος, ενοχές, ή αισθήματα ανεπάρκειας ή ανασφάλειας. 
Κλινικές μελέτες ατόμων που επιδίδονται σε σαδομαζοχισμό μερικές φορές αποκαλύπτουν πρώιμες εμπειρίες που μπορεί να έχουν καθιερώσει ένα σύνδεσμο μεταξύ του σεξ και του πόνου. Για παράδειγμα, η τιμωρία για σεξουαλικές δραστηριότητες (π.χ. αυνανισμός) μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί ή έναν έφηβο να συσχετίσει το σεξ με τον πόνο. Ένα παιδί μπορεί ακόμα και να βιώσει σεξουαλική διέγερση ενώ τιμωρείται –για παράδειγμα, να αποκτήσει στύση ή να υγρανθεί όταν το παντελόνι του/της τραβηχτεί προς τα κάτω και του/της δοθούν ξυλιές (οι ξυλιές είναι μια συνηθισμένη σαδομαζοχιστική δραστηριότητα). 
Πολλοί άνθρωποι, ίσως οι πλειοψηφία, που συμμετέχουν σε σαδομαζοχιστικές συμπεριφορές δεν εξαρτώνται από αυτές τις δραστηριότητες για να πετύχουν σεξουαλική διέγερση και οργασμό. Τα σαδομαζοχιστικά ενδιαφέροντα συχνά συνυπάρχουν με πιο συμβατικές σεξουαλικές επιθυμίες. Αυτοί που εξασκούν σαδομαζοχισμό μόνο περιστασιακά βρίσκουν ότι τουλάχιστον ένα μέρος της έξαψης και του ερωτικού δέλεαρ πηγάζουν από το γεγονός ότι ο σαδομαζοχισμός απέχει από πιο συμβατικές σεξουαλικές πρακτικές. Άλλοι άνθρωποι που επιδίδονται σε σαδομαζοχιστικές πράξεις μπορεί να έχουν αποκτήσει ισχυρά αρνητικά συναισθήματα για το σεξ, πιστεύοντας συχνά ότι είναι αμαρτωλό και ανήθικο. Για τέτοιους ανθρώπους η μαζοχιστική συμπεριφορά προσφέρει ένα μηχανισμό που τους ανακουφίζει από τις ενοχές: Είτε δέχονται την ευχαρίστηση ταυτόχρονα με την τιμωρία, ή πρώτα υπομένουν την τιμωρία ώστε να δικαιούνται μετά την ευχαρίστηση. Παρομοίως, οι άνθρωποι που επιδίδονται σε σαδισμό μπορεί να τιμωρούν τους συντρόφους τους επειδή επιδίδονται σε κάτι τόσο κακό. Επιπλέον, οι άνθρωποι που έχουν ισχυρά συναισθήματα προσωπικής ή σεξουαλικής ανεπάρκειας μπορεί να καταφύγουν σε σαδιστικές πράξεις κυριαρχίας επάνω στους συντρόφους τους για να ανακουφίσουν προσωρινά αυτά τα συναισθήματα. 
Τάνια Μπαταλαμά 
Σεξολόγος,Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια 
Σύμβουλος Σχέσεων 
Δ/νση: Φιλίππου 2, Πυλαία, Θεσσαλονίκη 
Τηλ: 2310-324069 
Κιν: 6947494232 
www.sex-therapy.gr


Ποια είναι τα αίτια του σαδομαζοχισμού;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Πολλοί άνθρωποι που επιδίδονται σε σαδομαζοχιστικές δραστηριότητες κινητοποιούνται από μια επιθυμία να βιώσουν κυριαρχία και/ή υποταγή παρά πόνο. Για διάφορους λόγους (όπως ενοχή ή άγχος), μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται επιπρόσθετο μη σεξουαλικό ερεθισμό για να διεγερθούν επαρκώς. Έχει προταθεί επίσης ότι η αντίσταση ή η ένταση μεταξύ των συντρόφων βελτιώνει το σεξ και ότι ο σαδομαζοχισμός είναι απλώς μια πιο ακραία εκδοχή αυτής της κοινής αρχής. 
Ο σαδομαζοχισμός μπορεί επίσης να προσφέρει στους συμμετέχοντες μια απόδραση από τους περιοριστικούς ρόλους που αναλαμβάνουν στην καθημερινή δημόσια ζωή τους. Αυτή η πιθανότητα βοηθά να εξηγηθεί το γιατί οι άνδρες που επιδίδονται σε σαδομαζοχιστική δραστηριότητα είναι πολύ πιο πιθανό να αναλάβουν μαζοχιστικούς ρόλους σε σχέση με τις γυναίκες. Μια σχετική θεωρία θεωρεί το σεξουαλικό μαζοχισμό απόπειρα για απόδραση από υψηλά επίπεδα αυτοεπίγνωσης. Όπως με άλλες συμπεριφορές (όπως το μεθύσι) με τις οποίες ένα άτομο μπορεί να προσπαθεί να «χάσει» τον εαυτό του, η μαζοχιστική δραστηριότητα μπλοκάρει ανεπιθύμητες σκέψεις και συναισθήματα, ιδιαίτερα αυτά που προκαλούν άγχος, ενοχές, ή αισθήματα ανεπάρκειας ή ανασφάλειας. 
Κλινικές μελέτες ατόμων που επιδίδονται σε σαδομαζοχισμό μερικές φορές αποκαλύπτουν πρώιμες εμπειρίες που μπορεί να έχουν καθιερώσει ένα σύνδεσμο μεταξύ του σεξ και του πόνου. Για παράδειγμα, η τιμωρία για σεξουαλικές δραστηριότητες (π.χ. αυνανισμός) μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί ή έναν έφηβο να συσχετίσει το σεξ με τον πόνο. Ένα παιδί μπορεί ακόμα και να βιώσει σεξουαλική διέγερση ενώ τιμωρείται –για παράδειγμα, να αποκτήσει στύση ή να υγρανθεί όταν το παντελόνι του/της τραβηχτεί προς τα κάτω και του/της δοθούν ξυλιές (οι ξυλιές είναι μια συνηθισμένη σαδομαζοχιστική δραστηριότητα). 
Πολλοί άνθρωποι, ίσως οι πλειοψηφία, που συμμετέχουν σε σαδομαζοχιστικές συμπεριφορές δεν εξαρτώνται από αυτές τις δραστηριότητες για να πετύχουν σεξουαλική διέγερση και οργασμό. Τα σαδομαζοχιστικά ενδιαφέροντα συχνά συνυπάρχουν με πιο συμβατικές σεξουαλικές επιθυμίες. Αυτοί που εξασκούν σαδομαζοχισμό μόνο περιστασιακά βρίσκουν ότι τουλάχιστον ένα μέρος της έξαψης και του ερωτικού δέλεαρ πηγάζουν από το γεγονός ότι ο σαδομαζοχισμός απέχει από πιο συμβατικές σεξουαλικές πρακτικές. Άλλοι άνθρωποι που επιδίδονται σε σαδομαζοχιστικές πράξεις μπορεί να έχουν αποκτήσει ισχυρά αρνητικά συναισθήματα για το σεξ, πιστεύοντας συχνά ότι είναι αμαρτωλό και ανήθικο. Για τέτοιους ανθρώπους η μαζοχιστική συμπεριφορά προσφέρει ένα μηχανισμό που τους ανακουφίζει από τις ενοχές: Είτε δέχονται την ευχαρίστηση ταυτόχρονα με την τιμωρία, ή πρώτα υπομένουν την τιμωρία ώστε να δικαιούνται μετά την ευχαρίστηση. Παρομοίως, οι άνθρωποι που επιδίδονται σε σαδισμό μπορεί να τιμωρούν τους συντρόφους τους επειδή επιδίδονται σε κάτι τόσο κακό. Επιπλέον, οι άνθρωποι που έχουν ισχυρά συναισθήματα προσωπικής ή σεξουαλικής ανεπάρκειας μπορεί να καταφύγουν σε σαδιστικές πράξεις κυριαρχίας επάνω στους συντρόφους τους για να ανακουφίσουν προσωρινά αυτά τα συναισθήματα. 
Τάνια Μπαταλαμά 
Σεξολόγος,Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια 
Σύμβουλος Σχέσεων 
Δ/νση: Φιλίππου 2, Πυλαία, Θεσσαλονίκη 
Τηλ: 2310-324069 
Κιν: 6947494232 
www.sex-therapy.gr


-Το Δ.Σ της Ευξείνου Λέσχης Φλώρινας εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες  στην κ. Στεφανοπούλου Μαρία συζ. Γεωργίου, για την δωρεά  στο τμήμα   Βιβλιοθήκης  της Λέσχης, της προσωπικής της συλλογής βιβλίων στην μνήμη του συζύγου της Γεωργίου.
-Επίσης Το Δ.Σ της Ευξείνου Λέσχης Φλώρινας εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες  στον κ. Πέτρο Γ. Βότση, συνταξιούχο εκπαιδευτικό για την δωρεά  στο τμήμα   Βιβλιοθήκης  της Λέσχης, τεσσάρων τόμων του  National Geographic που αφορούν τον  Ελληνισμό του Πόντου.
Με Τιμή Το Δ.Σ


Ευχαριστήριο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
-Το Δ.Σ της Ευξείνου Λέσχης Φλώρινας εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες  στην κ. Στεφανοπούλου Μαρία συζ. Γεωργίου, για την δωρεά  στο τμήμα   Βιβλιοθήκης  της Λέσχης, της προσωπικής της συλλογής βιβλίων στην μνήμη του συζύγου της Γεωργίου.
-Επίσης Το Δ.Σ της Ευξείνου Λέσχης Φλώρινας εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες  στον κ. Πέτρο Γ. Βότση, συνταξιούχο εκπαιδευτικό για την δωρεά  στο τμήμα   Βιβλιοθήκης  της Λέσχης, τεσσάρων τόμων του  National Geographic που αφορούν τον  Ελληνισμό του Πόντου.
Με Τιμή Το Δ.Σ


-Το Δ.Σ. της Ένωσής μας συγχαίρει τους Αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Φλώρινας, του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Πρεσπών Φλώρινας και του Αστυνομικού Τμήματος Βεύης Φλώρινας, οι οποίοι οργάνωσαν και εκτέλεσαν άψογα αστυνομική επιχείρηση, που οδήγησε στη σύλληψη ενός αλλοδαπού υπηκόου Αλβανίας και ενός ημεδαπού και στην κατάσχεση 32 κιλών ναρκωτικών(κάνναβη).
Παρά τις συνεχείς μειώσεις στις απολαβές τους, τις ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, την έλλειψη καυσίμων που οδηγεί στην καθήλωση περιπολικών, παρόλο που και μετά την ψήφιση του νέου μισθολογίου δεν θεωρείται η Φλώρινα παραμεθόριος περιοχή και δεν χορηγείται το σχετικό επίδομα παραμεθορίου στους Αστυνομικούς, οι συνάδελφοί μας αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πως επιτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους με μοναδικό γνώμονα την προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο  ΠΡΟΕΔΡ                           Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ Ιωάννης         ΦΩΣΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Παντελής


Συγχαρητήρια επιστολή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
-Το Δ.Σ. της Ένωσής μας συγχαίρει τους Αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Φλώρινας, του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Πρεσπών Φλώρινας και του Αστυνομικού Τμήματος Βεύης Φλώρινας, οι οποίοι οργάνωσαν και εκτέλεσαν άψογα αστυνομική επιχείρηση, που οδήγησε στη σύλληψη ενός αλλοδαπού υπηκόου Αλβανίας και ενός ημεδαπού και στην κατάσχεση 32 κιλών ναρκωτικών(κάνναβη).
Παρά τις συνεχείς μειώσεις στις απολαβές τους, τις ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, την έλλειψη καυσίμων που οδηγεί στην καθήλωση περιπολικών, παρόλο που και μετά την ψήφιση του νέου μισθολογίου δεν θεωρείται η Φλώρινα παραμεθόριος περιοχή και δεν χορηγείται το σχετικό επίδομα παραμεθορίου στους Αστυνομικούς, οι συνάδελφοί μας αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πως επιτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους με μοναδικό γνώμονα την προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο  ΠΡΟΕΔΡ                           Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ Ιωάννης         ΦΩΣΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Παντελής


Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

Πάει περίπου ένας χρόνος που το φαινόμενο της εγκυμοσύνης ή της συγκατοίκησης ή του γάμου σε ηλικίες 16-22 αυξάνετε με πιο ραγδαίους ρυθμούς από ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Γύρω μου συναντάω σχεδόν σε καθημερινή βάση παλιές συμμαθήτριες ή ακόμη κι άγνωστες στο δρόμο που βιάστηκαν να γίνουν μανούλες ή μάλλον δεν είχαν ιδέα που πάνε τα τέσσερα όταν ξεκίνησαν την σεξουαλική τους ζωή. Αλλά κι άλλες που ο ενθουσιασμός τους, τους παίρνει τα μυαλά και βιάζονται να συζήσουν ή να δώσουν όρκους αιώνιας αγάπης νομίζοντας πως βρήκαν το κελεπούρι και τον έρωτα της ζωής τους. Αλήθεια... που οδεύει η σημερινή νεολαία; 
Προ λίγων ημερών είχα μια ξαφνική συνάντηση με μία γνωστή φίλης μου. Τα μάτια μου γούρλωσαν και προσπαθούσα να κρύψω τις σκέψεις μου στρέφοντας τις κόρες μου προς άλλη κατεύθυνση ώστε να μην αντιληφθεί το σοκ μου η εν λόγο κοπέλα. Είδα ένα κορίτσι, ήταν δεν ήταν 18 χρονών, που κρατούσε το καρότσι με ένα παιδάκι που σίγουρα είχε χρονίσει κι ήταν πάλι με την κοιλιά στο στόμα. Η περιέργεια μου για το αν τεθεί μεταξύ της φίλης μου κι εκείνης η συζήτηση περί της τωρινής της εγκυμοσύνης με έκανε εσκεμμένα να κρυφακούσω παρότι το βλέμμα μου περιπλανιόταν. Την άκουσα να λέει ολοκάθαρα πως μπαίνει στον μήνα της και πως περιμένει δίδυμα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ήρθε και το αγόρι της (δεν λέω άντρας της διότι όπως κατάλαβα ανέβαλαν τον γάμο για οικονομικούς λόγους) ο οποίος ήταν στην ίδια ηλικία, μικροκαμωμένος, που κοιτάζοντας τον ήταν τόσο παιδί που δεν μπορούσα να διανοηθώ πως είχε δικό του παιδί. Με τούτα και με εκείνα φύγαμε, τους χαιρετήσαμε αλλά εμένα μου είχε μείνει καρφωμένη η εικόνα δύο εφήβων που είχαν αναλάβει την ευθύνη να μεγαλώσουν ένα πλασματάκι που φέρανε στον κόσμο και μες τις επόμενες μέρες θα είχαν έξτρα δύο μέλη στην οικογένεια τους. 
Αλήθεια, δεν είναι περίεργο που οι νέοι είναι τα κλασικά μικρομέγαλα παιδιά που δεν χαίρονται τα όσα έχει να τους προσφέρει αυτή η ηλικία και διαρκώς προσπαθούν να μοιάσουν στους ενήλικες; Που βρίσκετε λοιπόν η παιδεία στα σχολεία σχετικά με την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ή γιατί η οικογένεια παραβλέπει αυτόν τον τομέα απ΄τα καθήκοντα της απέναντι στο παιδί; Γιατί όταν στο σχολείο μια συζήτηση περιέχει τη λέξη σεξ αυτό επιφέρει την φράση της δασκάλας "Πιπέρι στο στόμα αν ξανακούσω τέτοιες κουβέντες" αντί για μια επιμορφωτική συζήτηση με τους μαθητές; Η παιδεία στο σχολείο δεν προέρχεται μόνο απ΄τα μαθηματικά, τη φυσική και τη νεοελληνική γλώσσα αλλά κι απ΄τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση η οποία είναι ανεπαρκής ή ανύπαρκτη. Και γιατί η ίδια η οικογένεια παραποιεί τις έννοιες πλάθοντας παραμύθια στο παιδικό μυαλό όπως "Τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός" και η ντροπή τους εμποδίζει να μιλήσουν και να μας πληροφορήσουν για το σεξ; 
Η ελλιπής σεξουαλική διαπαιδαγώγηση λοιπόν είναι ο προάγγελος της ελευθερίας και της άγνοιας που διακατέχει τους νέους σήμερα. Κάνουν έρωτα δίχως προφύλαξη μη σκεπτόμενοι ούτε τα σεξουαλικός μεταδιδόμενα νοσήματα αλλά ούτε και τις πιθανότητες εγκυμοσύνης. Καταλήγοντας έτσι να έχουν να μεγαλώσουν ένα παιδί, το οποίο δεν έχουν ιδέα πως, συνήθως χωρίς μόνιμες δουλειές ή βασιζόμενοι στους γονείς και γενικότερα σε ξένες πλάτες για οικονομική στήριξη, αναγκάζοντας και τους ίδιους τους γονείς τους να μεγαλώσουν πέρα από αυτούς τους ίδιους και τα εγγόνια τους αφού εκείνοι χάνουν τελικά τον μπούσουλα. 
Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να περάσω το μήνυμα της έκτρωσης μέσα απ'τα λεγόμενα μου. Το θεωρώ ένα απ΄τα μεγαλύτερα εγκλήματα του ανθρώπου για το οποίο δυστυχώς και δεν υπάρχει ποινή. Όμως γιατί να μην περιορίσει η νεολαία τις πιθανότητες αυτού του συμβάντος, σε περίπτωση που δεν είναι στους επόμενους θεμιτούς στόχους της, χρησιμοποιώντας μέτρα προφύλαξης, ανοίγοντας ακόμα και σελίδες στο ίντερνετ, πέρα από τα facebook και instagram, διαβάζοντας σχετικά με όλα όσα δεν φρόντισαν τα σχολεία και οι γονείς να τους μάθουνε; Τρόποι υπάρχουνε λοιπόν αρκεί να υπάρχει η θέληση κι η γνώση. 
Σαφώς πέρα από αυτό, υπάρχει κι ένα ακόμα κεφάλαιο σχετικά με τις ερωτικές σχέσεις των νέων. Κάνουν σχέσεις στις οποίες βασίζουν όλο τους το είναι δίχως να σκέφτονται τίποτα άλλο, ζώντας σε ροζ συννεφάκια και παρατώντας πολλές φορές ολόκληρη τη ζωή που κάνουνε για να ακολουθήσουν έναν άνθρωπο. Άτομα τα οποία ενθουσιάστηκαν τόσο σε λιγότερο από ένα μήνα που το ένα έχει μόνιμη δουλειά στον τόπο του, δικό του σπίτι, με μόνα έξοδα τα έξοδα αυτοσυντήρησης και τα παρατάει όλα για να πάει να ζήσει με το άλλο σε ένα ξένο μέρος, δίχως δουλειά, με στεγαστικά και επισιτιστικά έξοδα. Άτομα που μέσα σε δύο μήνες γνωριμίας συζήσανε με συνολικά έσοδα του σπιτιού μόνο τον μισθό απ΄τον ένα ο οποίος καλά καλά δεν φτάνει για τον ίδιο. Άτομα που σε ένα χρόνο παντρευτήκανε και νοικιάσανε σπίτι με μισθούς ημιαπασχόλησης από σύμβαση. Κι όλα αυτά τα παιδιά είναι φοιτητές ή τελείωσαν πρόσφατα το σχολείο!!! 
Πιστεύω πως για να χτίσεις κάτι γερό και δυνατό πρέπει να έχεις και τις σωστές βάσεις ειδάλλως θα διαλυθεί. Εδώ ποιες είναι οι σωστές βάσεις λοιπόν; Ότι δεν είναι πλήρως ανεξάρτητοι οικονομικά και βασίζονται σε άλλους; Ότι βιάζονται να χάσουν την ελευθερία και τα νιάτα τους χωμένοι σε ένα σπίτι το οποίο σε λίγους μήνες, ή στην καλύτερη χρόνια δε θα μπορούν να συντηρήσουν; Ότι θεωρούν πως βρήκανε τον τέλειο άνθρωπο και είναι σίγουροι πως θέλουν να περάσουν όλη τη ζωή μαζί του; Ότι σε εποχή κρίσης που 40άρηδες γυρνάνε στα πατρικά τους γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα αβάσταχτα έξοδα, εκείνοι ανοίγουν σπίτι δίχως 1 δεκάρα; Και στο γεγονός της άγνοιας της κατάστασης της Ελλάδας και την αβεβαιότητα για το αύριο που δεν μας επιτρέπει ανοίγματα όπως παλιότερα κάποιος οφείλετε πάλι. Η λειψή παιδεία και τα χατίρια των γονιών που στερούνται για να μη μας λείψει σχεδόν τίποτα, κάνοντας μας να πιστεύουμε πως ζούμε σε ουτοπικό κόσμο. 
Και τελικά μήπως αυτό είναι μόδα ή ένα τύπος "ebola" άρα άκρως κολλητικό; Ή μήπως μας άλλαξαν μπαταρίες και λειτουργεί αλλιώς το βιολογικό μας ρολόι; Το σίγουρο συμπέρασμα είναι πως αποφοιτούμε από σχολείο, παίρνουμε πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, όμως δεν είμαστε μορφωμένοι σε τέτοια θέματα. Μήπως όμως στρεφόμαστε στις παλιές εποχές των παππούδων μας, τότε που τα πράγματα ήταν πιο αγνά και πιο αθώα, δίχως πολλές σκοτούρες, με γνωριμίες που είχαν πάντα προοπτική στο γάμο και εξασφάλιση ενός ανθρώπου δίπλα μας; Μήπως όλα αυτά γίνονται επειδή οι άνθρωποι έχουν διαβρωθεί τόσο που ψάχνουμε κάποιον να προσκολλήσουμε για να μην νιώθουμε τελείως μόνοι;;;
Πηγή: citymomenti.blogspot

Γάμος και εγκυμοσύνη από μικρή ηλικία: Μήπως είναι μόδα τελικά;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Πάει περίπου ένας χρόνος που το φαινόμενο της εγκυμοσύνης ή της συγκατοίκησης ή του γάμου σε ηλικίες 16-22 αυξάνετε με πιο ραγδαίους ρυθμούς από ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Γύρω μου συναντάω σχεδόν σε καθημερινή βάση παλιές συμμαθήτριες ή ακόμη κι άγνωστες στο δρόμο που βιάστηκαν να γίνουν μανούλες ή μάλλον δεν είχαν ιδέα που πάνε τα τέσσερα όταν ξεκίνησαν την σεξουαλική τους ζωή. Αλλά κι άλλες που ο ενθουσιασμός τους, τους παίρνει τα μυαλά και βιάζονται να συζήσουν ή να δώσουν όρκους αιώνιας αγάπης νομίζοντας πως βρήκαν το κελεπούρι και τον έρωτα της ζωής τους. Αλήθεια... που οδεύει η σημερινή νεολαία; 
Προ λίγων ημερών είχα μια ξαφνική συνάντηση με μία γνωστή φίλης μου. Τα μάτια μου γούρλωσαν και προσπαθούσα να κρύψω τις σκέψεις μου στρέφοντας τις κόρες μου προς άλλη κατεύθυνση ώστε να μην αντιληφθεί το σοκ μου η εν λόγο κοπέλα. Είδα ένα κορίτσι, ήταν δεν ήταν 18 χρονών, που κρατούσε το καρότσι με ένα παιδάκι που σίγουρα είχε χρονίσει κι ήταν πάλι με την κοιλιά στο στόμα. Η περιέργεια μου για το αν τεθεί μεταξύ της φίλης μου κι εκείνης η συζήτηση περί της τωρινής της εγκυμοσύνης με έκανε εσκεμμένα να κρυφακούσω παρότι το βλέμμα μου περιπλανιόταν. Την άκουσα να λέει ολοκάθαρα πως μπαίνει στον μήνα της και πως περιμένει δίδυμα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ήρθε και το αγόρι της (δεν λέω άντρας της διότι όπως κατάλαβα ανέβαλαν τον γάμο για οικονομικούς λόγους) ο οποίος ήταν στην ίδια ηλικία, μικροκαμωμένος, που κοιτάζοντας τον ήταν τόσο παιδί που δεν μπορούσα να διανοηθώ πως είχε δικό του παιδί. Με τούτα και με εκείνα φύγαμε, τους χαιρετήσαμε αλλά εμένα μου είχε μείνει καρφωμένη η εικόνα δύο εφήβων που είχαν αναλάβει την ευθύνη να μεγαλώσουν ένα πλασματάκι που φέρανε στον κόσμο και μες τις επόμενες μέρες θα είχαν έξτρα δύο μέλη στην οικογένεια τους. 
Αλήθεια, δεν είναι περίεργο που οι νέοι είναι τα κλασικά μικρομέγαλα παιδιά που δεν χαίρονται τα όσα έχει να τους προσφέρει αυτή η ηλικία και διαρκώς προσπαθούν να μοιάσουν στους ενήλικες; Που βρίσκετε λοιπόν η παιδεία στα σχολεία σχετικά με την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ή γιατί η οικογένεια παραβλέπει αυτόν τον τομέα απ΄τα καθήκοντα της απέναντι στο παιδί; Γιατί όταν στο σχολείο μια συζήτηση περιέχει τη λέξη σεξ αυτό επιφέρει την φράση της δασκάλας "Πιπέρι στο στόμα αν ξανακούσω τέτοιες κουβέντες" αντί για μια επιμορφωτική συζήτηση με τους μαθητές; Η παιδεία στο σχολείο δεν προέρχεται μόνο απ΄τα μαθηματικά, τη φυσική και τη νεοελληνική γλώσσα αλλά κι απ΄τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση η οποία είναι ανεπαρκής ή ανύπαρκτη. Και γιατί η ίδια η οικογένεια παραποιεί τις έννοιες πλάθοντας παραμύθια στο παιδικό μυαλό όπως "Τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός" και η ντροπή τους εμποδίζει να μιλήσουν και να μας πληροφορήσουν για το σεξ; 
Η ελλιπής σεξουαλική διαπαιδαγώγηση λοιπόν είναι ο προάγγελος της ελευθερίας και της άγνοιας που διακατέχει τους νέους σήμερα. Κάνουν έρωτα δίχως προφύλαξη μη σκεπτόμενοι ούτε τα σεξουαλικός μεταδιδόμενα νοσήματα αλλά ούτε και τις πιθανότητες εγκυμοσύνης. Καταλήγοντας έτσι να έχουν να μεγαλώσουν ένα παιδί, το οποίο δεν έχουν ιδέα πως, συνήθως χωρίς μόνιμες δουλειές ή βασιζόμενοι στους γονείς και γενικότερα σε ξένες πλάτες για οικονομική στήριξη, αναγκάζοντας και τους ίδιους τους γονείς τους να μεγαλώσουν πέρα από αυτούς τους ίδιους και τα εγγόνια τους αφού εκείνοι χάνουν τελικά τον μπούσουλα. 
Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να περάσω το μήνυμα της έκτρωσης μέσα απ'τα λεγόμενα μου. Το θεωρώ ένα απ΄τα μεγαλύτερα εγκλήματα του ανθρώπου για το οποίο δυστυχώς και δεν υπάρχει ποινή. Όμως γιατί να μην περιορίσει η νεολαία τις πιθανότητες αυτού του συμβάντος, σε περίπτωση που δεν είναι στους επόμενους θεμιτούς στόχους της, χρησιμοποιώντας μέτρα προφύλαξης, ανοίγοντας ακόμα και σελίδες στο ίντερνετ, πέρα από τα facebook και instagram, διαβάζοντας σχετικά με όλα όσα δεν φρόντισαν τα σχολεία και οι γονείς να τους μάθουνε; Τρόποι υπάρχουνε λοιπόν αρκεί να υπάρχει η θέληση κι η γνώση. 
Σαφώς πέρα από αυτό, υπάρχει κι ένα ακόμα κεφάλαιο σχετικά με τις ερωτικές σχέσεις των νέων. Κάνουν σχέσεις στις οποίες βασίζουν όλο τους το είναι δίχως να σκέφτονται τίποτα άλλο, ζώντας σε ροζ συννεφάκια και παρατώντας πολλές φορές ολόκληρη τη ζωή που κάνουνε για να ακολουθήσουν έναν άνθρωπο. Άτομα τα οποία ενθουσιάστηκαν τόσο σε λιγότερο από ένα μήνα που το ένα έχει μόνιμη δουλειά στον τόπο του, δικό του σπίτι, με μόνα έξοδα τα έξοδα αυτοσυντήρησης και τα παρατάει όλα για να πάει να ζήσει με το άλλο σε ένα ξένο μέρος, δίχως δουλειά, με στεγαστικά και επισιτιστικά έξοδα. Άτομα που μέσα σε δύο μήνες γνωριμίας συζήσανε με συνολικά έσοδα του σπιτιού μόνο τον μισθό απ΄τον ένα ο οποίος καλά καλά δεν φτάνει για τον ίδιο. Άτομα που σε ένα χρόνο παντρευτήκανε και νοικιάσανε σπίτι με μισθούς ημιαπασχόλησης από σύμβαση. Κι όλα αυτά τα παιδιά είναι φοιτητές ή τελείωσαν πρόσφατα το σχολείο!!! 
Πιστεύω πως για να χτίσεις κάτι γερό και δυνατό πρέπει να έχεις και τις σωστές βάσεις ειδάλλως θα διαλυθεί. Εδώ ποιες είναι οι σωστές βάσεις λοιπόν; Ότι δεν είναι πλήρως ανεξάρτητοι οικονομικά και βασίζονται σε άλλους; Ότι βιάζονται να χάσουν την ελευθερία και τα νιάτα τους χωμένοι σε ένα σπίτι το οποίο σε λίγους μήνες, ή στην καλύτερη χρόνια δε θα μπορούν να συντηρήσουν; Ότι θεωρούν πως βρήκανε τον τέλειο άνθρωπο και είναι σίγουροι πως θέλουν να περάσουν όλη τη ζωή μαζί του; Ότι σε εποχή κρίσης που 40άρηδες γυρνάνε στα πατρικά τους γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα αβάσταχτα έξοδα, εκείνοι ανοίγουν σπίτι δίχως 1 δεκάρα; Και στο γεγονός της άγνοιας της κατάστασης της Ελλάδας και την αβεβαιότητα για το αύριο που δεν μας επιτρέπει ανοίγματα όπως παλιότερα κάποιος οφείλετε πάλι. Η λειψή παιδεία και τα χατίρια των γονιών που στερούνται για να μη μας λείψει σχεδόν τίποτα, κάνοντας μας να πιστεύουμε πως ζούμε σε ουτοπικό κόσμο. 
Και τελικά μήπως αυτό είναι μόδα ή ένα τύπος "ebola" άρα άκρως κολλητικό; Ή μήπως μας άλλαξαν μπαταρίες και λειτουργεί αλλιώς το βιολογικό μας ρολόι; Το σίγουρο συμπέρασμα είναι πως αποφοιτούμε από σχολείο, παίρνουμε πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, όμως δεν είμαστε μορφωμένοι σε τέτοια θέματα. Μήπως όμως στρεφόμαστε στις παλιές εποχές των παππούδων μας, τότε που τα πράγματα ήταν πιο αγνά και πιο αθώα, δίχως πολλές σκοτούρες, με γνωριμίες που είχαν πάντα προοπτική στο γάμο και εξασφάλιση ενός ανθρώπου δίπλα μας; Μήπως όλα αυτά γίνονται επειδή οι άνθρωποι έχουν διαβρωθεί τόσο που ψάχνουμε κάποιον να προσκολλήσουμε για να μην νιώθουμε τελείως μόνοι;;;
Πηγή: citymomenti.blogspot
Γιορτάζεται την 20η Οκτωβρίου μαζί με τη μνήμη του Προστάτη του Σώματος, Μεγαλομάρτυρα Αγίου Αρτεμίου.
Η Ελληνική Αστυνομία γιορτάζει στις 20 Οκτώβριου την «ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ», μαζί με τη μνήμη του Προστάτη του Σώματος, Μεγαλομάρτυρα  Αγίου Αρτεμίου.
Σημειώνεται ότι η «ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ» θεσπίστηκε από την Πολιτεία ως αναγνώριση του έργου και της προσφοράς της Ελληνικής Αστυνομίας στο κοινωνικό σύνολο.
Στο πλαίσιο του εορτασμού έχουν προγραμματιστεί εκδηλώσεις, οι οποίες  θα κορυφωθούν με την κεντρική εκδήλωση στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, την 19:30 ώρα της 20 Οκτωβρίου, παρουσία της Πολιτικής και Φυσικής Ηγεσίας του Σώματος.
Επιπλέον το πρωί της ίδιας ημέρας θα τελεστεί Θεία Λειτουργία – Δοξολογία στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών, όπου την παραμονή θα τελεστεί Πανηγυρικός Εσπερινός, μετά αρτοκλασίας και περιφορά της Ιερής Εικόνας του Αγίου Αρτεμίου.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων έχουν προγραμματιστεί ακόμα:
από σήμερα έως και 20 Οκτωβρίου, πανελλαδική εθελοντική αιμοδοσία του προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας για την Τράπεζα αίματος του Σώματος. Οι μισές από τις φιάλες αίματος, που θα συγκεντρωθούν, θα διατεθούν σε παιδιά με μεσογειακή αναιμία, και από αύριο έως και 20 Οκτωβρίου, σε χώρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, έκθεση ζωγραφικής με έργα του αστυνομικού και πολιτικού προσωπικού, σε συνεργασία με το Ελληνικό Εθνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών (ΙΡΑ).
Επιπλέον, έχει προγραμματιστεί και βρίσκεται σε εξέλιξη η συγκέντρωση, από το προσωπικό των Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας σε όλη τη χώρα, τροφίμων και αναλώσιμων ειδών πρώτης ανάγκης, τα οποία θα διατεθούν για τις ανάγκες των παιδιών που στηρίζονται από το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Τέλος, στο πλαίσιο του εορτασμού της «ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ» θα πραγματοποιηθούν επίσημες δοξολογίες και εκδηλώσεις στις έδρες όλων των Διευθύνσεων Αστυνομίας της χώρας.

«ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ» Μνήμη του Προστάτη του Σώματος Μεγαλομάρτυρα Αγίου Αρτεμίου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Γιορτάζεται την 20η Οκτωβρίου μαζί με τη μνήμη του Προστάτη του Σώματος, Μεγαλομάρτυρα Αγίου Αρτεμίου.
Η Ελληνική Αστυνομία γιορτάζει στις 20 Οκτώβριου την «ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ», μαζί με τη μνήμη του Προστάτη του Σώματος, Μεγαλομάρτυρα  Αγίου Αρτεμίου.
Σημειώνεται ότι η «ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ» θεσπίστηκε από την Πολιτεία ως αναγνώριση του έργου και της προσφοράς της Ελληνικής Αστυνομίας στο κοινωνικό σύνολο.
Στο πλαίσιο του εορτασμού έχουν προγραμματιστεί εκδηλώσεις, οι οποίες  θα κορυφωθούν με την κεντρική εκδήλωση στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, την 19:30 ώρα της 20 Οκτωβρίου, παρουσία της Πολιτικής και Φυσικής Ηγεσίας του Σώματος.
Επιπλέον το πρωί της ίδιας ημέρας θα τελεστεί Θεία Λειτουργία – Δοξολογία στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών, όπου την παραμονή θα τελεστεί Πανηγυρικός Εσπερινός, μετά αρτοκλασίας και περιφορά της Ιερής Εικόνας του Αγίου Αρτεμίου.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων έχουν προγραμματιστεί ακόμα:
από σήμερα έως και 20 Οκτωβρίου, πανελλαδική εθελοντική αιμοδοσία του προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας για την Τράπεζα αίματος του Σώματος. Οι μισές από τις φιάλες αίματος, που θα συγκεντρωθούν, θα διατεθούν σε παιδιά με μεσογειακή αναιμία, και από αύριο έως και 20 Οκτωβρίου, σε χώρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, έκθεση ζωγραφικής με έργα του αστυνομικού και πολιτικού προσωπικού, σε συνεργασία με το Ελληνικό Εθνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών (ΙΡΑ).
Επιπλέον, έχει προγραμματιστεί και βρίσκεται σε εξέλιξη η συγκέντρωση, από το προσωπικό των Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας σε όλη τη χώρα, τροφίμων και αναλώσιμων ειδών πρώτης ανάγκης, τα οποία θα διατεθούν για τις ανάγκες των παιδιών που στηρίζονται από το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Τέλος, στο πλαίσιο του εορτασμού της «ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ» θα πραγματοποιηθούν επίσημες δοξολογίες και εκδηλώσεις στις έδρες όλων των Διευθύνσεων Αστυνομίας της χώρας.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»,  Γονέων του Ωδείου Φλώρινας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας θα ήθελε να εκφράσει τα θερμά
συγχαρητήριά του στον εξαιρετικό πιανίστα,  πρώην μαθητή και καθηγητή  του Ωδείου μας, Αντώνη  Σελεμίδη για την επιτυχία του στις εισαγωγικές εξετάσεις του μεταπτυχιακού τμήματος του Ανωτάτου Μουσικού Πανεπιστημίου της Κολωνίας. Η σχολή της Κολωνίας είναι μια από τις πιο απαιτητικές Σχολές Μουσικής της Ευρώπης. Ο Αντώνης Σελεμίδης διαγωνίστηκε με πολλούς υποψηφίους πιανίστες από την Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική για μια από τις τέσσερις  θέσεις.  
      Το Δ.Σ. του συλλόγου μας  του  εύχεται  ολόψυχα καλή συνέχεια και  πάντα επιτυχίες  στο δύσβατο, αλλά υπέροχο δρόμο της μουσικής.
Με τιμή
Για το Δ.Σ.  του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»
Ο Πρόεδρος 
Τζαραλής Στέφανος


Συγχαρητήρια επιστολή συλλόγου ΟΚΤΑΒΑ για Αντώνη Σελεμίδη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το Δ.Σ. του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»,  Γονέων του Ωδείου Φλώρινας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας θα ήθελε να εκφράσει τα θερμά
συγχαρητήριά του στον εξαιρετικό πιανίστα,  πρώην μαθητή και καθηγητή  του Ωδείου μας, Αντώνη  Σελεμίδη για την επιτυχία του στις εισαγωγικές εξετάσεις του μεταπτυχιακού τμήματος του Ανωτάτου Μουσικού Πανεπιστημίου της Κολωνίας. Η σχολή της Κολωνίας είναι μια από τις πιο απαιτητικές Σχολές Μουσικής της Ευρώπης. Ο Αντώνης Σελεμίδης διαγωνίστηκε με πολλούς υποψηφίους πιανίστες από την Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική για μια από τις τέσσερις  θέσεις.  
      Το Δ.Σ. του συλλόγου μας  του  εύχεται  ολόψυχα καλή συνέχεια και  πάντα επιτυχίες  στο δύσβατο, αλλά υπέροχο δρόμο της μουσικής.
Με τιμή
Για το Δ.Σ.  του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»
Ο Πρόεδρος 
Τζαραλής Στέφανος


Το σύνολο του µόνιµου και έκτακτου προσωπικού της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φλώρινας εκφράζουµε τη βαθύτατη θλίψη µας για τον
αδόκητο χαµό της συναδέλφου µας Μαρίας Πραντσίδου. Μιας αρχαιολόγου που µε πλήρη επαγγελµατική και επιστηµονική ευσυνειδησία πρόσφερε τα τελευταία τέσσερα χρόνια τις υπηρεσίες της στο σωστικό ανασκαφικό έργο της Εφορείας. Η καλοσύνη, η ευγένεια και η θετική της διάθεση θα λείψουν σε όλους µας. Στους οικείους και φίλους της εκφράζουµε τα βαθύτατα συλλυπητήριά µας.
Η Προϊσταµένη της Εφ.Α. Φλώρινας
Χριστίνα Ζιώτα


Συλλυπητήριο μήνυμα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το σύνολο του µόνιµου και έκτακτου προσωπικού της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φλώρινας εκφράζουµε τη βαθύτατη θλίψη µας για τον
αδόκητο χαµό της συναδέλφου µας Μαρίας Πραντσίδου. Μιας αρχαιολόγου που µε πλήρη επαγγελµατική και επιστηµονική ευσυνειδησία πρόσφερε τα τελευταία τέσσερα χρόνια τις υπηρεσίες της στο σωστικό ανασκαφικό έργο της Εφορείας. Η καλοσύνη, η ευγένεια και η θετική της διάθεση θα λείψουν σε όλους µας. Στους οικείους και φίλους της εκφράζουµε τα βαθύτατα συλλυπητήριά µας.
Η Προϊσταµένη της Εφ.Α. Φλώρινας
Χριστίνα Ζιώτα


Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Το Δ.Σ. του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»,  Γονέων του Ωδείου Φλώρινας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας θα ήθελε να εκφράσει τα θερμά συγχαρητήριά του στη  νεαρή Φλωρινιώτισσα και πρώην μαθήτρια του Ωδείου μας, Δήμητρα Σελεμίδου για τη συμμετοχή της στο μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο Μάνο Χατζιδάκι «Ελλάς, η χώρα των ονείρων» που έλαβε χώρα
στον μαγικό χώρο του  Ωδείου Ηρώδου Αττικού  το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιώργου Χατζιδάκι.  Σε μια άρτια μουσική συνύπαρξη, το «Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις» και η «Φιλαρμονία Ορχήστρα Αθηνών», υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού, μάγεψαν με τις μελωδίες του ανεπανάληπτου Μάνου Χατζιδάκι. Στο πρώτο μέρος η Δήμητρα Σελεμίδου καθήλωσε πραγματικά με τις ερμηνείες της στα τραγούδια από το έργο «Έλλάς η χώρα των ονείρων», που για πρώτη φορά παρουσιαζόταν ζωντανά στο κοινό. Η σκηνική της παρουσία και οι ερμηνείες της απέσπασαν διθυραμβικά σχόλια, κάνοντάς μας όλους πολύ περήφανους. 
Το Δ.Σ. του συλλόγου μας  της  εύχεται  ολόψυχα καλή συνέχεια, πάντα επιτυχίες και να συνεχίσει να κάνει τη γενέτειρά της περήφανη. 
Με τιμή
Για το Δ.Σ.  του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»
Ο Πρόεδρος
Τζαραλής Στέφανος

Συγχαρητήριο του Συλλόγου "Οκτάβα"

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το Δ.Σ. του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»,  Γονέων του Ωδείου Φλώρινας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας θα ήθελε να εκφράσει τα θερμά συγχαρητήριά του στη  νεαρή Φλωρινιώτισσα και πρώην μαθήτρια του Ωδείου μας, Δήμητρα Σελεμίδου για τη συμμετοχή της στο μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο Μάνο Χατζιδάκι «Ελλάς, η χώρα των ονείρων» που έλαβε χώρα
στον μαγικό χώρο του  Ωδείου Ηρώδου Αττικού  το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιώργου Χατζιδάκι.  Σε μια άρτια μουσική συνύπαρξη, το «Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις» και η «Φιλαρμονία Ορχήστρα Αθηνών», υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού, μάγεψαν με τις μελωδίες του ανεπανάληπτου Μάνου Χατζιδάκι. Στο πρώτο μέρος η Δήμητρα Σελεμίδου καθήλωσε πραγματικά με τις ερμηνείες της στα τραγούδια από το έργο «Έλλάς η χώρα των ονείρων», που για πρώτη φορά παρουσιαζόταν ζωντανά στο κοινό. Η σκηνική της παρουσία και οι ερμηνείες της απέσπασαν διθυραμβικά σχόλια, κάνοντάς μας όλους πολύ περήφανους. 
Το Δ.Σ. του συλλόγου μας  της  εύχεται  ολόψυχα καλή συνέχεια, πάντα επιτυχίες και να συνεχίσει να κάνει τη γενέτειρά της περήφανη. 
Με τιμή
Για το Δ.Σ.  του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ»
Ο Πρόεδρος
Τζαραλής Στέφανος
Η Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ του Ν.Π.Δ.Δ Κ.Π.Α.Π.Α Δήμου Φλώρινας καθώς και το προσωπικό του Δ.Α.Κ Φλώρινας, ευχαριστεί θερμά την εταιρία «ΑΝΕΜΟΣ  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ Α.Ε» καθώς και τον εκπρόσωπό της στην Φλώρινα  κο.Φάτση Θεόδωρο ,γνωστό ορειβάτη, αθλητή και υποστηρικτή του αθλητισμού, για την δωρεά πετρελαίου θέρμανσης στο Δ.Α.Κ. Η προμήθεια αυτή αποκτά βαρύνουσα σημασία μέσα στη δυσχερή οικονομική συγκυρία που βιώνουμε όλοι. Ευχόμαστε από καρδίας, η Εταιρία σας να συνεχίσει και στο μέλλον να πρωτοπορεί και να καινοτομεί με το ίδιο αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και φιλανθρωπίας.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ 
ΓΑΙΓΑΝΗ-ΤΙΤΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

«ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ του Ν.Π.Δ.Δ Κ.Π.Α.Π.Α Δήμου Φλώρινας καθώς και το προσωπικό του Δ.Α.Κ Φλώρινας, ευχαριστεί θερμά την εταιρία «ΑΝΕΜΟΣ  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ Α.Ε» καθώς και τον εκπρόσωπό της στην Φλώρινα  κο.Φάτση Θεόδωρο ,γνωστό ορειβάτη, αθλητή και υποστηρικτή του αθλητισμού, για την δωρεά πετρελαίου θέρμανσης στο Δ.Α.Κ. Η προμήθεια αυτή αποκτά βαρύνουσα σημασία μέσα στη δυσχερή οικονομική συγκυρία που βιώνουμε όλοι. Ευχόμαστε από καρδίας, η Εταιρία σας να συνεχίσει και στο μέλλον να πρωτοπορεί και να καινοτομεί με το ίδιο αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και φιλανθρωπίας.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ 
ΓΑΙΓΑΝΗ-ΤΙΤΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αναπηρία Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, ευχαριστεί θερμά και δια μέσω του τύπου, την Οικογένεια του Λογδανίδη Μιχαήλ για την δωρεά που δόθηκε εις μνήμη του.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ          Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗ ΑΝΘΟΥΛΑ    ΑΝΤΩΝΑΡΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ


ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αναπηρία Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, ευχαριστεί θερμά και δια μέσω του τύπου, την Οικογένεια του Λογδανίδη Μιχαήλ για την δωρεά που δόθηκε εις μνήμη του.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ          Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗ ΑΝΘΟΥΛΑ    ΑΝΤΩΝΑΡΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ


Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Κατά την έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας που πραγματοποιήθηκε  σήμερα Δευτέρα 16/10/2017 και ώρα 14.00 μ.μ, ο Πρόεδρος εκφράζοντας την βαθιά του θλίψη για το θάνατο του Χρήστου Χατζηχρήστου, ανέφερε ότι ο μεταστάς υπήρξε ένας εκ των πρώτων συμβολαιογράφων του Δήμου Φλώρινας με αξιόλογο έργο επί σειρά ετών.
Η προσφορά του στην συμβολαιογραφική κοινότητα υπήρξε εξαιρετική. Διακρίθηκε για το εξέχων ήθος του, την αξιοπρέπεια, την σεμνότητα και  την συνέπεια, τιμώντας τους οικείους του και την ιδιαίτερη πατρίδα του την Φλώρινα.
Η αδόκητη εκδημία του προκάλεσε συναισθήματα συγκίνησης στην τοπική κοινωνία  της Φλώρινας.
Για τους παραπάνω λόγους, ο Δήμαρχος Φλώρινας, κ. Ιωάννης Βοσκόπουλος και όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας, με αισθήματα λύπης 
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΟΜΟΦΩΝΑ
Α. Να εκφράσουν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια για την αδόκητη εκδημία του αείμνηστου Χρήστου Χατζηχρήστου, δημόσια και στην οικογένειά του, ευχόμενοι η μνήμη του εξαίρετου εκλιπόντος να συντροφεύει τις σκέψεις των οικείων του και να απαλύνει τον πόνο τους για την απώλειά του.
Β. Να κατατεθεί ως ένδειξη τιμής στεφάνι στη μνήμη του εκλιπόντος και να παραστούν εκπρόσωποι του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας στην Εξόδιο Ακολουθία.
Γ. Το παρόν ψήφισμα να κοινοποιηθεί στους οικείους του εκλιπόντος και να δημοσιευθεί στον Τοπικό Τύπο.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας
Πέτρος Σερίδης

ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Κατά την έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας που πραγματοποιήθηκε  σήμερα Δευτέρα 16/10/2017 και ώρα 14.00 μ.μ, ο Πρόεδρος εκφράζοντας την βαθιά του θλίψη για το θάνατο του Χρήστου Χατζηχρήστου, ανέφερε ότι ο μεταστάς υπήρξε ένας εκ των πρώτων συμβολαιογράφων του Δήμου Φλώρινας με αξιόλογο έργο επί σειρά ετών.
Η προσφορά του στην συμβολαιογραφική κοινότητα υπήρξε εξαιρετική. Διακρίθηκε για το εξέχων ήθος του, την αξιοπρέπεια, την σεμνότητα και  την συνέπεια, τιμώντας τους οικείους του και την ιδιαίτερη πατρίδα του την Φλώρινα.
Η αδόκητη εκδημία του προκάλεσε συναισθήματα συγκίνησης στην τοπική κοινωνία  της Φλώρινας.
Για τους παραπάνω λόγους, ο Δήμαρχος Φλώρινας, κ. Ιωάννης Βοσκόπουλος και όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας, με αισθήματα λύπης 
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΟΜΟΦΩΝΑ
Α. Να εκφράσουν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια για την αδόκητη εκδημία του αείμνηστου Χρήστου Χατζηχρήστου, δημόσια και στην οικογένειά του, ευχόμενοι η μνήμη του εξαίρετου εκλιπόντος να συντροφεύει τις σκέψεις των οικείων του και να απαλύνει τον πόνο τους για την απώλειά του.
Β. Να κατατεθεί ως ένδειξη τιμής στεφάνι στη μνήμη του εκλιπόντος και να παραστούν εκπρόσωποι του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας στην Εξόδιο Ακολουθία.
Γ. Το παρόν ψήφισμα να κοινοποιηθεί στους οικείους του εκλιπόντος και να δημοσιευθεί στον Τοπικό Τύπο.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας
Πέτρος Σερίδης
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας συνήλθε εκτάκτως σήμερα, 16 Οκτωβρίου 2017, μετά το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του τ. Συμβολαιογράφου ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΥ και αποφάσισε ομόφωνα:
1.Να εκφρασθούν τα θερμά συλλυπητήρια του Σώματος στην οικογένεια του εκλιπόντος.
2.Να παραστεί το Διοικητικό Συμβούλιο στη νεκρώσιμη ακολουθία.
3.Να κατατεθεί στεφάνι στη σορό του.
4.Να δημοσιευθεί το παρόν στον τοπικό τύπο και να επιδοθεί στην οικογένειά  του.
Για το Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                         Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημήτριος Π. Στεφανίδης        Αλέξανδρος Ν. Σιάμκουρης

Ψήφισμα για το θάνατο του Χρήστου Χατζηχρήστου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας συνήλθε εκτάκτως σήμερα, 16 Οκτωβρίου 2017, μετά το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του τ. Συμβολαιογράφου ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΥ και αποφάσισε ομόφωνα:
1.Να εκφρασθούν τα θερμά συλλυπητήρια του Σώματος στην οικογένεια του εκλιπόντος.
2.Να παραστεί το Διοικητικό Συμβούλιο στη νεκρώσιμη ακολουθία.
3.Να κατατεθεί στεφάνι στη σορό του.
4.Να δημοσιευθεί το παρόν στον τοπικό τύπο και να επιδοθεί στην οικογένειά  του.
Για το Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                         Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημήτριος Π. Στεφανίδης        Αλέξανδρος Ν. Σιάμκουρης
Η οικογένεια Τραϊανού Νεδέλκου εκφράζει την απέραντη ευγνομοσύνη της, σε όσους συμπαραστάθηκαν με οποιοδήποτε τρόπο στην απώλεια του λατρευτού μας συζύγου και πατέρα. Ιδιαίτερά θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον σύλλόγο Υπαλλήλων της Περιφερειακής  Ενότητας Φλώρινας, για την άμεση κινητοποίηση για την εξεύρευση φιαλών αίματος , μέσω της τράπεζας αίματος που διατηρεί ο σύλλογος.
Η  Οικογένεια
+ Τραϊανού Νεδέλκου

Ευχαριστήριο της οικογένειας ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΝΕΔΕΛΚΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η οικογένεια Τραϊανού Νεδέλκου εκφράζει την απέραντη ευγνομοσύνη της, σε όσους συμπαραστάθηκαν με οποιοδήποτε τρόπο στην απώλεια του λατρευτού μας συζύγου και πατέρα. Ιδιαίτερά θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον σύλλόγο Υπαλλήλων της Περιφερειακής  Ενότητας Φλώρινας, για την άμεση κινητοποίηση για την εξεύρευση φιαλών αίματος , μέσω της τράπεζας αίματος που διατηρεί ο σύλλογος.
Η  Οικογένεια
+ Τραϊανού Νεδέλκου
Σήμερα την 16η Οκτωβρίου 2017 και ώρα 11.00 π.μ. η επιτροπή Δημοτικής Κοινότητας  Φλώρινας μετά την θλιβερή είδηση θανάτου του εκλεκτού συμπατριώτη μας συμβολαιογράφου Χρήστου Χατζηχρήστου, αναγνωρίζοντας την πολύπλευρη προσφορά του στην τοπική κοινωνία, συνήλθε σε Έκτακτη Συνεδρίαση μετά από πρόσκληση του Προέδρου κου  Νικόλαου Μουρατίδη με μοναδικό θέμα ημερήσιας διάταξης: «Έκδοση ψηφίσματος για το θάνατο του Χρήστου Χατζηχρήστου, πατέρα του κου Αναστάσιου Χατζηχρήστου μέλους της Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας».
 Η Δημοτική Κοινότητα Φλώρινας ως ελάχιστη έκφραση τιμής στη μνήμη του εκλιπόντος,
αποφάσισε ομόφωνα
Να εκφράσει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του  θανόντα.
Να παραστεί σύσσωμο το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας στη νεκρώσιμη ακολουθία.
Να επιδοθεί το παρόν ψήφισμα στους οικείους του.
Να δημοσιευτεί το παρόν ψήφισμα στον Τοπικό Τύπο.
Ο Πρόεδρος
της Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας

Ψήφισμα της δημοτικής κοινότητας Φλώρινας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σήμερα την 16η Οκτωβρίου 2017 και ώρα 11.00 π.μ. η επιτροπή Δημοτικής Κοινότητας  Φλώρινας μετά την θλιβερή είδηση θανάτου του εκλεκτού συμπατριώτη μας συμβολαιογράφου Χρήστου Χατζηχρήστου, αναγνωρίζοντας την πολύπλευρη προσφορά του στην τοπική κοινωνία, συνήλθε σε Έκτακτη Συνεδρίαση μετά από πρόσκληση του Προέδρου κου  Νικόλαου Μουρατίδη με μοναδικό θέμα ημερήσιας διάταξης: «Έκδοση ψηφίσματος για το θάνατο του Χρήστου Χατζηχρήστου, πατέρα του κου Αναστάσιου Χατζηχρήστου μέλους της Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας».
 Η Δημοτική Κοινότητα Φλώρινας ως ελάχιστη έκφραση τιμής στη μνήμη του εκλιπόντος,
αποφάσισε ομόφωνα
Να εκφράσει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του  θανόντα.
Να παραστεί σύσσωμο το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας στη νεκρώσιμη ακολουθία.
Να επιδοθεί το παρόν ψήφισμα στους οικείους του.
Να δημοσιευτεί το παρόν ψήφισμα στον Τοπικό Τύπο.
Ο Πρόεδρος
της Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας

Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Βάλια Παυλίδου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια.
Οι έφηβοι δεν είναι παιδιά. Έχουν αφήσει πίσω τους ανεπιστρεπτί την παιδική ηλικία και πασχίζουν να βρουν την ταυτότητά τους στο κόσμο των μεγάλων. Βρίσκονται στο μεταίχμιο της παιδικής αθωότητας όπου όλα συγχωρούνταν και για όλα υπήρχε λύση και της ενήλικης ζωής με τις δεκάδες αποφάσεις που πρέπει να παρθούν για τις μελλοντικές σπουδές, το επάγγελμα, την ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς, τη χάραξη της προσωπικής τους πορείας.
Η αναγκαιότητα της άρσης του γονικού φόβου
Η εφηβεία είναι μια ταραγμένη περίοδος στη ζωή του ανθρώπου. Άλλα είναι και μια ταραχή γόνιμη από την οποία θα προκύψει ένας ενήλικας ικανός να πάρει τη ζωή στα χέρια του. Στη Συμβουλευτική γονέων-εφήβων το θέμα της σύγκρουσης επανέρχεται συχνά. Οι γονείς θέλουν τώρα, περισσότερο από ποτέ να θέσουν όρια, φοβούμενοι το τι υπάρχει εκεί έξω από την ασφάλεια του σπιτιού τους. Φοβούμενοι μήπως τα παιδιά τους παρασυρθούν. Φοβούμενοι μήπως δεν πάρουν την σωστή απόφαση. Φοβούμενοι μήπως τα παιδιά τους έρθουν αντιμέτωπα με τον κίνδυνο. Φοβούμενοι, Φοβούμενοι, Φοβούμενοι. Και ενώ ο φόβος είναι κατανοητός ως γονεϊκό συναίσθημα, και τολμώ να πω και δικαιολογημένος κάποιες φορές, δεν είναι αυτό το συναίσθημα που πρέπει να κατευθύνει τη συμπεριφορά τους. Ο φόβος σε κρατάει πίσω, σε κρατάει μακριά, σε κρατάει στην ασφάλεια. Αλλά ο έφηβος δεν μπορεί να μείνει πίσω, δεν μπορεί να μείνει παιδί. Πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τον κόσμο, με τις απαιτήσεις του, τις ιδιοτροπίες του, τα καλά και τα στραβά του.
Θέσπιση ορίων και αφαίρεσή τους
Τα όρια στη συμπεριφορά του παιδιού πρέπει να μπαίνουν από τη νηπιακή ακόμα ηλικία. Το παιδί θα πρέπει να μάθει ότι κάποια πράγματα επιτρέπονται, ενώ κάποια άλλα όχι και η παράβαση των ορίων επιφέρει συνέπειες. Αν αυτό δεν πραγματοποιήθηκε στην παιδική ηλικία, είναι αργά στην εφηβεία να τεθούν τώρα τα όρια. Αν όμως κατορθώθηκε,τώρα θα πρέπει να αφαιρούνται σιγά σιγά, ούτως ώστε να δίνεται στον έφηβο η ευκαιρία να διαχειρίζεται όλο και μεγαλύτερα κομμάτια προσωπικής ελευθερίας. Η διαχείριση του εαυτού, του προσωπικού χρόνου, οι επιλογές ζωής δεν μαθαίνονται από τη μια μέρα στην άλλη.
Αναγκαιότητα επικοινωνίας επί ίσοις όροις
Τώρα περισσότερο από ποτέ έχει νόημα η επικοινωνία ανάμεσα στον γονέα και τον έφηβο. Και με τη λέξη επικοινωνία εννοώ την ουσιαστική επικοινωνία που θα γίνεται επί ίσοις όροις. Ο γονέας πρέπει να προσπαθήσει να καταλάβει ότι το παιδί του μεγαλώνει σε μια άλλη εποχή από αυτήν που μεγάλωσε ο ίδιος. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποια πράγματα να μην μπορεί να τα καταλάβει πλήρως και αυτό είναι ανθρώπινο. Δεν καταλαβαίνει την εμμονή με το facebook, αλλά δεν είναι σφάλμα να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να το καταλάβει. Είναι σημαντικό να ξέρει τα όριά του και να είναι πρόθυμος να τα παραδεχτεί, αντί να επιμένει να κατευθύνει την συμπεριφορά του εφήβου εκεί που ο ίδιος κρίνει ότι πρέπει να πάει.
Ενθάρρυνση αυτονομίας
Δώστε τη δυνατότητα στον έφηβο να κερδίσει προνόμια. Δείξτε ευελιξία. Αφήστε τον να σας αποδείξει ότι αξίζει την εμπιστοσύνη σας, αντί να αποφασίζετε εσείς εκ των προτέρων τι συνιστά ασφάλεια για τον ίδιο και τι όχι. Για παράδειγμα συνεννοηθείτε μαζί του για την ώρα που πρέπει να επιστρέφει σπίτι, δείξτε μια γενναιοδωρία στο χρόνο όπως όταν πρόκειται να πάει σε ένα πάρτι. 
Στόχος: Η ομαλή ανεξαρτητοποίηση του παιδιού
Συναντώ συχνά γονείς ταμπουρωμένους σε αρχές και κανόνες οι οποίοι ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ουσιαστική εξέλιξη του εφήβου - και πολλές φορές και με την ασφάλειά του - αλλά εξυπηρετούν συχνά την προσωπική τους ηρεμία. "Νιώθω πιο ήρεμη αν ξέρω ότι είναι σπίτι στις 23:00". Θα πρέπει όμως να αποφασίσουμε ποιος είναι ο στόχος: Η παροδική μας ηρεμία ή η ομαλή και σταδιακή ανεξαρτητοποίηση του παιδιού μας; Για να επιτευχθεί το δεύτερο συχνά χρειάζεται να χάσουμε για λίγο το πρώτο. Μην ξεχνάτε ότι μέσα από την εξέλιξη του παιδιού μας, εξελισσόμαστε και εμείς ως άνθρωποι αλλά και ως γονείς.
Χαλίλ Γκιμπράν – Για τα παιδιά  (από το βιβλίο Ο κήπος του προφήτη)
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται δια μέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μία στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι στις ψυχές τους
αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί το δρόμο του χθες.
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την κ. Παυλίδου. Για περισσότερα κείμενα του συγκεκριμένου αρθρογράφου πατήστε εδώ»
ΠΗΓΗ: flowmagazine.gr

Από την εφηβεία στην ενηλικίωση

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Βάλια Παυλίδου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια.
Οι έφηβοι δεν είναι παιδιά. Έχουν αφήσει πίσω τους ανεπιστρεπτί την παιδική ηλικία και πασχίζουν να βρουν την ταυτότητά τους στο κόσμο των μεγάλων. Βρίσκονται στο μεταίχμιο της παιδικής αθωότητας όπου όλα συγχωρούνταν και για όλα υπήρχε λύση και της ενήλικης ζωής με τις δεκάδες αποφάσεις που πρέπει να παρθούν για τις μελλοντικές σπουδές, το επάγγελμα, την ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς, τη χάραξη της προσωπικής τους πορείας.
Η αναγκαιότητα της άρσης του γονικού φόβου
Η εφηβεία είναι μια ταραγμένη περίοδος στη ζωή του ανθρώπου. Άλλα είναι και μια ταραχή γόνιμη από την οποία θα προκύψει ένας ενήλικας ικανός να πάρει τη ζωή στα χέρια του. Στη Συμβουλευτική γονέων-εφήβων το θέμα της σύγκρουσης επανέρχεται συχνά. Οι γονείς θέλουν τώρα, περισσότερο από ποτέ να θέσουν όρια, φοβούμενοι το τι υπάρχει εκεί έξω από την ασφάλεια του σπιτιού τους. Φοβούμενοι μήπως τα παιδιά τους παρασυρθούν. Φοβούμενοι μήπως δεν πάρουν την σωστή απόφαση. Φοβούμενοι μήπως τα παιδιά τους έρθουν αντιμέτωπα με τον κίνδυνο. Φοβούμενοι, Φοβούμενοι, Φοβούμενοι. Και ενώ ο φόβος είναι κατανοητός ως γονεϊκό συναίσθημα, και τολμώ να πω και δικαιολογημένος κάποιες φορές, δεν είναι αυτό το συναίσθημα που πρέπει να κατευθύνει τη συμπεριφορά τους. Ο φόβος σε κρατάει πίσω, σε κρατάει μακριά, σε κρατάει στην ασφάλεια. Αλλά ο έφηβος δεν μπορεί να μείνει πίσω, δεν μπορεί να μείνει παιδί. Πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τον κόσμο, με τις απαιτήσεις του, τις ιδιοτροπίες του, τα καλά και τα στραβά του.
Θέσπιση ορίων και αφαίρεσή τους
Τα όρια στη συμπεριφορά του παιδιού πρέπει να μπαίνουν από τη νηπιακή ακόμα ηλικία. Το παιδί θα πρέπει να μάθει ότι κάποια πράγματα επιτρέπονται, ενώ κάποια άλλα όχι και η παράβαση των ορίων επιφέρει συνέπειες. Αν αυτό δεν πραγματοποιήθηκε στην παιδική ηλικία, είναι αργά στην εφηβεία να τεθούν τώρα τα όρια. Αν όμως κατορθώθηκε,τώρα θα πρέπει να αφαιρούνται σιγά σιγά, ούτως ώστε να δίνεται στον έφηβο η ευκαιρία να διαχειρίζεται όλο και μεγαλύτερα κομμάτια προσωπικής ελευθερίας. Η διαχείριση του εαυτού, του προσωπικού χρόνου, οι επιλογές ζωής δεν μαθαίνονται από τη μια μέρα στην άλλη.
Αναγκαιότητα επικοινωνίας επί ίσοις όροις
Τώρα περισσότερο από ποτέ έχει νόημα η επικοινωνία ανάμεσα στον γονέα και τον έφηβο. Και με τη λέξη επικοινωνία εννοώ την ουσιαστική επικοινωνία που θα γίνεται επί ίσοις όροις. Ο γονέας πρέπει να προσπαθήσει να καταλάβει ότι το παιδί του μεγαλώνει σε μια άλλη εποχή από αυτήν που μεγάλωσε ο ίδιος. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποια πράγματα να μην μπορεί να τα καταλάβει πλήρως και αυτό είναι ανθρώπινο. Δεν καταλαβαίνει την εμμονή με το facebook, αλλά δεν είναι σφάλμα να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να το καταλάβει. Είναι σημαντικό να ξέρει τα όριά του και να είναι πρόθυμος να τα παραδεχτεί, αντί να επιμένει να κατευθύνει την συμπεριφορά του εφήβου εκεί που ο ίδιος κρίνει ότι πρέπει να πάει.
Ενθάρρυνση αυτονομίας
Δώστε τη δυνατότητα στον έφηβο να κερδίσει προνόμια. Δείξτε ευελιξία. Αφήστε τον να σας αποδείξει ότι αξίζει την εμπιστοσύνη σας, αντί να αποφασίζετε εσείς εκ των προτέρων τι συνιστά ασφάλεια για τον ίδιο και τι όχι. Για παράδειγμα συνεννοηθείτε μαζί του για την ώρα που πρέπει να επιστρέφει σπίτι, δείξτε μια γενναιοδωρία στο χρόνο όπως όταν πρόκειται να πάει σε ένα πάρτι. 
Στόχος: Η ομαλή ανεξαρτητοποίηση του παιδιού
Συναντώ συχνά γονείς ταμπουρωμένους σε αρχές και κανόνες οι οποίοι ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ουσιαστική εξέλιξη του εφήβου - και πολλές φορές και με την ασφάλειά του - αλλά εξυπηρετούν συχνά την προσωπική τους ηρεμία. "Νιώθω πιο ήρεμη αν ξέρω ότι είναι σπίτι στις 23:00". Θα πρέπει όμως να αποφασίσουμε ποιος είναι ο στόχος: Η παροδική μας ηρεμία ή η ομαλή και σταδιακή ανεξαρτητοποίηση του παιδιού μας; Για να επιτευχθεί το δεύτερο συχνά χρειάζεται να χάσουμε για λίγο το πρώτο. Μην ξεχνάτε ότι μέσα από την εξέλιξη του παιδιού μας, εξελισσόμαστε και εμείς ως άνθρωποι αλλά και ως γονείς.
Χαλίλ Γκιμπράν – Για τα παιδιά  (από το βιβλίο Ο κήπος του προφήτη)
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται δια μέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μία στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι στις ψυχές τους
αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί το δρόμο του χθες.
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την κ. Παυλίδου. Για περισσότερα κείμενα του συγκεκριμένου αρθρογράφου πατήστε εδώ»
ΠΗΓΗ: flowmagazine.gr

Κάθε άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι πιθανό να βιώσει αναρίθμητες απογοητεύσεις. Άλλωστε η ίδια η ζωή είναι τόσο ποικιλόμορφη που αποκλείεται εκ των πραγμάτων να βασίζεται αποκλειστικά και μόνο σε θετικά γεγονότα. Φυσικά εμείς θα πρέπει ως όντα εν εξελίξει να φροντίζουμε τα βέλτιστα ως προς τη θετική έκβαση κάθε κατάστασης. Εάν ωστόσο μία δυσάρεστη συνέπεια δεν μπορεί να αποφευχθεί, αυτό που θα πρέπει κυρίως να κάνουμε είναι να αποφεύγουμε να βιώσουμε κάποιο αρνητικό συναίσθημα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα όσο σοβαρό και αν μοιάζει το ίδιο το γεγονός.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι τρόποι να ξεγλιστρήσουμε γρηγορότερα από τοξικά συναισθήματα όπως η θλίψη, η απογοήτευση ή ο συναισθηματικός πόνος.
1.  Δεν κουκουλώνουμε καμία κατάσταση όσο οδυνηρή και αν μοιάζει αρχικά, αλλά την αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο. Όσο πιο γρήγορα βρούμε το θάρρος να την αντιμετωπίσουμε ευθέως, τόσο πιο γρήγορα θα επέλθει η ψυχοσυναισθηματική επούλωση.
2. Προσπαθούμε να είμαστε αντικειμενικοί και ρεαλιστές βλέποντας τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις, χωρίς άσκοπους μελοδραματισμούς και συναισθηματικές ακρότητες. Ακόμα και οι πιο συναισθηματικοί εξ ημών εάν έχουν αποφασίσει ότι πραγματικά θέλουν να απαλλαγούν από το συναισθηματικό βάρος, βρίσκουν και τη δύναμη να το αντιστρέψουν πάρα πολύ γρήγορα.
3. Εστιάζουμε την προσοχή μας στο να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο θετικό δεδομένο στη ζωή μας αποσύροντας συνειδητά όλη μας την ενέργεια έτσι, από οποιαδήποτε αρνητική ή δυσάρεστη σκέψη. Εστιάζοντας τον εαυτό μας σε νέα αισιόδοξα δεδομένα αποκόπτουμε νοητικά την είσοδο και την αναμόχλευση αρνητικών μοτίβων στο μυαλό μας και γινόμαστε αυτεξούσιοι επάνω στον ίδιο μας τον νου.
4. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε το αντικείμενο της απογοήτευσής μας,αντιστρέφουμε άμεσα το κλίμα κάνοντας κάτι απρόσμενο. Ακόμα και αν αυτό μοιάζει παράλογο αρχικά, αν επιμείνουμε θα εξαναγκάσουμε τον εαυτό μας να αντιστρέψει το δυσάρεστο συναίσθημα σε χαρά! Για παράδειγμα, αρχίζουμε να τραγουδάμε κάποιο παιδικό τραγουδάκι που ξέρουμε, για να σπάσουμε αυτόματα το αρνητικό πλαίσιο που πάει να δημιουργηθεί.
5. Απομακρύνουμε από το ευρύτερο πεδίο μας οτιδήποτε μπορεί να μας επαναφέρει στο νου το αντικείμενο της απογοήτευσής μας. Για παράδειγμα, εξαφανίζουμε φωτογραφίες, σβήνουμε τηλέφωνα και σχετικές πληροφορίες, οποιουδήποτε μας προκαλεί ένα τόσο αρνητικό συναίσθημα. Παράλληλα εάν είναι εφικτό απομακρύνουμε άμεσα και το ίδιο το άτομο από τη ζωή και την καθημερινότητά μας.
6.  Διακόπτουμε κάθε μορφής επικοινωνία με άτομα που για οποιονδήποτε λόγο μας προκαλούν αρνητικά συναισθήματα. Εάν έπρεπε να είναι στη ζωή μας θα μας έκαναν να νιώθουμε καλά με αυτό. Η αποφασιστικότητα με την οποία θα το πράξουμε αλλά και η σταθερότητα που θα επιδείξουμε στην τήρηση της απόφασής μας μετέπειτα, θα ορίσουν και τον χρόνο στον οποίο θα ξεπεράσουμε την κατάσταση αυτή.
7. Ενισχύουμε με όποιον τρόπο μπορούμε τη θεμελιώδη αίσθηση της αυτοαξίας μας και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να καταπατήσει τα όρια τα οποία έχουμε θέσει για τον εαυτό μας και στα οποία νιώθουμε καλά. Μαθαίνουμε να μας αγαπάμε επί της ουσίας και το αποδεικνύουμε έμπρακτα δείχνοντάς μας σεβασμό και αποφεύγοντας να τραυματίζουμε τον εαυτό μας συναισθηματικά ή να του φερόμαστε βίαια και υπερβολικά αυστηρά. Η βιαιότητα απέναντι στον εαυτό μας έλκει βίαιες προσωπικότητες στη ζωή μας. Η έλλειψη ξεκάθαρων ορίων θα οδηγήσει και τους άλλους να μην σέβονται τις επιθυμίες μας. Η τάση να προσκολληθούμε συναισθηματικά κάπου θα γίνει αμέσως αντιληπτή, έστω και υποσυνείδητα, και θα οδηγήσει το έτερο μέλος σε απομάκρυνση. Όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα αποτελούν γεγονότα που αναπόφευκτα θα μπορούσαν να καταλήξουν σε μία μεγάλη απογοήτευση... Γι' αυτό και θα πρέπει να έχουμε εδραιώσει γερές βάσεις ως προσωπικότητες ώστε να μην αισθανθούμε την ανάγκη να πράξουμε κάποιο από τα παραπάνω ή κάτι άλλο αντίστοιχο.
8. Δεν παίρνουμε τίποτα προσωπικά και προσπαθούμε να θυμόμαστε πάντα ότι και οι άλλοι είναι απλά άνθρωποι και ενδεχομένως να έχουν δίκιο αλλά και πολύ πιθανό να κάνουν και λάθος. Σε κάθε περίπτωση όμως οι δικές τους επιλογές δεν θα πρέπει να επηρεάζουν τη δική μας ισορροπία.
9. Προσπαθούμε πάντα να μην έχουμε πολύ υψηλές ή και καθόλου προσδοκίες από τους άλλους ανθρώπους. Αυτό εστιάζει στον εαυτό μας και στο πώς μπορούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι βασιζόμενοι αποκλειστικά στις δικές μας δυνατότητες και επιλογές, ενώ παράλληλα μας γλιτώνει από δεκάδες μικρές και μεγάλες απογοητεύσεις. Έτσι, λοιπόν, όταν δεν εξαρτόμαστε κατά οποιονδήποτε τρόπο από τους άλλους, όταν δεν τους προβάλλουμε τις απαιτήσεις και τις ανάγκες μας, τότε είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να βιώσουμε απογοήτευση από κάποιον άνθρωπο ή κατάσταση. Η απογοήτευση δηλαδή είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις σχέσεις εξάρτησης που διατηρούμε με τους γύρω μας . Άρα όσο πιο αυτόνομοι είμαστε ως προσωπικότητες τόσο λιγότερες θα είναι και οι απογοητεύσεις που θα βιώνουμε κατά τη διάρκεια της ζωή μας.
Γι' αυτό κλείνοντας καλό θα είναι να επισημάνουμε τη σπουδαιότητα μίας έντιμης και ειλικρινούς επικοινωνίας η οποία θα θέσει ξεκάθαρους στόχους κάνοντας πολύ δύσκολη την παρανόησή τους. Διαφορετικά, το αποτέλεσμα θα επιφέρει μία πιθανή απογοήτευση. Γιατί όσο πιο ειλικρινείς είμαστε απέναντι στον εαυτό μας, τόσο πιο ειλικρινείς είναι και οι άλλοι μαζί μας και φυσικά τόσο λιγότερο επιτρέπουμε να εξελιχθούν δυσαρμονικά γεγονότα στη ζωή μας.
ΠΗΓΗ: flowmagazine.gr


Πώς να ξεπερνάμε τις απογοητεύσεις της ζωής

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Κάθε άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι πιθανό να βιώσει αναρίθμητες απογοητεύσεις. Άλλωστε η ίδια η ζωή είναι τόσο ποικιλόμορφη που αποκλείεται εκ των πραγμάτων να βασίζεται αποκλειστικά και μόνο σε θετικά γεγονότα. Φυσικά εμείς θα πρέπει ως όντα εν εξελίξει να φροντίζουμε τα βέλτιστα ως προς τη θετική έκβαση κάθε κατάστασης. Εάν ωστόσο μία δυσάρεστη συνέπεια δεν μπορεί να αποφευχθεί, αυτό που θα πρέπει κυρίως να κάνουμε είναι να αποφεύγουμε να βιώσουμε κάποιο αρνητικό συναίσθημα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα όσο σοβαρό και αν μοιάζει το ίδιο το γεγονός.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι τρόποι να ξεγλιστρήσουμε γρηγορότερα από τοξικά συναισθήματα όπως η θλίψη, η απογοήτευση ή ο συναισθηματικός πόνος.
1.  Δεν κουκουλώνουμε καμία κατάσταση όσο οδυνηρή και αν μοιάζει αρχικά, αλλά την αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο. Όσο πιο γρήγορα βρούμε το θάρρος να την αντιμετωπίσουμε ευθέως, τόσο πιο γρήγορα θα επέλθει η ψυχοσυναισθηματική επούλωση.
2. Προσπαθούμε να είμαστε αντικειμενικοί και ρεαλιστές βλέποντας τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις, χωρίς άσκοπους μελοδραματισμούς και συναισθηματικές ακρότητες. Ακόμα και οι πιο συναισθηματικοί εξ ημών εάν έχουν αποφασίσει ότι πραγματικά θέλουν να απαλλαγούν από το συναισθηματικό βάρος, βρίσκουν και τη δύναμη να το αντιστρέψουν πάρα πολύ γρήγορα.
3. Εστιάζουμε την προσοχή μας στο να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο θετικό δεδομένο στη ζωή μας αποσύροντας συνειδητά όλη μας την ενέργεια έτσι, από οποιαδήποτε αρνητική ή δυσάρεστη σκέψη. Εστιάζοντας τον εαυτό μας σε νέα αισιόδοξα δεδομένα αποκόπτουμε νοητικά την είσοδο και την αναμόχλευση αρνητικών μοτίβων στο μυαλό μας και γινόμαστε αυτεξούσιοι επάνω στον ίδιο μας τον νου.
4. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε το αντικείμενο της απογοήτευσής μας,αντιστρέφουμε άμεσα το κλίμα κάνοντας κάτι απρόσμενο. Ακόμα και αν αυτό μοιάζει παράλογο αρχικά, αν επιμείνουμε θα εξαναγκάσουμε τον εαυτό μας να αντιστρέψει το δυσάρεστο συναίσθημα σε χαρά! Για παράδειγμα, αρχίζουμε να τραγουδάμε κάποιο παιδικό τραγουδάκι που ξέρουμε, για να σπάσουμε αυτόματα το αρνητικό πλαίσιο που πάει να δημιουργηθεί.
5. Απομακρύνουμε από το ευρύτερο πεδίο μας οτιδήποτε μπορεί να μας επαναφέρει στο νου το αντικείμενο της απογοήτευσής μας. Για παράδειγμα, εξαφανίζουμε φωτογραφίες, σβήνουμε τηλέφωνα και σχετικές πληροφορίες, οποιουδήποτε μας προκαλεί ένα τόσο αρνητικό συναίσθημα. Παράλληλα εάν είναι εφικτό απομακρύνουμε άμεσα και το ίδιο το άτομο από τη ζωή και την καθημερινότητά μας.
6.  Διακόπτουμε κάθε μορφής επικοινωνία με άτομα που για οποιονδήποτε λόγο μας προκαλούν αρνητικά συναισθήματα. Εάν έπρεπε να είναι στη ζωή μας θα μας έκαναν να νιώθουμε καλά με αυτό. Η αποφασιστικότητα με την οποία θα το πράξουμε αλλά και η σταθερότητα που θα επιδείξουμε στην τήρηση της απόφασής μας μετέπειτα, θα ορίσουν και τον χρόνο στον οποίο θα ξεπεράσουμε την κατάσταση αυτή.
7. Ενισχύουμε με όποιον τρόπο μπορούμε τη θεμελιώδη αίσθηση της αυτοαξίας μας και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να καταπατήσει τα όρια τα οποία έχουμε θέσει για τον εαυτό μας και στα οποία νιώθουμε καλά. Μαθαίνουμε να μας αγαπάμε επί της ουσίας και το αποδεικνύουμε έμπρακτα δείχνοντάς μας σεβασμό και αποφεύγοντας να τραυματίζουμε τον εαυτό μας συναισθηματικά ή να του φερόμαστε βίαια και υπερβολικά αυστηρά. Η βιαιότητα απέναντι στον εαυτό μας έλκει βίαιες προσωπικότητες στη ζωή μας. Η έλλειψη ξεκάθαρων ορίων θα οδηγήσει και τους άλλους να μην σέβονται τις επιθυμίες μας. Η τάση να προσκολληθούμε συναισθηματικά κάπου θα γίνει αμέσως αντιληπτή, έστω και υποσυνείδητα, και θα οδηγήσει το έτερο μέλος σε απομάκρυνση. Όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα αποτελούν γεγονότα που αναπόφευκτα θα μπορούσαν να καταλήξουν σε μία μεγάλη απογοήτευση... Γι' αυτό και θα πρέπει να έχουμε εδραιώσει γερές βάσεις ως προσωπικότητες ώστε να μην αισθανθούμε την ανάγκη να πράξουμε κάποιο από τα παραπάνω ή κάτι άλλο αντίστοιχο.
8. Δεν παίρνουμε τίποτα προσωπικά και προσπαθούμε να θυμόμαστε πάντα ότι και οι άλλοι είναι απλά άνθρωποι και ενδεχομένως να έχουν δίκιο αλλά και πολύ πιθανό να κάνουν και λάθος. Σε κάθε περίπτωση όμως οι δικές τους επιλογές δεν θα πρέπει να επηρεάζουν τη δική μας ισορροπία.
9. Προσπαθούμε πάντα να μην έχουμε πολύ υψηλές ή και καθόλου προσδοκίες από τους άλλους ανθρώπους. Αυτό εστιάζει στον εαυτό μας και στο πώς μπορούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι βασιζόμενοι αποκλειστικά στις δικές μας δυνατότητες και επιλογές, ενώ παράλληλα μας γλιτώνει από δεκάδες μικρές και μεγάλες απογοητεύσεις. Έτσι, λοιπόν, όταν δεν εξαρτόμαστε κατά οποιονδήποτε τρόπο από τους άλλους, όταν δεν τους προβάλλουμε τις απαιτήσεις και τις ανάγκες μας, τότε είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να βιώσουμε απογοήτευση από κάποιον άνθρωπο ή κατάσταση. Η απογοήτευση δηλαδή είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις σχέσεις εξάρτησης που διατηρούμε με τους γύρω μας . Άρα όσο πιο αυτόνομοι είμαστε ως προσωπικότητες τόσο λιγότερες θα είναι και οι απογοητεύσεις που θα βιώνουμε κατά τη διάρκεια της ζωή μας.
Γι' αυτό κλείνοντας καλό θα είναι να επισημάνουμε τη σπουδαιότητα μίας έντιμης και ειλικρινούς επικοινωνίας η οποία θα θέσει ξεκάθαρους στόχους κάνοντας πολύ δύσκολη την παρανόησή τους. Διαφορετικά, το αποτέλεσμα θα επιφέρει μία πιθανή απογοήτευση. Γιατί όσο πιο ειλικρινείς είμαστε απέναντι στον εαυτό μας, τόσο πιο ειλικρινείς είναι και οι άλλοι μαζί μας και φυσικά τόσο λιγότερο επιτρέπουμε να εξελιχθούν δυσαρμονικά γεγονότα στη ζωή μας.
ΠΗΓΗ: flowmagazine.gr


Η διαμόρφωση μέρους του χαρακτήρα μας επηρεάζεται από τη σειρά γέννησης στην οικογένειά μας. Από την στιγμή που γεννιόμαστε, έχουμε ανάγκη να ανήκουμε και να είμαστε αποδεκτοί από το περιβάλλον μας, δηλαδή κυρίως από τους γονείς μας. Γι’ αυτό κάθε παιδί διεκδικεί και καταλαμβάνει μια ξεχωριστή θέση μέσα στην οικογένεια. Έτσι εξηγείται και η απορία πολλών γονιών για το πώς είναι δυνατόν δύο αδέρφια να είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, ακόμη κι αν έχουν ελάχιστη διαφορά στην ηλικία, ακόμη κι αν φαινομενικά η συμπεριφορά των γονιών ήταν ίδια και προς τους δύο.
Το κάθε μέλος της οικογένειας επηρεάζει αλλά και επηρεάζεται από τα υπόλοιπα μέλη. Καθένας προσπαθεί να κερδίσει μια θέση μέσα σ’ αυτήν και οι προσπάθειές του στόχο έχουν να νιώσει ασφάλεια και αποδοχή.Δύο παιδιά στην ίδια οικογένεια, λοιπόν, είναι σαν να μεγαλώνουν σε διαφορετικό περιβάλλον, γιατί το καθένα επηρεάζεται από άπειρες καταστάσεις. Ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού αυτομάτως αλλάζει τις ισορροπίες στη ζωή του πρώτου, καθώς και άλλοι παράγοντες, όπως το αν οι γονείς είναι μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αν έχει προκύψει διαζύγιο ή θάνατος, αν υπάρχει άρρωστο παιδί στην οικογένεια, αν είναι όλα τα αδέρφια κορίτσια ή όλα αγόρια, αν ζει ο παππούς ή/και η γιαγιά στο σπίτι, αν οι γονείς “δείχνουν προτίμηση” σε κάποιο παιδί.
Τι μπορεί να αποθαρρύνει ένα παιδί;
Ο κυριότερος λόγος αποθάρρυνσης ενός παιδιού είναι η αίσθηση ότι οι γονείς προτιμούν κάποιο από τα αδέρφια του. Όταν, για παράδειγμα, δείχνουμε προτίμηση στο αγόρι, αναπόφευκτα το κορίτσι αναπτύσσει συναισθήματα κατωτερότητας. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και ακόμη και ένα “καλό παιδί” μπορεί να πάρει λάθος κατεύθυνση στη ζωή απλά και μόνο επειδή υπάρχει η υποψία ότι οι γονείς προτιμούν το άλλο παιδί. Οι προσωπικές αντιλήψεις και τα βιώματα που μας ακολουθούν στην υπόλοιπη ζωή, συνήθως είναι υποσυνείδητα βαθιά “πιστεύω” που επηρεάζουν την κατεύθυνση που θα πάρουμε, την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας, τους άλλους, τον κόσμο, αλλά και τις επιλογές που κάνουμε στις σχέσεις μας.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το πρώτο παιδί: Θεωρεί ότι όταν υπακούει στις επιθυμίες των γονιών του θα κερδίσει όλη τους την αγάπη. Πιθανόν να τρώει όλο του το φαγητό, να τακτοποιεί τα πράγματά του, να είναι καλός μαθητής. Συνήθως είναι συντηρητικός και παραδοσιακός, έχει υψηλούς στόχους άρα είναι και φιλόδοξος, είναι οργανωτικός και αρκετά υπεύθυνος. Τα πρώτα παιδιά δείχνουν ικανά, αναλαμβάνουν και φέρνουν εις πέρας απαιτητικές δουλειές, σέβονται τις αρχές και συνήθως ρισκάρουν ελάχιστα.
Μέχρι να γεννηθεί δεύτερο παιδί στην οικογένεια, οι γονείς αφιερώνουν πολύ χρόνο στα παιδιά αυτά κι έτσι εμπλουτίζουν τις γνώσεις και τις ικανότητες τους.
Είναι συνήθως επιτυχημένα στον τομέα τους και συχνά διαπρέπουν. Όταν, όμως, στην οικογένεια έρθει και δεύτερο παιδί αυτόματα χάνουν την αποκλειστικότητα, κι ενώ μέχρι τώρα είχαν όλη την προσοχή των γονιών τους στραμμένη επάνω τους, ξαφνικά καλούνται να τη μοιραστούν. Η απώλεια αυτή δημιουργεί ανασφάλειες και εντείνει την προσπάθειά τους να καταφέρουν ακόμα περισσότερα έτσι ώστε να διατηρήσουν την πρωτιά και γενικά τη θέση τους στην οικογένεια.
Μπαίνουν δε σ’ έναν αγώνα να ξανακερδίσουν την προσοχή των γονιών κάνοντας καλές πράξεις. Όταν, όμως, αποτυγχάνουν στον στόχο τους, αποθαρρύνονται και μπορεί να γίνουν αγενή ή επιθετικά. Στις αλλαγές, το παιδί αυτό θα κάνει το καθήκον του, με άγχος και αγωνία, αλλά θα προχωρήσει μέχρι να πετύχει τον στόχο του. Η ανασφάλεια ότι θα χάσουν τη θέση τους, ακολουθεί τα παιδιά και στην υπόλοιπη ζωή τους. Φυσικά τα πρώτα παιδιά έχοντας πολύ έντονη την αίσθηση ευθύνης αλλά και την ανασφάλεια ότι μπορεί ξαφνικά να τα χάσουν όλα, έχουν πολύ άγχος με αποτέλεσμα να εκδηλώνουν προβλήματα υγείας. Η μεγαλύτερη δυσκολία του πρωτότοκου είναι να χαλαρώσει και να διασκεδάσει. Ακόμη και αυτό, συχνά προγραμματίζεται, αντιμετωπίζεται ως υποχρέωση ή θεωρείται χάσιμο χρόνου.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Δεύτερο παιδί: Το δεύτερο παιδί καταλαμβάνει μια θέση στην οικογένεια, που χαρακτηρίζεται από μια έντονη πίεση να προλάβει. Προσπαθεί συνεχώς να φτάσει το πρώτο, πιέζεται για να τα καταφέρει και κυριεύεται από ανασφάλειες. Το παιδί αυτό δεν είχε ποτέ την προσοχή των γονιών του αποκλειστικά στραμμένη πάνω του. Καθώς η πρωτιά έχει κερδηθεί από το πρωτότοκο, το δεύτερο παιδί νιώθει πάντα ότι έπεται, αισθάνεται πως ό, τι κι αν κάνει δεν μπορεί να νικήσει, αυτομάτως λοιπόν η ισότητα μεταξύ των αδελφών μοιάζει να αμφισβητείται.
Συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται διαρκώς σε μια κούρσα, τρέχει να προλάβει, γίνεται υπερκινητικό και συχνά πιεστικό. Εάν το πρώτο παιδί είναι επιτυχημένο, το δεύτερο αμφισβητεί τις ικανότητές του και έχει ανασφάλειες. Συνήθως καλλιεργεί χαρακτηριστικά αντίθετα από το πρώτο, στην προσπάθειά του να ξεχωρίσει, αφού δεν μπορεί να νικήσει. Γι’ αυτό, λοιπόν, εάν το πρώτο είναι το “καλό” και “υπεύθυνο” παιδί, το δεύτερο πολύ πιθανόν να γίνει “άτακτο” και “ανεύθυνο”.
Πολύ σημαντικό ρόλο, βέβαια, παίζουν οι γονείς και ο τρόπος που συμπεριφέρονται ή δείχνουν την αποδοχή τους.
Εάν το συγκρίνουν με το πρώτο, αγανακτούν και το κριτικάρουν γιατί διαφέρει, τότε η θέση του ανταγωνισμού ενθαρρύνεται και η αίσθηση της ανεπάρκειας εντείνεται. Αν, όμως, δείξουν σεβασμό για το χαρακτήρα του και ενθαρρύνουν τα δυνατά του σημεία, το δεύτερο παιδί κερδίζει έδαφος γρήγορα.Σε περίπτωση που το πρώτο παιδί είναι αποθαρρυμένο, άρρωστο ή δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του, το δεύτερο βρίσκει την ευκαιρία, αναπτύσσοντας τη συμπεριφορά και τα χαρακτηριστικά του πρώτου, να περάσει μπροστά και να κατακτήσει την πρώτη θέση ψυχολογικά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το μεσαίο παιδί έχει μια αβέβαιη θέση μέσα στην οικογένεια και συχνά νιώθει εγκαταλελειμμένο. Δυσκολεύεται να κατακτήσει τη θέση του και να αποδείξει την αξία του. Περιμένει τα λιγότερα από τη ζωή και είναι ευπροσάρμοστο και υπομονετικό. Έχει πολλούς φίλους και δε νιώθει την υποχρέωση να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες των γονιών του, αφού τις έχει ήδη αναλάβει το πρώτο παιδί. Από την άλλη δε νιώθει την ανάγκη να είναι συνέχεια μαζί τους, αφού εκείνοι ασχολούνται με το στερνοπαίδι τους.
Το μεσαίο παιδί νιώθει συχνά αδικημένο, γιατί είναι ανάμεσα στο πρώτο και το τρίτο, αφού δε θα καταφέρει ποτέ να φτάσει το πρώτο, που έχει το προτέρημα της ηλικίας, ούτε θα αποκτήσει τα προνόμια του τρίτου που είναι το μικρότερο. Παρόλα αυτά, προσαρμόζεται εύκολα στην παρέα και μαθαίνει να συνυπάρχει με μεγαλύτερους και μικρότερους. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ατού του στις αλλαγές: η ευκολία με την οποία προσαρμόζεται στις καταστάσεις ή βρίσκει ανθρώπους να συνεργαστεί για να τα βγάλει πέρα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το μικρότερο (από τρία ή περισσότερα): Είναι μικρότερο από όλα τα άλλα μέλη της και συνεπώς το πιο αδύναμο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συχνά νιώθει ότι το παραβλέπουν και ότι δεν το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Μπορεί να κάνει προσπάθειες να ξεπεράσει τα αδέρφια του ή μπορεί να παραμείνει “μωρό” στη συμπεριφορά του και θα απαιτεί να τον εξυπηρετούν οι άλλοι.
Τα μικρότερα παιδιά συνήθως δεν έχουν τόσο άγχος, είναι πιο φιλελεύθερα κι έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Δεν έχουν πρόβλημα να έχουν την τελευταία θέση, αφού αντιλαμβάνονται από νωρίς ότι κάποιος άλλος θα βρεθεί πιο μπροστά και θα γεμίσει το κενό. Όλες οι υπεύθυνες θέσεις έχουν δοθεί στους προηγούμενους, οι γονείς πια είναι πιο χαλαροί και άνετοι, με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να ρισκάρουν περισσότερο. Έχουν τη δύναμη να πάνε κόντρα στους κανόνες, τους αρέσουν τα ταξίδια και οι περιπέτειες, είναι τολμηρά και καταφέρνουν να επιβιώσουν στις δυσκολίες. Γι’ αυτό και στις αλλαγές συχνά συμπεριφέρονται με άνεση και προχωρούν ακάθεκτα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙΟΥ
Έχει ένα δύσκολο ρόλο που τον ακολουθεί στη ζωή του γενικότερα. Βρίσκεται ανάμεσα σε μεγάλους με αποτέλεσμα να γίνεται ένα “μικρομέγαλο” προσπαθώντας να κερδίσει την αποδοχή και τη συμπάθειά τους, άλλες φορές παραμένοντας ντροπαλό, άτολμο και αδύναμο, άλλες φορές ξεχωρίζοντας με τα ηγετικά και τα δυναμικά του στοιχεία.Συνήθως τα μοναχοπαίδια είναι παραχαϊδεμένα. Εάν είναι αγόρι, αποκτά μια ιδιαίτερη σχέση με τη μητέρα, ενώ νιώθει ανταγωνιστικά απέναντι στον πατέρα. Καθώς το σημείο αναφοράς είναι ο εαυτός του, χαίρεται για τη μοναδική του θέση με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται στη συνεργασία και στο μοίρασμα. Είναι ιδιαίτερα δημιουργικό, αφού μαθαίνει να γεμίζει πολύ χρόνο μόνο του και βιώνει την αντίφαση του να προσπαθεί να αποκτήσει τις δεξιότητες ενός πρώτου παιδιού, ενώ νιώθει την ανικανότητα του μικρότερου. Όταν οι άλλοι του φέρνουν αντίρρηση αισθάνεται ότι αδικείται και συχνά εκδικείται γι’ αυτό. Θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να κάνει προσπάθειες να αποκτήσει κάτι, αφού πιστεύει ότι οτιδήποτε θελήσει, το δικαιούται. Αυτή, βέβαια, η στάση το κάνει να διεκδικεί και συχνά καταφέρνει αυτό που βάζει στο μυαλό του. Μπροστά στις αλλαγές παίρνει μια στάση όπου κατευθύνει και διατάζει ή αντιθέτως αποσύρεται και κλείνεται στον εαυτό του.
Πώς πρέπει να φερόμαστε οι γονείς;
Η σειρά γέννησης μας βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα τα παιδιά μας και τον εαυτό μας. Ξέρουμε, λοιπόν, ότι στις αλλαγές το πρώτο παιδί χρειάζεται πολλή ενθάρρυνση, αφού αγωνιά κι έχει άγχος για τα πάντα. Δεν είναι, λοιπόν, καλή ιδέα να το επιφορτίζουμε αναθέτοντάς του να προσέχει, για παράδειγμα, τα μικρότερα, βάζοντάς το έτσι στο ρόλο του γονιού. Έχει κι αυτό ανάγκη να είναι παιδί.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο στο δεύτερο παιδί και να ακούμε τις πρωτότυπες ιδέες του, χωρίς κριτική και σύγκριση, ιδίως όταν αυτό το παιδί είναι αδιάφορο ή είναι ταραξίας. Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι προσπαθεί να νιώσει σημαντικό. Στις αλλαγές είναι καλό να ακούμε τις προτάσεις του για να του δείξουμε ότι είναι σημαντικές.
Όσο για το τελευταίο παιδί, ας μην του υπενθυμίζουμε πόσο μικρό είναι σε σχέση με τα άλλα. Ας του αναθέτουμε καθήκοντα, που θα το βοηθήσουν να γίνει υπεύθυνο και να μην τα περιμένει όλα από τους άλλους.Γράφει η ψυχοθεραπεύτρια, M.S Ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια με ειδικότητα στην οικογενειακή θεραπεία κυρία Πέγκυ Πελώνη- Πινήρου.
Πηγή: boro.gr


Τα δευτερότοκα παιδιά είναι πιο ανασφαλή;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η διαμόρφωση μέρους του χαρακτήρα μας επηρεάζεται από τη σειρά γέννησης στην οικογένειά μας. Από την στιγμή που γεννιόμαστε, έχουμε ανάγκη να ανήκουμε και να είμαστε αποδεκτοί από το περιβάλλον μας, δηλαδή κυρίως από τους γονείς μας. Γι’ αυτό κάθε παιδί διεκδικεί και καταλαμβάνει μια ξεχωριστή θέση μέσα στην οικογένεια. Έτσι εξηγείται και η απορία πολλών γονιών για το πώς είναι δυνατόν δύο αδέρφια να είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, ακόμη κι αν έχουν ελάχιστη διαφορά στην ηλικία, ακόμη κι αν φαινομενικά η συμπεριφορά των γονιών ήταν ίδια και προς τους δύο.
Το κάθε μέλος της οικογένειας επηρεάζει αλλά και επηρεάζεται από τα υπόλοιπα μέλη. Καθένας προσπαθεί να κερδίσει μια θέση μέσα σ’ αυτήν και οι προσπάθειές του στόχο έχουν να νιώσει ασφάλεια και αποδοχή.Δύο παιδιά στην ίδια οικογένεια, λοιπόν, είναι σαν να μεγαλώνουν σε διαφορετικό περιβάλλον, γιατί το καθένα επηρεάζεται από άπειρες καταστάσεις. Ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού αυτομάτως αλλάζει τις ισορροπίες στη ζωή του πρώτου, καθώς και άλλοι παράγοντες, όπως το αν οι γονείς είναι μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αν έχει προκύψει διαζύγιο ή θάνατος, αν υπάρχει άρρωστο παιδί στην οικογένεια, αν είναι όλα τα αδέρφια κορίτσια ή όλα αγόρια, αν ζει ο παππούς ή/και η γιαγιά στο σπίτι, αν οι γονείς “δείχνουν προτίμηση” σε κάποιο παιδί.
Τι μπορεί να αποθαρρύνει ένα παιδί;
Ο κυριότερος λόγος αποθάρρυνσης ενός παιδιού είναι η αίσθηση ότι οι γονείς προτιμούν κάποιο από τα αδέρφια του. Όταν, για παράδειγμα, δείχνουμε προτίμηση στο αγόρι, αναπόφευκτα το κορίτσι αναπτύσσει συναισθήματα κατωτερότητας. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και ακόμη και ένα “καλό παιδί” μπορεί να πάρει λάθος κατεύθυνση στη ζωή απλά και μόνο επειδή υπάρχει η υποψία ότι οι γονείς προτιμούν το άλλο παιδί. Οι προσωπικές αντιλήψεις και τα βιώματα που μας ακολουθούν στην υπόλοιπη ζωή, συνήθως είναι υποσυνείδητα βαθιά “πιστεύω” που επηρεάζουν την κατεύθυνση που θα πάρουμε, την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας, τους άλλους, τον κόσμο, αλλά και τις επιλογές που κάνουμε στις σχέσεις μας.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το πρώτο παιδί: Θεωρεί ότι όταν υπακούει στις επιθυμίες των γονιών του θα κερδίσει όλη τους την αγάπη. Πιθανόν να τρώει όλο του το φαγητό, να τακτοποιεί τα πράγματά του, να είναι καλός μαθητής. Συνήθως είναι συντηρητικός και παραδοσιακός, έχει υψηλούς στόχους άρα είναι και φιλόδοξος, είναι οργανωτικός και αρκετά υπεύθυνος. Τα πρώτα παιδιά δείχνουν ικανά, αναλαμβάνουν και φέρνουν εις πέρας απαιτητικές δουλειές, σέβονται τις αρχές και συνήθως ρισκάρουν ελάχιστα.
Μέχρι να γεννηθεί δεύτερο παιδί στην οικογένεια, οι γονείς αφιερώνουν πολύ χρόνο στα παιδιά αυτά κι έτσι εμπλουτίζουν τις γνώσεις και τις ικανότητες τους.
Είναι συνήθως επιτυχημένα στον τομέα τους και συχνά διαπρέπουν. Όταν, όμως, στην οικογένεια έρθει και δεύτερο παιδί αυτόματα χάνουν την αποκλειστικότητα, κι ενώ μέχρι τώρα είχαν όλη την προσοχή των γονιών τους στραμμένη επάνω τους, ξαφνικά καλούνται να τη μοιραστούν. Η απώλεια αυτή δημιουργεί ανασφάλειες και εντείνει την προσπάθειά τους να καταφέρουν ακόμα περισσότερα έτσι ώστε να διατηρήσουν την πρωτιά και γενικά τη θέση τους στην οικογένεια.
Μπαίνουν δε σ’ έναν αγώνα να ξανακερδίσουν την προσοχή των γονιών κάνοντας καλές πράξεις. Όταν, όμως, αποτυγχάνουν στον στόχο τους, αποθαρρύνονται και μπορεί να γίνουν αγενή ή επιθετικά. Στις αλλαγές, το παιδί αυτό θα κάνει το καθήκον του, με άγχος και αγωνία, αλλά θα προχωρήσει μέχρι να πετύχει τον στόχο του. Η ανασφάλεια ότι θα χάσουν τη θέση τους, ακολουθεί τα παιδιά και στην υπόλοιπη ζωή τους. Φυσικά τα πρώτα παιδιά έχοντας πολύ έντονη την αίσθηση ευθύνης αλλά και την ανασφάλεια ότι μπορεί ξαφνικά να τα χάσουν όλα, έχουν πολύ άγχος με αποτέλεσμα να εκδηλώνουν προβλήματα υγείας. Η μεγαλύτερη δυσκολία του πρωτότοκου είναι να χαλαρώσει και να διασκεδάσει. Ακόμη και αυτό, συχνά προγραμματίζεται, αντιμετωπίζεται ως υποχρέωση ή θεωρείται χάσιμο χρόνου.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Δεύτερο παιδί: Το δεύτερο παιδί καταλαμβάνει μια θέση στην οικογένεια, που χαρακτηρίζεται από μια έντονη πίεση να προλάβει. Προσπαθεί συνεχώς να φτάσει το πρώτο, πιέζεται για να τα καταφέρει και κυριεύεται από ανασφάλειες. Το παιδί αυτό δεν είχε ποτέ την προσοχή των γονιών του αποκλειστικά στραμμένη πάνω του. Καθώς η πρωτιά έχει κερδηθεί από το πρωτότοκο, το δεύτερο παιδί νιώθει πάντα ότι έπεται, αισθάνεται πως ό, τι κι αν κάνει δεν μπορεί να νικήσει, αυτομάτως λοιπόν η ισότητα μεταξύ των αδελφών μοιάζει να αμφισβητείται.
Συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται διαρκώς σε μια κούρσα, τρέχει να προλάβει, γίνεται υπερκινητικό και συχνά πιεστικό. Εάν το πρώτο παιδί είναι επιτυχημένο, το δεύτερο αμφισβητεί τις ικανότητές του και έχει ανασφάλειες. Συνήθως καλλιεργεί χαρακτηριστικά αντίθετα από το πρώτο, στην προσπάθειά του να ξεχωρίσει, αφού δεν μπορεί να νικήσει. Γι’ αυτό, λοιπόν, εάν το πρώτο είναι το “καλό” και “υπεύθυνο” παιδί, το δεύτερο πολύ πιθανόν να γίνει “άτακτο” και “ανεύθυνο”.
Πολύ σημαντικό ρόλο, βέβαια, παίζουν οι γονείς και ο τρόπος που συμπεριφέρονται ή δείχνουν την αποδοχή τους.
Εάν το συγκρίνουν με το πρώτο, αγανακτούν και το κριτικάρουν γιατί διαφέρει, τότε η θέση του ανταγωνισμού ενθαρρύνεται και η αίσθηση της ανεπάρκειας εντείνεται. Αν, όμως, δείξουν σεβασμό για το χαρακτήρα του και ενθαρρύνουν τα δυνατά του σημεία, το δεύτερο παιδί κερδίζει έδαφος γρήγορα.Σε περίπτωση που το πρώτο παιδί είναι αποθαρρυμένο, άρρωστο ή δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του, το δεύτερο βρίσκει την ευκαιρία, αναπτύσσοντας τη συμπεριφορά και τα χαρακτηριστικά του πρώτου, να περάσει μπροστά και να κατακτήσει την πρώτη θέση ψυχολογικά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το μεσαίο παιδί έχει μια αβέβαιη θέση μέσα στην οικογένεια και συχνά νιώθει εγκαταλελειμμένο. Δυσκολεύεται να κατακτήσει τη θέση του και να αποδείξει την αξία του. Περιμένει τα λιγότερα από τη ζωή και είναι ευπροσάρμοστο και υπομονετικό. Έχει πολλούς φίλους και δε νιώθει την υποχρέωση να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες των γονιών του, αφού τις έχει ήδη αναλάβει το πρώτο παιδί. Από την άλλη δε νιώθει την ανάγκη να είναι συνέχεια μαζί τους, αφού εκείνοι ασχολούνται με το στερνοπαίδι τους.
Το μεσαίο παιδί νιώθει συχνά αδικημένο, γιατί είναι ανάμεσα στο πρώτο και το τρίτο, αφού δε θα καταφέρει ποτέ να φτάσει το πρώτο, που έχει το προτέρημα της ηλικίας, ούτε θα αποκτήσει τα προνόμια του τρίτου που είναι το μικρότερο. Παρόλα αυτά, προσαρμόζεται εύκολα στην παρέα και μαθαίνει να συνυπάρχει με μεγαλύτερους και μικρότερους. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ατού του στις αλλαγές: η ευκολία με την οποία προσαρμόζεται στις καταστάσεις ή βρίσκει ανθρώπους να συνεργαστεί για να τα βγάλει πέρα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το μικρότερο (από τρία ή περισσότερα): Είναι μικρότερο από όλα τα άλλα μέλη της και συνεπώς το πιο αδύναμο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συχνά νιώθει ότι το παραβλέπουν και ότι δεν το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Μπορεί να κάνει προσπάθειες να ξεπεράσει τα αδέρφια του ή μπορεί να παραμείνει “μωρό” στη συμπεριφορά του και θα απαιτεί να τον εξυπηρετούν οι άλλοι.
Τα μικρότερα παιδιά συνήθως δεν έχουν τόσο άγχος, είναι πιο φιλελεύθερα κι έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Δεν έχουν πρόβλημα να έχουν την τελευταία θέση, αφού αντιλαμβάνονται από νωρίς ότι κάποιος άλλος θα βρεθεί πιο μπροστά και θα γεμίσει το κενό. Όλες οι υπεύθυνες θέσεις έχουν δοθεί στους προηγούμενους, οι γονείς πια είναι πιο χαλαροί και άνετοι, με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να ρισκάρουν περισσότερο. Έχουν τη δύναμη να πάνε κόντρα στους κανόνες, τους αρέσουν τα ταξίδια και οι περιπέτειες, είναι τολμηρά και καταφέρνουν να επιβιώσουν στις δυσκολίες. Γι’ αυτό και στις αλλαγές συχνά συμπεριφέρονται με άνεση και προχωρούν ακάθεκτα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙΟΥ
Έχει ένα δύσκολο ρόλο που τον ακολουθεί στη ζωή του γενικότερα. Βρίσκεται ανάμεσα σε μεγάλους με αποτέλεσμα να γίνεται ένα “μικρομέγαλο” προσπαθώντας να κερδίσει την αποδοχή και τη συμπάθειά τους, άλλες φορές παραμένοντας ντροπαλό, άτολμο και αδύναμο, άλλες φορές ξεχωρίζοντας με τα ηγετικά και τα δυναμικά του στοιχεία.Συνήθως τα μοναχοπαίδια είναι παραχαϊδεμένα. Εάν είναι αγόρι, αποκτά μια ιδιαίτερη σχέση με τη μητέρα, ενώ νιώθει ανταγωνιστικά απέναντι στον πατέρα. Καθώς το σημείο αναφοράς είναι ο εαυτός του, χαίρεται για τη μοναδική του θέση με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται στη συνεργασία και στο μοίρασμα. Είναι ιδιαίτερα δημιουργικό, αφού μαθαίνει να γεμίζει πολύ χρόνο μόνο του και βιώνει την αντίφαση του να προσπαθεί να αποκτήσει τις δεξιότητες ενός πρώτου παιδιού, ενώ νιώθει την ανικανότητα του μικρότερου. Όταν οι άλλοι του φέρνουν αντίρρηση αισθάνεται ότι αδικείται και συχνά εκδικείται γι’ αυτό. Θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να κάνει προσπάθειες να αποκτήσει κάτι, αφού πιστεύει ότι οτιδήποτε θελήσει, το δικαιούται. Αυτή, βέβαια, η στάση το κάνει να διεκδικεί και συχνά καταφέρνει αυτό που βάζει στο μυαλό του. Μπροστά στις αλλαγές παίρνει μια στάση όπου κατευθύνει και διατάζει ή αντιθέτως αποσύρεται και κλείνεται στον εαυτό του.
Πώς πρέπει να φερόμαστε οι γονείς;
Η σειρά γέννησης μας βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα τα παιδιά μας και τον εαυτό μας. Ξέρουμε, λοιπόν, ότι στις αλλαγές το πρώτο παιδί χρειάζεται πολλή ενθάρρυνση, αφού αγωνιά κι έχει άγχος για τα πάντα. Δεν είναι, λοιπόν, καλή ιδέα να το επιφορτίζουμε αναθέτοντάς του να προσέχει, για παράδειγμα, τα μικρότερα, βάζοντάς το έτσι στο ρόλο του γονιού. Έχει κι αυτό ανάγκη να είναι παιδί.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο στο δεύτερο παιδί και να ακούμε τις πρωτότυπες ιδέες του, χωρίς κριτική και σύγκριση, ιδίως όταν αυτό το παιδί είναι αδιάφορο ή είναι ταραξίας. Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι προσπαθεί να νιώσει σημαντικό. Στις αλλαγές είναι καλό να ακούμε τις προτάσεις του για να του δείξουμε ότι είναι σημαντικές.
Όσο για το τελευταίο παιδί, ας μην του υπενθυμίζουμε πόσο μικρό είναι σε σχέση με τα άλλα. Ας του αναθέτουμε καθήκοντα, που θα το βοηθήσουν να γίνει υπεύθυνο και να μην τα περιμένει όλα από τους άλλους.Γράφει η ψυχοθεραπεύτρια, M.S Ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια με ειδικότητα στην οικογενειακή θεραπεία κυρία Πέγκυ Πελώνη- Πινήρου.
Πηγή: boro.gr


Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Το Τοπικό Τμήμα Φλώρινας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού  εκφράζει θερμές ευχαριστίες προς τον Ομότιμο Καθηγητή Παν/μίου Ιωαννίνων κ. Γεώργιο Λαγό, Νευρολόγο, που επισκέφτηκε στις 3/10/17 την Φλώρινα και ανέπτυξε το θέμα «Λιποθυμίες, Άνοιες». Η εισήγηση εντασσόταν στον κύκλο των μηνιαίων επιμορφωτικών συναντήσεων των Εθελοντών του Τοπικού Τμήματος Φλώρινας του ΕΕΣ.


Ευχαριστήριο Τοπικού Τμήματος Φλώρινας του ΕΕΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το Τοπικό Τμήμα Φλώρινας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού  εκφράζει θερμές ευχαριστίες προς τον Ομότιμο Καθηγητή Παν/μίου Ιωαννίνων κ. Γεώργιο Λαγό, Νευρολόγο, που επισκέφτηκε στις 3/10/17 την Φλώρινα και ανέπτυξε το θέμα «Λιποθυμίες, Άνοιες». Η εισήγηση εντασσόταν στον κύκλο των μηνιαίων επιμορφωτικών συναντήσεων των Εθελοντών του Τοπικού Τμήματος Φλώρινας του ΕΕΣ.


Είναι μια ερώτηση που προκαλεί πάντα έντονες συζητήσεις. Ωστόσο παραμένει αναπάντητη. Η καθημερινή μας εμπειρία δείχνει ότι η μη ερωτική φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν είναι μόνο εφικτή, αλλά είναι και κάτι συνηθισμένο.
Άνδρες και γυναίκες ζουν, εργάζονται, και γενικώς συνυπάρχουν χωρίς απαραίτητα να ξαπλώνουν μαζί. Όμως παραμένει η υποψία ότι αυτή η φαινομενικά πλατωνική συνύπαρξη είναι απλώς ένα προπέτασμα που καλύπτει τις σεξουαλικές παρορμήσεις.
Μια νέα έρευνα δείχνει ότι έχει βάση αυτή η υποψία. Δηλαδή, ενώ πράγματι μπορούμε να είμαστε «απλά φίλοι» με το αντίθετο φύλο, εντούτοις παραμονεύουμε για την ευκαιρία (ή ότι θεωρούμαι ως ευκαιρία) ώστε να μετατρέψουμε τη φιλία σε "ειδύλλιο". Είμαστε έτοιμοι να επιτεθούμε ακόμα και στην πιο ακατάλληλη στιγμή.
Προκειμένου να διερευνήσουν την βιωσιμότητα της πλατωνικής φιλίας, οι ερευνητές έφεραν στο επιστημονικό εργαστήριο τους 88 ζευγάρια προπτυχιακών φοιτητών αντιθέτου φύλου. Η εχεμύθεια τέθηκε ως ζήτημα υψίστης σημασίας. Φανταστείτε για παράδειγμα το πρόβλημα που θα προέκυπτε αν δύο φίλοι μάθαιναν ο ένας για το άλλο, ότι έχει κρυφά ερωτικά συναισθήματα. 
Προκειμένου να διασφαλίσουν ειλικρινείς απαντήσεις, οι ερευνητές όχι μόνο ακολούθησαν τους τυποποιημένους κανόνες σχετικά με την ανωνυμία και την εμπιστευτικότητα, αλλά επιπλέον απαίτησαν από τους φίλους να συμφωνήσουν ρητά μεταξύ τους ότι δεν θα συζητήσουν για τις απαντήσεις τους μετά την ολοκλήρωση της μελέτης.
Στη συνέχεια χωρίστηκαν τα ζευγάρια φίλων, και ο καθένας απάντησε σε ερωτήματα που αφορούσαν τα ερωτικά συναισθήματα (ή την έλλειψη αυτών) που ένιωθε για τον άλλο. Τα αποτελέσματα έδειξαν μεγάλες διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες και οι γυναίκες αντιλαμβάνονται την φιλία με το αντίθετο φύλο.
Οι άνδρες έλκονται πολύ περισσότερο από τις φίλες τους, απ' ό,τι το αντίθετο. Μάλιστα, οι άνδρες ήταν πολύ περισσότερο πιθανόν να πιστεύουν ότι έλκουν το αντίθετο φύλο, κάτι που συνήθως ήταν λανθασμένο. Στην πραγματικότητα, οι εκτιμήσεις των ανδρών σχετικά με το πόσο ελκυστικοί ήταν για τις φίλες τους, δεν ανταποκρινόταν σχεδόν καθόλου στο πώς πράγματι αυτές οι γυναίκες αισθάνονταν για αυτούς. 
Ουσιαστικά, οι άνδρες θωρούσαν ότι ήταν αμοιβαίο οποιαδήποτε ερωτικό σκίρτημα βίωναν, και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το πραγματικό επίπεδο ερωτικού ενδιαφέροντος που αισθάνονταν οι φίλες τους για αυτούς.
Αλλά και οι γυναίκες δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τις σκέψεις των φίλων τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γυναίκες δεν έλκονταν από τους άνδρες φίλους τους, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποθέτουν ότι ήταν αμοιβαία αυτή η έλλειψη έλξης.
Οπότε το συμπέρασμα ήταν ότι οι άνδρες υπερεκτιμούσαν το επίπεδο της έλξης που ένιωθαν οι φίλες τους γι' αυτούς, ενώ οι γυναίκες δεν αντιλαμβάνονταν πλήρως το επίπεδο της έλξης που ένιωθαν οι άνδρες γι' αυτές. 
Επιπλέον, οι άνδρες ήταν λιγότερο διστακτικοί να κάνουν κάποιο βήμα για να προχωρήσουν την αμοιβαία έλξη που λανθασμένα θεωρούσαν ότι υπήρχε. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έλκονταν εξίσου ερωτικά με άτομα του αντίθετου φύλου που είχαν ήδη σχέση. Ωστόσο, οι άνδρες και οι γυναίκες διέφεραν στο βαθμό με τον οποίο έβλεπαν τον φίλο τους ή την φίλη τους ως πιθανό ερωτικό σύντροφο.
Οι άνδρες ήταν εξίσου πιθανό να επιθυμούν "ρομαντικά ραντεβού" με φίλες τους που είχαν ήδη σχέση, ενώ οι γυναίκες σέβονταν περισσότερο το γεγονός ότι ο φίλος τους είχε σχέση και αδιαφορούσαν για αυτούς που δεν ήταν ελεύθεροι.
Τα παραπάνω αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι άνδρες, σε σχέση με τις γυναίκες, δυσκολεύονται περισσότερο να είναι "απλώς φίλοι." Αυτό δεν επιβεβαιώνει απλώς το στερεότυπο ότι ο άντρας είναι ερωτικά 'πεινασμένος ' και η γυναίκα 'αφελής'.
Είναι και έμμεση απόδειξη ότι δύο άνθρωποι μπορούν να βιώνουν την ίδια ακριβώς σχέση με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Οι άνδρες φαίνεται πως βλέπουν σημαντικές δυνατότητες για μετατροπή μιας φιλίας σε ερωτική σχέση, ενώ οι γυναίκες έχουν ένα πιο πλατωνικό προσανατολισμό.
Στον εξωτερικό παρατηρητή φαίνεται σαφές ότι αυτές οι πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις είναι αναμενόμενο να προκαλούν σοβαρές επιπλοκές στις σχέσεις μεταξύ ατόμων του αντίθετου φύλου. Σε μια μελέτη που έγινε αργότερα, ζητήθηκε από τους 249 ενήλικες συμμετέχοντες (πολλοί από τους οποίους ήταν παντρεμένοι) να αναφέρουν τις θετικές και αρνητικές πτυχές που έχει η φιλία με άτομα του αντίθετου φύλου.
Οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών εμφανίστηκαν και εδώ. Οι άντρες είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες, να αναφέρουν την ερωτική έλξη ως ένα από τα οφέλη της φιλίας με μία γυναίκα. Αυτό γινόταν πιο έντονο όσο αυξανόταν η ηλικία των ερωτώμενων.
Για τους νεαρότερους άνδρες οι πιθανότητες ήταν τέσσερις φορές περισσότερες, ενώ για τους μεγαλύτερους ήταν δέκα φορές περισσότερες. Στο σύνολό τους όλες αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις για το τι σημαίνει να είναι «μόνο φίλοι» και ότι αυτές οι διαφορετικές αντιλήψεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα. 
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο πειστικές στην πεποίθησή τους ότι οι αντίθετου φύλου φιλίες είναι πλατωνικές, οι άνδρες δεν φαίνεται να μπορούν να σβήσουν την επιθυμία τους για κάτι περισσότερο από μία απλή φιλία. Και παρόλο που και τα δύο φύλα συμφωνούν ότι η έλξη σε πλατωνικές φιλίες είναι κυρίως αρνητικό γεγονός , οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να ενεργούν και να σκέφτονται σύμφωνα με αυτή την άποψη. 
Οπότε τι ισχύει τελικά; Mπορούν οι άνδρες και οι γυναίκες να είναι "απλώς φίλοι;" Αν όλοι σκέφτονταν όπως οι γυναίκες, είναι σχεδόν βέβαιο. Αλλά αν όλοι σκέφτονταν όπως οι άνδρες, θα αντιμετωπίζαμε μια σοβαρή κρίση υπερπληθυσμού!
Πηγή : antikleidi.com 

Μπορούν να είναι φίλοι ένας άντρας με μία γυναίκα;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Είναι μια ερώτηση που προκαλεί πάντα έντονες συζητήσεις. Ωστόσο παραμένει αναπάντητη. Η καθημερινή μας εμπειρία δείχνει ότι η μη ερωτική φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν είναι μόνο εφικτή, αλλά είναι και κάτι συνηθισμένο.
Άνδρες και γυναίκες ζουν, εργάζονται, και γενικώς συνυπάρχουν χωρίς απαραίτητα να ξαπλώνουν μαζί. Όμως παραμένει η υποψία ότι αυτή η φαινομενικά πλατωνική συνύπαρξη είναι απλώς ένα προπέτασμα που καλύπτει τις σεξουαλικές παρορμήσεις.
Μια νέα έρευνα δείχνει ότι έχει βάση αυτή η υποψία. Δηλαδή, ενώ πράγματι μπορούμε να είμαστε «απλά φίλοι» με το αντίθετο φύλο, εντούτοις παραμονεύουμε για την ευκαιρία (ή ότι θεωρούμαι ως ευκαιρία) ώστε να μετατρέψουμε τη φιλία σε "ειδύλλιο". Είμαστε έτοιμοι να επιτεθούμε ακόμα και στην πιο ακατάλληλη στιγμή.
Προκειμένου να διερευνήσουν την βιωσιμότητα της πλατωνικής φιλίας, οι ερευνητές έφεραν στο επιστημονικό εργαστήριο τους 88 ζευγάρια προπτυχιακών φοιτητών αντιθέτου φύλου. Η εχεμύθεια τέθηκε ως ζήτημα υψίστης σημασίας. Φανταστείτε για παράδειγμα το πρόβλημα που θα προέκυπτε αν δύο φίλοι μάθαιναν ο ένας για το άλλο, ότι έχει κρυφά ερωτικά συναισθήματα. 
Προκειμένου να διασφαλίσουν ειλικρινείς απαντήσεις, οι ερευνητές όχι μόνο ακολούθησαν τους τυποποιημένους κανόνες σχετικά με την ανωνυμία και την εμπιστευτικότητα, αλλά επιπλέον απαίτησαν από τους φίλους να συμφωνήσουν ρητά μεταξύ τους ότι δεν θα συζητήσουν για τις απαντήσεις τους μετά την ολοκλήρωση της μελέτης.
Στη συνέχεια χωρίστηκαν τα ζευγάρια φίλων, και ο καθένας απάντησε σε ερωτήματα που αφορούσαν τα ερωτικά συναισθήματα (ή την έλλειψη αυτών) που ένιωθε για τον άλλο. Τα αποτελέσματα έδειξαν μεγάλες διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες και οι γυναίκες αντιλαμβάνονται την φιλία με το αντίθετο φύλο.
Οι άνδρες έλκονται πολύ περισσότερο από τις φίλες τους, απ' ό,τι το αντίθετο. Μάλιστα, οι άνδρες ήταν πολύ περισσότερο πιθανόν να πιστεύουν ότι έλκουν το αντίθετο φύλο, κάτι που συνήθως ήταν λανθασμένο. Στην πραγματικότητα, οι εκτιμήσεις των ανδρών σχετικά με το πόσο ελκυστικοί ήταν για τις φίλες τους, δεν ανταποκρινόταν σχεδόν καθόλου στο πώς πράγματι αυτές οι γυναίκες αισθάνονταν για αυτούς. 
Ουσιαστικά, οι άνδρες θωρούσαν ότι ήταν αμοιβαίο οποιαδήποτε ερωτικό σκίρτημα βίωναν, και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το πραγματικό επίπεδο ερωτικού ενδιαφέροντος που αισθάνονταν οι φίλες τους για αυτούς.
Αλλά και οι γυναίκες δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τις σκέψεις των φίλων τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γυναίκες δεν έλκονταν από τους άνδρες φίλους τους, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποθέτουν ότι ήταν αμοιβαία αυτή η έλλειψη έλξης.
Οπότε το συμπέρασμα ήταν ότι οι άνδρες υπερεκτιμούσαν το επίπεδο της έλξης που ένιωθαν οι φίλες τους γι' αυτούς, ενώ οι γυναίκες δεν αντιλαμβάνονταν πλήρως το επίπεδο της έλξης που ένιωθαν οι άνδρες γι' αυτές. 
Επιπλέον, οι άνδρες ήταν λιγότερο διστακτικοί να κάνουν κάποιο βήμα για να προχωρήσουν την αμοιβαία έλξη που λανθασμένα θεωρούσαν ότι υπήρχε. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έλκονταν εξίσου ερωτικά με άτομα του αντίθετου φύλου που είχαν ήδη σχέση. Ωστόσο, οι άνδρες και οι γυναίκες διέφεραν στο βαθμό με τον οποίο έβλεπαν τον φίλο τους ή την φίλη τους ως πιθανό ερωτικό σύντροφο.
Οι άνδρες ήταν εξίσου πιθανό να επιθυμούν "ρομαντικά ραντεβού" με φίλες τους που είχαν ήδη σχέση, ενώ οι γυναίκες σέβονταν περισσότερο το γεγονός ότι ο φίλος τους είχε σχέση και αδιαφορούσαν για αυτούς που δεν ήταν ελεύθεροι.
Τα παραπάνω αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι άνδρες, σε σχέση με τις γυναίκες, δυσκολεύονται περισσότερο να είναι "απλώς φίλοι." Αυτό δεν επιβεβαιώνει απλώς το στερεότυπο ότι ο άντρας είναι ερωτικά 'πεινασμένος ' και η γυναίκα 'αφελής'.
Είναι και έμμεση απόδειξη ότι δύο άνθρωποι μπορούν να βιώνουν την ίδια ακριβώς σχέση με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Οι άνδρες φαίνεται πως βλέπουν σημαντικές δυνατότητες για μετατροπή μιας φιλίας σε ερωτική σχέση, ενώ οι γυναίκες έχουν ένα πιο πλατωνικό προσανατολισμό.
Στον εξωτερικό παρατηρητή φαίνεται σαφές ότι αυτές οι πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις είναι αναμενόμενο να προκαλούν σοβαρές επιπλοκές στις σχέσεις μεταξύ ατόμων του αντίθετου φύλου. Σε μια μελέτη που έγινε αργότερα, ζητήθηκε από τους 249 ενήλικες συμμετέχοντες (πολλοί από τους οποίους ήταν παντρεμένοι) να αναφέρουν τις θετικές και αρνητικές πτυχές που έχει η φιλία με άτομα του αντίθετου φύλου.
Οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών εμφανίστηκαν και εδώ. Οι άντρες είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες, να αναφέρουν την ερωτική έλξη ως ένα από τα οφέλη της φιλίας με μία γυναίκα. Αυτό γινόταν πιο έντονο όσο αυξανόταν η ηλικία των ερωτώμενων.
Για τους νεαρότερους άνδρες οι πιθανότητες ήταν τέσσερις φορές περισσότερες, ενώ για τους μεγαλύτερους ήταν δέκα φορές περισσότερες. Στο σύνολό τους όλες αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις για το τι σημαίνει να είναι «μόνο φίλοι» και ότι αυτές οι διαφορετικές αντιλήψεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα. 
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο πειστικές στην πεποίθησή τους ότι οι αντίθετου φύλου φιλίες είναι πλατωνικές, οι άνδρες δεν φαίνεται να μπορούν να σβήσουν την επιθυμία τους για κάτι περισσότερο από μία απλή φιλία. Και παρόλο που και τα δύο φύλα συμφωνούν ότι η έλξη σε πλατωνικές φιλίες είναι κυρίως αρνητικό γεγονός , οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να ενεργούν και να σκέφτονται σύμφωνα με αυτή την άποψη. 
Οπότε τι ισχύει τελικά; Mπορούν οι άνδρες και οι γυναίκες να είναι "απλώς φίλοι;" Αν όλοι σκέφτονταν όπως οι γυναίκες, είναι σχεδόν βέβαιο. Αλλά αν όλοι σκέφτονταν όπως οι άνδρες, θα αντιμετωπίζαμε μια σοβαρή κρίση υπερπληθυσμού!
Πηγή : antikleidi.com 
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)