Της Παρθένας Τσοκτουρίδου
Ήταν στις δόξες των περιβολιών
κι η ώρα των ταξιδιάρικων πουλιών,
κι οι άξαφνες οι ανάσες, οι μισές,
που ευκολοκατελούν τις φυλλωσιές.
Στο άφραχτο χαμοκάλυβο μπροστά,
λουλούδια εσυγκομίζαν σωριατά,
λουλούδια σωρευτά, λογής-λογής,
χυμένα από πανέρια κατά γης.
κι η ώρα των ταξιδιάρικων πουλιών,
κι οι άξαφνες οι ανάσες, οι μισές,
που ευκολοκατελούν τις φυλλωσιές.
Στο άφραχτο χαμοκάλυβο μπροστά,
λουλούδια εσυγκομίζαν σωριατά,
λουλούδια σωρευτά, λογής-λογής,
χυμένα από πανέρια κατά γης.
(Τέλλος Ἄγρας)
Μελετώντας τα λουλούδια και διεισδύοντας στα ποιητικά μυστικά της γοητείας των γραμμών, σχημάτων και αποχρώσεων τους, μπορούμε να πλουτίσουμε μ’ αυτά την παλέτα μας και να τη θησαυρίσουμε λόγω της αίσθησης της αρμονίας που μας δίνουν με τις γεμάτες χάρη καμπύλες τους, τις ορμώμενες από ευλυγισία και ισορροπία. Τα φτιαγμένα λουλούδια πάνω στα έργα τέχνης ασκούν αληθινή γοητεία με τη φυσική τους μορφή κι εκφράζουν βαθιά συναισθήματα ελευθερίας και συγκίνησης προσωπικής.
Μελετώντας τα λουλούδια και διεισδύοντας στα ποιητικά μυστικά της γοητείας των γραμμών, σχημάτων και αποχρώσεων τους, μπορούμε να πλουτίσουμε μ’ αυτά την παλέτα μας και να τη θησαυρίσουμε λόγω της αίσθησης της αρμονίας που μας δίνουν με τις γεμάτες χάρη καμπύλες τους, τις ορμώμενες από ευλυγισία και ισορροπία. Τα φτιαγμένα λουλούδια πάνω στα έργα τέχνης ασκούν αληθινή γοητεία με τη φυσική τους μορφή κι εκφράζουν βαθιά συναισθήματα ελευθερίας και συγκίνησης προσωπικής.
«Αυτό το γαρύφαλλο, που κρατώντας το
ανάμεσα στα τρία μου δάχτυλα
το σηκώνω στο φως, μου μίλησε και
παρά τον κοινό νου μου το κατανόησα.
Μια αλυσίδα από ατέλειωτους γαλαξίες συνεργάστηκαν,
διασταύρωσαν κάτω στη γη φωταψίες
- το σύμπαν ολόκληρο πήρε μέρος στη γέννηση
αυτού του γαρύφαλλου.
Κι' αυτό που ακούω είναι οι φωνές
των μαστόρων του μέσα του».
ανάμεσα στα τρία μου δάχτυλα
το σηκώνω στο φως, μου μίλησε και
παρά τον κοινό νου μου το κατανόησα.
Μια αλυσίδα από ατέλειωτους γαλαξίες συνεργάστηκαν,
διασταύρωσαν κάτω στη γη φωταψίες
- το σύμπαν ολόκληρο πήρε μέρος στη γέννηση
αυτού του γαρύφαλλου.
Κι' αυτό που ακούω είναι οι φωνές
των μαστόρων του μέσα του».
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Ο ζωγραφιστός θαυμαστός νυφικός θάλαμος τους στολίζει μετάξια
και βελούδα με πλούσιες αποχρώσεις προσδίνοντας τα ποιητική ομορφιά, που
εμπνέει καλλιτέχνες και ποιητές να δημιουργήσουν ή να ποιήσουν την αγάπη,
την φιλία, την πίστη, την ανάμνηση.
Με τα μάτια τα φίλησα, πολύ...
Ψυχή σιμά μου. Μόνο στην αυλή
περιδιάβαζε αργή περπατησιά
και την τύλιγε ἡ άκρα μοναξιά.
Κι έτσι ήθελα ἡ θωριά τους μοναχή
ν᾿ αφήσω να μου πιεί απ᾿ την ψυχή...
Μα οι μνήμες αναζήσανε σ᾿ αυτά
τα λουλούδια τα χρωματιστά...
Ψυχή σιμά μου. Μόνο στην αυλή
περιδιάβαζε αργή περπατησιά
και την τύλιγε ἡ άκρα μοναξιά.
Κι έτσι ήθελα ἡ θωριά τους μοναχή
ν᾿ αφήσω να μου πιεί απ᾿ την ψυχή...
Μα οι μνήμες αναζήσανε σ᾿ αυτά
τα λουλούδια τα χρωματιστά...
(Τέλλος Ἄγρας)
Οι λεπτοκομμένες και υπομονετικές μελέτες των σχεδίων τους με
τις ξεχωριστές μορφές, μας δίνουν την ανεξάντλητη δυνατότητα να εκτιμούμε την
διακοσμητική χρησιμότητα τους ειδικά όταν αυτά συνοδεύονται από θαυμάσια
τεχνική, ακρίβεια κι ευαισθησία. Ο αέρας ανάμεσα τους μας δίνει την αίσθηση της
ποικιλίας. Τα ξεπεταγμένα μπουμπούκια με τους μίσχους μας δίνουν την αίσθηση
της χάρης. Τα γερμένα λουλούδια προς τα κάτω σπάνε τη μονοτονία. Ο
επιδιωκόμενος φωτισμός κολακεύει την ισορροπία τους.
Aν με βλέπουν να στέκομαι
όρθιος, ακίνητος, μες
στα λουλούδια μου, όπως
αυτή τη στιγμή,
θα νόμιζαν πως τα διδάσκω. Ενώ
είμαι εγώ που ακούω
κι αυτά που μιλούν.
Έχοντάς με στο μέσο
μου διδάσκουν το φως.
όρθιος, ακίνητος, μες
στα λουλούδια μου, όπως
αυτή τη στιγμή,
θα νόμιζαν πως τα διδάσκω. Ενώ
είμαι εγώ που ακούω
κι αυτά που μιλούν.
Έχοντάς με στο μέσο
μου διδάσκουν το φως.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Γενικά, τα εικαστικά έργα που απεικονίζουν λουλούδια έχουν μέσα
τους συμμετρική σκέψη, δείχνουν καλαισθησία, παρουσιάζουν στοιχεία
ενδιαφέροντος ως προς την πειθαρχημένη σύνθεση και το ανάλαφρο ή αυστηρό
φωτισμό τους. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν και την ποιητική μορφή τους, στην οποία
αποδίδεται η ομορφιά, ο πλούτος, η χάρη και αποκορυφώνεται ο αρμονικός και
ισορροπημένος ρεαλισμός της φύσης, που είναι και σημαντικό γεγονός στο θαυμαστό
κόσμο της καλλιτεχνίας, γέννημα της θεϊκής δημιουργίας. (Ρώτησαν την
αμυγδαλιά, αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά άνθισε ...Ν. Καζαντζάκης).
-Αναδύθηκε δάσος ζοφερό
απ' το πνεύμα μας
κι εκάλυψε τον ορίζοντα.
Μόνο ατραποί τρυπώνουν
και χάνονται μέσα στο φόβο.
Μέλλον δεν φαίνεται.
-Τρέχουν, χορεύουν ανύποπτα
για ότι γίνεται πάνω τους
τα παιδιά, ενώ γέρνοντας γύρω
και κάτω απ' τα πόδια τους, (ως
ν' ακούν τη βοή και να βλέπουν
το σύννεφο) σαν ένα απέραντο
υπαίθριο εκκλησίασμα
τα λουλούδια προσεύχονται.
απ' το πνεύμα μας
κι εκάλυψε τον ορίζοντα.
Μόνο ατραποί τρυπώνουν
και χάνονται μέσα στο φόβο.
Μέλλον δεν φαίνεται.
-Τρέχουν, χορεύουν ανύποπτα
για ότι γίνεται πάνω τους
τα παιδιά, ενώ γέρνοντας γύρω
και κάτω απ' τα πόδια τους, (ως
ν' ακούν τη βοή και να βλέπουν
το σύννεφο) σαν ένα απέραντο
υπαίθριο εκκλησίασμα
τα λουλούδια προσεύχονται.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
